Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 11 kwietnia 2024 r., sygn. II SA/Ol 841/23

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Tadeusz Lipiński Sędziowie sędzia WSA Piotr Chybicki (spr.) asesor WSA Grzegorz Klimek po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 11 kwietnia 2024 r. sprawy ze skargi L. Sp. z o.o. w O. na decyzję Wojewody Warmińsko-Mazurskiego z dnia [...], nr [...] w przedmiocie zatwierdzenia projektu zagospodarowania terenu i projektu architektoniczno-budowlanego oraz wydania decyzji o pozwoleniu na budowę I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję organu I instancji; II. zasądza od Wojewody Warmińsko-Mazurskiego na rzecz skarżącej Spółki kwotę 500 zł (pięćset złotych), tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Starosta "[...]", decyzją z "[...]", odmówił L. sp. z o.o. zatwierdzenia projektu zagospodarowania terenu i projektu architektoniczno-budowlanego oraz wydania pozwolenia na budowę budynku mieszkalnego wielorodzinnego z kondygnacją parteru i poddaszem użytkowym wraz z miejscami postojowymi, ścieżkami pieszymi i miejscem na odpadki na działce nr A., obręb D., gmina S.

Wskazano, że na terenie tym obowiązuje zmiana miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego gminy S. w części miejscowości D., wprowadzona Uchwałą Rady Gminy w S. Nr "[...]" z "[...]" (Dz. Urz. Woj. Warmińsko-Mazurskiego z "[...]", nr "[...]", poz. "[...]"; dalej "Uchwała"). Działka leży na obszarze oznaczonym symbolem 1MN, dla którego określono podstawowe przeznaczenie pod zabudowę mieszkaniową. W ustaleniach szczegółowych zawarto m.in. zasadę realizacji jednego obiektu mieszkalnego na każdej działce budowlanej.

Zdaniem organu, projekt, który przedstawia 11 budynków jednorodzinnych w zabudowie szeregowej, a nie zabudowę wielorodzinną, stoi w sprzeczności z Uchwałą. Sposób zabudowy kształtowany jest przez określenie wskaźników zabudowy oraz wskazanie szeregu parametrów charakterystycznych budynków. Odnoszą się one głównie do wizualnego wyglądu budynków. Badanie zgodności z ustaleniami planu w tym zakresie winno odbywać się więc na podstawie porównania tych parametrów z zaproponowanym wizualnym wyglądem projektowanego budynku. Skoro w planie jest mowa o jednym budynku na działce budowlanej, to trudno pogodzić ten warunek z projektowanym budynkiem, w którym ewidentnym i dominującym jest widok jedenastu budynków w zabudowie szeregowej. Kwalifikacja prawna danej inwestycji powinna opierać się na rzeczywistych rozwiązaniach funkcjonalnych przyjętych w projekcie, a nie na formalnym nazewnictwie użytym przez inwestora. Rzeczywistym zamiarem inwestora jest budowa 11 budynków jednorodzinnych w zabudowie szeregowej, a użyte nazewnictwo i zastosowane rozwiązania techniczne jak np. wspólny fundament, połączone połacie dachowe, mają na celu obejście przepisów, co do rzeczywistego charakteru obiektu, gdyż załączony projekt budowlany jest w istocie typowym projektem 11 budynków jednorodzinnych w zabudowie szeregowej z wszystkimi charakterystycznymi dla tej zabudowy elementami. Co prawda, plan miejscowy nie określa wprost rodzaju zabudowy mieszkaniowej (jednorodzinna, wielorodzinna), ale biorąc pod uwagę zapisy szczegółowe oraz istniejący charakter zabudowy na obszarach oznaczonych symbolem 1MN można stwierdzić, że intencją uchwałodawcy było zlokalizowanie na tym terenie niskiej zabudowy (dwie kondygnacje w tym poddasze użytkowe) oraz rozmieszczonej w większej odległości od siebie (realizacja jednego obiektu mieszkalnego na każdej działce budowlanej), co wcale nie oznacza że nie może powstać zabudowa wielorodzinna na tym terenie. Jej wielkość, ilość i charakter musi jednak wypełniać wymienione w planie miejscowym zasady. W § 4 pkt 4 Uchwały określono definicję przeznaczenia podstawowego przez które należy rozumieć takie przeznaczenie, które powinno przeważać na danym terenie, wyznaczonym liniami rozgraniczającymi. Na obszarze 1MN na dzień wydania decyzji występują tylko pojedyncze budynki mieszkalne jednorodzinne, natomiast budynki wielorodzinne nie występują.