Wyrok WSA w Łodzi z dnia 19 marca 2024 r., sygn. I SA/Łd 798/23

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi – Wydział I w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Agnieszka Krawczyk (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Ewa Cisowska-Sakrajda, Asesor WSA Tomasz Furmanek, Protokolant Starszy asystent sędziego Paweł Pijewski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 marca 2024 r. sprawy ze skargi P. K. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Łodzi z dnia 17 sierpnia 2023 r. nr 1001-IOV-3.4103.8.2023.9.U19.AWY w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2014 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia 17 sierpnia 2023 r. Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Łodzi (dalej: DIAS) utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w Radomsku (dalej: NUS) z dnia 14 grudnia 2022 r. w sprawie określenia P. K. (dalej: skarżący) zobowiązania w podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia do grudnia 2014 r.

Z akt sprawy wynika, że NUS przeprowadził u skarżącego kontrolę podatkową m.in. w zakresie podatku od towarów i usług za poszczególne okresy 2014 r. Wobec ujawnionych w toku postępowania kontrolnego nieprawidłowości organ postanowieniem z dnia 4 kwietnia 2018 r. wszczął z urzędu wobec podatnika postępowanie podatkowe w zakresie podatku od towarów i usług za okresy styczeń - grudzień 2014 r., a po przeprowadzeniu tego postępowania wydał decyzję z dnia 18 marca 2020 r. określającą wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za miesiące styczeń-grudzień 2014 r. Na skutek przeprowadzonego postępowania odwoławczego DIAS wydał w dniu 18 stycznia 2022 r. decyzję uchylającą w całości zaskarżoną decyzję organu I instancji i przekazującą sprawę do ponownego rozpatrzenia przez ten organ.

Po ponownie przeprowadzonym postępowaniu podatkowym NUS wydał w dniu 14 grudnia 2022 r. decyzję określającą wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za miesiące styczeń-grudzień 2014 r. Po rozpatrzeniu odwołania od tej decyzji DIAS utrzymał ją w mocy. W uzasadnieniu w pierwszej kolejności odniósł się do kwestii przedawnienia zobowiązań podatkowych wskazując, że 5-letni okres przedawnienia zobowiązań za okresy od stycznia do listopada 2014 r. winien upłynąć z końcem dnia 31 grudnia 2019 r., natomiast za grudzień 2014 r. - z końcem dnia 31 grudnia 2020 r. Organ zauważył jednak, że doszło do zawieszenia biegu terminu przedawnienia na podstawie art. 70 § 6 pkt 1 w zw. z art. 70c O.p. W dniu 29 sierpnia 2018 r. NUS wszczął bowiem dochodzenie w sprawie o czyn skarbowy polegający na tym, że działając z wykorzystaniem takiej samej sposobności w okresie od 24.01.2013 r. do 22.01.2016 r. podatnik podawał nieprawdę w złożonych do Urzędu Skarbowego w Radomsku deklaracjach VAT-7 za 12/2012 r. oraz poszczególne okresy 2013 r., 2014 r. i 2015 r., poprzez niewykazanie części kwot ze sprzedaży towarów handlowych przez co podatek od towarów i usług za wskazane okresy został uszczuplony w kwocie łącznej 91.096,00 zł czym naruszono art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r., nr 177, poz. 1054 ze zm., dalej "ustawa o VAT") oraz podatnik nierzetelnie prowadził ewidencję dostaw i nabyć VAT czym naruszono art. 109 ust. 3 ustawy o VAT, tj. o przestępstwo skarbowe z art. 56 § 2 kks w zbiegu z art. 61 § 1 kks w zw. z art. 6 § 2 kks w zw. z art. 7 § 1 kks w związku z działalnością gospodarczą prowadzoną przez podatnika. Jednocześnie NUS pismem z dnia 19 października 2018 r. powiadomił skarżącego o zawieszeniu z dniem 29 sierpnia 2018 r. biegu terminu przedawnienia zobowiązań w podatku od towarów i usług VAT za okres 12.2012 r. oraz poszczególne okresy 2013 r., 2014 r. i 2015 r. (pismo doręczone zostało w dniu 13 listopada 2018 r.). Organ odwoławczy przedstawił również w porządku chronologicznym czynności, jakie zostały wykonane w postępowaniu przygotowawczym po jego wszczęciu w dniu 29 sierpnia 2018 r.