§ 2. 1. Należności mogą być umorzone w całości lub w części, z powodu ich nieściągalności, jeżeli:

1) dłużnik zmarł, nie pozostawiając żadnego majątku lub pozostawił ruchomości niepodlegające egzekucji na podstawie odrębnych przepisów, albo pozostawił przedmioty codziennego użytku domowego, których łączna wartość nie przekracza kwoty stanowiącej trzykrotność przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w roku kalendarzowym poprzedzającym umorzenie, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski” do celów naliczania odpisu na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych;

2) dłużnik będący osobą prawną został wykreślony z właściwego rejestru osób prawnych przy jednoczesnym braku majątku, z którego można by egzekwować należność;

3) należności nie odzyskano w wyniku zakończonego postępowania likwidacyjnego bądź upadłościowego;

4) zachodzi uzasadnione przypuszczenie, że w postępowaniu egzekucyjnym nie uzyska się kwoty wyższej od kosztów dochodzenia egzekucji tej należności;

5) egzekucja z majątku dłużnika okazała się bezskuteczna;

6) zostały zastosowane umorzenia, w ramach zawartego postępowania ugodowego, układowego lub naprawczego z wierzycielami dłużnika.

2. Nie mogą być umorzone należności, jeżeli odpowiedzialność za zobowiązania dłużnika przeszła na osoby trzecie.

3. Należność może być umorzona w całości lub części również wtedy, gdy prowadzone przez Agencję postępowanie wyjaśniające wykaże, że:

1) [1] dłużnik nie ma możliwości uzyskiwania dochodu z powodu przewlekłej choroby, potwierdzonej zaświadczeniem lekarskim lub orzeczeniem ustalającym stopień niepełnosprawności, albo konieczności sprawowania przez niego osobistej opieki nad przewlekle chorym małżonkiem, rodzicem lub dzieckiem, którego choroba potwierdzona jest zaświadczeniem lekarskim lub orzeczeniem ustalającym stopień niepełnosprawności;

2) [2] w terminie zapłaty należności, dłużnik ma ustalone przez właściwy organ prawo do świadczeń z pomocy społecznej;

3) w wyniku zapłaty należności dłużnik nie będzie dysponował środkami wystarczającymi do prowadzenia produkcji rolnej lub związanej z przetwórstwem rolno-spożywczym bądź będzie dysponował środkami wystarczającymi do prowadzenia tej produkcji w zakresie znacznie ograniczonym, skutkującym rozwiązaniem z pracownikami stosunków pracy w trybie przepisów o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników;

4) na skutek okoliczności, za które dzierżawca nie ponosi odpowiedzialności i które nie dotyczą jego osoby, zwykły przychód z przedmiotu dzierżawy uległ znacznemu zmniejszeniu w stopniu znacznie przewyższającym obniżenie wysokości czynszu dokonane na podstawie art. 700 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93, z późn. zm.³⁾), a zapłata należności byłaby związana z nadmiernymi trudnościami w odtworzeniu produkcji rolnej;

5) wystąpiły okoliczności, o których mowa w art. 357¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny;

6) dłużnik poniósł szkody spowodowane klęską suszy, gradobicia, nadmiernych opadów atmosferycznych, wymarznięcia, powodzi, osuwisk ziemi, huraganu, pożaru, plagą szkodników lub niedoborem tlenu w użytkowanych rybacko wodach.

4. Agencja może, po przeprowadzeniu postępowania wyjaśniającego, umorzyć w całości lub w części należności przysługujące od jednostki samorządu terytorialnego, jeżeli przemawiają za tym szczególne względy społeczne związane z realizacją ustawowych zadań nałożonych na jednostki samorządu terytorialnego.

5. Agencja może, po uzyskaniu opinii właściwej jednostki samorządu terytorialnego oraz przeprowadzeniu postępowania wyjaśniającego, umorzyć w całości lub w części należności przysługujące od dłużnika o szczególnym znaczeniu dla lokalnego rynku pracy, jeżeli egzekucja tych należności doprowadziłaby do rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy w trybie przepisów o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników albo likwidacji dłużnika.

6. Umorzenie należności, o których mowa w ust. 4 i 5, może nastąpić po uzyskaniu zgody ministra właściwego do spraw rozwoju wsi.

§ 2. 1. Należności mogą być umorzone w całości lub w części, z powodu ich nieściągalności, jeżeli:

1) dłużnik zmarł, nie pozostawiając żadnego majątku lub pozostawił ruchomości niepodlegające egzekucji na podstawie odrębnych przepisów, albo pozostawił przedmioty codziennego użytku domowego, których łączna wartość nie przekracza kwoty stanowiącej trzykrotność przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w roku kalendarzowym poprzedzającym umorzenie, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski” do celów naliczania odpisu na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych;

2) dłużnik będący osobą prawną został wykreślony z właściwego rejestru osób prawnych przy jednoczesnym braku majątku, z którego można by egzekwować należność;

3) należności nie odzyskano w wyniku zakończonego postępowania likwidacyjnego bądź upadłościowego;

4) zachodzi uzasadnione przypuszczenie, że w postępowaniu egzekucyjnym nie uzyska się kwoty wyższej od kosztów dochodzenia egzekucji tej należności;

5) egzekucja z majątku dłużnika okazała się bezskuteczna;

6) zostały zastosowane umorzenia, w ramach zawartego postępowania ugodowego, układowego lub naprawczego z wierzycielami dłużnika.

2. Nie mogą być umorzone należności, jeżeli odpowiedzialność za zobowiązania dłużnika przeszła na osoby trzecie.

3. Należność może być umorzona w całości lub części również wtedy, gdy prowadzone przez Agencję postępowanie wyjaśniające wykaże, że:

1) dłużnik nie ma możliwości uzyskiwania dochodu z powodu trwającej nieprzerwanie ponad 2 miesiące choroby własnej bądź jego małżonka, zstępnych lub wstępnych do drugiego stopnia pokrewieństwa, potwierdzonej zaświadczeniem lekarskim lub orzeczeniem ustalającym stopień niepełnosprawności;

2) zapłata należności spowodowałaby konieczność korzystania przez dłużnika i jego małżonka, zstępnych lub wstępnych do drugiego stopnia pokrewieństwa ze świadczeń pomocy społecznej;

3) w wyniku zapłaty należności dłużnik nie będzie dysponował środkami wystarczającymi do prowadzenia produkcji rolnej lub związanej z przetwórstwem rolno-spożywczym bądź będzie dysponował środkami wystarczającymi do prowadzenia tej produkcji w zakresie znacznie ograniczonym, skutkującym rozwiązaniem z pracownikami stosunków pracy w trybie przepisów o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników;

4) na skutek okoliczności, za które dzierżawca nie ponosi odpowiedzialności i które nie dotyczą jego osoby, zwykły przychód z przedmiotu dzierżawy uległ znacznemu zmniejszeniu w stopniu znacznie przewyższającym obniżenie wysokości czynszu dokonane na podstawie art. 700 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93, z późn. zm.³⁾), a zapłata należności byłaby związana z nadmiernymi trudnościami w odtworzeniu produkcji rolnej;

5) wystąpiły okoliczności, o których mowa w art. 357¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny;

6) dłużnik poniósł szkody spowodowane klęską suszy, gradobicia, nadmiernych opadów atmosferycznych, wymarznięcia, powodzi, osuwisk ziemi, huraganu, pożaru, plagą szkodników lub niedoborem tlenu w użytkowanych rybacko wodach.

4. Agencja może, po przeprowadzeniu postępowania wyjaśniającego, umorzyć w całości lub w części należności przysługujące od jednostki samorządu terytorialnego, jeżeli przemawiają za tym szczególne względy społeczne związane z realizacją ustawowych zadań nałożonych na jednostki samorządu terytorialnego.

5. Agencja może, po uzyskaniu opinii właściwej jednostki samorządu terytorialnego oraz przeprowadzeniu postępowania wyjaśniającego, umorzyć w całości lub w części należności przysługujące od dłużnika o szczególnym znaczeniu dla lokalnego rynku pracy, jeżeli egzekucja tych należności doprowadziłaby do rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy w trybie przepisów o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników albo likwidacji dłużnika.

6. Umorzenie należności, o których mowa w ust. 4 i 5, może nastąpić po uzyskaniu zgody ministra właściwego do spraw rozwoju wsi.