Wyrok WSA w Kielcach z dnia 27 marca 2024 r., sygn. II SA/Ke 86/24

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Renata Detka, Sędziowie Sędzia WSA Beata Ziomek, Sędzia WSA Krzysztof Armański (spr.), po rozpoznaniu w dniu 27 marca 2024 r. na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym sprawy ze skargi P. M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Kielcach z dnia 11 grudnia 2023 r. znak: SKO.PS/80/8370/4855/2023 w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z 11 grudnia 2023 r. znak: SKO.PS/80/8370/4855/2023 Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Kielcach (zwane dalej "SKO"), po rozpatrzeniu odwołania P. M. od decyzji wydanej z upoważnienia Wójta Gminy Ruda Maleniecka z dnia 24 października 2023 r. znak: 15/10/ŚP/ODM/GOPS/2022/2023 orzekającej o odmowie przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej wnioskowanego na A. M., utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję.

W uzasadnieniu organ wskazał, że z zebranego w sprawie materiału dowodowego wynika, iż P. M. jest synem osoby wymagającej opieki – A. M. Akta sprawy wskazują, że A. M. jest wdową, a zgodnie z orzeczeniem Lekarza Orzecznika ZUS z dnia 7 lipca 2023 r. została zaliczona do osób niezdolnych do samodzielnej egzystencji do 31 lipca 2025 r.

Zdaniem Kolegium, organ I instancji odmawiając zaskarżoną decyzją przyznania stronie prawa do wnioskowanego świadczenia ze względu na fakt, iż niepełnosprawność osoby wymagającej opieki powstała później niż do ukończenia 18 roku życia lub w trakcie nauki w szkole lub szkole wyższej, jednak nie później niż do ukończenia 25 roku życia, dopuścił się uchybienia prawa materialnego, gdyż nie wziął pod uwagę treści wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 21 października 2014 r., sygn. akt K 38/13, i wydał decyzję w oparciu o niekonstytucyjną normę prawną. Pomimo powyższego, w ocenie Kolegium, w niniejszej sprawie zaistniała przesłanka powodująca konieczność odmowy przyznania wnioskowanego świadczenia. Świadczenie pielęgnacyjne, o którym mowa w art. 17 ust. 1 ustawy z 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 390 ze zm.), zwanej dalej "u.ś.r.", nie jest bowiem przyznawane za samą opiekę nad osobą niepełnosprawną, gdyż wynika ona z prawnego i moralnego obowiązku względem rodzica, lecz za faktyczny brak możliwości podjęcia zatrudnienia z powodu konieczności sprawowania tej opieki lub za rezygnację z zatrudnienia w celu jej sprawowania. Nie może być ono zatem traktowane jako zastępcze źródło dochodu. Przepis art. 17 ust. 1 u.ś.r. należy więc stosować wyłącznie do takich stanów faktycznych, w których zakres opieki wyklucza możliwość podjęcia jakiejkolwiek pracy zarobkowej.