Postanowienie NSA z dnia 19 marca 2024 r., sygn. III OSK 492/23

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Mirosław Wincenciak (spr.) Sędziowie: sędzia NSA Małgorzata Masternak-Kubiak sędzia del. WSA Paweł Mierzejewski Protokolant: starszy asystent sędziego Łukasz Mazur po rozpoznaniu w dniu 12 marca 2024 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej P.M. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 21 grudnia 2022 r. sygn. akt II SAB/Wa 759/22 w sprawie ze skargi P.M. na bezczynność Ministra Obrony Narodowej w przedmiocie rozpoznania wniosku o przeniesienie do rezerwy kadrowej (dyspozycji) oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 21 grudnia 2022 r. sygn. akt II SAB/Wa 759/22 odrzucił skargę P.M. na bezczynność Ministra Obrony Narodowej w przedmiocie przeniesienia do rezerwy kadrowej (dyspozycji) w związku ze złożeniem wniosku z dnia 22 września 2022 r. o udzielenie urlopu wychowawczego w wymiarze 13 miesięcy.

W uzasadnieniu postanowienia powołał treść art. 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j.: Dz. U. z 2022 r., poz. 329 ze zm., dalej w skrócie "p.p.s.a."), regulującego zakres przedmiotowy kontroli działalności administracji publicznej sprawowanej przez sądy administracyjne. Jednocześnie wskazał, że zgodnie z art. 122 ust. 3 pkt 3 ustawy z dnia 11 marca 2022 r. o obronie Ojczyzny (Dz. U. z 2022 r., poz. 655 ze zm., dalej w skrócie "u.o.o."), skarga do właściwego sądu administracyjnego nie może być wniesiona na decyzje w sprawach: wyznaczenia, przeniesienia na stanowisko służbowe oraz zwolnienia ze stanowiska służbowego, a także przeniesienia do dyspozycji. W sprawach dotyczących przeniesienia do rezerwy kadrowej (dyspozycji) organu wojskowego ustawodawca wyłączył zatem kognicję sądu administracyjnego (analogiczny stan prawny obowiązywał na gruncie art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych – t.j.: Dz. U. z 2022 r., poz. 536 ze zm., dalej w skrócie "u.s.w.ż.z."). Niedopuszczalność skargi dotyczy w konsekwencji wszystkich decyzji wydawanych w powołanych sprawach, w tym podejmowanych w przedmiocie stwierdzenia nieważności oraz innych nadzwyczajnych trybach wzruszania decyzji, przewidzianych w przepisach Kodeksu postępowania administracyjnego. Z tego względu niedopuszczalna jest również skarga na bezczynność w tym przedmiocie, która na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 i § 3 p.p.s.a. podlega odrzuceniu.

Skargę kasacyjną od powyższego postanowienia do Naczelnego Sądu Administracyjnego wniósł P.M. Zaskarżając postanowienie w całości zarzucił: