Interpretacja indywidualna z dnia 10.01.2018, sygn. 0114-KDIP2-3.4010.320.2017.1.JBB, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP2-3.4010.320.2017.1.JBB

Spółka posiadając kopię protokołu z posiedzenia duńskiego sądu upadłościowego, poświadczonego za zgodność z oryginałem przez ten sąd i przetłumaczonej na j. polski przez tłumacza przysięgłego, z którego wynika, że zostało zakończone postępowanie upadłościowe wobec jej kontrahenta, spełnia warunek udokumentowania nieściągalności wierzytelności. Wobec tego, po odpisaniu przez Spółkę wierzytelności jako nieściągalnych na podstawie przepisów ustawy o rachunkowości, zostanie spełniony drugi z wymaganych warunków i Spółka będzie miała prawo zaliczyć nieściągalne wierzytelności wobec duńskiego dłużnika do kosztów uzyskania przychodów.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 listopada 2017 r. (data wpływu 13 listopada 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 listopada 2017 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnejw zakresie konsekwencji podatkowych z tytułu nieściągalnych wierzytelności.

W złożonym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Sp. z o.o. (zwana dalej: Spółką lub Wnioskodawcą) jest polskim rezydentem podatkowym. Obecny rok podatkowy Spółki trwa od 1 października 2017 r. do 30 września 2018 r. W 2015 roku Spółka na podstawie umowy handlowej dokonywała transakcji sprzedaży towarów na rzecz swojej ówczesnej spółki matki K. A/S z siedzibą w Danii, która zmieniła później nazwę na: S. A/S (zwanej dalej: Kontrahentem). W związku z w/w transakcjami Spółka rozpoznawała przychód należny w podatku dochodowym zgodnie z art. 12 ust. 3 Ustawy CIT. Wierzytelności Spółki wynikające z w/w transakcji (zwane dalej: Wierzytelnościami) nie zostały uregulowane przez Kontrahenta. Wierzytelności nie uległy przedawnieniu.