Interpretacja indywidualna z dnia 01.12.2017, sygn. 0114-KDIP1-2.4012.446.2017.2.MC, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-2.4012.446.2017.2.MC

w zakresie opodatkowania martwego frachtu oraz opłaty demurrage

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 17 sierpnia 2017 r. (data wpływu 30 sierpnia 2017 r.) uzupełnionym w dniu 16 listopada 2017 r. (data wpływu 21 listopada 2017 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 6 listopada 2017 r. (skutecznie doręczone w dniu 9 listopada 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• pytań oznaczonych we wniosku numerami 1, 2, 3, 4, 5, 7, 8, 9 jest prawidłowe,

• pytania oznaczonego we wniosku nr 6 jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 sierpnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania martwego frachtu oraz opłaty demurrage.

Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 16 listopada 2017 r., złożonym w dniu 16 listopada 2017 r. (data wpływu 21 listopada 2017 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 9 listopada 2017 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (uzupełniony w dniu 16 listopada 2017r.):

1. Wnioskodawca (Spółka) występuje w ramach swojej działalności jako pośrednik handlowy, w takim schemacie, że kupujący zamawiają u niego towary. Spółka zaś zamawia je u producenta. Sprzedaje je następnie kupującym dodając swoją marżę. Transport towarów organizują kupujący. W wielu przypadkach jest to transport morski (transakcja na bazie FOB - port polski). W takiej sytuacji, kupujący z innego kraju UE, składa u armatora zapotrzebowanie na statek o określonym tonażu, mając na uwadze złożone przez siebie zamówienie na towary u Spółki (potwierdzenie załadunku takiej ilości towarów, jaka wynika z zawartej z armatorem umowy czarterowej). Mogą jednak wystąpić przypadki, że ostatecznie zamówienie jakie zostanie zrealizowane będzie mniejsze niż zakładane, z winy producenta, który w umówionym terminie nie był w stanie dostarczyć do załadunku wystarczającej ilości towarów. W konsekwencji, statek nie zostanie załadowany w całości. Armator obciąża jednak nabywcę za cały zamówiony tonaż statku, wystawiając fakturę, w której wykazuje wynagrodzenie za swoją usługę (fracht) złożone z dwóch pozycji: fracht zależny od ilości faktycznie przewiezionych towarów oraz tzw. martwy fracht (powierzchnia ostatecznie niewykorzystana). Nabywca towarów od Spółki, opłaca fakturę armatora, ale poza zapłatą na rzecz Spółki faktury za towary, obciąża ją kosztami martwego frachtu, którymi wcześniej obciążył go armator. Nabywca towarów wystawia na wartość martwego frachtu fakturę na Spółkę, bez swojego krajowego VAT. Koszty te nie powstały jednak z winy Spółki, ale producenta, stąd Spółka przenosi je następnie na producenta.
2. Spółka jest sprzedawcą towarów. Organizuje i opłaca transport morski do portu wskazanego przez kupującego (transakcje zawarte na bazie CFR/CIF port przeznaczenia). Statek jest wtedy czarterowany przez Wnioskodawcę. Jeżeli dojdzie do analogicznej sytuacji jak wyżej, to Wnioskodawca zostanie obciążony przez armatora kosztami martwego frachtu. To Wnioskodawca na podstawie umowy przewozowej i faktury armatora, będzie musiał zapłacić za martwy fracht, a następnie będzie dochodzić zwrotu tej kwoty od winnego spowodowania kosztów, czyli z reguły od producenta.