Wyrok WSA w Krakowie z dnia 28 lutego 2024 r., sygn. II SA/Kr 1475/23

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Agnieszka Nawara – Dubiel (spr.) Sędziowie: WSA Mirosław Bator WSA Sebastian Pietrzyk Protokolant: sekretarz sądowy Katarzyna Migda po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 lutego 2024 r. sprawy ze skargi B. S.A. w K. na uchwałę nr XII/218/19 Rady Miasta Krakowa z dnia 27 marca 2019 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obszaru "Armii Krajowej – Piastowska" I. stwierdza nieważność w części graficznej i w części testowej zaskarżonej uchwały w zakresie obszaru oznaczonego symbolem U4; II. zasądza od Gminy Miejskiej Kraków na rzecz B. S.A. w K. kwotę 797,00 zł (siedemset dziewięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

II SA/Kr 1475/23

UZASADNIENIE

Pismem z dnia 30 czerwca 2022 r. B. S.A. w K. (dalej: "skarżąca") wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie skargę na uchwałę Rady Miasta Krakowa z dnia 27 marca 2019 r. r. nr XII/218/19 w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obszaru "Armii Krajowej – Piastowska" w części oznaczonej na rysunku planu symbolem U.4 oraz odpowiadających im postanowień części tekstowej planu (oznaczenia: U.4 - § 5 pkt 9, lit. g; § 7 pkt 6 lit. b, § 22 ust. 2 pkt 4 lit. a, b, c) oraz w części dotyczącej obsługi parkingowej (§ 13 ust. 10 pkt 1 lit. n, pkt 4 lit. k, pkt 5 tekstu planu), jeżeli powołane postanowienia miałyby znaleźć zastosowanie do nadbudowy istniejącego budynku biurowego w związku z niejednoznacznym postanowieniem § 13 ust. 10 pkt 2 lit. d) planu lub uniemożliwiać zmianę sposobu użytkowania budynku w ramach dopuszczalnej funkcji usługowej w związku z niejednoznacznym postanowieniem § 13 ust. 10 pkt 2 lit. a planu, jako niezgodnych z przepisami:

- art. 28 ust. 1 ustawy upzp w związku z art. 64 Konstytucji RP w zw. z art. 31 ust. 3 Konstytucji w zw. z art. 140 kc w zw. z art. 6 ust. 2 pkt 1 w zw. z art. 1 ust. 2 pkt 7 i pkt 9, art. 1 ust. 3 upzp przez nadużycie władztwa planistycznego, polegające na określeniu dla terenu oznaczonego symbolem U.4 minimalnego wskaźnika powierzchni terenu biologicznie czynnego (70%) dla nieruchomości zainwestowanej, niemożliwego do zrealizowania przy istniejącej zabudowie nieruchomości bez jakiegokolwiek uzasadnienia poza rzekomą koniecznością zachowania zgodności planu ze studium, co uniemożliwia właścicielowi wykonanie robót budowlanych w istniejącym budynku polegających na przebudowie, remoncie lub nadbudowie dopuszczonej przez postanowienia szczegółowe zaskarżonego planu (wysokość zabudowy -13 m);

- art. 28 ust. 1 upzp w zw. z art. 64 Konstytucji RP w zw. z art. 31 ust. 3 Konstytucji RP w zw. z art. 140 kc w zw. z art. 6 ust. 2 pkt 1 w zw. z art. 1 ust. 2 pkt 7, art. 1 ust. 3 upzp, art. 15 ust. 2 pkt 6 upzp w zw. z § 4 pkt 9 lit. c rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie wymaganego zakresu projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego przez niejednoznaczne lub nadmierne ograniczenia prawa własności w zakresie minimalnej ilości miejsc do parkowania dla nieruchomości zainwestowanej, które mogą prowadzić do braku możliwości dokonania nadbudowy istniejącego budynku w sposób dopuszczony przez postanowienia szczegółowe zaskarżonego planu (wysokość zabudowy - 13 m, intensywność zabudowy - 0,7 - 1,1) lub braku możliwości zmiany sposobu użytkowania w ramach dopuszczalnej funkcji usługowej budynku;