Postanowienie SN z dnia 17 stycznia 2024 r., sygn. I USK 248/23

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Renata Żywicka

w sprawie z odwołania S. K.
‎przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w Kielcach
‎o przeliczenie emerytury,
‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 17 stycznia 2024 r.,
‎skargi kasacyjnej ubezpieczonego od wyroku Sądu Apelacyjnego w Krakowie
‎z dnia 25 listopada 2022 r., sygn. akt III AUa 350/19,

odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania.

(J.K.)

UZASADNIENIE

Sąd Apelacyjny w Krakowie wyrokiem z dnia 25 listopada 2022 r., na skutek apelacji organu rentowego od wyroku Sądu Okręgowego w Kielcach z dnia 10 stycznia 2019 r., zmienił zaskarżony wyrok w ten sposób, że oddalił odwołanie S. K. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w Kielcach z dnia 6 czerwca 2018 r. odmawiającej wnioskodawcy przeliczenia emerytury z uwzględnieniem prawa do rekompensaty na podstawie art. 21 ustawy z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych.

W wywiedzionej od powyższego wyroku skardze kasacyjnej odwołujący się podniósł zarzut naruszenia przepisów: 1) prawa materialnego to jest art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych przez jego niewłaściwe niezastosowanie z pominięciem własnych ustaleń co do charakteru pracy ubezpieczonego;

2) naruszenie przepisów postępowania, a to art. 327 k.p.c. przez brak wskazania podstawy prawnej odmiennego zakwalifikowania charakteru pracy ubezpieczonego, pomimo nie kwestionowania ustaleń faktycznych poczynionych przez Sąd Okręgowy w Kielcach w zakresie charakteru pracy ubezpieczonego i świadka J. K. – to jest faktu, iż tak ubezpieczony jak i świadek świadczyli pracę w transporcie w charakterze kierowcy ciągnika stanowiącą pracę w szczególnych warunkach.