Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 17 października 2019 r., sygn. I SA/Ol 530/19

Podatek od towarów i usług; Podatkowe postępowanie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Przemysław Krzykowski (sprawozdawca), Sędziowie sędzia WSA Ryszard Maliszewski, asesor WSA Katarzyna Górska, Protokolant specjalista Paweł Guziur, po rozpoznaniu w Olsztynie na rozprawie w dniu 17 października 2019r. sprawy ze skargi M. P. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od września do grudnia 2015 r. oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z dnia "[...]", Naczelnik Urzędu Skarbowego (dalej jako "organ i instancji", "Naczelnik") zakwestionował M. P. (dalej jako "podatnik", "strona", "skarżący") prawidłowość rozliczenia podatku od towarów i usług i :

1. określił zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za miesiące wrzesień i październik 2015r.,

2. nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do zwrotu na rachunek bankowy za miesiące listopad 2015r. i grudzień 2015r.,

3. stwierdził pobrane przez podatnika nienależne zwroty podatku od towarów i usług wynikające z deklaracji VAT-7 za miesiące: IX, X, XI, i XII 2015r., złożonych za W. M. (dalej jako "mocodawca"), do których zwrotu podatnik jest obowiązany.

Odwołując się od powyższej decyzji strona zarzuciła naruszenie ogólnych zasad prowadzenia postępowania podatkowego oraz przepisów prawa proceduralnego, wyrażonych w art.120, art.121 § 1, art.122, art.125 § 1, art.180, art.181, art.187, art.191 oraz art.194 § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2018r., poz. 800 ze zm., dalej jako "O.p") i wniosła o dopuszczenie i przeprowadzenie dowodu z zeznań świadków: J. K. i B. T. na okoliczność potwierdzenia współpracy z podatnikiem oraz istnienia podstawy do obniżenia kwoty podatku należnego o kwoty podatku naliczonego za poszczególne miesiące od września do grudnia 2015r. jak również podatnika. Odstąpienie od przesłuchania ww. osób skutkowało brakiem kompletności materiału dowodowego i tym samym ustaleniem stanu faktycznego niezgodnego z prawdą. Fakt przebywania strony na zwolnieniu lekarskim także nie może pozbawić jej prawa do składania zeznań i wyjaśnień. Organ winien był w takim przypadku zawiesić postępowanie a nie odstąpić od jej przesłuchania. Ponadto składane przez stronę w toku postępowania wyjaśnienia powinny rozwiać wątpliwości organu podatkowego. Pełnomocnik strony nie zgodził się także z twierdzeniem, że strona nie dochowała należytej staranności przy zawieraniu zakwestionowanych transakcji. Podatnik prowadził działalność w imieniu mocodawcy, ponieważ nie wiedział o jego śmierci, o czym świadczą jego zeznania oraz zgromadzony materiał dowodowy.