Wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 7 lipca 2020 r., sygn. II SA/Rz 523/20

1. Wbrew kategorycznemu brzmieniu art. 64e p.p.s.a. kontrola legalności decyzji kasatoryjnej obejmuje nie tylko ocenę zachowania przesłanek jej wydania (art. 138 § 2 zd. 1 k.p.a.), lecz także badanie i ocenę wykonania przez organ odwoławczy kompetencji do wskazania okoliczności, jakie powinny zostać wzięte pod uwagę przez organ pierwszej instancji przy ponownym rozpatrzeniu sprawy (art. 138 § 2 zd. 2 k.p.a.), oraz kompetencji do określenia wytycznych w zakresie wykładni przepisów prawa, które mogą zostać zastosowane w sprawie (art. 138 § 2a k.p.a.). Naruszenie art. art. 138 § 2a k.p.a. ma miejsce także wtedy, gdy organ odwoławczy - uprzedzając rozważania i oceny prawne organu pierwszej instancji lub je uzupełniając - wyraża pogląd interpretacyjny lub oceny prawne, które w ocenie sądu administracyjnego są błędne i które z racji przyjęcia formy wytycznych dla organu pierwszej instancji mogą przeniknąć do dalszego postępowania, skutkując wydaniem wadliwych decyzji w kolejnym toku instancji.

2. Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy, jako akt polityki przestrzennej, jest w granicach wyznaczonych jednostronnie przez precyzyjne i jasno określone unormowania, pośrednio wiążące dla organu gminy orzekającego w sprawie o wydanie decyzji o ustaleniu warunków zabudowy dla terenów objętych obszarem studium.

3. Decyzje o warunkach zabudowy w zakresie ustalania przeznaczenia terenu objętego studium nie mogą być sprzeczne z jego postanowieniami. Stan sprzeczności tego rodzaju decyzji ze studium w zakresie przeznaczenia określonych obszarów jest stanem naruszającym ustawową zasadę spójności kształtowania i realizacji polityki przestrzennej oraz konstytucyjną zasadę zaufania jednostki do państwa i prawa.

Teza urzędowa

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący SWSA Piotr Godlewski Sędziowie WSA Marcin Kamiński /spr./ WSA Maciej Kobak po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 7 lipca 2020 r. sprawy ze sprzeciwu Spółdzielni Mieszkaniowej na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] lutego 2020 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy I. uchyla zaskarżoną decyzję; II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz strony skarżącej Spółdzielni Mieszkaniowej kwotę 100 zł /słownie: sto złotych/ tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.