history Historia zmian
Wersja obowiązująca od 2002-05-01 do 2003-12-12
[Prowadzenie księgi uszlachetniania czynnego] 1. W wypadku gdy możliwości kontroli stosowania procedury są utrudnione, naczelnik urzędu celnego [77] może, w formie decyzji, zobowiązać osobę posiadającą pozwolenie, o którym mowa w § 54 ust. 1, do prowadzenia księgi uszlachetniania czynnego, w której powinny być zawarte dane dotyczące ilości towarów przywożonych objętych procedurą uszlachetniania czynnego, towarów ekwiwalentnych oraz produktów kompensacyjnych, jak również dane niezbędne do właściwego określenia kwoty wynikającej z długu celnego. Wpisy do księgi powinny być dokonywane bez zbędnej zwłoki.
2. Jeżeli proces uszlachetniania przeprowadzany jest w kilku przedsiębiorstwach, księga uszlachetniania czynnego powinna zawierać dane dotyczące stosowania procedury uszlachetniania czynnego w każdym z tych przedsiębiorstw.
3. Naczelnik urzędu celnego [78], zobowiązując do prowadzenia księgi uszlachetniania czynnego, określa szczegółowe warunki dotyczące sposobu jej prowadzenia oraz miejsca jej przechowywania.
[77] § 57 ust. 1 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 19 kwietnia 2002 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie gospodarczych procedur celnych (Dz.U. Nr 43, poz. 384). Zmiana weszła w życie 1 maja 2002 r.
[78] § 57 ust. 3 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 19 kwietnia 2002 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie gospodarczych procedur celnych (Dz.U. Nr 43, poz. 384). Zmiana weszła w życie 1 maja 2002 r.
Wersja obowiązująca od 2002-05-01 do 2003-12-12
[Prowadzenie księgi uszlachetniania czynnego] 1. W wypadku gdy możliwości kontroli stosowania procedury są utrudnione, naczelnik urzędu celnego [77] może, w formie decyzji, zobowiązać osobę posiadającą pozwolenie, o którym mowa w § 54 ust. 1, do prowadzenia księgi uszlachetniania czynnego, w której powinny być zawarte dane dotyczące ilości towarów przywożonych objętych procedurą uszlachetniania czynnego, towarów ekwiwalentnych oraz produktów kompensacyjnych, jak również dane niezbędne do właściwego określenia kwoty wynikającej z długu celnego. Wpisy do księgi powinny być dokonywane bez zbędnej zwłoki.
2. Jeżeli proces uszlachetniania przeprowadzany jest w kilku przedsiębiorstwach, księga uszlachetniania czynnego powinna zawierać dane dotyczące stosowania procedury uszlachetniania czynnego w każdym z tych przedsiębiorstw.
3. Naczelnik urzędu celnego [78], zobowiązując do prowadzenia księgi uszlachetniania czynnego, określa szczegółowe warunki dotyczące sposobu jej prowadzenia oraz miejsca jej przechowywania.
[77] § 57 ust. 1 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 19 kwietnia 2002 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie gospodarczych procedur celnych (Dz.U. Nr 43, poz. 384). Zmiana weszła w życie 1 maja 2002 r.
[78] § 57 ust. 3 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 19 kwietnia 2002 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie gospodarczych procedur celnych (Dz.U. Nr 43, poz. 384). Zmiana weszła w życie 1 maja 2002 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2001-03-19 do 2002-04-30
[Prowadzenie księgi uszlachetniania czynnego] 1. W wypadku gdy możliwości kontroli stosowania procedury są utrudnione, organ celny może, w formie decyzji, zobowiązać osobę posiadającą pozwolenie, o którym mowa w § 54 ust. 1, do prowadzenia księgi uszlachetniania czynnego, w której powinny być zawarte dane dotyczące ilości towarów przywożonych objętych procedurą uszlachetniania czynnego, towarów ekwiwalentnych oraz produktów kompensacyjnych, jak również dane niezbędne do właściwego określenia kwoty wynikającej z długu celnego. Wpisy do księgi powinny być dokonywane bez zbędnej zwłoki.
2. Jeżeli proces uszlachetniania przeprowadzany jest w kilku przedsiębiorstwach, księga uszlachetniania czynnego powinna zawierać dane dotyczące stosowania procedury uszlachetniania czynnego w każdym z tych przedsiębiorstw.
3. Organ celny, zobowiązując do prowadzenia księgi uszlachetniania czynnego, określa szczegółowe warunki dotyczące sposobu jej prowadzenia oraz miejsca jej przechowywania.