Dziecku obywatela państwa UE, który pracuje lub pracował w innym kraju członkowskim, przysługuje prawo pobytu. To samo dotyczy drugiego z rodziców sprawującego faktyczną opiekę nad potomkiem. Nie muszą oni wykazywać posiadania wystarczających środków utrzymania ani ubezpieczenia zdrowotnego.
Europejskie rady zakładowe to jedna z form systemu informacyjno-konsultacyjnego w przedsiębiorstwie o zasięgu ponadnarodowym, który działa na obszarze Unii Europejskiej. Rady mają prawo do konsultacji w sprawach dotyczących m.in.: nowych metod pracy, łączenia i podziału przedsiębiorstw czy zwolnień grupowych.
Od 1 lipca 2016 r. weszło w życie rozporządzenie ujednolicające w Unii Europejskiej przepisy dotyczące podpisów elektronicznych. Dla polskich przedsiębiorców najważniejsze jest to, że wydane w Polsce certyfikaty kwalifikowane e-podpisów mają działać na terenie całej UE. Tym samym łatwiej będzie polskim przedsiębiorcom startować w unijnych przetargach i podpisywać transgraniczne umowy.
Przepisy unijne zabraniają dyskryminacji pracowników nie tylko w zakresie warunków pracy, ale również w zakresie obejmującym zasady wynagradzania. Normy europejskie określają, że dyskryminujące jest różnicowanie wysokości wynagrodzenia m.in. ze względu na pochodzenie rasowe pracownika.
Podstawą odpowiedzialności pracodawcy w związku z naruszeniem zasady niedyskryminacji jest sam fakt naruszenia tej zasady. Dochodząc roszczenia, nie trzeba wykazać winy osoby odpowiedzialnej za to naruszenie.
Dyrektywa 2009/38/WE m.in. inaczej definiuje pojęcie "konsultowanie". Mimo że 5 czerwca 2011 r. minął termin na dostosowanie prawa krajowego do nowych przepisów unijnych, wciąż nie ma projektu nowelizacji ustawy o europejskich radach zakładowych.
Mimo braku definicji pracy ponadwymiarowej w prawie unijnym określenie w przepisach maksymalnego przeciętnego tygodniowego wymiaru czasu pracy oraz minimalnych okresów odpoczynku dobowego i tygodniowego ogranicza swobodę pracodawcy w planowaniu pracy.
W Niemczech szczególnie chronione przed wypowiedzeniem są: pracownice w ciąży oraz w okresie 4 miesięcy po porodzie, osoby korzystające z urlopu wychowawczego, niepełnosprawni oraz członkowie rad zakładowych. Nie podlegają natomiast ochronie osoby nieobecne w pracy z powodu choroby.
Z zatrudnieniem w administracji publicznej związany jest obowiązek ochrony interesu państwa i pośrednie uczestnictwo w wykonywaniu władzy publicznej. Dlatego w tym przypadku nie ma zastosowania unijna zasada swobody przepływu pracowników.
Od 1 maja 2016 r. zacznie obowiązywać nowy unijny kodeks celny (dalej: UKC). Głównym celem nowych regulacji jest przyspieszenie i uproszczenie operacji celnych. Podstawowym narzędziem, które ma realizować ten cel, jest pełna informatyzacja systemu celnego. Docelowo organy celne i przedsiębiorcy z poszczególnych krajów UE mają komunikować się ze sobą za pośrednictwem narzędzi teleinformatycznych. Wprowadzenie
Trybunał Sprawiedliwości UE uznał, że umowy na czas określony powinny mieć charakter wyjątkowy i regułą jest zawieranie umów na czas nieokreślony. Prawo krajowe nie może pozbawiać pracowników (również starszych) ochrony przed nadużywaniem umów na czas określony.
Regulacje krajowe państw członkowskich różnią się w zakresie uprawnień przyznanych pracownikom-rodzicom. Przepisy unijne określają tylko minimalne warunki dotyczące przyznania urlopu macierzyńskiego i rodzicielskiego, nie zobowiązują natomiast do wprowadzenia urlopu ojcowskiego.
Pracownicy z Polski podlegają w Niemczech takiej samej ochronie jak pracownicy-Niemcy w zakresie warunków zatrudnienia, m.in. nawiązania stosunku pracy, czasu pracy czy prawa do urlopu.
Zatrudniamy pracownika, który jest obywatelem Ukrainy. Chcemy go oddelegować do pracy na terenie Niemiec na 2 miesiące. Czy ZUS wyda w tym przypadku A1, jeśli nie jest to obywatel Unii Europejskiej?
Pracodawca powinien pamiętać, że ze względu na ochronę pracownika ograniczono swobodę stron w zakresie umownego określenia jurysdykcji dla stosunku pracy. Jeśli w umowie zostaną zawarte sprzeczne z prawem postanowienia w tym zakresie, nie wywołają one skutków prawnych.
Niebieska karta UE to zezwolenie udzielone obywatelowi państwa trzeciego uprawniające go do pobytu oraz pracy w zawodzie wymagającym wysokich kwalifikacji na terytorium państwa członkowskiego UE.
Od 23 lipca 2010 r. ZUS przestał stosować druk E101 do celów poświadczenia faktu kontynuowania ubezpieczeń w Polsce przez osobę czasowo oddelegowywaną do pracy w innym kraju Wspólnoty Europejskiej. Płatnicy, którzy przed tą datą ubiegali się o poświadczenie składając wniosek na druku E101, nie muszą składać wniosku na nowym druku A1. ZUS poświadczy E101, który będzie ważny przez wskazany w nim okres
Procedurę zwolnień grupowych w prawie unijnym określa dyrektywa Rady nr 98/59/WE z 20 lipca 1998 r. Jej celem jest zwiększenie poziomu ochrony pracowników w przypadku zwolnień grupowych, a także poprawa funkcjonowania rynku wewnętrznego.
Od 1 maja 2011 r. prowadzę w Polsce firmę i obecnie zatrudniam 18 pracowników. Od 1 października 2012 r. 8 z nich wykonuje pracę w Niemczech. Od 1 marca 2013 r. chcę zatrudnić kolejnych 8 pracowników, którzy mieliby rozpocząć pracę na terenie Niemiec od 14 marca 2013 r. Osoby te od lipca 2012 r. są zarejestrowane jako bezrobotne. Moja firma osiąga około 30% całkowitego obrotu w Polsce. Czy osoby, które
Kompetencje Unii z zakresu polityki społecznej nie obejmują m.in. prawa do strajku. Mimo tego wyłączenia prawo do strajku zostało wymienione jako jedno z praw podstawowych.
Swobodę przepływu pracowników na terenie UE zapewnia m.in. koordynacja ustawodawstw krajowych dotyczących zabezpieczenia społecznego. Różnice między regulacjami krajowymi, przy braku koordynacji unijnej, mogłyby utrudnić, a nawet pozbawić migrującego pracownika praw i korzyści nabytych lub nabywanych w jednym państwie UE po podjęciu działalności zawodowej w innym kraju członkowskim.
Pracodawca polski przez czas delegacji powinien stosować przepisy korzystniejsze dla pracownika delegowanego, np. jeśli prawo państwa delegacji nie przywiduje dodatku za nadgodziny, polski pracodawca powinien go jednak wypłacić.
Osoba fizyczna lub prawna może wnieść do Trybunału Sprawiedliwości skargę w celu stwierdzenia zaniechania wydania przez jedną z instytucji lub jeden z organów Unii aktu skierowanego do niej innego niż zalecenie lub opinia.
