Wyrok WSA w Warszawie z dnia 21 czerwca 2023 r., sygn. VII SA/Wa 710/23

Administracyjne postępowanie; Budowlane prawo

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Grzegorz Rudnicki (spr.), Sędzia WSA Włodzimierz Kowalczyk, Asesor WSA Anna Pośpiech - Kłak, , Protokolant sekretarz sądowy Grażyna Dmitruk, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 czerwca 2023 r. sprawy ze skargi R.O. na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 30 stycznia 2023 r. znak: DON.7100.215.2022.MB w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę

Uzasadnienie

Uzasadnienie.

Zaskarżoną decyzją z 30 stycznia 2023 r., znak DON.7100.215.2022.MB Główny Inspektora Nadzoru Budowlanego (dalej: "GINB") na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (dalej: "k.p.a."), po rozpatrzeniu odwołania R. O., reprezentowanej przez J. K., od decyzji Wielkopolskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego (dalej: "WINB") z 14 grudnia 2022 r., znak: WOA.771.36.2022.ARO – utrzymał ww. decyzję w mocy.

Uzasadniając decyzję organ wyjaśnił, że WINB ww. decyzją z 14 grudnia 2022 r. odmówił stwierdzenia nieważności decyzji PINB w K. (dalej: "PINB") z [...] sierpnia 2015 r., znak: [...], nakładającej na inwestorów E. O. i R. O. obowiązek sporządzenia i przedstawienia projektu budowlanego zamiennego uwzględniającego zmiany wynikające z dotychczas wykonanych robót budowlanych obejmujących budynek hali magazynowej nr 1 - magazynu opakowań szklanych wraz z hurtownią, budowany na nieruchomości w K. przy ul. [...].

Z decyzją WINB nie zgodziła się R. O., reprezentowana przez J. K. i wniosła odwołanie.

GINB wyjaśnił, że decyzja z 14 grudnia 2022 r. wydana została w trybie nadzwyczajnym. Tryb ten ma charakter wyjątkowy, służy bowiem wyeliminowaniu z obrotu prawnego decyzji dotkniętych najcięższymi kwalifikowanymi wadami, których zamknięty katalog został zawarty w art. 156 § 1 k.p.a. Stwierdzenie nieważności decyzji stanowi wyjątek od zasady trwałości decyzji ostatecznych wyrażonej w art. 16 § 1 k.p.a. W postępowaniu prowadzonym w trybie stwierdzenia nieważności, organ ma obowiązek rozpatrzyć sprawę w granicach określonych w art. 156 § 1 k.p.a., a zatem nie może rozpatrywać sprawy, co do jej istoty, tak jak w postępowaniu zwykłym. Działanie organu w tym trybie ogranicza się do oceny kwestii ściśle prawnych, czyli do ustalenia czy badana decyzja dotknięta jest którąś z wad wymienionych w art. 156 § 1 k.p.a., przy czym taka ocena dokonywana jest w oparciu o stan faktyczny i prawny z daty wydania kwestionowanej decyzji, a organ rozpoznając sprawę w trybie stwierdzenia nieważności nie jest uprawniony do czynienia samodzielnych ustaleń dotyczących stanu faktycznego sprawy. Co do zasady, okoliczności powstałe po wydaniu badanej decyzji nie mogą mieć wpływu na stwierdzenie jej nieważności.