Wyrok NSA z dnia 22 listopada 2023 r., sygn. III OSK 5718/21

Policja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Przemysław Szustakiewicz Sędziowie Sędzia NSA Teresa Zyglewska Sędzia del. WSA Maciej Kobak (spr.) po rozpoznaniu w dniu 22 listopada 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Komendanta Wojewódzkiego Policji w Opolu od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 13 maja 2021 r., sygn. akt II SA/Op 198/21 w sprawie ze skargi K.P. na decyzję Komendanta Wojewódzkiego Policji w Opolu z [...] stycznia 2021 r. nr [...] w przedmiocie odmowy ponownego naliczenia, wyrównania wysokości i wypłaty należnego ekwiwalentu za niewykorzystany urlop wypoczynkowy oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 13 maja 2021 r., sygn. akt II SA/Op 198/21 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu (dalej: "WSA"), po rozpoznaniu sprawy ze skargi K.P. (dalej: "Skarżący") na decyzję Komendanta Wojewódzkiego Policji w Opolu (dalej: "KWP") z [...] stycznia 2021 r. nr [...] w przedmiocie odmowy ponownego naliczenia, wyrównania wysokości i wypłaty należnego ekwiwalentu za niewykorzystany urlop wypoczynkowy – uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Komendanta Powiatowego Policji w K. (dalej: "KPP") z [...] grudnia 2020 r. nr [...].

Wyrok ten zapadł w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy.

Wnioskiem z [...] listopada 2018 r. Skarżący wystąpił do KPP o ponowne ustalenie wysokości należnego ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop wypoczynkowy i dodatkowy, z uwzględnieniem wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 30 października 2018 r., sygn. akt K 7/15.

Decyzją z [...] grudnia 2020 r. nr [...], KPP odmówił Skarżącemu ponownego naliczenia, wyrównania wysokości i wypłaty należnego ekwiwalentu za niewykorzystany urlop wypoczynkowy.

Po rozpoznaniu odwołania Skarżącego od powyższej decyzji, KWP decyzją z [...] stycznia 2021 r. nr [...], działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t. j. Dz. U. z 2020 r., poz. 256 z późn. zm. - dalej: "k.p.a.") w zw. z art. 115a ustawy o Policji (t. j. Dz. U. z 2020 r., poz. 360 z późn. zm.) oraz art. 9 ust. 1 ustawy z 14 sierpnia 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach dotyczących wsparcia służb mundurowych nadzorowanych przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych, o zmianie ustawy o Służbie Więziennej oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2020 r., poz. 1610 – dalej: "ustawa z 14 sierpnia 2020 r.") – utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.

W uzasadnieniu decyzji KWP wyjaśnił, że Trybunał Konstytucyjny wyrokiem z 30 października 2018 r., sygn. akt K 7/15 stwierdził, że art. 115a ustawy o Policji w zakresie, w jakim ustala wysokość ekwiwalentu pieniężnego za 1 dzień niewykorzystanego urlopu wypoczynkowego lub dodatkowego w wymiarze 1/30 części miesięcznego uposażenia, jest niezgodny z art. 66 ust. 2 w związku z art. 31 ust. 3 zdanie drugie Konstytucji RP. W konsekwencji powstała luka prawna, która wobec obowiązku działania organów administracji publicznej na podstawie przepisów prawa, uniemożliwiała ustalenie wysokości należnego policjantowi zwalnianemu ze służby ekwiwalentu za 1 dzień niewykorzystanego urlopu wypoczynkowego lub dodatkowego. KWP wyjaśnił również, że z dniem 1 października 2020 r. na podstawie art. 1 pkt 16 ustawy z 14 sierpnia 2020 r., przepis art. 115a ustawy o Policji otrzymał nowe brzmienie. Jednocześnie art. 9 ust. 1 ww. ustawy określił, że art. 115a w brzmieniu mu nadanym tą ustawą stosuje się do spraw dotyczących wypłaty ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop wypoczynkowy lub dodatkowy wszczętych i niezakończonych przed dniem 6 listopada 2018 r. oraz do spraw dotyczących wypłaty ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop wypoczynkowy lub dodatkowy policjantowi zwolnionemu ze służby od dnia 6 listopada 2018 r. Ekwiwalent pieniężny za niewykorzystany urlop wypoczynkowy lub dodatkowy za okres przed dniem 6 listopada 2018 r. ustala się więc na zasadach wynikających z przepisów ustawy zmienianej w art. 1 w brzmieniu obowiązującym przed dniem 6 listopada 2018 r. Uwzględniając powyższe KWP stwierdził, że naliczenie i wypłacenie Skarżącemu ekwiwalentu z datą zwolnienia ze służby w Policji nastąpiło w sposób prawidłowy i nie ma podstaw prawnych do przeliczenia ekwiwalentu w inny sposób.