Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 14 marca 2024 r., sygn. II SAB/Po 159/23

Dnia 14 marca 2024 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Aleksandra Kiersnowska - Tylewicz (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Edyta Podrazik Asesor WSA Arkadiusz Skomra po rozpoznaniu w postępowaniu uproszczonym na posiedzeniu niejawnym w dniu 14 marca 2024 roku sprawy ze skargi małoletniej D.M. działającej przez przedstawiciela ustawowego M. Z. na przewlekłość Wojewody w przedmiocie udzielenia zezwolenia na pobyt czasowy I. zobowiązuje Wojewodę do załatwienia wniosku skarżącej z dnia [...] maja 2023 r. w terminie 30 dni od otrzymania prawomocnego wyroku wraz aktami sprawy, II. stwierdza, że organ dopuścił się przewlekłości, III. stwierdza, że przewlekłość organu nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa, IV. oddala skargę w pozostałym zakresie V. zasądza od Wojewody na rzecz skarżącej kwotę 100 zł (sto złotych) tytułem zwrotu kosztów sądowych.

Uzasadnienie

Małoletnia D. M. (dalej: skarżąca), działająca przez przedstawiciela ustawowego M. Z., pismem z dnia 5 września 2023 r. wniosła skargę na przewlekłe prowadzenie postępowania administracyjnego przez Wojewodę w przedmiocie udzielenia zezwolenia na pobyt czasowy.

Skarżąca zarzuciła Wojewodzie naruszenie przepisów prawa materialnego, tj. art. 112a ust. 1 ustawy o cudzoziemcach tj. z dnia 17 listopada 2021 r. (Dz.U. z 2021 r. poz. 2354) poprzez niewydanie decyzji z wniosku z 2023 roku w sprawie udzielenia cudzoziemcowi zezwolenia na pobyt czasowy w terminie 60 dni, podczas gdy organ miał taki obowiązek, a także gdy wszelkie przesłanki wydania zezwolenia zostały spełnione, co obligowało organ do wydania decyzji zezwalającej na pobyt. Ponadto, organowi zarzucono naruszenie przepisów prawa procesowego: 1) art. 77 § 1 k.p.a. w zw. z art. 7 K.p.a. poprzez przewlekłe prowadzenie postępowania, a w konsekwencji nie wydanie decyzji w zakresie złożonego przez skarżącą wniosku o wydanie zezwolenia na pobyt czasowy, m.in. poprzez niepodejmowanie czynności oraz pominięcie interesu społecznego i słusznego interesu cudzoziemca; 2) art. 12 § 1 i 2 K.p.a. w zw. art. 35 § 1-3 K.p.a. i art. 8 § 1 K.p.a. poprzez zaniechanie szybkiego i prostego działania w sprawie nieskomplikowanego postępowania dotyczącego zezwolenia na pobyt czasowy, nadmierne komplikowanie tego postępowania i podejmowanie zbędnych czynności wyjaśniających, co doprowadziło do powzięcia niesłusznych wątpliwości organu, a nadto naraziło skarżącą na straty i zaburzyło zaufanie do organu administracji publicznej.