Brak obowiązku uiszczenia opłaty od środków spożywczych z tytułu sprzedaży napojów, o których mowa w art. 12a ust. 1 ustawy, na rzecz kontrahentów zagranicznych, tj. spoza Unii Europejskiej oraz z innych krajów Unii Europejskiej, tytułem eksportu oraz wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz odbiorców hurtowych w Polsce, nieprowadzących sprzedaży detalicznej

Interpretacja indywidualna  – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w zakresie braku obowiązku uiszczenia opłaty od środków spożywczych z tytułu sprzedaży napojów, o których mowa w art. 12a ust. 1 ustawy, nabytych przez Państwa w drodze importu lub wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, na rzecz:

- kontrahentów zagranicznych, tj. spoza Unii Europejskiej oraz z innych krajów Unii Europejskiej, tytułem eksportu oraz wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,

- odbiorców hurtowych w Polsce, nieprowadzących sprzedaży detalicznej, którzy następnie będą dokonywać eksportu napojów lub ich wewnątrzwspólnotowej dostawy,

– jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

22 stycznia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 22 stycznia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy przepisów ustawy o zdrowiu publicznym, w zakresie opłaty od środków spożywczych. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismami z 22 lutego 2024 r. (data wpływu 22 lutego 2024 r.) oraz 7 marca 2024 r. (data wpływu 7 marca 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT prowadzącym działalność w zakresie handlu hurtowego m.in. (…), w tym napojami dosładzanymi, których sprzedaż do punktów sprzedaży detalicznej objęta jest obowiązkiem zapłaty tzw. opłaty cukrowej, czyli opłaty od środków spożywczych, o której mowa w art. 12a i nast. ustawy z dnia 11 września 2015 r. o zdrowiu publicznym (tj. Dz. U. z 2022 r., poz. 1608 ze zm.) – dalej w skrócie UZP.

Wnioskodawca nie jest producentem napojów, prowadzi wyłącznie działalność w zakresie handlu. Towary handlowe są nabywane zarówno w Polsce, jak i za granicą w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów (dalej: WNT) oraz importu.

Wnioskodawca planuje rozpocząć działalność w zakresie sprzedaży detalicznej na terenie Polski i z tego tytułu będzie uiszczał należną opłatę cukrową. Jednak tylko część nabywanych napojów objętych opłatą cukrową będzie sprzedawanych w punktach sprzedaży detalicznej. Wnioskodawca będzie również dokonywał importu i WNT napojów oraz sprzedawał nabywane napoje innym przedsiębiorcom krajowym lub zagranicznym. Będą to dwa różne schematy sprzedaży.

Schemat A: Wnioskodawca po nabyciu w drodze importu lub WNT napojów objętych opłatą cukrową będzie gromadził zakupione napoje w swoich magazynach, a następnie będzie dokonywał eksportu lub wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów (dalej: WDT) napojów do kontrahentów spoza Unii Europejskiej (dalej: UE) lub kontrahentów z innych krajów UE.

Schemat B: Wnioskodawca po nabyciu w drodze importu lub WNT napojów objętych opłatą cukrową będzie gromadził zakupione napoje w swoich magazynach, a następnie będzie dokonywał sprzedaży napojów odbiorcom hurtowym w Polsce, nieprowadzącym sprzedaży detalicznej, którzy następnie nabyte napoje będą sprzedawać za granicę w ramach eksportu lub WDT.

Wniosek uzupełnili Państwo m.in. o następujące informacje:

(…) napoje będące przedmiotem wniosku nie są wymienione w art. 12b ust. 2 ustawy z dnia 11.09.2015 r. o zdrowiu publicznym (tj. Dz.U. z 2022 r., poz. 1608 ze zm.).

(…)

Napoje będące przedmiotem wniosku są ujęte w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w klasach 10.32 lub 10.89 albo w dziale 11.

Napoje będące przedmiotem wniosku będą zawierać w swoim składzie dodatek cukrów będących monosacharydami lub disacharydami oraz środków spożywczych zawierających te substancje oraz substancji słodzących, o których mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1333/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie dodatków do żywności (Dz. Urz. UE L 354 z 31.12.2008, str. 16, z późn. zm.), a także zawierać będą kofeinę lub taurynę.

Zawartość cukrów i/lub substancji słodzących i/lub kofeiny lub tauryny wykazana w tabeli wartości odżywczych zamieszczonej na etykiecie produktu będzie wynosić powyżej 5 mg w przeliczeniu na 100 ml napoju.

Napoje będące przedmiotem wniosku będą zawierać w swoim składzie soki owocowe, warzywne lub owocowo-warzywne. Udział masowy soku owocowego, warzywnego lub owocowo-warzywnego wyniesie mniej niż 20% składu surowcowego. Wskazane wyżej soki owocowe, warzywne lub owocowo-warzywne nie będą sokami 100% w rozumieniu Dyrektywy Rady 2001/112/WE z dnia 20 grudnia 2001 r. odnoszącej się do soków owocowych i niektórych podobnych produktów przeznaczonych do spożycia przez ludzi (Dz.U.UE.L.2002.10.58 ze zm.).

Pismem z 7 marca 2024 r. (data wpływu 7 marca 2024 r.) doprecyzowali Państwo, że:

Zawartość cukrów i/lub substancji słodzących wykazana w tabeli wartości odżywczych zamieszczonej na etykiecie produktu będzie wynosić powyżej 5 g w 100 ml napoju.

Napoje będą zawierały również kofeinę i/lub taurynę.

Pytania

1. Czy Wnioskodawca będzie zobowiązany do uiszczania opłaty cukrowej w przypadku sprzedaży napojów wg schematu A?

2. Czy Wnioskodawca będzie zobowiązany do uiszczania opłaty cukrowej w przypadku sprzedaży napojów wg schematu B?

Państwa stanowisko w sprawie

Zgodnie z wyrokiem NSA z dnia 6.06.2023 r. III FSK 92/23 „Skoro dystrybutor nie dokonuje sprzedaży detalicznej spornego napoju podlegającego opłacie cukrowej lecz go odsprzedaje zamawiającemu, nie sposób uznać, że skarżąca jako jego producent i jednocześnie sprzedawca do tego dystrybutora jest obowiązana do zapłaty daniny. I nie ma znaczenia, że incydentalnie może prowadzić bądź nie, sprzedaż detaliczną innych napojów, które mogą być objęte podatkiem cukrowym”.

Powyższe oznacza, że Wnioskodawca w przypadku sprzedaży części zakupionych w drodze importu lub WNT napojów objętych opłatą cukrową dla kontrahentów spoza UE oraz kontrahentów z innych krajów UE w drodze eksportu lub WDT (wg schematu A) nie będzie zobowiązany do uiszczania opłaty cukrowej od tej części swojej sprzedaży. Zgodnie z art. 12a ust. 1 UZP opłacie cukrowej podlega wyłącznie wprowadzanie na rynek krajowy napojów objętych opłatą. Skoro Wnioskodawca część nabywanych napojów będzie odprzedawał odbiorcom zagranicznym w ramach eksportu i WDT, to od tej części sprzedaży nie będzie zobowiązany do uiszczania opłaty cukrowej. Nie ma przy tym znaczenia, że Wnioskodawca będzie również prowadzić w ramach swojej działalności sprzedaż detaliczną napojów, od której będzie uiszczać opłatę cukrową zgodnie z obowiązującymi przepisami.

W przypadku sprzedaży napojów wg schematu B, kiedy Wnioskodawca będzie dokonywał sprzedaży napojów odbiorcom hurtowym w Polsce, nieprowadzącym sprzedaży detalicznej, którzy następnie nabyte napoje będą sprzedawać za granicę w ramach eksportu lub WDT, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do uiszczania opłaty cukrowej od tej części sprzedaży, gdyż dostawa napojów podmiotom nieprowadzącym sprzedaży detalicznej nie jest objęta obowiązkiem uiszczania opłaty cukrowej, co wynika z art. 12a ust. 2 oraz art. 12e ust. 3 UZP. Nie ma przy tym znaczenia, że Wnioskodawca będzie również prowadzić w ramach swojej działalności sprzedaż detaliczną napojów, od której będzie uiszczać opłatę cukrową zgodnie z obowiązującymi przepisami.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie braku obowiązku uiszczenia opłaty od środków spożywczych z tytułu sprzedaży napojów, o których mowa w art. 12a ust. 1 ustawy, nabytych przez Państwa w drodze importu lub wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, na rzecz:

- kontrahentów zagranicznych, tj. spoza Unii Europejskiej oraz z innych krajów Unii Europejskiej, tytułem eksportu oraz wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,

- odbiorców hurtowych w Polsce, nieprowadzących sprzedaży detalicznej, którzy następnie będą dokonywać eksportu napojów lub ich wewnątrzwspólnotowej dostawy,

– jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 12a ust. 1 ustawy z 11 września 2015 r. o zdrowiu publicznym (Dz. U. z 2022 r. poz. 1608 ze zm.), zwanej dalej ustawą,

Stosownie do art. 12a ust. 2 ustawy:

Jak stanowi art. 12a ust. 3 ustawy:

przez sprzedaż detaliczną, o której mowa w ust. 2, rozumie się dokonywanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w ramach działalności gospodarczej zbywcy, odpłatnego zbywania towarów konsumentom na podstawie umowy zawartej:

1) w lokalu przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 3 ustawy z dnia 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta (Dz.U. z 2020 r. poz. 287 oraz z 2021 r. poz.2105),

2) poza lokalem przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta

- także w przypadku, gdy zbywaniu towaru towarzyszy świadczenie usługi odrębnie niezaewidencjonowanej.

Natomiast w myśl art. 12b ust. 1 ustawy,

Zgodnie z art. 12d ust. 1 ustawy,

Jak stanowi art. 12e ustawy:

Z przedstawionego we wniosku oraz jego uzupełnieniu opisu zdarzenia przyszłego wynika, że prowadzą Państwo działalność w zakresie handlu hurtowego m.in.: (…), w tym napojami dosładzanymi. Nie są Państwo producentem napojów, a towary handlowe nabywane są przez Państwa zarówno w Polsce jak i za granicą w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów oraz importu. Wskazali Państwo, że planują rozpocząć działalność w zakresie sprzedaży detalicznej na terenie Polski i z tego tytułu będą Państwo uiszczać opłatę od środków spożywczych. Jednak tylko część nabywanych napojów będzie sprzedawana w punktach sprzedaży detalicznej, gdyż zamierzają Państwo również prowadzić ich sprzedaż do przedsiębiorców krajowych oraz zagranicznych.

Doprecyzowali Państwo, że napoje będące przedmiotem są ujęte w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w klasach 10.32 i/lub 10.89 albo w dziale 11. Napoje będą zawierać w swoim składzie dodatek cukrów będących monosacharydami lub disacharydami, środków spożywczych zawierających te substancje oraz substancji słodzących, o których mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1333/2008, a także kofeiny lub tauryny. Zawartość cukrów oraz substancji słodzących wykazana w tabeli wartości odżywczych zamieszczonej na etykiecie produktu będzie wynosić powyżej 5 g w przeliczeniu na 100 ml napoju. Ponadto, wskazali Państwo, że ww. napoje będą zawierać w swoim składzie soki owocowe, warzywne lub owocowo-warzywne, których udział masowy wyniesie mniej niż 20% składu surowcowego napoju. Wskazane soki nie będą sokami 100% w rozumieniu Dyrektywy Rady 2001/112/WE z dnia 20 grudnia 2001 r. odnoszącej się do soków owocowych i niektórych podobnych produktów przeznaczonych do spożycia przez ludzi (Dz.U.UE.L.2002.10.58 ze zm.).

Przedstawili Państwo, dwa następujące schematy sprzedaży napojów będących przedmiotem wniosku:

- Schemat A – sprzedaż napojów, nabytych przez Państwa w drodze importu lub WNT, na rzecz kontrahentów zagranicznych, tj. spoza Unii Europejskiej lub z innych krajów Unii Europejskiej, tytułem eksportu lub wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,

- Schemat B – sprzedaż napojów,nabytych przez Państwa w drodze importu lub WNT, na rzecz odbiorców hurtowych w Polsce, nieprowadzących sprzedaży detalicznej, którzy następnie dokonają eksportu napojów lub ich wewnątrzwspólnotowej dostawy.

W pierwszej kolejności Państwa wątpliwość budzi, czy będą Państwo zobowiązani do zapłaty opłaty od środków spożywczych w przypadku sprzedaży napojów według schematu A, tj. jeśli dokonają Państwo ich eksportu lub wewnątrzwspólnotowej dostawy.

Jak wynika z wyżej powołanych przepisów, opłacie od środków spożywczych podlega wprowadzanie na rynek krajowy napojów ujętych w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w klasach 10.32, 10.89 oraz w dziale 11, w składzie których znajduje się co najmniej jedna z substancji, o których mowa w art. 12a ust. 1, z wyłączeniem substancji występujących w nich naturalnie.

Z kolei, przez wprowadzenie na rynek krajowy napojów, zgodnie z art. 12a ust. 2 ustawy należy rozumieć, sprzedaż napojów przez podmioty zobowiązane do zapłaty opłaty, o których mowa w art. 12d ust. 1, do pierwszego punktu, w którym jest prowadzona sprzedaż detaliczna oraz sprzedaż detaliczna napojów przez: producenta, podmiot, o którym mowa w art. 12d ust. 1 pkt 2, podmiot nabywający napoje w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub importera napoju, albo sprzedaż w przypadku, o którym mowa w art. 12e ust. 3 ustawy, tj. sprzedaż napojów podmiotowi prowadzącemu jednocześnie sprzedaż detaliczną oraz hurtową.

Natomiast przez sprzedaż detaliczną w myśl powołanego wyżej art. 12a ust. 3 ustawy rozumie się dokonywanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej odpłatnego zbywania towarów konsumentom na podstawie umowy zawartej w lokalu przedsiębiorstwa lub umowy zawartej poza lokalem przedsiębiorstwa.

Obowiązek zapłaty opłaty, w myśl art. 12d ust. 1 ustawy, ciąży na osobie fizycznej, osobie prawnej oraz jednostce organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej będącej m.in. zamawiającym, w przypadku gdy skład napoju objętego opłatą stanowi element umowy zawartej przez producenta a dotyczącej produkcji tego napoju dla zamawiającego. W takim przypadku obowiązek zapłaty opłaty od środków spożywczych spoczywa wyłącznie na zamawiającym.

Zgodnie z art. 12e ust. 1 ustawy obowiązek zapłaty opłaty powstaje z dniem wprowadzenia na rynek krajowy napoju, o którym mowa w art. 12a ust. 1.

W związku z powyższym, w przypadku sprzedaży przez Państwa napojów podlegających opłacie od środków spożywczych istotne jest ustalenie, czy doszło, w rozumieniu ustawy o zdrowiu publicznym, do wprowadzenia napojów na rynek krajowy.

W analizowanej sprawie stwierdzić należy, że sprzedaż przez Państwa napojów, o których mowa w art. 12a ust. 1 ustawy, na rzecz podmiotów zagranicznych (poza obszar UE oraz do innych krajów UE), tytułem eksportu oraz wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, w myśl zacytowanych powyżej przepisów ustawy nie stanowi ich wprowadzenia na rynek krajowy. W konsekwencji, dokonując sprzedaży ww. napojów według przedstawionego przez Państwa schematu A, nie będą Państwo zobowiązani do zapłaty opłaty od środków spożywczych, o której mowa w art. 12a ust. 1 ustawy.

Zatem Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 należało uznać za prawidłowe.

Państwa wątpliwość budzi również, czy będą Państwo zobowiązani do zapłaty opłaty od środków spożywczych w przypadku sprzedaży napojów według schematu B, tj. na rzecz odbiorców hurtowych w Polsce, nieprowadzących sprzedaży detalicznej, którzy następnie dokonają eksportu napojów lub ich wewnątrzwspólnotowej dostawy.

W tym miejscu ponownie należy wskazać, że obowiązek zapłaty opłaty powstaje wyłączenie w odniesieniu do napojów, które zostały wprowadzone na rynek krajowy. Z kolei przez wprowadzenie na rynek krajowy rozumiana jest sprzedaż napojów przez podmioty obowiązane do zapłaty opłaty do pierwszego punktu, w którym jest prowadzona sprzedaż detaliczna, bądź sprzedaż detaliczna przez producenta, zamawiającego, podmiot nabywający napoje w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub importera napoju albo sprzedaż napojów podmiotowi prowadzącemu jednocześnie sprzedaż detaliczną oraz hurtową. Natomiast, pod pojęciem sprzedaży detalicznej należy rozumieć dokonywanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej odpłatnego zbywania towarów konsumentom na podstawie umowy zawartej w lokalu przedsiębiorstwa lub poza lokalem przedsiębiorstwa.

W związku z powyższym, w przypadku sprzedaży przez Państwa napojów podlegających opłacie od środków spożywczych na rzecz kontrahentów, którzy nie prowadzą sprzedaży detalicznej, nie nastąpi wprowadzenie napojów na rynek krajowy, w myśl zacytowanych powyżej przepisów ustawy.

W konsekwencji, dokonując sprzedaży napojów według przedstawionego przez Państwa schematu B, tj. na rzecz kontrahentów prowadzących wyłącznie sprzedaż hurtową, nie będą Państwo zobowiązani do uiszczenia opłaty od środków spożywczych, o której mowa w art. 12a ust. 1 ustawy.

Jednocześnie Organ pragnie zwrócić uwagę, że dalsza ścieżka dystrybucji napojów (eksport napojów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa napojów) Państwa kontrahenta prowadzącego wyłącznie sprzedaż hurtową napojów pozostaje bez wpływu na obowiązek zapłaty opłaty od środków spożywczych.

Zatem Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 należało uznać za prawidłowe.

Natomiast w odniesieniu do powołanego przez Państwa wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 6 czerwca 2023 r. sygn. akt 92/23, wskazać należy, iż zapadł on w indywidualnej sprawie. Organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów, to nie stanowią one materialnego prawa podatkowego.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.), zwanej dalej Ordynacją podatkową. Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...).

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”.  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).