Interpretacja indywidualna z dnia 24.01.2019, sygn. 0115-KDIT2-2.4011.480.2018.1.ŁS, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT2-2.4011.480.2018.1.ŁS

Obowiązki płatnika w związku z użytkowaniem przez pracowników samochodów służbowych do celów prywatnych.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 grudnia 2018 r. (data wpływu 7 grudnia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z użytkowaniem przez pracowników samochodów służbowych do celów prywatnych ­ jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 grudnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z użytkowaniem przez pracowników samochodów służbowych do celów prywatnych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca wykorzystuje w swojej działalności samochody osobowe na podstawie zawartych umów leasingu operacyjnego. Samochody te są przekazywane poszczególnym pracownikom do korzystania w celach służbowych, na podstawie umowy dotyczącej korzystania z samochodu służbowego. Pracownicy mogą również wykorzystywać samochody do celów prywatnych na określonych warunkach. Paliwo do oddanych do użytkowania samochodów nabywane jest na podstawie faktur wystawianych na Wnioskodawcę, gdyż to właśnie Wnioskodawca pokrywa wydatki związane z zakupem paliwa do wszystkich samochodów. Pracownicy korzystający z samochodu służbowego, zobowiązani są do prowadzenia ewidencji ilości przejechanych kilometrów do celów prywatnych. Na podstawie średniej ceny zużytego paliwa ustalany jest przychód pracownika do opodatkowania z tytułu jego zużycia. Dodatkowo ustalany jest przychód w formie ryczałtu z tytułu wykorzystania samochodu służbowego do celów prywatnych zgodnie z art. 12 ust. 2a oraz zasadami określonymi w art. 12 ust. 2b oraz ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Na podstawie tych danych Wnioskodawca, ustala ogólny dochód do opodatkowania, jako sumę ryczałtu za wykorzystanie samochodu osobowego do celów prywatnych i należności za zużyte do tych celów paliwo, oblicza należny podatek dochodowy oraz odprowadza zaliczkę do urzędu skarbowego. Niektórzy pracownicy zgłaszają zastrzeżenia do takiego sposobu ustalenia przychodu, powołując się na wyroki sądowe w podobnych sprawach, zwłaszcza na wyrok NSA z dnia 10 lipca 2018 r., sygn. akt II FSK 1185/16, w którym Sąd uznał, że wartość pieniężna nieodpłatnego świadczenia przysługującego pracownikowi z tytułu wykorzystywania samochodu służbowego do celów prywatnych, o której mowa w art. 12 ust. 2a updof, obejmuje również koszty użytkowania samochodu, takie jak: paliwo, ubezpieczenie, bieżące naprawy, przeglądy itp. Pracownicy twierdzą, że zgodnie z orzeczeniem NSA gdyby ustawodawca miał zamiar wyłączyć koszty paliwa z regulacji zawartych w omawianym przepisie, wówczas wskazałby to wyraźnie w tym przepisie używając sformułowania, z wyłączeniem kosztów zakupu paliwa bądź jemu równoważnego. W związku z tym Wnioskodawca powziął wątpliwość co do zasadności i poprawności realizowania przez Niego obowiązków wynikających z funkcji płatnika przy ustalaniu przychodu z tytułu otrzymanych przez pracowników nieodpłatnych świadczeń. Ponieważ samochody osobowe są użytkowane obecnie oraz będą użytkowane w przyszłości, Wnioskodawca pragnie potwierdzenia prawidłowości postępowania zarówno w stosunku do zaistniałego stanu faktycznego jak i zdarzenia przyszłego.