KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę Rady 96/23/WE z dnia 29 kwietnia 1996 r. w sprawie środków monitorowania niektórych substancji i ich pozostałości u żywych zwierząt i w produktach pochodzenia zwierzęcego oraz uchylającą dyrektywy 85/358/EWG i 86/469/EWG oraz decyzje 89/187/EWG i 91/664/EWG (¹ ), w szczególności jej art. 29 ust. 1 akapit czwarty oraz art. 29 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W dyrektywie 96/23/WE ustanowiono środki monitorowania substancji i grup pozostałości wymienionych w załączniku I to tej dyrektywy. Na podstawie dyrektywy 96/23/WE zamieszczenie i utrzymanie w wykazach państw trzecich, z których zezwala się państwom członkowskim na przywóz zwierząt i produktów zwierzęcych objętych tą dyrektywą, zależy od przedłożenia przez dane państwa trzecie planu gwarancji w zakresie monitorowania grup pozostałości i substancji określonych w tym załączniku. Plany te mają być uaktualniane na wniosek Komisji, zwłaszcza gdy niektóre kontrole wskażą na taką konieczność.

(2) W decyzji Komisji 2004/432/WE z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie zatwierdzenia przedłożonych przez państwa trzecie zgodnie z dyrektywą Rady 96/23/WE (² ) planów w zakresie kontroli pozostałości zatwierdzono plany w odniesieniu do wymienionych w wykazie zwierząt i produktów zwierzęcych określone w art. 29 dyrektywy 96/23/WE („plany”) przedłożone przez niektóre państwa trzecie wymienione w załączniku do tej decyzji.

(3) W świetle ostatnich planów przedłożonych przez niektóre państwa trzecie i dodatkowych informacji otrzymanych przez Komisję konieczne jest zaktualizowanie wykazu państw trzecich, z których zezwala się państwom członkowskim na przywóz niektórych zwierząt i produktów zwierzęcych określonych w dyrektywie 96/23/WE i obecnie wymienionych w załączniku do decyzji 2004/432/WE („wykaz”).

(4) Zjednoczone Emiraty Arabskie przedłożyły Komisji plan dotyczący mleka wielbłądziego. Plan zawiera wystarczające gwarancje i powinien zostać zatwierdzony. W związku z powyższym mleko wielbłądzie powinno zostać uwzględnione we wpisie dotyczącym Zjednoczonych Emiratów Arabskich w wykazie.

(5) Brunei przedłożyło Komisji plan dotyczący akwakultury. Plan zawiera wystarczające gwarancje i powinien zostać zatwierdzony. W związku z powyższym należy ująć Brunei w wykazie w odniesieniu do akwakultury.

(6) Komisja zażądała, by Była Jugosłowiańska Republika Macedonii dostarczyła informacji na temat realizacji planu dotyczącego koniowatych na ubój. Wobec braku odpowiedzi od Byłej Jugosłowiańskiej Republika Macedonii nie ma wystarczających gwarancji umożliwiających zatwierdzenie. Wpis dla tego państwa trzeciego dotyczący koniowatych na ubój powinien zatem zostać usunięty z wykazu. Była Jugosłowiańska Republika Macedonii została powiadomiona o tych zmianach.

(7) Wpis w wykazie dotyczący Malezji obejmuje drób, ale plan przedłożony przez Malezję i dodatkowe informacje otrzymane przez Komisję nie zawierają wystarczających gwarancji w odniesieniu do drobiu. Jednak jedyny zakład przetwarzający ten surowiec, który jest obecnie zatwierdzony zgodnie z art. 12 rozporządzenia (WE) nr 854/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. ustanawiającego szczególne przepisy dotyczące organizacji urzędowych kontroli w odniesieniu do produktów pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do spożycia przez ludzi (³ ), dokonuje przywozu całego surowca z jednego z państw członkowskich. Aby umożliwić kontynuację tej działalności, wpis dotyczący Malezji powinien objąć drób, ale powinien zostać ograniczony do surowca przywożonego z innych państw trzecich ujętych w wykazie dla takiego surowca lub z państw członkowskich. Malezja została powiadomiona o tych zmianach. Przypis określający wymienione ograniczenie powinien zostać ujęty w wykazie w odniesieniu do tego państwa trzeciego.

(8) Komisja zażądała, by Rosja dostarczyła informacji na temat realizacji planu dotyczącego koniowatych na ubój. Wobec braku odpowiedzi od Rosji nie ma wystarczających gwarancji umożliwiających zatwierdzenie. Wpis dla tego państwa trzeciego dotyczący koniowatych na ubój powinien zatem zostać usunięty z wykazu. Rosja została powiadomiona o tych zmianach.

(9) Komisja zażądała, by Ukraina dostarczyła informacji na temat realizacji planu dotyczącego zwierząt z rodziny koniowatych i produktów z nich wytworzonych. Wobec braku odpowiedzi od Ukrainy nie ma wystarczających gwarancji umożliwiających zatwierdzenie. Wpis dla tego państwa trzeciego dotyczący zwierząt z rodziny koniowatych i produktów z nich wytworzonych powinien zatem zostać usunięty z wykazu. Ukraina została powiadomiona o tych zmianach.

(10) Stany Zjednoczone zostały wezwane do dostarczenia informacji na temat realizacji planu dotyczącego zwierząt z rodziny koniowatych i produktów z nich wytworzonych. Jednak Stany Zjednoczone nie dostarczyły odpowiednich gwarancji, ponieważ w tym państw trzecim zaprzestano uboju koniowatych przeznaczonych na wywóz do Unii. Wpis dla tego państwa trzeciego dotyczący zwierząt z rodziny koniowatych i produktów z nich wytworzonych powinien zatem zostać usunięty z wykazu. Stany Zjednoczone zostały powiadomione o tych zmianach.

(11) Inspekcja przeprowadzona przez Komisję w Urugwaju ujawniła poważne niedociągnięcia we wdrażaniu planu dotyczącego królików oraz zwierząt dzikich utrzymywanych w warunkach fermowych. W przypadku królików nie wprowadzono żadnego planu w zakresie kontroli pozostałości, a w przypadku zwierząt dzikich utrzymywanych w warunkach fermowych niemożliwe było pobranie próbek lub badanie, ponieważ zaprzestano produkcji. Wpisy dotyczące Urugwaju w odniesieniu do królików i zwierząt dzikich utrzymywanych w warunkach fermowych powinny zatem zostać usunięte z wykazu. Urugwaj został powiadomiony o tych zmianach.

(12) Niektóre państwa trzecie dokonują wywozu produktów zwierzęcych uzyskanych z surowca pochodzącego z państw członkowskich lub z państw trzecich, które spełniają wymogi przepisów dyrektywy 96/23/WE dotyczących takich surowców i które są w związku z tym ujęte w wykazie. Aby zapewnić ujęcie produktów zwierzęcych przywożonych do Unii w zatwierdzonym planie, państwa trzecie, które dokonują przywozu takiego surowca w celu dalszego wywozu do Unii, powinny w tym celu załączyć do ich planu odpowiednie oświadczenie.

(13) Aby uniknąć zakłóceń w handlu, należy wprowadzić okres przejściowy obejmujący odpowiednie wysyłki produktów z Byłej Jugosłowiańskiej Republika Macedonii, Rosji, Ukrainy oraz Urugwaju, wysłanych do Unii przed datą rozpoczęcia stosowania niniejszej decyzji.

(14) Decyzja 2004/432/WE została kilkakrotnie zmieniona. W celu zachowania przejrzystości prawodawstwa unijnego należy uchylić wymienioną decyzję i zastąpić ją niniejszą decyzją.

(15) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Plany, o których mowa w art. 29 dyrektywy 96/23/WE, przedłożone Komisji przez państwa trzecie wskazane w tabeli w załączniku są zatwierdzone w odniesieniu do zwierząt i produktów zwierzęcych przeznaczonych do spożycia przez ludzi i oznaczonych „X” w tej tabeli.

Artykuł 2

1. Z wyjątkiem surowca wykorzystywanego do produkcji osłonek, państwa trzecie, które stosują surowiec przywożony z innych państw trzecich zatwierdzonych zgodnie z niniejszą decyzją do celów produkcji przeznaczonej do wywozu do UE żywności pochodzenia zwierzęcego lub surowiec przywożony z państw członkowskich i które nie są w stanie przedstawić planu monitorowania pozostałości równoważnego planowi monitorowania pozostałości wymaganemu na podstawie art. 7 dyrektywy 96/23/WE, uzupełniają plan o następujące oświadczenie: „Właściwy organ [nazwa państwa trzeciego] dopilnowuje, by produkty zwierzęce przeznaczone do spożycia przez ludzi i wywożone do Unii Europejskiej, w szczególności produkty wytworzone z surowca przywiezionego do [nazwa państwa trzeciego], pochodziły wyłącznie z zakładów wymienionych zgodnie z art. 5 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2019/625 (⁴) i dysponujących wiarygodnymi procedurami gwarantującym pochodzenie surowca pochodzenia zwierzęcego wykorzystanego w żywności wyłącznie z państw członkowskich Unii Europejskiej lub państw trzecich wymienionych w odniesieniu do odpowiedniego surowca w załączniku do decyzji 2011/163/UE bez przypisu określającego ograniczenie, jak wskazano w art. 2 ust. 2 tej decyzji.”.

Do produkcji osłonek przeznaczonych na wywóz do Unii państwa trzecie mogą stosować surowiec przywożony z innych państw trzecich, którym w rozporządzeniach wykonawczych (UE) 2021/404 i (UE) 2021/405 zezwolono na wprowadzanie do Unii świeżego mięsa lub niektórych produktów mięsnych oraz poddanych obróbce żołądków, pęcherzy i jelit.

Państwo trzecie zamierzające dokonywać wywozu osłonek do Unii jest wymienione w rozporządzeniach wykonawczych (UE) 2021/404 i (UE) 2021/405 w odniesieniu do osłonek, a także w załączniku do decyzji 2011/163/UE (w odniesieniu do osłonek). Ponadto zakłady, z których osłonki mają być wywożone do Unii, są wymienione w wykazie zgodnie z art. 5 rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/625.

2. Wpis w załączniku do niniejszej decyzji dotyczący państwa trzeciego dokonującego wywozu produktów zwierzęcych przeznaczonych do spożycia przez ludzi i wytworzonych wyłącznie z surowca pochodzenia zwierzęcego uzyskanego z państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub z państwa trzeciego, które przedłożyło plan zgodnie z art. 29 dyrektywy 96/23/WE zostaje uzupełniony następującym przypisem określającym ograniczenie:

„Państwa trzecie stosujące wyłącznie surowiec z innego państwa trzeciego zatwierdzonego w odniesieniu do przywozu takiego surowca do Unii lub z państwa członkowskiego, zgodnie z art. 2”.

Artykuł 2a

[1] Państwa trzecie, które nie przedstawiły planu monitorowania pozostałości w odniesieniu do zwierząt i produktów zwierzęcych, ale które zamierzają, na podstawie wniosku złożonego przez państwo trzecie, wywozić do Unii produkty zwierzęce przygotowane z wykorzystaniem surowca pochodzenia zwierzęcego uzyskanego z państwa członkowskiego lub z państwa trzeciego, które dostarczyło plan monitorowania pozostałości zgodnie z art. 29 dyrektywy 96/23/WE, oznacza się w tabeli w załączniku do niniejszej decyzji symbolem »Δ«, oznaczającym handel trójstronny.

Artykuł 2b

[2] Państwa trzecie, które nie przedstawiły planu monitorowania pozostałości w odniesieniu do bydła, owiec/kóz, świń, koniowatych lub drobiu, ale które zamierzają, na podstawie wniosku złożonego przez państwo trzecie, wywozić do Unii produkty złożone, wykorzystując przetworzone produkty pochodzenia zwierzęcego pochodzące od zwierząt tych gatunków uzyskane z państwa członkowskiego lub z zatwierdzonego państwa trzeciego, oznacza się w tabeli w załączniku literą „O” wyłącznie w kolumnie dotyczącej odpowiednich zwierząt.

Artykuł 2c

[3] Państwa trzecie oznaczone w tabeli w załączniku literą »X« w odniesieniu do kategorii produktów akwakultury, mleka albo jaj oznacza się, na podstawie wniosku złożonego przez państwo trzecie, w tej tabeli literą „O” w odniesieniu do pozostałych kategorii tych produktów.

Artykuł 2d

[4] Wszystkie państwa trzecie wymienione w odniesieniu do żywych, schłodzonych, mrożonych lub przetworzonych małży, szkarłupni, osłonic i ślimaków morskich w załączniku VIII do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2021/405 oznacza się w tabeli w załączniku do niniejszej decyzji literą „M”, oznaczającą mięczaki.

Artykuł 2e

[5] Wszystkie państwa trzecie produkujące produkty złożone z produktów przetworzonych uzyskanych z mięczaków, o ile przetworzone małże pochodzą z państw członkowskich albo z państw trzecich wymienionych w załączniku VIII do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2021/405, oznacza się w tabeli w załączniku do niniejszej decyzji w kolumnie »Akwakultura« literą „P”, oznaczającą produkty przetworzone uzyskane z mięczaków.

Artykuł 3

1. W okresie przejściowym do dnia 30 kwietnia 2011 r. państwa członkowskie przyjmują wysyłki królików oraz zwierząt dzikich utrzymywanych w warunkach fermowych z Urugwaju oraz wysyłki produktów ze zwierząt z rodziny koniowatych z Ukrainy, pod warunkiem że importer może wykazać, iż takie wysyłki otrzymały świadectwa w Urugwaju lub na Ukrainie oraz zostały wysłane z tych państw do Unii przed dniem 15 marca 2011 r. zgodnie z decyzją 2004/432/WE.

2. W okresie przejściowym do dnia 25 marca 2011 r. państwa członkowskie przyjmują wysyłki koniowatych na ubój z Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii, Rosji lub Ukrainy, pod warunkiem że importer takich zwierząt może wykazać, iż otrzymały one świadectwa w Byłej Jugosłowiańskiej Republice Macedonii, Rosji lub Ukrainie oraz zostały wysłane z tych państw do Unii przed dniem 15 marca 2011 r. zgodnie z decyzją 2004/432/WE.

Artykuł 4

Decyzja 2004/432/WE traci moc.

Artykuł 5

Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.

Niniejszą decyzję stosuje się od dnia 15 marca 2011 r.

Sporządzono w Brukseli dnia 16 marca 2011 r.

(¹) Dz.U. L 125 z 23.5.1996, s. 10.

(²) Dz.U. L 154 z 30.4.2004, s. 44.

(³) Dz.U. L 139 z 30.4.2004, s. 206.

(⁴) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2019/625 z dnia 4 marca 2019 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/625 w odniesieniu do wymogów dotyczących wprowadzania do Unii przesyłek niektórych zwierząt i towarów przeznaczonych do spożycia przez ludzi (Dz.U. L 131 z 17.5.2019, s. 18).

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę Rady 96/23/WE z dnia 29 kwietnia 1996 r. w sprawie środków monitorowania niektórych substancji i ich pozostałości u żywych zwierząt i w produktach pochodzenia zwierzęcego oraz uchylającą dyrektywy 85/358/EWG i 86/469/EWG oraz decyzje 89/187/EWG i 91/664/EWG (¹ ), w szczególności jej art. 29 ust. 1 akapit czwarty oraz art. 29 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W dyrektywie 96/23/WE ustanowiono środki monitorowania substancji i grup pozostałości wymienionych w załączniku I to tej dyrektywy. Na podstawie dyrektywy 96/23/WE zamieszczenie i utrzymanie w wykazach państw trzecich, z których zezwala się państwom członkowskim na przywóz zwierząt i produktów zwierzęcych objętych tą dyrektywą, zależy od przedłożenia przez dane państwa trzecie planu gwarancji w zakresie monitorowania grup pozostałości i substancji określonych w tym załączniku. Plany te mają być uaktualniane na wniosek Komisji, zwłaszcza gdy niektóre kontrole wskażą na taką konieczność.

(2) W decyzji Komisji 2004/432/WE z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie zatwierdzenia przedłożonych przez państwa trzecie zgodnie z dyrektywą Rady 96/23/WE (² ) planów w zakresie kontroli pozostałości zatwierdzono plany w odniesieniu do wymienionych w wykazie zwierząt i produktów zwierzęcych określone w art. 29 dyrektywy 96/23/WE („plany”) przedłożone przez niektóre państwa trzecie wymienione w załączniku do tej decyzji.

(3) W świetle ostatnich planów przedłożonych przez niektóre państwa trzecie i dodatkowych informacji otrzymanych przez Komisję konieczne jest zaktualizowanie wykazu państw trzecich, z których zezwala się państwom członkowskim na przywóz niektórych zwierząt i produktów zwierzęcych określonych w dyrektywie 96/23/WE i obecnie wymienionych w załączniku do decyzji 2004/432/WE („wykaz”).

(4) Zjednoczone Emiraty Arabskie przedłożyły Komisji plan dotyczący mleka wielbłądziego. Plan zawiera wystarczające gwarancje i powinien zostać zatwierdzony. W związku z powyższym mleko wielbłądzie powinno zostać uwzględnione we wpisie dotyczącym Zjednoczonych Emiratów Arabskich w wykazie.

(5) Brunei przedłożyło Komisji plan dotyczący akwakultury. Plan zawiera wystarczające gwarancje i powinien zostać zatwierdzony. W związku z powyższym należy ująć Brunei w wykazie w odniesieniu do akwakultury.

(6) Komisja zażądała, by Była Jugosłowiańska Republika Macedonii dostarczyła informacji na temat realizacji planu dotyczącego koniowatych na ubój. Wobec braku odpowiedzi od Byłej Jugosłowiańskiej Republika Macedonii nie ma wystarczających gwarancji umożliwiających zatwierdzenie. Wpis dla tego państwa trzeciego dotyczący koniowatych na ubój powinien zatem zostać usunięty z wykazu. Była Jugosłowiańska Republika Macedonii została powiadomiona o tych zmianach.

(7) Wpis w wykazie dotyczący Malezji obejmuje drób, ale plan przedłożony przez Malezję i dodatkowe informacje otrzymane przez Komisję nie zawierają wystarczających gwarancji w odniesieniu do drobiu. Jednak jedyny zakład przetwarzający ten surowiec, który jest obecnie zatwierdzony zgodnie z art. 12 rozporządzenia (WE) nr 854/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. ustanawiającego szczególne przepisy dotyczące organizacji urzędowych kontroli w odniesieniu do produktów pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do spożycia przez ludzi (³ ), dokonuje przywozu całego surowca z jednego z państw członkowskich. Aby umożliwić kontynuację tej działalności, wpis dotyczący Malezji powinien objąć drób, ale powinien zostać ograniczony do surowca przywożonego z innych państw trzecich ujętych w wykazie dla takiego surowca lub z państw członkowskich. Malezja została powiadomiona o tych zmianach. Przypis określający wymienione ograniczenie powinien zostać ujęty w wykazie w odniesieniu do tego państwa trzeciego.

(8) Komisja zażądała, by Rosja dostarczyła informacji na temat realizacji planu dotyczącego koniowatych na ubój. Wobec braku odpowiedzi od Rosji nie ma wystarczających gwarancji umożliwiających zatwierdzenie. Wpis dla tego państwa trzeciego dotyczący koniowatych na ubój powinien zatem zostać usunięty z wykazu. Rosja została powiadomiona o tych zmianach.

(9) Komisja zażądała, by Ukraina dostarczyła informacji na temat realizacji planu dotyczącego zwierząt z rodziny koniowatych i produktów z nich wytworzonych. Wobec braku odpowiedzi od Ukrainy nie ma wystarczających gwarancji umożliwiających zatwierdzenie. Wpis dla tego państwa trzeciego dotyczący zwierząt z rodziny koniowatych i produktów z nich wytworzonych powinien zatem zostać usunięty z wykazu. Ukraina została powiadomiona o tych zmianach.

(10) Stany Zjednoczone zostały wezwane do dostarczenia informacji na temat realizacji planu dotyczącego zwierząt z rodziny koniowatych i produktów z nich wytworzonych. Jednak Stany Zjednoczone nie dostarczyły odpowiednich gwarancji, ponieważ w tym państw trzecim zaprzestano uboju koniowatych przeznaczonych na wywóz do Unii. Wpis dla tego państwa trzeciego dotyczący zwierząt z rodziny koniowatych i produktów z nich wytworzonych powinien zatem zostać usunięty z wykazu. Stany Zjednoczone zostały powiadomione o tych zmianach.

(11) Inspekcja przeprowadzona przez Komisję w Urugwaju ujawniła poważne niedociągnięcia we wdrażaniu planu dotyczącego królików oraz zwierząt dzikich utrzymywanych w warunkach fermowych. W przypadku królików nie wprowadzono żadnego planu w zakresie kontroli pozostałości, a w przypadku zwierząt dzikich utrzymywanych w warunkach fermowych niemożliwe było pobranie próbek lub badanie, ponieważ zaprzestano produkcji. Wpisy dotyczące Urugwaju w odniesieniu do królików i zwierząt dzikich utrzymywanych w warunkach fermowych powinny zatem zostać usunięte z wykazu. Urugwaj został powiadomiony o tych zmianach.

(12) Niektóre państwa trzecie dokonują wywozu produktów zwierzęcych uzyskanych z surowca pochodzącego z państw członkowskich lub z państw trzecich, które spełniają wymogi przepisów dyrektywy 96/23/WE dotyczących takich surowców i które są w związku z tym ujęte w wykazie. Aby zapewnić ujęcie produktów zwierzęcych przywożonych do Unii w zatwierdzonym planie, państwa trzecie, które dokonują przywozu takiego surowca w celu dalszego wywozu do Unii, powinny w tym celu załączyć do ich planu odpowiednie oświadczenie.

(13) Aby uniknąć zakłóceń w handlu, należy wprowadzić okres przejściowy obejmujący odpowiednie wysyłki produktów z Byłej Jugosłowiańskiej Republika Macedonii, Rosji, Ukrainy oraz Urugwaju, wysłanych do Unii przed datą rozpoczęcia stosowania niniejszej decyzji.

(14) Decyzja 2004/432/WE została kilkakrotnie zmieniona. W celu zachowania przejrzystości prawodawstwa unijnego należy uchylić wymienioną decyzję i zastąpić ją niniejszą decyzją.

(15) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Plany, o których mowa w art. 29 dyrektywy 96/23/WE, przedłożone Komisji przez państwa trzecie wskazane w tabeli w załączniku są zatwierdzone w odniesieniu do zwierząt i produktów zwierzęcych przeznaczonych do spożycia przez ludzi i oznaczonych „X” w tej tabeli.

Artykuł 2

1. [1] Z wyjątkiem surowca wykorzystywanego do produkcji osłonek, państwa trzecie, które stosują surowiec przywożony z innych państw trzecich zatwierdzonych zgodnie z niniejszą decyzją do celów produkcji przeznaczonej do wywozu do UE żywności pochodzenia zwierzęcego lub surowiec przywożony z państw członkowskich i które nie są w stanie przedstawić planu monitorowania pozostałości równoważnego planowi monitorowania pozostałości wymaganemu na podstawie art. 7 dyrektywy 96/23/WE, uzupełniają plan o następujące oświadczenie: „Właściwy organ [nazwa państwa trzeciego] dopilnowuje, by produkty zwierzęce przeznaczone do spożycia przez ludzi i wywożone do Unii Europejskiej, w szczególności produkty wytworzone z surowca przywiezionego do [nazwa państwa trzeciego], pochodziły wyłącznie z zakładów wymienionych zgodnie z art. 5 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2019/625 (⁴) i dysponujących wiarygodnymi procedurami gwarantującym pochodzenie surowca pochodzenia zwierzęcego wykorzystanego w żywności wyłącznie z państw członkowskich Unii Europejskiej lub państw trzecich wymienionych w odniesieniu do odpowiedniego surowca w załączniku do decyzji 2011/163/UE bez przypisu określającego ograniczenie, jak wskazano w art. 2 ust. 2 tej decyzji.”.

Do produkcji osłonek przeznaczonych na wywóz do Unii państwa trzecie mogą stosować surowiec przywożony z innych państw trzecich, którym w rozporządzeniach wykonawczych (UE) 2021/404 i (UE) 2021/405 zezwolono na wprowadzanie do Unii świeżego mięsa lub niektórych produktów mięsnych oraz poddanych obróbce żołądków, pęcherzy i jelit.

Państwo trzecie zamierzające dokonywać wywozu osłonek do Unii jest wymienione w rozporządzeniach wykonawczych (UE) 2021/404 i (UE) 2021/405 w odniesieniu do osłonek, a także w załączniku do decyzji 2011/163/UE (w odniesieniu do osłonek). Ponadto zakłady, z których osłonki mają być wywożone do Unii, są wymienione w wykazie zgodnie z art. 5 rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/625.

2. Wpis w załączniku do niniejszej decyzji dotyczący państwa trzeciego dokonującego wywozu produktów zwierzęcych przeznaczonych do spożycia przez ludzi i wytworzonych wyłącznie z surowca pochodzenia zwierzęcego uzyskanego z państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub z państwa trzeciego, które przedłożyło plan zgodnie z art. 29 dyrektywy 96/23/WE zostaje uzupełniony następującym przypisem określającym ograniczenie:

„Państwa trzecie stosujące wyłącznie surowiec z innego państwa trzeciego zatwierdzonego w odniesieniu do przywozu takiego surowca do Unii lub z państwa członkowskiego, zgodnie z art. 2”.

Artykuł 3

1. W okresie przejściowym do dnia 30 kwietnia 2011 r. państwa członkowskie przyjmują wysyłki królików oraz zwierząt dzikich utrzymywanych w warunkach fermowych z Urugwaju oraz wysyłki produktów ze zwierząt z rodziny koniowatych z Ukrainy, pod warunkiem że importer może wykazać, iż takie wysyłki otrzymały świadectwa w Urugwaju lub na Ukrainie oraz zostały wysłane z tych państw do Unii przed dniem 15 marca 2011 r. zgodnie z decyzją 2004/432/WE.

2. W okresie przejściowym do dnia 25 marca 2011 r. państwa członkowskie przyjmują wysyłki koniowatych na ubój z Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii, Rosji lub Ukrainy, pod warunkiem że importer takich zwierząt może wykazać, iż otrzymały one świadectwa w Byłej Jugosłowiańskiej Republice Macedonii, Rosji lub Ukrainie oraz zostały wysłane z tych państw do Unii przed dniem 15 marca 2011 r. zgodnie z decyzją 2004/432/WE.

Artykuł 4

Decyzja 2004/432/WE traci moc.

Artykuł 5

Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.

Niniejszą decyzję stosuje się od dnia 15 marca 2011 r.

Sporządzono w Brukseli dnia 16 marca 2011 r.

(¹) Dz.U. L 125 z 23.5.1996, s. 10.

(²) Dz.U. L 154 z 30.4.2004, s. 44.

(³) Dz.U. L 139 z 30.4.2004, s. 206.

(⁴) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2019/625 z dnia 4 marca 2019 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/625 w odniesieniu do wymogów dotyczących wprowadzania do Unii przesyłek niektórych zwierząt i towarów przeznaczonych do spożycia przez ludzi (Dz.U. L 131 z 17.5.2019, s. 18).

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę Rady 96/23/WE z dnia 29 kwietnia 1996 r. w sprawie środków monitorowania niektórych substancji i ich pozostałości u żywych zwierząt i w produktach pochodzenia zwierzęcego oraz uchylającą dyrektywy 85/358/EWG i 86/469/EWG oraz decyzje 89/187/EWG i 91/664/EWG (¹), w szczególności jej art. 29 ust. 1 akapit czwarty oraz art. 29 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W dyrektywie 96/23/WE ustanowiono środki monitorowania substancji i grup pozostałości wymienionych w załączniku I to tej dyrektywy. Na podstawie dyrektywy 96/23/WE zamieszczenie i utrzymanie w wykazach państw trzecich, z których zezwala się państwom członkowskim na przywóz zwierząt i produktów zwierzęcych objętych tą dyrektywą, zależy od przedłożenia przez dane państwa trzecie planu gwarancji w zakresie monitorowania grup pozostałości i substancji określonych w tym załączniku. Plany te mają być uaktualniane na wniosek Komisji, zwłaszcza gdy niektóre kontrole wskażą na taką konieczność.

(2) W decyzji Komisji 2004/432/WE z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie zatwierdzenia przedłożonych przez państwa trzecie zgodnie z dyrektywą Rady 96/23/WE (²) planów w zakresie kontroli pozostałości zatwierdzono plany w odniesieniu do wymienionych w wykazie zwierząt i produktów zwierzęcych określone w art. 29 dyrektywy 96/23/WE („plany”) przedłożone przez niektóre państwa trzecie wymienione w załączniku do tej decyzji.

(3) W świetle ostatnich planów przedłożonych przez niektóre państwa trzecie i dodatkowych informacji otrzymanych przez Komisję konieczne jest zaktualizowanie wykazu państw trzecich, z których zezwala się państwom członkowskim na przywóz niektórych zwierząt i produktów zwierzęcych określonych w dyrektywie 96/23/WE i obecnie wymienionych w załączniku do decyzji 2004/432/WE („wykaz”).

(4) Zjednoczone Emiraty Arabskie przedłożyły Komisji plan dotyczący mleka wielbłądziego. Plan zawiera wystarczające gwarancje i powinien zostać zatwierdzony. W związku z powyższym mleko wielbłądzie powinno zostać uwzględnione we wpisie dotyczącym Zjednoczonych Emiratów Arabskich w wykazie.

(5) Brunei przedłożyło Komisji plan dotyczący akwakultury. Plan zawiera wystarczające gwarancje i powinien zostać zatwierdzony. W związku z powyższym należy ująć Brunei w wykazie w odniesieniu do akwakultury.

(6) Komisja zażądała, by Była Jugosłowiańska Republika Macedonii dostarczyła informacji na temat realizacji planu dotyczącego koniowatych na ubój. Wobec braku odpowiedzi od Byłej Jugosłowiańskiej Republika Macedonii nie ma wystarczających gwarancji umożliwiających zatwierdzenie. Wpis dla tego państwa trzeciego dotyczący koniowatych na ubój powinien zatem zostać usunięty z wykazu. Była Jugosłowiańska Republika Macedonii została powiadomiona o tych zmianach.

(7) Wpis w wykazie dotyczący Malezji obejmuje drób, ale plan przedłożony przez Malezję i dodatkowe informacje otrzymane przez Komisję nie zawierają wystarczających gwarancji w odniesieniu do drobiu. Jednak jedyny zakład przetwarzający ten surowiec, który jest obecnie zatwierdzony zgodnie z art. 12 rozporządzenia (WE) nr 854/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. ustanawiającego szczególne przepisy dotyczące organizacji urzędowych kontroli w odniesieniu do produktów pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do spożycia przez ludzi (³), dokonuje przywozu całego surowca z jednego z państw członkowskich. Aby umożliwić kontynuację tej działalności, wpis dotyczący Malezji powinien objąć drób, ale powinien zostać ograniczony do surowca przywożonego z innych państw trzecich ujętych w wykazie dla takiego surowca lub z państw członkowskich. Malezja została powiadomiona o tych zmianach. Przypis określający wymienione ograniczenie powinien zostać ujęty w wykazie w odniesieniu do tego państwa trzeciego.

(8) Komisja zażądała, by Rosja dostarczyła informacji na temat realizacji planu dotyczącego koniowatych na ubój. Wobec braku odpowiedzi od Rosji nie ma wystarczających gwarancji umożliwiających zatwierdzenie. Wpis dla tego państwa trzeciego dotyczący koniowatych na ubój powinien zatem zostać usunięty z wykazu. Rosja została powiadomiona o tych zmianach.

(9) Komisja zażądała, by Ukraina dostarczyła informacji na temat realizacji planu dotyczącego zwierząt z rodziny koniowatych i produktów z nich wytworzonych. Wobec braku odpowiedzi od Ukrainy nie ma wystarczających gwarancji umożliwiających zatwierdzenie. Wpis dla tego państwa trzeciego dotyczący zwierząt z rodziny koniowatych i produktów z nich wytworzonych powinien zatem zostać usunięty z wykazu. Ukraina została powiadomiona o tych zmianach.

(10) Stany Zjednoczone zostały wezwane do dostarczenia informacji na temat realizacji planu dotyczącego zwierząt z rodziny koniowatych i produktów z nich wytworzonych. Jednak Stany Zjednoczone nie dostarczyły odpowiednich gwarancji, ponieważ w tym państw trzecim zaprzestano uboju koniowatych przeznaczonych na wywóz do Unii. Wpis dla tego państwa trzeciego dotyczący zwierząt z rodziny koniowatych i produktów z nich wytworzonych powinien zatem zostać usunięty z wykazu. Stany Zjednoczone zostały powiadomione o tych zmianach.

(11) Inspekcja przeprowadzona przez Komisję w Urugwaju ujawniła poważne niedociągnięcia we wdrażaniu planu dotyczącego królików oraz zwierząt dzikich utrzymywanych w warunkach fermowych. W przypadku królików nie wprowadzono żadnego planu w zakresie kontroli pozostałości, a w przypadku zwierząt dzikich utrzymywanych w warunkach fermowych niemożliwe było pobranie próbek lub badanie, ponieważ zaprzestano produkcji. Wpisy dotyczące Urugwaju w odniesieniu do królików i zwierząt dzikich utrzymywanych w warunkach fermowych powinny zatem zostać usunięte z wykazu. Urugwaj został powiadomiony o tych zmianach.

(12) Niektóre państwa trzecie dokonują wywozu produktów zwierzęcych uzyskanych z surowca pochodzącego z państw członkowskich lub z państw trzecich, które spełniają wymogi przepisów dyrektywy 96/23/WE dotyczących takich surowców i które są w związku z tym ujęte w wykazie. Aby zapewnić ujęcie produktów zwierzęcych przywożonych do Unii w zatwierdzonym planie, państwa trzecie, które dokonują przywozu takiego surowca w celu dalszego wywozu do Unii, powinny w tym celu załączyć do ich planu odpowiednie oświadczenie.

(13) Aby uniknąć zakłóceń w handlu, należy wprowadzić okres przejściowy obejmujący odpowiednie wysyłki produktów z Byłej Jugosłowiańskiej Republika Macedonii, Rosji, Ukrainy oraz Urugwaju, wysłanych do Unii przed datą rozpoczęcia stosowania niniejszej decyzji.

(14) Decyzja 2004/432/WE została kilkakrotnie zmieniona. W celu zachowania przejrzystości prawodawstwa unijnego należy uchylić wymienioną decyzję i zastąpić ją niniejszą decyzją.

(15) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Plany, o których mowa w art. 29 dyrektywy 96/23/WE, przedłożone Komisji przez państwa trzecie wskazane w tabeli w załączniku są zatwierdzone w odniesieniu do zwierząt i produktów zwierzęcych przeznaczonych do spożycia przez ludzi i oznaczonych „X” w tej tabeli.

Artykuł 2

1. Państwa trzecie stosujące surowiec przywożony z innych państw trzecich zatwierdzony do celów produkcji żywności pochodzenia zwierzęcego zgodnie z niniejszą decyzją lub przywożony z państw członkowskich do celów wywozu do Unii Europejskiej, które nie są w stanie przedłożyć planu w zakresie kontroli pozostałości odpowiadającego planowi wymaganemu na podstawie art. 7 dyrektywy 96/23/WE dla takiego surowca, uzupełniają plan o następujące oświadczenie:

„Właściwy organ [nazwa państwa trzeciego] dopilnowuje, by produkty zwierzęce przeznaczone do spożycia przez ludzi i wywożone do Unii Europejskiej, w szczególności produkty wytworzone z surowca przywiezionego do [nazwa państwa trzeciego], pochodziły wyłącznie z zakładów zatwierdzonych zgodnie z art. 12 rozporządzenia (WE) nr 854/2004 i dysponujących wiarygodnymi procedurami gwarantującym pochodzenie surowca pochodzenia zwierzęcego wykorzystanego w żywności wyłącznie z państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa trzeciego wymienionego w odniesieniu do odpowiedniego surowca w załączniku do decyzji Komisji 2011/163/UE bez przypisu określającego ograniczenie, jak wskazano w art. 2 ust. 2 tej decyzji”.

2. Wpis w załączniku do niniejszej decyzji dotyczący państwa trzeciego dokonującego wywozu produktów zwierzęcych przeznaczonych do spożycia przez ludzi i wytworzonych wyłącznie z surowca pochodzenia zwierzęcego uzyskanego z państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub z państwa trzeciego, które przedłożyło plan zgodnie z art. 29 dyrektywy 96/23/WE zostaje uzupełniony następującym przypisem określającym ograniczenie:

„Państwa trzecie stosujące wyłącznie surowiec z innego państwa trzeciego zatwierdzonego w odniesieniu do przywozu takiego surowca do Unii lub z państwa członkowskiego, zgodnie z art. 2”.

Artykuł 3

1. W okresie przejściowym do dnia 30 kwietnia 2011 r. państwa członkowskie przyjmują wysyłki królików oraz zwierząt dzikich utrzymywanych w warunkach fermowych z Urugwaju oraz wysyłki produktów ze zwierząt z rodziny koniowatych z Ukrainy, pod warunkiem że importer może wykazać, iż takie wysyłki otrzymały świadectwa w Urugwaju lub na Ukrainie oraz zostały wysłane z tych państw do Unii przed dniem 15 marca 2011 r. zgodnie z decyzją 2004/432/WE.

2. W okresie przejściowym do dnia 25 marca 2011 r. państwa członkowskie przyjmują wysyłki koniowatych na ubój z Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii, Rosji lub Ukrainy, pod warunkiem że importer takich zwierząt może wykazać, iż otrzymały one świadectwa w Byłej Jugosłowiańskiej Republice Macedonii, Rosji lub Ukrainie oraz zostały wysłane z tych państw do Unii przed dniem 15 marca 2011 r. zgodnie z decyzją 2004/432/WE.

Artykuł 4

Decyzja 2004/432/WE traci moc.

Artykuł 5

Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.

Niniejszą decyzję stosuje się od dnia 15 marca 2011 r.

Sporządzono w Brukseli dnia 16 marca 2011 r.