Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 25 kwietnia 2024 r. Peter Sweetman przeciwko An Bord Pleanála i Ireland and the Attorney General., sygn. C-301/22

Artykuł 5 ust. 1 tiret pierwsze i art. 8 dyrektywy 2000/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2000 r. ustanawiającej ramy wspólnotowego działania w dziedzinie polityki wodnej w związku z załącznikami II i V do tej dyrektywynależy interpretować w ten sposób, że:jezioro o powierzchni mniejszej niż 0,5 km2 nie jest objęte obowiązkiem ustalenia specyficznych warunków referencyjnych ani obowiązkiem ustalenia programów monitorowania stanu wód, przewidzianymi w tych przepisach.Artykuł 4 ust. 1 lit. a) i art. 11 dyrektywy 2000/60należy interpretować w ten sposób, że:nakładają one na właściwy organ – przy podejmowaniu decyzji w sprawie wniosku o wydanie zezwolenia na przedsięwzięcie mogące oddziaływać na jezioro, dla którego ze względu na jego powierzchnię mniejszą niż 0,5 km2 nie zostały ustalone ani specyficzne warunki referencyjne, ani program monitorowania stanu wód na podstawie art. 5 ust. 1 tiret pierwsze i art. 8 dyrektywy 2000/60 odpowiednio w związku z załącznikami II i V do tej dyrektywy – obowiązek upewnienia się, po pierwsze, że realizacja takiego przedsięwzięcia nie może spowodować, ze względu na jego skutki dla takiego jeziora, pogorszenia się stanu innej części wód powierzchniowych, która została lub powinna była zostać określona przez to państwo członkowskie jako stanowiąca „typ” części wód powierzchniowych, ani zagrożenia dla osiągnięcia dobrego stanu wód powierzchniowych lub dobrego potencjału ekologicznego i dobrego stanu chemicznego takiej innej części wód powierzchniowych, a po drugie, że realizacja tego przedsięwzięcia jest zgodna ze środkami wdrażanymi w ramach programu ustalonego zgodnie z art. 11 wspomnianej dyrektywy dla danego obszaru dorzecza.