Wyrok NSA z dnia 21 lutego 2024 r., sygn. II GSK 1368/23

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Gabriela Jyż Sędzia NSA Marcin Kamiński (spr.) Sędzia del.WSA Małgorzata Bejgerowska Protokolant Konrad Piasecki po rozpoznaniu w dniu 13 lutego 2024 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Głównego Inspektora Transportu Drogowego od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 27 lutego 2023 r. sygn. akt VI SA/Wa 949/22 w sprawie ze skargi Z. Z. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] stycznia 2022 r. nr [...] w przedmiocie kary pieniężna za wprowadzenie błędnych danych dotyczących kategorii pojazdu 1. uchyla zaskarżony wyrok; 2. oddala skargę; 3. odstępuje od zasądzenia kosztów postępowania sądowego w całości.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 27 lutego 2023 r., sygn. akt VI SA/Wa 949/22, po rozpoznaniu skargi Z. Z. (skarżący) na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z [...] stycznia 2022 r. nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej, uchylił zaskarżoną decyzję oraz zasądził od Głównego Inspektora Transportu Drogowego na rzecz skarżącego kwotę 100 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Sąd pierwszej instancji orzekał w następującym stanie sprawy.

Funkcjonariusze Inspekcji Transportu Drogowego przeprowadzili 20 października 2020 r. kontrolę mobilną pojazdu ciężarowego o nr rej. [...] poruszającego się z przyczepą o nr rej. [...], którym kierował skarżący. Na podstawie okazanych dokumentów oraz informacji pobranych z Centralnej Ewidencji Pojazdów i Kierowców ustalono, że dopuszczalna masa całkowita (dmc) pojazdu o numerze rejestracyjnym [...] wynosiła 11990 kg, zaś dmc przyczepy o numerze rejestracyjnym [...] wynosiła 13000 kg, zatem łączna dmc kontrolowanego zespołu pojazdów wynosiła 24990 kg. W konsekwencji, zespół pojazdów należał, w świetle art. 13ha ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (u.d.p.) do kategorii 2. pojazdów. Na podstawie danych uzyskanych z systemu elektronicznego poboru opłat stwierdzono, że podczas przejazdu tego samego zespołu pojazdów 2 lipca 2020 r. wnoszona była, za pośrednictwem urządzenia viabox, opłata elektroniczna dla pojazdu samochodowego o dopuszczalnej masie całkowitej powyżej 3,5 tony i poniżej 12 t, tj. według kategorii 1. Tym samym skarżący naruszył obowiązek wynikający z art. 13i ust. 4a u.d.p.