Postanowienie SN z dnia 25 kwietnia 2024 r., sygn. I CSK 1541/23

25 kwietnia 2024 r.

Sąd Najwyższy w Izbie Cywilnej w składzie:

SSN Roman Trzaskowski

na posiedzeniu niejawnym 25 kwietnia 2024 r. w Warszawie
‎w sprawie z powództwa W.W. i I.O.
‎przeciwko Bank spółce akcyjnej w W.
‎o zapłatę,
‎na skutek skargi kasacyjnej Bank spółki akcyjnej w W.
‎od wyroku Sądu Apelacyjnego w Łodzi
‎z 23 listopada 2022 r., I ACa 58/22,

1. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania;

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 23 listopada 2022 r. Sąd Apelacyjny w Łodzi oddalił apelację pozwanego Banku od wyroku Sądu Okręgowego w Łodzi z dnia 22 listopada 2021 r., zasądzającego od tego Banku na rzecz powodów kwotę 351.185.78 zł z bliżej oznaczonymi odsetkami ustawowymi za opóźnienie i ustalającego, że stosunek prawny wynikający z bliżej oznaczonej umowy o kredyt hipoteczny zawartej między poprzednikiem prawnym pozwanego a powodami nie istnieje wobec nieważności umowy.

W skardze kasacyjnej, w uzasadnieniu wniosku o jej przyjęcie do rozpoznania, pozwany wskazał przyczyny kasacyjne określone w art. 398⁹ § 1 pkt 1 i 2 k.p.c. Jego zdaniem w sprawie wystąpiły istotne zagadnienia prawne i wątpliwości wyrażające się w następujących pytaniach:

1) czy dopuszczalne jest równoczesne stwierdzenie przez sąd, że określone postanowienie umowne jest zarówno nieważne na podstawie art. 58 § 1 k.c., jako sprzeczne z art. 353¹ k.c., i bezskuteczne, jako postanowienie niedozwolone w rozumieniu art. 385¹ § 1 i 2 k.c. 58 § 2 k.c. (abuzywne), czy też, przeciwnie, to samo postanowienie nie może być jednocześnie zakwalifikowane jako nieważne i abuzywne; a jeżeli prawidłowe jest twierdzenie o braku możliwości równoczesnego zastosowania wskazanych dwóch instytucji, to w razie wystąpienia zbiegu tych norm, czy określone postanowienie należy zakwalifikować jako abuzywne czy jako nieważne? (wątpliwość prawna dotycząca art. 58 § 1 oraz art. 385¹ § 1 i 2 k.c.);

2) jeżeli stronie powodowej przysługuje dalej idące roszczenie o zapłatę, wynikające ze stosunku prawnego w postaci rzekomo nieważnej umowy kredytu indeksowanego (waloryzowanego) kursem waluty obcej, w szczególności wynikające z możliwości żądania zwrotu dokonanych świadczeń na podstawie przepisów o bezpodstawnym wzbogaceniu, to czy strona powodowa posiada interes prawny w żądaniu ustalenia nieistnienia stosunku prawnego wynikającego z umowy? (wątpliwość prawna dotycząca art. 189 k.p.c.);