Interpretacja indywidualna z dnia 30.04.2013, sygn. IPPP3/443-101/13-2/KC, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, sygn. IPPP3/443-101/13-2/KC

w zakresie braku stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30.01.2013 r. (data wpływu 07.02.2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 07.02.2013 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

K . AS (dalej: Wnioskodawca, Spółka) jest spółką z siedzibą w Norwegii, zarejestrowaną jako podatnik VAT czynny oraz jako podatnik VAT-UE w Polsce. Przedmiotem prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej jest zawieranie i realizacja kontraktów budowlanych typu EPC, tj. Projekt-Zamówienie-Wykonawstwo (ang. Engineering, Procurement and Construction) w zakresie instalacji morskich i platform wiertniczych. Klientami Spółki są w znacznej mierze podmioty operujące na rynku ropy naftowej i gazu ziemnego. Wnioskodawca jest jednym ze światowych liderów w dziedzinie produkcji platform wiertniczych na szelfie.

Obecnie Spółka jest w trakcie realizacji kontraktu typu EPC z podmiotem norweskim w celu dostawy nadwodnych części platform i mostów. W związku z tym Spółka przystąpiła do umów w zakresie prac podwykonawczych z polskimi stoczniami, które zrealizują usługi przerobu, prefabrykacji elementów rurociągów i modułów do umieszczenia na platformie w stoczni Spółki w Norwegii, tj. usługi na ruchomym majątku rzeczowym.

Materiały, m.in. stal wykorzystywana przez polskich podwykonawców, są nabywane przez Spółkę od dostawców z państw członkowskich UE (poza Polską) oraz od dostawców z państw niebędących członkami UE. Generalnie, towary pochodzące z UE są dostarczane do Polski w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, a Spółka rozpoznaje je odpowiednio jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, podczas gdy towary dostarczane przez dostawców spoza UE są tymczasowo importowane przez stocznie w ramach procedury celnej uszlachetniania czynnego. Spółka pozostaje właścicielem zakupionych materiałów, elementów rurociągów i modułów i nie przenosi na polskie stocznie prawa do dysponowania nimi jak właściciel. Po zakończeniu prac w stoczniach na materiałach obrobiona stal (w postaci komponentów platformy) jest wywożona do Norwegii i tam staje się własnością norweskiego kontrahenta Spółki.