RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 215,

uwzględniając decyzję Rady 2012/35/WPZiB z dnia 23 stycznia 2012 r. zmieniającą decyzję 2010/413/WPZiB w sprawie środków ograniczających wobec Iranu (¹),

uwzględniając wspólny wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa i Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W dniu 25 października 2010 r. Rada przyjęła rozporządzenie (UE) nr 961/2010 w sprawie środków ograniczających wobec Iranu i uchylające rozporządzenie (WE) nr 423/2007 (²), aby decyzja Rady 2010/431/WPZiB (³) stała się skuteczna.

(2) W dniu 23 stycznia 2012 r. Rada zatwierdziła decyzję 2012/35/WPZiB przewidującą dodatkowe środki ograniczające wobec Islamskiej Republiki Iranu („Iran”) zgodnie z wnioskiem Rady Europejskiej z dnia 9 grudnia 2011 r.

(3) Te środki ograniczające obejmują w szczególności dodatkowe ograniczenia w handlu towarami i technologiami podwójnego zastosowania, jak również kluczowym sprzętem i technologiami, które mogłyby zostać użyte w przemyśle petrochemicznym, zakazie przywozu irańskiej ropy naftowej, produktów naftowych i produktów petrochemicznych, a także zakazie inwestowania w przemysł petrochemiczny. Ponadto należy zakazać handlu złotem, metalami szlachetnymi i diamentami z rządem Iranu, a także dostarczania nowo wydrukowanych banknotów i nowo wybitego bilonu Bankowi Centralnemu Iranu lub na jego rzecz.

(4) Niezbędne stały się również pewne zmiany techniczne istniejących środków. W szczególności należy wyjaśnić definicję „usług pośrednictwa”. W przypadkach gdy właściwy organ może zezwolić na zakup, sprzedaż, dostawę, przekazywanie lub wywóz towarów i technologii lub usług finansowych i technicznych, nie będzie wymagane oddzielne zezwolenie dotyczące usług pośrednictwa.

(5) Definicję „ przekazywania środków finansowych” należy rozszerzyć na przekazy inne niż elektroniczne, tak aby przeciwdziałać próbom obejścia środków ograniczających.

(6) Zmienione środki ograniczające dotyczące towarów podwójnego zastosowania powinny obejmować wszystkie towary i technologie wyszczególnione w załączniku I do rozporządzenia Rady (WE) nr 428/2009 z dnia 5 maja 2009 r. ustanawiającego wspólnotowy system kontroli wywozu, transferu, pośrednictwa i tranzytu w odniesieniu do produktów podwójnego zastosowania (⁴), z wyjątkiem niektórych pozycji z jego kategorii 5 część 2 w związku z ich wykorzystaniem do celów usług komunikacji publicznej w Iranie. Jednakże zakazy zawarte w art. 2 niniejszego rozporządzenia nie mają zastosowania do sprzedaży, dostawy, przekazywania lub wywozu towarów i technologii nowo wymienionych w załączniku I lub II do niniejszego rozporządzenia, dla których zezwolenie już zostało udzielone przez właściwe organy państw członkowskich zgodnie z art. 3 rozporządzenia (UE) nr 961/2010 przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia.

(7) Aby zapewnić skuteczne wprowadzanie w życie zakazu sprzedaży, dostaw, przekazywania lub wywozu do Iranu kluczowego sprzętu lub technologii, które mogłyby być wykorzystywane w kluczowych sektorach w przemyśle naftowym, przemyśle gazu ziemnego oraz przemyśle petrochemicznym, należy sporządzić wykazy takiego kluczowego sprzętu i technologii.

(8) Z tego samego powodu należy także przedstawić wykazy produktów podlegających ograniczeniom w handlu ropą naftową, produktami naftowymi i produktami petrochemicznymi, złotem, metalami szlachetnymi i diamentami.

(9) Co więcej, ograniczenia w zakresie inwestycji w irańskim sektorze naftowo-gazowym powinny, dla zapewnienia ich skuteczności, obejmować niektóre kluczowe rodzaje działalności, takie jak usługi hurtowego przesyłu gazu w celu jego tranzytu lub dostawy do bezpośrednio połączonych sieci oraz, z tych samych powodów, powinny mieć zastosowanie do spółek joint venture, jak również innych form stowarzyszeń i współpracy z Iranem w sektorze przesyłu gazu ziemnego.

(10) Aby skutecznie ograniczać inwestycje irańskie w Unii należy podjąć środki zakazujące osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom i organom podlegającym jurysdykcji państw członkowskich umożliwiania takich inwestycji lub zezwalania na nie.

(11) Decyzja 2012/35/WPZiB rozszerza zamrożenie aktywów na dodatkowe osoby, podmioty lub organy udzielające wsparcia rządowi Iranu, w tym wsparcia finansowego, logistycznego i materialnego, lub z nimi związane. Decyzja rozszerza ponadto zamrożenie środków na innych członków Korpusu Strażników Rewolucji Irańskiej (IRGC).

(12) Decyzja 2012/35/WPZiB przewiduje także zamrożenie aktywów Centralnego Banku Iranu. Biorąc jednak pod uwagę możliwe zaangażowanie Centralnego Banku Iranu w finansowaniu handlu zagranicznego, konieczne wydają się odstępstwa, gdyż ten ukierunkowany środek finansowy nie powinien stanowić przeszkody w prowadzeniu operacji handlowych, w tym umów dotyczących środków spożywczych, opieki medycznej, sprzętu medycznego lub do celów humanitarnych zgodnie z przepisami niniejszego rozporządzenia. Wyłączenia ustanowione w art. 12 i 14 niniejszego rozporządzenia dotyczące umów przywozu, zakupu lub transportu irańskiej ropy naftowej, irańskich produktów naftowych i produktów petrochemicznych, zawartych przed dniem 23 stycznia 2012 r. mają również zastosowanie do umów dodatkowych, w tym umów dotyczących transportu, ubezpieczenia lub kontroli, niezbędnych do wykonania tych umów. Ponadto irańska ropa naftowa, irańskie produkty naftowe i produkty petrochemiczne, które przywieziono zgodnie z prawem do państwa członkowskiego na mocy wyłączeń ustanowionych w art. 12 i 14 niniejszego rozporządzenia należy uważać za będące w swobodnym obrocie w Unii.

(13) Zakazuje się, w związku z obowiązkiem zamrożenia aktywów Linii Żeglugowych Islamskiej Republiki Iranu (IRISL) oraz jednostek będących własnością lub pod kontrolą IRISL, załadunku towarów na statki będące własnością IRISL lub tych jednostek, lub przez nie czarterowane, oraz wyładunku towarów z takich statków w portach państw członkowskich. Ponadto w związku z zamrożeniem aktywów IRISL zakazane jest także przenoszenie własności statków będących własnością, pod kontrolą lub czarterowanych przez spółki IRISL na inne jednostki. Obowiązek zamrożenia środków finansowych i zasobów gospodarczych IRISL i jednostek będących własnością lub pod kontrolą IRISL nie jednak oznacza konieczności zajęcia lub zatrzymania statków należących do takich jednostek, ani transportowanego przez nie ładunku, w zakresie w jakim towary te należą do osób trzecich, ani też konieczności zatrzymania zatrudnionej przez te linie lub jednostki załogi.

(14) Biorąc pod uwagę próby obejścia sankcji przez Iran, należy wyjaśnić, że wszystkie środki finansowe i zasoby gospodarcze należące do, będące własnością, w posiadaniu lub pod kontrolą osób, podmiotów lub organów wymienionych w załącznikach I lub II decyzji 2010/413/WPZiB mają być niezwłocznie zamrożone, włączając w to środki finansowe i zasoby ich następców prawnych ustanowionych w celu obejścia środków określonych w niniejszym rozporządzeniu.

(15) Należy także wyjaśnić, że składanie i przesyłanie bankowi niezbędnych dokumentów docelowo przeznaczonych dla osób, podmiotów lub organów, które nie znajdują się w wykazie, w celu uruchomienia płatności dozwolonych zgodnie z niniejszego rozporządzeniem, nie oznacza udostępniania środków finansowych w rozumieniu niniejszego rozporządzenia.

(16) Należy wyjaśnić, że środki finansowe lub zasoby gospodarcze powinny móc być uwolnione z przeznaczeniem na oficjalne cele misji dyplomatycznych lub konsularnych lub organizacji międzynarodowych korzystających z immunitetów na mocy prawa międzynarodowego, zgodnie z przepisami niniejszego rozporządzenia.

(17) Stosowanie ukierunkowanych sankcji finansowych przez dostawców specjalistycznych usług w zakresie komunikatów finansowych należy rozwinąć zgodnie z przepisami niniejszego rozporządzenia.

Należy wyjaśnić, że aktywa osób, podmiotów lub organów, które nie zostały wskazane, we wskazanych instytucjach kredytowych i finansowych nie powinny pozostawać zamrożone w ramach stosowania ukierunkowanych środków o charakterze finansowym i powinny móc zostać uwolnione na warunkach przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu.

Biorąc pod uwagę próby korzystania przez Iran ze swojego systemu finansowego w celu obejścia sankcji, konieczne jest wymaganie wzmożonego nadzoru w odniesieniu do działalności instytucji kredytowych i finansowych Iranu, tak aby zapobiec obchodzeniu niniejszego rozporządzenia, w tym zamrożenie aktywów Centralnego Banku Iranu. Powyższe wymogi wzmożonego nadzoru w odniesieniu do instytucji kredytowych i finansowych powinny stanowić uzupełnienie istniejących obowiązków wynikających z rozporządzenia (WE) nr 1781/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 listopada 2006 r. w sprawie informacji o zleceniodawcach, które towarzyszą przekazom pieniężnym (⁵) oraz związanych z wdrożeniem dyrektywy 2005/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 października 2005 r. w sprawie przeciwdziałania korzystaniu z systemu finansowego w celu prania pieniędzy oraz finansowania terroryzmu (⁶).

(18) Należy dokonać przeglądu niektórych przepisów dotyczących kontroli przekazywania środków finansowych, aby ułatwić ich stosowanie przez właściwe organy i podmioty gospodarcze oraz zapobiec obchodzeniu przepisów niniejszego rozporządzenia, w tym dotyczące zamrożenia aktywów Centralnego Banku Iranu.

(19) Co więcej, należy dostosować ograniczenia dotyczące ubezpieczeń, zwłaszcza w celu wyjaśnienia, że dopuszcza się ubezpieczenie misji dyplomatycznych i konsularnych w Unii, a także aby zezwolić na świadczenie usług ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej lub ubezpieczenia od odpowiedzialności za szkody wyrządzone w środowisku.

(20) Ponadto należy zaktualizować wymóg przekazywania informacji przed przybyciem i przed wyjazdem, gdyż obowiązek ten powszechnie stosuje się do wszystkich towarów przywożonych na obszar celny Unii lub z niego wywożonych w następstwie pełnego wdrożenia, z dniem 1 stycznia 2012 r., środków bezpieczeństwa stosowanych przez organy celne ustanowionych w stosownych przepisach dotyczących przywozowych i wywozowych deklaracji skróconych zawartych w rozporządzeniu (EWG) 2913/92 (⁷) oraz rozporządzeniu (EWG) nr 2454/93 (⁸).

(21) Należy także dostosować przepisy dotyczące usług bunkrowania i zaopatrywania statków, odpowiedzialności podmiotów gospodarczych oraz zakazu obchodzenia odnośnych środków ograniczających.

(22) Należy dokonać przeglądu mechanizmu wymiany informacji między państwami członkowskimi i Komisją w celu zapewnienia skutecznego wdrażania i jednolitej interpretacji niniejszego rozporządzenia.

(23) Biorąc pod uwagę cele zakazu handlu sprzętem, który może zostać użyty do represji wewnętrznych, powinien on zostać przewidziany w rozporządzeniu (UE) nr 359/2011 dotyczącym środków ograniczających skierowanych przeciwko niektórym osobom, podmiotom i organom w związku z sytuacją w Iranie (⁹), a nie w niniejszym rozporządzeniu.

(24) Dla zapewnienia jasności, rozporządzenie (UE) nr 961/2010 powinno zostać uchylone i zastąpione niniejszym rozporządzeniem.

(25) Środki ograniczające przewidziane w niniejszym rozporządzeniu objęte są zakresem Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, a zatem w celu ich wdrożenia niezbędne są przepisy na poziomie Unii, w szczególności aby zapewnić jednolite stosowanie tych środków ograniczających przez podmioty gospodarcze we wszystkich państwach członkowskich.

(26) Niniejsze rozporządzenie nie narusza praw podstawowych i jest zgodne z zasadami określonymi w szczególności w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej, w szczególności prawa do skutecznego środka prawnego i do rzetelnego procesu sądowego, prawa własności i prawa do ochrony danych osobowych. Niniejsze rozporządzenie powinno być stosowane zgodnie z tymi prawami i zasadami.

(27) Niniejsze rozporządzenie jest także zgodne ze zobowiązaniami państw członkowskich w ramach Karty Narodów Zjednoczonych oraz z prawnie wiążącym charakterem rezolucji Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych.

(27a) Uprawnienie do zmiany wykazów zamieszczonych w załącznikach VIII i IX do niniejszego rozporządzenia powinno być wykonywane przez Radę ze względu na szczególne zagrożenie dla pokoju i bezpieczeństwa międzynarodowego wynikające z programu jądrowego Iranu, a także w celu zapewnienia spójności z procedurą zmian i dokonywania przeglądu załączników I i II do decyzji 2010/413/WPZiB.

(28) Procedura wskazywania osób, których środki podlegają zamrożeniu na mocy niniejszego rozporządzenia, powinna obejmować informowanie wskazanych osób fizycznych i prawnych, podmiotów i organów o powodach umieszczenia w wykazie, tak aby mogły przedstawić swoje uwagi. W przypadku gdy zostaną zgłoszone uwagi lub przedstawione istotne nowe dowody, Rada powinna dokonać przeglądu swojej decyzji na podstawie tych uwag i odpowiednio poinformować daną osobę, podmiot lub organ.

(29) Na potrzeby wykonania przepisów niniejszego rozporządzenia oraz w celu zapewnienia maksymalnej pewności prawa w Unii, imiona i nazwiska lub nazwy oraz inne stosowne dane dotyczące osób fizycznych i prawnych, podmiotów i organów, których środki finansowe i zasoby gospodarcze muszą zostać zamrożone zgodnie z rozporządzeniem, powinny zostać podane do wiadomości publicznej. Wszelkie przetwarzanie danych osobowych osób fizycznych na mocy niniejszego rozporządzenia powinno odbywać się zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych (¹⁰) oraz zgodnie z dyrektywą 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych (¹¹).

(30) Aby zapewnić skuteczność środków przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu, powinno ono wejść w życie w dniu jego publikacji,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

ROZDZIAŁ I

DEFINICJE

Artykuł 1

Na użytek niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

a) „oddział” instytucji finansowej lub kredytowej oznacza miejsce prowadzenia działalności, które prawnie stanowi zależną część instytucji finansowej lub kredytowej i które realizuje bezpośrednio wszystkie bądź niektóre spośród transakcji nieodłącznie związanych z działalnością instytucji finansowych lub kredytowych;

b) „usługi pośrednictwa” oznaczają:

(i) negocjowanie lub zawieranie transakcji zakupu, sprzedaży lub dostawy towarów i technologii lub usług finansowych i technicznych, w tym z państwa trzeciego do któregokolwiek innego państwa trzeciego; lub

(ii) sprzedaż lub zakup towarów i technologii lub usług finansowych i technicznych, w tym w przypadku gdy znajdują się one w państwach trzecich, w celu ich przekazania do innego państwa trzeciego;

c) „roszczenie” oznacza każde roszczenie, dochodzone w postępowaniu sądowym lub nie, zgłoszone przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia lub po tym dniu, na mocy umowy bądź transakcji, lub w związku z nimi, w szczególności obejmujące:

(i) roszczenie o wykonanie jakiegokolwiek zobowiązania powstałego na mocy umowy bądź transakcji lub w związku z nimi;

(ii) roszczenie o prolongatę lub spłatę zobowiązania, gwarancji finansowej lub odszkodowania w jakiejkolwiek formie;

(iii) roszczenie o odszkodowanie z tytułu umowy lub transakcji;

(iv) roszczenie wzajemne;

(v) roszczenie uznania lub wykonania, łącznie z uznaniem na podstawie procedury exequatur, wyroku, orzeczenia arbitrażowego lub równoważnej decyzji, niezależnie od miejsca ich wydania;

d) „umowa lub transakcja” oznacza każdą transakcję, niezależnie od jej formy i mającego zastosowanie prawa, obejmującą jedną lub większą liczbę umów lub podobnych zobowiązań między tymi samymi lub różnymi stronami; do celów niniejszej definicji pojęcie „umowa” obejmuje zobowiązania, gwarancje lub listy gwarancyjne, w szczególności gwarancje finansowe lub finansowe listy gwarancyjne, oraz kredyty, prawnie niezależne lub nie, a także wszelkie przepisy z nimi związane, których źródłem jest taka transakcja lub które są z nią związane;

e) „właściwe organy” oznaczają właściwe organy państw członkowskich wskazane na stronach internetowych wymienionych w załączniku X;

f) „instytucja kredytowa” oznacza instytucję kredytową w rozumieniu art. 4 ust. 1 dyrektywy 2006/48/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 czerwca 2006 r. w sprawie podejmowania i prowadzenia działalności przez instytucje kredytowe (¹²), w tym jej oddziały na terytorium Unii lub poza nim;

g) „obszar celny Unii” oznacza obszar określony w art. 3 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy kodeks celny (¹³) oraz w rozporządzeniu Komisji (EWG) nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiającym przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 (¹⁴);

h) „zasoby gospodarcze” oznaczają aktywa wszelkiego rodzaju, materialne lub niematerialne, ruchome lub nieruchome, które nie są środkami finansowymi, lecz mogą służyć do uzyskiwania środków finansowych, towarów lub usług;

i) „instytucja finansowa” oznacza

(i) przedsiębiorstwo, inne niż instytucja kredytowa, prowadzące co najmniej jeden z rodzajów działalności wyszczególnionych w pkt 2–12 oraz pkt 14 i 15 załącznika I do dyrektywy 2006/48/WE, w tym działalność polegającą na wymianie walut (jako bureaux de change);

(ii) zakład ubezpieczeń, który uzyskał stosowne zezwolenie zgodnie z dyrektywą 2009/138/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 25 listopada 2009 r. w sprawie podejmowania i prowadzenia działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (Wypłacalność II) (¹⁵), w zakresie, w jakim prowadzi on działalność objętą zakresem tej dyrektywy;

(iii) przedsiębiorstwo inwestycyjne w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 1 dyrektywy 2004/39/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 kwietnia 2004 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych (¹⁶);

(iv) przedsiębiorstwo zbiorowego inwestowania sprzedające swoje jednostki lub akcje; lub

(v) pośrednika ubezpieczeniowego w rozumieniu art. 2 pkt 5 dyrektywy 2002/92/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 9 grudnia 2002 r. w sprawie pośrednictwa ubezpieczeniowego (¹⁷), z wyjątkiem pośredników, o których mowa w art. 2 ust. 7 tej dyrektywy, w czynnościach dotyczących ubezpieczenia na życie oraz innych usług związanych z inwestycjami;

włączając w to jej oddziały na terytorium Unii lub poza nim;

j) „zamrożenie zasobów gospodarczych” oznacza uniemożliwienie wykorzystania zasobów gospodarczych do uzyskiwania środków finansowych, towarów lub usług w jakikolwiek sposób, między innymi poprzez ich sprzedaż, wynajem lub obciążenie hipoteką;

k) „ zamrożenie środków finansowych” oznacza zapobieganie wszelkim ruchom tych środków, ich przekazywaniu, zmianom, wykorzystaniu, udostępnianiu lub dokonywaniu nimi transakcji w jakikolwiek sposób, który powodowałby jakąkolwiek zmianę ich wielkości, wartości, lokalizacji, własności, posiadania, charakteru, przeznaczenia lub inną zmianę, która umożliwiłaby korzystanie z nich, w tym zarządzanie portfelem;

l) „środki finansowe” oznaczają aktywa finansowe i różnego rodzaju świadczenia, między innymi:

(i) gotówkę, czeki, roszczenia pieniężne, weksle, przekazy pieniężne i inne instrumenty płatnicze;

(ii) depozyty złożone w instytucjach finansowych lub innych podmiotach, salda na rachunkach, wierzytelności i zobowiązania dłużne;

(iii) papiery wartościowe i papiery dłużne w obrocie publicznym lub niepublicznym, w tym akcje i udziały, certyfikaty papierów wartościowych, obligacje, weksle, warranty, skrypty dłużne, kontrakty na instrumenty pochodne;

(iv) odsetki, dywidendy lub inne przychody z aktywów oraz wartości narosłe z aktywów lub wygenerowane przez te aktywa;

(v) kredyty, prawa do potrącenia, gwarancje, gwarancje właściwego wykonania umów lub inne zobowiązania finansowe;

(vi) akredytywy, konosamenty, umowy sprzedaży; oraz

(vii) dokumenty poświadczające udział w środkach lub zasobach finansowych;

m) „towary” obejmują produkty, materiały oraz sprzęt;

n) „ubezpieczenie” oznacza przedsięwzięcie lub zobowiązanie, w ramach którego co najmniej jedna osoba fizyczna lub prawna jest zobowiązana do dostarczenia innej osobie lub innym osobom, w zamian za opłatę, odszkodowania lub świadczenia określonego w przedsięwzięciu lub zobowiązaniu, w przypadku urzeczywistnienia się ryzyka;

o) „osoba, podmiot lub organ z Iranu” oznaczają:

(i) państwo irańskie lub każdy organ publiczny tego państwa;

(ii) każdą osobę fizyczną przebywającą lub zamieszkałą w Iranie;

(iii) każdą osobę prawną, każdy podmiot lub każdy organ, mające swoją siedzibę w Iranie;

(iv) każdą osobę prawną, każdy podmiot lub każdy organ – w Iranie lub poza jego granicami – będące własnością lub pod kontrolą, bezpośrednio lub pośrednio, co najmniej jednej lub jednego z wyżej wymienionych osób lub organów;

p) „reasekuracja” oznacza działalność polegającą na przyjmowaniu ryzyk cedowanych przez zakład ubezpieczeń lub inny zakład reasekuracji lub, w przypadku towarzystwa ubezpieczeniowego znanego jako Lloyd's, działalność polegającą na przyjmowaniu ryzyk cedowanych przez członków Lloyd's, przez zakład ubezpieczeń lub reasekuracji inny niż towarzystwo ubezpieczeniowe znane jako Lloyd's;

q) „Komitet Sankcji” oznacza komitet Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych utworzony na mocy pkt 18 rezolucji Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych („rezolucja RB ONZ”) nr 1737 (2006);

r) „ pomoc techniczna” oznacza wszelkie wsparcie techniczne związane z naprawami, pracami rozwojowymi, produkcją, montażem, testowaniem, konserwacją oraz wszelką inną obsługę techniczną, mogące przyjmować formy takie jak instruktaż, doradztwo, szkolenia, przekazanie praktycznej wiedzy lub umiejętności lub usługi konsultingowe;

s) „terytorium Unii” oznacza terytoria państw członkowskich, do których ma zastosowanie Traktat, na warunkach określonych w Traktacie, w tym ich przestrzeń powietrzną;

t) (skreślona);

u) „Wspólna Komisja” oznacza wspólną komisję, w skład której wchodzą przedstawiciele Iranu oraz Chin, Francji, Niemiec, Federacji Rosyjskiej, Zjednoczonego Królestwa i Stanów Zjednoczonych wraz z Wysokim Przedstawicielem Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa (zwanym dalej „Wysokim Przedstawicielem”), która to komisja zostanie powołana, aby monitorować wdrażanie wspólnego kompleksowego planu działania z dnia 14 lipca 2015 r. (zwanego dalej „JCPOA”) i która będzie wykonywać zadania przewidziane w JCPOA, zgodnie z ppkt (ix) Preambuły i Postanowień Ogólnych JCPOA oraz załącznikiem IV do JCPOA.

ROZDZIAŁ II

OGRANICZENIA WYWOZU I PRZYWOZU

Artykuł 2

(uchylony).

Artykuł 2a

1. Wymagane jest wcześniejsze zezwolenie na:

a) sprzedaż, dostawę, przekazanie lub wywóz, bezpośrednio lub pośrednio, towarów i technologii wymienionych w załączniku I - niezależnie od tego, czy te towary i technologie pochodzą z Unii - na rzecz jakichkolwiek osób, podmiotów lub organów z Iranu lub do użytku w Iranie;

b) udzielanie pomocy technicznej lub świadczenie usług pośrednictwa związanych z towarami i technologiami wymienionymi w załączniku I lub związanych z dostarczaniem, wytwarzaniem, konserwacją i użytkowaniem towarów i technologii zawartych w załączniku I, bezpośrednio lub pośrednio, jakimkolwiek osobom, podmiotom lub organom z Iranu lub do użytku w Iranie;

c) zapewnianie, bezpośrednio lub pośrednio, finansowania lub pomocy finansowej związanej z towarami i technologiami wymienionymi w załączniku I, w tym w szczególności udzielanie dotacji, pożyczek i ubezpieczania kredytów eksportowych, na potrzeby wszelkiej sprzedaży, dostaw, przekazywania lub wywozu takich produktów, lub na potrzeby wszelkiego udzielania związanej z tym pomocy technicznej lub świadczenie związanych z tym usług pośrednictwa jakimkolwiek osobom, podmiotom lub organom z Iranu lub do użytku w Iranie;

d) przed zawarciem jakichkolwiek uzgodnień z osobą, podmiotem lub organem z Iranu lub jakąkolwiek osobą lub podmiotem działającymi w ich imieniu lub pod ich kierownictwem, w tym przed przyjęciem pożyczek lub kredytów udzielanych przez taką osobę, podmiot lub organ, które umożliwiłyby takiej osobie, podmiotowi lub organowi udział lub zwiększenie swojego udziału, niezależnie lub w ramach spółek joint yenture lub innych form partnerstwa, w działalności handlowej obejmującej:

(i) wydobywanie uranu;

(ii) wytwarzanie lub stosowanie materiałów jądrowych wymienionych w części 1 wykazu Grupy Dostawców Jądrowych.

Obejmuje to udzielanie pożyczek lub kredytów takim osobom, podmiotom lub organom;

e) nabywanie w Iranie, przywóz lub transport z Iranu towarów i technologii wymienionych w załączniku I, niezależnie od tego, czy pochodzą one z Iranu.

2. Załącznik I zawiera wykaz produktów, w tym towarów, technologii i oprogramowania, wymienionych w wykazie Grupy Dostawców Jądrowych.

3. Odnośne państwo członkowskie przedkłada proponowane zezwolenia na mocy ust. 1 lit. a)-d) Radzie Bezpieczeństwa ONZ do zatwierdzenia po rozpatrzeniu indywidualnie każdego przypadku, a do czasu uzyskania takiego zatwierdzenia nie udziela zezwolenia.

4. Odnośne państwo członkowskie przedkłada również proponowane zezwolenia na działania, o których mowa w ust. 1 lit. a)-d), Radzie Bezpieczeństwa ONZ do zatwierdzenia po rozpatrzeniu indywidualnie każdego przypadku, jeżeli działania te związane są z jakimikolwiek innymi towarami i technologiami, które, jak ustaliło to państwo członkowskie, mogłyby przyczynić się do działań związanych z ponownym przetwarzaniem lub wzbogacaniem lub ciężką wodą niezgodnych z JCPOA. Państwo członkowskie nie udziela zezwolenia do czasu uzyskania takiego zatwierdzenia.

5. Dane państwo członkowskie informuje Wspólną Komisję o zezwoleniach udzielonych na mocy ust. 1 lit. e) oraz zezwoleniach dotyczących zakupu, przywozu lub transportu z Iranu innych towarów i technologii, o których mowa w ust. 4, niezależnie od tego, czy pochodzą one z Iranu.

6. Odnośne państwo członkowskie powiadamia pozostałe państwa członkowskie, Komisję i Wysokiego Przedstawiciela o zezwoleniach udzielonych na mocy ust. 1-5 oraz o wszelkich przypadkach odmowy zatwierdzenia zezwolenia przez Radę Bezpieczeństwa ONZ zgodnie z ust. 3 lub 4.

Artykuł 2b

1. Art. 2a ust. 3 i 4 nie mają zastosowania do proponowanych zezwoleń na dostawę, sprzedaż lub przekazywanie do Iranu sprzętu, o którym mowa w pkt 2 lit. c) ppkt 1 załącznika B do rezolucji RB ONZ nr 2231 (2015), przeznaczonego do reaktorów lekkowodnych.

2. Odnośne państwo członkowskie informuje w terminie czterech tygodni pozostałe państwa członkowskie, Komisję i Wysokiego Przedstawiciela o zezwoleniach udzielonych na mocy niniejszego artykułu.

Artykuł 2c

1. Właściwe organy udzielające zezwolenia zgodnie z art. 2a ust. 1 lit. a) oraz art. 2b zapewniają, aby:

a) spełnione zostały wymogi, w stosownych przypadkach, wytycznych zawartych w wykazie Grupy Dostawców Jądrowych;

b) uzyskano od Iranu i można było skutecznie egzekwować prawo do weryfikacji końcowego użytkowania i końcowej lokalizacji wszelkich dostarczonych produktów;

c) Rada Bezpieczeństwa ONZ była powiadamiana w ciągu dziesięciu dni od dostawy, sprzedaży lub przekazania; oraz

d) w przypadku dostarczanych towarów i technologii, o których mowa w załączniku I, MAEA była powiadamiana w ciągu dziesięciu dni od dostawy, sprzedaży lub przekazania.

2. We wszystkich przypadkach wywozu, dla których na mocy art. 2a ust. 1 lit. a) wymagane jest zezwolenie, zezwolenie takie udzielane jest przez właściwe organy państwa członkowskiego, w którym eksporter ma miejsce zamieszkania lub siedzibę. Zezwolenie jest ważne w całej Unii.

3. Eksporterzy dostarczają właściwym organom wszystkich stosownych informacji, określonych w art. 14 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 428/2009 oraz określonych przez każdy z właściwych organów, wymaganych do złożenia wniosku o udzielenie zezwolenia na wywóz.

Artykuł 2d

1. Art. 2a ust. 3 i 4 nie mają zastosowania do proponowanych zezwoleń na dostawę, sprzedaż lub przekazywanie produktów, materiałów, sprzętu, towarów i technologii oraz świadczenia wszelkich związanych z nimi usług w zakresie pomocy technicznej, szkoleń, pomocy finansowej, inwestycji, pośrednictwa lub innych usług, jeżeli właściwe organy uznają je za bezpośrednio związane z:

a) konieczną modyfikacją dwóch kaskad w obiekcie w Fordow w celu wytwarzania stabilnych izotopów;

b) wywozem irańskiego uranu wzbogaconego w ilościach przekraczających 300 kg w zamian za uran naturalny; lub

c) modernizacją reaktora w Araku w oparciu o uzgodniony projekt koncepcyjny, a następnie, w oparciu o uzgodniony ostateczny projekt takiego reaktora.

2. Właściwy organ udzielający zezwolenia zgodnie z ust. 1 zapewnia, aby:

a) wszystkie działania były podejmowane w sposób ściśle zgodny z JCPOA;

b) spełnione zostały wymogi, w stosownych przypadkach, wytycznych zawartych w wykazie Grupy Dostawców Jądrowych;

c) uzyskano od Iranu i można było skutecznie egzekwować prawo do weryfikacji końcowego użytkowania i końcowej lokalizacji wszelkich dostarczonych produktów.

3. Odnośne państwo członkowskie powiadamia:

a) Radę Bezpieczeństwa ONZ oraz Wspólną Komisję dziesięć dni przed takim działaniami;

b) MAEA w ciągu dziesięciu dni od dostawy, sprzedaży lub przekazania, w przypadku dostarczania produktów, materiałów, sprzętu, towarów i technologii zawartych w wykazie Grupy Dostawców Jądrowych.

4. Odnośne państwo członkowskie informuje w terminie czterech tygodni pozostałe państwa członkowskie, Komisję i Wysokiego Przedstawiciela o zezwoleniach udzielonych na mocy niniejszego artykułu.

Artykuł 3

(uchylony).

Artykuł 3a

1. Wymagane jest wcześniejsze zezwolenie, udzielane po rozpatrzeniu indywidualnie każdego przypadku, na:

a) sprzedaż, dostawę, przekazanie lub wywóz, bezpośrednio lub pośrednio, towarów i technologii wymienionych w załączniku II - niezależnie od tego, czy te towary i technologie pochodzą z Unii - na rzecz jakichkolwiek osób, podmiotów lub organów z Iranu lub do użytku w Iranie;

b) udzielanie pomocy technicznej lub świadczenie usług pośrednictwa związanych z towarami i technologiami wymienionymi w załączniku II lub związanych z dostarczaniem, wytwarzaniem, konserwacją i użytkowaniem towarów zawartych w załączniku II, bezpośrednio lub pośrednio, jakimkolwiek osobom, podmiotom lub organom z Iranu lub do użytku w Iranie;

c) zapewnianie, bezpośrednio lub pośrednio, finansowania lub pomocy finansowej związanej z towarami i technologiami wymienionymi w załączniku II, w tym w szczególności udzielanie dotacji, pożyczek i ubezpieczania kredytów eksportowych na potrzeby wszelkiej sprzedaży, dostaw, przekazywania lub wywozu takich produktów, lub na potrzeby wszelkiego udzielania związanej z tym pomocy technicznej lub świadczenia związanych z tym usług pośrednictwa jakimkolwiek osobom, podmiotom lub organom z Iranu lub do użytku w Iranie;

d) przed zawarciem jakichkolwiek uzgodnień z osobą, podmiotem lub organem z Iranu lub jakąkolwiek osobą lub podmiotem działającymi w ich imieniu lub pod ich kierownictwem, w tym przed przyjęciem pożyczek lub kredytów udzielanych przez taką osobę, podmiot lub organ, które umożliwiłyby takiej osobie, podmiotowi lub organowi udział lub zwiększenie swojego udziału, niezależnie lub w ramach spółek joint venture lub innych form partnerstwa, w działalności handlowej obejmującej technologie wymienione w załączniku II;

e) nabywanie w Iranie, przywóz lub transport z Iranu towarów i technologii wymienionych w załączniku II, niezależnie od tego, czy pochodzą one z Iranu.

2. Załącznik II zawiera wykaz towarów i technologii, innych niż te wymienione w załącznikach I i III, które mogłyby przyczynić się do działań związanych z ponownym przetwarzaniem lub wzbogacaniem lub ciężką wodą lub innych działań niezgodnych z JCPOA.

3. Eksporterzy dostarczają właściwym organom wszystkich stosownych informacji wymaganych do złożenia wniosku o udzielenie zezwolenia na wywóz.

4. Właściwe organy nie udzielają jakichkolwiek zezwoleń na transakcje, o których mowa w ust. 1 lit. a)-e), jeżeli mają uzasadnione powody, by stwierdzić, że takie działania przyczyniłyby się do działań związanych z ponownym przetwarzaniem lub wzbogacaniem, ciężką wodą lub innych działań związanych z kwestiami jądrowymi niezgodnych z JCPOA.

5. Właściwe organy wymieniają informacje na temat wniosków o zezwolenie otrzymanych na mocy niniejszego artykułu. Do tych celów wykorzystuje się system, o którym mowa w art. 19 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 428/2009.

6. Właściwy organ udzielający zezwolenia zgodnie z ust. 1 lit. a) zapewnia, że – z wyjątkiem czasowego wywozu – wnioskujący przedłożył deklarację zastosowania końcowego określoną w załączniku IIa lub w równoważnym dokumencie zawierającym informacje na temat zastosowania końcowego oraz, co do zasady, końcowej lokalizacji wszelkich dostarczonych produktów.

6a. W przypadku gdy właściwy organ zdecyduje się udzielić zezwolenia zgodnie z ust. 1 lit a) przy braku informacji na temat końcowej lokalizacji może on wezwać wnioskodawcę do dostarczenia takich informacji na późniejszym etapie. Wnioskodawca dostarcza informacje w rozsądnym terminie.

7. Odnośne państwo członkowskie powiadamia pozostałe państwa członkowskie, Komisję i Wysokiego Przedstawiciela o zamiarze udzielenia zezwolenia na mocy niniejszego artykułu, co najmniej dziesięć dni przed udzieleniem zezwolenia.

Artykuł 3b

1. We wszystkich przypadkach wywozu, dla których na mocy art. 3a wymagane jest zezwolenie, zezwolenie takie udzielane jest przez właściwe organy państwa członkowskiego, w którym eksporter ma miejsce zamieszkania lub siedzibę, i musi być zgodne ze szczegółowymi zasadami określonymi w art. 11 rozporządzenia (WE) nr 428/2009. Zezwolenie jest ważne w całej Unii.

2. Na warunkach określonych w art. 3a ust. 4 i 5 właściwe organy mogą unieważnić, zawiesić, zmienić lub cofnąć zezwolenie na wywóz, którego udzieliły.

3. W przypadku odmowy udzielenia zezwolenia lub unieważnienia, zawieszenia, znacznej modyfikacji lub cofnięcia takiego zezwolenia przez właściwy organ zgodnie z art. 3a ust. 4, odnośne państwo członkowskie powiadamia o tym pozostałe państwa członkowskie, Komisję i Wysokiego Przedstawiciela oraz przekazuje im stosowne informacje na ten temat, w sposób zgodny z przepisami dotyczącymi poufności takich informacji zawartymi w rozporządzeniu Rady (WE) nr 515/97 (¹⁸).

4. Przed udzieleniem przez właściwy organ państwa członkowskiego zgodnie z art. 3a zezwolenia na transakcję, która jest zasadniczo identyczna z transakcją, której dotyczy ważna odmowa zezwolenia wydana przez inne państwo członkowskie lub państwa członkowskie na mocy art. 3a ust. 4, konsultuje się on najpierw z państwem członkowskim lub państwami członkowskimi, które odmówiły zezwolenia. Jeżeli w wyniku takich konsultacji odnośne państwo członkowskie postanowi udzielić zezwolenia, informuje o tym pozostałe państwa członkowskie, Komisję i Wysokiego Przedstawiciela, udzielając wszystkich stosownych informacji w celu wyjaśnienia takiej decyzji.

Artykuł 3c

1. Art. 3 a nie ma zastosowania do proponowanych zezwoleń na dostawę, sprzedaż lub przekazywanie do Iranu towarów i technologii wymienionych w załączniku II, przeznaczonych do reaktorów lekkowodnych.

2. Właściwy organ udzielający zezwolenia zgodnie z ust. 1 zapewnia, że – z wyjątkiem czasowego wywozu – wnioskujący przedłożył deklarację zastosowania końcowego określoną w załączniku IIa lub w równoważnym dokumencie zawierającym informacje na temat zastosowania końcowego oraz, co do zasady, końcowej lokalizacji wszelkich dostarczonych produktów.

2a. W przypadku gdy właściwy organ zdecyduje się udzielić zezwolenia zgodnie z ust. 1 lit a) przy braku informacji na temat końcowej lokalizacji, może on wezwać wnioskodawcę do dostarczenia takich informacji na późniejszym etapie. Wnioskodawca dostarcza informacje w rozsądnym terminie.

3. Odnośne państwo członkowskie informuje w terminie czterech tygodni pozostałe państwa członkowskie, Komisję i Wysokiego Przedstawiciela o zezwoleniach udzielonych na mocy niniejszego artykułu.

Artykuł 3d

1. Art. 3a nie ma zastosowania do proponowanych zezwoleń na dostawę, sprzedaż lub przekazywanie produktów, materiałów, sprzętu, towarów i technologii oraz świadczenia wszelkich związanych z nimi usług w zakresie pomocy technicznej, szkoleń, pomocy finansowej, inwestycji, pośrednictwa lub innych usług, jeżeli właściwe organy uznają je za bezpośrednio związane z:

a) konieczną modyfikacją dwóch kaskad w obiekcie w Fordów w celu wytwarzania stabilnych izotopów;

b) wywozem irańskiego uranu wzbogaconego w ilościach przekraczających 300 kg w zamian za uran naturalny; lub

c) modernizacją reaktora w Araku w oparciu o uzgodniony projekt koncepcyjny, a następnie, w oparciu o uzgodniony ostateczny projekt takiego reaktora.

2. Właściwy organ udzielający zezwolenia zgodnie z ust. 1 zapewnia, aby:

a) wszystkie działania były podejmowane w sposób ściśle zgodny z JCPOA; oraz

b) z wyjątkiem czasowego wywozu, wnioskujący przedłożył deklarację zastosowania końcowego określoną w załączniku IIa lub w równoważnym dokumencie zawierającym informacje na temat zastosowania końcowego oraz, co do zasady, końcowej lokalizacji wszelkich dostarczonych produktów.

2a. W przypadku gdy właściwy organ zdecyduje się udzielić zezwolenia zgodnie z ust. 1 lit a) przy braku informacji na temat końcowej lokalizacji, może on wezwać wnioskodawcę do dostarczenia takich informacji na późniejszym etapie. Wnioskodawca dostarcza informacje w rozsądnym terminie.

3. Odnośne państwo członkowskie powiadamia pozostałe państwa członkowskie i Komisję o zamiarze udzielenia zezwolenia na mocy niniejszego artykułu co najmniej dziesięć dni przed udzieleniem zezwolenia.

Artykuł 4

(uchylony).

Artykuł 4a

1. Zakazuje się sprzedaży, dostawy, przekazywania lub wywozu, bezpośrednio lub pośrednio, towarów i technologii wymienionych w załączniku III lub wszelkich innych produktów, które zgodnie z ustaleniami państwa członkowskiego mogłyby posłużyć do opracowywania systemów przenoszenia broni jądrowej - niezależnie od tego, czy te towary i technologie pochodzą z Unii - na rzecz jakichkolwiek osób, podmiotów lub organów z Iranu lub do użytku w Iranie.

2. Załącznik III zawiera wykaz produktów, w tym towarów i technologii, wymienionych w wykazie Reżimu Kontrolnego Technologii Rakietowych.

Artykuł 4b

Zakazuje się:

a) udzielania pomocy technicznej lub świadczenia usług pośrednictwa związanych z towarami i technologiami wymienionymi w załączniku III lub związanymi z dostarczaniem, wytwarzaniem, konserwacją i użytkowaniem towarów wymienionych w załączniku III, jakimkolwiek osobom, podmiotom lub organom z Iranu lub do użytku w Iranie,

b) zapewniania, bezpośrednio lub pośrednio, finansowania lub pomocy finansowej związanej z towarami i technologiami wymienionymi w załączniku III, w tym w szczególności udzielania dotacji, pożyczek i ubezpieczania kredytów eksportowych, na potrzeby wszelkiej sprzedaży, dostaw, przekazywania lub wywozu takich produktów, lub na potrzeby wszelkiego udzielania związanej z tym pomocy technicznej lub świadczenia związanych z tym usług pośrednictwa, jakimkolwiek osobom, podmiotom lub organom z Iranu lub do użytku w Iranie;

c) zawierania jakichkolwiek uzgodnień z osobą, podmiotem lub organem z Iranu lub jakąkolwiek osobą lub podmiotem działającymi w ich imieniu lub pod ich kierownictwem, w tym przyjmowania pożyczek lub kredytów udzielanych przez taką osobę, podmiot lub organ, które umożliwiłyby takiej osobie, podmiotowi lub organowi udział lub zwiększenie swojego udziału, niezależnie lub w ramach spółek joint venture lub innych form partnerstwa, w działalności handlowej obejmującej technologie wymienione w załączniku III.

Artykuł 4c

Zakazuje się nabywania w Iranie, przywozu lub transportu z Iranu, bezpośrednio lub pośrednio, towarów i technologii wymienionych w załączniku III, niezależnie od tego, czy dany produkt pochodzi z Iranu.

Artykuł 5

Zakazuje się:

a) zapewniania, bezpośrednio lub pośrednio, pomocy technicznej, usług pośrednictwa i innych usług związanych z towarami i technologiami wymienionymi we wspólnym wykazie uzbrojenia Unii Europejskiej (zwanym dalej „wspólnym wykazem uzbrojenia”) lub związanymi z dostarczaniem, wytwarzaniem, konserwacją i użytkowaniem towarów i technologii znajdujących się w tym wykazie, jakimkolwiek osobom, podmiotom lub organom z Iranu lub do użytku w Iranie;

b) zapewniania, bezpośrednio lub pośrednio, finansowania lub pomocy finansowej związanej z towarami i technologiami wymienionymi we wspólnym wykazie uzbrojenia, w tym w szczególności udzielania dotacji, pożyczek i ubezpieczania kredytów eksportowych, na potrzeby wszelkiej sprzedaży, dostaw, przekazywania lub wywozu takich produktów, lub na potrzeby wszelkiego udzielania związanej z tym pomocy technicznej lub świadczenia związanych z tym usług pośrednictwa, jakimkolwiek osobom, podmiotom lub organom z Iranu lub do użytku w Iranie;

c) zawierania jakichkolwiek uzgodnień dotyczących udziału lub zwiększenia udziału w jakiejkolwiek osobie, podmiocie lub organie z Iranu uczestniczącym w wytwarzaniu towarów lub technologii wymienionych we wspólnym wykazie uzbrojenia, niezależnie lub w ramach spółek joint venture lub innych form partnerstwa. Obejmuje to udzielanie pożyczek lub kredytów takim osobom, podmiotom lub organom.

Artykuł 6

(uchylony).

Artykuł 7

(uchylony).

Artykuł 8

(uchylony).

Artykuł 9

(uchylony).

Artykuł 10

(uchylony).

Artykuł 10a

(uchylony).

Artykuł 10b

(uchylony).

Artykuł 10c

(uchylony).

Artykuł 10d

1. Wymagane jest wcześniejsze zezwolenie na:

a) sprzedaż, dostawę, przekazanie lub wywóz oprogramowania wymienionego w załączniku VIIA, na rzecz jakichkolwiek osób, podmiotów lub organów z Iranu lub do użytku w Iranie;

b) udzielanie pomocy technicznej lub świadczenie usług pośrednictwa związanych z oprogramowaniem wymienionym w załączniku VIIA lub związanych z dostarczaniem, wytwarzaniem, konserwacją i użytkowaniem takich produktów, jakimkolwiek osobom, podmiotom lub organom z Iranu lub do użytku w Iranie;

c) zapewnianie finansowania lub pomocy finansowej związanej z oprogramowaniem wymienionym w załączniku VIIA, w tym w szczególności udzielanie dotacji, pożyczek i ubezpieczania kredytów eksportowych, na potrzeby wszelkiej sprzedaży, dostaw, przekazywania lub wywozu takich produktów, lub na potrzeby wszelkiego udzielania związanej z tym pomocy technicznej lub świadczenia związanych z tym usług pośrednictwa, jakimkolwiek osobom, podmiotom lub organom z Iranu lub do użytku w Iranie.

2. Właściwe organy nie udzielają jakichkolwiek zezwoleń na mocy niniejszego artykułu, jeżeli:

a) mają uzasadnione powody, by stwierdzić, że sprzedaż, dostawa, przekazanie lub wywóz oprogramowania jest lub może zmierzać do wykorzystania w związku z:

(i) działaniami związanymi z ponownym przetwarzaniem lub wzbogacaniem, ciężką wodą lub innymi działaniami związanymi z kwestiami jądrowymi niezgodnymi z JCPOA;

(ii) irańskim programem wojskowym lub dotyczącym pocisków balistycznych; lub

(iii) bezpośrednimi lub pośrednimi korzyściami dla Korpusu Strażników Rewolucji Islamskiej;

b) umowy na dostarczanie takich produktów lub świadczenie takiej pomocy nie zawierają odpowiednich gwarancji w odniesieniu do użytkownika końcowego.

3. Odnośne państwo członkowskie powiadamia pozostałe państwa członkowskie i Komisję o zamiarze udzielenia zezwolenia na mocy niniejszego artykułu co najmniej dziesięć dni przed udzieleniem zezwolenia.

4. Jeżeli właściwy organ odmawia udzielenia zezwolenia lub unieważnia, zawiesza, znacząco zmienia lub cofa zezwolenie zgodnie z niniejszym artykułem, odnośne państwo członkowskie powiadamia o tym pozostałe państwa członkowskie, Komisję i Wysokiego Przedstawiciela oraz przekazuje im stosowne informacje.

5. Zanim właściwy organ państwa członkowskiego udzieli zezwolenia zgodnie z niniejszym artykułem na transakcję zasadniczo identyczną z transakcją, której dotyczy wciąż ważna odmowa zezwolenia wydana przez inne państwo członkowskie lub przez inne państwa członkowskie, konsultuje się najpierw z państwem członkowskim lub państwami członkowskimi, które odmówiły zezwolenia. Jeżeli w wyniku takich konsultacji odnośne państwo członkowskie postanowi udzielić zezwolenia, informuje o tym pozostałe państwa członkowskie, Komisję i Wysokiego Przedstawiciela, udzielając wszystkich stosownych informacji w celu wyjaśnienia takiej decyzji.

Artykuł 10e

(uchylony).

Artykuł 10f

(uchylony).

Artykuł 11

(uchylony).

Artykuł 12

(uchylony).

Artykuł 13

(uchylony).

Artykuł 14

(uchylony).

Artykuł 14a

(uchylony).

Artykuł 15

(uchylony).

Artykuł 15a

1. Wymagane jest wcześniejsze zezwolenie na:

a) sprzedaż, dostawę, przekazanie lub wywóz grafitu oraz surowych lub częściowo wykończonych metali wymienionych w załączniku VIIB na rzecz jakichkolwiek osób, podmiotów lub organów z Iranu lub do użytku w Iranie;

b) udzielanie pomocy technicznej lub świadczenie usług pośrednictwa związanych z grafitem oraz surowymi lub częściowo wykończonymi metalami wymienionymi w załączniku VIIB lub związanych z dostarczaniem, wytwarzaniem, konserwacją i użytkowaniem takich produktów, jakimkolwiek osobom, podmiotom lub organom z Iranu lub do użytku w Iranie;

c) zapewnianie finansowania lub pomocy finansowej związanej z grafitem oraz surowymi lub częściowo wykończonymi metalami wymienionymi w załączniku VIIB, w tym w szczególności udzielanie dotacji, pożyczek i ubezpieczania kredytów eksportowych, na potrzeby jakiejkolwiek sprzedaży, dostawy, przekazywania lub wywozu takich produktów, lub na potrzeby wszelkiego udzielania związanej z tym pomocy technicznej lub świadczenia usług pośrednictwa, jakimkolwiek osobom, podmiotom lub organom z Iranu lub do użytku w Iranie.

2. Właściwe organy nie udzielają jakichkolwiek zezwoleń na mocy niniejszego artykułu, jeżeli:

a) mają uzasadnione powody, by stwierdzić, że sprzedaż, dostawa, przekazanie lub wywóz grafitu oraz surowych lub częściowo wykończonych metali jest lub może zmierzać do wykorzystania w związku z:

(i) działaniami związanymi z ponownym przetwarzaniem lub wzbogacaniem, ciężką wodą lub innymi działaniami związanymi z kwestiami jądrowymi niezgodnymi z JCPOA;

(ii) irańskim programem wojskowym lub dotyczącym pocisków balistycznych; lub

(iii) bezpośrednimi lub pośrednimi korzyściami dla Korpusu Strażników Rewolucji Islamskiej;

b) umowy na dostarczanie takich produktów lub świadczenie takiej pomocy nie zawierają odpowiednich gwarancji w odniesieniu do użytkownika końcowego.

3. Odnośne państwo członkowskie powiadamia pozostałe państwa członkowskie i Komisję o zamiarze udzielenia zezwolenia na mocy niniejszego artykułu co najmniej dziesięć dni przed udzieleniem zezwolenia.

4. Jeżeli właściwy organ odmawia udzielenia zezwolenia lub unieważnia, zawiesza, znacząco zmienia lub cofa zezwolenie zgodnie z niniejszym artykułem, odnośne państwo członkowskie powiadamia o tym pozostałe państwa członkowskie, Komisję i Wysokiego Przedstawiciela oraz przekazuje im stosowne informacje.

5. Zanim właściwy organ państwa członkowskiego udzieli zezwolenia zgodnie z niniejszym artykułem na transakcję zasadniczo identyczną z transakcją, której dotyczy wciąż ważna odmowa zezwolenia wydana przez inne państwo członkowskie lub przez inne państwa członkowskie, konsultuje się najpierw z państwem członkowskim lub państwami członkowskimi, które odmówiły zezwolenia. Jeżeli w wyniku takich konsultacji odnośne państwo członkowskie postanowi udzielić zezwolenia, informuje o tym pozostałe państwa członkowskie, Komisję i Wysokiego Przedstawiciela, udzielając wszystkich stosownych informacji w celu wyjaśnienia takiej decyzji.

6. Przepisy ust. 1-3 nie mają zastosowania do towarów wymienionych w załącznikach I, II i III lub w związku z załącznikiem I do rozporządzenia (WE) nr 428/2009.

Artykuł 15b

(uchylony).

Artykuł 15c

(uchylony).

Artykuł 16

(uchylony).

Artykuł 17

(uchylony).

Artykuł 18

(uchylony).

Artykuł 19

(uchylony).

Artykuł 20

(uchylony).

Artykuł 21

(uchylony).

Artykuł 22

(uchylony).

ROZDZIAŁ IV

ZAMROŻENIE ŚRODKÓW FINANSOWYCH I ZASOBÓW GOSPODARCZYCH

Artykuł 23

1. Zamraża się wszystkie środki finansowe i zasoby gospodarcze należące do, będące własnością, pozostające w posiadaniu lub pod kontrolą osób, podmiotów i organów wymienionych w załączniku VIII. Załącznik VIII obejmuje osoby, podmioty i organy wskazane przez Radę Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych lub przez Komitet Sankcji zgodnie z pkt 12 rezolucji RB ONZ nr 1737 (2006), pkt 7 rezolucji RB ONZ nr 1803 (2008) lub pkt 11, 12 lub 19 rezolucji RB ONZ nr 1929 (2010).

2. Zamraża się wszystkie środki finansowe i zasoby gospodarcze należące do, będące własnością, pozostające w posiadaniu lub pod kontrolą osób, podmiotów i organów wymienionych w załączniku IX. Załącznik IX obejmuje osoby fizyczne i prawne, podmioty i organy, które zgodnie z art. 20 ust. 1 lit. b) i c) decyzji Rady 2010/413/WPZiB zostały określone jako:

a) zaangażowane w działania, bezpośrednio związane z działaniami lub wspierające działania Iranu stwarzające zagrożenie rozprzestrzeniania broni jądrowej lub tworzenie systemów przenoszenia broni jądrowej przez Iran, w tym przez zaangażowanie w dostarczanie zakazanych towarów i technologii, lub jako podmioty będące własnością lub pod kontrolą takich osób, podmiotów lub organów, w tym w sposób nielegalny, lub działające w ich imieniu lub na ich polecenie;

b) osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy, które obeszły lub naruszyły, lub pomagały wymienionym w wykazie osobom, podmiotom lub organom w obejściu lub naruszeniu przepisów niniejszego rozporządzenia, decyzji Rady 2010/413/WPZiB lub rezolucji RB ONZ nr 1737 (2006), rezolucji RB ONZ nr 1747 (2007), rezolucji RB ONZ nr 1803 (2008) i rezolucji RB ONZ nr 1929 (2010);

c) członkowie Korpusu Strażników Rewolucji Islamskiej (IRGC) lub osoby prawne, podmioty lub organy należące do IRGC lub kontrolowane przez IRGC lub należące do jednego lub większej liczby jego członków lub kontrolowane przez jednego lub większej liczby jego członków, lub osoby fizyczne bądź prawne, podmioty lub organy zapewniające ubezpieczenie lub inne istotne usługi IRGC, lub podmiotom do nich należącym lub przez nich kontrolowanym lub działającym w ich imieniu;

d) inne osoby, podmioty lub organy udzielające wsparcia, takiego jak wsparcie materialne, logistyczne lub finansowe, rządowi Iranu oraz podmiotom będącym ich własnością lub przez nie kontrolowanym, lub osobom i podmiotom z nimi związanym;

e) osoby prawne, podmioty lub organy należące do Linii Żeglugowych Islamskiej Republiki Iranu (IRISL) lub kontrolowane przez IRISL, lub osoby fizyczne bądź prawne, podmioty lub organy działające w ich imieniu, lub osoby fizyczne bądź prawne, podmioty lub organy zapewniające ubezpieczenie lub inne istotne usługi IRISL, lub podmiotom do nich należącym lub przez nie kontrolowanym lub działającym w ich imieniu.

Zgodnie z obowiązkiem zamrożenia środków finansowych i zasobów gospodarczych IRISL oraz wskazanych podmiotów będących własnością lub pod kontrolą IRISL, zakazuje się załadunku towarów na statki będące własnością IRISL lub takich wskazanych podmiotów lub czarterowane przez IRISL lub takie wskazane podmioty, oraz wyładunek towarów z takich statków w portach państw członkowskich.

Z obowiązku zamrożenia środków finansowych i zasobów gospodarczych IRISL oraz wskazanych podmiotów będących własnością lub pod kontrolą IRISL nie wynika wymóg zajęcia lub zatrzymania statków będących własnością takich podmiotów, ani transportowanego przez nie ładunku, w zakresie w jakim towary te należą do osób trzecich, ani też wymóg zatrzymania zatrudnionej przez te podmioty załogi.

3. Nie udostępnia się, bezpośrednio ani pośrednio, żadnych środków finansowych ani zasobów gospodarczych osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom ani organom wymienionym w załącznikach VIII i IX, ani nie udostępnia się takich środków finansowych ani zasobów gospodarczych na rzecz takich osób, podmiotów czy organów.

4. Bez uszczerbku dla odstępstw przewidzianych w art. 24, 25, 26, 27, 28, 28a, 28b i 29 zabrania się świadczenia specjalistycznych usług w zakresie komunikatów finansowych, wykorzystywanych do wymiany danych finansowych, na rzecz osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów wymienionych w załącznikach VIII i IX.

5. Załączniki VIII i IX zawierają powody umieszczenia wymienionych osób, podmiotów i organów w wykazie, przedstawione przez Radę Bezpieczeństwa lub Komitet Sankcji.

6. Załączniki VIII i IX zawierają również, w miarę dostępności, informacje niezbędne do zidentyfikowania odnośnych osób fizycznych lub prawnych, podmiotów i organów, przedstawione przez Radę Bezpieczeństwa lub Komitet Sankcji. W odniesieniu do osób fizycznych, takie informacje mogą zawierać imiona i nazwiska, w tym pseudonimy, datę i miejsce urodzenia, obywatelstwo, numery paszportów i dokumentów tożsamości, płeć, adres, jeśli jest znany, a także funkcję lub zawód. W odniesieniu do osób prawnych, podmiotów i organów, takie informacje mogą zawierać nazwy, miejsce i datę rejestracji, numer rejestracji i miejsce prowadzenia działalności. W odniesieniu do linii lotniczych i przedsiębiorstw żeglugowych, załączniki VIII i IX zawierają również, w miarę dostępności, informacje niezbędne do zidentyfikowania każdego statku lub statku powietrznego należącego do wymienionego przedsiębiorstwa, takie jak oryginalny numer rejestracji lub nazwa. Załączniki VIII i IX zawierają także datę wskazania.

7. [1] Ust. 1, 2 i 3 nie mają zastosowania do udostępniania środków finansowych lub zasobów gospodarczych niezbędnych do zapewnienia terminowego dostarczania pomocy humanitarnej ani do wspierania innych działań wspierających podstawowe potrzeby ludzkie, w przypadku gdy taka pomoc jest udzielana i inne działania są prowadzone przez:

a) Organizację Narodów Zjednoczonych, w tym jej programy, fundusze oraz inne jednostki i organy, jak również jej wyspecjalizowane agencje i powiązane organizacje;

b) organizacje międzynarodowe;

c) organizacje humanitarne posiadające status obserwatora w Zgromadzeniu Ogólnym Narodów Zjednoczonych oraz członkowie tych organizacji humanitarnych;

d) dwustronnie lub wielostronnie finansowane organizacje pozarządowe uczestniczące w organizowanych przez ONZ programach pomocy humanitarnej, programach pomocy na rzecz uchodźców, innych apelach ONZ lub klastrach pomocy humanitarnej koordynowanych przez Biuro ONZ ds. Koordynacji Pomocy Humanitarnej (OCHA);

e) pracowników, beneficjentów dotacji, jednostki zależne lub partnerów wykonawczych podmiotów, o których mowa w lit. a)–d), w czasie i w zakresie, w jakim działają oni w tym charakterze; lub

f) właściwe inne podmioty określone przez Komitet Sankcji w odniesieniu do załącznika VIII oraz przez Radę w odniesieniu do załącznika IX.

Artykuł 23a

1. Zamraża się wszystkie środki finansowe i zasoby gospodarcze należące do, będące własnością, pozostające w posiadaniu lub pod kontrolą osób, podmiotów i organów wymienionych w załączniku XIII. Załącznik XIII zawiera wykaz osób fizycznych i prawnych, podmiotów oraz organów wskazanych przez Radę Bezpieczeństwa ONZ zgodnie z pkt 6 lit. c) załącznika B do rezolucji RB ONZ nr 2231 (2015).

2. Zamraża się wszystkie środki finansowe i zasoby gospodarcze należące do, będące własnością, pozostające w posiadaniu lub pod kontrolą osób, podmiotów i organów wymienionych w załączniku XIV. Załącznik XIV zawiera wykaz osób fizycznych i prawnych, podmiotów oraz organów, które, zgodnie z art. 20 ust. 1 lit. e) decyzji Rady 2010/413/WPZiB, zostały uznane za:

a) zaangażowane w irańskie działania wrażliwe z punktu widzenia rozprzestrzeniania materiałów jądrowych, podjęte niezgodnie ze zobowiązaniami Iranu w ramach JCPOA, lub w opracowywanie systemów przenoszenia broni jądrowej przez Iran, bezpośrednio powiązane z takimi działaniami lub zapewniające wsparcie dla takich działań, w tym przez udział w nabywaniu zakazanych produktów, towarów, sprzętu, materiałów i technologii wyszczególnionych w oświadczeniu zawartym w załączniku B do rezolucji RB ONZ nr 2231 (2015), decyzji 2010/413/WPZiB lub w załącznikach do niniejszego rozporządzenia;

b) wspomagające wskazane osoby lub podmioty w obchodzeniu JCPOA, rezolucji RB ONZ nr 2231 (201 5), decyzji 2010/413/WPZiB lub niniejszego rozporządzenia lub w działaniu niezgodnie z nimi;

c) działające w imieniu lub pod kierownictwem wskazanych osób lub podmiotów; lub

d) będące osobą prawną, podmiotem lub organem będącymi własnością lub pod kontrolą wskazanych osób lub podmiotów.

3. Nie udostępnia się, bezpośrednio ani pośrednio, jakichkolwiek środków finansowych lub zasobów gospodarczych osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom lub organom wymienionym w załącznikach XIII i XIV, ani nie udostępnia się takich środków finansowych ani zasobów gospodarczych na rzecz takich osób, podmiotów czy organów.

4. Bez uszczerbku dla odstępstw przewidzianych w art. 24, 25, 26, 27, 28, 28a, 28b lub 29 zakazuje się świadczenia specjalistycznych usług w zakresie komunikatów finansowych, wykorzystywanych do wymiany danych finansowych, na rzecz osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów wymienionych w załącznikach XIII i XIV.

5. Załączniki XIII i XIV zawiarają powody umieszczenia w wykazie osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów wymienionych w wykazie.

6. Załączniki XIII i XIV zawierają również, gdy są dostępne, informacje niezbędne do zidentyfikowania odnośnych osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów. W odniesieniu do osób fizycznych, takie informacje mogą zawierać imiona i nazwiska, w tym pseudonimy, datę i miejsce urodzenia, obywatelstwo, numery paszportów i dokumentów tożsamości, płeć, adres, jeśli jest znany, a także funkcję lub zawód. W odniesieniu do osób prawnych, podmiotów lub organów, takie informacje mogą zawierać nazwy, miejsce i datę rejestracji, numer rejestracji i miejsce prowadzenia działalności. Załączniki XIII i XIV zawierają także datę wskazania.

7. [2] Ust. 1, 2 i 3 nie mają zastosowania do udostępniania środków finansowych lub zasobów gospodarczych niezbędnych do zapewnienia terminowego dostarczania pomocy humanitarnej ani do wspierania innych działań wspierających podstawowe potrzeby ludzkie, w przypadku gdy taka pomoc jest udzielana i inne działania są prowadzone przez:

a) Organizację Narodów Zjednoczonych, w tym jej programy, fundusze oraz inne jednostki i organy, jak również jej wyspecjalizowane agencje i powiązane organizacje;

b) organizacje międzynarodowe;

c) organizacje humanitarne posiadające status obserwatora w Zgromadzeniu Ogólnym Narodów Zjednoczonych oraz członkowie tych organizacji humanitarnych;

d) dwustronnie lub wielostronnie finansowane organizacje pozarządowe uczestniczące w organizowanych przez ONZ programach pomocy humanitarnej, programach pomocy na rzecz uchodźców, innych apelach ONZ lub klastrach pomocy humanitarnej koordynowanych przez Biuro ONZ ds. Koordynacji Pomocy Humanitarnej (OCHA);

e) pracowników, beneficjentów dotacji, jednostki zależne lub partnerów wykonawczych podmiotów, o których mowa w lit. a)–d), w czasie i w zakresie, w jakim działają oni w tym charakterze; lub

f) właściwe inne podmioty określone przez Komitet Sankcji w odniesieniu do załącznika XIII oraz przez Radę w odniesieniu do załącznika XIV.

Artykuł 24

Na zasadzie odstępstwa od art. 23 lub art. 23a właściwe organy mogą zezwolić na uwolnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych, o ile spełnione są następujące warunki:

a) środki finansowe lub zasoby gospodarcze są przedmiotem zajęcia sądowego, administracyjnego lub arbitrażowego ustanowionego przed dniem, w którym osoba, podmiot lub organ, o których mowa w art. 23 lub art. 23a, zostały wskazane przez Komitet Sankcji, Radę Bezpieczeństwa ONZ lub przez Radę, lub przedmiotem orzeczenia sądowego, administracyjnego lub arbitrażowego wydanego przed tym dniem;

b) środki finansowe lub zasoby gospodarcze zostaną wykorzystane wyłącznie w celu zaspokojenia roszczeń, na poczet których zostały zabezpieczone, lub roszczeń uznanych za zasadne w takim orzeczeniu, w granicach określonych przez mające zastosowanie przepisy ustawowe i wykonawcze regulujące prawa osób zgłaszających takie roszczenia;

c) decyzja o zajęciu lub orzeczenie nie zostały wydane na korzyść osoby, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku VIII, IX, XIII lub XIV;

d) uznanie zajęcia lub orzeczenia nie jest sprzeczne z porządkiem publicznym danego państwa członkowskiego; oraz

e) w przypadkach gdy zastosowanie ma art. 23 ust. 1 lub art. 23a ust. 1, państwo członkowskie powiadomiło Radę Bezpieczeństwa ONZ o zajęciu lub orzeczeniu.

Artykuł 25

Na zasadzie odstępstwa od art. 23 lub art. 23a oraz pod warunkiem, że płatność dokonywana przez osobę, podmiot lub organ wymienione w załączniku VIII, IX, XIII lub XIV jest należna na mocy umowy lub porozumienia zawartych przez odnośną osobę, podmiot lub organ lub zobowiązania powstałego na ich rzecz, zanim ta osoba, podmiot czy organ zostały wskazane przez Komitet Sankcji, Radę Bezpieczeństwa ONZ lub przez Radę, właściwe organy mogą zezwolić, na warunkach, jakie uznają za stosowne, na uwolnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych, o ile spełnione są następujące warunki:

a) odnośny właściwy organ ustalił, że:

(i) środki finansowe lub zasoby gospodarcze zostaną wykorzystane do dokonania płatności przez osobę, podmiot lub organ wymienione w załączniku VIII, IX, XIII lub XIV;

(ii) płatność nie będzie służyć działalności zakazanej na mocy niniejszego rozporządzenia. Jeżeli płatność stanowi wynagrodzenie za dokonaną już działalność handlową, a właściwy organ innego państwa członkowskiego potwierdził wcześniej, że działalność ta nie była zakazana w momencie jej dokonywania, uznaje się, prima jadę, że płatność ta nie będzie służyć zakazanej działalności; oraz

(iii) dokonanie płatności nie narusza art. 23 ust. 3 lub art. 23a ust. 3; oraz

b) w przypadkach gdy zastosowanie ma art. 23 ust. 1 lub art. 23a ust. 1, odnośne państwo członkowskie powiadomiło Radę Bezpieczeństwa ONZ o tym ustaleniu i o swoim zamiarze udzielenia zezwolenia, a Rada Bezpieczeństwa ONZ nie wyraziła sprzeciwu w ciągu dziesięciu dni roboczych od dnia powiadomienia.

Artykuł 26

Na zasadzie odstępstwa od art. 23 lub art. 23a właściwe organy mogą zezwolić na uwolnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych lub na udostępnienie niektórych środków finansowych lub zasobów gospodarczych, na warunkach, jakie uznają za stosowne, o ile spełnione są następujące warunki:

a) odnośny właściwy organ ustalił, że takie środki finansowe lub zasoby gospodarcze są:

(i) niezbędne do zaspokojenia podstawowych potrzeb osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów wymienionych w załączniku VIII, IX, XIII lub XIV oraz członków rodzin pozostających na utrzymaniu takich osób fizycznych, w tym na opłacenie artykułów spożywczych, czynszu lub kredytu hipotecznego, lekarstw i kosztów leczenia, podatków, składek na ubezpieczenie i opłat za usługi użyteczności publicznej;

(ii) przeznaczone wyłącznie na pokrycie uzasadnionych honorariów i zwrot wydatków związanych ze świadczeniem usług prawniczych; lub

(iii) przeznaczone wyłącznie na pokrycie opłat lub należności za usługi związane ze zwykłym przechowywaniem lub utrzymywaniem zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych;

b) w przypadkach gdy zezwolenie dotyczy osoby, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku XIII, odnośne państwo członkowskie powiadomiło Radę Bezpieczeństwa ONZ o ustaleniu, o którym mowa w lit. a), i o swoim zamiarze udzielenia zezwolenia, a Rada Bezpieczeństwa ONZ nie wyraziła sprzeciwu w ciągu pięciu dni roboczych od dnia powiadomienia.

Artykuł 27

Na zasadzie odstępstwa od art. 23 ust. 2 i 3 oraz art. 23a ust. 2 i 3 właściwe organy mogą zezwolić na uwolnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych lub na udostępnienie niektórych środków finansowych lub zasobów gospodarczych na warunkach, jakie uznają za stosowne, po ustaleniu, że mają być one wpłacone na rachunek lub wypłacone z rachunku misji dyplomatycznej lub urzędu konsularnego lub organizacji międzynarodowej posiadającej immunitet zgodnie z prawem międzynarodowym, o ile płatności te są przeznaczone na oficjalne cele misji dyplomatycznej lub urzędu konsularnego lub organizacji międzynarodowej.

Artykuł 28

Na zasadzie odstępstwa od art. 23 lub art. 23a właściwe organy mogą zezwolić na uwolnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych lub na udostępnienie niektórych środków finansowych lub zasobów gospodarczych, po ustaleniu, że są one niezbędne do pokrycia nadzwyczajnych wydatków, pod warunkiem że, w przypadku gdy zezwolenie dotyczy osoby, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku XIII, odnośne państwo członkowskie powiadomiło o takim ustaleniu Radę Bezpieczeństwa ONZ, a Rada Bezpieczeństwa ONZ je zatwierdziła.

Artykuł 28a

[3] Na zasadzie odstępstwa od art. 23 ust. 2 i 3 lub art. 23a ust. 2 i 3 właściwe organy mogą zezwolić, na warunkach, jakie uznają za stosowne, na uwolnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych lub na udostępnienie niektórych środków finansowych lub zasobów gospodarczych, po ustaleniu, że są one niezbędne do wykonywania działań bezpośrednio związanych ze sprzętem, o którym mowa w pkt 2 lit. c) ppkt 1 załącznika B do rezolucji RB ONZ nr 2231 (2015), przeznaczonym do reaktorów lekkowodnych.

Artykuł 28b

Na zasadzie odstępstwa od art. 23 lub art. 23a właściwe organy mogą zezwolić na uwolnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych lub na udostępnienie niektórych środków finansowych lub zasobów gospodarczych, na warunkach, jakie uznają za stosowne, o ile spełnione są następujące warunki:

a) odnośny właściwy organ ustalił, że takie środki finansowe lub zasoby gospodarcze są:

(i) niezbędne do projektów w dziedzinie współpracy dotyczącej cywilnych zastosowań energii jądrowej opisanych w załączniku III do JCPOA;

(ii) niezbędne do wykonywania działań bezpośrednio związanych z produktami wyszczególnionymi w art. 2a i art. 3a lub do wszelkich innych działań niezbędnych do wdrożenia JCPOA; oraz

b) w przypadkach gdy zezwolenie dotyczy osoby, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku XIII, odnośne państwo członkowskie powiadomiło o takim ustaleniu Radę Bezpieczeństwa ONZ, a Rada Bezpieczeństwa ONZ je zatwierdziła.

Artykuł 29

1. Art. 23 ust. 3 lub art. 23a ust. 3 nie stanowią przeszkody dla zasilania zamrożonych rachunków przez instytucje finansowe lub kredytowe otrzymujące środki finansowe przekazywane przez strony trzecie na rachunek osób, podmiotów lub organów wymienionych w wykazie, pod warunkiem że wszelkie kwoty dodatkowe na takich rachunkach są również zamrażane. Instytucja finansowa lub kredytowa niezwłocznie informuje właściwe organy o takich transakcjach.

2. O ile wszelkie takie odsetki lub inne zyski i płatności zostaną zamrożone zgodnie z art. 23 ust. 1 lub 2 lub art. 23a ust. 1 lub 2, art. 23 ust. 3 lub art. 23a ust. 3 nie mają zastosowania do kwot dodatkowych na zamrożonych rachunkach w postaci:

a) odsetek lub innych zysków na tych rachunkach; lub

b) płatności należnych na mocy umów lub porozumień zawartych lub zobowiązań powstałych przed datą, w której osoba, podmiot lub organ, o których mowa w art. 23 lub art. 23a, zostały wskazane przez Komitet Sankcji, Radę Bezpieczeństwa ONZ lub przez Radę.

ROZDZIAŁ V

OGRANICZENIA W ZAKRESIE PRZEKAZYWANIA ŚRODKÓW FINANSOWYCH ORAZ USŁUG FINANSOWYCH

Artykuł 30

(uchylony).

Artykuł 30a

(uchylony).

Artykuł 30b

(uchylony).

Artykuł 31

(uchylony).

Artykuł 32

(skreślony).

Artykuł 33

(uchylony).

Artykuł 34

(uchylony).

Artykuł 35

(uchylony).

ROZDZIAŁ VI

OGRANICZENIA DOTYCZĄCE TRANSPORTU

Artykuł 36

Osoba przekazująca z wyprzedzeniem informacje określone w odpowiednich przepisach dotyczących deklaracji skróconych oraz zgłoszeń celnych w rozporządzeniu (EWG) nr 2913/92 i rozporządzeniu (EWG) nr 2454/93, również przedkłada wszelkie zezwolenia wymagane na mocy niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 37

1. Zakazuje się świadczenia usług bunkrowania lub zaopatrywania statków będących własnością lub pod kontrolą - bezpośrednio lub pośrednio - osób, podmiotów lub organów z Iranu, lub jakichkolwiek innych usług na rzecz takich statków, w przypadku gdy usługodawcy mają informacje, w tym od właściwych organów celnych na podstawie informacji przekazanych z wyprzedzeniem, o których mowa w art. 36, dające uzasadnione podstawy, by przypuszczać, że statki te przewożą towary objęte wspólnym wykazem uzbrojenia lub towary, których dostawa, sprzedaż, przekazywanie lub wywóz są zakazane na mocy niniejszego rozporządzenia, chyba że świadczenie takich usług jest konieczne ze względów humanitarnych i bezpieczeństwa.

2. Zakazuje się świadczenia usług inżynieryjnych i konserwacyjnych na rzecz samolotów transportowych będących własnością lub pod kontrolą - bezpośrednio lub pośrednio - osób, podmiotów lub organów z Iranu, w przypadku gdy usługodawcy mają informacje, w tym od właściwych organów celnych na podstawie informacji przekazanych z wyprzedzeniem, o których mowa w art. 36, dające uzasadnione podstawy, by przypuszczać, że samolot transportowy przewozi towary objęte wspólnym wykazem uzbrojenia lub towary, których dostawa, sprzedaż, przekazywanie lub wywóz są zakazane na mocy niniejszego rozporządzenia, chyba że świadczenie takich usług jest konieczne ze względów humanitarnych lub bezpieczeństwa.

3. Zakazy ustanowione w ust. 1 i 2 niniejszego artykułu stosuje się do momentu, w którym ładunek zostanie poddany kontroli, a następnie, w razie potrzeby, zajęty lub usunięty, stosownie do okoliczności.

Wszelkie czynności zajęcia i usunięcia mogą - zgodnie z prawem krajowym lub decyzją właściwego organu - być przeprowadzane na koszt importera lub koszty te mogą być odzyskiwane od jakiejkolwiek innej osoby lub podmiotu odpowiedzialnych za próbę nielegalnego dostarczania, sprzedawania, przekazywania lub wywozu.

Artykuł 37a

(uchylony).

Artykuł 37b

(uchylony).

ROZDZIAŁ VII

PRZEPISY OGÓLNE I KOŃCOWE

Artykuł 38

1. Nie są zaspokajane żadne roszczenia w związku z jakąkolwiek umową lub transakcją, których wykonanie zostało zakłócone, bezpośrednio lub pośrednio, w całości lub części, przez środki nałożone na mocy niniejszego rozporządzenia, w tym roszczenia odszkodowawcze lub jakiekolwiek inne roszczenia tego rodzaju, takie jak roszczenia o odszkodowanie lub roszczenia wynikające z gwarancji, w szczególności roszczenia o prolongatę lub spłatę zobowiązań, gwarancji lub odszkodowania, zwłaszcza gwarancji finansowych lub finansowych listów gwarancyjnych, w jakiejkolwiek formie, o ile zostały one wniesione przez:

a) wskazane osoby, podmioty lub organy wymienione w załącznikach VIII, IX, XIII oraz XIV;

b) wszelkie inne osoby, podmioty lub organy z Iranu, w tym rząd irański;

c) wszelkie osoby, podmioty lub organy działające za pośrednictwem lub w imieniu jednej z osób, podmiotów lub organów, o których mowa w lit. a) i b).

2. Wykonanie umowy lub transakcji traktuje się jako zakłócone przez środki nałożone na mocy niniejszego rozporządzenia w przypadku gdy istnienie lub przedmiot roszczenia wynika bezpośrednio lub pośrednio z tych środków.

3. We wszelkich postępowaniach zmierzających do zaspokojenia roszczenia ciężar dowodu, że zaspokojenie roszczenia nie jest zakazane przez ust. 1, spoczywa na osobie dochodzącej zaspokojenia tego roszczenia.

4. Niniejszy artykuł pozostaje bez uszczerbku dla prawa osób, podmiotów i organów, o których mowa w ust. 1, do wystąpienia o sądową kontrolę legalności niewypełnienia zobowiązań umownych zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.

Artykuł 39

(uchylony).

Artykuł 40

1. Bez uszczerbku dla mających zastosowanie przepisów dotyczących sprawozdawczości, poufności i tajemnicy zawodowej, osoby fizyczne i prawne, podmioty i organy:

a) niezwłocznie dostarczają wszelkie informacje, które ułatwiłyby przestrzeganie przepisów niniejszego rozporządzenia, takie jak informacje dotyczące rachunków lub kwot zamrożonych zgodnie z art. 23 lub art. 23a, właściwym organom państw członkowskich, w których te osoby fizyczne i prawne, podmioty i organy zamieszkują lub znajdują się, oraz przekazują takie informacje Komisji, bezpośrednio lub za pośrednictwem państw członkowskich;

b) współpracują z właściwymi organami w zakresie weryfikacji tych informacji

2. Wszelkie dodatkowe informacje uzyskane bezpośrednio przez Komisję są udostępniane zainteresowanemu państwu członkowskiemu.

3. Wszelkie informacje dostarczone lub otrzymane zgodnie z niniejszym artykułem są wykorzystywane jedynie do celów, dla których je dostarczono lub otrzymano.

Artykuł 41

[4] Zakazuje się świadomego i celowego uczestnictwa w działaniach, których celem lub skutkiem jest ominięcie środków, o których mowa w art. 2a, 2b, 2c, 2d, 3a, 3b, 3c, 3d, 4a, 4b, 5, 10d, 15a, art. 23 ust. 1, 2, 3 i 4 oraz art. 23a ust. 1, 2, 3 i 4.

Artykuł 42

1. Osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy, lub ich dyrektorzy lub pracownicy, którzy dokonują zamrożenia środków finansowych i zasobów gospodarczych lub odmawiają ich udostępnienia, w dobrej wierze i w oparciu o przekonanie, że działanie takie jest zgodne z niniejszym rozporządzeniem, nie ponoszą z tego tytułu żadnej odpowiedzialności, chyba że dowiedziono, że środki finansowe i zasoby gospodarcze zostały zamrożone lub zatrzymane na skutek niedbalstwa.

2. Środki określone w niniejszym rozporządzeniu nie stanowią podstawy jakiejkolwiek odpowiedzialności osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów, jeżeli nie wiedziały one i nie miały uzasadnionego powodu, by podejrzewać, że ich działania naruszałyby te zakazy.

3. (skreślony).

Artykuł 43

(uchylony).

Artykuł 43a

(uchylony).

Artykuł 43b

(uchylony).

Artykuł 43c

(uchylony).

Artykuł 44

1. Komisja i państwa członkowskie informują się wzajemnie o środkach podjętych na mocy niniejszego rozporządzenia i co trzy miesiące dzielą się wszelkimi innymi dostępnymi im istotnymi informacjami w związku z niniejszym rozporządzeniem, w szczególności informacjami

a) dotyczącymi środków finansowych zamrożonych na mocy art. 23 oraz 23a oraz zezwoleń udzielonych na mocy art. 24, 25, 26, 27, 28, 28a oraz 28b;

b) dotyczącymi naruszeń przepisów i trudności z ich egzekwowaniem oraz orzeczeń wydanych przez sądy krajowe.

2. Państwa członkowskie natychmiast przekazują sobie wzajemnie, a także Komisji wszelkie inne dostępne im stosowne informacje, które mogłyby mieć wpływ na skuteczne wdrożenie niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 45

Komisja wprowadza zmiany w załącznikach I, II, III, VIIA, VIIB i X na podstawie informacji dostarczonych przez państwa członkowskie.

Artykuł 46

1. W przypadku gdy Rada Bezpieczeństwa ONZ umieszcza osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ w wykazie, Rada umieszcza takie osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy w załączniku VIII.

2. W przypadku gdy Rada podejmie decyzję o objęciu osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu środkami, o których mowa w art. 23 ust. 2 i 3, wprowadza ona stosowne zmiany w załączniku IX.

3. W przypadku gdy Rada podejmie decyzję o objęciu osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu środkami, o których mowa w art. 23a ust. 2 i 3, wprowadza ona stosowne zmiany w załączniku XIV.

4. O swojej decyzji, wraz z powodem umieszczenia w wykazie, Rada powiadamia osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ, o których mowa w ust. 1-3, bezpośrednio – gdy adres jest znany – albo w drodze opublikowania ogłoszenia, umożliwiając takiej osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi przedstawienie uwag.

5. W przypadku przedstawienia uwag lub istotnych nowych dowodów, Rada dokonuje przeglądu swojej decyzji i odpowiednio informuje osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ.

6. W przypadku gdy Organizacja Narodów Zjednoczonych podejmuje decyzję o usunięciu z wykazu osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu, lub o zmianie danych identyfikacyjnych osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu umieszczonych w wykazie, Rada wprowadza stosowne zmiany w załączniku VIII lub XIII.

7. Wykazy w załącznikach IX i XIV poddawane są przeglądowi regularnie, co najmniej raz na 12 miesięcy.

Artykuł 47

1. Państwa członkowskie ustanawiają przepisy dotyczące sankcji mających zastosowanie do naruszeń niniejszego rozporządzenia i podejmują wszystkie środki niezbędne do zapewnienia ich wdrożenia. Przewidziane sankcje muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

2. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o tych przepisach niezwłocznie po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia oraz powiadamiają ją o wszelkich późniejszych zmianach.

Artykuł 48

1. Państwa członkowskie wyznaczają właściwe organy, o których mowa w niniejszym rozporządzeniu, i wskazują je na stronach internetowych wymienionych w załączniku X. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o wszelkich zmianach adresów ich stron internetowych wymienionych w załączniku X.

2. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o swoich właściwych organach, w tym o danych kontaktowych tych właściwych organów, niezwłocznie po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia, a następnie powiadamiają ją o wszelkich późniejszych zmianach.

3. W przypadkach, w których niniejsze rozporządzenie wymaga powiadomienia lub poinformowania Komisji lub innej formy przekazywania informacji z Komisją, wykorzystywane mają być w tym celu adresy i inne dane kontaktowe wskazane w załączniku X.

Artykuł 49

Niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie:

a) na terytorium Unii, w tym w jej przestrzeni powietrznej;

b) na pokładach wszystkich statków powietrznych lub statków podlegających jurysdykcji państw członkowskich;

c) do każdej osoby będącej obywatelem jednego z państw członkowskich, przebywającej na terytorium Unii lub poza nim;

d) do każdej osoby prawnej, podmiotu lub organu, na terytorium Unii lub poza nim, zarejestrowanych lub utworzonych na mocy prawa państwa członkowskiego;

e) do każdej osoby prawnej, podmiotu lub organu w odniesieniu do wszelkiego rodzaju działalności gospodarczej prowadzonej całkowicie lub częściowo na terytorium Unii.

Artykuł 50

Rozporządzenie (UE) nr 961/2010 niniejszym traci moc. Odesłania do uchylonego rozporządzenia traktuje się jako odesłania do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 51

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 23 marca 2012 r.

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 215,

uwzględniając decyzję Rady 2012/35/WPZiB z dnia 23 stycznia 2012 r. zmieniającą decyzję 2010/413/WPZiB w sprawie środków ograniczających wobec Iranu (¹),

uwzględniając wspólny wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa i Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W dniu 25 października 2010 r. Rada przyjęła rozporządzenie (UE) nr 961/2010 w sprawie środków ograniczających wobec Iranu i uchylające rozporządzenie (WE) nr 423/2007 (²), aby decyzja Rady 2010/431/WPZiB (³) stała się skuteczna.

(2) W dniu 23 stycznia 2012 r. Rada zatwierdziła decyzję 2012/35/WPZiB przewidującą dodatkowe środki ograniczające wobec Islamskiej Republiki Iranu („Iran”) zgodnie z wnioskiem Rady Europejskiej z dnia 9 grudnia 2011 r.

(3) Te środki ograniczające obejmują w szczególności dodatkowe ograniczenia w handlu towarami i technologiami podwójnego zastosowania, jak również kluczowym sprzętem i technologiami, które mogłyby zostać użyte w przemyśle petrochemicznym, zakazie przywozu irańskiej ropy naftowej, produktów naftowych i produktów petrochemicznych, a także zakazie inwestowania w przemysł petrochemiczny. Ponadto należy zakazać handlu złotem, metalami szlachetnymi i diamentami z rządem Iranu, a także dostarczania nowo wydrukowanych banknotów i nowo wybitego bilonu Bankowi Centralnemu Iranu lub na jego rzecz.

(4) Niezbędne stały się również pewne zmiany techniczne istniejących środków. W szczególności należy wyjaśnić definicję „usług pośrednictwa”. W przypadkach gdy właściwy organ może zezwolić na zakup, sprzedaż, dostawę, przekazywanie lub wywóz towarów i technologii lub usług finansowych i technicznych, nie będzie wymagane oddzielne zezwolenie dotyczące usług pośrednictwa.

(5) Definicję „ przekazywania środków finansowych” należy rozszerzyć na przekazy inne niż elektroniczne, tak aby przeciwdziałać próbom obejścia środków ograniczających.

(6) Zmienione środki ograniczające dotyczące towarów podwójnego zastosowania powinny obejmować wszystkie towary i technologie wyszczególnione w załączniku I do rozporządzenia Rady (WE) nr 428/2009 z dnia 5 maja 2009 r. ustanawiającego wspólnotowy system kontroli wywozu, transferu, pośrednictwa i tranzytu w odniesieniu do produktów podwójnego zastosowania (⁴), z wyjątkiem niektórych pozycji z jego kategorii 5 część 2 w związku z ich wykorzystaniem do celów usług komunikacji publicznej w Iranie. Jednakże zakazy zawarte w art. 2 niniejszego rozporządzenia nie mają zastosowania do sprzedaży, dostawy, przekazywania lub wywozu towarów i technologii nowo wymienionych w załączniku I lub II do niniejszego rozporządzenia, dla których zezwolenie już zostało udzielone przez właściwe organy państw członkowskich zgodnie z art. 3 rozporządzenia (UE) nr 961/2010 przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia.

(7) Aby zapewnić skuteczne wprowadzanie w życie zakazu sprzedaży, dostaw, przekazywania lub wywozu do Iranu kluczowego sprzętu lub technologii, które mogłyby być wykorzystywane w kluczowych sektorach w przemyśle naftowym, przemyśle gazu ziemnego oraz przemyśle petrochemicznym, należy sporządzić wykazy takiego kluczowego sprzętu i technologii.

(8) Z tego samego powodu należy także przedstawić wykazy produktów podlegających ograniczeniom w handlu ropą naftową, produktami naftowymi i produktami petrochemicznymi, złotem, metalami szlachetnymi i diamentami.

(9) Co więcej, ograniczenia w zakresie inwestycji w irańskim sektorze naftowo-gazowym powinny, dla zapewnienia ich skuteczności, obejmować niektóre kluczowe rodzaje działalności, takie jak usługi hurtowego przesyłu gazu w celu jego tranzytu lub dostawy do bezpośrednio połączonych sieci oraz, z tych samych powodów, powinny mieć zastosowanie do spółek joint venture, jak również innych form stowarzyszeń i współpracy z Iranem w sektorze przesyłu gazu ziemnego.

(10) Aby skutecznie ograniczać inwestycje irańskie w Unii należy podjąć środki zakazujące osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom i organom podlegającym jurysdykcji państw członkowskich umożliwiania takich inwestycji lub zezwalania na nie.

(11) Decyzja 2012/35/WPZiB rozszerza zamrożenie aktywów na dodatkowe osoby, podmioty lub organy udzielające wsparcia rządowi Iranu, w tym wsparcia finansowego, logistycznego i materialnego, lub z nimi związane. Decyzja rozszerza ponadto zamrożenie środków na innych członków Korpusu Strażników Rewolucji Irańskiej (IRGC).

(12) Decyzja 2012/35/WPZiB przewiduje także zamrożenie aktywów Centralnego Banku Iranu. Biorąc jednak pod uwagę możliwe zaangażowanie Centralnego Banku Iranu w finansowaniu handlu zagranicznego, konieczne wydają się odstępstwa, gdyż ten ukierunkowany środek finansowy nie powinien stanowić przeszkody w prowadzeniu operacji handlowych, w tym umów dotyczących środków spożywczych, opieki medycznej, sprzętu medycznego lub do celów humanitarnych zgodnie z przepisami niniejszego rozporządzenia. Wyłączenia ustanowione w art. 12 i 14 niniejszego rozporządzenia dotyczące umów przywozu, zakupu lub transportu irańskiej ropy naftowej, irańskich produktów naftowych i produktów petrochemicznych, zawartych przed dniem 23 stycznia 2012 r. mają również zastosowanie do umów dodatkowych, w tym umów dotyczących transportu, ubezpieczenia lub kontroli, niezbędnych do wykonania tych umów. Ponadto irańska ropa naftowa, irańskie produkty naftowe i produkty petrochemiczne, które przywieziono zgodnie z prawem do państwa członkowskiego na mocy wyłączeń ustanowionych w art. 12 i 14 niniejszego rozporządzenia należy uważać za będące w swobodnym obrocie w Unii.

(13) Zakazuje się, w związku z obowiązkiem zamrożenia aktywów Linii Żeglugowych Islamskiej Republiki Iranu (IRISL) oraz jednostek będących własnością lub pod kontrolą IRISL, załadunku towarów na statki będące własnością IRISL lub tych jednostek, lub przez nie czarterowane, oraz wyładunku towarów z takich statków w portach państw członkowskich. Ponadto w związku z zamrożeniem aktywów IRISL zakazane jest także przenoszenie własności statków będących własnością, pod kontrolą lub czarterowanych przez spółki IRISL na inne jednostki. Obowiązek zamrożenia środków finansowych i zasobów gospodarczych IRISL i jednostek będących własnością lub pod kontrolą IRISL nie jednak oznacza konieczności zajęcia lub zatrzymania statków należących do takich jednostek, ani transportowanego przez nie ładunku, w zakresie w jakim towary te należą do osób trzecich, ani też konieczności zatrzymania zatrudnionej przez te linie lub jednostki załogi.

(14) Biorąc pod uwagę próby obejścia sankcji przez Iran, należy wyjaśnić, że wszystkie środki finansowe i zasoby gospodarcze należące do, będące własnością, w posiadaniu lub pod kontrolą osób, podmiotów lub organów wymienionych w załącznikach I lub II decyzji 2010/413/WPZiB mają być niezwłocznie zamrożone, włączając w to środki finansowe i zasoby ich następców prawnych ustanowionych w celu obejścia środków określonych w niniejszym rozporządzeniu.

(15) Należy także wyjaśnić, że składanie i przesyłanie bankowi niezbędnych dokumentów docelowo przeznaczonych dla osób, podmiotów lub organów, które nie znajdują się w wykazie, w celu uruchomienia płatności dozwolonych zgodnie z niniejszego rozporządzeniem, nie oznacza udostępniania środków finansowych w rozumieniu niniejszego rozporządzenia.

(16) Należy wyjaśnić, że środki finansowe lub zasoby gospodarcze powinny móc być uwolnione z przeznaczeniem na oficjalne cele misji dyplomatycznych lub konsularnych lub organizacji międzynarodowych korzystających z immunitetów na mocy prawa międzynarodowego, zgodnie z przepisami niniejszego rozporządzenia.

(17) Stosowanie ukierunkowanych sankcji finansowych przez dostawców specjalistycznych usług w zakresie komunikatów finansowych należy rozwinąć zgodnie z przepisami niniejszego rozporządzenia.

Należy wyjaśnić, że aktywa osób, podmiotów lub organów, które nie zostały wskazane, we wskazanych instytucjach kredytowych i finansowych nie powinny pozostawać zamrożone w ramach stosowania ukierunkowanych środków o charakterze finansowym i powinny móc zostać uwolnione na warunkach przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu.

Biorąc pod uwagę próby korzystania przez Iran ze swojego systemu finansowego w celu obejścia sankcji, konieczne jest wymaganie wzmożonego nadzoru w odniesieniu do działalności instytucji kredytowych i finansowych Iranu, tak aby zapobiec obchodzeniu niniejszego rozporządzenia, w tym zamrożenie aktywów Centralnego Banku Iranu. Powyższe wymogi wzmożonego nadzoru w odniesieniu do instytucji kredytowych i finansowych powinny stanowić uzupełnienie istniejących obowiązków wynikających z rozporządzenia (WE) nr 1781/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 listopada 2006 r. w sprawie informacji o zleceniodawcach, które towarzyszą przekazom pieniężnym (⁵) oraz związanych z wdrożeniem dyrektywy 2005/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 października 2005 r. w sprawie przeciwdziałania korzystaniu z systemu finansowego w celu prania pieniędzy oraz finansowania terroryzmu (⁶).

(18) Należy dokonać przeglądu niektórych przepisów dotyczących kontroli przekazywania środków finansowych, aby ułatwić ich stosowanie przez właściwe organy i podmioty gospodarcze oraz zapobiec obchodzeniu przepisów niniejszego rozporządzenia, w tym dotyczące zamrożenia aktywów Centralnego Banku Iranu.

(19) Co więcej, należy dostosować ograniczenia dotyczące ubezpieczeń, zwłaszcza w celu wyjaśnienia, że dopuszcza się ubezpieczenie misji dyplomatycznych i konsularnych w Unii, a także aby zezwolić na świadczenie usług ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej lub ubezpieczenia od odpowiedzialności za szkody wyrządzone w środowisku.

(20) Ponadto należy zaktualizować wymóg przekazywania informacji przed przybyciem i przed wyjazdem, gdyż obowiązek ten powszechnie stosuje się do wszystkich towarów przywożonych na obszar celny Unii lub z niego wywożonych w następstwie pełnego wdrożenia, z dniem 1 stycznia 2012 r., środków bezpieczeństwa stosowanych przez organy celne ustanowionych w stosownych przepisach dotyczących przywozowych i wywozowych deklaracji skróconych zawartych w rozporządzeniu (EWG) 2913/92 (⁷) oraz rozporządzeniu (EWG) nr 2454/93 (⁸).

(21) Należy także dostosować przepisy dotyczące usług bunkrowania i zaopatrywania statków, odpowiedzialności podmiotów gospodarczych oraz zakazu obchodzenia odnośnych środków ograniczających.

(22) Należy dokonać przeglądu mechanizmu wymiany informacji między państwami członkowskimi i Komisją w celu zapewnienia skutecznego wdrażania i jednolitej interpretacji niniejszego rozporządzenia.

(23) Biorąc pod uwagę cele zakazu handlu sprzętem, który może zostać użyty do represji wewnętrznych, powinien on zostać przewidziany w rozporządzeniu (UE) nr 359/2011 dotyczącym środków ograniczających skierowanych przeciwko niektórym osobom, podmiotom i organom w związku z sytuacją w Iranie (⁹), a nie w niniejszym rozporządzeniu.

(24) Dla zapewnienia jasności, rozporządzenie (UE) nr 961/2010 powinno zostać uchylone i zastąpione niniejszym rozporządzeniem.

(25) Środki ograniczające przewidziane w niniejszym rozporządzeniu objęte są zakresem Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, a zatem w celu ich wdrożenia niezbędne są przepisy na poziomie Unii, w szczególności aby zapewnić jednolite stosowanie tych środków ograniczających przez podmioty gospodarcze we wszystkich państwach członkowskich.

(26) Niniejsze rozporządzenie nie narusza praw podstawowych i jest zgodne z zasadami określonymi w szczególności w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej, w szczególności prawa do skutecznego środka prawnego i do rzetelnego procesu sądowego, prawa własności i prawa do ochrony danych osobowych. Niniejsze rozporządzenie powinno być stosowane zgodnie z tymi prawami i zasadami.

(27) Niniejsze rozporządzenie jest także zgodne ze zobowiązaniami państw członkowskich w ramach Karty Narodów Zjednoczonych oraz z prawnie wiążącym charakterem rezolucji Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych.

(27a) Uprawnienie do zmiany wykazów zamieszczonych w załącznikach VIII i IX do niniejszego rozporządzenia powinno być wykonywane przez Radę ze względu na szczególne zagrożenie dla pokoju i bezpieczeństwa międzynarodowego wynikające z programu jądrowego Iranu, a także w celu zapewnienia spójności z procedurą zmian i dokonywania przeglądu załączników I i II do decyzji 2010/413/WPZiB.

(28) Procedura wskazywania osób, których środki podlegają zamrożeniu na mocy niniejszego rozporządzenia, powinna obejmować informowanie wskazanych osób fizycznych i prawnych, podmiotów i organów o powodach umieszczenia w wykazie, tak aby mogły przedstawić swoje uwagi. W przypadku gdy zostaną zgłoszone uwagi lub przedstawione istotne nowe dowody, Rada powinna dokonać przeglądu swojej decyzji na podstawie tych uwag i odpowiednio poinformować daną osobę, podmiot lub organ.

(29) Na potrzeby wykonania przepisów niniejszego rozporządzenia oraz w celu zapewnienia maksymalnej pewności prawa w Unii, imiona i nazwiska lub nazwy oraz inne stosowne dane dotyczące osób fizycznych i prawnych, podmiotów i organów, których środki finansowe i zasoby gospodarcze muszą zostać zamrożone zgodnie z rozporządzeniem, powinny zostać podane do wiadomości publicznej. Wszelkie przetwarzanie danych osobowych osób fizycznych na mocy niniejszego rozporządzenia powinno odbywać się zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych (¹⁰) oraz zgodnie z dyrektywą 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych (¹¹).

(30) Aby zapewnić skuteczność środków przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu, powinno ono wejść w życie w dniu jego publikacji,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

ROZDZIAŁ I

DEFINICJE

Artykuł 1

Na użytek niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

a) „oddział” instytucji finansowej lub kredytowej oznacza miejsce prowadzenia działalności, które prawnie stanowi zależną część instytucji finansowej lub kredytowej i które realizuje bezpośrednio wszystkie bądź niektóre spośród transakcji nieodłącznie związanych z działalnością instytucji finansowych lub kredytowych;

b) „usługi pośrednictwa” oznaczają:

(i) negocjowanie lub zawieranie transakcji zakupu, sprzedaży lub dostawy towarów i technologii lub usług finansowych i technicznych, w tym z państwa trzeciego do któregokolwiek innego państwa trzeciego; lub

(ii) sprzedaż lub zakup towarów i technologii lub usług finansowych i technicznych, w tym w przypadku gdy znajdują się one w państwach trzecich, w celu ich przekazania do innego państwa trzeciego;

c) „roszczenie” oznacza każde roszczenie, dochodzone w postępowaniu sądowym lub nie, zgłoszone przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia lub po tym dniu, na mocy umowy bądź transakcji, lub w związku z nimi, w szczególności obejmujące:

(i) roszczenie o wykonanie jakiegokolwiek zobowiązania powstałego na mocy umowy bądź transakcji lub w związku z nimi;

(ii) roszczenie o prolongatę lub spłatę zobowiązania, gwarancji finansowej lub odszkodowania w jakiejkolwiek formie;

(iii) roszczenie o odszkodowanie z tytułu umowy lub transakcji;

(iv) roszczenie wzajemne;

(v) roszczenie uznania lub wykonania, łącznie z uznaniem na podstawie procedury exequatur, wyroku, orzeczenia arbitrażowego lub równoważnej decyzji, niezależnie od miejsca ich wydania;

d) „umowa lub transakcja” oznacza każdą transakcję, niezależnie od jej formy i mającego zastosowanie prawa, obejmującą jedną lub większą liczbę umów lub podobnych zobowiązań między tymi samymi lub różnymi stronami; do celów niniejszej definicji pojęcie „umowa” obejmuje zobowiązania, gwarancje lub listy gwarancyjne, w szczególności gwarancje finansowe lub finansowe listy gwarancyjne, oraz kredyty, prawnie niezależne lub nie, a także wszelkie przepisy z nimi związane, których źródłem jest taka transakcja lub które są z nią związane;

e) „właściwe organy” oznaczają właściwe organy państw członkowskich wskazane na stronach internetowych wymienionych w załączniku X;

f) „instytucja kredytowa” oznacza instytucję kredytową w rozumieniu art. 4 ust. 1 dyrektywy 2006/48/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 czerwca 2006 r. w sprawie podejmowania i prowadzenia działalności przez instytucje kredytowe (¹²), w tym jej oddziały na terytorium Unii lub poza nim;

g) „obszar celny Unii” oznacza obszar określony w art. 3 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy kodeks celny (¹³) oraz w rozporządzeniu Komisji (EWG) nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiającym przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 (¹⁴);

h) „zasoby gospodarcze” oznaczają aktywa wszelkiego rodzaju, materialne lub niematerialne, ruchome lub nieruchome, które nie są środkami finansowymi, lecz mogą służyć do uzyskiwania środków finansowych, towarów lub usług;

i) „instytucja finansowa” oznacza

(i) przedsiębiorstwo, inne niż instytucja kredytowa, prowadzące co najmniej jeden z rodzajów działalności wyszczególnionych w pkt 2–12 oraz pkt 14 i 15 załącznika I do dyrektywy 2006/48/WE, w tym działalność polegającą na wymianie walut (jako bureaux de change);

(ii) zakład ubezpieczeń, który uzyskał stosowne zezwolenie zgodnie z dyrektywą 2009/138/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 25 listopada 2009 r. w sprawie podejmowania i prowadzenia działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (Wypłacalność II) (¹⁵), w zakresie, w jakim prowadzi on działalność objętą zakresem tej dyrektywy;

(iii) przedsiębiorstwo inwestycyjne w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 1 dyrektywy 2004/39/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 kwietnia 2004 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych (¹⁶);

(iv) przedsiębiorstwo zbiorowego inwestowania sprzedające swoje jednostki lub akcje; lub

(v) pośrednika ubezpieczeniowego w rozumieniu art. 2 pkt 5 dyrektywy 2002/92/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 9 grudnia 2002 r. w sprawie pośrednictwa ubezpieczeniowego (¹⁷), z wyjątkiem pośredników, o których mowa w art. 2 ust. 7 tej dyrektywy, w czynnościach dotyczących ubezpieczenia na życie oraz innych usług związanych z inwestycjami;

włączając w to jej oddziały na terytorium Unii lub poza nim;

j) „zamrożenie zasobów gospodarczych” oznacza uniemożliwienie wykorzystania zasobów gospodarczych do uzyskiwania środków finansowych, towarów lub usług w jakikolwiek sposób, między innymi poprzez ich sprzedaż, wynajem lub obciążenie hipoteką;

k) „ zamrożenie środków finansowych” oznacza zapobieganie wszelkim ruchom tych środków, ich przekazywaniu, zmianom, wykorzystaniu, udostępnianiu lub dokonywaniu nimi transakcji w jakikolwiek sposób, który powodowałby jakąkolwiek zmianę ich wielkości, wartości, lokalizacji, własności, posiadania, charakteru, przeznaczenia lub inną zmianę, która umożliwiłaby korzystanie z nich, w tym zarządzanie portfelem;

l) „środki finansowe” oznaczają aktywa finansowe i różnego rodzaju świadczenia, między innymi:

(i) gotówkę, czeki, roszczenia pieniężne, weksle, przekazy pieniężne i inne instrumenty płatnicze;

(ii) depozyty złożone w instytucjach finansowych lub innych podmiotach, salda na rachunkach, wierzytelności i zobowiązania dłużne;

(iii) papiery wartościowe i papiery dłużne w obrocie publicznym lub niepublicznym, w tym akcje i udziały, certyfikaty papierów wartościowych, obligacje, weksle, warranty, skrypty dłużne, kontrakty na instrumenty pochodne;

(iv) odsetki, dywidendy lub inne przychody z aktywów oraz wartości narosłe z aktywów lub wygenerowane przez te aktywa;

(v) kredyty, prawa do potrącenia, gwarancje, gwarancje właściwego wykonania umów lub inne zobowiązania finansowe;

(vi) akredytywy, konosamenty, umowy sprzedaży; oraz

(vii) dokumenty poświadczające udział w środkach lub zasobach finansowych;

m) „towary” obejmują produkty, materiały oraz sprzęt;

n) „ubezpieczenie” oznacza przedsięwzięcie lub zobowiązanie, w ramach którego co najmniej jedna osoba fizyczna lub prawna jest zobowiązana do dostarczenia innej osobie lub innym osobom, w zamian za opłatę, odszkodowania lub świadczenia określonego w przedsięwzięciu lub zobowiązaniu, w przypadku urzeczywistnienia się ryzyka;

o) „osoba, podmiot lub organ z Iranu” oznaczają:

(i) państwo irańskie lub każdy organ publiczny tego państwa;

(ii) każdą osobę fizyczną przebywającą lub zamieszkałą w Iranie;

(iii) każdą osobę prawną, każdy podmiot lub każdy organ, mające swoją siedzibę w Iranie;

(iv) każdą osobę prawną, każdy podmiot lub każdy organ – w Iranie lub poza jego granicami – będące własnością lub pod kontrolą, bezpośrednio lub pośrednio, co najmniej jednej lub jednego z wyżej wymienionych osób lub organów;

p) „reasekuracja” oznacza działalność polegającą na przyjmowaniu ryzyk cedowanych przez zakład ubezpieczeń lub inny zakład reasekuracji lub, w przypadku towarzystwa ubezpieczeniowego znanego jako Lloyd's, działalność polegającą na przyjmowaniu ryzyk cedowanych przez członków Lloyd's, przez zakład ubezpieczeń lub reasekuracji inny niż towarzystwo ubezpieczeniowe znane jako Lloyd's;

q) „Komitet Sankcji” oznacza komitet Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych utworzony na mocy pkt 18 rezolucji Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych („rezolucja RB ONZ”) nr 1737 (2006);

r) „ pomoc techniczna” oznacza wszelkie wsparcie techniczne związane z naprawami, pracami rozwojowymi, produkcją, montażem, testowaniem, konserwacją oraz wszelką inną obsługę techniczną, mogące przyjmować formy takie jak instruktaż, doradztwo, szkolenia, przekazanie praktycznej wiedzy lub umiejętności lub usługi konsultingowe;

s) „terytorium Unii” oznacza terytoria państw członkowskich, do których ma zastosowanie Traktat, na warunkach określonych w Traktacie, w tym ich przestrzeń powietrzną;

t) (skreślona);

u) „Wspólna Komisja” oznacza wspólną komisję, w skład której wchodzą przedstawiciele Iranu oraz Chin, Francji, Niemiec, Federacji Rosyjskiej, Zjednoczonego Królestwa i Stanów Zjednoczonych wraz z Wysokim Przedstawicielem Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa (zwanym dalej „Wysokim Przedstawicielem”), która to komisja zostanie powołana, aby monitorować wdrażanie wspólnego kompleksowego planu działania z dnia 14 lipca 2015 r. (zwanego dalej „JCPOA”) i która będzie wykonywać zadania przewidziane w JCPOA, zgodnie z ppkt (ix) Preambuły i Postanowień Ogólnych JCPOA oraz załącznikiem IV do JCPOA.

ROZDZIAŁ II

OGRANICZENIA WYWOZU I PRZYWOZU

Artykuł 2

(uchylony).

Artykuł 2a

1. Wymagane jest wcześniejsze zezwolenie na:

a) sprzedaż, dostawę, przekazanie lub wywóz, bezpośrednio lub pośrednio, towarów i technologii wymienionych w załączniku I - niezależnie od tego, czy te towary i technologie pochodzą z Unii - na rzecz jakichkolwiek osób, podmiotów lub organów z Iranu lub do użytku w Iranie;

b) udzielanie pomocy technicznej lub świadczenie usług pośrednictwa związanych z towarami i technologiami wymienionymi w załączniku I lub związanych z dostarczaniem, wytwarzaniem, konserwacją i użytkowaniem towarów i technologii zawartych w załączniku I, bezpośrednio lub pośrednio, jakimkolwiek osobom, podmiotom lub organom z Iranu lub do użytku w Iranie;

c) zapewnianie, bezpośrednio lub pośrednio, finansowania lub pomocy finansowej związanej z towarami i technologiami wymienionymi w załączniku I, w tym w szczególności udzielanie dotacji, pożyczek i ubezpieczania kredytów eksportowych, na potrzeby wszelkiej sprzedaży, dostaw, przekazywania lub wywozu takich produktów, lub na potrzeby wszelkiego udzielania związanej z tym pomocy technicznej lub świadczenie związanych z tym usług pośrednictwa jakimkolwiek osobom, podmiotom lub organom z Iranu lub do użytku w Iranie;

d) przed zawarciem jakichkolwiek uzgodnień z osobą, podmiotem lub organem z Iranu lub jakąkolwiek osobą lub podmiotem działającymi w ich imieniu lub pod ich kierownictwem, w tym przed przyjęciem pożyczek lub kredytów udzielanych przez taką osobę, podmiot lub organ, które umożliwiłyby takiej osobie, podmiotowi lub organowi udział lub zwiększenie swojego udziału, niezależnie lub w ramach spółek joint yenture lub innych form partnerstwa, w działalności handlowej obejmującej:

(i) wydobywanie uranu;

(ii) wytwarzanie lub stosowanie materiałów jądrowych wymienionych w części 1 wykazu Grupy Dostawców Jądrowych.

Obejmuje to udzielanie pożyczek lub kredytów takim osobom, podmiotom lub organom;

e) nabywanie w Iranie, przywóz lub transport z Iranu towarów i technologii wymienionych w załączniku I, niezależnie od tego, czy pochodzą one z Iranu.

2. Załącznik I zawiera wykaz produktów, w tym towarów, technologii i oprogramowania, wymienionych w wykazie Grupy Dostawców Jądrowych.

3. Odnośne państwo członkowskie przedkłada proponowane zezwolenia na mocy ust. 1 lit. a)-d) Radzie Bezpieczeństwa ONZ do zatwierdzenia po rozpatrzeniu indywidualnie każdego przypadku, a do czasu uzyskania takiego zatwierdzenia nie udziela zezwolenia.

4. Odnośne państwo członkowskie przedkłada również proponowane zezwolenia na działania, o których mowa w ust. 1 lit. a)-d), Radzie Bezpieczeństwa ONZ do zatwierdzenia po rozpatrzeniu indywidualnie każdego przypadku, jeżeli działania te związane są z jakimikolwiek innymi towarami i technologiami, które, jak ustaliło to państwo członkowskie, mogłyby przyczynić się do działań związanych z ponownym przetwarzaniem lub wzbogacaniem lub ciężką wodą niezgodnych z JCPOA. Państwo członkowskie nie udziela zezwolenia do czasu uzyskania takiego zatwierdzenia.

5. [1] Dane państwo członkowskie informuje Wspólną Komisję o zezwoleniach udzielonych na mocy ust. 1 lit. e) oraz zezwoleniach dotyczących zakupu, przywozu lub transportu z Iranu innych towarów i technologii, o których mowa w ust. 4, niezależnie od tego, czy pochodzą one z Iranu.

6. Odnośne państwo członkowskie powiadamia pozostałe państwa członkowskie, Komisję i Wysokiego Przedstawiciela o zezwoleniach udzielonych na mocy ust. 1-5 oraz o wszelkich przypadkach odmowy zatwierdzenia zezwolenia przez Radę Bezpieczeństwa ONZ zgodnie z ust. 3 lub 4.

Artykuł 2b

1. Art. 2a ust. 3 i 4 nie mają zastosowania do proponowanych zezwoleń na dostawę, sprzedaż lub przekazywanie do Iranu sprzętu, o którym mowa w pkt 2 lit. c) ppkt 1 załącznika B do rezolucji RB ONZ nr 2231 (2015), przeznaczonego do reaktorów lekkowodnych.

2. Odnośne państwo członkowskie informuje w terminie czterech tygodni pozostałe państwa członkowskie, Komisję i Wysokiego Przedstawiciela o zezwoleniach udzielonych na mocy niniejszego artykułu.

Artykuł 2c

1. Właściwe organy udzielające zezwolenia zgodnie z art. 2a ust. 1 lit. a) oraz art. 2b zapewniają, aby:

a) spełnione zostały wymogi, w stosownych przypadkach, wytycznych zawartych w wykazie Grupy Dostawców Jądrowych;

b) uzyskano od Iranu i można było skutecznie egzekwować prawo do weryfikacji końcowego użytkowania i końcowej lokalizacji wszelkich dostarczonych produktów;

c) Rada Bezpieczeństwa ONZ była powiadamiana w ciągu dziesięciu dni od dostawy, sprzedaży lub przekazania; oraz

d) w przypadku dostarczanych towarów i technologii, o których mowa w załączniku I, MAEA była powiadamiana w ciągu dziesięciu dni od dostawy, sprzedaży lub przekazania.

2. We wszystkich przypadkach wywozu, dla których na mocy art. 2a ust. 1 lit. a) wymagane jest zezwolenie, zezwolenie takie udzielane jest przez właściwe organy państwa członkowskiego, w którym eksporter ma miejsce zamieszkania lub siedzibę. Zezwolenie jest ważne w całej Unii.

3. Eksporterzy dostarczają właściwym organom wszystkich stosownych informacji, określonych w art. 14 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 428/2009 oraz określonych przez każdy z właściwych organów, wymaganych do złożenia wniosku o udzielenie zezwolenia na wywóz.

Artykuł 2d

1. Art. 2a ust. 3 i 4 nie mają zastosowania do proponowanych zezwoleń na dostawę, sprzedaż lub przekazywanie produktów, materiałów, sprzętu, towarów i technologii oraz świadczenia wszelkich związanych z nimi usług w zakresie pomocy technicznej, szkoleń, pomocy finansowej, inwestycji, pośrednictwa lub innych usług, jeżeli właściwe organy uznają je za bezpośrednio związane z:

a) konieczną modyfikacją dwóch kaskad w obiekcie w Fordow w celu wytwarzania stabilnych izotopów;

b) wywozem irańskiego uranu wzbogaconego w ilościach przekraczających 300 kg w zamian za uran naturalny; lub

c) modernizacją reaktora w Araku w oparciu o uzgodniony projekt koncepcyjny, a następnie, w oparciu o uzgodniony ostateczny projekt takiego reaktora.

2. Właściwy organ udzielający zezwolenia zgodnie z ust. 1 zapewnia, aby:

a) wszystkie działania były podejmowane w sposób ściśle zgodny z JCPOA;

b) spełnione zostały wymogi, w stosownych przypadkach, wytycznych zawartych w wykazie Grupy Dostawców Jądrowych;

c) uzyskano od Iranu i można było skutecznie egzekwować prawo do weryfikacji końcowego użytkowania i końcowej lokalizacji wszelkich dostarczonych produktów.

3. Odnośne państwo członkowskie powiadamia:

a) Radę Bezpieczeństwa ONZ oraz Wspólną Komisję dziesięć dni przed takim działaniami;

b) MAEA w ciągu dziesięciu dni od dostawy, sprzedaży lub przekazania, w przypadku dostarczania produktów, materiałów, sprzętu, towarów i technologii zawartych w wykazie Grupy Dostawców Jądrowych.

4. Odnośne państwo członkowskie informuje w terminie czterech tygodni pozostałe państwa członkowskie, Komisję i Wysokiego Przedstawiciela o zezwoleniach udzielonych na mocy niniejszego artykułu.

Artykuł 3

(uchylony).

Artykuł 3a

1. Wymagane jest wcześniejsze zezwolenie, udzielane po rozpatrzeniu indywidualnie każdego przypadku, na:

a) sprzedaż, dostawę, przekazanie lub wywóz, bezpośrednio lub pośrednio, towarów i technologii wymienionych w załączniku II - niezależnie od tego, czy te towary i technologie pochodzą z Unii - na rzecz jakichkolwiek osób, podmiotów lub organów z Iranu lub do użytku w Iranie;

b) udzielanie pomocy technicznej lub świadczenie usług pośrednictwa związanych z towarami i technologiami wymienionymi w załączniku II lub związanych z dostarczaniem, wytwarzaniem, konserwacją i użytkowaniem towarów zawartych w załączniku II, bezpośrednio lub pośrednio, jakimkolwiek osobom, podmiotom lub organom z Iranu lub do użytku w Iranie;

c) zapewnianie, bezpośrednio lub pośrednio, finansowania lub pomocy finansowej związanej z towarami i technologiami wymienionymi w załączniku II, w tym w szczególności udzielanie dotacji, pożyczek i ubezpieczania kredytów eksportowych na potrzeby wszelkiej sprzedaży, dostaw, przekazywania lub wywozu takich produktów, lub na potrzeby wszelkiego udzielania związanej z tym pomocy technicznej lub świadczenia związanych z tym usług pośrednictwa jakimkolwiek osobom, podmiotom lub organom z Iranu lub do użytku w Iranie;

d) przed zawarciem jakichkolwiek uzgodnień z osobą, podmiotem lub organem z Iranu lub jakąkolwiek osobą lub podmiotem działającymi w ich imieniu lub pod ich kierownictwem, w tym przed przyjęciem pożyczek lub kredytów udzielanych przez taką osobę, podmiot lub organ, które umożliwiłyby takiej osobie, podmiotowi lub organowi udział lub zwiększenie swojego udziału, niezależnie lub w ramach spółek joint venture lub innych form partnerstwa, w działalności handlowej obejmującej technologie wymienione w załączniku II;

e) nabywanie w Iranie, przywóz lub transport z Iranu towarów i technologii wymienionych w załączniku II, niezależnie od tego, czy pochodzą one z Iranu.

2. Załącznik II zawiera wykaz towarów i technologii, innych niż te wymienione w załącznikach I i III, które mogłyby przyczynić się do działań związanych z ponownym przetwarzaniem lub wzbogacaniem lub ciężką wodą lub innych działań niezgodnych z JCPOA.

3. Eksporterzy dostarczają właściwym organom wszystkich stosownych informacji wymaganych do złożenia wniosku o udzielenie zezwolenia na wywóz.

4. Właściwe organy nie udzielają jakichkolwiek zezwoleń na transakcje, o których mowa w ust. 1 lit. a)-e), jeżeli mają uzasadnione powody, by stwierdzić, że takie działania przyczyniłyby się do działań związanych z ponownym przetwarzaniem lub wzbogacaniem, ciężką wodą lub innych działań związanych z kwestiami jądrowymi niezgodnych z JCPOA.

5. Właściwe organy wymieniają informacje na temat wniosków o zezwolenie otrzymanych na mocy niniejszego artykułu. Do tych celów wykorzystuje się system, o którym mowa w art. 19 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 428/2009.

6. [2] Właściwy organ udzielający zezwolenia zgodnie z ust. 1 lit. a) zapewnia, że – z wyjątkiem czasowego wywozu – wnioskujący przedłożył deklarację zastosowania końcowego określoną w załączniku IIa lub w równoważnym dokumencie zawierającym informacje na temat zastosowania końcowego oraz, co do zasady, końcowej lokalizacji wszelkich dostarczonych produktów.

6a. [3] W przypadku gdy właściwy organ zdecyduje się udzielić zezwolenia zgodnie z ust. 1 lit a) przy braku informacji na temat końcowej lokalizacji może on wezwać wnioskodawcę do dostarczenia takich informacji na późniejszym etapie. Wnioskodawca dostarcza informacje w rozsądnym terminie.

7. Odnośne państwo członkowskie powiadamia pozostałe państwa członkowskie, Komisję i Wysokiego Przedstawiciela o zamiarze udzielenia zezwolenia na mocy niniejszego artykułu, co najmniej dziesięć dni przed udzieleniem zezwolenia.

Artykuł 3b

1. We wszystkich przypadkach wywozu, dla których na mocy art. 3a wymagane jest zezwolenie, zezwolenie takie udzielane jest przez właściwe organy państwa członkowskiego, w którym eksporter ma miejsce zamieszkania lub siedzibę, i musi być zgodne ze szczegółowymi zasadami określonymi w art. 11 rozporządzenia (WE) nr 428/2009. Zezwolenie jest ważne w całej Unii.

2. Na warunkach określonych w art. 3a ust. 4 i 5 właściwe organy mogą unieważnić, zawiesić, zmienić lub cofnąć zezwolenie na wywóz, którego udzieliły.

3. W przypadku odmowy udzielenia zezwolenia lub unieważnienia, zawieszenia, znacznej modyfikacji lub cofnięcia takiego zezwolenia przez właściwy organ zgodnie z art. 3a ust. 4, odnośne państwo członkowskie powiadamia o tym pozostałe państwa członkowskie, Komisję i Wysokiego Przedstawiciela oraz przekazuje im stosowne informacje na ten temat, w sposób zgodny z przepisami dotyczącymi poufności takich informacji zawartymi w rozporządzeniu Rady (WE) nr 515/97 (¹⁸).

4. Przed udzieleniem przez właściwy organ państwa członkowskiego zgodnie z art. 3a zezwolenia na transakcję, która jest zasadniczo identyczna z transakcją, której dotyczy ważna odmowa zezwolenia wydana przez inne państwo członkowskie lub państwa członkowskie na mocy art. 3a ust. 4, konsultuje się on najpierw z państwem członkowskim lub państwami członkowskimi, które odmówiły zezwolenia. Jeżeli w wyniku takich konsultacji odnośne państwo członkowskie postanowi udzielić zezwolenia, informuje o tym pozostałe państwa członkowskie, Komisję i Wysokiego Przedstawiciela, udzielając wszystkich stosownych informacji w celu wyjaśnienia takiej decyzji.

Artykuł 3c

1. Art. 3 a nie ma zastosowania do proponowanych zezwoleń na dostawę, sprzedaż lub przekazywanie do Iranu towarów i technologii wymienionych w załączniku II, przeznaczonych do reaktorów lekkowodnych.

2. [4] Właściwy organ udzielający zezwolenia zgodnie z ust. 1 zapewnia, że – z wyjątkiem czasowego wywozu – wnioskujący przedłożył deklarację zastosowania końcowego określoną w załączniku IIa lub w równoważnym dokumencie zawierającym informacje na temat zastosowania końcowego oraz, co do zasady, końcowej lokalizacji wszelkich dostarczonych produktów.

2a. [5] W przypadku gdy właściwy organ zdecyduje się udzielić zezwolenia zgodnie z ust. 1 lit a) przy braku informacji na temat końcowej lokalizacji, może on wezwać wnioskodawcę do dostarczenia takich informacji na późniejszym etapie. Wnioskodawca dostarcza informacje w rozsądnym terminie.

3. Odnośne państwo członkowskie informuje w terminie czterech tygodni pozostałe państwa członkowskie, Komisję i Wysokiego Przedstawiciela o zezwoleniach udzielonych na mocy niniejszego artykułu.

Artykuł 3d

1. Art. 3a nie ma zastosowania do proponowanych zezwoleń na dostawę, sprzedaż lub przekazywanie produktów, materiałów, sprzętu, towarów i technologii oraz świadczenia wszelkich związanych z nimi usług w zakresie pomocy technicznej, szkoleń, pomocy finansowej, inwestycji, pośrednictwa lub innych usług, jeżeli właściwe organy uznają je za bezpośrednio związane z:

a) konieczną modyfikacją dwóch kaskad w obiekcie w Fordów w celu wytwarzania stabilnych izotopów;

b) wywozem irańskiego uranu wzbogaconego w ilościach przekraczających 300 kg w zamian za uran naturalny; lub

c) modernizacją reaktora w Araku w oparciu o uzgodniony projekt koncepcyjny, a następnie, w oparciu o uzgodniony ostateczny projekt takiego reaktora.

2. [6] Właściwy organ udzielający zezwolenia zgodnie z ust. 1 zapewnia, aby:

a) wszystkie działania były podejmowane w sposób ściśle zgodny z JCPOA; oraz

b) z wyjątkiem czasowego wywozu, wnioskujący przedłożył deklarację zastosowania końcowego określoną w załączniku IIa lub w równoważnym dokumencie zawierającym informacje na temat zastosowania końcowego oraz, co do zasady, końcowej lokalizacji wszelkich dostarczonych produktów.

2a. [7] W przypadku gdy właściwy organ zdecyduje się udzielić zezwolenia zgodnie z ust. 1 lit a) przy braku informacji na temat końcowej lokalizacji, może on wezwać wnioskodawcę do dostarczenia takich informacji na późniejszym etapie. Wnioskodawca dostarcza informacje w rozsądnym terminie.

3. Odnośne państwo członkowskie powiadamia pozostałe państwa członkowskie i Komisję o zamiarze udzielenia zezwolenia na mocy niniejszego artykułu co najmniej dziesięć dni przed udzieleniem zezwolenia.

Artykuł 4

(uchylony).

Artykuł 4a

1. Zakazuje się sprzedaży, dostawy, przekazywania lub wywozu, bezpośrednio lub pośrednio, towarów i technologii wymienionych w załączniku III lub wszelkich innych produktów, które zgodnie z ustaleniami państwa członkowskiego mogłyby posłużyć do opracowywania systemów przenoszenia broni jądrowej - niezależnie od tego, czy te towary i technologie pochodzą z Unii - na rzecz jakichkolwiek osób, podmiotów lub organów z Iranu lub do użytku w Iranie.

2. Załącznik III zawiera wykaz produktów, w tym towarów i technologii, wymienionych w wykazie Reżimu Kontrolnego Technologii Rakietowych.

Artykuł 4b

Zakazuje się:

a) udzielania pomocy technicznej lub świadczenia usług pośrednictwa związanych z towarami i technologiami wymienionymi w załączniku III lub związanymi z dostarczaniem, wytwarzaniem, konserwacją i użytkowaniem towarów wymienionych w załączniku III, jakimkolwiek osobom, podmiotom lub organom z Iranu lub do użytku w Iranie,

b) zapewniania, bezpośrednio lub pośrednio, finansowania lub pomocy finansowej związanej z towarami i technologiami wymienionymi w załączniku III, w tym w szczególności udzielania dotacji, pożyczek i ubezpieczania kredytów eksportowych, na potrzeby wszelkiej sprzedaży, dostaw, przekazywania lub wywozu takich produktów, lub na potrzeby wszelkiego udzielania związanej z tym pomocy technicznej lub świadczenia związanych z tym usług pośrednictwa, jakimkolwiek osobom, podmiotom lub organom z Iranu lub do użytku w Iranie;

c) zawierania jakichkolwiek uzgodnień z osobą, podmiotem lub organem z Iranu lub jakąkolwiek osobą lub podmiotem działającymi w ich imieniu lub pod ich kierownictwem, w tym przyjmowania pożyczek lub kredytów udzielanych przez taką osobę, podmiot lub organ, które umożliwiłyby takiej osobie, podmiotowi lub organowi udział lub zwiększenie swojego udziału, niezależnie lub w ramach spółek joint venture lub innych form partnerstwa, w działalności handlowej obejmującej technologie wymienione w załączniku III.

Artykuł 4c

Zakazuje się nabywania w Iranie, przywozu lub transportu z Iranu, bezpośrednio lub pośrednio, towarów i technologii wymienionych w załączniku III, niezależnie od tego, czy dany produkt pochodzi z Iranu.

Artykuł 5

Zakazuje się:

a) zapewniania, bezpośrednio lub pośrednio, pomocy technicznej, usług pośrednictwa i innych usług związanych z towarami i technologiami wymienionymi we wspólnym wykazie uzbrojenia Unii Europejskiej (zwanym dalej „wspólnym wykazem uzbrojenia”) lub związanymi z dostarczaniem, wytwarzaniem, konserwacją i użytkowaniem towarów i technologii znajdujących się w tym wykazie, jakimkolwiek osobom, podmiotom lub organom z Iranu lub do użytku w Iranie;

b) zapewniania, bezpośrednio lub pośrednio, finansowania lub pomocy finansowej związanej z towarami i technologiami wymienionymi we wspólnym wykazie uzbrojenia, w tym w szczególności udzielania dotacji, pożyczek i ubezpieczania kredytów eksportowych, na potrzeby wszelkiej sprzedaży, dostaw, przekazywania lub wywozu takich produktów, lub na potrzeby wszelkiego udzielania związanej z tym pomocy technicznej lub świadczenia związanych z tym usług pośrednictwa, jakimkolwiek osobom, podmiotom lub organom z Iranu lub do użytku w Iranie;

c) zawierania jakichkolwiek uzgodnień dotyczących udziału lub zwiększenia udziału w jakiejkolwiek osobie, podmiocie lub organie z Iranu uczestniczącym w wytwarzaniu towarów lub technologii wymienionych we wspólnym wykazie uzbrojenia, niezależnie lub w ramach spółek joint venture lub innych form partnerstwa. Obejmuje to udzielanie pożyczek lub kredytów takim osobom, podmiotom lub organom.

Artykuł 6

(uchylony).

Artykuł 7

(uchylony).

Artykuł 8

(uchylony).

Artykuł 9

(uchylony).

Artykuł 10

(uchylony).

Artykuł 10a

(uchylony).

Artykuł 10b

(uchylony).

Artykuł 10c

(uchylony).

Artykuł 10d

1. Wymagane jest wcześniejsze zezwolenie na:

a) sprzedaż, dostawę, przekazanie lub wywóz oprogramowania wymienionego w załączniku VIIA, na rzecz jakichkolwiek osób, podmiotów lub organów z Iranu lub do użytku w Iranie;

b) udzielanie pomocy technicznej lub świadczenie usług pośrednictwa związanych z oprogramowaniem wymienionym w załączniku VIIA lub związanych z dostarczaniem, wytwarzaniem, konserwacją i użytkowaniem takich produktów, jakimkolwiek osobom, podmiotom lub organom z Iranu lub do użytku w Iranie;

c) zapewnianie finansowania lub pomocy finansowej związanej z oprogramowaniem wymienionym w załączniku VIIA, w tym w szczególności udzielanie dotacji, pożyczek i ubezpieczania kredytów eksportowych, na potrzeby wszelkiej sprzedaży, dostaw, przekazywania lub wywozu takich produktów, lub na potrzeby wszelkiego udzielania związanej z tym pomocy technicznej lub świadczenia związanych z tym usług pośrednictwa, jakimkolwiek osobom, podmiotom lub organom z Iranu lub do użytku w Iranie.

2. Właściwe organy nie udzielają jakichkolwiek zezwoleń na mocy niniejszego artykułu, jeżeli:

a) mają uzasadnione powody, by stwierdzić, że sprzedaż, dostawa, przekazanie lub wywóz oprogramowania jest lub może zmierzać do wykorzystania w związku z:

(i) działaniami związanymi z ponownym przetwarzaniem lub wzbogacaniem, ciężką wodą lub innymi działaniami związanymi z kwestiami jądrowymi niezgodnymi z JCPOA;

(ii) irańskim programem wojskowym lub dotyczącym pocisków balistycznych; lub

(iii) bezpośrednimi lub pośrednimi korzyściami dla Korpusu Strażników Rewolucji Islamskiej;

b) umowy na dostarczanie takich produktów lub świadczenie takiej pomocy nie zawierają odpowiednich gwarancji w odniesieniu do użytkownika końcowego.

3. Odnośne państwo członkowskie powiadamia pozostałe państwa członkowskie i Komisję o zamiarze udzielenia zezwolenia na mocy niniejszego artykułu co najmniej dziesięć dni przed udzieleniem zezwolenia.

4. Jeżeli właściwy organ odmawia udzielenia zezwolenia lub unieważnia, zawiesza, znacząco zmienia lub cofa zezwolenie zgodnie z niniejszym artykułem, odnośne państwo członkowskie powiadamia o tym pozostałe państwa członkowskie, Komisję i Wysokiego Przedstawiciela oraz przekazuje im stosowne informacje.

5. Zanim właściwy organ państwa członkowskiego udzieli zezwolenia zgodnie z niniejszym artykułem na transakcję zasadniczo identyczną z transakcją, której dotyczy wciąż ważna odmowa zezwolenia wydana przez inne państwo członkowskie lub przez inne państwa członkowskie, konsultuje się najpierw z państwem członkowskim lub państwami członkowskimi, które odmówiły zezwolenia. Jeżeli w wyniku takich konsultacji odnośne państwo członkowskie postanowi udzielić zezwolenia, informuje o tym pozostałe państwa członkowskie, Komisję i Wysokiego Przedstawiciela, udzielając wszystkich stosownych informacji w celu wyjaśnienia takiej decyzji.

Artykuł 10e

(uchylony).

Artykuł 10f

(uchylony).

Artykuł 11

(uchylony).

Artykuł 12

(uchylony).

Artykuł 13

(uchylony).

Artykuł 14

(uchylony).

Artykuł 14a

(uchylony).

Artykuł 15

(uchylony).

Artykuł 15a

1. Wymagane jest wcześniejsze zezwolenie na:

a) sprzedaż, dostawę, przekazanie lub wywóz grafitu oraz surowych lub częściowo wykończonych metali wymienionych w załączniku VIIB na rzecz jakichkolwiek osób, podmiotów lub organów z Iranu lub do użytku w Iranie;

b) udzielanie pomocy technicznej lub świadczenie usług pośrednictwa związanych z grafitem oraz surowymi lub częściowo wykończonymi metalami wymienionymi w załączniku VIIB lub związanych z dostarczaniem, wytwarzaniem, konserwacją i użytkowaniem takich produktów, jakimkolwiek osobom, podmiotom lub organom z Iranu lub do użytku w Iranie;

c) zapewnianie finansowania lub pomocy finansowej związanej z grafitem oraz surowymi lub częściowo wykończonymi metalami wymienionymi w załączniku VIIB, w tym w szczególności udzielanie dotacji, pożyczek i ubezpieczania kredytów eksportowych, na potrzeby jakiejkolwiek sprzedaży, dostawy, przekazywania lub wywozu takich produktów, lub na potrzeby wszelkiego udzielania związanej z tym pomocy technicznej lub świadczenia usług pośrednictwa, jakimkolwiek osobom, podmiotom lub organom z Iranu lub do użytku w Iranie.

2. Właściwe organy nie udzielają jakichkolwiek zezwoleń na mocy niniejszego artykułu, jeżeli:

a) mają uzasadnione powody, by stwierdzić, że sprzedaż, dostawa, przekazanie lub wywóz grafitu oraz surowych lub częściowo wykończonych metali jest lub może zmierzać do wykorzystania w związku z:

(i) działaniami związanymi z ponownym przetwarzaniem lub wzbogacaniem, ciężką wodą lub innymi działaniami związanymi z kwestiami jądrowymi niezgodnymi z JCPOA;

(ii) irańskim programem wojskowym lub dotyczącym pocisków balistycznych; lub

(iii) bezpośrednimi lub pośrednimi korzyściami dla Korpusu Strażników Rewolucji Islamskiej;

b) umowy na dostarczanie takich produktów lub świadczenie takiej pomocy nie zawierają odpowiednich gwarancji w odniesieniu do użytkownika końcowego.

3. Odnośne państwo członkowskie powiadamia pozostałe państwa członkowskie i Komisję o zamiarze udzielenia zezwolenia na mocy niniejszego artykułu co najmniej dziesięć dni przed udzieleniem zezwolenia.

4. Jeżeli właściwy organ odmawia udzielenia zezwolenia lub unieważnia, zawiesza, znacząco zmienia lub cofa zezwolenie zgodnie z niniejszym artykułem, odnośne państwo członkowskie powiadamia o tym pozostałe państwa członkowskie, Komisję i Wysokiego Przedstawiciela oraz przekazuje im stosowne informacje.

5. Zanim właściwy organ państwa członkowskiego udzieli zezwolenia zgodnie z niniejszym artykułem na transakcję zasadniczo identyczną z transakcją, której dotyczy wciąż ważna odmowa zezwolenia wydana przez inne państwo członkowskie lub przez inne państwa członkowskie, konsultuje się najpierw z państwem członkowskim lub państwami członkowskimi, które odmówiły zezwolenia. Jeżeli w wyniku takich konsultacji odnośne państwo członkowskie postanowi udzielić zezwolenia, informuje o tym pozostałe państwa członkowskie, Komisję i Wysokiego Przedstawiciela, udzielając wszystkich stosownych informacji w celu wyjaśnienia takiej decyzji.

6. Przepisy ust. 1-3 nie mają zastosowania do towarów wymienionych w załącznikach I, II i III lub w związku z załącznikiem I do rozporządzenia (WE) nr 428/2009.

Artykuł 15b

(uchylony).

Artykuł 15c

(uchylony).

Artykuł 16

(uchylony).

Artykuł 17

(uchylony).

Artykuł 18

(uchylony).

Artykuł 19

(uchylony).

Artykuł 20

(uchylony).

Artykuł 21

(uchylony).

Artykuł 22

(uchylony).

ROZDZIAŁ IV

ZAMROŻENIE ŚRODKÓW FINANSOWYCH I ZASOBÓW GOSPODARCZYCH

Artykuł 23

1. Zamraża się wszystkie środki finansowe i zasoby gospodarcze należące do, będące własnością, pozostające w posiadaniu lub pod kontrolą osób, podmiotów i organów wymienionych w załączniku VIII. Załącznik VIII obejmuje osoby, podmioty i organy wskazane przez Radę Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych lub przez Komitet Sankcji zgodnie z pkt 12 rezolucji RB ONZ nr 1737 (2006), pkt 7 rezolucji RB ONZ nr 1803 (2008) lub pkt 11, 12 lub 19 rezolucji RB ONZ nr 1929 (2010).

2. Zamraża się wszystkie środki finansowe i zasoby gospodarcze należące do, będące własnością, pozostające w posiadaniu lub pod kontrolą osób, podmiotów i organów wymienionych w załączniku IX. Załącznik IX obejmuje osoby fizyczne i prawne, podmioty i organy, które zgodnie z art. 20 ust. 1 lit. b) i c) decyzji Rady 2010/413/WPZiB zostały określone jako:

a) zaangażowane w działania, bezpośrednio związane z działaniami lub wspierające działania Iranu stwarzające zagrożenie rozprzestrzeniania broni jądrowej lub tworzenie systemów przenoszenia broni jądrowej przez Iran, w tym przez zaangażowanie w dostarczanie zakazanych towarów i technologii, lub jako podmioty będące własnością lub pod kontrolą takich osób, podmiotów lub organów, w tym w sposób nielegalny, lub działające w ich imieniu lub na ich polecenie;

b) osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy, które obeszły lub naruszyły, lub pomagały wymienionym w wykazie osobom, podmiotom lub organom w obejściu lub naruszeniu przepisów niniejszego rozporządzenia, decyzji Rady 2010/413/WPZiB lub rezolucji RB ONZ nr 1737 (2006), rezolucji RB ONZ nr 1747 (2007), rezolucji RB ONZ nr 1803 (2008) i rezolucji RB ONZ nr 1929 (2010);

c) członkowie Korpusu Strażników Rewolucji Islamskiej (IRGC) lub osoby prawne, podmioty lub organy należące do IRGC lub kontrolowane przez IRGC lub należące do jednego lub większej liczby jego członków lub kontrolowane przez jednego lub większej liczby jego członków, lub osoby fizyczne bądź prawne, podmioty lub organy zapewniające ubezpieczenie lub inne istotne usługi IRGC, lub podmiotom do nich należącym lub przez nich kontrolowanym lub działającym w ich imieniu;

d) inne osoby, podmioty lub organy udzielające wsparcia, takiego jak wsparcie materialne, logistyczne lub finansowe, rządowi Iranu oraz podmiotom będącym ich własnością lub przez nie kontrolowanym, lub osobom i podmiotom z nimi związanym;

e) osoby prawne, podmioty lub organy należące do Linii Żeglugowych Islamskiej Republiki Iranu (IRISL) lub kontrolowane przez IRISL, lub osoby fizyczne bądź prawne, podmioty lub organy działające w ich imieniu, lub osoby fizyczne bądź prawne, podmioty lub organy zapewniające ubezpieczenie lub inne istotne usługi IRISL, lub podmiotom do nich należącym lub przez nie kontrolowanym lub działającym w ich imieniu.

Zgodnie z obowiązkiem zamrożenia środków finansowych i zasobów gospodarczych IRISL oraz wskazanych podmiotów będących własnością lub pod kontrolą IRISL, zakazuje się załadunku towarów na statki będące własnością IRISL lub takich wskazanych podmiotów lub czarterowane przez IRISL lub takie wskazane podmioty, oraz wyładunek towarów z takich statków w portach państw członkowskich.

Z obowiązku zamrożenia środków finansowych i zasobów gospodarczych IRISL oraz wskazanych podmiotów będących własnością lub pod kontrolą IRISL nie wynika wymóg zajęcia lub zatrzymania statków będących własnością takich podmiotów, ani transportowanego przez nie ładunku, w zakresie w jakim towary te należą do osób trzecich, ani też wymóg zatrzymania zatrudnionej przez te podmioty załogi.

3. Nie udostępnia się, bezpośrednio ani pośrednio, żadnych środków finansowych ani zasobów gospodarczych osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom ani organom wymienionym w załącznikach VIII i IX, ani nie udostępnia się takich środków finansowych ani zasobów gospodarczych na rzecz takich osób, podmiotów czy organów.

4. Bez uszczerbku dla odstępstw przewidzianych w art. 24, 25, 26, 27, 28, 28a, 28b i 29 zabrania się świadczenia specjalistycznych usług w zakresie komunikatów finansowych, wykorzystywanych do wymiany danych finansowych, na rzecz osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów wymienionych w załącznikach VIII i IX.

5. Załączniki VIII i IX zawierają powody umieszczenia wymienionych osób, podmiotów i organów w wykazie, przedstawione przez Radę Bezpieczeństwa lub Komitet Sankcji.

6. Załączniki VIII i IX zawierają również, w miarę dostępności, informacje niezbędne do zidentyfikowania odnośnych osób fizycznych lub prawnych, podmiotów i organów, przedstawione przez Radę Bezpieczeństwa lub Komitet Sankcji. W odniesieniu do osób fizycznych, takie informacje mogą zawierać imiona i nazwiska, w tym pseudonimy, datę i miejsce urodzenia, obywatelstwo, numery paszportów i dokumentów tożsamości, płeć, adres, jeśli jest znany, a także funkcję lub zawód. W odniesieniu do osób prawnych, podmiotów i organów, takie informacje mogą zawierać nazwy, miejsce i datę rejestracji, numer rejestracji i miejsce prowadzenia działalności. W odniesieniu do linii lotniczych i przedsiębiorstw żeglugowych, załączniki VIII i IX zawierają również, w miarę dostępności, informacje niezbędne do zidentyfikowania każdego statku lub statku powietrznego należącego do wymienionego przedsiębiorstwa, takie jak oryginalny numer rejestracji lub nazwa. Załączniki VIII i IX zawierają także datę wskazania.

Artykuł 23a

1. Zamraża się wszystkie środki finansowe i zasoby gospodarcze należące do, będące własnością, pozostające w posiadaniu lub pod kontrolą osób, podmiotów i organów wymienionych w załączniku XIII. Załącznik XIII zawiera wykaz osób fizycznych i prawnych, podmiotów oraz organów wskazanych przez Radę Bezpieczeństwa ONZ zgodnie z pkt 6 lit. c) załącznika B do rezolucji RB ONZ nr 2231 (2015).

2. Zamraża się wszystkie środki finansowe i zasoby gospodarcze należące do, będące własnością, pozostające w posiadaniu lub pod kontrolą osób, podmiotów i organów wymienionych w załączniku XIV. Załącznik XIV zawiera wykaz osób fizycznych i prawnych, podmiotów oraz organów, które, zgodnie z art. 20 ust. 1 lit. e) decyzji Rady 2010/413/WPZiB, zostały uznane za:

a) zaangażowane w irańskie działania wrażliwe z punktu widzenia rozprzestrzeniania materiałów jądrowych, podjęte niezgodnie ze zobowiązaniami Iranu w ramach JCPOA, lub w opracowywanie systemów przenoszenia broni jądrowej przez Iran, bezpośrednio powiązane z takimi działaniami lub zapewniające wsparcie dla takich działań, w tym przez udział w nabywaniu zakazanych produktów, towarów, sprzętu, materiałów i technologii wyszczególnionych w oświadczeniu zawartym w załączniku B do rezolucji RB ONZ nr 2231 (2015), decyzji 2010/413/WPZiB lub w załącznikach do niniejszego rozporządzenia;

b) wspomagające wskazane osoby lub podmioty w obchodzeniu JCPOA, rezolucji RB ONZ nr 2231 (201 5), decyzji 2010/413/WPZiB lub niniejszego rozporządzenia lub w działaniu niezgodnie z nimi;

c) działające w imieniu lub pod kierownictwem wskazanych osób lub podmiotów; lub

d) będące osobą prawną, podmiotem lub organem będącymi własnością lub pod kontrolą wskazanych osób lub podmiotów.

3. Nie udostępnia się, bezpośrednio ani pośrednio, jakichkolwiek środków finansowych lub zasobów gospodarczych osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom lub organom wymienionym w załącznikach XIII i XIV, ani nie udostępnia się takich środków finansowych ani zasobów gospodarczych na rzecz takich osób, podmiotów czy organów.

4. Bez uszczerbku dla odstępstw przewidzianych w art. 24, 25, 26, 27, 28, 28a, 28b lub 29 zakazuje się świadczenia specjalistycznych usług w zakresie komunikatów finansowych, wykorzystywanych do wymiany danych finansowych, na rzecz osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów wymienionych w załącznikach XIII i XIV.

5. Załączniki XIII i XIV zawiarają powody umieszczenia w wykazie osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów wymienionych w wykazie.

6. Załączniki XIII i XIV zawierają również, gdy są dostępne, informacje niezbędne do zidentyfikowania odnośnych osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów. W odniesieniu do osób fizycznych, takie informacje mogą zawierać imiona i nazwiska, w tym pseudonimy, datę i miejsce urodzenia, obywatelstwo, numery paszportów i dokumentów tożsamości, płeć, adres, jeśli jest znany, a także funkcję lub zawód. W odniesieniu do osób prawnych, podmiotów lub organów, takie informacje mogą zawierać nazwy, miejsce i datę rejestracji, numer rejestracji i miejsce prowadzenia działalności. Załączniki XIII i XIV zawierają także datę wskazania.

Artykuł 24

Na zasadzie odstępstwa od art. 23 lub art. 23a właściwe organy mogą zezwolić na uwolnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych, o ile spełnione są następujące warunki:

a) środki finansowe lub zasoby gospodarcze są przedmiotem zajęcia sądowego, administracyjnego lub arbitrażowego ustanowionego przed dniem, w którym osoba, podmiot lub organ, o których mowa w art. 23 lub art. 23a, zostały wskazane przez Komitet Sankcji, Radę Bezpieczeństwa ONZ lub przez Radę, lub przedmiotem orzeczenia sądowego, administracyjnego lub arbitrażowego wydanego przed tym dniem;

b) środki finansowe lub zasoby gospodarcze zostaną wykorzystane wyłącznie w celu zaspokojenia roszczeń, na poczet których zostały zabezpieczone, lub roszczeń uznanych za zasadne w takim orzeczeniu, w granicach określonych przez mające zastosowanie przepisy ustawowe i wykonawcze regulujące prawa osób zgłaszających takie roszczenia;

c) decyzja o zajęciu lub orzeczenie nie zostały wydane na korzyść osoby, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku VIII, IX, XIII lub XIV;

d) uznanie zajęcia lub orzeczenia nie jest sprzeczne z porządkiem publicznym danego państwa członkowskiego; oraz

e) w przypadkach gdy zastosowanie ma art. 23 ust. 1 lub art. 23a ust. 1, państwo członkowskie powiadomiło Radę Bezpieczeństwa ONZ o zajęciu lub orzeczeniu.

Artykuł 25

Na zasadzie odstępstwa od art. 23 lub art. 23a oraz pod warunkiem, że płatność dokonywana przez osobę, podmiot lub organ wymienione w załączniku VIII, IX, XIII lub XIV jest należna na mocy umowy lub porozumienia zawartych przez odnośną osobę, podmiot lub organ lub zobowiązania powstałego na ich rzecz, zanim ta osoba, podmiot czy organ zostały wskazane przez Komitet Sankcji, Radę Bezpieczeństwa ONZ lub przez Radę, właściwe organy mogą zezwolić, na warunkach, jakie uznają za stosowne, na uwolnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych, o ile spełnione są następujące warunki:

a) odnośny właściwy organ ustalił, że:

(i) środki finansowe lub zasoby gospodarcze zostaną wykorzystane do dokonania płatności przez osobę, podmiot lub organ wymienione w załączniku VIII, IX, XIII lub XIV;

(ii) płatność nie będzie służyć działalności zakazanej na mocy niniejszego rozporządzenia. Jeżeli płatność stanowi wynagrodzenie za dokonaną już działalność handlową, a właściwy organ innego państwa członkowskiego potwierdził wcześniej, że działalność ta nie była zakazana w momencie jej dokonywania, uznaje się, prima jadę, że płatność ta nie będzie służyć zakazanej działalności; oraz

(iii) dokonanie płatności nie narusza art. 23 ust. 3 lub art. 23a ust. 3; oraz

b) w przypadkach gdy zastosowanie ma art. 23 ust. 1 lub art. 23a ust. 1, odnośne państwo członkowskie powiadomiło Radę Bezpieczeństwa ONZ o tym ustaleniu i o swoim zamiarze udzielenia zezwolenia, a Rada Bezpieczeństwa ONZ nie wyraziła sprzeciwu w ciągu dziesięciu dni roboczych od dnia powiadomienia.

Artykuł 26

Na zasadzie odstępstwa od art. 23 lub art. 23a właściwe organy mogą zezwolić na uwolnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych lub na udostępnienie niektórych środków finansowych lub zasobów gospodarczych, na warunkach, jakie uznają za stosowne, o ile spełnione są następujące warunki:

a) odnośny właściwy organ ustalił, że takie środki finansowe lub zasoby gospodarcze są:

(i) niezbędne do zaspokojenia podstawowych potrzeb osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów wymienionych w załączniku VIII, IX, XIII lub XIV oraz członków rodzin pozostających na utrzymaniu takich osób fizycznych, w tym na opłacenie artykułów spożywczych, czynszu lub kredytu hipotecznego, lekarstw i kosztów leczenia, podatków, składek na ubezpieczenie i opłat za usługi użyteczności publicznej;

(ii) przeznaczone wyłącznie na pokrycie uzasadnionych honorariów i zwrot wydatków związanych ze świadczeniem usług prawniczych; lub

(iii) przeznaczone wyłącznie na pokrycie opłat lub należności za usługi związane ze zwykłym przechowywaniem lub utrzymywaniem zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych;

b) w przypadkach gdy zezwolenie dotyczy osoby, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku XIII, odnośne państwo członkowskie powiadomiło Radę Bezpieczeństwa ONZ o ustaleniu, o którym mowa w lit. a), i o swoim zamiarze udzielenia zezwolenia, a Rada Bezpieczeństwa ONZ nie wyraziła sprzeciwu w ciągu pięciu dni roboczych od dnia powiadomienia.

Artykuł 27

Na zasadzie odstępstwa od art. 23 ust. 2 i 3 oraz art. 23a ust. 2 i 3 właściwe organy mogą zezwolić na uwolnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych lub na udostępnienie niektórych środków finansowych lub zasobów gospodarczych na warunkach, jakie uznają za stosowne, po ustaleniu, że mają być one wpłacone na rachunek lub wypłacone z rachunku misji dyplomatycznej lub urzędu konsularnego lub organizacji międzynarodowej posiadającej immunitet zgodnie z prawem międzynarodowym, o ile płatności te są przeznaczone na oficjalne cele misji dyplomatycznej lub urzędu konsularnego lub organizacji międzynarodowej.

Artykuł 28

Na zasadzie odstępstwa od art. 23 lub art. 23a właściwe organy mogą zezwolić na uwolnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych lub na udostępnienie niektórych środków finansowych lub zasobów gospodarczych, po ustaleniu, że są one niezbędne do pokrycia nadzwyczajnych wydatków, pod warunkiem że, w przypadku gdy zezwolenie dotyczy osoby, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku XIII, odnośne państwo członkowskie powiadomiło o takim ustaleniu Radę Bezpieczeństwa ONZ, a Rada Bezpieczeństwa ONZ je zatwierdziła.

Artykuł 28a

[8] Na zasadzie odstępstwa od art. 23 ust. 2 i 3 lub art. 23a ust. 2 i 3 właściwe organy mogą zezwolić, na warunkach, jakie uznają za stosowne, na uwolnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych lub na udostępnienie niektórych środków finansowych lub zasobów gospodarczych, po ustaleniu, że są one niezbędne do wykonywania działań bezpośrednio związanych ze sprzętem, o którym mowa w pkt 2 lit. c) ppkt 1 załącznika B do rezolucji RB ONZ nr 2231 (2015), przeznaczonym do reaktorów lekkowodnych.

Artykuł 28b

Na zasadzie odstępstwa od art. 23 lub art. 23a właściwe organy mogą zezwolić na uwolnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych lub na udostępnienie niektórych środków finansowych lub zasobów gospodarczych, na warunkach, jakie uznają za stosowne, o ile spełnione są następujące warunki:

a) odnośny właściwy organ ustalił, że takie środki finansowe lub zasoby gospodarcze są:

(i) niezbędne do projektów w dziedzinie współpracy dotyczącej cywilnych zastosowań energii jądrowej opisanych w załączniku III do JCPOA;

(ii) niezbędne do wykonywania działań bezpośrednio związanych z produktami wyszczególnionymi w art. 2a i art. 3a lub do wszelkich innych działań niezbędnych do wdrożenia JCPOA; oraz

b) w przypadkach gdy zezwolenie dotyczy osoby, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku XIII, odnośne państwo członkowskie powiadomiło o takim ustaleniu Radę Bezpieczeństwa ONZ, a Rada Bezpieczeństwa ONZ je zatwierdziła.

Artykuł 29

1. Art. 23 ust. 3 lub art. 23a ust. 3 nie stanowią przeszkody dla zasilania zamrożonych rachunków przez instytucje finansowe lub kredytowe otrzymujące środki finansowe przekazywane przez strony trzecie na rachunek osób, podmiotów lub organów wymienionych w wykazie, pod warunkiem że wszelkie kwoty dodatkowe na takich rachunkach są również zamrażane. Instytucja finansowa lub kredytowa niezwłocznie informuje właściwe organy o takich transakcjach.

2. O ile wszelkie takie odsetki lub inne zyski i płatności zostaną zamrożone zgodnie z art. 23 ust. 1 lub 2 lub art. 23a ust. 1 lub 2, art. 23 ust. 3 lub art. 23a ust. 3 nie mają zastosowania do kwot dodatkowych na zamrożonych rachunkach w postaci:

a) odsetek lub innych zysków na tych rachunkach; lub

b) płatności należnych na mocy umów lub porozumień zawartych lub zobowiązań powstałych przed datą, w której osoba, podmiot lub organ, o których mowa w art. 23 lub art. 23a, zostały wskazane przez Komitet Sankcji, Radę Bezpieczeństwa ONZ lub przez Radę.

ROZDZIAŁ V

OGRANICZENIA W ZAKRESIE PRZEKAZYWANIA ŚRODKÓW FINANSOWYCH ORAZ USŁUG FINANSOWYCH

Artykuł 30

(uchylony).

Artykuł 30a

(uchylony).

Artykuł 30b

(uchylony).

Artykuł 31

(uchylony).

Artykuł 32

(skreślony).

Artykuł 33

(uchylony).

Artykuł 34

(uchylony).

Artykuł 35

(uchylony).

ROZDZIAŁ VI

OGRANICZENIA DOTYCZĄCE TRANSPORTU

Artykuł 36

Osoba przekazująca z wyprzedzeniem informacje określone w odpowiednich przepisach dotyczących deklaracji skróconych oraz zgłoszeń celnych w rozporządzeniu (EWG) nr 2913/92 i rozporządzeniu (EWG) nr 2454/93, również przedkłada wszelkie zezwolenia wymagane na mocy niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 37

1. Zakazuje się świadczenia usług bunkrowania lub zaopatrywania statków będących własnością lub pod kontrolą - bezpośrednio lub pośrednio - osób, podmiotów lub organów z Iranu, lub jakichkolwiek innych usług na rzecz takich statków, w przypadku gdy usługodawcy mają informacje, w tym od właściwych organów celnych na podstawie informacji przekazanych z wyprzedzeniem, o których mowa w art. 36, dające uzasadnione podstawy, by przypuszczać, że statki te przewożą towary objęte wspólnym wykazem uzbrojenia lub towary, których dostawa, sprzedaż, przekazywanie lub wywóz są zakazane na mocy niniejszego rozporządzenia, chyba że świadczenie takich usług jest konieczne ze względów humanitarnych i bezpieczeństwa.

2. Zakazuje się świadczenia usług inżynieryjnych i konserwacyjnych na rzecz samolotów transportowych będących własnością lub pod kontrolą - bezpośrednio lub pośrednio - osób, podmiotów lub organów z Iranu, w przypadku gdy usługodawcy mają informacje, w tym od właściwych organów celnych na podstawie informacji przekazanych z wyprzedzeniem, o których mowa w art. 36, dające uzasadnione podstawy, by przypuszczać, że samolot transportowy przewozi towary objęte wspólnym wykazem uzbrojenia lub towary, których dostawa, sprzedaż, przekazywanie lub wywóz są zakazane na mocy niniejszego rozporządzenia, chyba że świadczenie takich usług jest konieczne ze względów humanitarnych lub bezpieczeństwa.

3. Zakazy ustanowione w ust. 1 i 2 niniejszego artykułu stosuje się do momentu, w którym ładunek zostanie poddany kontroli, a następnie, w razie potrzeby, zajęty lub usunięty, stosownie do okoliczności.

Wszelkie czynności zajęcia i usunięcia mogą - zgodnie z prawem krajowym lub decyzją właściwego organu - być przeprowadzane na koszt importera lub koszty te mogą być odzyskiwane od jakiejkolwiek innej osoby lub podmiotu odpowiedzialnych za próbę nielegalnego dostarczania, sprzedawania, przekazywania lub wywozu.

Artykuł 37a

(uchylony).

Artykuł 37b

(uchylony).

ROZDZIAŁ VII

PRZEPISY OGÓLNE I KOŃCOWE

Artykuł 38

1. Nie są zaspokajane żadne roszczenia w związku z jakąkolwiek umową lub transakcją, których wykonanie zostało zakłócone, bezpośrednio lub pośrednio, w całości lub części, przez środki nałożone na mocy niniejszego rozporządzenia, w tym roszczenia odszkodowawcze lub jakiekolwiek inne roszczenia tego rodzaju, takie jak roszczenia o odszkodowanie lub roszczenia wynikające z gwarancji, w szczególności roszczenia o prolongatę lub spłatę zobowiązań, gwarancji lub odszkodowania, zwłaszcza gwarancji finansowych lub finansowych listów gwarancyjnych, w jakiejkolwiek formie, o ile zostały one wniesione przez:

a) wskazane osoby, podmioty lub organy wymienione w załącznikach VIII, IX, XIII oraz XIV;

b) wszelkie inne osoby, podmioty lub organy z Iranu, w tym rząd irański;

c) wszelkie osoby, podmioty lub organy działające za pośrednictwem lub w imieniu jednej z osób, podmiotów lub organów, o których mowa w lit. a) i b).

2. Wykonanie umowy lub transakcji traktuje się jako zakłócone przez środki nałożone na mocy niniejszego rozporządzenia w przypadku gdy istnienie lub przedmiot roszczenia wynika bezpośrednio lub pośrednio z tych środków.

3. We wszelkich postępowaniach zmierzających do zaspokojenia roszczenia ciężar dowodu, że zaspokojenie roszczenia nie jest zakazane przez ust. 1, spoczywa na osobie dochodzącej zaspokojenia tego roszczenia.

4. Niniejszy artykuł pozostaje bez uszczerbku dla prawa osób, podmiotów i organów, o których mowa w ust. 1, do wystąpienia o sądową kontrolę legalności niewypełnienia zobowiązań umownych zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.

Artykuł 39

(uchylony).

Artykuł 40

1. Bez uszczerbku dla mających zastosowanie przepisów dotyczących sprawozdawczości, poufności i tajemnicy zawodowej, osoby fizyczne i prawne, podmioty i organy:

a) niezwłocznie dostarczają wszelkie informacje, które ułatwiłyby przestrzeganie przepisów niniejszego rozporządzenia, takie jak informacje dotyczące rachunków lub kwot zamrożonych zgodnie z art. 23 lub art. 23a, właściwym organom państw członkowskich, w których te osoby fizyczne i prawne, podmioty i organy zamieszkują lub znajdują się, oraz przekazują takie informacje Komisji, bezpośrednio lub za pośrednictwem państw członkowskich;

b) współpracują z właściwymi organami w zakresie weryfikacji tych informacji

2. Wszelkie dodatkowe informacje uzyskane bezpośrednio przez Komisję są udostępniane zainteresowanemu państwu członkowskiemu.

3. Wszelkie informacje dostarczone lub otrzymane zgodnie z niniejszym artykułem są wykorzystywane jedynie do celów, dla których je dostarczono lub otrzymano.

Artykuł 41

Zakazuje się świadomego i umyślnego uczestnictwa w działaniach, których celem lub skutkiem jest obejście środków, o których mowa w art. 2a, 2b, 2c, 2d, 3a, 3b, 3c, 3d, 4a, 4b, 5, 10d, 15a, 23, 23a oraz 37 niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 42

1. Osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy, lub ich dyrektorzy lub pracownicy, którzy dokonują zamrożenia środków finansowych i zasobów gospodarczych lub odmawiają ich udostępnienia, w dobrej wierze i w oparciu o przekonanie, że działanie takie jest zgodne z niniejszym rozporządzeniem, nie ponoszą z tego tytułu żadnej odpowiedzialności, chyba że dowiedziono, że środki finansowe i zasoby gospodarcze zostały zamrożone lub zatrzymane na skutek niedbalstwa.

2. Środki określone w niniejszym rozporządzeniu nie stanowią podstawy jakiejkolwiek odpowiedzialności osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów, jeżeli nie wiedziały one i nie miały uzasadnionego powodu, by podejrzewać, że ich działania naruszałyby te zakazy.

3. (skreślony).

Artykuł 43

(uchylony).

Artykuł 43a

(uchylony).

Artykuł 43b

(uchylony).

Artykuł 43c

(uchylony).

Artykuł 44

1. Komisja i państwa członkowskie informują się wzajemnie o środkach podjętych na mocy niniejszego rozporządzenia i co trzy miesiące dzielą się wszelkimi innymi dostępnymi im istotnymi informacjami w związku z niniejszym rozporządzeniem, w szczególności informacjami

a) dotyczącymi środków finansowych zamrożonych na mocy art. 23 oraz 23a oraz zezwoleń udzielonych na mocy art. 24, 25, 26, 27, 28, 28a oraz 28b;

b) dotyczącymi naruszeń przepisów i trudności z ich egzekwowaniem oraz orzeczeń wydanych przez sądy krajowe.

2. Państwa członkowskie natychmiast przekazują sobie wzajemnie, a także Komisji wszelkie inne dostępne im stosowne informacje, które mogłyby mieć wpływ na skuteczne wdrożenie niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 45

Komisja wprowadza zmiany w załącznikach I, II, III, VIIA, VIIB i X na podstawie informacji dostarczonych przez państwa członkowskie.

Artykuł 46

1. W przypadku gdy Rada Bezpieczeństwa ONZ umieszcza osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ w wykazie, Rada umieszcza takie osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy w załączniku VIII.

2. W przypadku gdy Rada podejmie decyzję o objęciu osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu środkami, o których mowa w art. 23 ust. 2 i 3, wprowadza ona stosowne zmiany w załączniku IX.

3. W przypadku gdy Rada podejmie decyzję o objęciu osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu środkami, o których mowa w art. 23a ust. 2 i 3, wprowadza ona stosowne zmiany w załączniku XIV.

4. O swojej decyzji, wraz z powodem umieszczenia w wykazie, Rada powiadamia osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ, o których mowa w ust. 1-3, bezpośrednio – gdy adres jest znany – albo w drodze opublikowania ogłoszenia, umożliwiając takiej osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi przedstawienie uwag.

5. W przypadku przedstawienia uwag lub istotnych nowych dowodów, Rada dokonuje przeglądu swojej decyzji i odpowiednio informuje osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ.

6. W przypadku gdy Organizacja Narodów Zjednoczonych podejmuje decyzję o usunięciu z wykazu osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu, lub o zmianie danych identyfikacyjnych osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu umieszczonych w wykazie, Rada wprowadza stosowne zmiany w załączniku VIII lub XIII.

7. Wykazy w załącznikach IX i XIV poddawane są przeglądowi regularnie, co najmniej raz na 12 miesięcy.

Artykuł 47

1. Państwa członkowskie ustanawiają przepisy dotyczące sankcji mających zastosowanie do naruszeń niniejszego rozporządzenia i podejmują wszystkie środki niezbędne do zapewnienia ich wdrożenia. Przewidziane sankcje muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

2. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o tych przepisach niezwłocznie po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia oraz powiadamiają ją o wszelkich późniejszych zmianach.

Artykuł 48

1. Państwa członkowskie wyznaczają właściwe organy, o których mowa w niniejszym rozporządzeniu, i wskazują je na stronach internetowych wymienionych w załączniku X. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o wszelkich zmianach adresów ich stron internetowych wymienionych w załączniku X.

2. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o swoich właściwych organach, w tym o danych kontaktowych tych właściwych organów, niezwłocznie po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia, a następnie powiadamiają ją o wszelkich późniejszych zmianach.

3. W przypadkach, w których niniejsze rozporządzenie wymaga powiadomienia lub poinformowania Komisji lub innej formy przekazywania informacji z Komisją, wykorzystywane mają być w tym celu adresy i inne dane kontaktowe wskazane w załączniku X.

Artykuł 49

Niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie:

a) na terytorium Unii, w tym w jej przestrzeni powietrznej;

b) na pokładach wszystkich statków powietrznych lub statków podlegających jurysdykcji państw członkowskich;

c) do każdej osoby będącej obywatelem jednego z państw członkowskich, przebywającej na terytorium Unii lub poza nim;

d) do każdej osoby prawnej, podmiotu lub organu, na terytorium Unii lub poza nim, zarejestrowanych lub utworzonych na mocy prawa państwa członkowskiego;

e) do każdej osoby prawnej, podmiotu lub organu w odniesieniu do wszelkiego rodzaju działalności gospodarczej prowadzonej całkowicie lub częściowo na terytorium Unii.

Artykuł 50

Rozporządzenie (UE) nr 961/2010 niniejszym traci moc. Odesłania do uchylonego rozporządzenia traktuje się jako odesłania do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 51

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 23 marca 2012 r.

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 215,

uwzględniając decyzję Rady 2012/35/WPZiB z dnia 23 stycznia 2012 r. zmieniającą decyzję 2010/413/WPZiB w sprawie środków ograniczających wobec Iranu (¹),

uwzględniając wspólny wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa i Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W dniu 25 października 2010 r. Rada przyjęła rozporządzenie (UE) nr 961/2010 w sprawie środków ograniczających wobec Iranu i uchylające rozporządzenie (WE) nr 423/2007 (²), aby decyzja Rady 2010/431/WPZiB (³) stała się skuteczna.

(2) W dniu 23 stycznia 2012 r. Rada zatwierdziła decyzję 2012/35/WPZiB przewidującą dodatkowe środki ograniczające wobec Islamskiej Republiki Iranu („Iran”) zgodnie z wnioskiem Rady Europejskiej z dnia 9 grudnia 2011 r.

(3) Te środki ograniczające obejmują w szczególności dodatkowe ograniczenia w handlu towarami i technologiami podwójnego zastosowania, jak również kluczowym sprzętem i technologiami, które mogłyby zostać użyte w przemyśle petrochemicznym, zakazie przywozu irańskiej ropy naftowej, produktów naftowych i produktów petrochemicznych, a także zakazie inwestowania w przemysł petrochemiczny. Ponadto należy zakazać handlu złotem, metalami szlachetnymi i diamentami z rządem Iranu, a także dostarczania nowo wydrukowanych banknotów i nowo wybitego bilonu Bankowi Centralnemu Iranu lub na jego rzecz.

(4) Niezbędne stały się również pewne zmiany techniczne istniejących środków. W szczególności należy wyjaśnić definicję „usług pośrednictwa”. W przypadkach gdy właściwy organ może zezwolić na zakup, sprzedaż, dostawę, przekazywanie lub wywóz towarów i technologii lub usług finansowych i technicznych, nie będzie wymagane oddzielne zezwolenie dotyczące usług pośrednictwa.

(5) Definicję „ przekazywania środków finansowych” należy rozszerzyć na przekazy inne niż elektroniczne, tak aby przeciwdziałać próbom obejścia środków ograniczających.

(6) Zmienione środki ograniczające dotyczące towarów podwójnego zastosowania powinny obejmować wszystkie towary i technologie wyszczególnione w załączniku I do rozporządzenia Rady (WE) nr 428/2009 z dnia 5 maja 2009 r. ustanawiającego wspólnotowy system kontroli wywozu, transferu, pośrednictwa i tranzytu w odniesieniu do produktów podwójnego zastosowania (⁴), z wyjątkiem niektórych pozycji z jego kategorii 5 część 2 w związku z ich wykorzystaniem do celów usług komunikacji publicznej w Iranie. Jednakże zakazy zawarte w art. 2 niniejszego rozporządzenia nie mają zastosowania do sprzedaży, dostawy, przekazywania lub wywozu towarów i technologii nowo wymienionych w załączniku I lub II do niniejszego rozporządzenia, dla których zezwolenie już zostało udzielone przez właściwe organy państw członkowskich zgodnie z art. 3 rozporządzenia (UE) nr 961/2010 przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia.

(7) Aby zapewnić skuteczne wprowadzanie w życie zakazu sprzedaży, dostaw, przekazywania lub wywozu do Iranu kluczowego sprzętu lub technologii, które mogłyby być wykorzystywane w kluczowych sektorach w przemyśle naftowym, przemyśle gazu ziemnego oraz przemyśle petrochemicznym, należy sporządzić wykazy takiego kluczowego sprzętu i technologii.

(8) Z tego samego powodu należy także przedstawić wykazy produktów podlegających ograniczeniom w handlu ropą naftową, produktami naftowymi i produktami petrochemicznymi, złotem, metalami szlachetnymi i diamentami.

(9) Co więcej, ograniczenia w zakresie inwestycji w irańskim sektorze naftowo-gazowym powinny, dla zapewnienia ich skuteczności, obejmować niektóre kluczowe rodzaje działalności, takie jak usługi hurtowego przesyłu gazu w celu jego tranzytu lub dostawy do bezpośrednio połączonych sieci oraz, z tych samych powodów, powinny mieć zastosowanie do spółek joint venture, jak również innych form stowarzyszeń i współpracy z Iranem w sektorze przesyłu gazu ziemnego.

(10) Aby skutecznie ograniczać inwestycje irańskie w Unii należy podjąć środki zakazujące osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom i organom podlegającym jurysdykcji państw członkowskich umożliwiania takich inwestycji lub zezwalania na nie.

(11) Decyzja 2012/35/WPZiB rozszerza zamrożenie aktywów na dodatkowe osoby, podmioty lub organy udzielające wsparcia rządowi Iranu, w tym wsparcia finansowego, logistycznego i materialnego, lub z nimi związane. Decyzja rozszerza ponadto zamrożenie środków na innych członków Korpusu Strażników Rewolucji Irańskiej (IRGC).

(12) Decyzja 2012/35/WPZiB przewiduje także zamrożenie aktywów Centralnego Banku Iranu. Biorąc jednak pod uwagę możliwe zaangażowanie Centralnego Banku Iranu w finansowaniu handlu zagranicznego, konieczne wydają się odstępstwa, gdyż ten ukierunkowany środek finansowy nie powinien stanowić przeszkody w prowadzeniu operacji handlowych, w tym umów dotyczących środków spożywczych, opieki medycznej, sprzętu medycznego lub do celów humanitarnych zgodnie z przepisami niniejszego rozporządzenia. Wyłączenia ustanowione w art. 12 i 14 niniejszego rozporządzenia dotyczące umów przywozu, zakupu lub transportu irańskiej ropy naftowej, irańskich produktów naftowych i produktów petrochemicznych, zawartych przed dniem 23 stycznia 2012 r. mają również zastosowanie do umów dodatkowych, w tym umów dotyczących transportu, ubezpieczenia lub kontroli, niezbędnych do wykonania tych umów. Ponadto irańska ropa naftowa, irańskie produkty naftowe i produkty petrochemiczne, które przywieziono zgodnie z prawem do państwa członkowskiego na mocy wyłączeń ustanowionych w art. 12 i 14 niniejszego rozporządzenia należy uważać za będące w swobodnym obrocie w Unii.

(13) Zakazuje się, w związku z obowiązkiem zamrożenia aktywów Linii Żeglugowych Islamskiej Republiki Iranu (IRISL) oraz jednostek będących własnością lub pod kontrolą IRISL, załadunku towarów na statki będące własnością IRISL lub tych jednostek, lub przez nie czarterowane, oraz wyładunku towarów z takich statków w portach państw członkowskich. Ponadto w związku z zamrożeniem aktywów IRISL zakazane jest także przenoszenie własności statków będących własnością, pod kontrolą lub czarterowanych przez spółki IRISL na inne jednostki. Obowiązek zamrożenia środków finansowych i zasobów gospodarczych IRISL i jednostek będących własnością lub pod kontrolą IRISL nie jednak oznacza konieczności zajęcia lub zatrzymania statków należących do takich jednostek, ani transportowanego przez nie ładunku, w zakresie w jakim towary te należą do osób trzecich, ani też konieczności zatrzymania zatrudnionej przez te linie lub jednostki załogi.

(14) Biorąc pod uwagę próby obejścia sankcji przez Iran, należy wyjaśnić, że wszystkie środki finansowe i zasoby gospodarcze należące do, będące własnością, w posiadaniu lub pod kontrolą osób, podmiotów lub organów wymienionych w załącznikach I lub II decyzji 2010/413/WPZiB mają być niezwłocznie zamrożone, włączając w to środki finansowe i zasoby ich następców prawnych ustanowionych w celu obejścia środków określonych w niniejszym rozporządzeniu.

(15) Należy także wyjaśnić, że składanie i przesyłanie bankowi niezbędnych dokumentów docelowo przeznaczonych dla osób, podmiotów lub organów, które nie znajdują się w wykazie, w celu uruchomienia płatności dozwolonych zgodnie z niniejszego rozporządzeniem, nie oznacza udostępniania środków finansowych w rozumieniu niniejszego rozporządzenia.

(16) Należy wyjaśnić, że środki finansowe lub zasoby gospodarcze powinny móc być uwolnione z przeznaczeniem na oficjalne cele misji dyplomatycznych lub konsularnych lub organizacji międzynarodowych korzystających z immunitetów na mocy prawa międzynarodowego, zgodnie z przepisami niniejszego rozporządzenia.

(17) Stosowanie ukierunkowanych sankcji finansowych przez dostawców specjalistycznych usług w zakresie komunikatów finansowych należy rozwinąć zgodnie z przepisami niniejszego rozporządzenia.

Należy wyjaśnić, że aktywa osób, podmiotów lub organów, które nie zostały wskazane, we wskazanych instytucjach kredytowych i finansowych nie powinny pozostawać zamrożone w ramach stosowania ukierunkowanych środków o charakterze finansowym i powinny móc zostać uwolnione na warunkach przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu.

Biorąc pod uwagę próby korzystania przez Iran ze swojego systemu finansowego w celu obejścia sankcji, konieczne jest wymaganie wzmożonego nadzoru w odniesieniu do działalności instytucji kredytowych i finansowych Iranu, tak aby zapobiec obchodzeniu niniejszego rozporządzenia, w tym zamrożenie aktywów Centralnego Banku Iranu. Powyższe wymogi wzmożonego nadzoru w odniesieniu do instytucji kredytowych i finansowych powinny stanowić uzupełnienie istniejących obowiązków wynikających z rozporządzenia (WE) nr 1781/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 listopada 2006 r. w sprawie informacji o zleceniodawcach, które towarzyszą przekazom pieniężnym (⁵) oraz związanych z wdrożeniem dyrektywy 2005/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 października 2005 r. w sprawie przeciwdziałania korzystaniu z systemu finansowego w celu prania pieniędzy oraz finansowania terroryzmu (⁶).

(18) Należy dokonać przeglądu niektórych przepisów dotyczących kontroli przekazywania środków finansowych, aby ułatwić ich stosowanie przez właściwe organy i podmioty gospodarcze oraz zapobiec obchodzeniu przepisów niniejszego rozporządzenia, w tym dotyczące zamrożenia aktywów Centralnego Banku Iranu.

(19) Co więcej, należy dostosować ograniczenia dotyczące ubezpieczeń, zwłaszcza w celu wyjaśnienia, że dopuszcza się ubezpieczenie misji dyplomatycznych i konsularnych w Unii, a także aby zezwolić na świadczenie usług ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej lub ubezpieczenia od odpowiedzialności za szkody wyrządzone w środowisku.

(20) Ponadto należy zaktualizować wymóg przekazywania informacji przed przybyciem i przed wyjazdem, gdyż obowiązek ten powszechnie stosuje się do wszystkich towarów przywożonych na obszar celny Unii lub z niego wywożonych w następstwie pełnego wdrożenia, z dniem 1 stycznia 2012 r., środków bezpieczeństwa stosowanych przez organy celne ustanowionych w stosownych przepisach dotyczących przywozowych i wywozowych deklaracji skróconych zawartych w rozporządzeniu (EWG) 2913/92 (⁷) oraz rozporządzeniu (EWG) nr 2454/93 (⁸).

(21) Należy także dostosować przepisy dotyczące usług bunkrowania i zaopatrywania statków, odpowiedzialności podmiotów gospodarczych oraz zakazu obchodzenia odnośnych środków ograniczających.

(22) Należy dokonać przeglądu mechanizmu wymiany informacji między państwami członkowskimi i Komisją w celu zapewnienia skutecznego wdrażania i jednolitej interpretacji niniejszego rozporządzenia.

(23) Biorąc pod uwagę cele zakazu handlu sprzętem, który może zostać użyty do represji wewnętrznych, powinien on zostać przewidziany w rozporządzeniu (UE) nr 359/2011 dotyczącym środków ograniczających skierowanych przeciwko niektórym osobom, podmiotom i organom w związku z sytuacją w Iranie (⁹), a nie w niniejszym rozporządzeniu.

(24) Dla zapewnienia jasności, rozporządzenie (UE) nr 961/2010 powinno zostać uchylone i zastąpione niniejszym rozporządzeniem.

(25) Środki ograniczające przewidziane w niniejszym rozporządzeniu objęte są zakresem Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, a zatem w celu ich wdrożenia niezbędne są przepisy na poziomie Unii, w szczególności aby zapewnić jednolite stosowanie tych środków ograniczających przez podmioty gospodarcze we wszystkich państwach członkowskich.

(26) Niniejsze rozporządzenie nie narusza praw podstawowych i jest zgodne z zasadami określonymi w szczególności w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej, w szczególności prawa do skutecznego środka prawnego i do rzetelnego procesu sądowego, prawa własności i prawa do ochrony danych osobowych. Niniejsze rozporządzenie powinno być stosowane zgodnie z tymi prawami i zasadami.

(27) Niniejsze rozporządzenie jest także zgodne ze zobowiązaniami państw członkowskich w ramach Karty Narodów Zjednoczonych oraz z prawnie wiążącym charakterem rezolucji Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych.

(27a) Uprawnienie do zmiany wykazów zamieszczonych w załącznikach VIII i IX do niniejszego rozporządzenia powinno być wykonywane przez Radę ze względu na szczególne zagrożenie dla pokoju i bezpieczeństwa międzynarodowego wynikające z programu jądrowego Iranu, a także w celu zapewnienia spójności z procedurą zmian i dokonywania przeglądu załączników I i II do decyzji 2010/413/WPZiB.

(28) Procedura wskazywania osób, których środki podlegają zamrożeniu na mocy niniejszego rozporządzenia, powinna obejmować informowanie wskazanych osób fizycznych i prawnych, podmiotów i organów o powodach umieszczenia w wykazie, tak aby mogły przedstawić swoje uwagi. W przypadku gdy zostaną zgłoszone uwagi lub przedstawione istotne nowe dowody, Rada powinna dokonać przeglądu swojej decyzji na podstawie tych uwag i odpowiednio poinformować daną osobę, podmiot lub organ.

(29) Na potrzeby wykonania przepisów niniejszego rozporządzenia oraz w celu zapewnienia maksymalnej pewności prawa w Unii, imiona i nazwiska lub nazwy oraz inne stosowne dane dotyczące osób fizycznych i prawnych, podmiotów i organów, których środki finansowe i zasoby gospodarcze muszą zostać zamrożone zgodnie z rozporządzeniem, powinny zostać podane do wiadomości publicznej. Wszelkie przetwarzanie danych osobowych osób fizycznych na mocy niniejszego rozporządzenia powinno odbywać się zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych (¹⁰) oraz zgodnie z dyrektywą 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych (¹¹).

(30) Aby zapewnić skuteczność środków przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu, powinno ono wejść w życie w dniu jego publikacji,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

ROZDZIAŁ I

DEFINICJE

Artykuł 1

Na użytek niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

a) „oddział” instytucji finansowej lub kredytowej oznacza miejsce prowadzenia działalności, które prawnie stanowi zależną część instytucji finansowej lub kredytowej i które realizuje bezpośrednio wszystkie bądź niektóre spośród transakcji nieodłącznie związanych z działalnością instytucji finansowych lub kredytowych;

b) „usługi pośrednictwa” oznaczają:

(i) negocjowanie lub zawieranie transakcji zakupu, sprzedaży lub dostawy towarów i technologii lub usług finansowych i technicznych, w tym z państwa trzeciego do któregokolwiek innego państwa trzeciego; lub

(ii) sprzedaż lub zakup towarów i technologii lub usług finansowych i technicznych, w tym w przypadku gdy znajdują się one w państwach trzecich, w celu ich przekazania do innego państwa trzeciego;

c) „roszczenie” oznacza każde roszczenie, dochodzone w postępowaniu sądowym lub nie, zgłoszone przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia lub po tym dniu, na mocy umowy bądź transakcji, lub w związku z nimi, w szczególności obejmujące:

(i) roszczenie o wykonanie jakiegokolwiek zobowiązania powstałego na mocy umowy bądź transakcji lub w związku z nimi;

(ii) roszczenie o prolongatę lub spłatę zobowiązania, gwarancji finansowej lub odszkodowania w jakiejkolwiek formie;

(iii) roszczenie o odszkodowanie z tytułu umowy lub transakcji;

(iv) roszczenie wzajemne;

(v) roszczenie uznania lub wykonania, łącznie z uznaniem na podstawie procedury exequatur, wyroku, orzeczenia arbitrażowego lub równoważnej decyzji, niezależnie od miejsca ich wydania;

d) „umowa lub transakcja” oznacza każdą transakcję, niezależnie od jej formy i mającego zastosowanie prawa, obejmującą jedną lub większą liczbę umów lub podobnych zobowiązań między tymi samymi lub różnymi stronami; do celów niniejszej definicji pojęcie „umowa” obejmuje zobowiązania, gwarancje lub listy gwarancyjne, w szczególności gwarancje finansowe lub finansowe listy gwarancyjne, oraz kredyty, prawnie niezależne lub nie, a także wszelkie przepisy z nimi związane, których źródłem jest taka transakcja lub które są z nią związane;

e) „właściwe organy” oznaczają właściwe organy państw członkowskich wskazane na stronach internetowych wymienionych w załączniku X;

f) „instytucja kredytowa” oznacza instytucję kredytową w rozumieniu art. 4 ust. 1 dyrektywy 2006/48/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 czerwca 2006 r. w sprawie podejmowania i prowadzenia działalności przez instytucje kredytowe (¹²), w tym jej oddziały na terytorium Unii lub poza nim;

g) „obszar celny Unii” oznacza obszar określony w art. 3 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy kodeks celny (¹³) oraz w rozporządzeniu Komisji (EWG) nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiającym przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 (¹⁴);

h) „zasoby gospodarcze” oznaczają aktywa wszelkiego rodzaju, materialne lub niematerialne, ruchome lub nieruchome, które nie są środkami finansowymi, lecz mogą służyć do uzyskiwania środków finansowych, towarów lub usług;

i) „instytucja finansowa” oznacza

(i) przedsiębiorstwo, inne niż instytucja kredytowa, prowadzące co najmniej jeden z rodzajów działalności wyszczególnionych w pkt 2–12 oraz pkt 14 i 15 załącznika I do dyrektywy 2006/48/WE, w tym działalność polegającą na wymianie walut (jako bureaux de change);

(ii) zakład ubezpieczeń, który uzyskał stosowne zezwolenie zgodnie z dyrektywą 2009/138/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 25 listopada 2009 r. w sprawie podejmowania i prowadzenia działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (Wypłacalność II) (¹⁵), w zakresie, w jakim prowadzi on działalność objętą zakresem tej dyrektywy;

(iii) przedsiębiorstwo inwestycyjne w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 1 dyrektywy 2004/39/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 kwietnia 2004 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych (¹⁶);

(iv) przedsiębiorstwo zbiorowego inwestowania sprzedające swoje jednostki lub akcje; lub

(v) pośrednika ubezpieczeniowego w rozumieniu art. 2 pkt 5 dyrektywy 2002/92/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 9 grudnia 2002 r. w sprawie pośrednictwa ubezpieczeniowego (¹⁷), z wyjątkiem pośredników, o których mowa w art. 2 ust. 7 tej dyrektywy, w czynnościach dotyczących ubezpieczenia na życie oraz innych usług związanych z inwestycjami;

włączając w to jej oddziały na terytorium Unii lub poza nim;

j) „zamrożenie zasobów gospodarczych” oznacza uniemożliwienie wykorzystania zasobów gospodarczych do uzyskiwania środków finansowych, towarów lub usług w jakikolwiek sposób, między innymi poprzez ich sprzedaż, wynajem lub obciążenie hipoteką;

k) „ zamrożenie środków finansowych” oznacza zapobieganie wszelkim ruchom tych środków, ich przekazywaniu, zmianom, wykorzystaniu, udostępnianiu lub dokonywaniu nimi transakcji w jakikolwiek sposób, który powodowałby jakąkolwiek zmianę ich wielkości, wartości, lokalizacji, własności, posiadania, charakteru, przeznaczenia lub inną zmianę, która umożliwiłaby korzystanie z nich, w tym zarządzanie portfelem;

l) „środki finansowe” oznaczają aktywa finansowe i różnego rodzaju świadczenia, między innymi:

(i) gotówkę, czeki, roszczenia pieniężne, weksle, przekazy pieniężne i inne instrumenty płatnicze;

(ii) depozyty złożone w instytucjach finansowych lub innych podmiotach, salda na rachunkach, wierzytelności i zobowiązania dłużne;

(iii) papiery wartościowe i papiery dłużne w obrocie publicznym lub niepublicznym, w tym akcje i udziały, certyfikaty papierów wartościowych, obligacje, weksle, warranty, skrypty dłużne, kontrakty na instrumenty pochodne;

(iv) odsetki, dywidendy lub inne przychody z aktywów oraz wartości narosłe z aktywów lub wygenerowane przez te aktywa;

(v) kredyty, prawa do potrącenia, gwarancje, gwarancje właściwego wykonania umów lub inne zobowiązania finansowe;

(vi) akredytywy, konosamenty, umowy sprzedaży; oraz

(vii) dokumenty poświadczające udział w środkach lub zasobach finansowych;

m) „towary” obejmują produkty, materiały oraz sprzęt;

n) „ubezpieczenie” oznacza przedsięwzięcie lub zobowiązanie, w ramach którego co najmniej jedna osoba fizyczna lub prawna jest zobowiązana do dostarczenia innej osobie lub innym osobom, w zamian za opłatę, odszkodowania lub świadczenia określonego w przedsięwzięciu lub zobowiązaniu, w przypadku urzeczywistnienia się ryzyka;

o) „osoba, podmiot lub organ z Iranu” oznaczają:

(i) państwo irańskie lub każdy organ publiczny tego państwa;

(ii) każdą osobę fizyczną przebywającą lub zamieszkałą w Iranie;

(iii) każdą osobę prawną, każdy podmiot lub każdy organ, mające swoją siedzibę w Iranie;

(iv) każdą osobę prawną, każdy podmiot lub każdy organ – w Iranie lub poza jego granicami – będące własnością lub pod kontrolą, bezpośrednio lub pośrednio, co najmniej jednej lub jednego z wyżej wymienionych osób lub organów;

p) „reasekuracja” oznacza działalność polegającą na przyjmowaniu ryzyk cedowanych przez zakład ubezpieczeń lub inny zakład reasekuracji lub, w przypadku towarzystwa ubezpieczeniowego znanego jako Lloyd's, działalność polegającą na przyjmowaniu ryzyk cedowanych przez członków Lloyd's, przez zakład ubezpieczeń lub reasekuracji inny niż towarzystwo ubezpieczeniowe znane jako Lloyd's;

q) „Komitet Sankcji” oznacza komitet Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych utworzony na mocy pkt 18 rezolucji Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych („rezolucja RB ONZ”) nr 1737 (2006);

r) „ pomoc techniczna” oznacza wszelkie wsparcie techniczne związane z naprawami, pracami rozwojowymi, produkcją, montażem, testowaniem, konserwacją oraz wszelką inną obsługę techniczną, mogące przyjmować formy takie jak instruktaż, doradztwo, szkolenia, przekazanie praktycznej wiedzy lub umiejętności lub usługi konsultingowe;

s) „terytorium Unii” oznacza terytoria państw członkowskich, do których ma zastosowanie Traktat, na warunkach określonych w Traktacie, w tym ich przestrzeń powietrzną;

t) [1] (skreślona);

u) [2] „Wspólna Komisja” oznacza wspólną komisję, w skład której wchodzą przedstawiciele Iranu oraz Chin, Francji, Niemiec, Federacji Rosyjskiej, Zjednoczonego Królestwa i Stanów Zjednoczonych wraz z Wysokim Przedstawicielem Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa (zwanym dalej „Wysokim Przedstawicielem”), która to komisja zostanie powołana, aby monitorować wdrażanie wspólnego kompleksowego planu działania z dnia 14 lipca 2015 r. (zwanego dalej „JCPOA”) i która będzie wykonywać zadania przewidziane w JCPOA, zgodnie z ppkt (ix) Preambuły i Postanowień Ogólnych JCPOA oraz załącznikiem IV do JCPOA.

ROZDZIAŁ II

OGRANICZENIA WYWOZU I PRZYWOZU

Artykuł 2

[3] (uchylony).

Artykuł 2a

[4] 1. Wymagane jest wcześniejsze zezwolenie na:

a) sprzedaż, dostawę, przekazanie lub wywóz, bezpośrednio lub pośrednio, towarów i technologii wymienionych w załączniku I - niezależnie od tego, czy te towary i technologie pochodzą z Unii - na rzecz jakichkolwiek osób, podmiotów lub organów z Iranu lub do użytku w Iranie;

b) udzielanie pomocy technicznej lub świadczenie usług pośrednictwa związanych z towarami i technologiami wymienionymi w załączniku I lub związanych z dostarczaniem, wytwarzaniem, konserwacją i użytkowaniem towarów i technologii zawartych w załączniku I, bezpośrednio lub pośrednio, jakimkolwiek osobom, podmiotom lub organom z Iranu lub do użytku w Iranie;

c) zapewnianie, bezpośrednio lub pośrednio, finansowania lub pomocy finansowej związanej z towarami i technologiami wymienionymi w załączniku I, w tym w szczególności udzielanie dotacji, pożyczek i ubezpieczania kredytów eksportowych, na potrzeby wszelkiej sprzedaży, dostaw, przekazywania lub wywozu takich produktów, lub na potrzeby wszelkiego udzielania związanej z tym pomocy technicznej lub świadczenie związanych z tym usług pośrednictwa jakimkolwiek osobom, podmiotom lub organom z Iranu lub do użytku w Iranie;

d) przed zawarciem jakichkolwiek uzgodnień z osobą, podmiotem lub organem z Iranu lub jakąkolwiek osobą lub podmiotem działającymi w ich imieniu lub pod ich kierownictwem, w tym przed przyjęciem pożyczek lub kredytów udzielanych przez taką osobę, podmiot lub organ, które umożliwiłyby takiej osobie, podmiotowi lub organowi udział lub zwiększenie swojego udziału, niezależnie lub w ramach spółek joint yenture lub innych form partnerstwa, w działalności handlowej obejmującej:

(i) wydobywanie uranu;

(ii) wytwarzanie lub stosowanie materiałów jądrowych wymienionych w części 1 wykazu Grupy Dostawców Jądrowych.

Obejmuje to udzielanie pożyczek lub kredytów takim osobom, podmiotom lub organom;

e) nabywanie w Iranie, przywóz lub transport z Iranu towarów i technologii wymienionych w załączniku I, niezależnie od tego, czy pochodzą one z Iranu.

2. Załącznik I zawiera wykaz produktów, w tym towarów, technologii i oprogramowania, wymienionych w wykazie Grupy Dostawców Jądrowych.

3. Odnośne państwo członkowskie przedkłada proponowane zezwolenia na mocy ust. 1 lit. a)-d) Radzie Bezpieczeństwa ONZ do zatwierdzenia po rozpatrzeniu indywidualnie każdego przypadku, a do czasu uzyskania takiego zatwierdzenia nie udziela zezwolenia.

4. Odnośne państwo członkowskie przedkłada również proponowane zezwolenia na działania, o których mowa w ust. 1 lit. a)-d), Radzie Bezpieczeństwa ONZ do zatwierdzenia po rozpatrzeniu indywidualnie każdego przypadku, jeżeli działania te związane są z jakimikolwiek innymi towarami i technologiami, które, jak ustaliło to państwo członkowskie, mogłyby przyczynić się do działań związanych z ponownym przetwarzaniem lub wzbogacaniem lub ciężką wodą niezgodnych z JCPOA. Państwo członkowskie nie udziela zezwolenia do czasu uzyskania takiego zatwierdzenia.

5. Odnośny właściwy organ nie udziela zezwolenia na mocy ust. 1 lit. e) do czasu zatwierdzenia go przez Wspólną Komisję.

6. Odnośne państwo członkowskie powiadamia pozostałe państwa członkowskie, Komisję i Wysokiego Przedstawiciela o zezwoleniach udzielonych na mocy ust. 1-5 oraz o wszelkich przypadkach odmowy zatwierdzenia zezwolenia przez Radę Bezpieczeństwa ONZ zgodnie z ust. 3 lub 4.

Artykuł 2b

[5] 1. Art. 2a ust. 3 i 4 nie mają zastosowania do proponowanych zezwoleń na dostawę, sprzedaż lub przekazywanie do Iranu sprzętu, o którym mowa w pkt 2 lit. c) ppkt 1 załącznika B do rezolucji RB ONZ nr 2231 (2015), przeznaczonego do reaktorów lekkowodnych.

2. Odnośne państwo członkowskie informuje w terminie czterech tygodni pozostałe państwa członkowskie, Komisję i Wysokiego Przedstawiciela o zezwoleniach udzielonych na mocy niniejszego artykułu.

Artykuł 2c

[6] 1. Właściwe organy udzielające zezwolenia zgodnie z art. 2a ust. 1 lit. a) oraz art. 2b zapewniają, aby:

a) spełnione zostały wymogi, w stosownych przypadkach, wytycznych zawartych w wykazie Grupy Dostawców Jądrowych;

b) uzyskano od Iranu i można było skutecznie egzekwować prawo do weryfikacji końcowego użytkowania i końcowej lokalizacji wszelkich dostarczonych produktów;

c) Rada Bezpieczeństwa ONZ była powiadamiana w ciągu dziesięciu dni od dostawy, sprzedaży lub przekazania; oraz

d) w przypadku dostarczanych towarów i technologii, o których mowa w załączniku I, MAEA była powiadamiana w ciągu dziesięciu dni od dostawy, sprzedaży lub przekazania.

2. We wszystkich przypadkach wywozu, dla których na mocy art. 2a ust. 1 lit. a) wymagane jest zezwolenie, zezwolenie takie udzielane jest przez właściwe organy państwa członkowskiego, w którym eksporter ma miejsce zamieszkania lub siedzibę. Zezwolenie jest ważne w całej Unii.

3. Eksporterzy dostarczają właściwym organom wszystkich stosownych informacji, określonych w art. 14 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 428/2009 oraz określonych przez każdy z właściwych organów, wymaganych do złożenia wniosku o udzielenie zezwolenia na wywóz.

Artykuł 2d

[7] 1. Art. 2a ust. 3 i 4 nie mają zastosowania do proponowanych zezwoleń na dostawę, sprzedaż lub przekazywanie produktów, materiałów, sprzętu, towarów i technologii oraz świadczenia wszelkich związanych z nimi usług w zakresie pomocy technicznej, szkoleń, pomocy finansowej, inwestycji, pośrednictwa lub innych usług, jeżeli właściwe organy uznają je za bezpośrednio związane z:

a) konieczną modyfikacją dwóch kaskad w obiekcie w Fordow w celu wytwarzania stabilnych izotopów;

b) wywozem irańskiego uranu wzbogaconego w ilościach przekraczających 300 kg w zamian za uran naturalny; lub

c) modernizacją reaktora w Araku w oparciu o uzgodniony projekt koncepcyjny, a następnie, w oparciu o uzgodniony ostateczny projekt takiego reaktora.

2. Właściwy organ udzielający zezwolenia zgodnie z ust. 1 zapewnia, aby:

a) wszystkie działania były podejmowane w sposób ściśle zgodny z JCPOA;

b) spełnione zostały wymogi, w stosownych przypadkach, wytycznych zawartych w wykazie Grupy Dostawców Jądrowych;

c) uzyskano od Iranu i można było skutecznie egzekwować prawo do weryfikacji końcowego użytkowania i końcowej lokalizacji wszelkich dostarczonych produktów.

3. Odnośne państwo członkowskie powiadamia:

a) Radę Bezpieczeństwa ONZ oraz Wspólną Komisję dziesięć dni przed takim działaniami;

b) MAEA w ciągu dziesięciu dni od dostawy, sprzedaży lub przekazania, w przypadku dostarczania produktów, materiałów, sprzętu, towarów i technologii zawartych w wykazie Grupy Dostawców Jądrowych.

4. Odnośne państwo członkowskie informuje w terminie czterech tygodni pozostałe państwa członkowskie, Komisję i Wysokiego Przedstawiciela o zezwoleniach udzielonych na mocy niniejszego artykułu.

Artykuł 3

[8] (uchylony).

Artykuł 3a

[9] 1. Wymagane jest wcześniejsze zezwolenie, udzielane po rozpatrzeniu indywidualnie każdego przypadku, na:

a) sprzedaż, dostawę, przekazanie lub wywóz, bezpośrednio lub pośrednio, towarów i technologii wymienionych w załączniku II - niezależnie od tego, czy te towary i technologie pochodzą z Unii - na rzecz jakichkolwiek osób, podmiotów lub organów z Iranu lub do użytku w Iranie;

b) udzielanie pomocy technicznej lub świadczenie usług pośrednictwa związanych z towarami i technologiami wymienionymi w załączniku II lub związanych z dostarczaniem, wytwarzaniem, konserwacją i użytkowaniem towarów zawartych w załączniku II, bezpośrednio lub pośrednio, jakimkolwiek osobom, podmiotom lub organom z Iranu lub do użytku w Iranie;

c) zapewnianie, bezpośrednio lub pośrednio, finansowania lub pomocy finansowej związanej z towarami i technologiami wymienionymi w załączniku II, w tym w szczególności udzielanie dotacji, pożyczek i ubezpieczania kredytów eksportowych na potrzeby wszelkiej sprzedaży, dostaw, przekazywania lub wywozu takich produktów, lub na potrzeby wszelkiego udzielania związanej z tym pomocy technicznej lub świadczenia związanych z tym usług pośrednictwa jakimkolwiek osobom, podmiotom lub organom z Iranu lub do użytku w Iranie;

d) przed zawarciem jakichkolwiek uzgodnień z osobą, podmiotem lub organem z Iranu lub jakąkolwiek osobą lub podmiotem działającymi w ich imieniu lub pod ich kierownictwem, w tym przed przyjęciem pożyczek lub kredytów udzielanych przez taką osobę, podmiot lub organ, które umożliwiłyby takiej osobie, podmiotowi lub organowi udział lub zwiększenie swojego udziału, niezależnie lub w ramach spółek joint venture lub innych form partnerstwa, w działalności handlowej obejmującej technologie wymienione w załączniku II;

e) nabywanie w Iranie, przywóz lub transport z Iranu towarów i technologii wymienionych w załączniku II, niezależnie od tego, czy pochodzą one z Iranu.

2. Załącznik II zawiera wykaz towarów i technologii, innych niż te wymienione w załącznikach I i III, które mogłyby przyczynić się do działań związanych z ponownym przetwarzaniem lub wzbogacaniem lub ciężką wodą lub innych działań niezgodnych z JCPOA.

3. Eksporterzy dostarczają właściwym organom wszystkich stosownych informacji wymaganych do złożenia wniosku o udzielenie zezwolenia na wywóz.

4. Właściwe organy nie udzielają jakichkolwiek zezwoleń na transakcje, o których mowa w ust. 1 lit. a)-e), jeżeli mają uzasadnione powody, by stwierdzić, że takie działania przyczyniłyby się do działań związanych z ponownym przetwarzaniem lub wzbogacaniem, ciężką wodą lub innych działań związanych z kwestiami jądrowymi niezgodnych z JCPOA.

5. Właściwe organy wymieniają informacje na temat wniosków o zezwolenie otrzymanych na mocy niniejszego artykułu. Do tych celów wykorzystuje się system, o którym mowa w art. 19 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 428/2009.

6. Właściwy organ udzielający zezwolenia zgodnie z ust. 1 lit. a) zapewnia, aby uzyskano od Iranu i można było skutecznie egzekwować prawo do weryfikacji końcowego użytkowania i końcowej lokalizacji wszelkich dostarczonych produktów.

7. Odnośne państwo członkowskie powiadamia pozostałe państwa członkowskie, Komisję i Wysokiego Przedstawiciela o zamiarze udzielenia zezwolenia na mocy niniejszego artykułu, co najmniej dziesięć dni przed udzieleniem zezwolenia.

Artykuł 3b

[10] 1. We wszystkich przypadkach wywozu, dla których na mocy art. 3a wymagane jest zezwolenie, zezwolenie takie udzielane jest przez właściwe organy państwa członkowskiego, w którym eksporter ma miejsce zamieszkania lub siedzibę, i musi być zgodne ze szczegółowymi zasadami określonymi w art. 11 rozporządzenia (WE) nr 428/2009. Zezwolenie jest ważne w całej Unii.

2. Na warunkach określonych w art. 3a ust. 4 i 5 właściwe organy mogą unieważnić, zawiesić, zmienić lub cofnąć zezwolenie na wywóz, którego udzieliły.

3. W przypadku odmowy udzielenia zezwolenia lub unieważnienia, zawieszenia, znacznej modyfikacji lub cofnięcia takiego zezwolenia przez właściwy organ zgodnie z art. 3a ust. 4, odnośne państwo członkowskie powiadamia o tym pozostałe państwa członkowskie, Komisję i Wysokiego Przedstawiciela oraz przekazuje im stosowne informacje na ten temat, w sposób zgodny z przepisami dotyczącymi poufności takich informacji zawartymi w rozporządzeniu Rady (WE) nr 515/97 (¹⁸).

4. Przed udzieleniem przez właściwy organ państwa członkowskiego zgodnie z art. 3a zezwolenia na transakcję, która jest zasadniczo identyczna z transakcją, której dotyczy ważna odmowa zezwolenia wydana przez inne państwo członkowskie lub państwa członkowskie na mocy art. 3a ust. 4, konsultuje się on najpierw z państwem członkowskim lub państwami członkowskimi, które odmówiły zezwolenia. Jeżeli w wyniku takich konsultacji odnośne państwo członkowskie postanowi udzielić zezwolenia, informuje o tym pozostałe państwa członkowskie, Komisję i Wysokiego Przedstawiciela, udzielając wszystkich stosownych informacji w celu wyjaśnienia takiej decyzji.

Artykuł 3c

[11] 1. Art. 3 a nie ma zastosowania do proponowanych zezwoleń na dostawę, sprzedaż lub przekazywanie do Iranu towarów i technologii wymienionych w załączniku II, przeznaczonych do reaktorów lekkowodnych.

2. Właściwy organ udzielający zezwolenia zgodnie z ust. 1 zapewnia, aby uzyskano od Iranu i można było skutecznie egzekwować prawo do weryfikacji końcowego użytkowania i końcowej lokalizacji wszelkich dostarczonych produktów.

3. Odnośne państwo członkowskie informuje w terminie czterech tygodni pozostałe państwa członkowskie, Komisję i Wysokiego Przedstawiciela o zezwoleniach udzielonych na mocy niniejszego artykułu.

Artykuł 3d

[12] 1. Art. 3a nie ma zastosowania do proponowanych zezwoleń na dostawę, sprzedaż lub przekazywanie produktów, materiałów, sprzętu, towarów i technologii oraz świadczenia wszelkich związanych z nimi usług w zakresie pomocy technicznej, szkoleń, pomocy finansowej, inwestycji, pośrednictwa lub innych usług, jeżeli właściwe organy uznają je za bezpośrednio związane z:

a) konieczną modyfikacją dwóch kaskad w obiekcie w Fordów w celu wytwarzania stabilnych izotopów;

b) wywozem irańskiego uranu wzbogaconego w ilościach przekraczających 300 kg w zamian za uran naturalny; lub

c) modernizacją reaktora w Araku w oparciu o uzgodniony projekt koncepcyjny, a następnie, w oparciu o uzgodniony ostateczny projekt takiego reaktora.

2. Właściwy organ udzielający zezwolenia zgodnie z ust. 1 zapewnia, aby:

a) wszystkie działania były podejmowane w sposób ściśle zgodny z JCPOA;

b) uzyskano od Iranu i można było skutecznie egzekwować prawo do weryfikacji końcowego użytkowania i końcowej lokalizacji wszelkich dostarczonych produktów.

3. Odnośne państwo członkowskie powiadamia pozostałe państwa członkowskie i Komisję o zamiarze udzielenia zezwolenia na mocy niniejszego artykułu co najmniej dziesięć dni przed udzieleniem zezwolenia.

Artykuł 4

[13] (uchylony).

Artykuł 4a

[14] 1. Zakazuje się sprzedaży, dostawy, przekazywania lub wywozu, bezpośrednio lub pośrednio, towarów i technologii wymienionych w załączniku III lub wszelkich innych produktów, które zgodnie z ustaleniami państwa członkowskiego mogłyby posłużyć do opracowywania systemów przenoszenia broni jądrowej - niezależnie od tego, czy te towary i technologie pochodzą z Unii - na rzecz jakichkolwiek osób, podmiotów lub organów z Iranu lub do użytku w Iranie.

2. Załącznik III zawiera wykaz produktów, w tym towarów i technologii, wymienionych w wykazie Reżimu Kontrolnego Technologii Rakietowych.

Artykuł 4b

[15] Zakazuje się:

a) udzielania pomocy technicznej lub świadczenia usług pośrednictwa związanych z towarami i technologiami wymienionymi w załączniku III lub związanymi z dostarczaniem, wytwarzaniem, konserwacją i użytkowaniem towarów wymienionych w załączniku III, jakimkolwiek osobom, podmiotom lub organom z Iranu lub do użytku w Iranie,

b) zapewniania, bezpośrednio lub pośrednio, finansowania lub pomocy finansowej związanej z towarami i technologiami wymienionymi w załączniku III, w tym w szczególności udzielania dotacji, pożyczek i ubezpieczania kredytów eksportowych, na potrzeby wszelkiej sprzedaży, dostaw, przekazywania lub wywozu takich produktów, lub na potrzeby wszelkiego udzielania związanej z tym pomocy technicznej lub świadczenia związanych z tym usług pośrednictwa, jakimkolwiek osobom, podmiotom lub organom z Iranu lub do użytku w Iranie;

c) zawierania jakichkolwiek uzgodnień z osobą, podmiotem lub organem z Iranu lub jakąkolwiek osobą lub podmiotem działającymi w ich imieniu lub pod ich kierownictwem, w tym przyjmowania pożyczek lub kredytów udzielanych przez taką osobę, podmiot lub organ, które umożliwiłyby takiej osobie, podmiotowi lub organowi udział lub zwiększenie swojego udziału, niezależnie lub w ramach spółek joint venture lub innych form partnerstwa, w działalności handlowej obejmującej technologie wymienione w załączniku III.

Artykuł 4c

[16] Zakazuje się nabywania w Iranie, przywozu lub transportu z Iranu, bezpośrednio lub pośrednio, towarów i technologii wymienionych w załączniku III, niezależnie od tego, czy dany produkt pochodzi z Iranu.

Artykuł 5

[17] Zakazuje się:

a) zapewniania, bezpośrednio lub pośrednio, pomocy technicznej, usług pośrednictwa i innych usług związanych z towarami i technologiami wymienionymi we wspólnym wykazie uzbrojenia Unii Europejskiej (zwanym dalej „wspólnym wykazem uzbrojenia”) lub związanymi z dostarczaniem, wytwarzaniem, konserwacją i użytkowaniem towarów i technologii znajdujących się w tym wykazie, jakimkolwiek osobom, podmiotom lub organom z Iranu lub do użytku w Iranie;

b) zapewniania, bezpośrednio lub pośrednio, finansowania lub pomocy finansowej związanej z towarami i technologiami wymienionymi we wspólnym wykazie uzbrojenia, w tym w szczególności udzielania dotacji, pożyczek i ubezpieczania kredytów eksportowych, na potrzeby wszelkiej sprzedaży, dostaw, przekazywania lub wywozu takich produktów, lub na potrzeby wszelkiego udzielania związanej z tym pomocy technicznej lub świadczenia związanych z tym usług pośrednictwa, jakimkolwiek osobom, podmiotom lub organom z Iranu lub do użytku w Iranie;

c) zawierania jakichkolwiek uzgodnień dotyczących udziału lub zwiększenia udziału w jakiejkolwiek osobie, podmiocie lub organie z Iranu uczestniczącym w wytwarzaniu towarów lub technologii wymienionych we wspólnym wykazie uzbrojenia, niezależnie lub w ramach spółek joint venture lub innych form partnerstwa. Obejmuje to udzielanie pożyczek lub kredytów takim osobom, podmiotom lub organom.

Artykuł 6

[18] (uchylony).

Artykuł 7

[19] (uchylony).

Artykuł 8

[20] (uchylony).

Artykuł 9

[21] (uchylony).

Artykuł 10

[22] (uchylony).

Artykuł 10a

[23] (uchylony).

Artykuł 10b

[24] (uchylony).

Artykuł 10c

[25] (uchylony).

Artykuł 10d

[26] 1. Wymagane jest wcześniejsze zezwolenie na:

a) sprzedaż, dostawę, przekazanie lub wywóz oprogramowania wymienionego w załączniku VIIA, na rzecz jakichkolwiek osób, podmiotów lub organów z Iranu lub do użytku w Iranie;

b) udzielanie pomocy technicznej lub świadczenie usług pośrednictwa związanych z oprogramowaniem wymienionym w załączniku VIIA lub związanych z dostarczaniem, wytwarzaniem, konserwacją i użytkowaniem takich produktów, jakimkolwiek osobom, podmiotom lub organom z Iranu lub do użytku w Iranie;

c) zapewnianie finansowania lub pomocy finansowej związanej z oprogramowaniem wymienionym w załączniku VIIA, w tym w szczególności udzielanie dotacji, pożyczek i ubezpieczania kredytów eksportowych, na potrzeby wszelkiej sprzedaży, dostaw, przekazywania lub wywozu takich produktów, lub na potrzeby wszelkiego udzielania związanej z tym pomocy technicznej lub świadczenia związanych z tym usług pośrednictwa, jakimkolwiek osobom, podmiotom lub organom z Iranu lub do użytku w Iranie.

2. Właściwe organy nie udzielają jakichkolwiek zezwoleń na mocy niniejszego artykułu, jeżeli:

a) mają uzasadnione powody, by stwierdzić, że sprzedaż, dostawa, przekazanie lub wywóz oprogramowania jest lub może zmierzać do wykorzystania w związku z:

(i) działaniami związanymi z ponownym przetwarzaniem lub wzbogacaniem, ciężką wodą lub innymi działaniami związanymi z kwestiami jądrowymi niezgodnymi z JCPOA;

(ii) irańskim programem wojskowym lub dotyczącym pocisków balistycznych; lub

(iii) bezpośrednimi lub pośrednimi korzyściami dla Korpusu Strażników Rewolucji Islamskiej;

b) umowy na dostarczanie takich produktów lub świadczenie takiej pomocy nie zawierają odpowiednich gwarancji w odniesieniu do użytkownika końcowego.

3. Odnośne państwo członkowskie powiadamia pozostałe państwa członkowskie i Komisję o zamiarze udzielenia zezwolenia na mocy niniejszego artykułu co najmniej dziesięć dni przed udzieleniem zezwolenia.

4. Jeżeli właściwy organ odmawia udzielenia zezwolenia lub unieważnia, zawiesza, znacząco zmienia lub cofa zezwolenie zgodnie z niniejszym artykułem, odnośne państwo członkowskie powiadamia o tym pozostałe państwa członkowskie, Komisję i Wysokiego Przedstawiciela oraz przekazuje im stosowne informacje.

5. Zanim właściwy organ państwa członkowskiego udzieli zezwolenia zgodnie z niniejszym artykułem na transakcję zasadniczo identyczną z transakcją, której dotyczy wciąż ważna odmowa zezwolenia wydana przez inne państwo członkowskie lub przez inne państwa członkowskie, konsultuje się najpierw z państwem członkowskim lub państwami członkowskimi, które odmówiły zezwolenia. Jeżeli w wyniku takich konsultacji odnośne państwo członkowskie postanowi udzielić zezwolenia, informuje o tym pozostałe państwa członkowskie, Komisję i Wysokiego Przedstawiciela, udzielając wszystkich stosownych informacji w celu wyjaśnienia takiej decyzji.

Artykuł 10e

[27] (uchylony).

Artykuł 10f

[28] (uchylony).

Artykuł 11

[29] (uchylony).

Artykuł 12

[30] (uchylony).

Artykuł 13

[31] (uchylony).

Artykuł 14

[32] (uchylony).

Artykuł 14a

[33] (uchylony).

Artykuł 15

[34] (uchylony).

Artykuł 15a

[35] 1. Wymagane jest wcześniejsze zezwolenie na:

a) sprzedaż, dostawę, przekazanie lub wywóz grafitu oraz surowych lub częściowo wykończonych metali wymienionych w załączniku VIIB na rzecz jakichkolwiek osób, podmiotów lub organów z Iranu lub do użytku w Iranie;

b) udzielanie pomocy technicznej lub świadczenie usług pośrednictwa związanych z grafitem oraz surowymi lub częściowo wykończonymi metalami wymienionymi w załączniku VIIB lub związanych z dostarczaniem, wytwarzaniem, konserwacją i użytkowaniem takich produktów, jakimkolwiek osobom, podmiotom lub organom z Iranu lub do użytku w Iranie;

c) zapewnianie finansowania lub pomocy finansowej związanej z grafitem oraz surowymi lub częściowo wykończonymi metalami wymienionymi w załączniku VIIB, w tym w szczególności udzielanie dotacji, pożyczek i ubezpieczania kredytów eksportowych, na potrzeby jakiejkolwiek sprzedaży, dostawy, przekazywania lub wywozu takich produktów, lub na potrzeby wszelkiego udzielania związanej z tym pomocy technicznej lub świadczenia usług pośrednictwa, jakimkolwiek osobom, podmiotom lub organom z Iranu lub do użytku w Iranie.

2. Właściwe organy nie udzielają jakichkolwiek zezwoleń na mocy niniejszego artykułu, jeżeli:

a) mają uzasadnione powody, by stwierdzić, że sprzedaż, dostawa, przekazanie lub wywóz grafitu oraz surowych lub częściowo wykończonych metali jest lub może zmierzać do wykorzystania w związku z:

(i) działaniami związanymi z ponownym przetwarzaniem lub wzbogacaniem, ciężką wodą lub innymi działaniami związanymi z kwestiami jądrowymi niezgodnymi z JCPOA;

(ii) irańskim programem wojskowym lub dotyczącym pocisków balistycznych; lub

(iii) bezpośrednimi lub pośrednimi korzyściami dla Korpusu Strażników Rewolucji Islamskiej;

b) umowy na dostarczanie takich produktów lub świadczenie takiej pomocy nie zawierają odpowiednich gwarancji w odniesieniu do użytkownika końcowego.

3. Odnośne państwo członkowskie powiadamia pozostałe państwa członkowskie i Komisję o zamiarze udzielenia zezwolenia na mocy niniejszego artykułu co najmniej dziesięć dni przed udzieleniem zezwolenia.

4. Jeżeli właściwy organ odmawia udzielenia zezwolenia lub unieważnia, zawiesza, znacząco zmienia lub cofa zezwolenie zgodnie z niniejszym artykułem, odnośne państwo członkowskie powiadamia o tym pozostałe państwa członkowskie, Komisję i Wysokiego Przedstawiciela oraz przekazuje im stosowne informacje.

5. Zanim właściwy organ państwa członkowskiego udzieli zezwolenia zgodnie z niniejszym artykułem na transakcję zasadniczo identyczną z transakcją, której dotyczy wciąż ważna odmowa zezwolenia wydana przez inne państwo członkowskie lub przez inne państwa członkowskie, konsultuje się najpierw z państwem członkowskim lub państwami członkowskimi, które odmówiły zezwolenia. Jeżeli w wyniku takich konsultacji odnośne państwo członkowskie postanowi udzielić zezwolenia, informuje o tym pozostałe państwa członkowskie, Komisję i Wysokiego Przedstawiciela, udzielając wszystkich stosownych informacji w celu wyjaśnienia takiej decyzji.

6. Przepisy ust. 1-3 nie mają zastosowania do towarów wymienionych w załącznikach I, II i III lub w związku z załącznikiem I do rozporządzenia (WE) nr 428/2009.

Artykuł 15b

[36] (uchylony).

Artykuł 15c

[37] (uchylony).

Artykuł 16

[38] (uchylony).

Artykuł 17

[39] (uchylony).

Artykuł 18

[40] (uchylony).

Artykuł 19

[41] (uchylony).

Artykuł 20

[42] (uchylony).

Artykuł 21

[43] (uchylony).

Artykuł 22

[44] (uchylony).

ROZDZIAŁ IV

ZAMROŻENIE ŚRODKÓW FINANSOWYCH I ZASOBÓW GOSPODARCZYCH

Artykuł 23

1. Zamraża się wszystkie środki finansowe i zasoby gospodarcze należące do, będące własnością, pozostające w posiadaniu lub pod kontrolą osób, podmiotów i organów wymienionych w załączniku VIII. Załącznik VIII obejmuje osoby, podmioty i organy wskazane przez Radę Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych lub przez Komitet Sankcji zgodnie z pkt 12 rezolucji RB ONZ nr 1737 (2006), pkt 7 rezolucji RB ONZ nr 1803 (2008) lub pkt 11, 12 lub 19 rezolucji RB ONZ nr 1929 (2010).

2. Zamraża się wszystkie środki finansowe i zasoby gospodarcze należące do, będące własnością, pozostające w posiadaniu lub pod kontrolą osób, podmiotów i organów wymienionych w załączniku IX. Załącznik IX obejmuje osoby fizyczne i prawne, podmioty i organy, które zgodnie z art. 20 ust. 1 lit. b) i c) decyzji Rady 2010/413/WPZiB zostały określone jako:

a) zaangażowane w działania, bezpośrednio związane z działaniami lub wspierające działania Iranu stwarzające zagrożenie rozprzestrzeniania broni jądrowej lub tworzenie systemów przenoszenia broni jądrowej przez Iran, w tym przez zaangażowanie w dostarczanie zakazanych towarów i technologii, lub jako podmioty będące własnością lub pod kontrolą takich osób, podmiotów lub organów, w tym w sposób nielegalny, lub działające w ich imieniu lub na ich polecenie;

b) osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy, które obeszły lub naruszyły, lub pomagały wymienionym w wykazie osobom, podmiotom lub organom w obejściu lub naruszeniu przepisów niniejszego rozporządzenia, decyzji Rady 2010/413/WPZiB lub rezolucji RB ONZ nr 1737 (2006), rezolucji RB ONZ nr 1747 (2007), rezolucji RB ONZ nr 1803 (2008) i rezolucji RB ONZ nr 1929 (2010);

c) członkowie Korpusu Strażników Rewolucji Islamskiej (IRGC) lub osoby prawne, podmioty lub organy należące do IRGC lub kontrolowane przez IRGC lub należące do jednego lub większej liczby jego członków lub kontrolowane przez jednego lub większej liczby jego członków, lub osoby fizyczne bądź prawne, podmioty lub organy zapewniające ubezpieczenie lub inne istotne usługi IRGC, lub podmiotom do nich należącym lub przez nich kontrolowanym lub działającym w ich imieniu;

d) inne osoby, podmioty lub organy udzielające wsparcia, takiego jak wsparcie materialne, logistyczne lub finansowe, rządowi Iranu oraz podmiotom będącym ich własnością lub przez nie kontrolowanym, lub osobom i podmiotom z nimi związanym;

e) osoby prawne, podmioty lub organy należące do Linii Żeglugowych Islamskiej Republiki Iranu (IRISL) lub kontrolowane przez IRISL, lub osoby fizyczne bądź prawne, podmioty lub organy działające w ich imieniu, lub osoby fizyczne bądź prawne, podmioty lub organy zapewniające ubezpieczenie lub inne istotne usługi IRISL, lub podmiotom do nich należącym lub przez nie kontrolowanym lub działającym w ich imieniu.

Zgodnie z obowiązkiem zamrożenia środków finansowych i zasobów gospodarczych IRISL oraz wskazanych podmiotów będących własnością lub pod kontrolą IRISL, zakazuje się załadunku towarów na statki będące własnością IRISL lub takich wskazanych podmiotów lub czarterowane przez IRISL lub takie wskazane podmioty, oraz wyładunek towarów z takich statków w portach państw członkowskich.

Z obowiązku zamrożenia środków finansowych i zasobów gospodarczych IRISL oraz wskazanych podmiotów będących własnością lub pod kontrolą IRISL nie wynika wymóg zajęcia lub zatrzymania statków będących własnością takich podmiotów, ani transportowanego przez nie ładunku, w zakresie w jakim towary te należą do osób trzecich, ani też wymóg zatrzymania zatrudnionej przez te podmioty załogi.

3. Nie udostępnia się, bezpośrednio ani pośrednio, żadnych środków finansowych ani zasobów gospodarczych osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom ani organom wymienionym w załącznikach VIII i IX, ani nie udostępnia się takich środków finansowych ani zasobów gospodarczych na rzecz takich osób, podmiotów czy organów.

4. [45] Bez uszczerbku dla odstępstw przewidzianych w art. 24, 25, 26, 27, 28, 28a, 28b i 29 zabrania się świadczenia specjalistycznych usług w zakresie komunikatów finansowych, wykorzystywanych do wymiany danych finansowych, na rzecz osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów wymienionych w załącznikach VIII i IX.

5. Załączniki VIII i IX zawierają powody umieszczenia wymienionych osób, podmiotów i organów w wykazie, przedstawione przez Radę Bezpieczeństwa lub Komitet Sankcji.

6. Załączniki VIII i IX zawierają również, w miarę dostępności, informacje niezbędne do zidentyfikowania odnośnych osób fizycznych lub prawnych, podmiotów i organów, przedstawione przez Radę Bezpieczeństwa lub Komitet Sankcji. W odniesieniu do osób fizycznych, takie informacje mogą zawierać imiona i nazwiska, w tym pseudonimy, datę i miejsce urodzenia, obywatelstwo, numery paszportów i dokumentów tożsamości, płeć, adres, jeśli jest znany, a także funkcję lub zawód. W odniesieniu do osób prawnych, podmiotów i organów, takie informacje mogą zawierać nazwy, miejsce i datę rejestracji, numer rejestracji i miejsce prowadzenia działalności. W odniesieniu do linii lotniczych i przedsiębiorstw żeglugowych, załączniki VIII i IX zawierają również, w miarę dostępności, informacje niezbędne do zidentyfikowania każdego statku lub statku powietrznego należącego do wymienionego przedsiębiorstwa, takie jak oryginalny numer rejestracji lub nazwa. Załączniki VIII i IX zawierają także datę wskazania.

Artykuł 23a

[46] 1. Zamraża się wszystkie środki finansowe i zasoby gospodarcze należące do, będące własnością, pozostające w posiadaniu lub pod kontrolą osób, podmiotów i organów wymienionych w załączniku XIII. Załącznik XIII zawiera wykaz osób fizycznych i prawnych, podmiotów oraz organów wskazanych przez Radę Bezpieczeństwa ONZ zgodnie z pkt 6 lit. c) załącznika B do rezolucji RB ONZ nr 2231 (2015).

2. Zamraża się wszystkie środki finansowe i zasoby gospodarcze należące do, będące własnością, pozostające w posiadaniu lub pod kontrolą osób, podmiotów i organów wymienionych w załączniku XIV. Załącznik XIV zawiera wykaz osób fizycznych i prawnych, podmiotów oraz organów, które, zgodnie z art. 20 ust. 1 lit. e) decyzji Rady 2010/413/WPZiB, zostały uznane za:

a) zaangażowane w irańskie działania wrażliwe z punktu widzenia rozprzestrzeniania materiałów jądrowych, podjęte niezgodnie ze zobowiązaniami Iranu w ramach JCPOA, lub w opracowywanie systemów przenoszenia broni jądrowej przez Iran, bezpośrednio powiązane z takimi działaniami lub zapewniające wsparcie dla takich działań, w tym przez udział w nabywaniu zakazanych produktów, towarów, sprzętu, materiałów i technologii wyszczególnionych w oświadczeniu zawartym w załączniku B do rezolucji RB ONZ nr 2231 (2015), decyzji 2010/413/WPZiB lub w załącznikach do niniejszego rozporządzenia;

b) wspomagające wskazane osoby lub podmioty w obchodzeniu JCPOA, rezolucji RB ONZ nr 2231 (201 5), decyzji 2010/413/WPZiB lub niniejszego rozporządzenia lub w działaniu niezgodnie z nimi;

c) działające w imieniu lub pod kierownictwem wskazanych osób lub podmiotów; lub

d) będące osobą prawną, podmiotem lub organem będącymi własnością lub pod kontrolą wskazanych osób lub podmiotów.

3. Nie udostępnia się, bezpośrednio ani pośrednio, jakichkolwiek środków finansowych lub zasobów gospodarczych osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom lub organom wymienionym w załącznikach XIII i XIV, ani nie udostępnia się takich środków finansowych ani zasobów gospodarczych na rzecz takich osób, podmiotów czy organów.

4. Bez uszczerbku dla odstępstw przewidzianych w art. 24, 25, 26, 27, 28, 28a, 28b lub 29 zakazuje się świadczenia specjalistycznych usług w zakresie komunikatów finansowych, wykorzystywanych do wymiany danych finansowych, na rzecz osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów wymienionych w załącznikach XIII i XIV.

5. Załączniki XIII i XIV zawiarają powody umieszczenia w wykazie osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów wymienionych w wykazie.

6. Załączniki XIII i XIV zawierają również, gdy są dostępne, informacje niezbędne do zidentyfikowania odnośnych osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów. W odniesieniu do osób fizycznych, takie informacje mogą zawierać imiona i nazwiska, w tym pseudonimy, datę i miejsce urodzenia, obywatelstwo, numery paszportów i dokumentów tożsamości, płeć, adres, jeśli jest znany, a także funkcję lub zawód. W odniesieniu do osób prawnych, podmiotów lub organów, takie informacje mogą zawierać nazwy, miejsce i datę rejestracji, numer rejestracji i miejsce prowadzenia działalności. Załączniki XIII i XIV zawierają także datę wskazania.

Artykuł 24

[47] Na zasadzie odstępstwa od art. 23 lub art. 23a właściwe organy mogą zezwolić na uwolnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych, o ile spełnione są następujące warunki:

a) środki finansowe lub zasoby gospodarcze są przedmiotem zajęcia sądowego, administracyjnego lub arbitrażowego ustanowionego przed dniem, w którym osoba, podmiot lub organ, o których mowa w art. 23 lub art. 23a, zostały wskazane przez Komitet Sankcji, Radę Bezpieczeństwa ONZ lub przez Radę, lub przedmiotem orzeczenia sądowego, administracyjnego lub arbitrażowego wydanego przed tym dniem;

b) środki finansowe lub zasoby gospodarcze zostaną wykorzystane wyłącznie w celu zaspokojenia roszczeń, na poczet których zostały zabezpieczone, lub roszczeń uznanych za zasadne w takim orzeczeniu, w granicach określonych przez mające zastosowanie przepisy ustawowe i wykonawcze regulujące prawa osób zgłaszających takie roszczenia;

c) decyzja o zajęciu lub orzeczenie nie zostały wydane na korzyść osoby, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku VIII, IX, XIII lub XIV;

d) uznanie zajęcia lub orzeczenia nie jest sprzeczne z porządkiem publicznym danego państwa członkowskiego; oraz

e) w przypadkach gdy zastosowanie ma art. 23 ust. 1 lub art. 23a ust. 1, państwo członkowskie powiadomiło Radę Bezpieczeństwa ONZ o zajęciu lub orzeczeniu.

Artykuł 25

[48] Na zasadzie odstępstwa od art. 23 lub art. 23a oraz pod warunkiem, że płatność dokonywana przez osobę, podmiot lub organ wymienione w załączniku VIII, IX, XIII lub XIV jest należna na mocy umowy lub porozumienia zawartych przez odnośną osobę, podmiot lub organ lub zobowiązania powstałego na ich rzecz, zanim ta osoba, podmiot czy organ zostały wskazane przez Komitet Sankcji, Radę Bezpieczeństwa ONZ lub przez Radę, właściwe organy mogą zezwolić, na warunkach, jakie uznają za stosowne, na uwolnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych, o ile spełnione są następujące warunki:

a) odnośny właściwy organ ustalił, że:

(i) środki finansowe lub zasoby gospodarcze zostaną wykorzystane do dokonania płatności przez osobę, podmiot lub organ wymienione w załączniku VIII, IX, XIII lub XIV;

(ii) płatność nie będzie służyć działalności zakazanej na mocy niniejszego rozporządzenia. Jeżeli płatność stanowi wynagrodzenie za dokonaną już działalność handlową, a właściwy organ innego państwa członkowskiego potwierdził wcześniej, że działalność ta nie była zakazana w momencie jej dokonywania, uznaje się, prima jadę, że płatność ta nie będzie służyć zakazanej działalności; oraz

(iii) dokonanie płatności nie narusza art. 23 ust. 3 lub art. 23a ust. 3; oraz

b) w przypadkach gdy zastosowanie ma art. 23 ust. 1 lub art. 23a ust. 1, odnośne państwo członkowskie powiadomiło Radę Bezpieczeństwa ONZ o tym ustaleniu i o swoim zamiarze udzielenia zezwolenia, a Rada Bezpieczeństwa ONZ nie wyraziła sprzeciwu w ciągu dziesięciu dni roboczych od dnia powiadomienia.

Artykuł 26

[49] Na zasadzie odstępstwa od art. 23 lub art. 23a właściwe organy mogą zezwolić na uwolnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych lub na udostępnienie niektórych środków finansowych lub zasobów gospodarczych, na warunkach, jakie uznają za stosowne, o ile spełnione są następujące warunki:

a) odnośny właściwy organ ustalił, że takie środki finansowe lub zasoby gospodarcze są:

(i) niezbędne do zaspokojenia podstawowych potrzeb osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów wymienionych w załączniku VIII, IX, XIII lub XIV oraz członków rodzin pozostających na utrzymaniu takich osób fizycznych, w tym na opłacenie artykułów spożywczych, czynszu lub kredytu hipotecznego, lekarstw i kosztów leczenia, podatków, składek na ubezpieczenie i opłat za usługi użyteczności publicznej;

(ii) przeznaczone wyłącznie na pokrycie uzasadnionych honorariów i zwrot wydatków związanych ze świadczeniem usług prawniczych; lub

(iii) przeznaczone wyłącznie na pokrycie opłat lub należności za usługi związane ze zwykłym przechowywaniem lub utrzymywaniem zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych;

b) w przypadkach gdy zezwolenie dotyczy osoby, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku XIII, odnośne państwo członkowskie powiadomiło Radę Bezpieczeństwa ONZ o ustaleniu, o którym mowa w lit. a), i o swoim zamiarze udzielenia zezwolenia, a Rada Bezpieczeństwa ONZ nie wyraziła sprzeciwu w ciągu pięciu dni roboczych od dnia powiadomienia.

Artykuł 27

[50] Na zasadzie odstępstwa od art. 23 ust. 2 i 3 oraz art. 23a ust. 2 i 3 właściwe organy mogą zezwolić na uwolnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych lub na udostępnienie niektórych środków finansowych lub zasobów gospodarczych na warunkach, jakie uznają za stosowne, po ustaleniu, że mają być one wpłacone na rachunek lub wypłacone z rachunku misji dyplomatycznej lub urzędu konsularnego lub organizacji międzynarodowej posiadającej immunitet zgodnie z prawem międzynarodowym, o ile płatności te są przeznaczone na oficjalne cele misji dyplomatycznej lub urzędu konsularnego lub organizacji międzynarodowej.

Artykuł 28

[51] Na zasadzie odstępstwa od art. 23 lub art. 23a właściwe organy mogą zezwolić na uwolnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych lub na udostępnienie niektórych środków finansowych lub zasobów gospodarczych, po ustaleniu, że są one niezbędne do pokrycia nadzwyczajnych wydatków, pod warunkiem że, w przypadku gdy zezwolenie dotyczy osoby, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku XIII, odnośne państwo członkowskie powiadomiło o takim ustaleniu Radę Bezpieczeństwa ONZ, a Rada Bezpieczeństwa ONZ je zatwierdziła.

Artykuł 28a

[52] Na zasadzie odstępstwa od art. 23 ust. 2 i 3 lub art. 23a ust. 2 i 3 właściwe organy mogą zezwolić, na warunkach, jakie uznają za stosowne, na uwolnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych lub na udostępnienie niektórych środków finansowych lub zasobów gospodarczych, po ustaleniu, że są one niezbędne do wykonywania działań bezpośrednio związanych ze sprzętem, o którym mowa w pkt 2 lit. c) ppkt 1 załącznika B do rezolucji RB ONZ nr 2231 (2015), przeznaczonym do reaktorów lekkowodnych.

Artykuł 28b

[53] Na zasadzie odstępstwa od art. 23 lub art. 23a właściwe organy mogą zezwolić na uwolnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych lub na udostępnienie niektórych środków finansowych lub zasobów gospodarczych, na warunkach, jakie uznają za stosowne, o ile spełnione są następujące warunki:

a) odnośny właściwy organ ustalił, że takie środki finansowe lub zasoby gospodarcze są:

(i) niezbędne do projektów w dziedzinie współpracy dotyczącej cywilnych zastosowań energii jądrowej opisanych w załączniku III do JCPOA;

(ii) niezbędne do wykonywania działań bezpośrednio związanych z produktami wyszczególnionymi w art. 2a i art. 3a lub do wszelkich innych działań niezbędnych do wdrożenia JCPOA; oraz

b) w przypadkach gdy zezwolenie dotyczy osoby, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku XIII, odnośne państwo członkowskie powiadomiło o takim ustaleniu Radę Bezpieczeństwa ONZ, a Rada Bezpieczeństwa ONZ je zatwierdziła.

Artykuł 29

[54] 1. Art. 23 ust. 3 lub art. 23a ust. 3 nie stanowią przeszkody dla zasilania zamrożonych rachunków przez instytucje finansowe lub kredytowe otrzymujące środki finansowe przekazywane przez strony trzecie na rachunek osób, podmiotów lub organów wymienionych w wykazie, pod warunkiem że wszelkie kwoty dodatkowe na takich rachunkach są również zamrażane. Instytucja finansowa lub kredytowa niezwłocznie informuje właściwe organy o takich transakcjach.

2. O ile wszelkie takie odsetki lub inne zyski i płatności zostaną zamrożone zgodnie z art. 23 ust. 1 lub 2 lub art. 23a ust. 1 lub 2, art. 23 ust. 3 lub art. 23a ust. 3 nie mają zastosowania do kwot dodatkowych na zamrożonych rachunkach w postaci:

a) odsetek lub innych zysków na tych rachunkach; lub

b) płatności należnych na mocy umów lub porozumień zawartych lub zobowiązań powstałych przed datą, w której osoba, podmiot lub organ, o których mowa w art. 23 lub art. 23a, zostały wskazane przez Komitet Sankcji, Radę Bezpieczeństwa ONZ lub przez Radę.

ROZDZIAŁ V

OGRANICZENIA W ZAKRESIE PRZEKAZYWANIA ŚRODKÓW FINANSOWYCH ORAZ USŁUG FINANSOWYCH

Artykuł 30

[55] (uchylony).

Artykuł 30a

[56] (uchylony).

Artykuł 30b

[57] (uchylony).

Artykuł 31

[58] (uchylony).

Artykuł 32

(skreślony).

Artykuł 33

[59] (uchylony).

Artykuł 34

[60] (uchylony).

Artykuł 35

[61] (uchylony).

ROZDZIAŁ VI

OGRANICZENIA DOTYCZĄCE TRANSPORTU

Artykuł 36

[62] Osoba przekazująca z wyprzedzeniem informacje określone w odpowiednich przepisach dotyczących deklaracji skróconych oraz zgłoszeń celnych w rozporządzeniu (EWG) nr 2913/92 i rozporządzeniu (EWG) nr 2454/93, również przedkłada wszelkie zezwolenia wymagane na mocy niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 37

[63] 1. Zakazuje się świadczenia usług bunkrowania lub zaopatrywania statków będących własnością lub pod kontrolą - bezpośrednio lub pośrednio - osób, podmiotów lub organów z Iranu, lub jakichkolwiek innych usług na rzecz takich statków, w przypadku gdy usługodawcy mają informacje, w tym od właściwych organów celnych na podstawie informacji przekazanych z wyprzedzeniem, o których mowa w art. 36, dające uzasadnione podstawy, by przypuszczać, że statki te przewożą towary objęte wspólnym wykazem uzbrojenia lub towary, których dostawa, sprzedaż, przekazywanie lub wywóz są zakazane na mocy niniejszego rozporządzenia, chyba że świadczenie takich usług jest konieczne ze względów humanitarnych i bezpieczeństwa.

2. Zakazuje się świadczenia usług inżynieryjnych i konserwacyjnych na rzecz samolotów transportowych będących własnością lub pod kontrolą - bezpośrednio lub pośrednio - osób, podmiotów lub organów z Iranu, w przypadku gdy usługodawcy mają informacje, w tym od właściwych organów celnych na podstawie informacji przekazanych z wyprzedzeniem, o których mowa w art. 36, dające uzasadnione podstawy, by przypuszczać, że samolot transportowy przewozi towary objęte wspólnym wykazem uzbrojenia lub towary, których dostawa, sprzedaż, przekazywanie lub wywóz są zakazane na mocy niniejszego rozporządzenia, chyba że świadczenie takich usług jest konieczne ze względów humanitarnych lub bezpieczeństwa.

3. Zakazy ustanowione w ust. 1 i 2 niniejszego artykułu stosuje się do momentu, w którym ładunek zostanie poddany kontroli, a następnie, w razie potrzeby, zajęty lub usunięty, stosownie do okoliczności.

Wszelkie czynności zajęcia i usunięcia mogą - zgodnie z prawem krajowym lub decyzją właściwego organu - być przeprowadzane na koszt importera lub koszty te mogą być odzyskiwane od jakiejkolwiek innej osoby lub podmiotu odpowiedzialnych za próbę nielegalnego dostarczania, sprzedawania, przekazywania lub wywozu.

Artykuł 37a

[64] (uchylony).

Artykuł 37b

[65] (uchylony).

ROZDZIAŁ VII

PRZEPISY OGÓLNE I KOŃCOWE

Artykuł 38

1. Nie są zaspokajane żadne roszczenia w związku z jakąkolwiek umową lub transakcją, których wykonanie zostało zakłócone, bezpośrednio lub pośrednio, w całości lub części, przez środki nałożone na mocy niniejszego rozporządzenia, w tym roszczenia odszkodowawcze lub jakiekolwiek inne roszczenia tego rodzaju, takie jak roszczenia o odszkodowanie lub roszczenia wynikające z gwarancji, w szczególności roszczenia o prolongatę lub spłatę zobowiązań, gwarancji lub odszkodowania, zwłaszcza gwarancji finansowych lub finansowych listów gwarancyjnych, w jakiejkolwiek formie, o ile zostały one wniesione przez:

a) [66] wskazane osoby, podmioty lub organy wymienione w załącznikach VIII, IX, XIII oraz XIV;

b) wszelkie inne osoby, podmioty lub organy z Iranu, w tym rząd irański;

c) wszelkie osoby, podmioty lub organy działające za pośrednictwem lub w imieniu jednej z osób, podmiotów lub organów, o których mowa w lit. a) i b).

2. Wykonanie umowy lub transakcji traktuje się jako zakłócone przez środki nałożone na mocy niniejszego rozporządzenia w przypadku gdy istnienie lub przedmiot roszczenia wynika bezpośrednio lub pośrednio z tych środków.

3. We wszelkich postępowaniach zmierzających do zaspokojenia roszczenia ciężar dowodu, że zaspokojenie roszczenia nie jest zakazane przez ust. 1, spoczywa na osobie dochodzącej zaspokojenia tego roszczenia.

4. Niniejszy artykuł pozostaje bez uszczerbku dla prawa osób, podmiotów i organów, o których mowa w ust. 1, do wystąpienia o sądową kontrolę legalności niewypełnienia zobowiązań umownych zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.

Artykuł 39

[67] (uchylony).

Artykuł 40

1. Bez uszczerbku dla mających zastosowanie przepisów dotyczących sprawozdawczości, poufności i tajemnicy zawodowej, osoby fizyczne i prawne, podmioty i organy:

a) [68] niezwłocznie dostarczają wszelkie informacje, które ułatwiłyby przestrzeganie przepisów niniejszego rozporządzenia, takie jak informacje dotyczące rachunków lub kwot zamrożonych zgodnie z art. 23 lub art. 23a, właściwym organom państw członkowskich, w których te osoby fizyczne i prawne, podmioty i organy zamieszkują lub znajdują się, oraz przekazują takie informacje Komisji, bezpośrednio lub za pośrednictwem państw członkowskich;

b) współpracują z właściwymi organami w zakresie weryfikacji tych informacji

2. Wszelkie dodatkowe informacje uzyskane bezpośrednio przez Komisję są udostępniane zainteresowanemu państwu członkowskiemu.

3. Wszelkie informacje dostarczone lub otrzymane zgodnie z niniejszym artykułem są wykorzystywane jedynie do celów, dla których je dostarczono lub otrzymano.

Artykuł 41

[69] Zakazuje się świadomego i umyślnego uczestnictwa w działaniach, których celem lub skutkiem jest obejście środków, o których mowa w art. 2a, 2b, 2c, 2d, 3a, 3b, 3c, 3d, 4a, 4b, 5, 10d, 15a, 23, 23a oraz 37 niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 42

1. Osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy, lub ich dyrektorzy lub pracownicy, którzy dokonują zamrożenia środków finansowych i zasobów gospodarczych lub odmawiają ich udostępnienia, w dobrej wierze i w oparciu o przekonanie, że działanie takie jest zgodne z niniejszym rozporządzeniem, nie ponoszą z tego tytułu żadnej odpowiedzialności, chyba że dowiedziono, że środki finansowe i zasoby gospodarcze zostały zamrożone lub zatrzymane na skutek niedbalstwa.

2. Środki określone w niniejszym rozporządzeniu nie stanowią podstawy jakiejkolwiek odpowiedzialności osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów, jeżeli nie wiedziały one i nie miały uzasadnionego powodu, by podejrzewać, że ich działania naruszałyby te zakazy.

3. [70] (skreślony).

Artykuł 43

[71] (uchylony).

Artykuł 43a

[72] (uchylony).

Artykuł 43b

[73] (uchylony).

Artykuł 43c

[74] (uchylony).

Artykuł 44

1. Komisja i państwa członkowskie informują się wzajemnie o środkach podjętych na mocy niniejszego rozporządzenia i co trzy miesiące dzielą się wszelkimi innymi dostępnymi im istotnymi informacjami w związku z niniejszym rozporządzeniem, w szczególności informacjami

a) [75] dotyczącymi środków finansowych zamrożonych na mocy art. 23 oraz 23a oraz zezwoleń udzielonych na mocy art. 24, 25, 26, 27, 28, 28a oraz 28b;

b) dotyczącymi naruszeń przepisów i trudności z ich egzekwowaniem oraz orzeczeń wydanych przez sądy krajowe.

2. Państwa członkowskie natychmiast przekazują sobie wzajemnie, a także Komisji wszelkie inne dostępne im stosowne informacje, które mogłyby mieć wpływ na skuteczne wdrożenie niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 45

[76] Komisja wprowadza zmiany w załącznikach I, II, III, VIIA, VIIB i X na podstawie informacji dostarczonych przez państwa członkowskie.

Artykuł 46

[77] 1. W przypadku gdy Rada Bezpieczeństwa ONZ umieszcza osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ w wykazie, Rada umieszcza takie osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy w załączniku VIII.

2. W przypadku gdy Rada podejmie decyzję o objęciu osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu środkami, o których mowa w art. 23 ust. 2 i 3, wprowadza ona stosowne zmiany w załączniku IX.

3. W przypadku gdy Rada podejmie decyzję o objęciu osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu środkami, o których mowa w art. 23a ust. 2 i 3, wprowadza ona stosowne zmiany w załączniku XIV.

4. O swojej decyzji, wraz z powodem umieszczenia w wykazie, Rada powiadamia osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ, o których mowa w ust. 1-3, bezpośrednio – gdy adres jest znany – albo w drodze opublikowania ogłoszenia, umożliwiając takiej osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi przedstawienie uwag.

5. W przypadku przedstawienia uwag lub istotnych nowych dowodów, Rada dokonuje przeglądu swojej decyzji i odpowiednio informuje osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ.

6. W przypadku gdy Organizacja Narodów Zjednoczonych podejmuje decyzję o usunięciu z wykazu osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu, lub o zmianie danych identyfikacyjnych osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu umieszczonych w wykazie, Rada wprowadza stosowne zmiany w załączniku VIII lub XIII.

7. Wykazy w załącznikach IX i XIV poddawane są przeglądowi regularnie, co najmniej raz na 12 miesięcy.

Artykuł 47

1. Państwa członkowskie ustanawiają przepisy dotyczące sankcji mających zastosowanie do naruszeń niniejszego rozporządzenia i podejmują wszystkie środki niezbędne do zapewnienia ich wdrożenia. Przewidziane sankcje muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

2. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o tych przepisach niezwłocznie po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia oraz powiadamiają ją o wszelkich późniejszych zmianach.

Artykuł 48

1. Państwa członkowskie wyznaczają właściwe organy, o których mowa w niniejszym rozporządzeniu, i wskazują je na stronach internetowych wymienionych w załączniku X. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o wszelkich zmianach adresów ich stron internetowych wymienionych w załączniku X.

2. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o swoich właściwych organach, w tym o danych kontaktowych tych właściwych organów, niezwłocznie po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia, a następnie powiadamiają ją o wszelkich późniejszych zmianach.

3. W przypadkach, w których niniejsze rozporządzenie wymaga powiadomienia lub poinformowania Komisji lub innej formy przekazywania informacji z Komisją, wykorzystywane mają być w tym celu adresy i inne dane kontaktowe wskazane w załączniku X.

Artykuł 49

Niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie:

a) na terytorium Unii, w tym w jej przestrzeni powietrznej;

b) na pokładach wszystkich statków powietrznych lub statków podlegających jurysdykcji państw członkowskich;

c) do każdej osoby będącej obywatelem jednego z państw członkowskich, przebywającej na terytorium Unii lub poza nim;

d) do każdej osoby prawnej, podmiotu lub organu, na terytorium Unii lub poza nim, zarejestrowanych lub utworzonych na mocy prawa państwa członkowskiego;

e) do każdej osoby prawnej, podmiotu lub organu w odniesieniu do wszelkiego rodzaju działalności gospodarczej prowadzonej całkowicie lub częściowo na terytorium Unii.

Artykuł 50

Rozporządzenie (UE) nr 961/2010 niniejszym traci moc. Odesłania do uchylonego rozporządzenia traktuje się jako odesłania do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 51

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 23 marca 2012 r.

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 215,

uwzględniając decyzję Rady 2012/35/WPZiB z dnia 23 stycznia 2012 r. zmieniającą decyzję 2010/413/WPZiB w sprawie środków ograniczających wobec Iranu (¹),

uwzględniając wspólny wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa i Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W dniu 25 października 2010 r. Rada przyjęła rozporządzenie (UE) nr 961/2010 w sprawie środków ograniczających wobec Iranu i uchylające rozporządzenie (WE) nr 423/2007 (²), aby decyzja Rady 2010/431/WPZiB (³) stała się skuteczna.

(2) W dniu 23 stycznia 2012 r. Rada zatwierdziła decyzję 2012/35/WPZiB przewidującą dodatkowe środki ograniczające wobec Islamskiej Republiki Iranu („Iran”) zgodnie z wnioskiem Rady Europejskiej z dnia 9 grudnia 2011 r.

(3) Te środki ograniczające obejmują w szczególności dodatkowe ograniczenia w handlu towarami i technologiami podwójnego zastosowania, jak również kluczowym sprzętem i technologiami, które mogłyby zostać użyte w przemyśle petrochemicznym, zakazie przywozu irańskiej ropy naftowej, produktów naftowych i produktów petrochemicznych, a także zakazie inwestowania w przemysł petrochemiczny. Ponadto należy zakazać handlu złotem, metalami szlachetnymi i diamentami z rządem Iranu, a także dostarczania nowo wydrukowanych banknotów i nowo wybitego bilonu Bankowi Centralnemu Iranu lub na jego rzecz.

(4) Niezbędne stały się również pewne zmiany techniczne istniejących środków. W szczególności należy wyjaśnić definicję „usług pośrednictwa”. W przypadkach gdy właściwy organ może zezwolić na zakup, sprzedaż, dostawę, przekazywanie lub wywóz towarów i technologii lub usług finansowych i technicznych, nie będzie wymagane oddzielne zezwolenie dotyczące usług pośrednictwa.

(5) Definicję „ przekazywania środków finansowych” należy rozszerzyć na przekazy inne niż elektroniczne, tak aby przeciwdziałać próbom obejścia środków ograniczających.

(6) Zmienione środki ograniczające dotyczące towarów podwójnego zastosowania powinny obejmować wszystkie towary i technologie wyszczególnione w załączniku I do rozporządzenia Rady (WE) nr 428/2009 z dnia 5 maja 2009 r. ustanawiającego wspólnotowy system kontroli wywozu, transferu, pośrednictwa i tranzytu w odniesieniu do produktów podwójnego zastosowania (⁴), z wyjątkiem niektórych pozycji z jego kategorii 5 część 2 w związku z ich wykorzystaniem do celów usług komunikacji publicznej w Iranie. Jednakże zakazy zawarte w art. 2 niniejszego rozporządzenia nie mają zastosowania do sprzedaży, dostawy, przekazywania lub wywozu towarów i technologii nowo wymienionych w załączniku I lub II do niniejszego rozporządzenia, dla których zezwolenie już zostało udzielone przez właściwe organy państw członkowskich zgodnie z art. 3 rozporządzenia (UE) nr 961/2010 przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia.

(7) Aby zapewnić skuteczne wprowadzanie w życie zakazu sprzedaży, dostaw, przekazywania lub wywozu do Iranu kluczowego sprzętu lub technologii, które mogłyby być wykorzystywane w kluczowych sektorach w przemyśle naftowym, przemyśle gazu ziemnego oraz przemyśle petrochemicznym, należy sporządzić wykazy takiego kluczowego sprzętu i technologii.

(8) Z tego samego powodu należy także przedstawić wykazy produktów podlegających ograniczeniom w handlu ropą naftową, produktami naftowymi i produktami petrochemicznymi, złotem, metalami szlachetnymi i diamentami.

(9) Co więcej, ograniczenia w zakresie inwestycji w irańskim sektorze naftowo-gazowym powinny, dla zapewnienia ich skuteczności, obejmować niektóre kluczowe rodzaje działalności, takie jak usługi hurtowego przesyłu gazu w celu jego tranzytu lub dostawy do bezpośrednio połączonych sieci oraz, z tych samych powodów, powinny mieć zastosowanie do spółek joint venture, jak również innych form stowarzyszeń i współpracy z Iranem w sektorze przesyłu gazu ziemnego.

(10) Aby skutecznie ograniczać inwestycje irańskie w Unii należy podjąć środki zakazujące osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom i organom podlegającym jurysdykcji państw członkowskich umożliwiania takich inwestycji lub zezwalania na nie.

(11) Decyzja 2012/35/WPZiB rozszerza zamrożenie aktywów na dodatkowe osoby, podmioty lub organy udzielające wsparcia rządowi Iranu, w tym wsparcia finansowego, logistycznego i materialnego, lub z nimi związane. Decyzja rozszerza ponadto zamrożenie środków na innych członków Korpusu Strażników Rewolucji Irańskiej (IRGC).

(12) Decyzja 2012/35/WPZiB przewiduje także zamrożenie aktywów Centralnego Banku Iranu. Biorąc jednak pod uwagę możliwe zaangażowanie Centralnego Banku Iranu w finansowaniu handlu zagranicznego, konieczne wydają się odstępstwa, gdyż ten ukierunkowany środek finansowy nie powinien stanowić przeszkody w prowadzeniu operacji handlowych, w tym umów dotyczących środków spożywczych, opieki medycznej, sprzętu medycznego lub do celów humanitarnych zgodnie z przepisami niniejszego rozporządzenia. Wyłączenia ustanowione w art. 12 i 14 niniejszego rozporządzenia dotyczące umów przywozu, zakupu lub transportu irańskiej ropy naftowej, irańskich produktów naftowych i produktów petrochemicznych, zawartych przed dniem 23 stycznia 2012 r. mają również zastosowanie do umów dodatkowych, w tym umów dotyczących transportu, ubezpieczenia lub kontroli, niezbędnych do wykonania tych umów. Ponadto irańska ropa naftowa, irańskie produkty naftowe i produkty petrochemiczne, które przywieziono zgodnie z prawem do państwa członkowskiego na mocy wyłączeń ustanowionych w art. 12 i 14 niniejszego rozporządzenia należy uważać za będące w swobodnym obrocie w Unii.

(13) Zakazuje się, w związku z obowiązkiem zamrożenia aktywów Linii Żeglugowych Islamskiej Republiki Iranu (IRISL) oraz jednostek będących własnością lub pod kontrolą IRISL, załadunku towarów na statki będące własnością IRISL lub tych jednostek, lub przez nie czarterowane, oraz wyładunku towarów z takich statków w portach państw członkowskich. Ponadto w związku z zamrożeniem aktywów IRISL zakazane jest także przenoszenie własności statków będących własnością, pod kontrolą lub czarterowanych przez spółki IRISL na inne jednostki. Obowiązek zamrożenia środków finansowych i zasobów gospodarczych IRISL i jednostek będących własnością lub pod kontrolą IRISL nie jednak oznacza konieczności zajęcia lub zatrzymania statków należących do takich jednostek, ani transportowanego przez nie ładunku, w zakresie w jakim towary te należą do osób trzecich, ani też konieczności zatrzymania zatrudnionej przez te linie lub jednostki załogi.

(14) Biorąc pod uwagę próby obejścia sankcji przez Iran, należy wyjaśnić, że wszystkie środki finansowe i zasoby gospodarcze należące do, będące własnością, w posiadaniu lub pod kontrolą osób, podmiotów lub organów wymienionych w załącznikach I lub II decyzji 2010/413/WPZiB mają być niezwłocznie zamrożone, włączając w to środki finansowe i zasoby ich następców prawnych ustanowionych w celu obejścia środków określonych w niniejszym rozporządzeniu.

(15) Należy także wyjaśnić, że składanie i przesyłanie bankowi niezbędnych dokumentów docelowo przeznaczonych dla osób, podmiotów lub organów, które nie znajdują się w wykazie, w celu uruchomienia płatności dozwolonych zgodnie z niniejszego rozporządzeniem, nie oznacza udostępniania środków finansowych w rozumieniu niniejszego rozporządzenia.

(16) Należy wyjaśnić, że środki finansowe lub zasoby gospodarcze powinny móc być uwolnione z przeznaczeniem na oficjalne cele misji dyplomatycznych lub konsularnych lub organizacji międzynarodowych korzystających z immunitetów na mocy prawa międzynarodowego, zgodnie z przepisami niniejszego rozporządzenia.

(17) Stosowanie ukierunkowanych sankcji finansowych przez dostawców specjalistycznych usług w zakresie komunikatów finansowych należy rozwinąć zgodnie z przepisami niniejszego rozporządzenia.

Należy wyjaśnić, że aktywa osób, podmiotów lub organów, które nie zostały wskazane, we wskazanych instytucjach kredytowych i finansowych nie powinny pozostawać zamrożone w ramach stosowania ukierunkowanych środków o charakterze finansowym i powinny móc zostać uwolnione na warunkach przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu.

Biorąc pod uwagę próby korzystania przez Iran ze swojego systemu finansowego w celu obejścia sankcji, konieczne jest wymaganie wzmożonego nadzoru w odniesieniu do działalności instytucji kredytowych i finansowych Iranu, tak aby zapobiec obchodzeniu niniejszego rozporządzenia, w tym zamrożenie aktywów Centralnego Banku Iranu. Powyższe wymogi wzmożonego nadzoru w odniesieniu do instytucji kredytowych i finansowych powinny stanowić uzupełnienie istniejących obowiązków wynikających z rozporządzenia (WE) nr 1781/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 listopada 2006 r. w sprawie informacji o zleceniodawcach, które towarzyszą przekazom pieniężnym (⁵) oraz związanych z wdrożeniem dyrektywy 2005/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 października 2005 r. w sprawie przeciwdziałania korzystaniu z systemu finansowego w celu prania pieniędzy oraz finansowania terroryzmu (⁶).

(18) Należy dokonać przeglądu niektórych przepisów dotyczących kontroli przekazywania środków finansowych, aby ułatwić ich stosowanie przez właściwe organy i podmioty gospodarcze oraz zapobiec obchodzeniu przepisów niniejszego rozporządzenia, w tym dotyczące zamrożenia aktywów Centralnego Banku Iranu.

(19) Co więcej, należy dostosować ograniczenia dotyczące ubezpieczeń, zwłaszcza w celu wyjaśnienia, że dopuszcza się ubezpieczenie misji dyplomatycznych i konsularnych w Unii, a także aby zezwolić na świadczenie usług ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej lub ubezpieczenia od odpowiedzialności za szkody wyrządzone w środowisku.

(20) Ponadto należy zaktualizować wymóg przekazywania informacji przed przybyciem i przed wyjazdem, gdyż obowiązek ten powszechnie stosuje się do wszystkich towarów przywożonych na obszar celny Unii lub z niego wywożonych w następstwie pełnego wdrożenia, z dniem 1 stycznia 2012 r., środków bezpieczeństwa stosowanych przez organy celne ustanowionych w stosownych przepisach dotyczących przywozowych i wywozowych deklaracji skróconych zawartych w rozporządzeniu (EWG) 2913/92 (⁷) oraz rozporządzeniu (EWG) nr 2454/93 (⁸).

(21) Należy także dostosować przepisy dotyczące usług bunkrowania i zaopatrywania statków, odpowiedzialności podmiotów gospodarczych oraz zakazu obchodzenia odnośnych środków ograniczających.

(22) Należy dokonać przeglądu mechanizmu wymiany informacji między państwami członkowskimi i Komisją w celu zapewnienia skutecznego wdrażania i jednolitej interpretacji niniejszego rozporządzenia.

(23) Biorąc pod uwagę cele zakazu handlu sprzętem, który może zostać użyty do represji wewnętrznych, powinien on zostać przewidziany w rozporządzeniu (UE) nr 359/2011 dotyczącym środków ograniczających skierowanych przeciwko niektórym osobom, podmiotom i organom w związku z sytuacją w Iranie (⁹), a nie w niniejszym rozporządzeniu.

(24) Dla zapewnienia jasności, rozporządzenie (UE) nr 961/2010 powinno zostać uchylone i zastąpione niniejszym rozporządzeniem.

(25) Środki ograniczające przewidziane w niniejszym rozporządzeniu objęte są zakresem Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, a zatem w celu ich wdrożenia niezbędne są przepisy na poziomie Unii, w szczególności aby zapewnić jednolite stosowanie tych środków ograniczających przez podmioty gospodarcze we wszystkich państwach członkowskich.

(26) Niniejsze rozporządzenie nie narusza praw podstawowych i jest zgodne z zasadami określonymi w szczególności w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej, w szczególności prawa do skutecznego środka prawnego i do rzetelnego procesu sądowego, prawa własności i prawa do ochrony danych osobowych. Niniejsze rozporządzenie powinno być stosowane zgodnie z tymi prawami i zasadami.

(27) Niniejsze rozporządzenie jest także zgodne ze zobowiązaniami państw członkowskich w ramach Karty Narodów Zjednoczonych oraz z prawnie wiążącym charakterem rezolucji Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych.

(27a) Uprawnienie do zmiany wykazów zamieszczonych w załącznikach VIII i IX do niniejszego rozporządzenia powinno być wykonywane przez Radę ze względu na szczególne zagrożenie dla pokoju i bezpieczeństwa międzynarodowego wynikające z programu jądrowego Iranu, a także w celu zapewnienia spójności z procedurą zmian i dokonywania przeglądu załączników I i II do decyzji 2010/413/WPZiB.

(28) Procedura wskazywania osób, których środki podlegają zamrożeniu na mocy niniejszego rozporządzenia, powinna obejmować informowanie wskazanych osób fizycznych i prawnych, podmiotów i organów o powodach umieszczenia w wykazie, tak aby mogły przedstawić swoje uwagi. W przypadku gdy zostaną zgłoszone uwagi lub przedstawione istotne nowe dowody, Rada powinna dokonać przeglądu swojej decyzji na podstawie tych uwag i odpowiednio poinformować daną osobę, podmiot lub organ.

(29) Na potrzeby wykonania przepisów niniejszego rozporządzenia oraz w celu zapewnienia maksymalnej pewności prawa w Unii, imiona i nazwiska lub nazwy oraz inne stosowne dane dotyczące osób fizycznych i prawnych, podmiotów i organów, których środki finansowe i zasoby gospodarcze muszą zostać zamrożone zgodnie z rozporządzeniem, powinny zostać podane do wiadomości publicznej. Wszelkie przetwarzanie danych osobowych osób fizycznych na mocy niniejszego rozporządzenia powinno odbywać się zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych (¹⁰) oraz zgodnie z dyrektywą 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych (¹¹).

(30) Aby zapewnić skuteczność środków przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu, powinno ono wejść w życie w dniu jego publikacji,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

ROZDZIAŁ I

DEFINICJE

Artykuł 1

Na użytek niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

a) „oddział” instytucji finansowej lub kredytowej oznacza miejsce prowadzenia działalności, które prawnie stanowi zależną część instytucji finansowej lub kredytowej i które realizuje bezpośrednio wszystkie bądź niektóre spośród transakcji nieodłącznie związanych z działalnością instytucji finansowych lub kredytowych;

b) „usługi pośrednictwa” oznaczają:

(i) negocjowanie lub zawieranie transakcji zakupu, sprzedaży lub dostawy towarów i technologii lub usług finansowych i technicznych, w tym z państwa trzeciego do któregokolwiek innego państwa trzeciego; lub

(ii) sprzedaż lub zakup towarów i technologii lub usług finansowych i technicznych, w tym w przypadku gdy znajdują się one w państwach trzecich, w celu ich przekazania do innego państwa trzeciego;

c) „roszczenie” oznacza każde roszczenie, dochodzone w postępowaniu sądowym lub nie, zgłoszone przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia lub po tym dniu, na mocy umowy bądź transakcji, lub w związku z nimi, w szczególności obejmujące:

(i) roszczenie o wykonanie jakiegokolwiek zobowiązania powstałego na mocy umowy bądź transakcji lub w związku z nimi;

(ii) roszczenie o prolongatę lub spłatę zobowiązania, gwarancji finansowej lub odszkodowania w jakiejkolwiek formie;

(iii) roszczenie o odszkodowanie z tytułu umowy lub transakcji;

(iv) roszczenie wzajemne;

(v) roszczenie uznania lub wykonania, łącznie z uznaniem na podstawie procedury exequatur, wyroku, orzeczenia arbitrażowego lub równoważnej decyzji, niezależnie od miejsca ich wydania;

d) „umowa lub transakcja” oznacza każdą transakcję, niezależnie od jej formy i mającego zastosowanie prawa, obejmującą jedną lub większą liczbę umów lub podobnych zobowiązań między tymi samymi lub różnymi stronami; do celów niniejszej definicji pojęcie „umowa” obejmuje zobowiązania, gwarancje lub listy gwarancyjne, w szczególności gwarancje finansowe lub finansowe listy gwarancyjne, oraz kredyty, prawnie niezależne lub nie, a także wszelkie przepisy z nimi związane, których źródłem jest taka transakcja lub które są z nią związane;

e) „właściwe organy” oznaczają właściwe organy państw członkowskich wskazane na stronach internetowych wymienionych w załączniku X;

f) „instytucja kredytowa” oznacza instytucję kredytową w rozumieniu art. 4 ust. 1 dyrektywy 2006/48/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 czerwca 2006 r. w sprawie podejmowania i prowadzenia działalności przez instytucje kredytowe (¹²), w tym jej oddziały na terytorium Unii lub poza nim;

g) „obszar celny Unii” oznacza obszar określony w art. 3 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy kodeks celny (¹³) oraz w rozporządzeniu Komisji (EWG) nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiającym przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 (¹⁴);

h) „zasoby gospodarcze” oznaczają aktywa wszelkiego rodzaju, materialne lub niematerialne, ruchome lub nieruchome, które nie są środkami finansowymi, lecz mogą służyć do uzyskiwania środków finansowych, towarów lub usług;

i) „instytucja finansowa” oznacza

(i) przedsiębiorstwo, inne niż instytucja kredytowa, prowadzące co najmniej jeden z rodzajów działalności wyszczególnionych w pkt 2–12 oraz pkt 14 i 15 załącznika I do dyrektywy 2006/48/WE, w tym działalność polegającą na wymianie walut (jako bureaux de change);

(ii) zakład ubezpieczeń, który uzyskał stosowne zezwolenie zgodnie z dyrektywą 2009/138/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 25 listopada 2009 r. w sprawie podejmowania i prowadzenia działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (Wypłacalność II) (¹⁵), w zakresie, w jakim prowadzi on działalność objętą zakresem tej dyrektywy;

(iii) przedsiębiorstwo inwestycyjne w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 1 dyrektywy 2004/39/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 kwietnia 2004 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych (¹⁶);

(iv) przedsiębiorstwo zbiorowego inwestowania sprzedające swoje jednostki lub akcje; lub

(v) pośrednika ubezpieczeniowego w rozumieniu art. 2 pkt 5 dyrektywy 2002/92/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 9 grudnia 2002 r. w sprawie pośrednictwa ubezpieczeniowego (¹⁷), z wyjątkiem pośredników, o których mowa w art. 2 ust. 7 tej dyrektywy, w czynnościach dotyczących ubezpieczenia na życie oraz innych usług związanych z inwestycjami;

włączając w to jej oddziały na terytorium Unii lub poza nim;

j) „zamrożenie zasobów gospodarczych” oznacza uniemożliwienie wykorzystania zasobów gospodarczych do uzyskiwania środków finansowych, towarów lub usług w jakikolwiek sposób, między innymi poprzez ich sprzedaż, wynajem lub obciążenie hipoteką;

k) „ zamrożenie środków finansowych” oznacza zapobieganie wszelkim ruchom tych środków, ich przekazywaniu, zmianom, wykorzystaniu, udostępnianiu lub dokonywaniu nimi transakcji w jakikolwiek sposób, który powodowałby jakąkolwiek zmianę ich wielkości, wartości, lokalizacji, własności, posiadania, charakteru, przeznaczenia lub inną zmianę, która umożliwiłaby korzystanie z nich, w tym zarządzanie portfelem;

l) „środki finansowe” oznaczają aktywa finansowe i różnego rodzaju świadczenia, między innymi:

(i) gotówkę, czeki, roszczenia pieniężne, weksle, przekazy pieniężne i inne instrumenty płatnicze;

(ii) depozyty złożone w instytucjach finansowych lub innych podmiotach, salda na rachunkach, wierzytelności i zobowiązania dłużne;

(iii) papiery wartościowe i papiery dłużne w obrocie publicznym lub niepublicznym, w tym akcje i udziały, certyfikaty papierów wartościowych, obligacje, weksle, warranty, skrypty dłużne, kontrakty na instrumenty pochodne;

(iv) odsetki, dywidendy lub inne przychody z aktywów oraz wartości narosłe z aktywów lub wygenerowane przez te aktywa;

(v) kredyty, prawa do potrącenia, gwarancje, gwarancje właściwego wykonania umów lub inne zobowiązania finansowe;

(vi) akredytywy, konosamenty, umowy sprzedaży; oraz

(vii) dokumenty poświadczające udział w środkach lub zasobach finansowych;

m) „towary” obejmują produkty, materiały oraz sprzęt;

n) „ubezpieczenie” oznacza przedsięwzięcie lub zobowiązanie, w ramach którego co najmniej jedna osoba fizyczna lub prawna jest zobowiązana do dostarczenia innej osobie lub innym osobom, w zamian za opłatę, odszkodowania lub świadczenia określonego w przedsięwzięciu lub zobowiązaniu, w przypadku urzeczywistnienia się ryzyka;

o) „osoba, podmiot lub organ z Iranu” oznaczają:

(i) państwo irańskie lub każdy organ publiczny tego państwa;

(ii) każdą osobę fizyczną przebywającą lub zamieszkałą w Iranie;

(iii) każdą osobę prawną, każdy podmiot lub każdy organ, mające swoją siedzibę w Iranie;

(iv) każdą osobę prawną, każdy podmiot lub każdy organ – w Iranie lub poza jego granicami – będące własnością lub pod kontrolą, bezpośrednio lub pośrednio, co najmniej jednej lub jednego z wyżej wymienionych osób lub organów;

p) „reasekuracja” oznacza działalność polegającą na przyjmowaniu ryzyk cedowanych przez zakład ubezpieczeń lub inny zakład reasekuracji lub, w przypadku towarzystwa ubezpieczeniowego znanego jako Lloyd's, działalność polegającą na przyjmowaniu ryzyk cedowanych przez członków Lloyd's, przez zakład ubezpieczeń lub reasekuracji inny niż towarzystwo ubezpieczeniowe znane jako Lloyd's;

q) „Komitet Sankcji” oznacza komitet Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych utworzony na mocy pkt 18 rezolucji Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych („rezolucja RB ONZ”) nr 1737 (2006);

r) „ pomoc techniczna” oznacza wszelkie wsparcie techniczne związane z naprawami, pracami rozwojowymi, produkcją, montażem, testowaniem, konserwacją oraz wszelką inną obsługę techniczną, mogące przyjmować formy takie jak instruktaż, doradztwo, szkolenia, przekazanie praktycznej wiedzy lub umiejętności lub usługi konsultingowe;

s) „terytorium Unii” oznacza terytoria państw członkowskich, do których ma zastosowanie Traktat, na warunkach określonych w Traktacie, w tym ich przestrzeń powietrzną;

t) „przekazanie środków finansowych” oznacza:

(i) każdą transakcję realizowaną przez dostawcę usług płatniczych w imieniu zleceniodawcy drogą elektroniczną, w celu udostępnienia środków odbiorcy przez dostawcę usług płatniczych, bez względu na to, czy zleceniodawca i odbiorca są tą samą osobą. Pojęcia „zleceniodawca”, „ odbiorca” i „dostawca usług płatniczych” mają to samo znaczenie, co w dyrektywie 2007/64/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 listopada 2007 r. w sprawie usług płatniczych w ramach rynku wewnętrznego (¹⁸);

(ii) każdą transakcję drogą inną niż elektroniczną, na przykład gotówką, czekiem lub zleceniem księgowym, w celu udostępnienia środków odbiorcy, bez względu na to, czy zleceniodawca i odbiorca są tą samą osobą.

ROZDZIAŁ II

OGRANICZENIA WYWOZU I PRZYWOZU

Artykuł 2

1. Zakazuje się sprzedaży, dostawy, przekazywania lub wywozu, bezpośrednio lub pośrednio, towarów i technologii wymienionych w załącznikach I lub II – niezależnie od tego, czy te towary i technologie pochodzą z Unii – na rzecz osób, podmiotów lub organów w Iranie lub do użytku w tym państwie.

2. Załącznik I obejmuje towary i technologię, w tym oprogramowanie, które należą do towarów lub technologii podwójnego zastosowania, zgodnie z definicją zawartą w rozporządzeniu (WE) nr 428/2009, z wyjątkiem niektórych towarów i technologii wyszczególnionych w części A załącznika I do niniejszego rozporządzenia.

2a. Dane państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie i Komisję, w terminie czterech tygodni, o zezwoleniach udzielonych zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 428/2009, w odniesieniu do towarów i technologii, określonych części A, załącznika I do niniejszego rozporządzenia.

3. Załącznik II obejmuje inne towary i technologie, które mogłyby przyczynić się do działań Iranu związanych ze wzbogacaniem, ponownym przetwarzaniem czy z ciężką wodą, do tworzenia systemów przenoszenia broni jądrowej, lub prowadzenia działań związanych z innymi kwestiami, co do których Międzynarodowa Agencja Energii Atomowej (MAEA) wyraziła zaniepokojenie lub które określiła jako nieuregulowane, w tym kwestiami określonymi przez Radę Bezpieczeństwa ONZ lub Komitet Sankcji.

4. Załączniki I i II nie obejmują towarów i technologii wymienionych we Wspólnym wykazie uzbrojenia Unii Europejskiej (¹⁹) („wspólny wykaz uzbrojenia” ).

Artykuł 3

1. Wymagane jest wcześniejsze zezwolenie na sprzedaż, dostawę, przekazanie lub wywóz, bezpośrednio lub pośrednio, towarów i technologii wymienionych w załączniku III – niezależnie od tego, czy te towary i technologie pochodzą z Unii – na rzecz jakichkolwiek osób, podmiotów lub organów z Iranu lub do użytku w tym państwie.

2. We wszystkich przypadkach wywozu, które na mocy niniejszego artykułu wymagają zezwolenia, jest ono wydawane przez właściwe organy państwa członkowskiego, w którym eksporter ma siedzibę, i musi być zgodne ze szczegółowymi zasadami określonymi w art. 11 rozporządzenia (WE) nr 428/2009. Zezwolenie jest ważne w całej Unii.

3. Załącznik III obejmuje wszelkie towary i technologie, inne niż te wymienione w załącznikach I i II, które mogłyby przyczynić się do działań związanych ze wzbogacaniem, ponownym przetwarzaniem, lub z ciężką wodą, do tworzenia systemów przenoszenia broni jądrowej lub do prowadzenia działań związanych z innymi kwestiami, co do których MAEA wyraziła zaniepokojenie lub określiła je jako nieuregulowane.

4. Eksporterzy dostarczają właściwym organom wszystkich stosownych informacji wymaganych do złożenia wniosku o udzielenie zezwolenia na wywóz.

5. Właściwe organy państw nie udzielają żadnych zezwoleń na sprzedaż, dostawę, przekazywanie ani wywóz towarów lub technologii objętych zakresem załącznika III, jeżeli mają uzasadnione podstawy, by stwierdzić, że taka sprzedaż, dostawa, przekazanie lub wywóz towarów i technologii jest lub może zmierzać do wykorzystania w związku z jednym z następujących działań:

a) działania Iranu związane ze wzbogacaniem i ponownym przetwarzaniem lub z ciężką wodą;

b) tworzenie przez Iran systemów przenoszenia broni jądrowej; lub

c) prowadzenie przez Iran działań związanych z innymi kwestiami, co do których MAEA wyraziła zaniepokojenie lub określiła je jako nieuregulowane.

6. Na warunkach określonych w ust. 5 właściwe organy mogą unieważnić, zawiesić, zmienić lub cofnąć zezwolenie na wywóz, którego udzieliły.

7. W przypadku odmowy udzielenia zezwolenia lub unieważnienia, zawieszenia, znacznego ograniczenia lub cofnięcia takiego zezwolenia przez właściwy organ zgodnie z ust. 5 lub 6, dane państwo członkowskie powiadamia o tym pozostałe państwa członkowskie i Komisję oraz przekazuje im stosowne informacje na ten temat w sposób zgodny z przepisami dotyczącymi poufności takich informacji zawartymi w rozporządzeniu Rady (WE) nr 515/97 z dnia 13 marca 1997 r. w sprawie wzajemnej pomocy między organami administracyjnymi państw członkowskich i współpracy między państwami członkowskimi a Komisją w celu zapewnienia prawidłowego stosowania przepisów prawa celnego i rolnego (²⁰).

8. Zanim państwo członkowskie udzieli zezwolenia zgodnie z ust. 5 na transakcję, która jest zasadniczo identyczna z transakcją, której dotyczy ważna odmowa zezwolenia wydana przez inne państwo członkowskie lub państwa członkowskie zgodnie z ust. 6 i 7, konsultuje się najpierw z państwem członkowskim lub państwami członkowskimi, które odmówiły zezwolenia. Jeżeli w wyniku takich konsultacji odnośne państwo członkowskie postanowi wydać zezwolenie, informuje o tym pozostałe państwa członkowskie i Komisję, udzielając wszystkich stosownych informacji w celu wyjaśnienia takiej decyzji.

Artykuł 4

Zakazuje się nabywania w Iranie, przywozu lub transportu z tego państwa, bezpośrednio lub pośrednio, towarów i technologii wymienionych w załączniku I lub II, niezależnie od tego, czy pochodzą one z Iranu.

Artykuł 5

1. Zakazuje się:

a) udzielania, bezpośrednio lub pośrednio, jakimkolwiek osobom, podmiotom lub organom z Iranu lub do użytku w tym państwie, pomocy technicznej związanej z towarami i technologiami wymienionymi we wspólnym wykazie uzbrojenia lub związanej z dostarczaniem, wytwarzaniem, konserwacją i użytkowaniem towarów zawartych w tym wykazie;

b) udzielania, bezpośrednio lub pośrednio, jakimkolwiek osobom, podmiotom lub organom z Iranu lub do użytku w tym państwie, pomocy technicznej lub usług pośrednictwa związanych z towarami i technologiami wymienionymi w załączniku I lub II, lub związanych z dostarczaniem, wytwarzaniem, konserwacją i użytkowaniem towarów wymienionych w załączniku I lub II;

c) udzielania, bezpośrednio lub pośrednio, finansowania lub pomocy finansowej związanej z towarami i technologiami wymienionymi we wspólnym wykazie uzbrojenia lub w załączniku I lub II, w tym w szczególności udzielania dotacji, pożyczek i ubezpieczania kredytów eksportowych na potrzeby wszelkiej sprzedaży, dostaw, przekazywania lub wywozu takich produktów, lub na potrzeby wszelkiego udzielania związanej z tym pomocy technicznej osobom, podmiotom lub organom z Iranu lub do użytku w tym państwie.

2. Zezwolenia wydanego przez dany właściwy organ wymaga się dla zapewniania:

a) pomocy technicznej lub świadczenia usług pośrednictwa związanych z towarami i technologiami wymienionymi w załączniku III oraz dostarczaniem, wytwarzaniem, konserwacją i używaniem tych towarów i technologii, bezpośrednio lub pośrednio, jakiejkolwiek osobie, podmiotowi lub organowi z Iranu lub do użytku w tym państwie;

b) finansowania lub pomocy finansowej związanej z towarami i technologiami, o których mowa w załączniku III, w tym w szczególności dotacji, pożyczek i ubezpieczenia kredytów eksportowych na potrzeby sprzedaży, dostawy, transferu lub wywozu takich towarów, lub na potrzeby wszelkiego udzielania związanej z tym pomocy technicznej, bezpośrednio lub pośrednio, jakiejkolwiek osobie, podmiotowi lub organowi z Iranu lub do użytku w Iranie.

3. Właściwe organy nie udzielają żadnych zezwoleń na transakcje, o których mowa w ust. 2, jeżeli mają uzasadnione powody, by stwierdzić, że takie postępowanie jest lub może zmierzać do przyczynienia się do jednego z następujących działań:

a) działania Iranu związane ze wzbogacaniem i ponownym przetwarzaniem lub z ciężką wodą;

b) tworzenie przez Iran systemów przenoszenia broni jądrowej; lub

c) prowadzenie przez Iran działań związanych z innymi kwestiami, co do których MAEA wyraziła zaniepokojenie lub określiła je jako nieuregulowane.

Artykuł 6

Art. 2 ust. 1 i art. 5 ust. 1 nie mają zastosowania do:

a) bezpośredniego lub pośredniego transferu przez terytorium państw członkowskich towarów objętych zakresem części B załącznika I, jeżeli są one sprzedawane, dostarczane, przekazywane lub wywożone do Iranu, lub do użytku w tym państwie, na potrzeby reaktora lekkowodnego w Iranie, którego budowa rozpoczęła się przed grudniem 2006 r.;

b) transakcji, na które zezwolono w ramach programu współpracy technicznej MAEA; lub

c) towarów dostarczanych lub przekazywanych do Iranu lub do użytku w tym państwie w ramach zobowiązań Państw-Stron na mocy Konwencji paryskiej o zakazie prowadzenia badań, produkcji, składowania i użycia broni chemicznej oraz o zniszczeniu jej zapasów z dnia 13 stycznia 1993 r.;

d) wykonywania do dnia 15 kwietnia 2013 r. umów zawartych przed dniem 22 grudnia 2012 r. dotyczących sprzedaży, dostawy, przekazywania lub wywozu towarów lub technologii określonych w części C załącznika I do niniejszego rozporządzenia lub umów dodatkowych niezbędnych do wykonania takich umów;

e) wykonywania do dnia 15 kwietnia 2013 r. umów zawartych przed dniem 22 grudnia 2012 r. dotyczących świadczenia pomocy technicznej lub udzielania finansowania lub pomocy finansowej związanej z towarami i technologiami określonymi w części C załącznika I do niniejszego rozporządzenia.

W odniesieniu do lit. d), odnośne państwa członkowskie informują inne państwa członkowskie i Komisję, w terminie czterech tygodni, o zezwoleniach udzielonych zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 428/2009.

Artykuł 7

1. Bez uszczerbku dla art. 1 lit. b) rozporządzenia (UE) nr 359/2011, właściwe organy państw członkowskich mogą udzielać, na warunkach, jakie uznają za stosowne, zezwolenia na transakcję związaną z towarami i technologiami, o których mowa w art. 2 ust. 1 niniejszego rozporządzenia, lub z pomocą lub świadczeniem usług pośrednictwa, o których mowa w art. 5 ust. 1, pod warunkiem że:

a) towary i technologia, pomoc lub świadczenie usług pośrednictwa służą do celów związanych z żywnością lub rolnictwem, medycznych lub innych celów humanitarnych; oraz

b) w przypadkach gdy transakcje dotyczą towarów lub technologii zawartych w wykazach Grupy Dostawców Jądrowych oraz Reżimu Kontrolnego Technologii Rakietowych, a Komitet Sankcji stwierdził uprzednio, na podstawie analizy każdego indywidualnego przypadku, że dana transakcja z pewnością nie przyczyniłaby się do opracowania technologii wspierających podejmowanie przez Iran działań stwarzających zagrożenie rozprzestrzeniania broni jądrowej lub tworzenia systemów przenoszenia broni jądrowej.

2. Dane państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie i Komisję, w terminie czterech tygodni, o zezwoleniach udzielonych na mocy niniejszego artykułu.

Artykuł 8

1. Zakazuje się sprzedaży, dostarczania, przekazywania lub wywozu sprzętu lub technologii wyszczególnionych w załącznikach VI i VIA, bezpośrednio lub pośrednio, na rzecz osób, podmiotów lub organów, z Iranu albo do użytku w tym państwie.

2. W załącznikach VI i VIA wyszczególniono kluczowy sprzęt i technologię wykorzystywane w następujących kluczowych sektorach przemysłu naftowo-gazowego w Iranie:

a) poszukiwanie ropy naftowej i gazu ziemnego;

b) produkcja ropy naftowej i gazu ziemnego;

c) rafinacja;

d) skraplanie gazu ziemnego.

3. W załącznikach VI i VIA wyszczególniono kluczowy sprzęt i technologię wykorzystywane w przemyśle petrochemicznym w Iranie.

4. W załącznikach VI i VIA nie zamieszcza się pozycji zawartych we wspólnym wykazie uzbrojenia lub w załączniku I, II lub III.

Artykuł 9

Zakazuje się:

a) świadczenia, bezpośrednio lub pośrednio, na rzecz jakichkolwiek osób, podmiotów lub organów, z Iranu lub do użytku w tym państwie, pomocy technicznej lub usług pośrednictwa związanych z kluczowym sprzętem i technologiami wymienionymi w załączniku VI i VIA lub związanych z dostarczaniem, wytwarzaniem, konserwacją i użytkowaniem towarów wymienionych w załączniku VI i VIA;

b) zapewniania, bezpośrednio lub pośrednio, finansowania lub pomocy finansowej związanych z kluczowym sprzętem i technologiami wymienionymi w załączniku VI i VIA, na rzecz jakichkolwiek osób, podmiotów lub organów, z Iranu lub do użytku w tym państwie.

Artykuł 10

1. Zakazy ustanowione w art. 8 i 9 nie mają zastosowania do:

a) wykonywania do dnia 15 kwietnia 2013 r. transakcji wymaganych przez umowę handlową dotyczącą kluczowego sprzętu lub technologii wykorzystywanych do poszukiwania ropy naftowej i gazu ziemnego, produkcji ropy naftowej i gazu ziemnego, rafinacji lub skraplania gazu ziemnego wymienionych w załączniku VI zawartą przed dniem 27 października 2010 r., lub umów powiązanych niezbędnych do wykonania takich umów, lub przez umowę bądź porozumienie zawarte przed dniem 26 lipca 2010 r. i dotyczące inwestycji w Iranie dokonanych przed dniem 26 lipca 2010 r., ani nie uniemożliwiają one wypełnienia zobowiązań, które z nich wynikają;

b) wykonywania do dnia 15 kwietnia 2013 r. transakcji wymaganych przez umowę handlową dotyczącą kluczowego sprzętu lub technologii dla przemysłu petrochemicznego wymienionych w załączniku VI zawartą przed dniem 24 marca 2012 r., lub przez umowy powiązane niezbędne do wykonania takich umów, lub przez umowę bądź porozumienie zawarte przed dniem 23 stycznia 2012 r. i dotyczące inwestycji w Iranie dokonanych przed dniem 23 stycznia 2012 r., ani nie uniemożliwiają one wypełnienia zobowiązań, które z nich wynikają;

c) wykonywania do dnia 15 kwietnia 2013 r. transakcji wymaganych przez umowę handlową dotyczącą kluczowego sprzętu lub technologii wykorzystywanych do poszukiwania ropy naftowej i gazu ziemnego, produkcji ropy naftowej i gazu ziemnego, rafinacji, skraplania gazu ziemnego oraz dla przemysłu petrochemicznego wymienionych w załączniku VIA zawartej przed dniem 16 października 2012 r. i dotyczące inwestycji w Iranie dotyczących poszukiwania ropy naftowej i gazu ziemnego, produkcji ropy naftowej i gazu ziemnego, rafinacji, skraplania gazu ziemnego dokonanych przed 26 lipca 2010 r. lub dotyczące inwestycji w Iranie w przemyśle petrochemicznym dokonanych przed dniem 23 stycznia 2012 r., ani nie uniemożliwiają one wypełnienia zobowiązań, które z nich wynikają; lub

d) przepisów dotyczących pomocy technicznej przeznaczonych jedynie do instalacji sprzętu lub technologii dostarczonego zgodnie z lit. a), b) i c),

pod warunkiem że osoba fizyczna lub prawna, podmiot lub organ zamierzające zawrzeć takie transakcje lub udzielić pomocy w związku z takimi transakcjami, z wyprzedzeniem co najmniej 20 dni roboczych powiadomiły o tej transakcji lub pomocy właściwe organy państwa członkowskiego, w którym mają siedzibę.

2. Zakazy w art. 8 i 9 pozostają bez uszczerbku dla wykonywania zobowiązań wynikających z umów, o których mowa w art. 12 ust. 1 lit. b) oraz art. 14 ust. 1 lit. b), o ile zobowiązania te wynikają z umów o świadczenie usług lub umów powiązanych niezbędnych do ich wykonania i o ile odpowiednie organy zezwoliły wcześniej na wykonanie tych zobowiązań oraz poinformowały inne odnośne państwa członkowskie i Komisję o swoim zamiarze udzielenia zezwolenia.

Artykuł 10a

1. Zakazuje się sprzedaży, dostarczania, przekazywania lub wywozu kluczowego sprzętu morskiego lub technologii wyszczególnionych w załączniku VIB, bezpośrednio lub pośrednio, na rzecz osób, podmiotów lub organów, z Iranu albo do użytku w tym państwie.

2. Załącznik VIB obejmuje kluczowy sprzęt morski i technologię dla budownictwa okrętowego, konserwacji lub naprawy statków, w tym sprzęt i technologię wykorzystywane do budowy zbiornikowców.

Artykuł 10b

1. Zakazuje się:

a) świadczenia, bezpośrednio lub pośrednio, na rzecz osób, podmiotów lub organów, z Iranu, albo do użytku w tym państwie, pomocy technicznej lub usług pośrednictwa związanych z kluczowym sprzętem i technologiami wymienionymi w załączniku VIB lub związanych z dostarczaniem, wytwarzaniem, konserwacją i użytkowaniem towarów wymienionych w załączniku VIB;

b) udzielania, bezpośrednio lub pośrednio, finansowania lub pomocy finansowej związanych z kluczowym sprzętem i technologiami wymienionymi w załączniku VIB, na rzecz osób, podmiotów lub organów, z Iranu albo do użytku w tym państwie.

Artykuł 10c

1. Zakazy ustanowione w art. 10a i 10b pozostają bez uszczerbku dla dostawy kluczowego sprzętu morskiego i technologii na rzecz statku, który nie jest własnością osób, podmiotów lub organów z Iranu ani nie jest przez nie kontrolowany i który musiał zawinąć do portu w Iranie lub wpłynąć na wody terytorialne Iranu z powodu siły wyższej.

2. Zakazy ustanowione w art. 10a i 10b pozostają bez uszczerbku dla wykonywania do dnia 15 lutego 2013 r. umów zawartych przed dniem 22 grudnia 2012 r. lub umów dodatkowych niezbędnych do realizacji takich umów.

Artykuł 10d

1. Zakazuje się sprzedaży, dostarczania, przekazywania lub wywozu oprogramowania wymienionego w załączniku VIIA, bezpośrednio lub pośrednio, na rzecz osób, podmiotów lub organów, z Iranu albo do użytku w tym państwie;

2. Załącznik VIIA obejmuje oprogramowanie do integracji procesów przemysłowych mające znaczenie dla branż kontrolowanych pośrednio lub bezpośrednio przez Korpus Strażników Rewolucji Islamskiej lub mającego znaczenie dla irańskiego programu jądrowego, wojskowego i dotyczącego pocisków balistycznych.

Artykuł 10e

1. Zakazuje się:

a) świadczenia, bezpośrednio lub pośrednio, na rzecz jakichkolwiek osób, podmiotów lub organów, z Iranu lub do użytku w tym państwie, pomocy technicznej lub usług pośrednictwa związanych z oprogramowaniem wymienionym w załączniku VIIA lub związanych z dostarczaniem, wytwarzaniem, konserwacją i użytkowaniem towarów wymienionych w załączniku VIIA;

b) udzielania, bezpośrednio lub pośrednio, finansowania lub pomocy finansowej związanych z oprogramowaniem wymienionym w załączniku VIIA, na rzecz osób, podmiotów lub organów z Iranu albo do użytku w tym państwie.

Artykuł 10f

1. Zakazy ustanowione w art. 10d i 10e pozostają bez uszczerbku dla wykonywania do dnia 15 stycznia 2013 r. umów zawartych przed dniem 22 grudnia 2012 r. lub umów powiązanych niezbędnych do realizacji takich umów.

Artykuł 11

1. Zakazuje się:

a) przywozu ropy naftowej lub produktów naftowych do Unii, jeśli:

(i) pochodzą one z Iranu; lub

(ii) zostały wywiezione z Iranu;

b) zakupu ropy naftowej lub produktów naftowych znajdujących się w Iranie lub z niego pochodzących;

c) transportu ropy naftowej lub produktów naftowych, jeśli pochodzą one z Iranu lub są wywożone z Iranu do jakiegokolwiek innego państwa; oraz

d) udzielania, bezpośrednio lub pośrednio, finansowania lub pomocy finansowej, w tym pochodnych instrumentów finansowych, a także ubezpieczenia i reasekuracji związanych z przywozem, zakupem lub transportem ropy naftowej i produktów naftowych pochodzących z Iranu lub które zostały przywiezione z Iranu.

2. Ropa naftowa i produkty naftowe oznaczają produkty wymienione w załączniku IV.

3. Zawiesza się zakaz przewidziany w ust. 1 lit. c) w odniesieniu do produktów wymienionych w załączniku XI.

4. Zawiesza się zakaz przewidziany w ust. 1 lit. d) w zakresie, w jakim dotyczy on świadczenia usług ubezpieczenia i reasekuracji związanych z importem, zakupem lub transportem produktów wymienionych w załączniku XI.

Artykuł 12

1. Zakazy ustanowione w art. 11 nie mają zastosowania do:

a) wykonania, do dnia 1 lipca 2012 r., umów handlowych zawartych przed dniem 23 stycznia 2012 r., lub umów dodatkowych niezbędnych do wykonania tych umów;

b) wykonania umów zawartych przed dniem 23 stycznia 2012 r., lub umów dodatkowych niezbędnych do wykonania tych umów, w przypadku gdy umowa taka w sposób szczególny przewiduje, że dostawa irańskiej ropy naftowej i produktów naftowych lub dochody z ich dostawy są przeznaczone na zwrot należnych kwot osobom, podmiotom lub organom podlegającym jurysdykcji państw członkowskich;

c) ropy naftowej lub produktów naftowych wywiezionych z Iranu przed dniem 23 stycznia 2012 r. lub, w przypadku gdy wywozu dokonano na mocy lit. a), w dniu lub przed dniem 1 lipca 2012 r., lub w przypadku gdy wywozu dokonano na mocy lit. b);

d) zakupu paliwa bunkrowego produkowanego i dostarczanego przez kraje trzecie inne niż Iran, przeznaczonego do napędzania silników statków;

e) zakupu paliwa bunkrowego do napędzania silników statków, które przymusowo wpłynęły do portu w Iranie lub na irańskie wody terytorialne, pod wpływem siły wyższej;

pod warunkiem że osoba, podmiot lub organ zamierzające wykonać umowę, o której mowa w lit. a), b) i c) powiadomiły, z wyprzedzeniem co najmniej 20 dni roboczych, o tej działalności lub transakcji właściwy organ państwa członkowskiego, w którym mają siedzibę.

2. Zakaz ustanowiony w art. 11 ust. 1 lit. b) nie ma zastosowania, do dnia 1 lipca 2012 r., bezpośrednio lub pośrednio, do ubezpieczania od odpowiedzialności cywilnej i ubezpieczania od odpowiedzialności za szkody wyrządzone w środowisku oraz reasekuracji.

Artykuł 13

1. Zakazuje się:

a) przywozu produktów petrochemicznych do Unii jeśli:

(i) pochodzą one z Iranu; lub

(ii) zostały wywiezione z Iranu;

b) zakupu produktów petrochemicznych, które znajdują się w Iranie lub które pochodzą z Iranu;

c) transportu produktów petrochemicznych jeśli pochodzą one z Iranu lub są wywożone z Iranu do jakiegokolwiek innego kraju; oraz

d) udzielania, bezpośrednio lub pośrednio, finansowania lub pomocy finansowej, w tym pochodnych instrumentów finansowych, a także ubezpieczenia i reasekuracji związanych z przywozem, zakupem lub transportem produktów petrochemicznych pochodzących z Iranu lub które zostały przywiezione z Iranu.

2. „Produkty petrochemiczne” oznaczają produkty wymienione w załączniku V.

3. Zawiesza się zakazy przewidziane w ust. 1 lit a), b), c) i d).

Artykuł 14

1. Zakazy ustanowione w art. 13 nie mają zastosowania do:

a) wykonania, do dnia 1 maja 2012 r., umów handlowych zawartych przed dniem 23 stycznia 2012 r., lub umów dodatkowych niezbędnych do wykonania tych umów;

b) wykonania umów zawartych przed dniem 23 stycznia 2012 r., lub umów dodatkowych, w tym umów dotyczących transportu lub ubezpieczenia, niezbędnych do wykonania tych umów, w przypadku gdy umowa w sposób szczególny przewiduje, że dostawa irańskich produktów petrochemicznych lub dochody z ich dostawy są przeznaczone na zwrot należnych kwot osobom, podmiotom lub organom podlegającym jurysdykcji państw członkowskich;

c) przywozu, zakupu i transportu produktów petrochemicznych wywiezionych z Iranu przed dniem 23 stycznia 2012 r., lub w przypadku gdy wywozu dokonano na mocy lit. a), w dniu lub przed dniem 1 maja 2012 r., lub w przypadku gdy wywozu dokonano na mocy lit. b),

pod warunkiem że osoba, podmiot lub organ zamierzające wykonać umowę powiadomiły, z wyprzedzeniem co najmniej 20 dni roboczych, o tej działalności lub transakcji właściwy organ państwa członkowskiego, w którym mają siedzibę.

2. Zakaz ustanowiony w art. 13 ust. 1 lit. d) nie ma zastosowania, do dnia 1 maja 2012 r., bezpośrednio lub pośrednio, do ubezpieczania od odpowiedzialności cywilnej i ubezpieczania od odpowiedzialności za szkody wyrządzone w środowisku oraz reasekuracji.

Artykuł 14a

1. Zakazuje się:

a) zakupu, transportu lub przywozu do Unii gazu ziemnego, który pochodzi z Iranu lub który został wywieziony z Iranu;

b) wymiany gazu ziemnego, jeśli pochodzi z Iranu lub został wywieziony z Iranu;

c) świadczenia, bezpośrednio lub pośrednio, usług pośrednictwa, i udzielania, bezpośrednio lub pośrednio, finansowania lub pomocy finansowej, w tym pochodnych instrumentów finansowych, a także ubezpieczenia i reasekuracji oraz usług pośrednictwa związanych z ubezpieczeniem i reasekuracją, związanych z działalnością określoną w lit. a) lub b).

2. Zakazy ustanowione w ust. 1 nie mają zastosowania do:

a) sytuacji, gdy gaz ziemny został wywieziony z państwa innego niż Iran, jeśli wywieziony gaz został połączony z gazem pochodzącym z Iranu w ramach infrastruktury państwa innego niż Iran;

b) zakupu gazu ziemnego w Iranie przez obywateli państw członkowskich do celów cywilnych, włączając do ogrzewania mieszkań lub używania siły lub do utrzymywania misji dyplomatycznych; lub

c) wykonywania umów o dostawy gazu ziemnego pochodzącego z państwa innego niż Iran do Unii.

3. Do celów niniejszego rozporządzenia „gaz ziemny” oznacza produkty wymienione w załączniku IVA.

4. Do celów ust. 1, „wymiana” oznacza wymianę strumieni gazu ziemnego różnego pochodzenia.

Artykuł 15

1. Zakazuje się:

a) sprzedaży, dostawy, przekazywania lub wywozu, bezpośrednio lub pośrednio, złota, metali szlachetnych i diamentów wymienionych w załączniku VII, niezależnie od tego czy pochodzą one z Unii, na rzecz rządu Iranu, jego organów publicznych, przedsiębiorstw i agencji, jakichkolwiek osób, podmiotów lub organów działających w ich imieniu lub na ich polecenie, lub jakichkolwiek podmiotów bądź organów będących ich własnością lub przez nich kontrolowanych;

b) zakupu, przywozu lub transportu, bezpośrednio lub pośrednio, złota, metali szlachetnych i diamentów wymienionych w załączniku VII, niezależnie od tego czy dany produkt pochodzi z Iranu, od rządu Iranu, jego organów publicznych, przedsiębiorstw i agencji oraz jakichkolwiek osób, podmiotów lub organów działających w ich imieniu lub na ich polecenie, lub jakichkolwiek podmiotów bądź organów będących ich własnością lub przez nich kontrolowanych; oraz

c) udzielania, bezpośrednio lub pośrednio, pomocy technicznej lub usług pośrednictwa, finansowania lub pomocy finansowej, związanych z towarami, o których mowa w lit. a) i b) na rzecz rządu Iranu, jego organów publicznych, przedsiębiorstw i agencji oraz jakichkolwiek osób, podmiotów lub organów działających w ich imieniu lub na ich polecenie, lub jakichkolwiek podmiotów bądź organów będących ich własnością lub przez nich kontrolowanych.

2. Załącznik VII obejmuje złoto, metale szlachetne i diamenty podlegające zakazom, o których mowa w ust. 1.

3. Zawiesza się zakazy przewidziane w ust. 1 lit. a), b) i c) w odniesieniu do produktów wymienionych w załączniku XII.

Artykuł 15a

1. Zabrania się sprzedaży, dostarczania, przekazywania lub wywozu grafitu i surowych lub częściowo wykończonych metali wyszczególnionych w załączniku VIIB, bezpośrednio lub pośrednio, na rzecz osób, podmiotów lub organów, z Iranu albo do użytku w tym państwie.

2. Załącznik VIIB obejmuje grafit oraz surowe lub częściowo wykończone metale, takie jak aluminium i stal, które mają znaczenie dla branż kontrolowanych pośrednio lub bezpośrednio przez Korpus Strażników Rewolucji Islamskiej lub mają znaczenie dla irańskiego programu jądrowego, wojskowego oraz dotyczącego pocisków balistycznych.

3. Zakaz ustanowiony w ust. 1 nie ma zastosowania do towarów wymienionych w załącznikach I, II i III.

Artykuł 15b

1. Zakazuje się:

a) świadczenia, bezpośrednio lub pośrednio, na rzecz jakichkolwiek osób, podmiotów lub organów, z Iranu lub do użytku w tym państwie, pomocy technicznej lub usług pośrednictwa związanych z towarami wymienionymi w załączniku VIIB lub związanych z dostarczaniem, wytwarzaniem, konserwacją i użytkowaniem towarów wymienionych w załączniku VIIB;

b) udzielania, bezpośrednio lub pośrednio, finansowania lub pomocy finansowej związanych z towarami wyszczególnionymi w załączniku VIIB, na rzecz osób, podmiotów lub organów, z Iranu albo do użytku w tym państwie.

2. Zakazy ustanowione w ust. 1 nie mają zastosowania w odniesieniu do towarów wymienionych w załącznikach I, II i III.

Artykuł 15c

Zakazy ustanowione w art. 15a pozostają bez uszczerbku dla wykonywania do dnia 15 kwietnia 2013 r. umów zawartych przed dniem 22 grudnia 2012 r. lub umów dodatkowych niezbędnych do realizacji takich umów.

Artykuł 16

Zakazuje się sprzedaży, dostawy, przekazywania lub wywozu, bezpośrednio lub pośrednio, nowo wydrukowanych lub niewprowadzonych do obiegu irańskich banknotów i wybitego bilonu Bankowi Centralnemu Iranu lub na jego rzecz.

ROZDZIAŁ III

OGRANICZENIA W FINANSOWANIU NIEKTÓRYCH PRZEDSIĘBIORSTW

Artykuł 17

1. Zakazuje się:

a) udzielania jakichkolwiek pożyczek lub kredytów osobom, podmiotom lub organom z Iranu, o których mowa w ust. 2;

b) nabywania udziałów lub zwiększenia posiadanych udziałów w jakiejkolwiek osobie, podmiocie lub organie z Iranu, o których mowa w ust. 2;

c) tworzenia jakichkolwiek spółek joint venture z jakąkolwiek osobą, podmiotem lub organem z Iranu, o których mowa w ust. 2;

2. Zakaz ustanowiony w ust. 1 ma zastosowanie do wszelkich osób, podmiotów lub organów z Iranu uczestniczących:

a) w wytwarzaniu towarów lub technologii wymienionych we wspólnym wykazie uzbrojenia lub w załącznikach I lub II;

b) w poszukiwaniu lub produkcji ropy naftowej i gazu ziemnego, rafinacji paliw lub skraplaniu gazu ziemnego; lub

c) w przemyśle petrochemicznym.

3. Wyłącznie na użytek ust. 2 lit. b) i c) stosuje się następujące definicje:

a) „poszukiwanie ropy naftowej i gazu ziemnego” obejmuje badanie i poszukiwanie zasobów ropy naftowej i gazu ziemnego oraz gospodarowanie tymi zasobami, jak również świadczenie usług geologicznych w odniesieniu do takich zasobów;

b) „produkcja ropy naftowej i gazu ziemnego” obejmuje usługi hurtowego przesyłu gazu w celu jego tranzytu lub dostawy do bezpośrednio połączonych sieci;

c) „rafinacja” oznacza przetwarzanie, obróbkę lub przygotowanie paliwa do ostatecznej sprzedaży;

d) „przemysł petrochemiczny” oznacza instalacji produkcyjnych do wytwarzania produktów w załączniku V.

4. Zakazuje się nawiązywania współpracy z osobami, podmiotami lub organami z Iranu uczestniczącymi w przesyle gazu ziemnego, o czym mowa w ust. 3 lit. b).

5. Na użytek ust. 4 „współpraca” oznacza:

a) wspólne ponoszenie kosztów inwestycji w ramach zintegrowanego lub zorganizowanego łańcucha dostaw w celu otrzymywania lub dostawy gazu ziemnego bezpośrednio z terytorium Iranu lub z przeznaczeniem na terytorium tego państwa; oraz

b) bezpośrednią współpracę do celów dokonywania inwestycji w urządzenia lub obiekty związane ze skroplonym gazem ziemnym znajdujące się na terytorium Iranu lub inwestycji w urządzenia lub obiekty związane ze skroplonym gazem ziemnym bezpośrednio połączone ze tymi urządzeniami lub obiektami.

Artykuł 18

1. Inwestycje poprzez transakcje, o których mowa w art. 17 ust. 1, w osoby, podmioty lub organy z Iranu uczestniczące w wytwarzaniu towarów lub technologii wymienionych w załączniku III wymagają zezwolenia danego właściwego organu.

2. Właściwe organy nie udzielają żadnych zezwoleń na transakcje, o których mowa w ust. 1, jeżeli mają uzasadnione powody, by stwierdzić, że takie postępowanie przyczyniłoby się do któregokolwiek z następujących działań:

a) działania Iranu związane ze wzbogacaniem i ponownym przetwarzaniem lub z ciężką wodą;

b) tworzenie przez Iran systemów przenoszenia broni jądrowej; lub

c) prowadzenie przez Iran działań związanych z innymi kwestiami, co do których MAEA wyraziła zaniepokojenie lub określiła je jako nieuregulowane.

Artykuł 19

1. Na zasadzie odstępstwa od art. 17 ust. 2 lit. a) właściwe organy mogą udzielić, na warunkach jakie uznają za właściwe, zezwolenia na inwestycje poprzez transakcje, o których mowa w art. 17 ust. 1, jeżeli spełniono następujące warunki:

a) inwestycje dotyczą środków spożywczych, opieki medycznej, sprzętu medycznego lub innych celów humanitarnych; oraz

b) w przypadkach gdy inwestuje się w osoby, podmioty lub organy z Iranu uczestniczące w wytwarzaniu towarów lub technologii zawartych w wykazach Grupy Dostawców Jądrowych oraz Reżimu Kontrolnego Technologii Rakietowych, a Komitet Sankcji ustalił uprzednio, na podstawie analizy każdego indywidualnego przypadku, że dana transakcja z pewnością nie przyczyniłaby się do opracowania technologii sprzyjających działaniom stwarzających zagrożenie rozprzestrzeniania broni jądrowej przez Iran, ani do tworzenia systemów przenoszenia broni jądrowej.

2. Dane państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie i Komisję, w terminie czterech tygodni, o zezwoleniach udzielonych na mocy niniejszego artykułu.

Artykuł 20

Art. 17 ust. 2 lit. b) nie stosuje się do udzielania pożyczki lub kredytu ani do nabywania lub zwiększania udziałów, jeżeli spełniono następujące warunki:

a) transakcji wymaga umowa lub porozumienie zawarte przed dniem 26 lipca 2010 r.; oraz

b) właściwy organ został poinformowany z wyprzedzeniem co najmniej 20 dni roboczych o tej umowie lub o tym porozumieniu.

Artykuł 21

Art. 17 ust. 2 lit. c) nie stosuje się do udzielania pożyczki lub kredytu ani do nabywania lub zwiększania udziałów, jeżeli spełniono następujące warunki:

a) transakcji wymaga umowa lub porozumienie zawarte przed dniem 23 stycznia 2012 r.; oraz

b) właściwy organ został poinformowany z wyprzedzeniem co najmniej 20 dni roboczych o tej umowie lub o tym porozumieniu.

Artykuł 22

Zakazuje się akceptowania lub zatwierdzania – poprzez zawarcie umowy lub w jakikolwiek inny sposób – udzielania jakichkolwiek pożyczek lub kredytów, lub nabywania lub zwiększania udziałów, lub tworzenia spółek joint venture przez jedną lub większą liczbę osób, podmiotów lub organów z Iranu, w przedsiębiorstwie uczestniczącym w którymkolwiek z następujących rodzajów działalności:

a) wydobywanie uranu;

b) wzbogacanie i przetwarzanie uranu;

c) wytwarzanie towarów lub technologii zawartych w wykazach Grupy Dostawców Jądrowych lub Reżimu Kontrolnego Technologii Rakietowych.

ROZDZIAŁ IV

ZAMROŻENIE ŚRODKÓW FINANSOWYCH I ZASOBÓW GOSPODARCZYCH

Artykuł 23

1. Zamraża się wszystkie środki finansowe i zasoby gospodarcze należące do, będące własnością, pozostające w posiadaniu lub pod kontrolą osób, podmiotów i organów wymienionych w załączniku VIII. Załącznik VIII obejmuje osoby, podmioty i organy wskazane przez Radę Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych lub przez Komitet Sankcji zgodnie z pkt 12 rezolucji RB ONZ nr 1737 (2006), pkt 7 rezolucji RB ONZ nr 1803 (2008) lub pkt 11, 12 lub 19 rezolucji RB ONZ nr 1929 (2010).

2. Zamraża się wszystkie środki finansowe i zasoby gospodarcze należące do, będące własnością, pozostające w posiadaniu lub pod kontrolą osób, podmiotów i organów wymienionych w załączniku IX. Załącznik IX obejmuje osoby fizyczne i prawne, podmioty i organy, które zgodnie z art. 20 ust. 1 lit. b) i c) decyzji Rady 2010/413/WPZiB zostały określone jako:

a) zaangażowane w działania, bezpośrednio związane z działaniami lub wspierające działania Iranu stwarzające zagrożenie rozprzestrzeniania broni jądrowej lub tworzenie systemów przenoszenia broni jądrowej przez Iran, w tym przez zaangażowanie w dostarczanie zakazanych towarów i technologii, lub jako podmioty będące własnością lub pod kontrolą takich osób, podmiotów lub organów, w tym w sposób nielegalny, lub działające w ich imieniu lub na ich polecenie;

b) osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy, które obeszły lub naruszyły, lub pomagały wymienionym w wykazie osobom, podmiotom lub organom w obejściu lub naruszeniu przepisów niniejszego rozporządzenia, decyzji Rady 2010/413/WPZiB lub rezolucji RB ONZ nr 1737 (2006), rezolucji RB ONZ nr 1747 (2007), rezolucji RB ONZ nr 1803 (2008) i rezolucji RB ONZ nr 1929 (2010);

c) członkowie Korpusu Strażników Rewolucji Islamskiej (IRGC) lub osoby prawne, podmioty lub organy należące do IRGC lub kontrolowane przez IRGC lub należące do jednego lub większej liczby jego członków lub kontrolowane przez jednego lub większej liczby jego członków, lub osoby fizyczne bądź prawne, podmioty lub organy zapewniające ubezpieczenie lub inne istotne usługi IRGC, lub podmiotom do nich należącym lub przez nich kontrolowanym lub działającym w ich imieniu;

d) inne osoby, podmioty lub organy udzielające wsparcia, takiego jak wsparcie materialne, logistyczne lub finansowe, rządowi Iranu oraz podmiotom będącym ich własnością lub przez nie kontrolowanym, lub osobom i podmiotom z nimi związanym;

e) osoby prawne, podmioty lub organy należące do Linii Żeglugowych Islamskiej Republiki Iranu (IRISL) lub kontrolowane przez IRISL, lub osoby fizyczne bądź prawne, podmioty lub organy działające w ich imieniu, lub osoby fizyczne bądź prawne, podmioty lub organy zapewniające ubezpieczenie lub inne istotne usługi IRISL, lub podmiotom do nich należącym lub przez nie kontrolowanym lub działającym w ich imieniu.

Zgodnie z obowiązkiem zamrożenia środków finansowych i zasobów gospodarczych IRISL oraz wskazanych podmiotów będących własnością lub pod kontrolą IRISL, zakazuje się załadunku towarów na statki będące własnością IRISL lub takich wskazanych podmiotów lub czarterowane przez IRISL lub takie wskazane podmioty, oraz wyładunek towarów z takich statków w portach państw członkowskich.

Z obowiązku zamrożenia środków finansowych i zasobów gospodarczych IRISL oraz wskazanych podmiotów będących własnością lub pod kontrolą IRISL nie wynika wymóg zajęcia lub zatrzymania statków będących własnością takich podmiotów, ani transportowanego przez nie ładunku, w zakresie w jakim towary te należą do osób trzecich, ani też wymóg zatrzymania zatrudnionej przez te podmioty załogi.

3. Nie udostępnia się, bezpośrednio ani pośrednio, żadnych środków finansowych ani zasobów gospodarczych osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom ani organom wymienionym w załącznikach VIII i IX, ani nie udostępnia się takich środków finansowych ani zasobów gospodarczych na rzecz takich osób, podmiotów czy organów.

4. Bez uszczerbku dla odstępstw przewidzianych w art. 24, 25, 26, 27, 28, 28a lub 29 zabrania się świadczenia specjalistycznych usług w zakresie komunikatów finansowych, wykorzystywanych do wymiany danych finansowych, na rzecz osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów wymienionych w załącznikach VIII i IX.

5. Załączniki VIII i IX zawierają powody umieszczenia wymienionych osób, podmiotów i organów w wykazie, przedstawione przez Radę Bezpieczeństwa lub Komitet Sankcji.

6. Załączniki VIII i IX zawierają również, w miarę dostępności, informacje niezbędne do zidentyfikowania odnośnych osób fizycznych lub prawnych, podmiotów i organów, przedstawione przez Radę Bezpieczeństwa lub Komitet Sankcji. W odniesieniu do osób fizycznych, takie informacje mogą zawierać imiona i nazwiska, w tym pseudonimy, datę i miejsce urodzenia, obywatelstwo, numery paszportów i dokumentów tożsamości, płeć, adres, jeśli jest znany, a także funkcję lub zawód. W odniesieniu do osób prawnych, podmiotów i organów, takie informacje mogą zawierać nazwy, miejsce i datę rejestracji, numer rejestracji i miejsce prowadzenia działalności. W odniesieniu do linii lotniczych i przedsiębiorstw żeglugowych, załączniki VIII i IX zawierają również, w miarę dostępności, informacje niezbędne do zidentyfikowania każdego statku lub statku powietrznego należącego do wymienionego przedsiębiorstwa, takie jak oryginalny numer rejestracji lub nazwa. Załączniki VIII i IX zawierają także datę wskazania.

Artykuł 24

Na zasadzie odstępstwa od art. 23, właściwe organy mogą zezwolić na uwolnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych, jeżeli spełnione są następujące warunki:

a) środki finansowe lub zasoby gospodarcze są przedmiotem zajęcia sądowego, administracyjnego lub arbitrażowego ustanowionego przed dniem, w którym osoba, podmiot lub organ, o których mowa w art. 23, zostały wskazane przez Komitet Sankcji, Radę Bezpieczeństwa lub przez Radę, lub przedmiotem orzeczenia sądowego, administracyjnego lub arbitrażowego wydanego przed tym dniem;

b) środki finansowe lub zasoby gospodarcze zostaną wykorzystane wyłącznie w celu zaspokojenia roszczeń, na poczet których zostały zabezpieczone, lub roszczeń uznanych za zasadne w takim orzeczeniu, w granicach określonych przez mające zastosowanie przepisy ustawowe i wykonawcze regulujące prawa osób zgłaszających takie roszczenia;

c) decyzja o zajęciu lub orzeczenie nie zostały wydane na korzyść osoby, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku VIII lub IX;

d) uznanie zajęcia lub orzeczenia nie jest sprzeczne z porządkiem publicznym danego państwa członkowskiego; oraz

e) w przypadkach gdy zastosowanie ma art. 23 ust. 1, dane państwo członkowskie powiadomiło Komitet Sankcji o zajęciu lub orzeczeniu.

Artykuł 25

Na zasadzie odstępstwa od art. 23 i pod warunkiem, że płatność dokonywana przez osobę, podmiot lub organ wymienione w załączniku VIII lub IX jest należna na mocy umowy lub porozumienia zawartych przez daną osobę, podmiot lub organ lub zobowiązania powstałego na ich rzecz, zanim ta osoba, podmiot czy organ zostały wskazane przez Komitet Sankcji, Radę Bezpieczeństwa lub przez Radę, właściwe organy mogą zezwolić, na warunkach jakie uznają za stosowne, na uwolnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych, jeżeli spełnione są następujące warunki:

a) dany właściwy organ ustalił, że:

(i) środki finansowe lub zasoby gospodarcze zostaną wykorzystane do dokonania płatności przez osobę, podmiot lub organ wymienione w załączniku VIII lub IX;

(ii) płatność nie będzie finansować działalności zakazanej na mocy niniejszego rozporządzenia. Jeżeli płatność stanowi wynagrodzenie za dokonaną już działalność handlową oraz odpowiednie organy innego państwa członkowskiego potwierdziły wcześniej, że działalność ta nie była zakazana w momencie jej dokonywania, uznaje się, prima facie, że płatność ta nie będzie się przyczyniała do zakazanej działalności; oraz

(iii) dokonanie płatności nie narusza art. 23 ust. 3; oraz

b) w przypadkach gdy zastosowanie ma art. 23 ust. 1, dane państwo członkowskie powiadomiło Komitet Sankcji o tym ustaleniu i o swoim zamiarze udzielenia zezwolenia, a Komitet Sankcji w ciągu dziesięciu dni roboczych od dnia powiadomienia nie wyraził sprzeciwu.

Artykuł 26

1. Na zasadzie odstępstwa od art. 23 właściwe organy mogą zezwolić, na warunkach jakie uznają za stosowne, na uwolnienie lub udostępnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych, jeżeli spełnione są następujące warunki:

a) dany właściwy organ ustalił, że środki finansowe lub zasoby gospodarcze są:

(i) niezbędne do zaspokojenia podstawowych potrzeb osób wymienionych w załączniku VIII lub IX oraz pozostających na ich utrzymaniu członków rodziny, w tym do opłacenia artykułów spożywczych, czynszu lub kredytu hipotecznego, lekarstw i kosztów leczenia, podatków, składek na ubezpieczenie i opłat za usługi użyteczności publicznej;

(ii) przeznaczone wyłącznie na pokrycie uzasadnionych honorariów i zwrot wydatków związanych ze świadczeniem usług prawniczych;

(iii) przeznaczone wyłącznie na pokrycie kosztów opłat lub usług związanych ze zwykłym przechowywaniem lub utrzymywaniem zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych; lub

(iv) przeznaczone wyłącznie na pokrycie kosztów należnych w związku z wyrejestrowaniem statku oraz

b) w przypadku gdy zezwolenie dotyczy osoby, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku VIII, dane państwo członkowskie powiadomiło Komitet Sankcji o ustaleniu, o którym mowa w lit. a) i o swoim zamiarze udzielenia zezwolenia, a Komitet Sankcji w ciągu pięciu dni roboczych od dnia powiadomienia nie wyraził sprzeciwu.

2. Na zasadzie odstępstwa od art. 23, właściwe organy mogą zezwolić na uwolnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych lub na udostępnienie niektórych środków finansowych lub zasobów gospodarczych po ustaleniu, że są one niezbędne do pokrycia nadzwyczajnych wydatków lub zapłaty za towary lub ich przekazanie, nabywane na potrzeby reaktora lekkowodnego w Iranie, którego budowa rozpoczęła się przed grudniem 2006 r., lub za jakiekolwiek towary do celów, o których mowa w art. 6 lit. b) i c), pod warunkiem że, w przypadku gdy zezwolenie dotyczy osoby, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku VIII, dane państwo członkowskie powiadomiło o takim ustaleniu Komitet Sankcji, a Komitet Sankcji je zatwierdził.

Artykuł 27

Na zasadzie odstępstwa od art. 23 ust. 2 i 3, właściwe organy mogą zezwolić, na warunkach jakie uznają za stosowne, na uwolnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych lub na udostępnienie niektórych środków finansowych lub zasobów gospodarczych po ustaleniu, że są one niezbędne dla oficjalnych celów misji dyplomatycznych lub konsularnych lub organizacji międzynarodowych korzystających z immunitetów zgodnie z międzynarodowym prawem.

Artykuł 28

Na zasadzie odstępstwa od art. 23 ust. 2 właściwe organy mogą również zezwolić, na warunkach jakie uznają za stosowne, na:

a) uwolnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych Centralnego Banku Iranu po ustaleniu, że środki finansowe lub zasoby gospodarcze są niezbędne w celu zapewnienia instytucjom kredytowym lub finansowym płynności środków na finansowanie działalności handlowej, lub na obsługę pożyczki handlowej; lub

b) uwolnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych Centralnego Banku Iranu po ustaleniu, że środki finansowe lub zasoby gospodarcze są niezbędne w celu zwrotu należnych roszczeń na mocy umowy lub porozumienia zawartego przez osobę, podmiot lub organ z Iranu przed dniem 16 października 2012 r., jeśli taka umowa lub porozumienie stanowi o zwrocie zaległych kwot osobom, podmiotom lub organom podlegającym jurysdykcji państw członkowskich.

pod warunkiem, że dane państwo członkowskie powiadomiło inne państwa członkowskie i Komisję o zamiarze udzielenia zezwolenia na co najmniej dziesięć dnia roboczych przed wydaniem zezwolenia.

Artykuł 28a

Zakazów zawartych w art. 23 ust. 2 i 3 nie stosuje się do działań i transakcji dokonywanych w odniesieniu do podmiotów wymienionych w załączniku IX:

a) korzystających z praw wynikających z zawartej pierwotnie z suwerennym rządem innym niż rząd Iranu umowy o wspólnej produkcji, o której mowa w art. 39, przed dniem 27 października 2010 r., w zakresie, w jakim takie działania i transakcje odnoszą się do udziału tych podmiotów w takiej umowie;

b) w zakresie, w jakim jest to niezbędne do wykonania, do dnia 14 stycznia 2016 r. [1] , zobowiązań wynikających z umów, o których mowa w art. 12 ust. 1 lit. b), pod warunkiem że właściwy organ uprzednio, na podstawie indywidualnej oceny, zezwolił na te działania i transakcje i że zainteresowane państwo członkowskie powiadomiło inne państwa członkowskie oraz Komisję o zamiarze udzielenia zezwolenia.

Artykuł 28b

1. W drodze odstępstwa od art. 23 ust. 2 i 3, właściwe organy mogą zezwolić, na warunkach jakie uznają za stosowne, na uwolnienie zasobów gospodarczych lub udostępnienie środków finansowych lub zasobów gospodarczych, bezpośrednio lub pośrednio, na rzecz Ministerstwa ds. Ropy wymienionego w załączniku IX, po ustaleniu, że środki finansowe lub zasoby gospodarcze są niezbędne do realizacji umów dotyczących importu lub zakupu produktów petrochemicznych wymienionych w załączniku V, które pochodzą z Iranu lub zostały przywiezione z Iranu.

2. Dane państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie i Komisję, w terminie czterech tygodni, o zezwoleniach udzielonych na podstawie niniejszego artykułu.

Artykuł 29

1. Art. 23 ust. 3 nie uniemożliwia instytucjom finansowym ani kredytowym zasilania zamrożonych rachunków środkami przekazanymi na rachunek osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów wymienionych w wykazie, pod warunkiem że wszelkie kwoty dodatkowe na takich rachunkach są również zamrażane. Instytucja finansowa lub kredytowa niezwłocznie informuje właściwe organy o takich transakcjach.

2. Art. 23 ust. 3 nie ma zastosowania do kwot dodatkowych na zamrożonych rachunkach w postaci:

a) odsetek lub innych zysków na tych rachunkach; lub

b) płatności należnych na mocy umów lub porozumień zawartych lub zobowiązań powstałych przed datą, w której osoba, podmiot lub organ, o których mowa w art. 23, zostały wskazane przez Komitet Sankcji, Radę Bezpieczeństwa lub przez Radę;

pod warunkiem że wszelkie takie odsetki lub inne zyski i płatności zostaną zamrożone zgodnie z art. 23 ust. 1 lub 2.

3. Niniejszego artykułu nie można interpretować jako zezwolenia na przekazywanie środków finansowych, o których mowa w art. 30.

ROZDZIAŁ V

OGRANICZENIA W ZAKRESIE PRZEKAZYWANIA ŚRODKÓW FINANSOWYCH ORAZ USŁUG FINANSOWYCH

Artykuł 30

1. Zakazane jest przekazywanie środków finansowych między, z jednej strony, instytucjami finansowymi i kredytowymi objętymi zakresem niniejszego rozporządzenia, w rozumieniu art. 49, a z drugiej strony

a) instytucjami kredytowymi i finansowymi oraz kantorami wymiany walut (bureaux de change), z siedzibą w Iranie;

b) oddziałami i podmiotami zależnymi – w przypadku gdy objęte są zakresem niniejszego rozporządzenia – instytucji kredytowych i finansowych oraz kantorami wymiany walut (bureaux de change) z siedzibą w Iranie;

c) oddziałami i podmiotami zależnymi – w przypadku gdy nie są objęte zakresem niniejszego rozporządzenia – instytucji kredytowych i finansowych oraz kantorami wymiany walut (bureaux de change) z siedzibą w Iranie; oraz

d) instytucjami kredytowymi i finansowymi oraz kantorami wymiany walut (bureaux de change), niemającymi siedziby w Iranie, ale kontrolowanymi przez osoby, podmioty i organy mające siedzibę w Iranie,

chyba, że takie przekazywanie jest objęte zakresem ust. 2 i odbywa się zgodnie z ust. 3

2. Zezwala się na następujące przekazy, zgodnie z ust. 3:

a) przekazy dotyczące żywności, opieki zdrowotnej, sprzętu medycznego, lub służące celom rolnym lub humanitarnym;

b) przekazy dotyczące osobistych przekazów pieniężnych;

c) przekazy związane z konkretną umową handlową, pod warunkiem że taki przekaz nie jest zakazany na mocy niniejszego rozporządzenia;

d) przekazy dotyczące misji dyplomatycznych lub urzędów konsularnych lub organizacji międzynarodowych posiadających immunitet na mocy prawa międzynarodowego, w zakresie, w jakim przekazy te są przeznaczone na oficjalne cele misji dyplomatycznych lub urzędów konsularnych lub organizacji międzynarodowych posiadających immunitet na mocy prawa międzynarodowego;

e) przekazy dotyczące płatności mających na celu zaspokojenie roszczeń osób, podmiotów lub organów z Iranu lub przeciwko nim, lub przekazy o podobnych charakterze, pod warunkiem że nie przyczyniają się one do działań zakazanych na mocy niniejszego rozporządzenia, w indywidualnych przypadkach, jeżeli dane państwo członkowskie powiadomiło inne państwo członkowskie i Komisję, co najmniej z dziesięciodniowym wyprzedzeniem, o swoim zamiarze udzielenia zezwolenia.;

f) przekazy niezbędne do wykonania zobowiązań powstałych na mocy umów, o których mowa w art. 12 ust. 1 lit. b).

3. Przekazywanie środków finansowych, na które może zostać wydane zezwolenie zgodnie z ust. 2, odbywa się w następujący sposób:

a) przekazy związane z transakcjami dotyczącymi żywności, opieki zdrowotnej, sprzętu medycznego lub służące celom rolnym lub humanitarnym na kwoty poniżej 1 000 000 EUR lub stanowiących równowartość tej kwoty, a także osobiste przekazy pieniężne na kwoty poniżej 400 000 EUR lub stanowiących równowartość tej kwoty nie wymagają uprzedniego zezwolenia.

O przekazach o wartości równej lub wyższej niż 1 000 000 EUR lub stanowiących równowartość tej kwoty należy uprzednio powiadomić właściwe organy danego państwa członkowskiego na piśmie;

b) przekazy związane z transakcjami dotyczącymi żywności, opieki zdrowotnej, sprzętu medycznego lub służące celom rolnym lub humanitarnym na kwoty równe lub wyższe niż 1 000 000 EUR lub stanowiące równoważność tej kwoty, a także przekazy dotyczące transakcji związanych z osobistymi przekazami pieniężnymi na kwoty równe lub wyższe niż 400 000 EUR lub stanowiące równoważność tej kwoty, wymagają uprzedniego zezwolenia właściwych organów danego państwa członkowskiego zgodnie z ust. 2.

Państwa członkowskie informują się wzajemnie o wszelkich udzielonych zezwoleniach co trzy miesiące;

c) wszelkie inne przekazy o wartości równej lub wyższej niż 100 000 EUR lub stanowiące równoważność tej kwoty wymagają uprzedniego zezwolenia właściwych organów danego państwa członkowskiego zgodnie z ust. 2.

Państwa członkowskie informują się wzajemnie o wszelkich udzielonych zezwoleniach co trzy miesiące.

4. Przekazy środków pieniężnych w wysokości 10 000 EUR lub stanowiących równowartość tej kwoty nie wymagają wcześniejszego zezwolenia ani powiadomienia.

5. Powiadomienia i wnioski o zezwolenie dotyczące przekazywania środków podmiotowi, objętemu zakresem ust. 1 lit. a) do d) są kierowane przez dostawcę usług płatniczych zleceniodawcy lub w jego imieniu do właściwych organów państwa członkowskiego, w którym dostawca usług płatniczych ma siedzibę.

Powiadomienia i wnioski o zezwolenie dotyczące przekazywania środków finansowych od podmiotu, objętego zakresem ust. 1 lit a) do d) są kierowane przez dostawcę usług płatniczych odbiorcy lub w jego imieniu do właściwych organów państwa członkowskiego, w którym dostawca usług płatniczych ma siedzibę.

Jeżeli dostawca usług płatniczych zleceniodawcy lub odbiorcy nie jest objęty zakresem niniejszego rozporządzenia, powiadomienia i wnioski o zezwolenie są kierowane, w przypadku przekazu do podmiotu, objętego zakresem ust. 1 lit. a) do d) przez zleceniodawcę, a w przypadku przekazu pochodzącego od podmiotu, objętego zakresem ust. 1 lit. a) do d), przez odbiorcę właściwym organom państw członkowskich, w których odpowiednio, zleceniodawca lub odbiorca mają miejsce zamieszkania.

6. Instytucje kredytowe i finansowe, objęte zakresem niniejszego rozporządzenia w ramach działalności prowadzonej z podmiotami, o których mowa w ust. 1 ust. a) do d), oraz aby zapobiegać naruszeniom postanowień niniejszego rozporządzenia, prowadzą zwiększony nadzór w taki sposób, że:

a) stale nadzorują operacje prowadzone na rachunkach, w szczególności poprzez programy umożliwiające należyte nadzorowanie klientów;

b) wymagają, aby na blankietach zleceń płatniczych wypełniane były wszystkie rubryki dotyczące zleceniodawcy i beneficjenta danej transakcji, a jeżeli informacje te nie są wpisane – odmawiają przeprowadzenia operacji;

c) przechowują całą dokumentację transakcji przez pięć lat i na żądanie udostępniają ją organom krajowym;

d) jeśli mają uzasadnione podstawy, by podejrzewać, że działalność prowadzona z instytucjami kredytowymi i finansowymi może naruszać przepisy niniejszego rozporządzenia, niezwłocznie zawiadamiają o swoich podejrzeniach jednostkę analityki finansowej (FIU) lub inny właściwy organ wskazany przez dane państwo członkowskie, bez uszczerbku dla art. 5 i 23. FIU lub taki inny właściwy organ będą działały jako krajowe centrum otrzymujące i analizujące zawiadomienia o transakcjach, co do których istnieje podejrzenie, że mogą naruszać przepisy niniejszego rozporządzenia. FIU lub taki inny właściwy organ mają bezpośredni lub pośredni terminowy dostęp do informacji finansowych i administracyjnych oraz do informacji związanych z egzekwowaniem prawa, które uznają za niezbędne do odpowiedniego wypełniania tej funkcji, w tym do analizy zawiadomienia o podejrzanych transakcjach.

Artykuł 30a

1. Przekazywanie środków finansowych na rzecz i od osób, podmiotów i organów z Iranu, które nie są objęte zakresem art. 30 ust. 1, musi odbywać się w następujący sposób:

a) przekazy związane z transakcjami obejmującymi środki spożywcze, opiekę medyczną, sprzęt medyczny lub służące celom rolnym lub humanitarnym nie wymagają uprzedniego zezwolenia;

O przekazach o wartości równej lub wyższej niż 10 000 EUR lub stanowiących równowartość tej kwoty należy uprzednio powiadomić właściwe organy danego państwa członkowskiego na piśmie;

b) wszelkie inne przekazy na kwoty mniejsze niż 400 000 EUR lub stanowiących równowartość tej kwoty nie wymagają uprzedniego zezwolenia;

O przekazach o wartości równej lub wyższej niż 10 000 EUR lub stanowiących równowartość tej kwoty należy uprzednio powiadomić właściwe organy danego państwa członkowskiego na piśmie;

c) wszelkie inne przekazy o wartości równej lub wyższej niż 400 000 EUR lub stanowiące równowartość tej kwoty wymagają uprzedniego zezwolenia właściwych organów danego państwa członkowskiego.

Państwa członkowskie informują się wzajemnie o wszelkich odmowach udzielenia zezwolenia co trzy miesiące.

2. Przekazy środków pieniężnych w wysokości poniżej 10 000 EUR lub równoważnej nie wymagają wcześniejszego zezwolenia ani powiadomienia.

3. Powiadomienia i wnioski o zezwolenie dotyczące przekazywania środków finansowych przetwarzane są w następujący sposób:

a) w przypadku elektronicznych przekazów środków finansowych przeprowadzanych przez instytucje kredytowe lub finansowe,

(i) powiadomienia i wnioski o zezwolenie dotyczące przekazywania środków finansowych do osób, podmiotów lub organów z Iranu, które znajdują się poza Unią, są kierowane przez dostawcę usług płatniczych zleceniodawcy lub w jego imieniu do właściwych organów państwa członkowskiego, w którym dostawca usług płatniczych ma siedzibę;

(ii) powiadomienia i wnioski o zezwolenie dotyczące przekazywania środków finansowych od osób, podmiotów lub organów z Iranu, które znajdują się poza Unią, są kierowane przez dostawcę usług płatniczych odbiorcy lub w jego imieniu do właściwych organów państwa członkowskiego, w którym dostawca usług płatniczych ma siedzibę;

(iii) jeśli, w przypadku (i) i (ii) dostawca usług płatniczych zleceniodawcy lub odbiorcy nie jest objęty zakresem niniejszego rozporządzenia, powiadomienia i wnioski o zezwolenia kierowane są przez zleceniodawcę w przypadku przekazywania na rzecz osoby, podmiotu lub organu z Iranu lub odbiorcę, w przypadku przekazu od osoby, podmiotu lub organu z Iranu do właściwych organów państwa członkowskiego, w którym, odpowiednio, zleceniodawca lub odbiorca zamieszkują;

(iv) powiadomienia i wnioski o zezwolenie dotyczące przekazywania środków finansowych do osób, podmiotów lub organów z Iranu, które znajdują się w Unii, są kierowane przez dostawcę usług płatniczych odbiorcy lub w jego imieniu do właściwych organów państwa członkowskiego, w którym dostawca usług płatniczych ma siedzibę;

(v) powiadomienia i wnioski o zezwolenie dotyczące przekazywania środków finansowych od osób, podmiotów lub organów z Iranu, które znajdują się w Unii, są kierowane przez dostawcę usług płatniczych zleceniodawcy lub w jego imieniu do właściwych organów państwa członkowskiego, w którym dostawca usług płatniczych ma siedzibę;

(vi) jeśli, w przypadku (iv) i (v) dostawca usług płatniczych zleceniodawcy lub odbiorcy nie jest objęty zakresem niniejszego rozporządzenia, powiadomienia i wnioski o zezwolenia kierowane są przez zleceniodawcę w przypadku przekazywania na rzecz osoby, podmiotu lub organu z Iranu lub odbiorcę, w przypadku przekazu od osoby, podmiotu lub organu z Iranu do właściwych organów państwa członkowskiego, w którym, odpowiednio, zleceniodawca lub odbiorca zamieszkują;

(vii) w odniesieniu do przekazywania środków finansowych do lub od osoby, podmiotu lub organu z Iranu w przypadku, gdy ani zleceniodawca ani odbiorca ani ich odpowiedni dostawcy usług płatniczych nie są objęci zakresem niniejszego rozporządzenia, lecz dostawca usług płatniczych, który jest objęty zakresem niniejszego rozporządzenia, działa jako pośrednik, ten dostawca usług płatniczych musi spełnić obowiązek powiadomienia lub wystąpienia o zezwolenie, w zależności od przypadku, jeśli wie lub ma uzasadniony powód, by podejrzewać, że przekazywanie odbywa się do lub od osoby, podmiotu lub organu z Iranu. W przypadku gdy kilku dostawców usług płatniczych działa w charakterze pośredników, jedynie ten dostawca usług płatniczych, który jako pierwszy dokonał przekazania, musi spełnić, odpowiednio, obowiązek powiadomienia lub uzyskania zezwolenia. Wszelkie powiadomienia lub wioski o zezwolenie muszą być kierowane do właściwych organów państwa członkowskiego, w którym dostawca usług płatniczych ma siedzibę;

(viii) w przypadku gdy w szereg powiązanych przekazów środków finansowych zaangażowanych jest kilku dostawców usług płatniczych, przekazy w Unii zawierają odniesienie do zezwolenia udzielonego na mocy niniejszego artykułu;

b) w przypadku przekazów dokonywanych poprzez środki inne niż elektroniczne, powiadomienia i wnioski o zezwolenie dotyczące przekazywania środków finansowych przetwarzane są w następujący sposób:

(i) powiadomienia i wnioski o zezwolenie dotyczące przekazów do osób, podmiotów lub organów z Iranu są kierowane przez zleceniodawcę do właściwych organów państwa członkowskiego, w którym zleceniodawca zamieszkuje;

(ii) powiadomienia i wnioski o zezwolenie dotyczące przekazów od osób, podmiotów lub organów z Iranu są kierowane przez odbiorcę do właściwych organów państwa członkowskiego, w którym odbiorca zamieszkuje.

Artykuł 30b

1. Jeśli zezwolenie zostało przyznane zgodnie z art. 24, 25, 26, 27, 28 lub 28a, art. 30 i30a nie mają zastosowania.

Wymóg uzyskania wcześniejszego zezwolenia na przekaz środków finansowych, jak określono w art. 30 ust. 3 lit. b) i c), pozostaje bez uszczerbku dla dokonywania przekazów środków finansowych notyfikowanych z wyprzedzeniem odpowiedniemu organowi lub dokonywanych po uzyskaniu zezwolenia odpowiedniego organu przed dniem 22 grudnia 2012 r. Taki przekaz środków finansowych powinien być dokonany przed dniem 15 kwietnia 2013 r.

Art. 30 i 30a nie mają zastosowania w odniesieniu do przekazu środków finansowych, o których mowa w art. 29.

2. Art. 30 ust. 3 i art. 30a ust. 1 mają zastosowanie niezależnie od tego, czy przekazania środków finansowych dokonano poprzez jedną operację czy szereg operacji, które wydają się być ze sobą powiązane. Do celów niniejszego rozporządzenia, „operacje, które wydają się być ze sobą powiązane” obejmują:

a) szereg kolejnych przekazów od lub do tej samej instytucji finansowej lub kredytowej, objętej zakresem art. 30 ust. 1 lit. a) do d) lub od lub do tej samej osoby, podmiotu lub organu z Iranu, dokonywanych w związku z jednorazowym obowiązkiem przekazania środków finansowych, gdzie każdy indywidualny przekaz nie przekracza odpowiedniego progu określonego w art. 30 i art. 30a, lecz przekazy łącznie spełniają kryteria powiadomienia lub zezwolenia; lub

b) łańcuch przekazów obejmujących różnych dostawców usług płatniczych lub osób fizycznych lub prawnych, który stanowi wypełnienie jednorazowego obowiązku przekazania środków finansowych.

3. Do celów art. 30 ust. 3lit. b), art. 30 ust. 3 lit. c) oraz art. 30a ust. 1 lit. c) właściwe organy państw członkowskich udzielają, na warunkach jakie uznają za stosowne, zezwolenia, chyba że mają uzasadnione powody, by stwierdzić, że dany przekaz środków finansowych, który wymaga zezwolenia, wiązałby się z naruszeniem jakiegokolwiek zakazu lub obowiązków w niniejszym rozporządzeniu.

Właściwe organy mogą wymagać opłaty za rozpatrzenie wniosków o udzielenie zezwolenia.

4. Do celów art. 30a ust. 1 lit. c) zezwolenie uznaje się za udzielone, jeżeli właściwy organ otrzymał wniosek na piśmie o udzielenie zezwolenia i, w terminie czterech tygodni, nie sprzeciwił się na piśmie przekazaniu środków finansowych. Jeżeli sprzeciw wniesiono ze względu na toczące się dochodzenie, właściwy organ stwierdza ten fakt i niezwłocznie powiadamia o swojej decyzji. Właściwe organy mają bezpośredni lub pośredni terminowy dostęp do informacji finansowych, administracyjnych i związanych z egzekwowaniem prawa, które są niezbędne do przeprowadzenia dochodzenia.

5. Następujące osoby, podmioty lub organy nie są objęte zakresem art. 30 oraz 30a:

a) osoby, podmioty lub organy, które dokonują jedynie konwersji dokumentów papierowych na dane w formie elektronicznej i działają na podstawie umowy z instytucją kredytową lub instytucją finansową;

b) osoby, podmioty lub organy, które jedynie dostarczają instytucjom kredytowym lub finansowym systemy informacyjne lub inne systemy wspierające przekazywanie środków finansowych; lub

c) osoby, podmioty lub organy, które jedynie dostarczają instytucjom kredytowym lub finansowym systemy rozliczeniowe i rozrachunkowe.

Artykuł 31

1. Oddziały i podmioty zależne instytucji kredytowych i finansowych mających siedzibę w Iranie, objęte zakresem niniejszego rozporządzenia, w rozumieniu art. 49 powiadamiają właściwy organ państwa członkowskiego, w którym mają siedzibę, o wszystkich dokonanych lub otrzymanych przez nie przekazach środków finansowych, o nazwach/imionach i nazwiskach stron, kwocie i dacie transakcji, w terminie pięciu dni roboczych od dokonania lub otrzymania danego przekazu środków. Jeżeli dostępna jest taka informacja, powiadomienie musi określać rodzaj transakcji oraz, w stosownych przypadkach, rodzaj towarów, których ona dotyczy, a zwłaszcza musi wskazać, czy dotyczy ona towarów objętych zakresem załącznika I, II, III, IVA, V, VI, VIA, VIB, VII, VIIA lub VIIB niniejszego rozporządzenia, a także – jeżeli wywóz tych towarów wymaga zezwolenia – wskazywać numer udzielonego zezwolenia.

2. Z zastrzeżeniem ustaleń odnoszących się do wymiany informacji i zgodnie z tymi ustaleniami, powiadomione właściwe organy niezwłocznie przekazują informacje o powiadomieniach, o których mowa w ust. 1, stosownie do potrzeb, aby uniemożliwić jakąkolwiek transakcję, która mogłaby przyczyniać się do działań stwarzających zagrożenie rozprzestrzeniania broni jądrowej lub tworzenia systemów przenoszenia broni jądrowej, właściwym organom pozostałych państw członkowskich, w których mają siedzibę strony takich transakcji.

Artykuł 32

(skreślony).

Artykuł 33

1. Instytucjom kredytowym i finansowym objętym zakresem art. 49 zakazuje się również wszelkich następujących działań:

a) otwierania nowych rachunków bankowych w instytucjach kredytowych lub finansowych mających siedzibę w Iranie lub w jakichkolwiek instytucjach kredytowych lub finansowych, o których mowa w art. 30 ust. 1;

b) nawiązywania nowej współpracy w ramach bankowości korespondenckiej z instytucjami kredytowymi lub finansowymi mającymi siedzibę w Iranie lub z jakimikolwiek instytucjami kredytowymi lub finansowymi, o których mowa w art. 30 ust. 1;

c) otwierania nowego przedstawicielstwa w Iranie lub ustanawiania nowego oddziału lub podmiotu zależnego w Iranie;

d) ustanawiania nowych spółek joint venture z instytucjami kredytowymi lub finansowymi z siedzibą w Iranie lub z jakimikolwiek instytucjami kredytowymi lub finansowymi, o których mowa w art. 30 ust. 1.

2. Zakazuje się:

a) zezwalania na otwarcie przedstawicielstwa lub ustanowienie oddziału lub podmiotu zależnego w Unii przez instytucje kredytowe lub finansowe z siedzibą w Iranie lub jakiekolwiek instytucje kredytowe lub finansowe, o których mowa w art. 30 ust. 1;

b) zawierania na rzecz lub w imieniu instytucji kredytowych lub finansowych z siedzibą w Iranie lub na rzecz lub w imieniu jakichkolwiek instytucji kredytowych lub finansowych, o których mowa w art. 30 ust. 1, umów dotyczących utworzenia przedstawicielstwa, oddziału lub podmiotu zależnego w Unii;

c) udzielania zezwoleń na podejmowanie i prowadzenie działalności instytucji kredytowej lub jakiejkolwiek innej działalności wymagającej uprzedniego zezwolenia, przez przedstawicielstwo, oddział lub podmiot zależny instytucji kredytowych lub finansowych z siedzibą w Iranie lub jakichkolwiek instytucji kredytowych lub finansowych, o których mowa w art. 30 ust. 1, jeżeli przedstawicielstwo, oddział lub podmiot zależny nie prowadziły działalności przed dniem 26 lipca 2010 r.;

d) nabywania lub zwiększania udziałów w instytucjach kredytowych lub finansowych objętych zakresem art. 49 lub nabywania jakichkolwiek innych tytułów własności w takich instytucjach przez jakiekolwiek instytucje kredytowe lub finansowe, o których mowa w art. 30 ust. 1.

Artykuł 34

Zakazuje się:

a) sprzedaży lub nabywania publicznych lub gwarantowanych przez państwo obligacji wyemitowanych po dniu 26 lipca 2010 r., bezpośrednio lub pośrednio, na rzecz lub od następujących podmiotów:

(i) Iranu lub jego rządu oraz jego organów publicznych, przedsiębiorstw i agencji;

(ii) instytucji kredytowych lub finansowych mających siedzibę w Iranie lub jakichkolwiek instytucji kredytowych lub finansowych, o których mowa w art. 30 ust. 1;

(iii) osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów działających w imieniu lub na polecenie osób prawnych, podmiotów lub organów, o których mowa w ppkt (i) lub (ii);

(iv) osób prawnych, podmiotów lub organów będących własnością lub pod kontrolą osób prawnych, podmiotów lub organów, o których mowa w ppkt (i), (ii) lub (iii);

b) świadczenia na rzecz osób, podmiotów lub organów, o których mowa w lit. a), usług pośrednictwa w odniesieniu do publicznych lub gwarantowanych przez władze publiczne obligacji wyemitowanych po dniu 26 lipca 2010 r.;

c) pomagania osobom, podmiotom lub organom, o których mowa w lit. a), w emitowaniu publicznych lub gwarantowanych przez władze publiczne obligacji, poprzez świadczenie usług pośrednictwa, reklamę lub jakiekolwiek inne usługi w odniesieniu do takich obligacji.

Artykuł 35

1. Zakazuje się ubezpieczania lub reasekuracji lub pośredniczenia w ubezpieczaniu lub reasekuracji na rzecz:

a) Iranu lub jego rządu oraz jego organów publicznych, przedsiębiorstw i agencji;

b) osób, podmiotów lub organów z Iranu innych niż osób fizycznych; lub

c) osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów działających w imieniu lub na polecenie osób prawnych, podmiotów lub organów, o których mowa w lit. a) lub b).

2. Ust. 1 lit. a) i b) nie ma zastosowania do świadczenia usług ubezpieczenia obowiązkowego lub ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej lub reasekuracji, lub pośredniczenia w nich, na rzecz osób, podmiotów lub organów z Iranu, ani do świadczenia usług ubezpieczenia irańskim misjom dyplomatycznym lub konsularnym w Unii.

3. Ust. 1 lit. c) nie ma zastosowania do świadczenia osobom fizycznym usług ubezpieczenia, w tym ubezpieczenia zdrowotnego lub podróżnego, lub reasekuracji, w związku z ich życiem prywatnym, lub pośredniczenia w nich, z wyjątkiem osób wymienionych w załącznikach VIII i IX.

Ust. 1 lit. c) nie uniemożliwia świadczenia usług ubezpieczenia lub reasekuracji lub pośredniczenia w ubezpieczaniu na rzecz właściciela statku, statku powietrznego lub pojazdu wyczarterowanego przez osobę, podmiot lub organ, o których mowa w ust. 1 lit. a) lub b).

Na użytek ust. 1 lit. c) osoby, podmiotu lub organu nie uznaje się za działające na polecenie osoby, podmiotu lub organu, o których mowa w ust. 1 lit. a) i b), jeżeli polecenie to dotyczy dokowania, załadunku, wyładunku lub bezpiecznego tymczasowego tranzytu przez irańskie wody terytorialne lub przestrzeń powietrzną statku lub statku powietrznego.

4. Niniejszy artykuł zakazuje przedłużania lub odnawiania umów ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych zawartych przed dniem 27 października 2010 r., ale – bez uszczerbku dla art. 23 ust. 3 – nie zakazuje wypełniania umów zawartych przed tą datą.

ROZDZIAŁ VI

OGRANICZENIA DOTYCZĄCE TRANSPORTU

Artykuł 36

1. W celu zapobieżenia przekazywaniu towarów lub technologii objętych wspólnym wykazem uzbrojenia lub takich, których dostawa, sprzedaż, przekazywanie, wywóz lub przywóz są zakazane na mocy niniejszego rozporządzenia, a ponadto oprócz obowiązku przekazania właściwym organom celnym informacji przed przybyciem i wyjazdem zgodnie ze stosownymi przepisami dotyczącymi przywozowych i wywozowych deklaracji skróconych oraz zgłoszeń celnych w rozporządzeniu (EWG) nr 2913/92 (²¹) i rozporządzeniu (EWG) nr 2454/93 (²²), osoba, która przekazuje informacje, o których mowa w ust. 2 niniejszego artykułu, składa oświadczenie dotyczące tego, czy towary są objęte wspólnym wykazem uzbrojenia lub niniejszego rozporządzenia oraz, w przypadku gdy ich wywóz wymaga uzyskania zezwolenia, przedstawia szczegółowe dane dotyczące przyznanego im zezwolenia na wywóz.

2. Wymagane dodatkowe informacje, o których mowa w niniejszym artykule, przedstawiane są w zależności od przypadku w formie pisemnej albo przy wykorzystaniu zgłoszenia celnego.

Artykuł 37

1. Zakazuje się świadczenia usług bunkrowania lub zaopatrywania statków będących własnością lub pod kontrolą – bezpośrednio lub pośrednio – osób, podmiotów lub organów z Iranu, oraz jakichkolwiek innych usług na rzecz takich statków, w przypadku gdy usługodawcy mają informacje, w tym od właściwych organów celnych na podstawie informacji przekazanych przed przybyciem i wyjazdem, o których mowa w art. 36, dające uzasadnione podstawy, by przypuszczać, że statki te przewożą towary objęte wspólnym wykazem uzbrojenia lub towary, których dostawa, sprzedaż, przekazywanie lub wywóz są zakazane na mocy niniejszego rozporządzenia, chyba że świadczenie takich usług jest konieczne ze względów humanitarnych i bezpieczeństwa.

2. Zakazuje się świadczenia usług inżynieryjnych i konserwacyjnych na rzecz samolotów transportowych będących własnością lub pod kontrolą – bezpośrednio lub pośrednio – osób, podmiotów lub organów z Iranu, w przypadku gdy usługodawcy mają informacje, w tym od właściwych organów celnych na podstawie informacji przekazanych przed przybyciem i wyjazdem, o których mowa w art. 36, dające uzasadnione podstawy, by przypuszczać, że samolot transportowy przewozi towary objęte wspólnym wykazem uzbrojenia lub towary, których dostawa, sprzedaż, przekazywanie lub wywóz są zakazane na mocy niniejszego rozporządzenia, chyba że świadczenie takich usług jest konieczne ze względów humanitarnych lub bezpieczeństwa.

3. Zakazy ustanowione w ust. 1 i 2 niniejszego artykułu stosuje się do momentu, w którym ładunek zostanie poddany kontroli, a następnie, w razie konieczności, zajęty lub usunięty, stosownie do okoliczności.

Wszelkie czynności zajęcia i usunięcia mogą – zgodnie z prawem krajowym lub decyzją właściwego organu – być przeprowadzane na koszt importera lub koszty te mogą być odzyskiwane od jakiejkolwiek innej osoby lub podmiotu odpowiedzialnych za próbę nielegalnego dostarczania, sprzedawania, przekazywania lub eksportu.

Artykuł 37a

1. Zakazane jest świadczenie następujących usług w odniesieniu do zbiornikowców i statków towarowych pod banderą Islamskiej Republiki Iranu lub posiadanych, czarterowanych lub obsługiwanych, bezpośrednio lub pośrednio, przez osoby, podmioty lub organy z Iranu:

a) świadczenie wszelkiego rodzaju usług klasyfikacji, w tym, ale nie tylko:

(i) opracowanie i stosowanie zasad klasyfikacji lub specyfikacji technicznych dotyczących projektowania, budowy, wyposażenia i konserwacji statków, jak również pokładowych systemów zarządzania;

(ii) przeprowadzanie badań i kontroli zgodnie z zasadami i procedurami klasyfikacji,

(iii) nadawanie znaku klasy oraz wydawanie, zatwierdzanie lub odnawianie certyfikatów zgodności z zasadami klasyfikacji lub specyfikacjami;

b) nadzór nad projektowaniem, budową lub naprawą statków lub ich części, w tym bloków, elementów, maszyn, instalacji elektrycznych i instalacji kontrolnych oraz uczestniczenie w nim, a także odnośna pomoc techniczna, w finansowaniu lub pomoc finansowa

c) kontrola, testowanie i certyfikacja sprzętu morskiego, materiałów i części składowych, jak również nadzór nad ich instalacją na pokładzie oraz nadzór nad integracją systemów;

d) przeprowadzanie badań, kontroli, audytów i wizyt oraz wydawanie, odnawianie lub zatwierdzanie odpowiednich certyfikatów i dokumentów zgodności, w imieniu administracji państwa bandery, zgodnie z Międzynarodową konwencją o bezpieczeństwie życia na morzu z 1974 r., w brzmieniu poprawionym (SOLAS 1974), wraz z Protokołem z 1988 r.; Międzynarodową konwencją o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki, 1973 r., zmienioną Protokołem z 1978 r. dotyczącym tej konwencji, w brzmieniu poprawionym (MARPOL 73/78); Konwencją o międzynarodowych przepisach w sprawie zapobiegania zderzeniom na morzu z 1972 r., w brzmieniu zmienionym (COLREG 1972); Międzynarodową konwencją o liniach ładunkowych, 1966 r. (1966) oraz jej Protokołem z 1988 r.; Międzynarodową konwencją o wymaganiach w zakresie wyszkolenia marynarzy, wydawania im świadectw oraz pełnienia wacht, 1978 r., w brzmieniu poprawionym (STCW); oraz Międzynarodowa konwencja o pomierzaniu pojemności statków, 1969 (TONNAGE 1969);

2. zakaz ustanowiony w ust. 1 stosuje się od dnia 15 stycznia 2013 r.

Artykuł 37b

1. Zabrania się udostępniania statków przeznaczonych do transportu lub przechowywania ropy naftowej i wyrobów petrochemicznych:

(i) osobom, podmiotom i organom z Iranu; lub

(ii) osobom, podmiotom lub organom, chyba że podmiot udostępniający statek przedsięwziął środki zapobiegające używanie statku do transportu lub przechowywania ropy naftowej lub produktów petrochemicznych pochodzących z Iranu lub wywiezionych z Iranu.

2. Zakaz ustanowiony w ust. 1 pozostaje bez uszczerbku dla wykonywania zobowiązań wynikających z umów lub umów dodatkowych, o których mowa w art. 12 ust. 1 lit. b), oraz w art. 14 ust. 1 lit. b) i c), o ile o przywozie i transporcie irańskiej ropy naftowej lub produktów naftowych zostały powiadomione odpowiednie organy, zgodnie z art. 12 ust. 1 lub art. 14 ust. 1.

3. Zawiesza się zakaz przewidziany w ust. 1.

ROZDZIAŁ VII

PRZEPISY OGÓLNE I KOŃCOWE

Artykuł 38

1. Nie są zaspokajane żadne roszczenia w związku z jakąkolwiek umową lub transakcją, których wykonanie zostało zakłócone, bezpośrednio lub pośrednio, w całości lub części, przez środki nałożone na mocy niniejszego rozporządzenia, w tym roszczenia odszkodowawcze lub jakiekolwiek inne roszczenia tego rodzaju, takie jak roszczenia o odszkodowanie lub roszczenia wynikające z gwarancji, w szczególności roszczenia o prolongatę lub spłatę zobowiązań, gwarancji lub odszkodowania, zwłaszcza gwarancji finansowych lub finansowych listów gwarancyjnych, w jakiejkolwiek formie, o ile zostały one wniesione przez:

a) wskazane osoby, podmioty lub organy wymienione w załącznikach VIII i IX;

b) wszelkie inne osoby, podmioty lub organy z Iranu, w tym rząd irański;

c) wszelkie osoby, podmioty lub organy działające za pośrednictwem lub w imieniu jednej z osób, podmiotów lub organów, o których mowa w lit. a) i b).

2. Wykonanie umowy lub transakcji traktuje się jako zakłócone przez środki nałożone na mocy niniejszego rozporządzenia w przypadku gdy istnienie lub przedmiot roszczenia wynika bezpośrednio lub pośrednio z tych środków.

3. We wszelkich postępowaniach zmierzających do zaspokojenia roszczenia ciężar dowodu, że zaspokojenie roszczenia nie jest zakazane przez ust. 1, spoczywa na osobie dochodzącej zaspokojenia tego roszczenia.

4. Niniejszy artykuł pozostaje bez uszczerbku dla prawa osób, podmiotów i organów, o których mowa w ust. 1, do wystąpienia o sądową kontrolę legalności niewypełnienia zobowiązań umownych zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.

Artykuł 39

Na użytek art. 8 i 9, art. 17 ust. 2 lit. b), art. 30 i 35 za każdą osobę, podmiot lub organ z Iranu nie uznaje się jakiegokolwiek organu, podmiotu lub osoby korzystających z praw wynikających z zawartej pierwotnie z suwerennym rządem innym niż rząd Iranu umowy o wspólnej produkcji przed dniem 27 października 2010 r. W takich przypadkach i w związku z art. 8 właściwy organ państwa członkowskiego może wymagać od każdego organu lub podmiotu przedstawienia stosownych gwarancji dotyczących użytkownika końcowego w odniesieniu do wszelkich transakcji sprzedaży, dostaw, przekazywania lub wywozu kluczowego sprzętu lub technologii wymienionych w załączniku VI.

Artykuł 40

1. Bez uszczerbku dla mających zastosowanie przepisów dotyczących sprawozdawczości, poufności i tajemnicy zawodowej, osoby fizyczne i prawne, podmioty i organy:

a) niezwłocznie dostarczają wszelkie informacje, które ułatwiłyby przestrzeganie przepisów niniejszego rozporządzenia, takie jak informacje dotyczące rachunków lub kwot zamrożonych zgodnie z art. 23, właściwym organom państw członkowskich, w których te osoby fizyczne i prawne, podmioty i organy zamieszkują lub znajdują się, i przekazują takie informacje Komisji, bezpośrednio lub za pośrednictwem państw członkowskich;

b) współpracują z właściwymi organami w zakresie weryfikacji tych informacji

2. Wszelkie dodatkowe informacje uzyskane bezpośrednio przez Komisję są udostępniane zainteresowanemu państwu członkowskiemu.

3. Wszelkie informacje dostarczone lub otrzymane zgodnie z niniejszym artykułem są wykorzystywane jedynie do celów, dla których je dostarczono lub otrzymano.

Artykuł 41

Zakazuje się świadomego i umyślnego uczestnictwa w działaniach, których celem lub skutkiem jest ominięcie środków, o których mowa w art. 2, 5 ust. 1, 8, 9, 10a, 10b, 10d, 10e, 11, 13, 14a, 15a, 15b, 17, 22, 23, 30, 30a, 34, 35, 37a lub 37b.

Artykuł 42

1. Osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy, lub ich dyrektorzy lub pracownicy, którzy dokonują zamrożenia środków finansowych i zasobów gospodarczych lub odmawiają ich udostępnienia, w dobrej wierze i w oparciu o przekonanie, że działanie takie jest zgodne z niniejszym rozporządzeniem, nie ponoszą z tego tytułu żadnej odpowiedzialności, chyba że dowiedziono, że środki finansowe i zasoby gospodarcze zostały zamrożone lub zatrzymane na skutek niedbalstwa.

2. Środki określone w niniejszym rozporządzeniu nie stanowią podstawy jakiejkolwiek odpowiedzialności osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów, jeżeli nie wiedziały one i nie miały uzasadnionego powodu, by podejrzewać, że ich działania naruszałyby te zakazy.

3. Osoby, podmioty lub organy objęte zakresem niniejszego rozporządzenia, lub pracownicy lub dyrektorzy takich osób, podmiotów lub organów, którzy w dobrej wierze, zgodnie z art. 30, 31 i 32, ujawnili informacje, o których mowa w art. 30, 31 i 32, nie ponoszą żadnej odpowiedzialności z tego tytułu.

Artykuł 43

1. Państwo członkowskie może podjąć wszelkie działania, które uzna za niezbędne dla zapewnienia przestrzegania stosownych międzynarodowych, unijnych lub krajowych obowiązków prawnych w zakresie zdrowia i bezpieczeństwa pracowników oraz ochrony środowiska w przypadkach, gdy wdrożenie niniejszego rozporządzenia może mieć wpływ na współpracę z osobą, podmiotem lub organem z Iranu.

2. Na użytek działań podejmowanych zgodnie z ust. 1 nie mają zastosowania zakazy określone w art. 8 i 9, art. 17 ust. 2 lit. b), art. 23 ust. 2, art. 30 i 35.

3. Dane państwo członkowskie powiadamia pozostałe państwa członkowskie i Komisję o ustaleniu, o którym mowa w ust. 1, oraz o swoim zamiarze udzielenia zezwolenia, na co najmniej dziesięć dni roboczych przed wydaniem zezwolenia. W przypadku zagrożenia dla środowiska lub zdrowia i bezpieczeństwa pracowników w Unii wymagającego pilnych działań dane państwo członkowskie może udzielić zezwolenia bez uprzedniego zgłoszenia i powiadamia pozostałe państwa członkowskie i Komisję w ciągu trzech dni roboczych od wydania zezwolenia.

Artykuł 43a

1. W drodze odstępstwa od art. 8, 9, art. 17 ust. 1 w odniesieniu do osób, podmiotów lub organów z Iranu, o których mowa w art. 17 ust. 2 lit. b), art. 23 ust. 2 i 3, o ile dotyczą one osób, podmiotów lub organów wymienionych w załączniku IX, art. 30 i 35, właściwe organy państwa członkowskiego mogą zezwolić na warunkach, jakie uznają za stosowne, na działania w zakresie poszukiwania lub wydobycia węglowodorów w Unii podejmowane na podstawie koncesji na takie poszukiwania lub wydobycie wydanej przez państwo członkowskie osobie, podmiotowi lub organowi wymienionym w załączniku IX, jeśli spełnione są następujące warunki:

a) koncesję na poszukiwanie lub wydobycie węglowodorów w Unii wydano przed dniem, w którym osoba, podmiot lub organ wymienione w załączniku IX zostały wskazane; oraz

b) zezwolenie jest niezbędne, aby uniknąć lub zapobiec szkód w środowisku w Unii lub zapobiec trwałemu zniszczeniu wartości koncesji, włączając poprzez zabezpieczenie rurociągu oraz infrastruktury wykorzystywanej tymczasowo w związku z działalnością objętą koncesją. Takie zezwolenie może obejmować środki podjęte na podstawie ustawodawstwa krajowego.

2. Odstępstwo, o którym mowa w ust. 1, przyznaje się jedynie na niezbędny okres, a jego ważność nie może przekraczać ważności koncesji wydanej osobie, podmiotowi lub organowi wymienionym w załączniku IX. Jeśli właściwy organ uzna za konieczne subrogację lub nałożenie odszkodowania, okres ważności odstępstwa nie może przekraczać pięciu lat.

3. Dane państwo członkowskie powiadamia inne państwa członkowskie i Komisję o zamiarze udzielenia zezwolenia na co najmniej dziesięć dni roboczych przed wydaniem zezwolenia. W przypadku zagrożenia dla środowiska w Unii wymagającego pilnych działań mających zapobiec szkodom w środowisku dane państwo członkowskie może udzielić zezwolenia bez uprzedniego zgłoszenia i powiadamia pozostałe państwa członkowskie i Komisję w ciągu trzech dni roboczych od wydania zezwolenia.

Artykuł 43b

[2] 1. Niezależnie od pozostałych przepisów niniejszego rozporządzenia właściwe organy mogą zezwolić na dostawę, sprzedaż lub przekazywanie produktów, materiałów, sprzętu, towarów i technologii oraz świadczenie związanych z nimi usług w zakresie pomocy technicznej, szkoleń, pomocy finansowej, inwestycji, pośrednictwa lub innych, jeżeli uznają je za bezpośrednio związane z:

a) modyfikacją dwóch kaskad w zakładzie w Fordow w celu produkcji izotopów trwałych;

b) wywozem irańskiego uranu wzbogaconego w ilościach przekraczających 300 kg w zamian za uran naturalny; lub

c) modernizacją reaktora w Araku w oparciu o uzgodniony projekt koncepcyjny, a następnie, w oparciu o uzgodniony ostateczny projekt takiego reaktora.

2. Właściwy organ udzielający zezwolenia zgodnie z ust. 1 zapewnia, by:

a) wszystkie działania były podejmowane w sposób ściśle zgodny ze wspólnym wszechstronnym planem działania z dnia 14 lipca 2015 r. (zwanym dalej „JCPOA”);

b) spełnione zostały wymogi – stosownie do przypadku – określone w pkt 22 lit. c) rezolucji RB ONZ nr 2231 (2015); oraz

c) uzyskać i być w stanie skutecznie egzekwować prawo do sprawdzania zastosowania końcowego i miejsca tego zastosowania w odniesieniu do wszystkich dostarczonych produktów.

3. Zainteresowane państwo członkowskie powiadomi:

a) stosownie do przypadku, Komitet Sankcji i, po jej utworzeniu, wspólną komisję, dziesięć dni przed udzieleniem zezwolenia;

b) MAEA w ciągu dziesięciu dni od dostawy, sprzedaży lub przekazania, w odniesieniu do dostarczanych produktów, materiałów, sprzętu, towarów i technologii określonych w pkt 22 lit. e) rezolucji RB ONZ nr 2231 (2015).

4. Zainteresowane państwo członkowskie poinformuje pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o zamiarze udzielenia zezwoleniach na podstawie niniejszego artykułu co najmniej dziesięć dni przed udzieleniem zezwolenia.

Artykuł 43c

[3] 1. Niezależnie od pozostałych przepisów niniejszego rozporządzenia właściwe organy mogą zezwolić, na podstawie indywidualnej oceny, na przekazywanie i działania, w zakresie niezbędnym do ich realizacji, jeżeli są one:

a) bezpośrednio związane z realizacją działań dotyczących programu jądrowego, określonych w pkt 15.1–15.11 załącznika V JCPOA;

b) niezbędne do przygotowania do wdrożenia JCPOA; lub

c) uznane przez Komitet Sankcji – w stosownych przypadkach – za zgodne z celami rezolucji RB ONZ nr 2231 (2015).

2. Zainteresowane państwo członkowskie – w stosownych przypadkach – przedłoży Komitetowi Sankcji proponowane zezwolenia w celu ich zatwierdzenia.

3. Zainteresowane państwo członkowskie poinformuje pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o zamiarze udzielenia zezwolenia na podstawie niniejszego artykułu co najmniej dziesięć dni przed udzieleniem zezwolenia.

Artykuł 44

1. Komisja i państwa członkowskie informują się wzajemnie o środkach podjętych na mocy niniejszego rozporządzenia i co trzy miesiące dzielą się wszelkimi innymi dostępnymi im istotnymi informacjami w związku z niniejszym rozporządzeniem, w szczególności informacjami

a) dotyczącymi środków finansowych zamrożonych na mocy art. 23 oraz zezwoleń udzielonych na mocy art. 24, 25, 26 i 27;

b) dotyczącymi naruszeń przepisów i trudności z ich egzekwowaniem oraz orzeczeń wydanych przez sądy krajowe.

2. Państwa członkowskie natychmiast przekazują sobie wzajemnie, a także Komisji wszelkie inne dostępne im stosowne informacje, które mogłyby mieć wpływ na skuteczne wdrożenie niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 45

Komisja:

a) zmienia załącznik II na podstawie ustaleń Rady Bezpieczeństwa ONZ lub Komitetu Sankcji lub na podstawie informacji dostarczonych przez państwa członkowskie;

b) zmienia załączniki III, IV, V, VI, VII, X, XI oraz XII na podstawie informacji dostarczonych przez państwa członkowskie.

Artykuł 46

1. W przypadku gdy Rada Bezpieczeństwa lub Komitet Sankcji wpisują osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ do wykazu, Rada umieszcza takie osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy w załączniku VIII.

2. W przypadku gdy Rada podejmie decyzję o objęciu osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu środkami, o których mowa w art. 23 ust. 2 i 3, wprowadza ona stosowne zmiany w załączniku IX.

3. O swojej decyzji, wraz z uzasadnieniem umieszczenia w wykazie, Rada powiadamia osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ, o których mowa w ust. 1 lub 2, bezpośrednio – gdy adres jest znany – albo w drodze opublikowania ogłoszenia, umożliwiając takiej osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi przedstawienie uwag.

4. W przypadku przedstawienia uwag lub istotnych nowych dowodów, Rada dokonuje przeglądu swojej decyzji i odpowiednio informuje daną osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ.

5. W przypadku gdy Organizacja Narodów Zjednoczonych podejmuje decyzję o usunięciu z wykazu osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu, lub o zmianie danych identyfikacyjnych osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu ujętych w wykazie, Rada wprowadza stosowne zmiany w załączniku VIII.

6. Wykaz w załączniku IX poddawany jest przeglądowi regularnie, co najmniej raz na 12 miesięcy.

Artykuł 47

1. Państwa członkowskie ustanawiają przepisy dotyczące sankcji mających zastosowanie do naruszeń niniejszego rozporządzenia i podejmują wszystkie środki niezbędne do zapewnienia ich wdrożenia. Przewidziane sankcje muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

2. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o tych przepisach niezwłocznie po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia oraz powiadamiają ją o wszelkich późniejszych zmianach.

Artykuł 48

1. Państwa członkowskie wyznaczają właściwe organy, o których mowa w niniejszym rozporządzeniu, i wskazują je na stronach internetowych wymienionych w załączniku X. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o wszelkich zmianach adresów ich stron internetowych wymienionych w załączniku X.

2. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o swoich właściwych organach, w tym o danych kontaktowych tych właściwych organów, niezwłocznie po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia, a następnie powiadamiają ją o wszelkich późniejszych zmianach.

3. W przypadkach, w których niniejsze rozporządzenie wymaga powiadomienia lub poinformowania Komisji lub innej formy przekazywania informacji z Komisją, wykorzystywane mają być w tym celu adresy i inne dane kontaktowe wskazane w załączniku X.

Artykuł 49

Niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie:

a) na terytorium Unii, w tym w jej przestrzeni powietrznej;

b) na pokładach wszystkich statków powietrznych lub statków podlegających jurysdykcji państw członkowskich;

c) do każdej osoby będącej obywatelem jednego z państw członkowskich, przebywającej na terytorium Unii lub poza nim;

d) do każdej osoby prawnej, podmiotu lub organu, na terytorium Unii lub poza nim, zarejestrowanych lub utworzonych na mocy prawa państwa członkowskiego;

e) do każdej osoby prawnej, podmiotu lub organu w odniesieniu do wszelkiego rodzaju działalności gospodarczej prowadzonej całkowicie lub częściowo na terytorium Unii.

Artykuł 50

Rozporządzenie (UE) nr 961/2010 niniejszym traci moc. Odesłania do uchylonego rozporządzenia traktuje się jako odesłania do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 51

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 23 marca 2012 r.

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 215,

uwzględniając decyzję Rady 2012/35/WPZiB z dnia 23 stycznia 2012 r. zmieniającą decyzję 2010/413/WPZiB w sprawie środków ograniczających wobec Iranu (¹),

uwzględniając wspólny wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa i Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W dniu 25 października 2010 r. Rada przyjęła rozporządzenie (UE) nr 961/2010 w sprawie środków ograniczających wobec Iranu i uchylające rozporządzenie (WE) nr 423/2007 (²), aby decyzja Rady 2010/431/WPZiB (³) stała się skuteczna.

(2) W dniu 23 stycznia 2012 r. Rada zatwierdziła decyzję 2012/35/WPZiB przewidującą dodatkowe środki ograniczające wobec Islamskiej Republiki Iranu („Iran”) zgodnie z wnioskiem Rady Europejskiej z dnia 9 grudnia 2011 r.

(3) Te środki ograniczające obejmują w szczególności dodatkowe ograniczenia w handlu towarami i technologiami podwójnego zastosowania, jak również kluczowym sprzętem i technologiami, które mogłyby zostać użyte w przemyśle petrochemicznym, zakazie przywozu irańskiej ropy naftowej, produktów naftowych i produktów petrochemicznych, a także zakazie inwestowania w przemysł petrochemiczny. Ponadto należy zakazać handlu złotem, metalami szlachetnymi i diamentami z rządem Iranu, a także dostarczania nowo wydrukowanych banknotów i nowo wybitego bilonu Bankowi Centralnemu Iranu lub na jego rzecz.

(4) Niezbędne stały się również pewne zmiany techniczne istniejących środków. W szczególności należy wyjaśnić definicję „usług pośrednictwa”. W przypadkach gdy właściwy organ może zezwolić na zakup, sprzedaż, dostawę, przekazywanie lub wywóz towarów i technologii lub usług finansowych i technicznych, nie będzie wymagane oddzielne zezwolenie dotyczące usług pośrednictwa.

(5) Definicję „ przekazywania środków finansowych” należy rozszerzyć na przekazy inne niż elektroniczne, tak aby przeciwdziałać próbom obejścia środków ograniczających.

(6) Zmienione środki ograniczające dotyczące towarów podwójnego zastosowania powinny obejmować wszystkie towary i technologie wyszczególnione w załączniku I do rozporządzenia Rady (WE) nr 428/2009 z dnia 5 maja 2009 r. ustanawiającego wspólnotowy system kontroli wywozu, transferu, pośrednictwa i tranzytu w odniesieniu do produktów podwójnego zastosowania (⁴), z wyjątkiem niektórych pozycji z jego kategorii 5 część 2 w związku z ich wykorzystaniem do celów usług komunikacji publicznej w Iranie. Jednakże zakazy zawarte w art. 2 niniejszego rozporządzenia nie mają zastosowania do sprzedaży, dostawy, przekazywania lub wywozu towarów i technologii nowo wymienionych w załączniku I lub II do niniejszego rozporządzenia, dla których zezwolenie już zostało udzielone przez właściwe organy państw członkowskich zgodnie z art. 3 rozporządzenia (UE) nr 961/2010 przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia.

(7) Aby zapewnić skuteczne wprowadzanie w życie zakazu sprzedaży, dostaw, przekazywania lub wywozu do Iranu kluczowego sprzętu lub technologii, które mogłyby być wykorzystywane w kluczowych sektorach w przemyśle naftowym, przemyśle gazu ziemnego oraz przemyśle petrochemicznym, należy sporządzić wykazy takiego kluczowego sprzętu i technologii.

(8) Z tego samego powodu należy także przedstawić wykazy produktów podlegających ograniczeniom w handlu ropą naftową, produktami naftowymi i produktami petrochemicznymi, złotem, metalami szlachetnymi i diamentami.

(9) Co więcej, ograniczenia w zakresie inwestycji w irańskim sektorze naftowo-gazowym powinny, dla zapewnienia ich skuteczności, obejmować niektóre kluczowe rodzaje działalności, takie jak usługi hurtowego przesyłu gazu w celu jego tranzytu lub dostawy do bezpośrednio połączonych sieci oraz, z tych samych powodów, powinny mieć zastosowanie do spółek joint venture, jak również innych form stowarzyszeń i współpracy z Iranem w sektorze przesyłu gazu ziemnego.

(10) Aby skutecznie ograniczać inwestycje irańskie w Unii należy podjąć środki zakazujące osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom i organom podlegającym jurysdykcji państw członkowskich umożliwiania takich inwestycji lub zezwalania na nie.

(11) Decyzja 2012/35/WPZiB rozszerza zamrożenie aktywów na dodatkowe osoby, podmioty lub organy udzielające wsparcia rządowi Iranu, w tym wsparcia finansowego, logistycznego i materialnego, lub z nimi związane. Decyzja rozszerza ponadto zamrożenie środków na innych członków Korpusu Strażników Rewolucji Irańskiej (IRGC).

(12) Decyzja 2012/35/WPZiB przewiduje także zamrożenie aktywów Centralnego Banku Iranu. Biorąc jednak pod uwagę możliwe zaangażowanie Centralnego Banku Iranu w finansowaniu handlu zagranicznego, konieczne wydają się odstępstwa, gdyż ten ukierunkowany środek finansowy nie powinien stanowić przeszkody w prowadzeniu operacji handlowych, w tym umów dotyczących środków spożywczych, opieki medycznej, sprzętu medycznego lub do celów humanitarnych zgodnie z przepisami niniejszego rozporządzenia. Wyłączenia ustanowione w art. 12 i 14 niniejszego rozporządzenia dotyczące umów przywozu, zakupu lub transportu irańskiej ropy naftowej, irańskich produktów naftowych i produktów petrochemicznych, zawartych przed dniem 23 stycznia 2012 r. mają również zastosowanie do umów dodatkowych, w tym umów dotyczących transportu, ubezpieczenia lub kontroli, niezbędnych do wykonania tych umów. Ponadto irańska ropa naftowa, irańskie produkty naftowe i produkty petrochemiczne, które przywieziono zgodnie z prawem do państwa członkowskiego na mocy wyłączeń ustanowionych w art. 12 i 14 niniejszego rozporządzenia należy uważać za będące w swobodnym obrocie w Unii.

(13) Zakazuje się, w związku z obowiązkiem zamrożenia aktywów Linii Żeglugowych Islamskiej Republiki Iranu (IRISL) oraz jednostek będących własnością lub pod kontrolą IRISL, załadunku towarów na statki będące własnością IRISL lub tych jednostek, lub przez nie czarterowane, oraz wyładunku towarów z takich statków w portach państw członkowskich. Ponadto w związku z zamrożeniem aktywów IRISL zakazane jest także przenoszenie własności statków będących własnością, pod kontrolą lub czarterowanych przez spółki IRISL na inne jednostki. Obowiązek zamrożenia środków finansowych i zasobów gospodarczych IRISL i jednostek będących własnością lub pod kontrolą IRISL nie jednak oznacza konieczności zajęcia lub zatrzymania statków należących do takich jednostek, ani transportowanego przez nie ładunku, w zakresie w jakim towary te należą do osób trzecich, ani też konieczności zatrzymania zatrudnionej przez te linie lub jednostki załogi.

(14) Biorąc pod uwagę próby obejścia sankcji przez Iran, należy wyjaśnić, że wszystkie środki finansowe i zasoby gospodarcze należące do, będące własnością, w posiadaniu lub pod kontrolą osób, podmiotów lub organów wymienionych w załącznikach I lub II decyzji 2010/413/WPZiB mają być niezwłocznie zamrożone, włączając w to środki finansowe i zasoby ich następców prawnych ustanowionych w celu obejścia środków określonych w niniejszym rozporządzeniu.

(15) Należy także wyjaśnić, że składanie i przesyłanie bankowi niezbędnych dokumentów docelowo przeznaczonych dla osób, podmiotów lub organów, które nie znajdują się w wykazie, w celu uruchomienia płatności dozwolonych zgodnie z niniejszego rozporządzeniem, nie oznacza udostępniania środków finansowych w rozumieniu niniejszego rozporządzenia.

(16) Należy wyjaśnić, że środki finansowe lub zasoby gospodarcze powinny móc być uwolnione z przeznaczeniem na oficjalne cele misji dyplomatycznych lub konsularnych lub organizacji międzynarodowych korzystających z immunitetów na mocy prawa międzynarodowego, zgodnie z przepisami niniejszego rozporządzenia.

(17) Stosowanie ukierunkowanych sankcji finansowych przez dostawców specjalistycznych usług w zakresie komunikatów finansowych należy rozwinąć zgodnie z przepisami niniejszego rozporządzenia.

Należy wyjaśnić, że aktywa osób, podmiotów lub organów, które nie zostały wskazane, we wskazanych instytucjach kredytowych i finansowych nie powinny pozostawać zamrożone w ramach stosowania ukierunkowanych środków o charakterze finansowym i powinny móc zostać uwolnione na warunkach przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu.

Biorąc pod uwagę próby korzystania przez Iran ze swojego systemu finansowego w celu obejścia sankcji, konieczne jest wymaganie wzmożonego nadzoru w odniesieniu do działalności instytucji kredytowych i finansowych Iranu, tak aby zapobiec obchodzeniu niniejszego rozporządzenia, w tym zamrożenie aktywów Centralnego Banku Iranu. Powyższe wymogi wzmożonego nadzoru w odniesieniu do instytucji kredytowych i finansowych powinny stanowić uzupełnienie istniejących obowiązków wynikających z rozporządzenia (WE) nr 1781/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 listopada 2006 r. w sprawie informacji o zleceniodawcach, które towarzyszą przekazom pieniężnym (⁵) oraz związanych z wdrożeniem dyrektywy 2005/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 października 2005 r. w sprawie przeciwdziałania korzystaniu z systemu finansowego w celu prania pieniędzy oraz finansowania terroryzmu (⁶).

(18) Należy dokonać przeglądu niektórych przepisów dotyczących kontroli przekazywania środków finansowych, aby ułatwić ich stosowanie przez właściwe organy i podmioty gospodarcze oraz zapobiec obchodzeniu przepisów niniejszego rozporządzenia, w tym dotyczące zamrożenia aktywów Centralnego Banku Iranu.

(19) Co więcej, należy dostosować ograniczenia dotyczące ubezpieczeń, zwłaszcza w celu wyjaśnienia, że dopuszcza się ubezpieczenie misji dyplomatycznych i konsularnych w Unii, a także aby zezwolić na świadczenie usług ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej lub ubezpieczenia od odpowiedzialności za szkody wyrządzone w środowisku.

(20) Ponadto należy zaktualizować wymóg przekazywania informacji przed przybyciem i przed wyjazdem, gdyż obowiązek ten powszechnie stosuje się do wszystkich towarów przywożonych na obszar celny Unii lub z niego wywożonych w następstwie pełnego wdrożenia, z dniem 1 stycznia 2012 r., środków bezpieczeństwa stosowanych przez organy celne ustanowionych w stosownych przepisach dotyczących przywozowych i wywozowych deklaracji skróconych zawartych w rozporządzeniu (EWG) 2913/92 (⁷) oraz rozporządzeniu (EWG) nr 2454/93 (⁸).

(21) Należy także dostosować przepisy dotyczące usług bunkrowania i zaopatrywania statków, odpowiedzialności podmiotów gospodarczych oraz zakazu obchodzenia odnośnych środków ograniczających.

(22) Należy dokonać przeglądu mechanizmu wymiany informacji między państwami członkowskimi i Komisją w celu zapewnienia skutecznego wdrażania i jednolitej interpretacji niniejszego rozporządzenia.

(23) Biorąc pod uwagę cele zakazu handlu sprzętem, który może zostać użyty do represji wewnętrznych, powinien on zostać przewidziany w rozporządzeniu (UE) nr 359/2011 dotyczącym środków ograniczających skierowanych przeciwko niektórym osobom, podmiotom i organom w związku z sytuacją w Iranie (⁹), a nie w niniejszym rozporządzeniu.

(24) Dla zapewnienia jasności, rozporządzenie (UE) nr 961/2010 powinno zostać uchylone i zastąpione niniejszym rozporządzeniem.

(25) Środki ograniczające przewidziane w niniejszym rozporządzeniu objęte są zakresem Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, a zatem w celu ich wdrożenia niezbędne są przepisy na poziomie Unii, w szczególności aby zapewnić jednolite stosowanie tych środków ograniczających przez podmioty gospodarcze we wszystkich państwach członkowskich.

(26) Niniejsze rozporządzenie nie narusza praw podstawowych i jest zgodne z zasadami określonymi w szczególności w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej, w szczególności prawa do skutecznego środka prawnego i do rzetelnego procesu sądowego, prawa własności i prawa do ochrony danych osobowych. Niniejsze rozporządzenie powinno być stosowane zgodnie z tymi prawami i zasadami.

(27) Niniejsze rozporządzenie jest także zgodne ze zobowiązaniami państw członkowskich w ramach Karty Narodów Zjednoczonych oraz z prawnie wiążącym charakterem rezolucji Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych.

(27a) Uprawnienie do zmiany wykazów zamieszczonych w załącznikach VIII i IX do niniejszego rozporządzenia powinno być wykonywane przez Radę ze względu na szczególne zagrożenie dla pokoju i bezpieczeństwa międzynarodowego wynikające z programu jądrowego Iranu, a także w celu zapewnienia spójności z procedurą zmian i dokonywania przeglądu załączników I i II do decyzji 2010/413/WPZiB.

(28) Procedura wskazywania osób, których środki podlegają zamrożeniu na mocy niniejszego rozporządzenia, powinna obejmować informowanie wskazanych osób fizycznych i prawnych, podmiotów i organów o powodach umieszczenia w wykazie, tak aby mogły przedstawić swoje uwagi. W przypadku gdy zostaną zgłoszone uwagi lub przedstawione istotne nowe dowody, Rada powinna dokonać przeglądu swojej decyzji na podstawie tych uwag i odpowiednio poinformować daną osobę, podmiot lub organ.

(29) Na potrzeby wykonania przepisów niniejszego rozporządzenia oraz w celu zapewnienia maksymalnej pewności prawa w Unii, imiona i nazwiska lub nazwy oraz inne stosowne dane dotyczące osób fizycznych i prawnych, podmiotów i organów, których środki finansowe i zasoby gospodarcze muszą zostać zamrożone zgodnie z rozporządzeniem, powinny zostać podane do wiadomości publicznej. Wszelkie przetwarzanie danych osobowych osób fizycznych na mocy niniejszego rozporządzenia powinno odbywać się zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych (¹⁰) oraz zgodnie z dyrektywą 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych (¹¹).

(30) Aby zapewnić skuteczność środków przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu, powinno ono wejść w życie w dniu jego publikacji,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

ROZDZIAŁ I

DEFINICJE

Artykuł 1

Na użytek niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

a) „oddział” instytucji finansowej lub kredytowej oznacza miejsce prowadzenia działalności, które prawnie stanowi zależną część instytucji finansowej lub kredytowej i które realizuje bezpośrednio wszystkie bądź niektóre spośród transakcji nieodłącznie związanych z działalnością instytucji finansowych lub kredytowych;

b) „usługi pośrednictwa” oznaczają:

(i) negocjowanie lub zawieranie transakcji zakupu, sprzedaży lub dostawy towarów i technologii lub usług finansowych i technicznych, w tym z państwa trzeciego do któregokolwiek innego państwa trzeciego; lub

(ii) sprzedaż lub zakup towarów i technologii lub usług finansowych i technicznych, w tym w przypadku gdy znajdują się one w państwach trzecich, w celu ich przekazania do innego państwa trzeciego;

c) „roszczenie” oznacza każde roszczenie, dochodzone w postępowaniu sądowym lub nie, zgłoszone przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia lub po tym dniu, na mocy umowy bądź transakcji, lub w związku z nimi, w szczególności obejmujące:

(i) roszczenie o wykonanie jakiegokolwiek zobowiązania powstałego na mocy umowy bądź transakcji lub w związku z nimi;

(ii) roszczenie o prolongatę lub spłatę zobowiązania, gwarancji finansowej lub odszkodowania w jakiejkolwiek formie;

(iii) roszczenie o odszkodowanie z tytułu umowy lub transakcji;

(iv) roszczenie wzajemne;

(v) roszczenie uznania lub wykonania, łącznie z uznaniem na podstawie procedury exequatur, wyroku, orzeczenia arbitrażowego lub równoważnej decyzji, niezależnie od miejsca ich wydania;

d) „umowa lub transakcja” oznacza każdą transakcję, niezależnie od jej formy i mającego zastosowanie prawa, obejmującą jedną lub większą liczbę umów lub podobnych zobowiązań między tymi samymi lub różnymi stronami; do celów niniejszej definicji pojęcie „umowa” obejmuje zobowiązania, gwarancje lub listy gwarancyjne, w szczególności gwarancje finansowe lub finansowe listy gwarancyjne, oraz kredyty, prawnie niezależne lub nie, a także wszelkie przepisy z nimi związane, których źródłem jest taka transakcja lub które są z nią związane;

e) „właściwe organy” oznaczają właściwe organy państw członkowskich wskazane na stronach internetowych wymienionych w załączniku X;

f) „instytucja kredytowa” oznacza instytucję kredytową w rozumieniu art. 4 ust. 1 dyrektywy 2006/48/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 czerwca 2006 r. w sprawie podejmowania i prowadzenia działalności przez instytucje kredytowe (¹²), w tym jej oddziały na terytorium Unii lub poza nim;

g) „obszar celny Unii” oznacza obszar określony w art. 3 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy kodeks celny (¹³) oraz w rozporządzeniu Komisji (EWG) nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiającym przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 (¹⁴);

h) „zasoby gospodarcze” oznaczają aktywa wszelkiego rodzaju, materialne lub niematerialne, ruchome lub nieruchome, które nie są środkami finansowymi, lecz mogą służyć do uzyskiwania środków finansowych, towarów lub usług;

i) „instytucja finansowa” oznacza

(i) przedsiębiorstwo, inne niż instytucja kredytowa, prowadzące co najmniej jeden z rodzajów działalności wyszczególnionych w pkt 2–12 oraz pkt 14 i 15 załącznika I do dyrektywy 2006/48/WE, w tym działalność polegającą na wymianie walut (jako bureaux de change);

(ii) zakład ubezpieczeń, który uzyskał stosowne zezwolenie zgodnie z dyrektywą 2009/138/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 25 listopada 2009 r. w sprawie podejmowania i prowadzenia działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (Wypłacalność II) (¹⁵), w zakresie, w jakim prowadzi on działalność objętą zakresem tej dyrektywy;

(iii) przedsiębiorstwo inwestycyjne w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 1 dyrektywy 2004/39/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 kwietnia 2004 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych (¹⁶);

(iv) przedsiębiorstwo zbiorowego inwestowania sprzedające swoje jednostki lub akcje; lub

(v) pośrednika ubezpieczeniowego w rozumieniu art. 2 pkt 5 dyrektywy 2002/92/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 9 grudnia 2002 r. w sprawie pośrednictwa ubezpieczeniowego (¹⁷), z wyjątkiem pośredników, o których mowa w art. 2 ust. 7 tej dyrektywy, w czynnościach dotyczących ubezpieczenia na życie oraz innych usług związanych z inwestycjami;

włączając w to jej oddziały na terytorium Unii lub poza nim;

j) „zamrożenie zasobów gospodarczych” oznacza uniemożliwienie wykorzystania zasobów gospodarczych do uzyskiwania środków finansowych, towarów lub usług w jakikolwiek sposób, między innymi poprzez ich sprzedaż, wynajem lub obciążenie hipoteką;

k) „ zamrożenie środków finansowych” oznacza zapobieganie wszelkim ruchom tych środków, ich przekazywaniu, zmianom, wykorzystaniu, udostępnianiu lub dokonywaniu nimi transakcji w jakikolwiek sposób, który powodowałby jakąkolwiek zmianę ich wielkości, wartości, lokalizacji, własności, posiadania, charakteru, przeznaczenia lub inną zmianę, która umożliwiłaby korzystanie z nich, w tym zarządzanie portfelem;

l) „środki finansowe” oznaczają aktywa finansowe i różnego rodzaju świadczenia, między innymi:

(i) gotówkę, czeki, roszczenia pieniężne, weksle, przekazy pieniężne i inne instrumenty płatnicze;

(ii) depozyty złożone w instytucjach finansowych lub innych podmiotach, salda na rachunkach, wierzytelności i zobowiązania dłużne;

(iii) papiery wartościowe i papiery dłużne w obrocie publicznym lub niepublicznym, w tym akcje i udziały, certyfikaty papierów wartościowych, obligacje, weksle, warranty, skrypty dłużne, kontrakty na instrumenty pochodne;

(iv) odsetki, dywidendy lub inne przychody z aktywów oraz wartości narosłe z aktywów lub wygenerowane przez te aktywa;

(v) kredyty, prawa do potrącenia, gwarancje, gwarancje właściwego wykonania umów lub inne zobowiązania finansowe;

(vi) akredytywy, konosamenty, umowy sprzedaży; oraz

(vii) dokumenty poświadczające udział w środkach lub zasobach finansowych;

m) „towary” obejmują produkty, materiały oraz sprzęt;

n) „ubezpieczenie” oznacza przedsięwzięcie lub zobowiązanie, w ramach którego co najmniej jedna osoba fizyczna lub prawna jest zobowiązana do dostarczenia innej osobie lub innym osobom, w zamian za opłatę, odszkodowania lub świadczenia określonego w przedsięwzięciu lub zobowiązaniu, w przypadku urzeczywistnienia się ryzyka;

o) „osoba, podmiot lub organ z Iranu” oznaczają:

(i) państwo irańskie lub każdy organ publiczny tego państwa;

(ii) każdą osobę fizyczną przebywającą lub zamieszkałą w Iranie;

(iii) każdą osobę prawną, każdy podmiot lub każdy organ, mające swoją siedzibę w Iranie;

(iv) każdą osobę prawną, każdy podmiot lub każdy organ – w Iranie lub poza jego granicami – będące własnością lub pod kontrolą, bezpośrednio lub pośrednio, co najmniej jednej lub jednego z wyżej wymienionych osób lub organów;

p) „reasekuracja” oznacza działalność polegającą na przyjmowaniu ryzyk cedowanych przez zakład ubezpieczeń lub inny zakład reasekuracji lub, w przypadku towarzystwa ubezpieczeniowego znanego jako Lloyd's, działalność polegającą na przyjmowaniu ryzyk cedowanych przez członków Lloyd's, przez zakład ubezpieczeń lub reasekuracji inny niż towarzystwo ubezpieczeniowe znane jako Lloyd's;

q) „Komitet Sankcji” oznacza komitet Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych utworzony na mocy pkt 18 rezolucji Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych („rezolucja RB ONZ”) nr 1737 (2006);

r) „ pomoc techniczna” oznacza wszelkie wsparcie techniczne związane z naprawami, pracami rozwojowymi, produkcją, montażem, testowaniem, konserwacją oraz wszelką inną obsługę techniczną, mogące przyjmować formy takie jak instruktaż, doradztwo, szkolenia, przekazanie praktycznej wiedzy lub umiejętności lub usługi konsultingowe;

s) „terytorium Unii” oznacza terytoria państw członkowskich, do których ma zastosowanie Traktat, na warunkach określonych w Traktacie, w tym ich przestrzeń powietrzną;

t) „przekazanie środków finansowych” oznacza:

(i) każdą transakcję realizowaną przez dostawcę usług płatniczych w imieniu zleceniodawcy drogą elektroniczną, w celu udostępnienia środków odbiorcy przez dostawcę usług płatniczych, bez względu na to, czy zleceniodawca i odbiorca są tą samą osobą. Pojęcia „zleceniodawca”, „ odbiorca” i „dostawca usług płatniczych” mają to samo znaczenie, co w dyrektywie 2007/64/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 listopada 2007 r. w sprawie usług płatniczych w ramach rynku wewnętrznego (¹⁸);

(ii) każdą transakcję drogą inną niż elektroniczną, na przykład gotówką, czekiem lub zleceniem księgowym, w celu udostępnienia środków odbiorcy, bez względu na to, czy zleceniodawca i odbiorca są tą samą osobą.

ROZDZIAŁ II

OGRANICZENIA WYWOZU I PRZYWOZU

Artykuł 2

1. Zakazuje się sprzedaży, dostawy, przekazywania lub wywozu, bezpośrednio lub pośrednio, towarów i technologii wymienionych w załącznikach I lub II – niezależnie od tego, czy te towary i technologie pochodzą z Unii – na rzecz osób, podmiotów lub organów w Iranie lub do użytku w tym państwie.

2. Załącznik I obejmuje towary i technologię, w tym oprogramowanie, które należą do towarów lub technologii podwójnego zastosowania, zgodnie z definicją zawartą w rozporządzeniu (WE) nr 428/2009, z wyjątkiem niektórych towarów i technologii wyszczególnionych w części A załącznika I do niniejszego rozporządzenia.

2a. Dane państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie i Komisję, w terminie czterech tygodni, o zezwoleniach udzielonych zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 428/2009, w odniesieniu do towarów i technologii, określonych części A, załącznika I do niniejszego rozporządzenia.

3. Załącznik II obejmuje inne towary i technologie, które mogłyby przyczynić się do działań Iranu związanych ze wzbogacaniem, ponownym przetwarzaniem czy z ciężką wodą, do tworzenia systemów przenoszenia broni jądrowej, lub prowadzenia działań związanych z innymi kwestiami, co do których Międzynarodowa Agencja Energii Atomowej (MAEA) wyraziła zaniepokojenie lub które określiła jako nieuregulowane, w tym kwestiami określonymi przez Radę Bezpieczeństwa ONZ lub Komitet Sankcji.

4. Załączniki I i II nie obejmują towarów i technologii wymienionych we Wspólnym wykazie uzbrojenia Unii Europejskiej (¹⁹) („wspólny wykaz uzbrojenia” ).

Artykuł 3

1. Wymagane jest wcześniejsze zezwolenie na sprzedaż, dostawę, przekazanie lub wywóz, bezpośrednio lub pośrednio, towarów i technologii wymienionych w załączniku III – niezależnie od tego, czy te towary i technologie pochodzą z Unii – na rzecz jakichkolwiek osób, podmiotów lub organów z Iranu lub do użytku w tym państwie.

2. We wszystkich przypadkach wywozu, które na mocy niniejszego artykułu wymagają zezwolenia, jest ono wydawane przez właściwe organy państwa członkowskiego, w którym eksporter ma siedzibę, i musi być zgodne ze szczegółowymi zasadami określonymi w art. 11 rozporządzenia (WE) nr 428/2009. Zezwolenie jest ważne w całej Unii.

3. Załącznik III obejmuje wszelkie towary i technologie, inne niż te wymienione w załącznikach I i II, które mogłyby przyczynić się do działań związanych ze wzbogacaniem, ponownym przetwarzaniem, lub z ciężką wodą, do tworzenia systemów przenoszenia broni jądrowej lub do prowadzenia działań związanych z innymi kwestiami, co do których MAEA wyraziła zaniepokojenie lub określiła je jako nieuregulowane.

4. Eksporterzy dostarczają właściwym organom wszystkich stosownych informacji wymaganych do złożenia wniosku o udzielenie zezwolenia na wywóz.

5. Właściwe organy państw nie udzielają żadnych zezwoleń na sprzedaż, dostawę, przekazywanie ani wywóz towarów lub technologii objętych zakresem załącznika III, jeżeli mają uzasadnione podstawy, by stwierdzić, że taka sprzedaż, dostawa, przekazanie lub wywóz towarów i technologii jest lub może zmierzać do wykorzystania w związku z jednym z następujących działań:

a) działania Iranu związane ze wzbogacaniem i ponownym przetwarzaniem lub z ciężką wodą;

b) tworzenie przez Iran systemów przenoszenia broni jądrowej; lub

c) prowadzenie przez Iran działań związanych z innymi kwestiami, co do których MAEA wyraziła zaniepokojenie lub określiła je jako nieuregulowane.

6. Na warunkach określonych w ust. 5 właściwe organy mogą unieważnić, zawiesić, zmienić lub cofnąć zezwolenie na wywóz, którego udzieliły.

7. W przypadku odmowy udzielenia zezwolenia lub unieważnienia, zawieszenia, znacznego ograniczenia lub cofnięcia takiego zezwolenia przez właściwy organ zgodnie z ust. 5 lub 6, dane państwo członkowskie powiadamia o tym pozostałe państwa członkowskie i Komisję oraz przekazuje im stosowne informacje na ten temat w sposób zgodny z przepisami dotyczącymi poufności takich informacji zawartymi w rozporządzeniu Rady (WE) nr 515/97 z dnia 13 marca 1997 r. w sprawie wzajemnej pomocy między organami administracyjnymi państw członkowskich i współpracy między państwami członkowskimi a Komisją w celu zapewnienia prawidłowego stosowania przepisów prawa celnego i rolnego (²⁰).

8. Zanim państwo członkowskie udzieli zezwolenia zgodnie z ust. 5 na transakcję, która jest zasadniczo identyczna z transakcją, której dotyczy ważna odmowa zezwolenia wydana przez inne państwo członkowskie lub państwa członkowskie zgodnie z ust. 6 i 7, konsultuje się najpierw z państwem członkowskim lub państwami członkowskimi, które odmówiły zezwolenia. Jeżeli w wyniku takich konsultacji odnośne państwo członkowskie postanowi wydać zezwolenie, informuje o tym pozostałe państwa członkowskie i Komisję, udzielając wszystkich stosownych informacji w celu wyjaśnienia takiej decyzji.

Artykuł 4

Zakazuje się nabywania w Iranie, przywozu lub transportu z tego państwa, bezpośrednio lub pośrednio, towarów i technologii wymienionych w załączniku I lub II, niezależnie od tego, czy pochodzą one z Iranu.

Artykuł 5

1. Zakazuje się:

a) udzielania, bezpośrednio lub pośrednio, jakimkolwiek osobom, podmiotom lub organom z Iranu lub do użytku w tym państwie, pomocy technicznej związanej z towarami i technologiami wymienionymi we wspólnym wykazie uzbrojenia lub związanej z dostarczaniem, wytwarzaniem, konserwacją i użytkowaniem towarów zawartych w tym wykazie;

b) udzielania, bezpośrednio lub pośrednio, jakimkolwiek osobom, podmiotom lub organom z Iranu lub do użytku w tym państwie, pomocy technicznej lub usług pośrednictwa związanych z towarami i technologiami wymienionymi w załączniku I lub II, lub związanych z dostarczaniem, wytwarzaniem, konserwacją i użytkowaniem towarów wymienionych w załączniku I lub II;

c) udzielania, bezpośrednio lub pośrednio, finansowania lub pomocy finansowej związanej z towarami i technologiami wymienionymi we wspólnym wykazie uzbrojenia lub w załączniku I lub II, w tym w szczególności udzielania dotacji, pożyczek i ubezpieczania kredytów eksportowych na potrzeby wszelkiej sprzedaży, dostaw, przekazywania lub wywozu takich produktów, lub na potrzeby wszelkiego udzielania związanej z tym pomocy technicznej osobom, podmiotom lub organom z Iranu lub do użytku w tym państwie.

2. Zezwolenia wydanego przez dany właściwy organ wymaga się dla zapewniania:

a) pomocy technicznej lub świadczenia usług pośrednictwa związanych z towarami i technologiami wymienionymi w załączniku III oraz dostarczaniem, wytwarzaniem, konserwacją i używaniem tych towarów i technologii, bezpośrednio lub pośrednio, jakiejkolwiek osobie, podmiotowi lub organowi z Iranu lub do użytku w tym państwie;

b) finansowania lub pomocy finansowej związanej z towarami i technologiami, o których mowa w załączniku III, w tym w szczególności dotacji, pożyczek i ubezpieczenia kredytów eksportowych na potrzeby sprzedaży, dostawy, transferu lub wywozu takich towarów, lub na potrzeby wszelkiego udzielania związanej z tym pomocy technicznej, bezpośrednio lub pośrednio, jakiejkolwiek osobie, podmiotowi lub organowi z Iranu lub do użytku w Iranie.

3. Właściwe organy nie udzielają żadnych zezwoleń na transakcje, o których mowa w ust. 2, jeżeli mają uzasadnione powody, by stwierdzić, że takie postępowanie jest lub może zmierzać do przyczynienia się do jednego z następujących działań:

a) działania Iranu związane ze wzbogacaniem i ponownym przetwarzaniem lub z ciężką wodą;

b) tworzenie przez Iran systemów przenoszenia broni jądrowej; lub

c) prowadzenie przez Iran działań związanych z innymi kwestiami, co do których MAEA wyraziła zaniepokojenie lub określiła je jako nieuregulowane.

Artykuł 6

Art. 2 ust. 1 i art. 5 ust. 1 nie mają zastosowania do:

a) bezpośredniego lub pośredniego transferu przez terytorium państw członkowskich towarów objętych zakresem części B załącznika I, jeżeli są one sprzedawane, dostarczane, przekazywane lub wywożone do Iranu, lub do użytku w tym państwie, na potrzeby reaktora lekkowodnego w Iranie, którego budowa rozpoczęła się przed grudniem 2006 r.;

b) transakcji, na które zezwolono w ramach programu współpracy technicznej MAEA; lub

c) towarów dostarczanych lub przekazywanych do Iranu lub do użytku w tym państwie w ramach zobowiązań Państw-Stron na mocy Konwencji paryskiej o zakazie prowadzenia badań, produkcji, składowania i użycia broni chemicznej oraz o zniszczeniu jej zapasów z dnia 13 stycznia 1993 r.;

d) wykonywania do dnia 15 kwietnia 2013 r. umów zawartych przed dniem 22 grudnia 2012 r. dotyczących sprzedaży, dostawy, przekazywania lub wywozu towarów lub technologii określonych w części C załącznika I do niniejszego rozporządzenia lub umów dodatkowych niezbędnych do wykonania takich umów;

e) wykonywania do dnia 15 kwietnia 2013 r. umów zawartych przed dniem 22 grudnia 2012 r. dotyczących świadczenia pomocy technicznej lub udzielania finansowania lub pomocy finansowej związanej z towarami i technologiami określonymi w części C załącznika I do niniejszego rozporządzenia.

W odniesieniu do lit. d), odnośne państwa członkowskie informują inne państwa członkowskie i Komisję, w terminie czterech tygodni, o zezwoleniach udzielonych zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 428/2009.

Artykuł 7

1. Bez uszczerbku dla art. 1 lit. b) rozporządzenia (UE) nr 359/2011, właściwe organy państw członkowskich mogą udzielać, na warunkach, jakie uznają za stosowne, zezwolenia na transakcję związaną z towarami i technologiami, o których mowa w art. 2 ust. 1 niniejszego rozporządzenia, lub z pomocą lub świadczeniem usług pośrednictwa, o których mowa w art. 5 ust. 1, pod warunkiem że:

a) towary i technologia, pomoc lub świadczenie usług pośrednictwa służą do celów związanych z żywnością lub rolnictwem, medycznych lub innych celów humanitarnych; oraz

b) w przypadkach gdy transakcje dotyczą towarów lub technologii zawartych w wykazach Grupy Dostawców Jądrowych oraz Reżimu Kontrolnego Technologii Rakietowych, a Komitet Sankcji stwierdził uprzednio, na podstawie analizy każdego indywidualnego przypadku, że dana transakcja z pewnością nie przyczyniłaby się do opracowania technologii wspierających podejmowanie przez Iran działań stwarzających zagrożenie rozprzestrzeniania broni jądrowej lub tworzenia systemów przenoszenia broni jądrowej.

2. Dane państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie i Komisję, w terminie czterech tygodni, o zezwoleniach udzielonych na mocy niniejszego artykułu.

Artykuł 8

1. Zakazuje się sprzedaży, dostarczania, przekazywania lub wywozu sprzętu lub technologii wyszczególnionych w załącznikach VI i VIA, bezpośrednio lub pośrednio, na rzecz osób, podmiotów lub organów, z Iranu albo do użytku w tym państwie.

2. W załącznikach VI i VIA wyszczególniono kluczowy sprzęt i technologię wykorzystywane w następujących kluczowych sektorach przemysłu naftowo-gazowego w Iranie:

a) poszukiwanie ropy naftowej i gazu ziemnego;

b) produkcja ropy naftowej i gazu ziemnego;

c) rafinacja;

d) skraplanie gazu ziemnego.

3. W załącznikach VI i VIA wyszczególniono kluczowy sprzęt i technologię wykorzystywane w przemyśle petrochemicznym w Iranie.

4. W załącznikach VI i VIA nie zamieszcza się pozycji zawartych we wspólnym wykazie uzbrojenia lub w załączniku I, II lub III.

Artykuł 9

Zakazuje się:

a) świadczenia, bezpośrednio lub pośrednio, na rzecz jakichkolwiek osób, podmiotów lub organów, z Iranu lub do użytku w tym państwie, pomocy technicznej lub usług pośrednictwa związanych z kluczowym sprzętem i technologiami wymienionymi w załączniku VI i VIA lub związanych z dostarczaniem, wytwarzaniem, konserwacją i użytkowaniem towarów wymienionych w załączniku VI i VIA;

b) zapewniania, bezpośrednio lub pośrednio, finansowania lub pomocy finansowej związanych z kluczowym sprzętem i technologiami wymienionymi w załączniku VI i VIA, na rzecz jakichkolwiek osób, podmiotów lub organów, z Iranu lub do użytku w tym państwie.

Artykuł 10

1. Zakazy ustanowione w art. 8 i 9 nie mają zastosowania do:

a) wykonywania do dnia 15 kwietnia 2013 r. transakcji wymaganych przez umowę handlową dotyczącą kluczowego sprzętu lub technologii wykorzystywanych do poszukiwania ropy naftowej i gazu ziemnego, produkcji ropy naftowej i gazu ziemnego, rafinacji lub skraplania gazu ziemnego wymienionych w załączniku VI zawartą przed dniem 27 października 2010 r., lub umów powiązanych niezbędnych do wykonania takich umów, lub przez umowę bądź porozumienie zawarte przed dniem 26 lipca 2010 r. i dotyczące inwestycji w Iranie dokonanych przed dniem 26 lipca 2010 r., ani nie uniemożliwiają one wypełnienia zobowiązań, które z nich wynikają;

b) wykonywania do dnia 15 kwietnia 2013 r. transakcji wymaganych przez umowę handlową dotyczącą kluczowego sprzętu lub technologii dla przemysłu petrochemicznego wymienionych w załączniku VI zawartą przed dniem 24 marca 2012 r., lub przez umowy powiązane niezbędne do wykonania takich umów, lub przez umowę bądź porozumienie zawarte przed dniem 23 stycznia 2012 r. i dotyczące inwestycji w Iranie dokonanych przed dniem 23 stycznia 2012 r., ani nie uniemożliwiają one wypełnienia zobowiązań, które z nich wynikają;

c) wykonywania do dnia 15 kwietnia 2013 r. transakcji wymaganych przez umowę handlową dotyczącą kluczowego sprzętu lub technologii wykorzystywanych do poszukiwania ropy naftowej i gazu ziemnego, produkcji ropy naftowej i gazu ziemnego, rafinacji, skraplania gazu ziemnego oraz dla przemysłu petrochemicznego wymienionych w załączniku VIA zawartej przed dniem 16 października 2012 r. i dotyczące inwestycji w Iranie dotyczących poszukiwania ropy naftowej i gazu ziemnego, produkcji ropy naftowej i gazu ziemnego, rafinacji, skraplania gazu ziemnego dokonanych przed 26 lipca 2010 r. lub dotyczące inwestycji w Iranie w przemyśle petrochemicznym dokonanych przed dniem 23 stycznia 2012 r., ani nie uniemożliwiają one wypełnienia zobowiązań, które z nich wynikają; lub

d) przepisów dotyczących pomocy technicznej przeznaczonych jedynie do instalacji sprzętu lub technologii dostarczonego zgodnie z lit. a), b) i c),

pod warunkiem że osoba fizyczna lub prawna, podmiot lub organ zamierzające zawrzeć takie transakcje lub udzielić pomocy w związku z takimi transakcjami, z wyprzedzeniem co najmniej 20 dni roboczych powiadomiły o tej transakcji lub pomocy właściwe organy państwa członkowskiego, w którym mają siedzibę.

2. Zakazy w art. 8 i 9 pozostają bez uszczerbku dla wykonywania zobowiązań wynikających z umów, o których mowa w art. 12 ust. 1 lit. b) oraz art. 14 ust. 1 lit. b), o ile zobowiązania te wynikają z umów o świadczenie usług lub umów powiązanych niezbędnych do ich wykonania i o ile odpowiednie organy zezwoliły wcześniej na wykonanie tych zobowiązań oraz poinformowały inne odnośne państwa członkowskie i Komisję o swoim zamiarze udzielenia zezwolenia.

Artykuł 10a

1. Zakazuje się sprzedaży, dostarczania, przekazywania lub wywozu kluczowego sprzętu morskiego lub technologii wyszczególnionych w załączniku VIB, bezpośrednio lub pośrednio, na rzecz osób, podmiotów lub organów, z Iranu albo do użytku w tym państwie.

2. Załącznik VIB obejmuje kluczowy sprzęt morski i technologię dla budownictwa okrętowego, konserwacji lub naprawy statków, w tym sprzęt i technologię wykorzystywane do budowy zbiornikowców.

Artykuł 10b

1. Zakazuje się:

a) świadczenia, bezpośrednio lub pośrednio, na rzecz osób, podmiotów lub organów, z Iranu, albo do użytku w tym państwie, pomocy technicznej lub usług pośrednictwa związanych z kluczowym sprzętem i technologiami wymienionymi w załączniku VIB lub związanych z dostarczaniem, wytwarzaniem, konserwacją i użytkowaniem towarów wymienionych w załączniku VIB;

b) udzielania, bezpośrednio lub pośrednio, finansowania lub pomocy finansowej związanych z kluczowym sprzętem i technologiami wymienionymi w załączniku VIB, na rzecz osób, podmiotów lub organów, z Iranu albo do użytku w tym państwie.

Artykuł 10c

1. Zakazy ustanowione w art. 10a i 10b pozostają bez uszczerbku dla dostawy kluczowego sprzętu morskiego i technologii na rzecz statku, który nie jest własnością osób, podmiotów lub organów z Iranu ani nie jest przez nie kontrolowany i który musiał zawinąć do portu w Iranie lub wpłynąć na wody terytorialne Iranu z powodu siły wyższej.

2. Zakazy ustanowione w art. 10a i 10b pozostają bez uszczerbku dla wykonywania do dnia 15 lutego 2013 r. umów zawartych przed dniem 22 grudnia 2012 r. lub umów dodatkowych niezbędnych do realizacji takich umów.

Artykuł 10d

1. Zakazuje się sprzedaży, dostarczania, przekazywania lub wywozu oprogramowania wymienionego w załączniku VIIA, bezpośrednio lub pośrednio, na rzecz osób, podmiotów lub organów, z Iranu albo do użytku w tym państwie;

2. Załącznik VIIA obejmuje oprogramowanie do integracji procesów przemysłowych mające znaczenie dla branż kontrolowanych pośrednio lub bezpośrednio przez Korpus Strażników Rewolucji Islamskiej lub mającego znaczenie dla irańskiego programu jądrowego, wojskowego i dotyczącego pocisków balistycznych.

Artykuł 10e

1. Zakazuje się:

a) świadczenia, bezpośrednio lub pośrednio, na rzecz jakichkolwiek osób, podmiotów lub organów, z Iranu lub do użytku w tym państwie, pomocy technicznej lub usług pośrednictwa związanych z oprogramowaniem wymienionym w załączniku VIIA lub związanych z dostarczaniem, wytwarzaniem, konserwacją i użytkowaniem towarów wymienionych w załączniku VIIA;

b) udzielania, bezpośrednio lub pośrednio, finansowania lub pomocy finansowej związanych z oprogramowaniem wymienionym w załączniku VIIA, na rzecz osób, podmiotów lub organów z Iranu albo do użytku w tym państwie.

Artykuł 10f

1. Zakazy ustanowione w art. 10d i 10e pozostają bez uszczerbku dla wykonywania do dnia 15 stycznia 2013 r. umów zawartych przed dniem 22 grudnia 2012 r. lub umów powiązanych niezbędnych do realizacji takich umów.

Artykuł 11

1. Zakazuje się:

a) przywozu ropy naftowej lub produktów naftowych do Unii, jeśli:

(i) pochodzą one z Iranu; lub

(ii) zostały wywiezione z Iranu;

b) zakupu ropy naftowej lub produktów naftowych znajdujących się w Iranie lub z niego pochodzących;

c) transportu ropy naftowej lub produktów naftowych, jeśli pochodzą one z Iranu lub są wywożone z Iranu do jakiegokolwiek innego państwa; oraz

d) udzielania, bezpośrednio lub pośrednio, finansowania lub pomocy finansowej, w tym pochodnych instrumentów finansowych, a także ubezpieczenia i reasekuracji związanych z przywozem, zakupem lub transportem ropy naftowej i produktów naftowych pochodzących z Iranu lub które zostały przywiezione z Iranu.

2. Ropa naftowa i produkty naftowe oznaczają produkty wymienione w załączniku IV.

3. Zawiesza się zakaz przewidziany w ust. 1 lit. c) w odniesieniu do produktów wymienionych w załączniku XI.

4. Zawiesza się zakaz przewidziany w ust. 1 lit. d) w zakresie, w jakim dotyczy on świadczenia usług ubezpieczenia i reasekuracji związanych z importem, zakupem lub transportem produktów wymienionych w załączniku XI.

Artykuł 12

1. Zakazy ustanowione w art. 11 nie mają zastosowania do:

a) wykonania, do dnia 1 lipca 2012 r., umów handlowych zawartych przed dniem 23 stycznia 2012 r., lub umów dodatkowych niezbędnych do wykonania tych umów;

b) wykonania umów zawartych przed dniem 23 stycznia 2012 r., lub umów dodatkowych niezbędnych do wykonania tych umów, w przypadku gdy umowa taka w sposób szczególny przewiduje, że dostawa irańskiej ropy naftowej i produktów naftowych lub dochody z ich dostawy są przeznaczone na zwrot należnych kwot osobom, podmiotom lub organom podlegającym jurysdykcji państw członkowskich;

c) ropy naftowej lub produktów naftowych wywiezionych z Iranu przed dniem 23 stycznia 2012 r. lub, w przypadku gdy wywozu dokonano na mocy lit. a), w dniu lub przed dniem 1 lipca 2012 r., lub w przypadku gdy wywozu dokonano na mocy lit. b);

d) zakupu paliwa bunkrowego produkowanego i dostarczanego przez kraje trzecie inne niż Iran, przeznaczonego do napędzania silników statków;

e) zakupu paliwa bunkrowego do napędzania silników statków, które przymusowo wpłynęły do portu w Iranie lub na irańskie wody terytorialne, pod wpływem siły wyższej;

pod warunkiem że osoba, podmiot lub organ zamierzające wykonać umowę, o której mowa w lit. a), b) i c) powiadomiły, z wyprzedzeniem co najmniej 20 dni roboczych, o tej działalności lub transakcji właściwy organ państwa członkowskiego, w którym mają siedzibę.

2. Zakaz ustanowiony w art. 11 ust. 1 lit. b) nie ma zastosowania, do dnia 1 lipca 2012 r., bezpośrednio lub pośrednio, do ubezpieczania od odpowiedzialności cywilnej i ubezpieczania od odpowiedzialności za szkody wyrządzone w środowisku oraz reasekuracji.

Artykuł 13

1. Zakazuje się:

a) przywozu produktów petrochemicznych do Unii jeśli:

(i) pochodzą one z Iranu; lub

(ii) zostały wywiezione z Iranu;

b) zakupu produktów petrochemicznych, które znajdują się w Iranie lub które pochodzą z Iranu;

c) transportu produktów petrochemicznych jeśli pochodzą one z Iranu lub są wywożone z Iranu do jakiegokolwiek innego kraju; oraz

d) udzielania, bezpośrednio lub pośrednio, finansowania lub pomocy finansowej, w tym pochodnych instrumentów finansowych, a także ubezpieczenia i reasekuracji związanych z przywozem, zakupem lub transportem produktów petrochemicznych pochodzących z Iranu lub które zostały przywiezione z Iranu.

2. „Produkty petrochemiczne” oznaczają produkty wymienione w załączniku V.

3. Zawiesza się zakazy przewidziane w ust. 1 lit a), b), c) i d).

Artykuł 14

1. Zakazy ustanowione w art. 13 nie mają zastosowania do:

a) wykonania, do dnia 1 maja 2012 r., umów handlowych zawartych przed dniem 23 stycznia 2012 r., lub umów dodatkowych niezbędnych do wykonania tych umów;

b) wykonania umów zawartych przed dniem 23 stycznia 2012 r., lub umów dodatkowych, w tym umów dotyczących transportu lub ubezpieczenia, niezbędnych do wykonania tych umów, w przypadku gdy umowa w sposób szczególny przewiduje, że dostawa irańskich produktów petrochemicznych lub dochody z ich dostawy są przeznaczone na zwrot należnych kwot osobom, podmiotom lub organom podlegającym jurysdykcji państw członkowskich;

c) przywozu, zakupu i transportu produktów petrochemicznych wywiezionych z Iranu przed dniem 23 stycznia 2012 r., lub w przypadku gdy wywozu dokonano na mocy lit. a), w dniu lub przed dniem 1 maja 2012 r., lub w przypadku gdy wywozu dokonano na mocy lit. b),

pod warunkiem że osoba, podmiot lub organ zamierzające wykonać umowę powiadomiły, z wyprzedzeniem co najmniej 20 dni roboczych, o tej działalności lub transakcji właściwy organ państwa członkowskiego, w którym mają siedzibę.

2. Zakaz ustanowiony w art. 13 ust. 1 lit. d) nie ma zastosowania, do dnia 1 maja 2012 r., bezpośrednio lub pośrednio, do ubezpieczania od odpowiedzialności cywilnej i ubezpieczania od odpowiedzialności za szkody wyrządzone w środowisku oraz reasekuracji.

Artykuł 14a

1. Zakazuje się:

a) zakupu, transportu lub przywozu do Unii gazu ziemnego, który pochodzi z Iranu lub który został wywieziony z Iranu;

b) wymiany gazu ziemnego, jeśli pochodzi z Iranu lub został wywieziony z Iranu;

c) świadczenia, bezpośrednio lub pośrednio, usług pośrednictwa, i udzielania, bezpośrednio lub pośrednio, finansowania lub pomocy finansowej, w tym pochodnych instrumentów finansowych, a także ubezpieczenia i reasekuracji oraz usług pośrednictwa związanych z ubezpieczeniem i reasekuracją, związanych z działalnością określoną w lit. a) lub b).

2. Zakazy ustanowione w ust. 1 nie mają zastosowania do:

a) sytuacji, gdy gaz ziemny został wywieziony z państwa innego niż Iran, jeśli wywieziony gaz został połączony z gazem pochodzącym z Iranu w ramach infrastruktury państwa innego niż Iran;

b) zakupu gazu ziemnego w Iranie przez obywateli państw członkowskich do celów cywilnych, włączając do ogrzewania mieszkań lub używania siły lub do utrzymywania misji dyplomatycznych; lub

c) wykonywania umów o dostawy gazu ziemnego pochodzącego z państwa innego niż Iran do Unii.

3. Do celów niniejszego rozporządzenia „gaz ziemny” oznacza produkty wymienione w załączniku IVA.

4. Do celów ust. 1, „wymiana” oznacza wymianę strumieni gazu ziemnego różnego pochodzenia.

Artykuł 15

1. Zakazuje się:

a) sprzedaży, dostawy, przekazywania lub wywozu, bezpośrednio lub pośrednio, złota, metali szlachetnych i diamentów wymienionych w załączniku VII, niezależnie od tego czy pochodzą one z Unii, na rzecz rządu Iranu, jego organów publicznych, przedsiębiorstw i agencji, jakichkolwiek osób, podmiotów lub organów działających w ich imieniu lub na ich polecenie, lub jakichkolwiek podmiotów bądź organów będących ich własnością lub przez nich kontrolowanych;

b) zakupu, przywozu lub transportu, bezpośrednio lub pośrednio, złota, metali szlachetnych i diamentów wymienionych w załączniku VII, niezależnie od tego czy dany produkt pochodzi z Iranu, od rządu Iranu, jego organów publicznych, przedsiębiorstw i agencji oraz jakichkolwiek osób, podmiotów lub organów działających w ich imieniu lub na ich polecenie, lub jakichkolwiek podmiotów bądź organów będących ich własnością lub przez nich kontrolowanych; oraz

c) udzielania, bezpośrednio lub pośrednio, pomocy technicznej lub usług pośrednictwa, finansowania lub pomocy finansowej, związanych z towarami, o których mowa w lit. a) i b) na rzecz rządu Iranu, jego organów publicznych, przedsiębiorstw i agencji oraz jakichkolwiek osób, podmiotów lub organów działających w ich imieniu lub na ich polecenie, lub jakichkolwiek podmiotów bądź organów będących ich własnością lub przez nich kontrolowanych.

2. Załącznik VII obejmuje złoto, metale szlachetne i diamenty podlegające zakazom, o których mowa w ust. 1.

3. Zawiesza się zakazy przewidziane w ust. 1 lit. a), b) i c) w odniesieniu do produktów wymienionych w załączniku XII.

Artykuł 15a

1. Zabrania się sprzedaży, dostarczania, przekazywania lub wywozu grafitu i surowych lub częściowo wykończonych metali wyszczególnionych w załączniku VIIB, bezpośrednio lub pośrednio, na rzecz osób, podmiotów lub organów, z Iranu albo do użytku w tym państwie.

2. Załącznik VIIB obejmuje grafit oraz surowe lub częściowo wykończone metale, takie jak aluminium i stal, które mają znaczenie dla branż kontrolowanych pośrednio lub bezpośrednio przez Korpus Strażników Rewolucji Islamskiej lub mają znaczenie dla irańskiego programu jądrowego, wojskowego oraz dotyczącego pocisków balistycznych.

3. Zakaz ustanowiony w ust. 1 nie ma zastosowania do towarów wymienionych w załącznikach I, II i III.

Artykuł 15b

1. Zakazuje się:

a) świadczenia, bezpośrednio lub pośrednio, na rzecz jakichkolwiek osób, podmiotów lub organów, z Iranu lub do użytku w tym państwie, pomocy technicznej lub usług pośrednictwa związanych z towarami wymienionymi w załączniku VIIB lub związanych z dostarczaniem, wytwarzaniem, konserwacją i użytkowaniem towarów wymienionych w załączniku VIIB;

b) udzielania, bezpośrednio lub pośrednio, finansowania lub pomocy finansowej związanych z towarami wyszczególnionymi w załączniku VIIB, na rzecz osób, podmiotów lub organów, z Iranu albo do użytku w tym państwie.

2. Zakazy ustanowione w ust. 1 nie mają zastosowania w odniesieniu do towarów wymienionych w załącznikach I, II i III.

Artykuł 15c

Zakazy ustanowione w art. 15a pozostają bez uszczerbku dla wykonywania do dnia 15 kwietnia 2013 r. umów zawartych przed dniem 22 grudnia 2012 r. lub umów dodatkowych niezbędnych do realizacji takich umów.

Artykuł 16

Zakazuje się sprzedaży, dostawy, przekazywania lub wywozu, bezpośrednio lub pośrednio, nowo wydrukowanych lub niewprowadzonych do obiegu irańskich banknotów i wybitego bilonu Bankowi Centralnemu Iranu lub na jego rzecz.

ROZDZIAŁ III

OGRANICZENIA W FINANSOWANIU NIEKTÓRYCH PRZEDSIĘBIORSTW

Artykuł 17

1. Zakazuje się:

a) udzielania jakichkolwiek pożyczek lub kredytów osobom, podmiotom lub organom z Iranu, o których mowa w ust. 2;

b) nabywania udziałów lub zwiększenia posiadanych udziałów w jakiejkolwiek osobie, podmiocie lub organie z Iranu, o których mowa w ust. 2;

c) tworzenia jakichkolwiek spółek joint venture z jakąkolwiek osobą, podmiotem lub organem z Iranu, o których mowa w ust. 2;

2. Zakaz ustanowiony w ust. 1 ma zastosowanie do wszelkich osób, podmiotów lub organów z Iranu uczestniczących:

a) w wytwarzaniu towarów lub technologii wymienionych we wspólnym wykazie uzbrojenia lub w załącznikach I lub II;

b) w poszukiwaniu lub produkcji ropy naftowej i gazu ziemnego, rafinacji paliw lub skraplaniu gazu ziemnego; lub

c) w przemyśle petrochemicznym.

3. Wyłącznie na użytek ust. 2 lit. b) i c) stosuje się następujące definicje:

a) „poszukiwanie ropy naftowej i gazu ziemnego” obejmuje badanie i poszukiwanie zasobów ropy naftowej i gazu ziemnego oraz gospodarowanie tymi zasobami, jak również świadczenie usług geologicznych w odniesieniu do takich zasobów;

b) „produkcja ropy naftowej i gazu ziemnego” obejmuje usługi hurtowego przesyłu gazu w celu jego tranzytu lub dostawy do bezpośrednio połączonych sieci;

c) „rafinacja” oznacza przetwarzanie, obróbkę lub przygotowanie paliwa do ostatecznej sprzedaży;

d) „przemysł petrochemiczny” oznacza instalacji produkcyjnych do wytwarzania produktów w załączniku V.

4. Zakazuje się nawiązywania współpracy z osobami, podmiotami lub organami z Iranu uczestniczącymi w przesyle gazu ziemnego, o czym mowa w ust. 3 lit. b).

5. Na użytek ust. 4 „współpraca” oznacza:

a) wspólne ponoszenie kosztów inwestycji w ramach zintegrowanego lub zorganizowanego łańcucha dostaw w celu otrzymywania lub dostawy gazu ziemnego bezpośrednio z terytorium Iranu lub z przeznaczeniem na terytorium tego państwa; oraz

b) bezpośrednią współpracę do celów dokonywania inwestycji w urządzenia lub obiekty związane ze skroplonym gazem ziemnym znajdujące się na terytorium Iranu lub inwestycji w urządzenia lub obiekty związane ze skroplonym gazem ziemnym bezpośrednio połączone ze tymi urządzeniami lub obiektami.

Artykuł 18

1. Inwestycje poprzez transakcje, o których mowa w art. 17 ust. 1, w osoby, podmioty lub organy z Iranu uczestniczące w wytwarzaniu towarów lub technologii wymienionych w załączniku III wymagają zezwolenia danego właściwego organu.

2. Właściwe organy nie udzielają żadnych zezwoleń na transakcje, o których mowa w ust. 1, jeżeli mają uzasadnione powody, by stwierdzić, że takie postępowanie przyczyniłoby się do któregokolwiek z następujących działań:

a) działania Iranu związane ze wzbogacaniem i ponownym przetwarzaniem lub z ciężką wodą;

b) tworzenie przez Iran systemów przenoszenia broni jądrowej; lub

c) prowadzenie przez Iran działań związanych z innymi kwestiami, co do których MAEA wyraziła zaniepokojenie lub określiła je jako nieuregulowane.

Artykuł 19

1. Na zasadzie odstępstwa od art. 17 ust. 2 lit. a) właściwe organy mogą udzielić, na warunkach jakie uznają za właściwe, zezwolenia na inwestycje poprzez transakcje, o których mowa w art. 17 ust. 1, jeżeli spełniono następujące warunki:

a) inwestycje dotyczą środków spożywczych, opieki medycznej, sprzętu medycznego lub innych celów humanitarnych; oraz

b) w przypadkach gdy inwestuje się w osoby, podmioty lub organy z Iranu uczestniczące w wytwarzaniu towarów lub technologii zawartych w wykazach Grupy Dostawców Jądrowych oraz Reżimu Kontrolnego Technologii Rakietowych, a Komitet Sankcji ustalił uprzednio, na podstawie analizy każdego indywidualnego przypadku, że dana transakcja z pewnością nie przyczyniłaby się do opracowania technologii sprzyjających działaniom stwarzających zagrożenie rozprzestrzeniania broni jądrowej przez Iran, ani do tworzenia systemów przenoszenia broni jądrowej.

2. Dane państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie i Komisję, w terminie czterech tygodni, o zezwoleniach udzielonych na mocy niniejszego artykułu.

Artykuł 20

Art. 17 ust. 2 lit. b) nie stosuje się do udzielania pożyczki lub kredytu ani do nabywania lub zwiększania udziałów, jeżeli spełniono następujące warunki:

a) transakcji wymaga umowa lub porozumienie zawarte przed dniem 26 lipca 2010 r.; oraz

b) właściwy organ został poinformowany z wyprzedzeniem co najmniej 20 dni roboczych o tej umowie lub o tym porozumieniu.

Artykuł 21

Art. 17 ust. 2 lit. c) nie stosuje się do udzielania pożyczki lub kredytu ani do nabywania lub zwiększania udziałów, jeżeli spełniono następujące warunki:

a) transakcji wymaga umowa lub porozumienie zawarte przed dniem 23 stycznia 2012 r.; oraz

b) właściwy organ został poinformowany z wyprzedzeniem co najmniej 20 dni roboczych o tej umowie lub o tym porozumieniu.

Artykuł 22

Zakazuje się akceptowania lub zatwierdzania – poprzez zawarcie umowy lub w jakikolwiek inny sposób – udzielania jakichkolwiek pożyczek lub kredytów, lub nabywania lub zwiększania udziałów, lub tworzenia spółek joint venture przez jedną lub większą liczbę osób, podmiotów lub organów z Iranu, w przedsiębiorstwie uczestniczącym w którymkolwiek z następujących rodzajów działalności:

a) wydobywanie uranu;

b) wzbogacanie i przetwarzanie uranu;

c) wytwarzanie towarów lub technologii zawartych w wykazach Grupy Dostawców Jądrowych lub Reżimu Kontrolnego Technologii Rakietowych.

ROZDZIAŁ IV

ZAMROŻENIE ŚRODKÓW FINANSOWYCH I ZASOBÓW GOSPODARCZYCH

Artykuł 23

1. Zamraża się wszystkie środki finansowe i zasoby gospodarcze należące do, będące własnością, pozostające w posiadaniu lub pod kontrolą osób, podmiotów i organów wymienionych w załączniku VIII. Załącznik VIII obejmuje osoby, podmioty i organy wskazane przez Radę Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych lub przez Komitet Sankcji zgodnie z pkt 12 rezolucji RB ONZ nr 1737 (2006), pkt 7 rezolucji RB ONZ nr 1803 (2008) lub pkt 11, 12 lub 19 rezolucji RB ONZ nr 1929 (2010).

2. Zamraża się wszystkie środki finansowe i zasoby gospodarcze należące do, będące własnością, pozostające w posiadaniu lub pod kontrolą osób, podmiotów i organów wymienionych w załączniku IX. Załącznik IX obejmuje osoby fizyczne i prawne, podmioty i organy, które zgodnie z art. 20 ust. 1 lit. b) i c) decyzji Rady 2010/413/WPZiB zostały określone jako:

a) zaangażowane w działania, bezpośrednio związane z działaniami lub wspierające działania Iranu stwarzające zagrożenie rozprzestrzeniania broni jądrowej lub tworzenie systemów przenoszenia broni jądrowej przez Iran, w tym przez zaangażowanie w dostarczanie zakazanych towarów i technologii, lub jako podmioty będące własnością lub pod kontrolą takich osób, podmiotów lub organów, w tym w sposób nielegalny, lub działające w ich imieniu lub na ich polecenie;

b) osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy, które obeszły lub naruszyły, lub pomagały wymienionym w wykazie osobom, podmiotom lub organom w obejściu lub naruszeniu przepisów niniejszego rozporządzenia, decyzji Rady 2010/413/WPZiB lub rezolucji RB ONZ nr 1737 (2006), rezolucji RB ONZ nr 1747 (2007), rezolucji RB ONZ nr 1803 (2008) i rezolucji RB ONZ nr 1929 (2010);

c) członkowie Korpusu Strażników Rewolucji Islamskiej (IRGC) lub osoby prawne, podmioty lub organy należące do IRGC lub kontrolowane przez IRGC lub należące do jednego lub większej liczby jego członków lub kontrolowane przez jednego lub większej liczby jego członków, lub osoby fizyczne bądź prawne, podmioty lub organy zapewniające ubezpieczenie lub inne istotne usługi IRGC, lub podmiotom do nich należącym lub przez nich kontrolowanym lub działającym w ich imieniu;

d) inne osoby, podmioty lub organy udzielające wsparcia, takiego jak wsparcie materialne, logistyczne lub finansowe, rządowi Iranu oraz podmiotom będącym ich własnością lub przez nie kontrolowanym, lub osobom i podmiotom z nimi związanym;

e) osoby prawne, podmioty lub organy należące do Linii Żeglugowych Islamskiej Republiki Iranu (IRISL) lub kontrolowane przez IRISL, lub osoby fizyczne bądź prawne, podmioty lub organy działające w ich imieniu, lub osoby fizyczne bądź prawne, podmioty lub organy zapewniające ubezpieczenie lub inne istotne usługi IRISL, lub podmiotom do nich należącym lub przez nie kontrolowanym lub działającym w ich imieniu.

Zgodnie z obowiązkiem zamrożenia środków finansowych i zasobów gospodarczych IRISL oraz wskazanych podmiotów będących własnością lub pod kontrolą IRISL, zakazuje się załadunku towarów na statki będące własnością IRISL lub takich wskazanych podmiotów lub czarterowane przez IRISL lub takie wskazane podmioty, oraz wyładunek towarów z takich statków w portach państw członkowskich.

Z obowiązku zamrożenia środków finansowych i zasobów gospodarczych IRISL oraz wskazanych podmiotów będących własnością lub pod kontrolą IRISL nie wynika wymóg zajęcia lub zatrzymania statków będących własnością takich podmiotów, ani transportowanego przez nie ładunku, w zakresie w jakim towary te należą do osób trzecich, ani też wymóg zatrzymania zatrudnionej przez te podmioty załogi.

3. Nie udostępnia się, bezpośrednio ani pośrednio, żadnych środków finansowych ani zasobów gospodarczych osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom ani organom wymienionym w załącznikach VIII i IX, ani nie udostępnia się takich środków finansowych ani zasobów gospodarczych na rzecz takich osób, podmiotów czy organów.

4. Bez uszczerbku dla odstępstw przewidzianych w art. 24, 25, 26, 27, 28, 28a lub 29 zabrania się świadczenia specjalistycznych usług w zakresie komunikatów finansowych, wykorzystywanych do wymiany danych finansowych, na rzecz osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów wymienionych w załącznikach VIII i IX.

5. Załączniki VIII i IX zawierają powody umieszczenia wymienionych osób, podmiotów i organów w wykazie, przedstawione przez Radę Bezpieczeństwa lub Komitet Sankcji.

6. Załączniki VIII i IX zawierają również, w miarę dostępności, informacje niezbędne do zidentyfikowania odnośnych osób fizycznych lub prawnych, podmiotów i organów, przedstawione przez Radę Bezpieczeństwa lub Komitet Sankcji. W odniesieniu do osób fizycznych, takie informacje mogą zawierać imiona i nazwiska, w tym pseudonimy, datę i miejsce urodzenia, obywatelstwo, numery paszportów i dokumentów tożsamości, płeć, adres, jeśli jest znany, a także funkcję lub zawód. W odniesieniu do osób prawnych, podmiotów i organów, takie informacje mogą zawierać nazwy, miejsce i datę rejestracji, numer rejestracji i miejsce prowadzenia działalności. W odniesieniu do linii lotniczych i przedsiębiorstw żeglugowych, załączniki VIII i IX zawierają również, w miarę dostępności, informacje niezbędne do zidentyfikowania każdego statku lub statku powietrznego należącego do wymienionego przedsiębiorstwa, takie jak oryginalny numer rejestracji lub nazwa. Załączniki VIII i IX zawierają także datę wskazania.

Artykuł 24

Na zasadzie odstępstwa od art. 23, właściwe organy mogą zezwolić na uwolnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych, jeżeli spełnione są następujące warunki:

a) środki finansowe lub zasoby gospodarcze są przedmiotem zajęcia sądowego, administracyjnego lub arbitrażowego ustanowionego przed dniem, w którym osoba, podmiot lub organ, o których mowa w art. 23, zostały wskazane przez Komitet Sankcji, Radę Bezpieczeństwa lub przez Radę, lub przedmiotem orzeczenia sądowego, administracyjnego lub arbitrażowego wydanego przed tym dniem;

b) środki finansowe lub zasoby gospodarcze zostaną wykorzystane wyłącznie w celu zaspokojenia roszczeń, na poczet których zostały zabezpieczone, lub roszczeń uznanych za zasadne w takim orzeczeniu, w granicach określonych przez mające zastosowanie przepisy ustawowe i wykonawcze regulujące prawa osób zgłaszających takie roszczenia;

c) decyzja o zajęciu lub orzeczenie nie zostały wydane na korzyść osoby, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku VIII lub IX;

d) uznanie zajęcia lub orzeczenia nie jest sprzeczne z porządkiem publicznym danego państwa członkowskiego; oraz

e) w przypadkach gdy zastosowanie ma art. 23 ust. 1, dane państwo członkowskie powiadomiło Komitet Sankcji o zajęciu lub orzeczeniu.

Artykuł 25

Na zasadzie odstępstwa od art. 23 i pod warunkiem, że płatność dokonywana przez osobę, podmiot lub organ wymienione w załączniku VIII lub IX jest należna na mocy umowy lub porozumienia zawartych przez daną osobę, podmiot lub organ lub zobowiązania powstałego na ich rzecz, zanim ta osoba, podmiot czy organ zostały wskazane przez Komitet Sankcji, Radę Bezpieczeństwa lub przez Radę, właściwe organy mogą zezwolić, na warunkach jakie uznają za stosowne, na uwolnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych, jeżeli spełnione są następujące warunki:

a) dany właściwy organ ustalił, że:

(i) środki finansowe lub zasoby gospodarcze zostaną wykorzystane do dokonania płatności przez osobę, podmiot lub organ wymienione w załączniku VIII lub IX;

(ii) płatność nie będzie finansować działalności zakazanej na mocy niniejszego rozporządzenia. Jeżeli płatność stanowi wynagrodzenie za dokonaną już działalność handlową oraz odpowiednie organy innego państwa członkowskiego potwierdziły wcześniej, że działalność ta nie była zakazana w momencie jej dokonywania, uznaje się, prima facie, że płatność ta nie będzie się przyczyniała do zakazanej działalności; oraz

(iii) dokonanie płatności nie narusza art. 23 ust. 3; oraz

b) w przypadkach gdy zastosowanie ma art. 23 ust. 1, dane państwo członkowskie powiadomiło Komitet Sankcji o tym ustaleniu i o swoim zamiarze udzielenia zezwolenia, a Komitet Sankcji w ciągu dziesięciu dni roboczych od dnia powiadomienia nie wyraził sprzeciwu.

Artykuł 26

1. Na zasadzie odstępstwa od art. 23 właściwe organy mogą zezwolić, na warunkach jakie uznają za stosowne, na uwolnienie lub udostępnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych, jeżeli spełnione są następujące warunki:

a) dany właściwy organ ustalił, że środki finansowe lub zasoby gospodarcze są:

(i) niezbędne do zaspokojenia podstawowych potrzeb osób wymienionych w załączniku VIII lub IX oraz pozostających na ich utrzymaniu członków rodziny, w tym do opłacenia artykułów spożywczych, czynszu lub kredytu hipotecznego, lekarstw i kosztów leczenia, podatków, składek na ubezpieczenie i opłat za usługi użyteczności publicznej;

(ii) przeznaczone wyłącznie na pokrycie uzasadnionych honorariów i zwrot wydatków związanych ze świadczeniem usług prawniczych;

(iii) przeznaczone wyłącznie na pokrycie kosztów opłat lub usług związanych ze zwykłym przechowywaniem lub utrzymywaniem zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych; lub

(iv) przeznaczone wyłącznie na pokrycie kosztów należnych w związku z wyrejestrowaniem statku oraz

b) w przypadku gdy zezwolenie dotyczy osoby, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku VIII, dane państwo członkowskie powiadomiło Komitet Sankcji o ustaleniu, o którym mowa w lit. a) i o swoim zamiarze udzielenia zezwolenia, a Komitet Sankcji w ciągu pięciu dni roboczych od dnia powiadomienia nie wyraził sprzeciwu.

2. Na zasadzie odstępstwa od art. 23, właściwe organy mogą zezwolić na uwolnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych lub na udostępnienie niektórych środków finansowych lub zasobów gospodarczych po ustaleniu, że są one niezbędne do pokrycia nadzwyczajnych wydatków lub zapłaty za towary lub ich przekazanie, nabywane na potrzeby reaktora lekkowodnego w Iranie, którego budowa rozpoczęła się przed grudniem 2006 r., lub za jakiekolwiek towary do celów, o których mowa w art. 6 lit. b) i c), pod warunkiem że, w przypadku gdy zezwolenie dotyczy osoby, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku VIII, dane państwo członkowskie powiadomiło o takim ustaleniu Komitet Sankcji, a Komitet Sankcji je zatwierdził.

Artykuł 27

Na zasadzie odstępstwa od art. 23 ust. 2 i 3, właściwe organy mogą zezwolić, na warunkach jakie uznają za stosowne, na uwolnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych lub na udostępnienie niektórych środków finansowych lub zasobów gospodarczych po ustaleniu, że są one niezbędne dla oficjalnych celów misji dyplomatycznych lub konsularnych lub organizacji międzynarodowych korzystających z immunitetów zgodnie z międzynarodowym prawem.

Artykuł 28

Na zasadzie odstępstwa od art. 23 ust. 2 właściwe organy mogą również zezwolić, na warunkach jakie uznają za stosowne, na:

a) uwolnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych Centralnego Banku Iranu po ustaleniu, że środki finansowe lub zasoby gospodarcze są niezbędne w celu zapewnienia instytucjom kredytowym lub finansowym płynności środków na finansowanie działalności handlowej, lub na obsługę pożyczki handlowej; lub

b) uwolnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych Centralnego Banku Iranu po ustaleniu, że środki finansowe lub zasoby gospodarcze są niezbędne w celu zwrotu należnych roszczeń na mocy umowy lub porozumienia zawartego przez osobę, podmiot lub organ z Iranu przed dniem 16 października 2012 r., jeśli taka umowa lub porozumienie stanowi o zwrocie zaległych kwot osobom, podmiotom lub organom podlegającym jurysdykcji państw członkowskich.

pod warunkiem, że dane państwo członkowskie powiadomiło inne państwa członkowskie i Komisję o zamiarze udzielenia zezwolenia na co najmniej dziesięć dnia roboczych przed wydaniem zezwolenia.

Artykuł 28a

Zakazów zawartych w art. 23 ust. 2 i 3 nie stosuje się do działań i transakcji dokonywanych w odniesieniu do podmiotów wymienionych w załączniku IX:

a) korzystających z praw wynikających z zawartej pierwotnie z suwerennym rządem innym niż rząd Iranu umowy o wspólnej produkcji, o której mowa w art. 39, przed dniem 27 października 2010 r., w zakresie, w jakim takie działania i transakcje odnoszą się do udziału tych podmiotów w takiej umowie;

b) w zakresie, w jakim jest to niezbędne do wykonania, do dnia 30 czerwca 2015 r. [1] , zobowiązań wynikających z umów, o których mowa w art. 12 ust. 1 lit. b), pod warunkiem że właściwy organ uprzednio, na podstawie indywidualnej oceny, zezwolił na te działania i transakcje i że zainteresowane państwo członkowskie powiadomiło inne państwa członkowskie oraz Komisję o zamiarze udzielenia zezwolenia.

Artykuł 28b

1. W drodze odstępstwa od art. 23 ust. 2 i 3, właściwe organy mogą zezwolić, na warunkach jakie uznają za stosowne, na uwolnienie zasobów gospodarczych lub udostępnienie środków finansowych lub zasobów gospodarczych, bezpośrednio lub pośrednio, na rzecz Ministerstwa ds. Ropy wymienionego w załączniku IX, po ustaleniu, że środki finansowe lub zasoby gospodarcze są niezbędne do realizacji umów dotyczących importu lub zakupu produktów petrochemicznych wymienionych w załączniku V, które pochodzą z Iranu lub zostały przywiezione z Iranu.

2. Dane państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie i Komisję, w terminie czterech tygodni, o zezwoleniach udzielonych na podstawie niniejszego artykułu.

Artykuł 29

1. Art. 23 ust. 3 nie uniemożliwia instytucjom finansowym ani kredytowym zasilania zamrożonych rachunków środkami przekazanymi na rachunek osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów wymienionych w wykazie, pod warunkiem że wszelkie kwoty dodatkowe na takich rachunkach są również zamrażane. Instytucja finansowa lub kredytowa niezwłocznie informuje właściwe organy o takich transakcjach.

2. Art. 23 ust. 3 nie ma zastosowania do kwot dodatkowych na zamrożonych rachunkach w postaci:

a) odsetek lub innych zysków na tych rachunkach; lub

b) płatności należnych na mocy umów lub porozumień zawartych lub zobowiązań powstałych przed datą, w której osoba, podmiot lub organ, o których mowa w art. 23, zostały wskazane przez Komitet Sankcji, Radę Bezpieczeństwa lub przez Radę;

pod warunkiem że wszelkie takie odsetki lub inne zyski i płatności zostaną zamrożone zgodnie z art. 23 ust. 1 lub 2.

3. Niniejszego artykułu nie można interpretować jako zezwolenia na przekazywanie środków finansowych, o których mowa w art. 30.

ROZDZIAŁ V

OGRANICZENIA W ZAKRESIE PRZEKAZYWANIA ŚRODKÓW FINANSOWYCH ORAZ USŁUG FINANSOWYCH

Artykuł 30

1. Zakazane jest przekazywanie środków finansowych między, z jednej strony, instytucjami finansowymi i kredytowymi objętymi zakresem niniejszego rozporządzenia, w rozumieniu art. 49, a z drugiej strony

a) instytucjami kredytowymi i finansowymi oraz kantorami wymiany walut (bureaux de change), z siedzibą w Iranie;

b) oddziałami i podmiotami zależnymi – w przypadku gdy objęte są zakresem niniejszego rozporządzenia – instytucji kredytowych i finansowych oraz kantorami wymiany walut (bureaux de change) z siedzibą w Iranie;

c) oddziałami i podmiotami zależnymi – w przypadku gdy nie są objęte zakresem niniejszego rozporządzenia – instytucji kredytowych i finansowych oraz kantorami wymiany walut (bureaux de change) z siedzibą w Iranie; oraz

d) instytucjami kredytowymi i finansowymi oraz kantorami wymiany walut (bureaux de change), niemającymi siedziby w Iranie, ale kontrolowanymi przez osoby, podmioty i organy mające siedzibę w Iranie,

chyba, że takie przekazywanie jest objęte zakresem ust. 2 i odbywa się zgodnie z ust. 3

2. Zezwala się na następujące przekazy, zgodnie z ust. 3:

a) przekazy dotyczące żywności, opieki zdrowotnej, sprzętu medycznego, lub służące celom rolnym lub humanitarnym;

b) przekazy dotyczące osobistych przekazów pieniężnych;

c) przekazy związane z konkretną umową handlową, pod warunkiem że taki przekaz nie jest zakazany na mocy niniejszego rozporządzenia;

d) przekazy dotyczące misji dyplomatycznych lub urzędów konsularnych lub organizacji międzynarodowych posiadających immunitet na mocy prawa międzynarodowego, w zakresie, w jakim przekazy te są przeznaczone na oficjalne cele misji dyplomatycznych lub urzędów konsularnych lub organizacji międzynarodowych posiadających immunitet na mocy prawa międzynarodowego;

e) przekazy dotyczące płatności mających na celu zaspokojenie roszczeń osób, podmiotów lub organów z Iranu lub przeciwko nim, lub przekazy o podobnych charakterze, pod warunkiem że nie przyczyniają się one do działań zakazanych na mocy niniejszego rozporządzenia, w indywidualnych przypadkach, jeżeli dane państwo członkowskie powiadomiło inne państwo członkowskie i Komisję, co najmniej z dziesięciodniowym wyprzedzeniem, o swoim zamiarze udzielenia zezwolenia.;

f) przekazy niezbędne do wykonania zobowiązań powstałych na mocy umów, o których mowa w art. 12 ust. 1 lit. b).

3. Przekazywanie środków finansowych, na które może zostać wydane zezwolenie zgodnie z ust. 2, odbywa się w następujący sposób:

a) przekazy związane z transakcjami dotyczącymi żywności, opieki zdrowotnej, sprzętu medycznego lub służące celom rolnym lub humanitarnym na kwoty poniżej 1 000 000 EUR lub stanowiących równowartość tej kwoty, a także osobiste przekazy pieniężne na kwoty poniżej 400 000 EUR lub stanowiących równowartość tej kwoty nie wymagają uprzedniego zezwolenia.

O przekazach o wartości równej lub wyższej niż 1 000 000 EUR lub stanowiących równowartość tej kwoty należy uprzednio powiadomić właściwe organy danego państwa członkowskiego na piśmie;

b) przekazy związane z transakcjami dotyczącymi żywności, opieki zdrowotnej, sprzętu medycznego lub służące celom rolnym lub humanitarnym na kwoty równe lub wyższe niż 1 000 000 EUR lub stanowiące równoważność tej kwoty, a także przekazy dotyczące transakcji związanych z osobistymi przekazami pieniężnymi na kwoty równe lub wyższe niż 400 000 EUR lub stanowiące równoważność tej kwoty, wymagają uprzedniego zezwolenia właściwych organów danego państwa członkowskiego zgodnie z ust. 2.

Państwa członkowskie informują się wzajemnie o wszelkich udzielonych zezwoleniach co trzy miesiące;

c) wszelkie inne przekazy o wartości równej lub wyższej niż 100 000 EUR lub stanowiące równoważność tej kwoty wymagają uprzedniego zezwolenia właściwych organów danego państwa członkowskiego zgodnie z ust. 2.

Państwa członkowskie informują się wzajemnie o wszelkich udzielonych zezwoleniach co trzy miesiące.

4. Przekazy środków pieniężnych w wysokości 10 000 EUR lub stanowiących równowartość tej kwoty nie wymagają wcześniejszego zezwolenia ani powiadomienia.

5. Powiadomienia i wnioski o zezwolenie dotyczące przekazywania środków podmiotowi, objętemu zakresem ust. 1 lit. a) do d) są kierowane przez dostawcę usług płatniczych zleceniodawcy lub w jego imieniu do właściwych organów państwa członkowskiego, w którym dostawca usług płatniczych ma siedzibę.

Powiadomienia i wnioski o zezwolenie dotyczące przekazywania środków finansowych od podmiotu, objętego zakresem ust. 1 lit a) do d) są kierowane przez dostawcę usług płatniczych odbiorcy lub w jego imieniu do właściwych organów państwa członkowskiego, w którym dostawca usług płatniczych ma siedzibę.

Jeżeli dostawca usług płatniczych zleceniodawcy lub odbiorcy nie jest objęty zakresem niniejszego rozporządzenia, powiadomienia i wnioski o zezwolenie są kierowane, w przypadku przekazu do podmiotu, objętego zakresem ust. 1 lit. a) do d) przez zleceniodawcę, a w przypadku przekazu pochodzącego od podmiotu, objętego zakresem ust. 1 lit. a) do d), przez odbiorcę właściwym organom państw członkowskich, w których odpowiednio, zleceniodawca lub odbiorca mają miejsce zamieszkania.

6. Instytucje kredytowe i finansowe, objęte zakresem niniejszego rozporządzenia w ramach działalności prowadzonej z podmiotami, o których mowa w ust. 1 ust. a) do d), oraz aby zapobiegać naruszeniom postanowień niniejszego rozporządzenia, prowadzą zwiększony nadzór w taki sposób, że:

a) stale nadzorują operacje prowadzone na rachunkach, w szczególności poprzez programy umożliwiające należyte nadzorowanie klientów;

b) wymagają, aby na blankietach zleceń płatniczych wypełniane były wszystkie rubryki dotyczące zleceniodawcy i beneficjenta danej transakcji, a jeżeli informacje te nie są wpisane – odmawiają przeprowadzenia operacji;

c) przechowują całą dokumentację transakcji przez pięć lat i na żądanie udostępniają ją organom krajowym;

d) jeśli mają uzasadnione podstawy, by podejrzewać, że działalność prowadzona z instytucjami kredytowymi i finansowymi może naruszać przepisy niniejszego rozporządzenia, niezwłocznie zawiadamiają o swoich podejrzeniach jednostkę analityki finansowej (FIU) lub inny właściwy organ wskazany przez dane państwo członkowskie, bez uszczerbku dla art. 5 i 23. FIU lub taki inny właściwy organ będą działały jako krajowe centrum otrzymujące i analizujące zawiadomienia o transakcjach, co do których istnieje podejrzenie, że mogą naruszać przepisy niniejszego rozporządzenia. FIU lub taki inny właściwy organ mają bezpośredni lub pośredni terminowy dostęp do informacji finansowych i administracyjnych oraz do informacji związanych z egzekwowaniem prawa, które uznają za niezbędne do odpowiedniego wypełniania tej funkcji, w tym do analizy zawiadomienia o podejrzanych transakcjach.

Artykuł 30a

1. Przekazywanie środków finansowych na rzecz i od osób, podmiotów i organów z Iranu, które nie są objęte zakresem art. 30 ust. 1, musi odbywać się w następujący sposób:

a) przekazy związane z transakcjami obejmującymi środki spożywcze, opiekę medyczną, sprzęt medyczny lub służące celom rolnym lub humanitarnym nie wymagają uprzedniego zezwolenia;

O przekazach o wartości równej lub wyższej niż 10 000 EUR lub stanowiących równowartość tej kwoty należy uprzednio powiadomić właściwe organy danego państwa członkowskiego na piśmie;

b) wszelkie inne przekazy na kwoty mniejsze niż 400 000 EUR lub stanowiących równowartość tej kwoty nie wymagają uprzedniego zezwolenia;

O przekazach o wartości równej lub wyższej niż 10 000 EUR lub stanowiących równowartość tej kwoty należy uprzednio powiadomić właściwe organy danego państwa członkowskiego na piśmie;

c) wszelkie inne przekazy o wartości równej lub wyższej niż 400 000 EUR lub stanowiące równowartość tej kwoty wymagają uprzedniego zezwolenia właściwych organów danego państwa członkowskiego.

Państwa członkowskie informują się wzajemnie o wszelkich odmowach udzielenia zezwolenia co trzy miesiące.

2. Przekazy środków pieniężnych w wysokości poniżej 10 000 EUR lub równoważnej nie wymagają wcześniejszego zezwolenia ani powiadomienia.

3. Powiadomienia i wnioski o zezwolenie dotyczące przekazywania środków finansowych przetwarzane są w następujący sposób:

a) w przypadku elektronicznych przekazów środków finansowych przeprowadzanych przez instytucje kredytowe lub finansowe,

(i) powiadomienia i wnioski o zezwolenie dotyczące przekazywania środków finansowych do osób, podmiotów lub organów z Iranu, które znajdują się poza Unią, są kierowane przez dostawcę usług płatniczych zleceniodawcy lub w jego imieniu do właściwych organów państwa członkowskiego, w którym dostawca usług płatniczych ma siedzibę;

(ii) powiadomienia i wnioski o zezwolenie dotyczące przekazywania środków finansowych od osób, podmiotów lub organów z Iranu, które znajdują się poza Unią, są kierowane przez dostawcę usług płatniczych odbiorcy lub w jego imieniu do właściwych organów państwa członkowskiego, w którym dostawca usług płatniczych ma siedzibę;

(iii) jeśli, w przypadku (i) i (ii) dostawca usług płatniczych zleceniodawcy lub odbiorcy nie jest objęty zakresem niniejszego rozporządzenia, powiadomienia i wnioski o zezwolenia kierowane są przez zleceniodawcę w przypadku przekazywania na rzecz osoby, podmiotu lub organu z Iranu lub odbiorcę, w przypadku przekazu od osoby, podmiotu lub organu z Iranu do właściwych organów państwa członkowskiego, w którym, odpowiednio, zleceniodawca lub odbiorca zamieszkują;

(iv) powiadomienia i wnioski o zezwolenie dotyczące przekazywania środków finansowych do osób, podmiotów lub organów z Iranu, które znajdują się w Unii, są kierowane przez dostawcę usług płatniczych odbiorcy lub w jego imieniu do właściwych organów państwa członkowskiego, w którym dostawca usług płatniczych ma siedzibę;

(v) powiadomienia i wnioski o zezwolenie dotyczące przekazywania środków finansowych od osób, podmiotów lub organów z Iranu, które znajdują się w Unii, są kierowane przez dostawcę usług płatniczych zleceniodawcy lub w jego imieniu do właściwych organów państwa członkowskiego, w którym dostawca usług płatniczych ma siedzibę;

(vi) jeśli, w przypadku (iv) i (v) dostawca usług płatniczych zleceniodawcy lub odbiorcy nie jest objęty zakresem niniejszego rozporządzenia, powiadomienia i wnioski o zezwolenia kierowane są przez zleceniodawcę w przypadku przekazywania na rzecz osoby, podmiotu lub organu z Iranu lub odbiorcę, w przypadku przekazu od osoby, podmiotu lub organu z Iranu do właściwych organów państwa członkowskiego, w którym, odpowiednio, zleceniodawca lub odbiorca zamieszkują;

(vii) w odniesieniu do przekazywania środków finansowych do lub od osoby, podmiotu lub organu z Iranu w przypadku, gdy ani zleceniodawca ani odbiorca ani ich odpowiedni dostawcy usług płatniczych nie są objęci zakresem niniejszego rozporządzenia, lecz dostawca usług płatniczych, który jest objęty zakresem niniejszego rozporządzenia, działa jako pośrednik, ten dostawca usług płatniczych musi spełnić obowiązek powiadomienia lub wystąpienia o zezwolenie, w zależności od przypadku, jeśli wie lub ma uzasadniony powód, by podejrzewać, że przekazywanie odbywa się do lub od osoby, podmiotu lub organu z Iranu. W przypadku gdy kilku dostawców usług płatniczych działa w charakterze pośredników, jedynie ten dostawca usług płatniczych, który jako pierwszy dokonał przekazania, musi spełnić, odpowiednio, obowiązek powiadomienia lub uzyskania zezwolenia. Wszelkie powiadomienia lub wioski o zezwolenie muszą być kierowane do właściwych organów państwa członkowskiego, w którym dostawca usług płatniczych ma siedzibę;

(viii) w przypadku gdy w szereg powiązanych przekazów środków finansowych zaangażowanych jest kilku dostawców usług płatniczych, przekazy w Unii zawierają odniesienie do zezwolenia udzielonego na mocy niniejszego artykułu;

b) w przypadku przekazów dokonywanych poprzez środki inne niż elektroniczne, powiadomienia i wnioski o zezwolenie dotyczące przekazywania środków finansowych przetwarzane są w następujący sposób:

(i) powiadomienia i wnioski o zezwolenie dotyczące przekazów do osób, podmiotów lub organów z Iranu są kierowane przez zleceniodawcę do właściwych organów państwa członkowskiego, w którym zleceniodawca zamieszkuje;

(ii) powiadomienia i wnioski o zezwolenie dotyczące przekazów od osób, podmiotów lub organów z Iranu są kierowane przez odbiorcę do właściwych organów państwa członkowskiego, w którym odbiorca zamieszkuje.

Artykuł 30b

1. Jeśli zezwolenie zostało przyznane zgodnie z art. 24, 25, 26, 27, 28 lub 28a, art. 30 i30a nie mają zastosowania.

Wymóg uzyskania wcześniejszego zezwolenia na przekaz środków finansowych, jak określono w art. 30 ust. 3 lit. b) i c), pozostaje bez uszczerbku dla dokonywania przekazów środków finansowych notyfikowanych z wyprzedzeniem odpowiedniemu organowi lub dokonywanych po uzyskaniu zezwolenia odpowiedniego organu przed dniem 22 grudnia 2012 r. Taki przekaz środków finansowych powinien być dokonany przed dniem 15 kwietnia 2013 r.

Art. 30 i 30a nie mają zastosowania w odniesieniu do przekazu środków finansowych, o których mowa w art. 29.

2. Art. 30 ust. 3 i art. 30a ust. 1 mają zastosowanie niezależnie od tego, czy przekazania środków finansowych dokonano poprzez jedną operację czy szereg operacji, które wydają się być ze sobą powiązane. Do celów niniejszego rozporządzenia, „operacje, które wydają się być ze sobą powiązane” obejmują:

a) szereg kolejnych przekazów od lub do tej samej instytucji finansowej lub kredytowej, objętej zakresem art. 30 ust. 1 lit. a) do d) lub od lub do tej samej osoby, podmiotu lub organu z Iranu, dokonywanych w związku z jednorazowym obowiązkiem przekazania środków finansowych, gdzie każdy indywidualny przekaz nie przekracza odpowiedniego progu określonego w art. 30 i art. 30a, lecz przekazy łącznie spełniają kryteria powiadomienia lub zezwolenia; lub

b) łańcuch przekazów obejmujących różnych dostawców usług płatniczych lub osób fizycznych lub prawnych, który stanowi wypełnienie jednorazowego obowiązku przekazania środków finansowych.

3. Do celów art. 30 ust. 3lit. b), art. 30 ust. 3 lit. c) oraz art. 30a ust. 1 lit. c) właściwe organy państw członkowskich udzielają, na warunkach jakie uznają za stosowne, zezwolenia, chyba że mają uzasadnione powody, by stwierdzić, że dany przekaz środków finansowych, który wymaga zezwolenia, wiązałby się z naruszeniem jakiegokolwiek zakazu lub obowiązków w niniejszym rozporządzeniu.

Właściwe organy mogą wymagać opłaty za rozpatrzenie wniosków o udzielenie zezwolenia.

4. Do celów art. 30a ust. 1 lit. c) zezwolenie uznaje się za udzielone, jeżeli właściwy organ otrzymał wniosek na piśmie o udzielenie zezwolenia i, w terminie czterech tygodni, nie sprzeciwił się na piśmie przekazaniu środków finansowych. Jeżeli sprzeciw wniesiono ze względu na toczące się dochodzenie, właściwy organ stwierdza ten fakt i niezwłocznie powiadamia o swojej decyzji. Właściwe organy mają bezpośredni lub pośredni terminowy dostęp do informacji finansowych, administracyjnych i związanych z egzekwowaniem prawa, które są niezbędne do przeprowadzenia dochodzenia.

5. Następujące osoby, podmioty lub organy nie są objęte zakresem art. 30 oraz 30a:

a) osoby, podmioty lub organy, które dokonują jedynie konwersji dokumentów papierowych na dane w formie elektronicznej i działają na podstawie umowy z instytucją kredytową lub instytucją finansową;

b) osoby, podmioty lub organy, które jedynie dostarczają instytucjom kredytowym lub finansowym systemy informacyjne lub inne systemy wspierające przekazywanie środków finansowych; lub

c) osoby, podmioty lub organy, które jedynie dostarczają instytucjom kredytowym lub finansowym systemy rozliczeniowe i rozrachunkowe.

Artykuł 31

1. Oddziały i podmioty zależne instytucji kredytowych i finansowych mających siedzibę w Iranie, objęte zakresem niniejszego rozporządzenia, w rozumieniu art. 49 powiadamiają właściwy organ państwa członkowskiego, w którym mają siedzibę, o wszystkich dokonanych lub otrzymanych przez nie przekazach środków finansowych, o nazwach/imionach i nazwiskach stron, kwocie i dacie transakcji, w terminie pięciu dni roboczych od dokonania lub otrzymania danego przekazu środków. Jeżeli dostępna jest taka informacja, powiadomienie musi określać rodzaj transakcji oraz, w stosownych przypadkach, rodzaj towarów, których ona dotyczy, a zwłaszcza musi wskazać, czy dotyczy ona towarów objętych zakresem załącznika I, II, III, IVA, V, VI, VIA, VIB, VII, VIIA lub VIIB niniejszego rozporządzenia, a także – jeżeli wywóz tych towarów wymaga zezwolenia – wskazywać numer udzielonego zezwolenia.

2. Z zastrzeżeniem ustaleń odnoszących się do wymiany informacji i zgodnie z tymi ustaleniami, powiadomione właściwe organy niezwłocznie przekazują informacje o powiadomieniach, o których mowa w ust. 1, stosownie do potrzeb, aby uniemożliwić jakąkolwiek transakcję, która mogłaby przyczyniać się do działań stwarzających zagrożenie rozprzestrzeniania broni jądrowej lub tworzenia systemów przenoszenia broni jądrowej, właściwym organom pozostałych państw członkowskich, w których mają siedzibę strony takich transakcji.

Artykuł 32

(skreślony).

Artykuł 33

1. Instytucjom kredytowym i finansowym objętym zakresem art. 49 zakazuje się również wszelkich następujących działań:

a) otwierania nowych rachunków bankowych w instytucjach kredytowych lub finansowych mających siedzibę w Iranie lub w jakichkolwiek instytucjach kredytowych lub finansowych, o których mowa w art. 30 ust. 1;

b) nawiązywania nowej współpracy w ramach bankowości korespondenckiej z instytucjami kredytowymi lub finansowymi mającymi siedzibę w Iranie lub z jakimikolwiek instytucjami kredytowymi lub finansowymi, o których mowa w art. 30 ust. 1;

c) otwierania nowego przedstawicielstwa w Iranie lub ustanawiania nowego oddziału lub podmiotu zależnego w Iranie;

d) ustanawiania nowych spółek joint venture z instytucjami kredytowymi lub finansowymi z siedzibą w Iranie lub z jakimikolwiek instytucjami kredytowymi lub finansowymi, o których mowa w art. 30 ust. 1.

2. Zakazuje się:

a) zezwalania na otwarcie przedstawicielstwa lub ustanowienie oddziału lub podmiotu zależnego w Unii przez instytucje kredytowe lub finansowe z siedzibą w Iranie lub jakiekolwiek instytucje kredytowe lub finansowe, o których mowa w art. 30 ust. 1;

b) zawierania na rzecz lub w imieniu instytucji kredytowych lub finansowych z siedzibą w Iranie lub na rzecz lub w imieniu jakichkolwiek instytucji kredytowych lub finansowych, o których mowa w art. 30 ust. 1, umów dotyczących utworzenia przedstawicielstwa, oddziału lub podmiotu zależnego w Unii;

c) udzielania zezwoleń na podejmowanie i prowadzenie działalności instytucji kredytowej lub jakiejkolwiek innej działalności wymagającej uprzedniego zezwolenia, przez przedstawicielstwo, oddział lub podmiot zależny instytucji kredytowych lub finansowych z siedzibą w Iranie lub jakichkolwiek instytucji kredytowych lub finansowych, o których mowa w art. 30 ust. 1, jeżeli przedstawicielstwo, oddział lub podmiot zależny nie prowadziły działalności przed dniem 26 lipca 2010 r.;

d) nabywania lub zwiększania udziałów w instytucjach kredytowych lub finansowych objętych zakresem art. 49 lub nabywania jakichkolwiek innych tytułów własności w takich instytucjach przez jakiekolwiek instytucje kredytowe lub finansowe, o których mowa w art. 30 ust. 1.

Artykuł 34

Zakazuje się:

a) sprzedaży lub nabywania publicznych lub gwarantowanych przez państwo obligacji wyemitowanych po dniu 26 lipca 2010 r., bezpośrednio lub pośrednio, na rzecz lub od następujących podmiotów:

(i) Iranu lub jego rządu oraz jego organów publicznych, przedsiębiorstw i agencji;

(ii) instytucji kredytowych lub finansowych mających siedzibę w Iranie lub jakichkolwiek instytucji kredytowych lub finansowych, o których mowa w art. 30 ust. 1;

(iii) osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów działających w imieniu lub na polecenie osób prawnych, podmiotów lub organów, o których mowa w ppkt (i) lub (ii);

(iv) osób prawnych, podmiotów lub organów będących własnością lub pod kontrolą osób prawnych, podmiotów lub organów, o których mowa w ppkt (i), (ii) lub (iii);

b) świadczenia na rzecz osób, podmiotów lub organów, o których mowa w lit. a), usług pośrednictwa w odniesieniu do publicznych lub gwarantowanych przez władze publiczne obligacji wyemitowanych po dniu 26 lipca 2010 r.;

c) pomagania osobom, podmiotom lub organom, o których mowa w lit. a), w emitowaniu publicznych lub gwarantowanych przez władze publiczne obligacji, poprzez świadczenie usług pośrednictwa, reklamę lub jakiekolwiek inne usługi w odniesieniu do takich obligacji.

Artykuł 35

1. Zakazuje się ubezpieczania lub reasekuracji lub pośredniczenia w ubezpieczaniu lub reasekuracji na rzecz:

a) Iranu lub jego rządu oraz jego organów publicznych, przedsiębiorstw i agencji;

b) osób, podmiotów lub organów z Iranu innych niż osób fizycznych; lub

c) osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów działających w imieniu lub na polecenie osób prawnych, podmiotów lub organów, o których mowa w lit. a) lub b).

2. Ust. 1 lit. a) i b) nie ma zastosowania do świadczenia usług ubezpieczenia obowiązkowego lub ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej lub reasekuracji, lub pośredniczenia w nich, na rzecz osób, podmiotów lub organów z Iranu, ani do świadczenia usług ubezpieczenia irańskim misjom dyplomatycznym lub konsularnym w Unii.

3. Ust. 1 lit. c) nie ma zastosowania do świadczenia osobom fizycznym usług ubezpieczenia, w tym ubezpieczenia zdrowotnego lub podróżnego, lub reasekuracji, w związku z ich życiem prywatnym, lub pośredniczenia w nich, z wyjątkiem osób wymienionych w załącznikach VIII i IX.

Ust. 1 lit. c) nie uniemożliwia świadczenia usług ubezpieczenia lub reasekuracji lub pośredniczenia w ubezpieczaniu na rzecz właściciela statku, statku powietrznego lub pojazdu wyczarterowanego przez osobę, podmiot lub organ, o których mowa w ust. 1 lit. a) lub b).

Na użytek ust. 1 lit. c) osoby, podmiotu lub organu nie uznaje się za działające na polecenie osoby, podmiotu lub organu, o których mowa w ust. 1 lit. a) i b), jeżeli polecenie to dotyczy dokowania, załadunku, wyładunku lub bezpiecznego tymczasowego tranzytu przez irańskie wody terytorialne lub przestrzeń powietrzną statku lub statku powietrznego.

4. Niniejszy artykuł zakazuje przedłużania lub odnawiania umów ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych zawartych przed dniem 27 października 2010 r., ale – bez uszczerbku dla art. 23 ust. 3 – nie zakazuje wypełniania umów zawartych przed tą datą.

ROZDZIAŁ VI

OGRANICZENIA DOTYCZĄCE TRANSPORTU

Artykuł 36

1. W celu zapobieżenia przekazywaniu towarów lub technologii objętych wspólnym wykazem uzbrojenia lub takich, których dostawa, sprzedaż, przekazywanie, wywóz lub przywóz są zakazane na mocy niniejszego rozporządzenia, a ponadto oprócz obowiązku przekazania właściwym organom celnym informacji przed przybyciem i wyjazdem zgodnie ze stosownymi przepisami dotyczącymi przywozowych i wywozowych deklaracji skróconych oraz zgłoszeń celnych w rozporządzeniu (EWG) nr 2913/92 (²¹) i rozporządzeniu (EWG) nr 2454/93 (²²), osoba, która przekazuje informacje, o których mowa w ust. 2 niniejszego artykułu, składa oświadczenie dotyczące tego, czy towary są objęte wspólnym wykazem uzbrojenia lub niniejszego rozporządzenia oraz, w przypadku gdy ich wywóz wymaga uzyskania zezwolenia, przedstawia szczegółowe dane dotyczące przyznanego im zezwolenia na wywóz.

2. Wymagane dodatkowe informacje, o których mowa w niniejszym artykule, przedstawiane są w zależności od przypadku w formie pisemnej albo przy wykorzystaniu zgłoszenia celnego.

Artykuł 37

1. Zakazuje się świadczenia usług bunkrowania lub zaopatrywania statków będących własnością lub pod kontrolą – bezpośrednio lub pośrednio – osób, podmiotów lub organów z Iranu, oraz jakichkolwiek innych usług na rzecz takich statków, w przypadku gdy usługodawcy mają informacje, w tym od właściwych organów celnych na podstawie informacji przekazanych przed przybyciem i wyjazdem, o których mowa w art. 36, dające uzasadnione podstawy, by przypuszczać, że statki te przewożą towary objęte wspólnym wykazem uzbrojenia lub towary, których dostawa, sprzedaż, przekazywanie lub wywóz są zakazane na mocy niniejszego rozporządzenia, chyba że świadczenie takich usług jest konieczne ze względów humanitarnych i bezpieczeństwa.

2. Zakazuje się świadczenia usług inżynieryjnych i konserwacyjnych na rzecz samolotów transportowych będących własnością lub pod kontrolą – bezpośrednio lub pośrednio – osób, podmiotów lub organów z Iranu, w przypadku gdy usługodawcy mają informacje, w tym od właściwych organów celnych na podstawie informacji przekazanych przed przybyciem i wyjazdem, o których mowa w art. 36, dające uzasadnione podstawy, by przypuszczać, że samolot transportowy przewozi towary objęte wspólnym wykazem uzbrojenia lub towary, których dostawa, sprzedaż, przekazywanie lub wywóz są zakazane na mocy niniejszego rozporządzenia, chyba że świadczenie takich usług jest konieczne ze względów humanitarnych lub bezpieczeństwa.

3. Zakazy ustanowione w ust. 1 i 2 niniejszego artykułu stosuje się do momentu, w którym ładunek zostanie poddany kontroli, a następnie, w razie konieczności, zajęty lub usunięty, stosownie do okoliczności.

Wszelkie czynności zajęcia i usunięcia mogą – zgodnie z prawem krajowym lub decyzją właściwego organu – być przeprowadzane na koszt importera lub koszty te mogą być odzyskiwane od jakiejkolwiek innej osoby lub podmiotu odpowiedzialnych za próbę nielegalnego dostarczania, sprzedawania, przekazywania lub eksportu.

Artykuł 37a

1. Zakazane jest świadczenie następujących usług w odniesieniu do zbiornikowców i statków towarowych pod banderą Islamskiej Republiki Iranu lub posiadanych, czarterowanych lub obsługiwanych, bezpośrednio lub pośrednio, przez osoby, podmioty lub organy z Iranu:

a) świadczenie wszelkiego rodzaju usług klasyfikacji, w tym, ale nie tylko:

(i) opracowanie i stosowanie zasad klasyfikacji lub specyfikacji technicznych dotyczących projektowania, budowy, wyposażenia i konserwacji statków, jak również pokładowych systemów zarządzania;

(ii) przeprowadzanie badań i kontroli zgodnie z zasadami i procedurami klasyfikacji,

(iii) nadawanie znaku klasy oraz wydawanie, zatwierdzanie lub odnawianie certyfikatów zgodności z zasadami klasyfikacji lub specyfikacjami;

b) nadzór nad projektowaniem, budową lub naprawą statków lub ich części, w tym bloków, elementów, maszyn, instalacji elektrycznych i instalacji kontrolnych oraz uczestniczenie w nim, a także odnośna pomoc techniczna, w finansowaniu lub pomoc finansowa

c) kontrola, testowanie i certyfikacja sprzętu morskiego, materiałów i części składowych, jak również nadzór nad ich instalacją na pokładzie oraz nadzór nad integracją systemów;

d) przeprowadzanie badań, kontroli, audytów i wizyt oraz wydawanie, odnawianie lub zatwierdzanie odpowiednich certyfikatów i dokumentów zgodności, w imieniu administracji państwa bandery, zgodnie z Międzynarodową konwencją o bezpieczeństwie życia na morzu z 1974 r., w brzmieniu poprawionym (SOLAS 1974), wraz z Protokołem z 1988 r.; Międzynarodową konwencją o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki, 1973 r., zmienioną Protokołem z 1978 r. dotyczącym tej konwencji, w brzmieniu poprawionym (MARPOL 73/78); Konwencją o międzynarodowych przepisach w sprawie zapobiegania zderzeniom na morzu z 1972 r., w brzmieniu zmienionym (COLREG 1972); Międzynarodową konwencją o liniach ładunkowych, 1966 r. (1966) oraz jej Protokołem z 1988 r.; Międzynarodową konwencją o wymaganiach w zakresie wyszkolenia marynarzy, wydawania im świadectw oraz pełnienia wacht, 1978 r., w brzmieniu poprawionym (STCW); oraz Międzynarodowa konwencja o pomierzaniu pojemności statków, 1969 (TONNAGE 1969);

2. zakaz ustanowiony w ust. 1 stosuje się od dnia 15 stycznia 2013 r.

Artykuł 37b

1. Zabrania się udostępniania statków przeznaczonych do transportu lub przechowywania ropy naftowej i wyrobów petrochemicznych:

(i) osobom, podmiotom i organom z Iranu; lub

(ii) osobom, podmiotom lub organom, chyba że podmiot udostępniający statek przedsięwziął środki zapobiegające używanie statku do transportu lub przechowywania ropy naftowej lub produktów petrochemicznych pochodzących z Iranu lub wywiezionych z Iranu.

2. Zakaz ustanowiony w ust. 1 pozostaje bez uszczerbku dla wykonywania zobowiązań wynikających z umów lub umów dodatkowych, o których mowa w art. 12 ust. 1 lit. b), oraz w art. 14 ust. 1 lit. b) i c), o ile o przywozie i transporcie irańskiej ropy naftowej lub produktów naftowych zostały powiadomione odpowiednie organy, zgodnie z art. 12 ust. 1 lub art. 14 ust. 1.

3. Zawiesza się zakaz przewidziany w ust. 1.

ROZDZIAŁ VII

PRZEPISY OGÓLNE I KOŃCOWE

Artykuł 38

1. Nie są zaspokajane żadne roszczenia w związku z jakąkolwiek umową lub transakcją, których wykonanie zostało zakłócone, bezpośrednio lub pośrednio, w całości lub części, przez środki nałożone na mocy niniejszego rozporządzenia, w tym roszczenia odszkodowawcze lub jakiekolwiek inne roszczenia tego rodzaju, takie jak roszczenia o odszkodowanie lub roszczenia wynikające z gwarancji, w szczególności roszczenia o prolongatę lub spłatę zobowiązań, gwarancji lub odszkodowania, zwłaszcza gwarancji finansowych lub finansowych listów gwarancyjnych, w jakiejkolwiek formie, o ile zostały one wniesione przez:

a) wskazane osoby, podmioty lub organy wymienione w załącznikach VIII i IX;

b) wszelkie inne osoby, podmioty lub organy z Iranu, w tym rząd irański;

c) wszelkie osoby, podmioty lub organy działające za pośrednictwem lub w imieniu jednej z osób, podmiotów lub organów, o których mowa w lit. a) i b).

2. Wykonanie umowy lub transakcji traktuje się jako zakłócone przez środki nałożone na mocy niniejszego rozporządzenia w przypadku gdy istnienie lub przedmiot roszczenia wynika bezpośrednio lub pośrednio z tych środków.

3. We wszelkich postępowaniach zmierzających do zaspokojenia roszczenia ciężar dowodu, że zaspokojenie roszczenia nie jest zakazane przez ust. 1, spoczywa na osobie dochodzącej zaspokojenia tego roszczenia.

4. Niniejszy artykuł pozostaje bez uszczerbku dla prawa osób, podmiotów i organów, o których mowa w ust. 1, do wystąpienia o sądową kontrolę legalności niewypełnienia zobowiązań umownych zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.

Artykuł 39

Na użytek art. 8 i 9, art. 17 ust. 2 lit. b), art. 30 i 35 za każdą osobę, podmiot lub organ z Iranu nie uznaje się jakiegokolwiek organu, podmiotu lub osoby korzystających z praw wynikających z zawartej pierwotnie z suwerennym rządem innym niż rząd Iranu umowy o wspólnej produkcji przed dniem 27 października 2010 r. W takich przypadkach i w związku z art. 8 właściwy organ państwa członkowskiego może wymagać od każdego organu lub podmiotu przedstawienia stosownych gwarancji dotyczących użytkownika końcowego w odniesieniu do wszelkich transakcji sprzedaży, dostaw, przekazywania lub wywozu kluczowego sprzętu lub technologii wymienionych w załączniku VI.

Artykuł 40

1. Bez uszczerbku dla mających zastosowanie przepisów dotyczących sprawozdawczości, poufności i tajemnicy zawodowej, osoby fizyczne i prawne, podmioty i organy:

a) niezwłocznie dostarczają wszelkie informacje, które ułatwiłyby przestrzeganie przepisów niniejszego rozporządzenia, takie jak informacje dotyczące rachunków lub kwot zamrożonych zgodnie z art. 23, właściwym organom państw członkowskich, w których te osoby fizyczne i prawne, podmioty i organy zamieszkują lub znajdują się, i przekazują takie informacje Komisji, bezpośrednio lub za pośrednictwem państw członkowskich;

b) współpracują z właściwymi organami w zakresie weryfikacji tych informacji

2. Wszelkie dodatkowe informacje uzyskane bezpośrednio przez Komisję są udostępniane zainteresowanemu państwu członkowskiemu.

3. Wszelkie informacje dostarczone lub otrzymane zgodnie z niniejszym artykułem są wykorzystywane jedynie do celów, dla których je dostarczono lub otrzymano.

Artykuł 41

Zakazuje się świadomego i umyślnego uczestnictwa w działaniach, których celem lub skutkiem jest ominięcie środków, o których mowa w art. 2, 5 ust. 1, 8, 9, 10a, 10b, 10d, 10e, 11, 13, 14a, 15a, 15b, 17, 22, 23, 30, 30a, 34, 35, 37a lub 37b.

Artykuł 42

1. Osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy, lub ich dyrektorzy lub pracownicy, którzy dokonują zamrożenia środków finansowych i zasobów gospodarczych lub odmawiają ich udostępnienia, w dobrej wierze i w oparciu o przekonanie, że działanie takie jest zgodne z niniejszym rozporządzeniem, nie ponoszą z tego tytułu żadnej odpowiedzialności, chyba że dowiedziono, że środki finansowe i zasoby gospodarcze zostały zamrożone lub zatrzymane na skutek niedbalstwa.

2. Środki określone w niniejszym rozporządzeniu nie stanowią podstawy jakiejkolwiek odpowiedzialności osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów, jeżeli nie wiedziały one i nie miały uzasadnionego powodu, by podejrzewać, że ich działania naruszałyby te zakazy.

3. Osoby, podmioty lub organy objęte zakresem niniejszego rozporządzenia, lub pracownicy lub dyrektorzy takich osób, podmiotów lub organów, którzy w dobrej wierze, zgodnie z art. 30, 31 i 32, ujawnili informacje, o których mowa w art. 30, 31 i 32, nie ponoszą żadnej odpowiedzialności z tego tytułu.

Artykuł 43

1. Państwo członkowskie może podjąć wszelkie działania, które uzna za niezbędne dla zapewnienia przestrzegania stosownych międzynarodowych, unijnych lub krajowych obowiązków prawnych w zakresie zdrowia i bezpieczeństwa pracowników oraz ochrony środowiska w przypadkach, gdy wdrożenie niniejszego rozporządzenia może mieć wpływ na współpracę z osobą, podmiotem lub organem z Iranu.

2. Na użytek działań podejmowanych zgodnie z ust. 1 nie mają zastosowania zakazy określone w art. 8 i 9, art. 17 ust. 2 lit. b), art. 23 ust. 2, art. 30 i 35.

3. Dane państwo członkowskie powiadamia pozostałe państwa członkowskie i Komisję o ustaleniu, o którym mowa w ust. 1, oraz o swoim zamiarze udzielenia zezwolenia, na co najmniej dziesięć dni roboczych przed wydaniem zezwolenia. W przypadku zagrożenia dla środowiska lub zdrowia i bezpieczeństwa pracowników w Unii wymagającego pilnych działań dane państwo członkowskie może udzielić zezwolenia bez uprzedniego zgłoszenia i powiadamia pozostałe państwa członkowskie i Komisję w ciągu trzech dni roboczych od wydania zezwolenia.

Artykuł 43a

1. W drodze odstępstwa od art. 8, 9, art. 17 ust. 1 w odniesieniu do osób, podmiotów lub organów z Iranu, o których mowa w art. 17 ust. 2 lit. b), art. 23 ust. 2 i 3, o ile dotyczą one osób, podmiotów lub organów wymienionych w załączniku IX, art. 30 i 35, właściwe organy państwa członkowskiego mogą zezwolić na warunkach, jakie uznają za stosowne, na działania w zakresie poszukiwania lub wydobycia węglowodorów w Unii podejmowane na podstawie koncesji na takie poszukiwania lub wydobycie wydanej przez państwo członkowskie osobie, podmiotowi lub organowi wymienionym w załączniku IX, jeśli spełnione są następujące warunki:

a) koncesję na poszukiwanie lub wydobycie węglowodorów w Unii wydano przed dniem, w którym osoba, podmiot lub organ wymienione w załączniku IX zostały wskazane; oraz

b) zezwolenie jest niezbędne, aby uniknąć lub zapobiec szkód w środowisku w Unii lub zapobiec trwałemu zniszczeniu wartości koncesji, włączając poprzez zabezpieczenie rurociągu oraz infrastruktury wykorzystywanej tymczasowo w związku z działalnością objętą koncesją. Takie zezwolenie może obejmować środki podjęte na podstawie ustawodawstwa krajowego.

2. Odstępstwo, o którym mowa w ust. 1, przyznaje się jedynie na niezbędny okres, a jego ważność nie może przekraczać ważności koncesji wydanej osobie, podmiotowi lub organowi wymienionym w załączniku IX. Jeśli właściwy organ uzna za konieczne subrogację lub nałożenie odszkodowania, okres ważności odstępstwa nie może przekraczać pięciu lat.

3. Dane państwo członkowskie powiadamia inne państwa członkowskie i Komisję o zamiarze udzielenia zezwolenia na co najmniej dziesięć dni roboczych przed wydaniem zezwolenia. W przypadku zagrożenia dla środowiska w Unii wymagającego pilnych działań mających zapobiec szkodom w środowisku dane państwo członkowskie może udzielić zezwolenia bez uprzedniego zgłoszenia i powiadamia pozostałe państwa członkowskie i Komisję w ciągu trzech dni roboczych od wydania zezwolenia.

Artykuł 44

1. Komisja i państwa członkowskie informują się wzajemnie o środkach podjętych na mocy niniejszego rozporządzenia i co trzy miesiące dzielą się wszelkimi innymi dostępnymi im istotnymi informacjami w związku z niniejszym rozporządzeniem, w szczególności informacjami

a) dotyczącymi środków finansowych zamrożonych na mocy art. 23 oraz zezwoleń udzielonych na mocy art. 24, 25, 26 i 27;

b) dotyczącymi naruszeń przepisów i trudności z ich egzekwowaniem oraz orzeczeń wydanych przez sądy krajowe.

2. Państwa członkowskie natychmiast przekazują sobie wzajemnie, a także Komisji wszelkie inne dostępne im stosowne informacje, które mogłyby mieć wpływ na skuteczne wdrożenie niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 45

Komisja:

a) zmienia załącznik II na podstawie ustaleń Rady Bezpieczeństwa ONZ lub Komitetu Sankcji lub na podstawie informacji dostarczonych przez państwa członkowskie;

b) zmienia załączniki III, IV, V, VI, VII, X, XI oraz XII na podstawie informacji dostarczonych przez państwa członkowskie.

Artykuł 46

1. W przypadku gdy Rada Bezpieczeństwa lub Komitet Sankcji wpisują osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ do wykazu, Rada umieszcza takie osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy w załączniku VIII.

2. W przypadku gdy Rada podejmie decyzję o objęciu osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu środkami, o których mowa w art. 23 ust. 2 i 3, wprowadza ona stosowne zmiany w załączniku IX.

3. O swojej decyzji, wraz z uzasadnieniem umieszczenia w wykazie, Rada powiadamia osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ, o których mowa w ust. 1 lub 2, bezpośrednio – gdy adres jest znany – albo w drodze opublikowania ogłoszenia, umożliwiając takiej osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi przedstawienie uwag.

4. W przypadku przedstawienia uwag lub istotnych nowych dowodów, Rada dokonuje przeglądu swojej decyzji i odpowiednio informuje daną osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ.

5. W przypadku gdy Organizacja Narodów Zjednoczonych podejmuje decyzję o usunięciu z wykazu osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu, lub o zmianie danych identyfikacyjnych osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu ujętych w wykazie, Rada wprowadza stosowne zmiany w załączniku VIII.

6. Wykaz w załączniku IX poddawany jest przeglądowi regularnie, co najmniej raz na 12 miesięcy.

Artykuł 47

1. Państwa członkowskie ustanawiają przepisy dotyczące sankcji mających zastosowanie do naruszeń niniejszego rozporządzenia i podejmują wszystkie środki niezbędne do zapewnienia ich wdrożenia. Przewidziane sankcje muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

2. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o tych przepisach niezwłocznie po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia oraz powiadamiają ją o wszelkich późniejszych zmianach.

Artykuł 48

1. Państwa członkowskie wyznaczają właściwe organy, o których mowa w niniejszym rozporządzeniu, i wskazują je na stronach internetowych wymienionych w załączniku X. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o wszelkich zmianach adresów ich stron internetowych wymienionych w załączniku X.

2. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o swoich właściwych organach, w tym o danych kontaktowych tych właściwych organów, niezwłocznie po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia, a następnie powiadamiają ją o wszelkich późniejszych zmianach.

3. W przypadkach, w których niniejsze rozporządzenie wymaga powiadomienia lub poinformowania Komisji lub innej formy przekazywania informacji z Komisją, wykorzystywane mają być w tym celu adresy i inne dane kontaktowe wskazane w załączniku X.

Artykuł 49

Niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie:

a) na terytorium Unii, w tym w jej przestrzeni powietrznej;

b) na pokładach wszystkich statków powietrznych lub statków podlegających jurysdykcji państw członkowskich;

c) do każdej osoby będącej obywatelem jednego z państw członkowskich, przebywającej na terytorium Unii lub poza nim;

d) do każdej osoby prawnej, podmiotu lub organu, na terytorium Unii lub poza nim, zarejestrowanych lub utworzonych na mocy prawa państwa członkowskiego;

e) do każdej osoby prawnej, podmiotu lub organu w odniesieniu do wszelkiego rodzaju działalności gospodarczej prowadzonej całkowicie lub częściowo na terytorium Unii.

Artykuł 50

Rozporządzenie (UE) nr 961/2010 niniejszym traci moc. Odesłania do uchylonego rozporządzenia traktuje się jako odesłania do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 51

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 23 marca 2012 r.

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 215,

uwzględniając decyzję Rady 2012/35/WPZiB z dnia 23 stycznia 2012 r. zmieniającą decyzję 2010/413/WPZiB w sprawie środków ograniczających wobec Iranu (¹),

uwzględniając wspólny wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa i Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W dniu 25 października 2010 r. Rada przyjęła rozporządzenie (UE) nr 961/2010 w sprawie środków ograniczających wobec Iranu i uchylające rozporządzenie (WE) nr 423/2007 (²), aby decyzja Rady 2010/431/WPZiB (³) stała się skuteczna.

(2) W dniu 23 stycznia 2012 r. Rada zatwierdziła decyzję 2012/35/WPZiB przewidującą dodatkowe środki ograniczające wobec Islamskiej Republiki Iranu („Iran”) zgodnie z wnioskiem Rady Europejskiej z dnia 9 grudnia 2011 r.

(3) Te środki ograniczające obejmują w szczególności dodatkowe ograniczenia w handlu towarami i technologiami podwójnego zastosowania, jak również kluczowym sprzętem i technologiami, które mogłyby zostać użyte w przemyśle petrochemicznym, zakazie przywozu irańskiej ropy naftowej, produktów naftowych i produktów petrochemicznych, a także zakazie inwestowania w przemysł petrochemiczny. Ponadto należy zakazać handlu złotem, metalami szlachetnymi i diamentami z rządem Iranu, a także dostarczania nowo wydrukowanych banknotów i nowo wybitego bilonu Bankowi Centralnemu Iranu lub na jego rzecz.

(4) Niezbędne stały się również pewne zmiany techniczne istniejących środków. W szczególności należy wyjaśnić definicję „usług pośrednictwa”. W przypadkach gdy właściwy organ może zezwolić na zakup, sprzedaż, dostawę, przekazywanie lub wywóz towarów i technologii lub usług finansowych i technicznych, nie będzie wymagane oddzielne zezwolenie dotyczące usług pośrednictwa.

(5) Definicję „ przekazywania środków finansowych” należy rozszerzyć na przekazy inne niż elektroniczne, tak aby przeciwdziałać próbom obejścia środków ograniczających.

(6) Zmienione środki ograniczające dotyczące towarów podwójnego zastosowania powinny obejmować wszystkie towary i technologie wyszczególnione w załączniku I do rozporządzenia Rady (WE) nr 428/2009 z dnia 5 maja 2009 r. ustanawiającego wspólnotowy system kontroli wywozu, transferu, pośrednictwa i tranzytu w odniesieniu do produktów podwójnego zastosowania (⁴), z wyjątkiem niektórych pozycji z jego kategorii 5 część 2 w związku z ich wykorzystaniem do celów usług komunikacji publicznej w Iranie. Jednakże zakazy zawarte w art. 2 niniejszego rozporządzenia nie mają zastosowania do sprzedaży, dostawy, przekazywania lub wywozu towarów i technologii nowo wymienionych w załączniku I lub II do niniejszego rozporządzenia, dla których zezwolenie już zostało udzielone przez właściwe organy państw członkowskich zgodnie z art. 3 rozporządzenia (UE) nr 961/2010 przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia.

(7) Aby zapewnić skuteczne wprowadzanie w życie zakazu sprzedaży, dostaw, przekazywania lub wywozu do Iranu kluczowego sprzętu lub technologii, które mogłyby być wykorzystywane w kluczowych sektorach w przemyśle naftowym, przemyśle gazu ziemnego oraz przemyśle petrochemicznym, należy sporządzić wykazy takiego kluczowego sprzętu i technologii.

(8) Z tego samego powodu należy także przedstawić wykazy produktów podlegających ograniczeniom w handlu ropą naftową, produktami naftowymi i produktami petrochemicznymi, złotem, metalami szlachetnymi i diamentami.

(9) Co więcej, ograniczenia w zakresie inwestycji w irańskim sektorze naftowo-gazowym powinny, dla zapewnienia ich skuteczności, obejmować niektóre kluczowe rodzaje działalności, takie jak usługi hurtowego przesyłu gazu w celu jego tranzytu lub dostawy do bezpośrednio połączonych sieci oraz, z tych samych powodów, powinny mieć zastosowanie do spółek joint venture, jak również innych form stowarzyszeń i współpracy z Iranem w sektorze przesyłu gazu ziemnego.

(10) Aby skutecznie ograniczać inwestycje irańskie w Unii należy podjąć środki zakazujące osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom i organom podlegającym jurysdykcji państw członkowskich umożliwiania takich inwestycji lub zezwalania na nie.

(11) Decyzja 2012/35/WPZiB rozszerza zamrożenie aktywów na dodatkowe osoby, podmioty lub organy udzielające wsparcia rządowi Iranu, w tym wsparcia finansowego, logistycznego i materialnego, lub z nimi związane. Decyzja rozszerza ponadto zamrożenie środków na innych członków Korpusu Strażników Rewolucji Irańskiej (IRGC).

(12) Decyzja 2012/35/WPZiB przewiduje także zamrożenie aktywów Centralnego Banku Iranu. Biorąc jednak pod uwagę możliwe zaangażowanie Centralnego Banku Iranu w finansowaniu handlu zagranicznego, konieczne wydają się odstępstwa, gdyż ten ukierunkowany środek finansowy nie powinien stanowić przeszkody w prowadzeniu operacji handlowych, w tym umów dotyczących środków spożywczych, opieki medycznej, sprzętu medycznego lub do celów humanitarnych zgodnie z przepisami niniejszego rozporządzenia. Wyłączenia ustanowione w art. 12 i 14 niniejszego rozporządzenia dotyczące umów przywozu, zakupu lub transportu irańskiej ropy naftowej, irańskich produktów naftowych i produktów petrochemicznych, zawartych przed dniem 23 stycznia 2012 r. mają również zastosowanie do umów dodatkowych, w tym umów dotyczących transportu, ubezpieczenia lub kontroli, niezbędnych do wykonania tych umów. Ponadto irańska ropa naftowa, irańskie produkty naftowe i produkty petrochemiczne, które przywieziono zgodnie z prawem do państwa członkowskiego na mocy wyłączeń ustanowionych w art. 12 i 14 niniejszego rozporządzenia należy uważać za będące w swobodnym obrocie w Unii.

(13) Zakazuje się, w związku z obowiązkiem zamrożenia aktywów Linii Żeglugowych Islamskiej Republiki Iranu (IRISL) oraz jednostek będących własnością lub pod kontrolą IRISL, załadunku towarów na statki będące własnością IRISL lub tych jednostek, lub przez nie czarterowane, oraz wyładunku towarów z takich statków w portach państw członkowskich. Ponadto w związku z zamrożeniem aktywów IRISL zakazane jest także przenoszenie własności statków będących własnością, pod kontrolą lub czarterowanych przez spółki IRISL na inne jednostki. Obowiązek zamrożenia środków finansowych i zasobów gospodarczych IRISL i jednostek będących własnością lub pod kontrolą IRISL nie jednak oznacza konieczności zajęcia lub zatrzymania statków należących do takich jednostek, ani transportowanego przez nie ładunku, w zakresie w jakim towary te należą do osób trzecich, ani też konieczności zatrzymania zatrudnionej przez te linie lub jednostki załogi.

(14) Biorąc pod uwagę próby obejścia sankcji przez Iran, należy wyjaśnić, że wszystkie środki finansowe i zasoby gospodarcze należące do, będące własnością, w posiadaniu lub pod kontrolą osób, podmiotów lub organów wymienionych w załącznikach I lub II decyzji 2010/413/WPZiB mają być niezwłocznie zamrożone, włączając w to środki finansowe i zasoby ich następców prawnych ustanowionych w celu obejścia środków określonych w niniejszym rozporządzeniu.

(15) Należy także wyjaśnić, że składanie i przesyłanie bankowi niezbędnych dokumentów docelowo przeznaczonych dla osób, podmiotów lub organów, które nie znajdują się w wykazie, w celu uruchomienia płatności dozwolonych zgodnie z niniejszego rozporządzeniem, nie oznacza udostępniania środków finansowych w rozumieniu niniejszego rozporządzenia.

(16) Należy wyjaśnić, że środki finansowe lub zasoby gospodarcze powinny móc być uwolnione z przeznaczeniem na oficjalne cele misji dyplomatycznych lub konsularnych lub organizacji międzynarodowych korzystających z immunitetów na mocy prawa międzynarodowego, zgodnie z przepisami niniejszego rozporządzenia.

(17) Stosowanie ukierunkowanych sankcji finansowych przez dostawców specjalistycznych usług w zakresie komunikatów finansowych należy rozwinąć zgodnie z przepisami niniejszego rozporządzenia.

Należy wyjaśnić, że aktywa osób, podmiotów lub organów, które nie zostały wskazane, we wskazanych instytucjach kredytowych i finansowych nie powinny pozostawać zamrożone w ramach stosowania ukierunkowanych środków o charakterze finansowym i powinny móc zostać uwolnione na warunkach przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu.

Biorąc pod uwagę próby korzystania przez Iran ze swojego systemu finansowego w celu obejścia sankcji, konieczne jest wymaganie wzmożonego nadzoru w odniesieniu do działalności instytucji kredytowych i finansowych Iranu, tak aby zapobiec obchodzeniu niniejszego rozporządzenia, w tym zamrożenie aktywów Centralnego Banku Iranu. Powyższe wymogi wzmożonego nadzoru w odniesieniu do instytucji kredytowych i finansowych powinny stanowić uzupełnienie istniejących obowiązków wynikających z rozporządzenia (WE) nr 1781/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 listopada 2006 r. w sprawie informacji o zleceniodawcach, które towarzyszą przekazom pieniężnym (⁵) oraz związanych z wdrożeniem dyrektywy 2005/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 października 2005 r. w sprawie przeciwdziałania korzystaniu z systemu finansowego w celu prania pieniędzy oraz finansowania terroryzmu (⁶).

(18) Należy dokonać przeglądu niektórych przepisów dotyczących kontroli przekazywania środków finansowych, aby ułatwić ich stosowanie przez właściwe organy i podmioty gospodarcze oraz zapobiec obchodzeniu przepisów niniejszego rozporządzenia, w tym dotyczące zamrożenia aktywów Centralnego Banku Iranu.

(19) Co więcej, należy dostosować ograniczenia dotyczące ubezpieczeń, zwłaszcza w celu wyjaśnienia, że dopuszcza się ubezpieczenie misji dyplomatycznych i konsularnych w Unii, a także aby zezwolić na świadczenie usług ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej lub ubezpieczenia od odpowiedzialności za szkody wyrządzone w środowisku.

(20) Ponadto należy zaktualizować wymóg przekazywania informacji przed przybyciem i przed wyjazdem, gdyż obowiązek ten powszechnie stosuje się do wszystkich towarów przywożonych na obszar celny Unii lub z niego wywożonych w następstwie pełnego wdrożenia, z dniem 1 stycznia 2012 r., środków bezpieczeństwa stosowanych przez organy celne ustanowionych w stosownych przepisach dotyczących przywozowych i wywozowych deklaracji skróconych zawartych w rozporządzeniu (EWG) 2913/92 (⁷) oraz rozporządzeniu (EWG) nr 2454/93 (⁸).

(21) Należy także dostosować przepisy dotyczące usług bunkrowania i zaopatrywania statków, odpowiedzialności podmiotów gospodarczych oraz zakazu obchodzenia odnośnych środków ograniczających.

(22) Należy dokonać przeglądu mechanizmu wymiany informacji między państwami członkowskimi i Komisją w celu zapewnienia skutecznego wdrażania i jednolitej interpretacji niniejszego rozporządzenia.

(23) Biorąc pod uwagę cele zakazu handlu sprzętem, który może zostać użyty do represji wewnętrznych, powinien on zostać przewidziany w rozporządzeniu (UE) nr 359/2011 dotyczącym środków ograniczających skierowanych przeciwko niektórym osobom, podmiotom i organom w związku z sytuacją w Iranie (⁹), a nie w niniejszym rozporządzeniu.

(24) Dla zapewnienia jasności, rozporządzenie (UE) nr 961/2010 powinno zostać uchylone i zastąpione niniejszym rozporządzeniem.

(25) Środki ograniczające przewidziane w niniejszym rozporządzeniu objęte są zakresem Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, a zatem w celu ich wdrożenia niezbędne są przepisy na poziomie Unii, w szczególności aby zapewnić jednolite stosowanie tych środków ograniczających przez podmioty gospodarcze we wszystkich państwach członkowskich.

(26) Niniejsze rozporządzenie nie narusza praw podstawowych i jest zgodne z zasadami określonymi w szczególności w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej, w szczególności prawa do skutecznego środka prawnego i do rzetelnego procesu sądowego, prawa własności i prawa do ochrony danych osobowych. Niniejsze rozporządzenie powinno być stosowane zgodnie z tymi prawami i zasadami.

(27) Niniejsze rozporządzenie jest także zgodne ze zobowiązaniami państw członkowskich w ramach Karty Narodów Zjednoczonych oraz z prawnie wiążącym charakterem rezolucji Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych.

(27a) Uprawnienie do zmiany wykazów zamieszczonych w załącznikach VIII i IX do niniejszego rozporządzenia powinno być wykonywane przez Radę ze względu na szczególne zagrożenie dla pokoju i bezpieczeństwa międzynarodowego wynikające z programu jądrowego Iranu, a także w celu zapewnienia spójności z procedurą zmian i dokonywania przeglądu załączników I i II do decyzji 2010/413/WPZiB.

(28) Procedura wskazywania osób, których środki podlegają zamrożeniu na mocy niniejszego rozporządzenia, powinna obejmować informowanie wskazanych osób fizycznych i prawnych, podmiotów i organów o powodach umieszczenia w wykazie, tak aby mogły przedstawić swoje uwagi. W przypadku gdy zostaną zgłoszone uwagi lub przedstawione istotne nowe dowody, Rada powinna dokonać przeglądu swojej decyzji na podstawie tych uwag i odpowiednio poinformować daną osobę, podmiot lub organ.

(29) Na potrzeby wykonania przepisów niniejszego rozporządzenia oraz w celu zapewnienia maksymalnej pewności prawa w Unii, imiona i nazwiska lub nazwy oraz inne stosowne dane dotyczące osób fizycznych i prawnych, podmiotów i organów, których środki finansowe i zasoby gospodarcze muszą zostać zamrożone zgodnie z rozporządzeniem, powinny zostać podane do wiadomości publicznej. Wszelkie przetwarzanie danych osobowych osób fizycznych na mocy niniejszego rozporządzenia powinno odbywać się zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych (¹⁰) oraz zgodnie z dyrektywą 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych (¹¹).

(30) Aby zapewnić skuteczność środków przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu, powinno ono wejść w życie w dniu jego publikacji,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

ROZDZIAŁ I

DEFINICJE

Artykuł 1

Na użytek niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

a) „oddział” instytucji finansowej lub kredytowej oznacza miejsce prowadzenia działalności, które prawnie stanowi zależną część instytucji finansowej lub kredytowej i które realizuje bezpośrednio wszystkie bądź niektóre spośród transakcji nieodłącznie związanych z działalnością instytucji finansowych lub kredytowych;

b) „usługi pośrednictwa” oznaczają:

(i) negocjowanie lub zawieranie transakcji zakupu, sprzedaży lub dostawy towarów i technologii lub usług finansowych i technicznych, w tym z państwa trzeciego do któregokolwiek innego państwa trzeciego; lub

(ii) sprzedaż lub zakup towarów i technologii lub usług finansowych i technicznych, w tym w przypadku gdy znajdują się one w państwach trzecich, w celu ich przekazania do innego państwa trzeciego;

c) „roszczenie” oznacza każde roszczenie, dochodzone w postępowaniu sądowym lub nie, zgłoszone przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia lub po tym dniu, na mocy umowy bądź transakcji, lub w związku z nimi, w szczególności obejmujące:

(i) roszczenie o wykonanie jakiegokolwiek zobowiązania powstałego na mocy umowy bądź transakcji lub w związku z nimi;

(ii) roszczenie o prolongatę lub spłatę zobowiązania, gwarancji finansowej lub odszkodowania w jakiejkolwiek formie;

(iii) roszczenie o odszkodowanie z tytułu umowy lub transakcji;

(iv) roszczenie wzajemne;

(v) roszczenie uznania lub wykonania, łącznie z uznaniem na podstawie procedury exequatur, wyroku, orzeczenia arbitrażowego lub równoważnej decyzji, niezależnie od miejsca ich wydania;

d) „umowa lub transakcja” oznacza każdą transakcję, niezależnie od jej formy i mającego zastosowanie prawa, obejmującą jedną lub większą liczbę umów lub podobnych zobowiązań między tymi samymi lub różnymi stronami; do celów niniejszej definicji pojęcie „umowa” obejmuje zobowiązania, gwarancje lub listy gwarancyjne, w szczególności gwarancje finansowe lub finansowe listy gwarancyjne, oraz kredyty, prawnie niezależne lub nie, a także wszelkie przepisy z nimi związane, których źródłem jest taka transakcja lub które są z nią związane;

e) „właściwe organy” oznaczają właściwe organy państw członkowskich wskazane na stronach internetowych wymienionych w załączniku X;

f) „instytucja kredytowa” oznacza instytucję kredytową w rozumieniu art. 4 ust. 1 dyrektywy 2006/48/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 czerwca 2006 r. w sprawie podejmowania i prowadzenia działalności przez instytucje kredytowe (¹²), w tym jej oddziały na terytorium Unii lub poza nim;

g) „obszar celny Unii” oznacza obszar określony w art. 3 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy kodeks celny (¹³) oraz w rozporządzeniu Komisji (EWG) nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiającym przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 (¹⁴);

h) „zasoby gospodarcze” oznaczają aktywa wszelkiego rodzaju, materialne lub niematerialne, ruchome lub nieruchome, które nie są środkami finansowymi, lecz mogą służyć do uzyskiwania środków finansowych, towarów lub usług;

i) „instytucja finansowa” oznacza

(i) przedsiębiorstwo, inne niż instytucja kredytowa, prowadzące co najmniej jeden z rodzajów działalności wyszczególnionych w pkt 2–12 oraz pkt 14 i 15 załącznika I do dyrektywy 2006/48/WE, w tym działalność polegającą na wymianie walut (jako bureaux de change);

(ii) zakład ubezpieczeń, który uzyskał stosowne zezwolenie zgodnie z dyrektywą 2009/138/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 25 listopada 2009 r. w sprawie podejmowania i prowadzenia działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (Wypłacalność II) (¹⁵), w zakresie, w jakim prowadzi on działalność objętą zakresem tej dyrektywy;

(iii) przedsiębiorstwo inwestycyjne w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 1 dyrektywy 2004/39/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 kwietnia 2004 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych (¹⁶);

(iv) przedsiębiorstwo zbiorowego inwestowania sprzedające swoje jednostki lub akcje; lub

(v) pośrednika ubezpieczeniowego w rozumieniu art. 2 pkt 5 dyrektywy 2002/92/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 9 grudnia 2002 r. w sprawie pośrednictwa ubezpieczeniowego (¹⁷), z wyjątkiem pośredników, o których mowa w art. 2 ust. 7 tej dyrektywy, w czynnościach dotyczących ubezpieczenia na życie oraz innych usług związanych z inwestycjami;

włączając w to jej oddziały na terytorium Unii lub poza nim;

j) „zamrożenie zasobów gospodarczych” oznacza uniemożliwienie wykorzystania zasobów gospodarczych do uzyskiwania środków finansowych, towarów lub usług w jakikolwiek sposób, między innymi poprzez ich sprzedaż, wynajem lub obciążenie hipoteką;

k) „ zamrożenie środków finansowych” oznacza zapobieganie wszelkim ruchom tych środków, ich przekazywaniu, zmianom, wykorzystaniu, udostępnianiu lub dokonywaniu nimi transakcji w jakikolwiek sposób, który powodowałby jakąkolwiek zmianę ich wielkości, wartości, lokalizacji, własności, posiadania, charakteru, przeznaczenia lub inną zmianę, która umożliwiłaby korzystanie z nich, w tym zarządzanie portfelem;

l) „środki finansowe” oznaczają aktywa finansowe i różnego rodzaju świadczenia, między innymi:

(i) gotówkę, czeki, roszczenia pieniężne, weksle, przekazy pieniężne i inne instrumenty płatnicze;

(ii) depozyty złożone w instytucjach finansowych lub innych podmiotach, salda na rachunkach, wierzytelności i zobowiązania dłużne;

(iii) papiery wartościowe i papiery dłużne w obrocie publicznym lub niepublicznym, w tym akcje i udziały, certyfikaty papierów wartościowych, obligacje, weksle, warranty, skrypty dłużne, kontrakty na instrumenty pochodne;

(iv) odsetki, dywidendy lub inne przychody z aktywów oraz wartości narosłe z aktywów lub wygenerowane przez te aktywa;

(v) kredyty, prawa do potrącenia, gwarancje, gwarancje właściwego wykonania umów lub inne zobowiązania finansowe;

(vi) akredytywy, konosamenty, umowy sprzedaży; oraz

(vii) dokumenty poświadczające udział w środkach lub zasobach finansowych;

m) „towary” obejmują produkty, materiały oraz sprzęt;

n) „ubezpieczenie” oznacza przedsięwzięcie lub zobowiązanie, w ramach którego co najmniej jedna osoba fizyczna lub prawna jest zobowiązana do dostarczenia innej osobie lub innym osobom, w zamian za opłatę, odszkodowania lub świadczenia określonego w przedsięwzięciu lub zobowiązaniu, w przypadku urzeczywistnienia się ryzyka;

o) „osoba, podmiot lub organ z Iranu” oznaczają:

(i) państwo irańskie lub każdy organ publiczny tego państwa;

(ii) każdą osobę fizyczną przebywającą lub zamieszkałą w Iranie;

(iii) każdą osobę prawną, każdy podmiot lub każdy organ, mające swoją siedzibę w Iranie;

(iv) każdą osobę prawną, każdy podmiot lub każdy organ – w Iranie lub poza jego granicami – będące własnością lub pod kontrolą, bezpośrednio lub pośrednio, co najmniej jednej lub jednego z wyżej wymienionych osób lub organów;

p) „reasekuracja” oznacza działalność polegającą na przyjmowaniu ryzyk cedowanych przez zakład ubezpieczeń lub inny zakład reasekuracji lub, w przypadku towarzystwa ubezpieczeniowego znanego jako Lloyd's, działalność polegającą na przyjmowaniu ryzyk cedowanych przez członków Lloyd's, przez zakład ubezpieczeń lub reasekuracji inny niż towarzystwo ubezpieczeniowe znane jako Lloyd's;

q) „Komitet Sankcji” oznacza komitet Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych utworzony na mocy pkt 18 rezolucji Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych („rezolucja RB ONZ”) nr 1737 (2006);

r) „ pomoc techniczna” oznacza wszelkie wsparcie techniczne związane z naprawami, pracami rozwojowymi, produkcją, montażem, testowaniem, konserwacją oraz wszelką inną obsługę techniczną, mogące przyjmować formy takie jak instruktaż, doradztwo, szkolenia, przekazanie praktycznej wiedzy lub umiejętności lub usługi konsultingowe;

s) „terytorium Unii” oznacza terytoria państw członkowskich, do których ma zastosowanie Traktat, na warunkach określonych w Traktacie, w tym ich przestrzeń powietrzną;

t) „przekazanie środków finansowych” oznacza:

(i) każdą transakcję realizowaną przez dostawcę usług płatniczych w imieniu zleceniodawcy drogą elektroniczną, w celu udostępnienia środków odbiorcy przez dostawcę usług płatniczych, bez względu na to, czy zleceniodawca i odbiorca są tą samą osobą. Pojęcia „zleceniodawca”, „ odbiorca” i „dostawca usług płatniczych” mają to samo znaczenie, co w dyrektywie 2007/64/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 listopada 2007 r. w sprawie usług płatniczych w ramach rynku wewnętrznego (¹⁸);

(ii) każdą transakcję drogą inną niż elektroniczną, na przykład gotówką, czekiem lub zleceniem księgowym, w celu udostępnienia środków odbiorcy, bez względu na to, czy zleceniodawca i odbiorca są tą samą osobą.

ROZDZIAŁ II

OGRANICZENIA WYWOZU I PRZYWOZU

Artykuł 2

1. Zakazuje się sprzedaży, dostawy, przekazywania lub wywozu, bezpośrednio lub pośrednio, towarów i technologii wymienionych w załącznikach I lub II – niezależnie od tego, czy te towary i technologie pochodzą z Unii – na rzecz osób, podmiotów lub organów w Iranie lub do użytku w tym państwie.

2. Załącznik I obejmuje towary i technologię, w tym oprogramowanie, które należą do towarów lub technologii podwójnego zastosowania, zgodnie z definicją zawartą w rozporządzeniu (WE) nr 428/2009, z wyjątkiem niektórych towarów i technologii wyszczególnionych w części A załącznika I do niniejszego rozporządzenia.

2a. Dane państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie i Komisję, w terminie czterech tygodni, o zezwoleniach udzielonych zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 428/2009, w odniesieniu do towarów i technologii, określonych części A, załącznika I do niniejszego rozporządzenia.

3. Załącznik II obejmuje inne towary i technologie, które mogłyby przyczynić się do działań Iranu związanych ze wzbogacaniem, ponownym przetwarzaniem czy z ciężką wodą, do tworzenia systemów przenoszenia broni jądrowej, lub prowadzenia działań związanych z innymi kwestiami, co do których Międzynarodowa Agencja Energii Atomowej (MAEA) wyraziła zaniepokojenie lub które określiła jako nieuregulowane, w tym kwestiami określonymi przez Radę Bezpieczeństwa ONZ lub Komitet Sankcji.

4. Załączniki I i II nie obejmują towarów i technologii wymienionych we Wspólnym wykazie uzbrojenia Unii Europejskiej (¹⁹) („wspólny wykaz uzbrojenia” ).

Artykuł 3

1. Wymagane jest wcześniejsze zezwolenie na sprzedaż, dostawę, przekazanie lub wywóz, bezpośrednio lub pośrednio, towarów i technologii wymienionych w załączniku III – niezależnie od tego, czy te towary i technologie pochodzą z Unii – na rzecz jakichkolwiek osób, podmiotów lub organów z Iranu lub do użytku w tym państwie.

2. We wszystkich przypadkach wywozu, które na mocy niniejszego artykułu wymagają zezwolenia, jest ono wydawane przez właściwe organy państwa członkowskiego, w którym eksporter ma siedzibę, i musi być zgodne ze szczegółowymi zasadami określonymi w art. 11 rozporządzenia (WE) nr 428/2009. Zezwolenie jest ważne w całej Unii.

3. Załącznik III obejmuje wszelkie towary i technologie, inne niż te wymienione w załącznikach I i II, które mogłyby przyczynić się do działań związanych ze wzbogacaniem, ponownym przetwarzaniem, lub z ciężką wodą, do tworzenia systemów przenoszenia broni jądrowej lub do prowadzenia działań związanych z innymi kwestiami, co do których MAEA wyraziła zaniepokojenie lub określiła je jako nieuregulowane.

4. Eksporterzy dostarczają właściwym organom wszystkich stosownych informacji wymaganych do złożenia wniosku o udzielenie zezwolenia na wywóz.

5. Właściwe organy państw nie udzielają żadnych zezwoleń na sprzedaż, dostawę, przekazywanie ani wywóz towarów lub technologii objętych zakresem załącznika III, jeżeli mają uzasadnione podstawy, by stwierdzić, że taka sprzedaż, dostawa, przekazanie lub wywóz towarów i technologii jest lub może zmierzać do wykorzystania w związku z jednym z następujących działań:

a) działania Iranu związane ze wzbogacaniem i ponownym przetwarzaniem lub z ciężką wodą;

b) tworzenie przez Iran systemów przenoszenia broni jądrowej; lub

c) prowadzenie przez Iran działań związanych z innymi kwestiami, co do których MAEA wyraziła zaniepokojenie lub określiła je jako nieuregulowane.

6. Na warunkach określonych w ust. 5 właściwe organy mogą unieważnić, zawiesić, zmienić lub cofnąć zezwolenie na wywóz, którego udzieliły.

7. W przypadku odmowy udzielenia zezwolenia lub unieważnienia, zawieszenia, znacznego ograniczenia lub cofnięcia takiego zezwolenia przez właściwy organ zgodnie z ust. 5 lub 6, dane państwo członkowskie powiadamia o tym pozostałe państwa członkowskie i Komisję oraz przekazuje im stosowne informacje na ten temat w sposób zgodny z przepisami dotyczącymi poufności takich informacji zawartymi w rozporządzeniu Rady (WE) nr 515/97 z dnia 13 marca 1997 r. w sprawie wzajemnej pomocy między organami administracyjnymi państw członkowskich i współpracy między państwami członkowskimi a Komisją w celu zapewnienia prawidłowego stosowania przepisów prawa celnego i rolnego (²⁰).

8. Zanim państwo członkowskie udzieli zezwolenia zgodnie z ust. 5 na transakcję, która jest zasadniczo identyczna z transakcją, której dotyczy ważna odmowa zezwolenia wydana przez inne państwo członkowskie lub państwa członkowskie zgodnie z ust. 6 i 7, konsultuje się najpierw z państwem członkowskim lub państwami członkowskimi, które odmówiły zezwolenia. Jeżeli w wyniku takich konsultacji odnośne państwo członkowskie postanowi wydać zezwolenie, informuje o tym pozostałe państwa członkowskie i Komisję, udzielając wszystkich stosownych informacji w celu wyjaśnienia takiej decyzji.

Artykuł 4

Zakazuje się nabywania w Iranie, przywozu lub transportu z tego państwa, bezpośrednio lub pośrednio, towarów i technologii wymienionych w załączniku I lub II, niezależnie od tego, czy pochodzą one z Iranu.

Artykuł 5

1. Zakazuje się:

a) udzielania, bezpośrednio lub pośrednio, jakimkolwiek osobom, podmiotom lub organom z Iranu lub do użytku w tym państwie, pomocy technicznej związanej z towarami i technologiami wymienionymi we wspólnym wykazie uzbrojenia lub związanej z dostarczaniem, wytwarzaniem, konserwacją i użytkowaniem towarów zawartych w tym wykazie;

b) udzielania, bezpośrednio lub pośrednio, jakimkolwiek osobom, podmiotom lub organom z Iranu lub do użytku w tym państwie, pomocy technicznej lub usług pośrednictwa związanych z towarami i technologiami wymienionymi w załączniku I lub II, lub związanych z dostarczaniem, wytwarzaniem, konserwacją i użytkowaniem towarów wymienionych w załączniku I lub II;

c) udzielania, bezpośrednio lub pośrednio, finansowania lub pomocy finansowej związanej z towarami i technologiami wymienionymi we wspólnym wykazie uzbrojenia lub w załączniku I lub II, w tym w szczególności udzielania dotacji, pożyczek i ubezpieczania kredytów eksportowych na potrzeby wszelkiej sprzedaży, dostaw, przekazywania lub wywozu takich produktów, lub na potrzeby wszelkiego udzielania związanej z tym pomocy technicznej osobom, podmiotom lub organom z Iranu lub do użytku w tym państwie.

2. Zezwolenia wydanego przez dany właściwy organ wymaga się dla zapewniania:

a) pomocy technicznej lub świadczenia usług pośrednictwa związanych z towarami i technologiami wymienionymi w załączniku III oraz dostarczaniem, wytwarzaniem, konserwacją i używaniem tych towarów i technologii, bezpośrednio lub pośrednio, jakiejkolwiek osobie, podmiotowi lub organowi z Iranu lub do użytku w tym państwie;

b) finansowania lub pomocy finansowej związanej z towarami i technologiami, o których mowa w załączniku III, w tym w szczególności dotacji, pożyczek i ubezpieczenia kredytów eksportowych na potrzeby sprzedaży, dostawy, transferu lub wywozu takich towarów, lub na potrzeby wszelkiego udzielania związanej z tym pomocy technicznej, bezpośrednio lub pośrednio, jakiejkolwiek osobie, podmiotowi lub organowi z Iranu lub do użytku w Iranie.

3. Właściwe organy nie udzielają żadnych zezwoleń na transakcje, o których mowa w ust. 2, jeżeli mają uzasadnione powody, by stwierdzić, że takie postępowanie jest lub może zmierzać do przyczynienia się do jednego z następujących działań:

a) działania Iranu związane ze wzbogacaniem i ponownym przetwarzaniem lub z ciężką wodą;

b) tworzenie przez Iran systemów przenoszenia broni jądrowej; lub

c) prowadzenie przez Iran działań związanych z innymi kwestiami, co do których MAEA wyraziła zaniepokojenie lub określiła je jako nieuregulowane.

Artykuł 6

Art. 2 ust. 1 i art. 5 ust. 1 nie mają zastosowania do:

a) bezpośredniego lub pośredniego transferu przez terytorium państw członkowskich towarów objętych zakresem części B załącznika I, jeżeli są one sprzedawane, dostarczane, przekazywane lub wywożone do Iranu, lub do użytku w tym państwie, na potrzeby reaktora lekkowodnego w Iranie, którego budowa rozpoczęła się przed grudniem 2006 r.;

b) transakcji, na które zezwolono w ramach programu współpracy technicznej MAEA; lub

c) towarów dostarczanych lub przekazywanych do Iranu lub do użytku w tym państwie w ramach zobowiązań Państw-Stron na mocy Konwencji paryskiej o zakazie prowadzenia badań, produkcji, składowania i użycia broni chemicznej oraz o zniszczeniu jej zapasów z dnia 13 stycznia 1993 r.;

d) wykonywania do dnia 15 kwietnia 2013 r. umów zawartych przed dniem 22 grudnia 2012 r. dotyczących sprzedaży, dostawy, przekazywania lub wywozu towarów lub technologii określonych w części C załącznika I do niniejszego rozporządzenia lub umów dodatkowych niezbędnych do wykonania takich umów;

e) wykonywania do dnia 15 kwietnia 2013 r. umów zawartych przed dniem 22 grudnia 2012 r. dotyczących świadczenia pomocy technicznej lub udzielania finansowania lub pomocy finansowej związanej z towarami i technologiami określonymi w części C załącznika I do niniejszego rozporządzenia.

W odniesieniu do lit. d), odnośne państwa członkowskie informują inne państwa członkowskie i Komisję, w terminie czterech tygodni, o zezwoleniach udzielonych zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 428/2009.

Artykuł 7

1. Bez uszczerbku dla art. 1 lit. b) rozporządzenia (UE) nr 359/2011, właściwe organy państw członkowskich mogą udzielać, na warunkach, jakie uznają za stosowne, zezwolenia na transakcję związaną z towarami i technologiami, o których mowa w art. 2 ust. 1 niniejszego rozporządzenia, lub z pomocą lub świadczeniem usług pośrednictwa, o których mowa w art. 5 ust. 1, pod warunkiem że:

a) towary i technologia, pomoc lub świadczenie usług pośrednictwa służą do celów związanych z żywnością lub rolnictwem, medycznych lub innych celów humanitarnych; oraz

b) w przypadkach gdy transakcje dotyczą towarów lub technologii zawartych w wykazach Grupy Dostawców Jądrowych oraz Reżimu Kontrolnego Technologii Rakietowych, a Komitet Sankcji stwierdził uprzednio, na podstawie analizy każdego indywidualnego przypadku, że dana transakcja z pewnością nie przyczyniłaby się do opracowania technologii wspierających podejmowanie przez Iran działań stwarzających zagrożenie rozprzestrzeniania broni jądrowej lub tworzenia systemów przenoszenia broni jądrowej.

2. Dane państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie i Komisję, w terminie czterech tygodni, o zezwoleniach udzielonych na mocy niniejszego artykułu.

Artykuł 8

1. Zakazuje się sprzedaży, dostarczania, przekazywania lub wywozu sprzętu lub technologii wyszczególnionych w załącznikach VI i VIA, bezpośrednio lub pośrednio, na rzecz osób, podmiotów lub organów, z Iranu albo do użytku w tym państwie.

2. W załącznikach VI i VIA wyszczególniono kluczowy sprzęt i technologię wykorzystywane w następujących kluczowych sektorach przemysłu naftowo-gazowego w Iranie:

a) poszukiwanie ropy naftowej i gazu ziemnego;

b) produkcja ropy naftowej i gazu ziemnego;

c) rafinacja;

d) skraplanie gazu ziemnego.

3. W załącznikach VI i VIA wyszczególniono kluczowy sprzęt i technologię wykorzystywane w przemyśle petrochemicznym w Iranie.

4. W załącznikach VI i VIA nie zamieszcza się pozycji zawartych we wspólnym wykazie uzbrojenia lub w załączniku I, II lub III.

Artykuł 9

Zakazuje się:

a) świadczenia, bezpośrednio lub pośrednio, na rzecz jakichkolwiek osób, podmiotów lub organów, z Iranu lub do użytku w tym państwie, pomocy technicznej lub usług pośrednictwa związanych z kluczowym sprzętem i technologiami wymienionymi w załączniku VI i VIA lub związanych z dostarczaniem, wytwarzaniem, konserwacją i użytkowaniem towarów wymienionych w załączniku VI i VIA;

b) zapewniania, bezpośrednio lub pośrednio, finansowania lub pomocy finansowej związanych z kluczowym sprzętem i technologiami wymienionymi w załączniku VI i VIA, na rzecz jakichkolwiek osób, podmiotów lub organów, z Iranu lub do użytku w tym państwie.

Artykuł 10

1. Zakazy ustanowione w art. 8 i 9 nie mają zastosowania do:

a) wykonywania do dnia 15 kwietnia 2013 r. transakcji wymaganych przez umowę handlową dotyczącą kluczowego sprzętu lub technologii wykorzystywanych do poszukiwania ropy naftowej i gazu ziemnego, produkcji ropy naftowej i gazu ziemnego, rafinacji lub skraplania gazu ziemnego wymienionych w załączniku VI zawartą przed dniem 27 października 2010 r., lub umów powiązanych niezbędnych do wykonania takich umów, lub przez umowę bądź porozumienie zawarte przed dniem 26 lipca 2010 r. i dotyczące inwestycji w Iranie dokonanych przed dniem 26 lipca 2010 r., ani nie uniemożliwiają one wypełnienia zobowiązań, które z nich wynikają;

b) wykonywania do dnia 15 kwietnia 2013 r. transakcji wymaganych przez umowę handlową dotyczącą kluczowego sprzętu lub technologii dla przemysłu petrochemicznego wymienionych w załączniku VI zawartą przed dniem 24 marca 2012 r., lub przez umowy powiązane niezbędne do wykonania takich umów, lub przez umowę bądź porozumienie zawarte przed dniem 23 stycznia 2012 r. i dotyczące inwestycji w Iranie dokonanych przed dniem 23 stycznia 2012 r., ani nie uniemożliwiają one wypełnienia zobowiązań, które z nich wynikają;

c) wykonywania do dnia 15 kwietnia 2013 r. transakcji wymaganych przez umowę handlową dotyczącą kluczowego sprzętu lub technologii wykorzystywanych do poszukiwania ropy naftowej i gazu ziemnego, produkcji ropy naftowej i gazu ziemnego, rafinacji, skraplania gazu ziemnego oraz dla przemysłu petrochemicznego wymienionych w załączniku VIA zawartej przed dniem 16 października 2012 r. i dotyczące inwestycji w Iranie dotyczących poszukiwania ropy naftowej i gazu ziemnego, produkcji ropy naftowej i gazu ziemnego, rafinacji, skraplania gazu ziemnego dokonanych przed 26 lipca 2010 r. lub dotyczące inwestycji w Iranie w przemyśle petrochemicznym dokonanych przed dniem 23 stycznia 2012 r., ani nie uniemożliwiają one wypełnienia zobowiązań, które z nich wynikają; lub

d) przepisów dotyczących pomocy technicznej przeznaczonych jedynie do instalacji sprzętu lub technologii dostarczonego zgodnie z lit. a), b) i c),

pod warunkiem że osoba fizyczna lub prawna, podmiot lub organ zamierzające zawrzeć takie transakcje lub udzielić pomocy w związku z takimi transakcjami, z wyprzedzeniem co najmniej 20 dni roboczych powiadomiły o tej transakcji lub pomocy właściwe organy państwa członkowskiego, w którym mają siedzibę.

2. Zakazy w art. 8 i 9 pozostają bez uszczerbku dla wykonywania zobowiązań wynikających z umów, o których mowa w art. 12 ust. 1 lit. b) oraz art. 14 ust. 1 lit. b), o ile zobowiązania te wynikają z umów o świadczenie usług lub umów powiązanych niezbędnych do ich wykonania i o ile odpowiednie organy zezwoliły wcześniej na wykonanie tych zobowiązań oraz poinformowały inne odnośne państwa członkowskie i Komisję o swoim zamiarze udzielenia zezwolenia.

Artykuł 10a

1. Zakazuje się sprzedaży, dostarczania, przekazywania lub wywozu kluczowego sprzętu morskiego lub technologii wyszczególnionych w załączniku VIB, bezpośrednio lub pośrednio, na rzecz osób, podmiotów lub organów, z Iranu albo do użytku w tym państwie.

2. Załącznik VIB obejmuje kluczowy sprzęt morski i technologię dla budownictwa okrętowego, konserwacji lub naprawy statków, w tym sprzęt i technologię wykorzystywane do budowy zbiornikowców.

Artykuł 10b

1. Zakazuje się:

a) świadczenia, bezpośrednio lub pośrednio, na rzecz osób, podmiotów lub organów, z Iranu, albo do użytku w tym państwie, pomocy technicznej lub usług pośrednictwa związanych z kluczowym sprzętem i technologiami wymienionymi w załączniku VIB lub związanych z dostarczaniem, wytwarzaniem, konserwacją i użytkowaniem towarów wymienionych w załączniku VIB;

b) udzielania, bezpośrednio lub pośrednio, finansowania lub pomocy finansowej związanych z kluczowym sprzętem i technologiami wymienionymi w załączniku VIB, na rzecz osób, podmiotów lub organów, z Iranu albo do użytku w tym państwie.

Artykuł 10c

1. Zakazy ustanowione w art. 10a i 10b pozostają bez uszczerbku dla dostawy kluczowego sprzętu morskiego i technologii na rzecz statku, który nie jest własnością osób, podmiotów lub organów z Iranu ani nie jest przez nie kontrolowany i który musiał zawinąć do portu w Iranie lub wpłynąć na wody terytorialne Iranu z powodu siły wyższej.

2. Zakazy ustanowione w art. 10a i 10b pozostają bez uszczerbku dla wykonywania do dnia 15 lutego 2013 r. umów zawartych przed dniem 22 grudnia 2012 r. lub umów dodatkowych niezbędnych do realizacji takich umów.

Artykuł 10d

1. Zakazuje się sprzedaży, dostarczania, przekazywania lub wywozu oprogramowania wymienionego w załączniku VIIA, bezpośrednio lub pośrednio, na rzecz osób, podmiotów lub organów, z Iranu albo do użytku w tym państwie;

2. Załącznik VIIA obejmuje oprogramowanie do integracji procesów przemysłowych mające znaczenie dla branż kontrolowanych pośrednio lub bezpośrednio przez Korpus Strażników Rewolucji Islamskiej lub mającego znaczenie dla irańskiego programu jądrowego, wojskowego i dotyczącego pocisków balistycznych.

Artykuł 10e

1. Zakazuje się:

a) świadczenia, bezpośrednio lub pośrednio, na rzecz jakichkolwiek osób, podmiotów lub organów, z Iranu lub do użytku w tym państwie, pomocy technicznej lub usług pośrednictwa związanych z oprogramowaniem wymienionym w załączniku VIIA lub związanych z dostarczaniem, wytwarzaniem, konserwacją i użytkowaniem towarów wymienionych w załączniku VIIA;

b) udzielania, bezpośrednio lub pośrednio, finansowania lub pomocy finansowej związanych z oprogramowaniem wymienionym w załączniku VIIA, na rzecz osób, podmiotów lub organów z Iranu albo do użytku w tym państwie.

Artykuł 10f

1. Zakazy ustanowione w art. 10d i 10e pozostają bez uszczerbku dla wykonywania do dnia 15 stycznia 2013 r. umów zawartych przed dniem 22 grudnia 2012 r. lub umów powiązanych niezbędnych do realizacji takich umów.

Artykuł 11

1. Zakazuje się:

a) przywozu ropy naftowej lub produktów naftowych do Unii, jeśli:

(i) pochodzą one z Iranu; lub

(ii) zostały wywiezione z Iranu;

b) zakupu ropy naftowej lub produktów naftowych znajdujących się w Iranie lub z niego pochodzących;

c) transportu ropy naftowej lub produktów naftowych, jeśli pochodzą one z Iranu lub są wywożone z Iranu do jakiegokolwiek innego państwa; oraz

d) udzielania, bezpośrednio lub pośrednio, finansowania lub pomocy finansowej, w tym pochodnych instrumentów finansowych, a także ubezpieczenia i reasekuracji związanych z przywozem, zakupem lub transportem ropy naftowej i produktów naftowych pochodzących z Iranu lub które zostały przywiezione z Iranu.

2. Ropa naftowa i produkty naftowe oznaczają produkty wymienione w załączniku IV.

3. [1] Zawiesza się zakaz przewidziany w ust. 1 lit. c) w odniesieniu do produktów wymienionych w załączniku XI.

4. [2] Zawiesza się zakaz przewidziany w ust. 1 lit. d) w zakresie, w jakim dotyczy on świadczenia usług ubezpieczenia i reasekuracji związanych z importem, zakupem lub transportem produktów wymienionych w załączniku XI.

Artykuł 12

1. Zakazy ustanowione w art. 11 nie mają zastosowania do:

a) wykonania, do dnia 1 lipca 2012 r., umów handlowych zawartych przed dniem 23 stycznia 2012 r., lub umów dodatkowych niezbędnych do wykonania tych umów;

b) wykonania umów zawartych przed dniem 23 stycznia 2012 r., lub umów dodatkowych niezbędnych do wykonania tych umów, w przypadku gdy umowa taka w sposób szczególny przewiduje, że dostawa irańskiej ropy naftowej i produktów naftowych lub dochody z ich dostawy są przeznaczone na zwrot należnych kwot osobom, podmiotom lub organom podlegającym jurysdykcji państw członkowskich;

c) ropy naftowej lub produktów naftowych wywiezionych z Iranu przed dniem 23 stycznia 2012 r. lub, w przypadku gdy wywozu dokonano na mocy lit. a), w dniu lub przed dniem 1 lipca 2012 r., lub w przypadku gdy wywozu dokonano na mocy lit. b);

d) zakupu paliwa bunkrowego produkowanego i dostarczanego przez kraje trzecie inne niż Iran, przeznaczonego do napędzania silników statków;

e) zakupu paliwa bunkrowego do napędzania silników statków, które przymusowo wpłynęły do portu w Iranie lub na irańskie wody terytorialne, pod wpływem siły wyższej;

pod warunkiem że osoba, podmiot lub organ zamierzające wykonać umowę, o której mowa w lit. a), b) i c) powiadomiły, z wyprzedzeniem co najmniej 20 dni roboczych, o tej działalności lub transakcji właściwy organ państwa członkowskiego, w którym mają siedzibę.

2. Zakaz ustanowiony w art. 11 ust. 1 lit. b) nie ma zastosowania, do dnia 1 lipca 2012 r., bezpośrednio lub pośrednio, do ubezpieczania od odpowiedzialności cywilnej i ubezpieczania od odpowiedzialności za szkody wyrządzone w środowisku oraz reasekuracji.

Artykuł 13

1. Zakazuje się:

a) przywozu produktów petrochemicznych do Unii jeśli:

(i) pochodzą one z Iranu; lub

(ii) zostały wywiezione z Iranu;

b) zakupu produktów petrochemicznych, które znajdują się w Iranie lub które pochodzą z Iranu;

c) transportu produktów petrochemicznych jeśli pochodzą one z Iranu lub są wywożone z Iranu do jakiegokolwiek innego kraju; oraz

d) udzielania, bezpośrednio lub pośrednio, finansowania lub pomocy finansowej, w tym pochodnych instrumentów finansowych, a także ubezpieczenia i reasekuracji związanych z przywozem, zakupem lub transportem produktów petrochemicznych pochodzących z Iranu lub które zostały przywiezione z Iranu.

2. „Produkty petrochemiczne” oznaczają produkty wymienione w załączniku V.

3. [3] Zawiesza się zakazy przewidziane w ust. 1 lit a), b), c) i d).

Artykuł 14

1. Zakazy ustanowione w art. 13 nie mają zastosowania do:

a) wykonania, do dnia 1 maja 2012 r., umów handlowych zawartych przed dniem 23 stycznia 2012 r., lub umów dodatkowych niezbędnych do wykonania tych umów;

b) wykonania umów zawartych przed dniem 23 stycznia 2012 r., lub umów dodatkowych, w tym umów dotyczących transportu lub ubezpieczenia, niezbędnych do wykonania tych umów, w przypadku gdy umowa w sposób szczególny przewiduje, że dostawa irańskich produktów petrochemicznych lub dochody z ich dostawy są przeznaczone na zwrot należnych kwot osobom, podmiotom lub organom podlegającym jurysdykcji państw członkowskich;

c) przywozu, zakupu i transportu produktów petrochemicznych wywiezionych z Iranu przed dniem 23 stycznia 2012 r., lub w przypadku gdy wywozu dokonano na mocy lit. a), w dniu lub przed dniem 1 maja 2012 r., lub w przypadku gdy wywozu dokonano na mocy lit. b),

pod warunkiem że osoba, podmiot lub organ zamierzające wykonać umowę powiadomiły, z wyprzedzeniem co najmniej 20 dni roboczych, o tej działalności lub transakcji właściwy organ państwa członkowskiego, w którym mają siedzibę.

2. Zakaz ustanowiony w art. 13 ust. 1 lit. d) nie ma zastosowania, do dnia 1 maja 2012 r., bezpośrednio lub pośrednio, do ubezpieczania od odpowiedzialności cywilnej i ubezpieczania od odpowiedzialności za szkody wyrządzone w środowisku oraz reasekuracji.

Artykuł 14a

1. Zakazuje się:

a) zakupu, transportu lub przywozu do Unii gazu ziemnego, który pochodzi z Iranu lub który został wywieziony z Iranu;

b) wymiany gazu ziemnego, jeśli pochodzi z Iranu lub został wywieziony z Iranu;

c) świadczenia, bezpośrednio lub pośrednio, usług pośrednictwa, i udzielania, bezpośrednio lub pośrednio, finansowania lub pomocy finansowej, w tym pochodnych instrumentów finansowych, a także ubezpieczenia i reasekuracji oraz usług pośrednictwa związanych z ubezpieczeniem i reasekuracją, związanych z działalnością określoną w lit. a) lub b).

2. Zakazy ustanowione w ust. 1 nie mają zastosowania do:

a) sytuacji, gdy gaz ziemny został wywieziony z państwa innego niż Iran, jeśli wywieziony gaz został połączony z gazem pochodzącym z Iranu w ramach infrastruktury państwa innego niż Iran;

b) zakupu gazu ziemnego w Iranie przez obywateli państw członkowskich do celów cywilnych, włączając do ogrzewania mieszkań lub używania siły lub do utrzymywania misji dyplomatycznych; lub

c) wykonywania umów o dostawy gazu ziemnego pochodzącego z państwa innego niż Iran do Unii.

3. Do celów niniejszego rozporządzenia „gaz ziemny” oznacza produkty wymienione w załączniku IVA.

4. Do celów ust. 1, „wymiana” oznacza wymianę strumieni gazu ziemnego różnego pochodzenia.

Artykuł 15

1. Zakazuje się:

a) sprzedaży, dostawy, przekazywania lub wywozu, bezpośrednio lub pośrednio, złota, metali szlachetnych i diamentów wymienionych w załączniku VII, niezależnie od tego czy pochodzą one z Unii, na rzecz rządu Iranu, jego organów publicznych, przedsiębiorstw i agencji, jakichkolwiek osób, podmiotów lub organów działających w ich imieniu lub na ich polecenie, lub jakichkolwiek podmiotów bądź organów będących ich własnością lub przez nich kontrolowanych;

b) zakupu, przywozu lub transportu, bezpośrednio lub pośrednio, złota, metali szlachetnych i diamentów wymienionych w załączniku VII, niezależnie od tego czy dany produkt pochodzi z Iranu, od rządu Iranu, jego organów publicznych, przedsiębiorstw i agencji oraz jakichkolwiek osób, podmiotów lub organów działających w ich imieniu lub na ich polecenie, lub jakichkolwiek podmiotów bądź organów będących ich własnością lub przez nich kontrolowanych; oraz

c) udzielania, bezpośrednio lub pośrednio, pomocy technicznej lub usług pośrednictwa, finansowania lub pomocy finansowej, związanych z towarami, o których mowa w lit. a) i b) na rzecz rządu Iranu, jego organów publicznych, przedsiębiorstw i agencji oraz jakichkolwiek osób, podmiotów lub organów działających w ich imieniu lub na ich polecenie, lub jakichkolwiek podmiotów bądź organów będących ich własnością lub przez nich kontrolowanych.

2. Załącznik VII obejmuje złoto, metale szlachetne i diamenty podlegające zakazom, o których mowa w ust. 1.

3. [4] Zawiesza się zakazy przewidziane w ust. 1 lit. a), b) i c) w odniesieniu do produktów wymienionych w załączniku XII.

Artykuł 15a

1. Zabrania się sprzedaży, dostarczania, przekazywania lub wywozu grafitu i surowych lub częściowo wykończonych metali wyszczególnionych w załączniku VIIB, bezpośrednio lub pośrednio, na rzecz osób, podmiotów lub organów, z Iranu albo do użytku w tym państwie.

2. Załącznik VIIB obejmuje grafit oraz surowe lub częściowo wykończone metale, takie jak aluminium i stal, które mają znaczenie dla branż kontrolowanych pośrednio lub bezpośrednio przez Korpus Strażników Rewolucji Islamskiej lub mają znaczenie dla irańskiego programu jądrowego, wojskowego oraz dotyczącego pocisków balistycznych.

3. Zakaz ustanowiony w ust. 1 nie ma zastosowania do towarów wymienionych w załącznikach I, II i III.

Artykuł 15b

1. Zakazuje się:

a) świadczenia, bezpośrednio lub pośrednio, na rzecz jakichkolwiek osób, podmiotów lub organów, z Iranu lub do użytku w tym państwie, pomocy technicznej lub usług pośrednictwa związanych z towarami wymienionymi w załączniku VIIB lub związanych z dostarczaniem, wytwarzaniem, konserwacją i użytkowaniem towarów wymienionych w załączniku VIIB;

b) udzielania, bezpośrednio lub pośrednio, finansowania lub pomocy finansowej związanych z towarami wyszczególnionymi w załączniku VIIB, na rzecz osób, podmiotów lub organów, z Iranu albo do użytku w tym państwie.

2. Zakazy ustanowione w ust. 1 nie mają zastosowania w odniesieniu do towarów wymienionych w załącznikach I, II i III.

Artykuł 15c

Zakazy ustanowione w art. 15a pozostają bez uszczerbku dla wykonywania do dnia 15 kwietnia 2013 r. umów zawartych przed dniem 22 grudnia 2012 r. lub umów dodatkowych niezbędnych do realizacji takich umów.

Artykuł 16

Zakazuje się sprzedaży, dostawy, przekazywania lub wywozu, bezpośrednio lub pośrednio, nowo wydrukowanych lub niewprowadzonych do obiegu irańskich banknotów i wybitego bilonu Bankowi Centralnemu Iranu lub na jego rzecz.

ROZDZIAŁ III

OGRANICZENIA W FINANSOWANIU NIEKTÓRYCH PRZEDSIĘBIORSTW

Artykuł 17

1. Zakazuje się:

a) udzielania jakichkolwiek pożyczek lub kredytów osobom, podmiotom lub organom z Iranu, o których mowa w ust. 2;

b) nabywania udziałów lub zwiększenia posiadanych udziałów w jakiejkolwiek osobie, podmiocie lub organie z Iranu, o których mowa w ust. 2;

c) tworzenia jakichkolwiek spółek joint venture z jakąkolwiek osobą, podmiotem lub organem z Iranu, o których mowa w ust. 2;

2. Zakaz ustanowiony w ust. 1 ma zastosowanie do wszelkich osób, podmiotów lub organów z Iranu uczestniczących:

a) w wytwarzaniu towarów lub technologii wymienionych we wspólnym wykazie uzbrojenia lub w załącznikach I lub II;

b) w poszukiwaniu lub produkcji ropy naftowej i gazu ziemnego, rafinacji paliw lub skraplaniu gazu ziemnego; lub

c) w przemyśle petrochemicznym.

3. Wyłącznie na użytek ust. 2 lit. b) i c) stosuje się następujące definicje:

a) „poszukiwanie ropy naftowej i gazu ziemnego” obejmuje badanie i poszukiwanie zasobów ropy naftowej i gazu ziemnego oraz gospodarowanie tymi zasobami, jak również świadczenie usług geologicznych w odniesieniu do takich zasobów;

b) „produkcja ropy naftowej i gazu ziemnego” obejmuje usługi hurtowego przesyłu gazu w celu jego tranzytu lub dostawy do bezpośrednio połączonych sieci;

c) „rafinacja” oznacza przetwarzanie, obróbkę lub przygotowanie paliwa do ostatecznej sprzedaży;

d) „przemysł petrochemiczny” oznacza instalacji produkcyjnych do wytwarzania produktów w załączniku V.

4. Zakazuje się nawiązywania współpracy z osobami, podmiotami lub organami z Iranu uczestniczącymi w przesyle gazu ziemnego, o czym mowa w ust. 3 lit. b).

5. Na użytek ust. 4 „współpraca” oznacza:

a) wspólne ponoszenie kosztów inwestycji w ramach zintegrowanego lub zorganizowanego łańcucha dostaw w celu otrzymywania lub dostawy gazu ziemnego bezpośrednio z terytorium Iranu lub z przeznaczeniem na terytorium tego państwa; oraz

b) bezpośrednią współpracę do celów dokonywania inwestycji w urządzenia lub obiekty związane ze skroplonym gazem ziemnym znajdujące się na terytorium Iranu lub inwestycji w urządzenia lub obiekty związane ze skroplonym gazem ziemnym bezpośrednio połączone ze tymi urządzeniami lub obiektami.

Artykuł 18

1. Inwestycje poprzez transakcje, o których mowa w art. 17 ust. 1, w osoby, podmioty lub organy z Iranu uczestniczące w wytwarzaniu towarów lub technologii wymienionych w załączniku III wymagają zezwolenia danego właściwego organu.

2. Właściwe organy nie udzielają żadnych zezwoleń na transakcje, o których mowa w ust. 1, jeżeli mają uzasadnione powody, by stwierdzić, że takie postępowanie przyczyniłoby się do któregokolwiek z następujących działań:

a) działania Iranu związane ze wzbogacaniem i ponownym przetwarzaniem lub z ciężką wodą;

b) tworzenie przez Iran systemów przenoszenia broni jądrowej; lub

c) prowadzenie przez Iran działań związanych z innymi kwestiami, co do których MAEA wyraziła zaniepokojenie lub określiła je jako nieuregulowane.

Artykuł 19

1. Na zasadzie odstępstwa od art. 17 ust. 2 lit. a) właściwe organy mogą udzielić, na warunkach jakie uznają za właściwe, zezwolenia na inwestycje poprzez transakcje, o których mowa w art. 17 ust. 1, jeżeli spełniono następujące warunki:

a) inwestycje dotyczą środków spożywczych, opieki medycznej, sprzętu medycznego lub innych celów humanitarnych; oraz

b) w przypadkach gdy inwestuje się w osoby, podmioty lub organy z Iranu uczestniczące w wytwarzaniu towarów lub technologii zawartych w wykazach Grupy Dostawców Jądrowych oraz Reżimu Kontrolnego Technologii Rakietowych, a Komitet Sankcji ustalił uprzednio, na podstawie analizy każdego indywidualnego przypadku, że dana transakcja z pewnością nie przyczyniłaby się do opracowania technologii sprzyjających działaniom stwarzających zagrożenie rozprzestrzeniania broni jądrowej przez Iran, ani do tworzenia systemów przenoszenia broni jądrowej.

2. Dane państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie i Komisję, w terminie czterech tygodni, o zezwoleniach udzielonych na mocy niniejszego artykułu.

Artykuł 20

Art. 17 ust. 2 lit. b) nie stosuje się do udzielania pożyczki lub kredytu ani do nabywania lub zwiększania udziałów, jeżeli spełniono następujące warunki:

a) transakcji wymaga umowa lub porozumienie zawarte przed dniem 26 lipca 2010 r.; oraz

b) właściwy organ został poinformowany z wyprzedzeniem co najmniej 20 dni roboczych o tej umowie lub o tym porozumieniu.

Artykuł 21

Art. 17 ust. 2 lit. c) nie stosuje się do udzielania pożyczki lub kredytu ani do nabywania lub zwiększania udziałów, jeżeli spełniono następujące warunki:

a) transakcji wymaga umowa lub porozumienie zawarte przed dniem 23 stycznia 2012 r.; oraz

b) właściwy organ został poinformowany z wyprzedzeniem co najmniej 20 dni roboczych o tej umowie lub o tym porozumieniu.

Artykuł 22

Zakazuje się akceptowania lub zatwierdzania – poprzez zawarcie umowy lub w jakikolwiek inny sposób – udzielania jakichkolwiek pożyczek lub kredytów, lub nabywania lub zwiększania udziałów, lub tworzenia spółek joint venture przez jedną lub większą liczbę osób, podmiotów lub organów z Iranu, w przedsiębiorstwie uczestniczącym w którymkolwiek z następujących rodzajów działalności:

a) wydobywanie uranu;

b) wzbogacanie i przetwarzanie uranu;

c) wytwarzanie towarów lub technologii zawartych w wykazach Grupy Dostawców Jądrowych lub Reżimu Kontrolnego Technologii Rakietowych.

ROZDZIAŁ IV

ZAMROŻENIE ŚRODKÓW FINANSOWYCH I ZASOBÓW GOSPODARCZYCH

Artykuł 23

1. Zamraża się wszystkie środki finansowe i zasoby gospodarcze należące do, będące własnością, pozostające w posiadaniu lub pod kontrolą osób, podmiotów i organów wymienionych w załączniku VIII. Załącznik VIII obejmuje osoby, podmioty i organy wskazane przez Radę Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych lub przez Komitet Sankcji zgodnie z pkt 12 rezolucji RB ONZ nr 1737 (2006), pkt 7 rezolucji RB ONZ nr 1803 (2008) lub pkt 11, 12 lub 19 rezolucji RB ONZ nr 1929 (2010).

2. Zamraża się wszystkie środki finansowe i zasoby gospodarcze należące do, będące własnością, pozostające w posiadaniu lub pod kontrolą osób, podmiotów i organów wymienionych w załączniku IX. Załącznik IX obejmuje osoby fizyczne i prawne, podmioty i organy, które zgodnie z art. 20 ust. 1 lit. b) i c) decyzji Rady 2010/413/WPZiB zostały określone jako:

a) zaangażowane w działania, bezpośrednio związane z działaniami lub wspierające działania Iranu stwarzające zagrożenie rozprzestrzeniania broni jądrowej lub tworzenie systemów przenoszenia broni jądrowej przez Iran, w tym przez zaangażowanie w dostarczanie zakazanych towarów i technologii, lub jako podmioty będące własnością lub pod kontrolą takich osób, podmiotów lub organów, w tym w sposób nielegalny, lub działające w ich imieniu lub na ich polecenie;

b) osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy, które obeszły lub naruszyły, lub pomagały wymienionym w wykazie osobom, podmiotom lub organom w obejściu lub naruszeniu przepisów niniejszego rozporządzenia, decyzji Rady 2010/413/WPZiB lub rezolucji RB ONZ nr 1737 (2006), rezolucji RB ONZ nr 1747 (2007), rezolucji RB ONZ nr 1803 (2008) i rezolucji RB ONZ nr 1929 (2010);

c) członkowie Korpusu Strażników Rewolucji Islamskiej (IRGC) lub osoby prawne, podmioty lub organy należące do IRGC lub kontrolowane przez IRGC lub należące do jednego lub większej liczby jego członków lub kontrolowane przez jednego lub większej liczby jego członków, lub osoby fizyczne bądź prawne, podmioty lub organy zapewniające ubezpieczenie lub inne istotne usługi IRGC, lub podmiotom do nich należącym lub przez nich kontrolowanym lub działającym w ich imieniu;

d) inne osoby, podmioty lub organy udzielające wsparcia, takiego jak wsparcie materialne, logistyczne lub finansowe, rządowi Iranu oraz podmiotom będącym ich własnością lub przez nie kontrolowanym, lub osobom i podmiotom z nimi związanym;

e) osoby prawne, podmioty lub organy należące do Linii Żeglugowych Islamskiej Republiki Iranu (IRISL) lub kontrolowane przez IRISL, lub osoby fizyczne bądź prawne, podmioty lub organy działające w ich imieniu, lub osoby fizyczne bądź prawne, podmioty lub organy zapewniające ubezpieczenie lub inne istotne usługi IRISL, lub podmiotom do nich należącym lub przez nie kontrolowanym lub działającym w ich imieniu.

Zgodnie z obowiązkiem zamrożenia środków finansowych i zasobów gospodarczych IRISL oraz wskazanych podmiotów będących własnością lub pod kontrolą IRISL, zakazuje się załadunku towarów na statki będące własnością IRISL lub takich wskazanych podmiotów lub czarterowane przez IRISL lub takie wskazane podmioty, oraz wyładunek towarów z takich statków w portach państw członkowskich.

Z obowiązku zamrożenia środków finansowych i zasobów gospodarczych IRISL oraz wskazanych podmiotów będących własnością lub pod kontrolą IRISL nie wynika wymóg zajęcia lub zatrzymania statków będących własnością takich podmiotów, ani transportowanego przez nie ładunku, w zakresie w jakim towary te należą do osób trzecich, ani też wymóg zatrzymania zatrudnionej przez te podmioty załogi.

3. Nie udostępnia się, bezpośrednio ani pośrednio, żadnych środków finansowych ani zasobów gospodarczych osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom ani organom wymienionym w załącznikach VIII i IX, ani nie udostępnia się takich środków finansowych ani zasobów gospodarczych na rzecz takich osób, podmiotów czy organów.

4. Bez uszczerbku dla odstępstw przewidzianych w art. 24, 25, 26, 27, 28, 28a lub 29 zabrania się świadczenia specjalistycznych usług w zakresie komunikatów finansowych, wykorzystywanych do wymiany danych finansowych, na rzecz osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów wymienionych w załącznikach VIII i IX.

5. Załączniki VIII i IX zawierają powody umieszczenia wymienionych osób, podmiotów i organów w wykazie, przedstawione przez Radę Bezpieczeństwa lub Komitet Sankcji.

6. Załączniki VIII i IX zawierają również, w miarę dostępności, informacje niezbędne do zidentyfikowania odnośnych osób fizycznych lub prawnych, podmiotów i organów, przedstawione przez Radę Bezpieczeństwa lub Komitet Sankcji. W odniesieniu do osób fizycznych, takie informacje mogą zawierać imiona i nazwiska, w tym pseudonimy, datę i miejsce urodzenia, obywatelstwo, numery paszportów i dokumentów tożsamości, płeć, adres, jeśli jest znany, a także funkcję lub zawód. W odniesieniu do osób prawnych, podmiotów i organów, takie informacje mogą zawierać nazwy, miejsce i datę rejestracji, numer rejestracji i miejsce prowadzenia działalności. W odniesieniu do linii lotniczych i przedsiębiorstw żeglugowych, załączniki VIII i IX zawierają również, w miarę dostępności, informacje niezbędne do zidentyfikowania każdego statku lub statku powietrznego należącego do wymienionego przedsiębiorstwa, takie jak oryginalny numer rejestracji lub nazwa. Załączniki VIII i IX zawierają także datę wskazania.

Artykuł 24

Na zasadzie odstępstwa od art. 23, właściwe organy mogą zezwolić na uwolnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych, jeżeli spełnione są następujące warunki:

a) środki finansowe lub zasoby gospodarcze są przedmiotem zajęcia sądowego, administracyjnego lub arbitrażowego ustanowionego przed dniem, w którym osoba, podmiot lub organ, o których mowa w art. 23, zostały wskazane przez Komitet Sankcji, Radę Bezpieczeństwa lub przez Radę, lub przedmiotem orzeczenia sądowego, administracyjnego lub arbitrażowego wydanego przed tym dniem;

b) środki finansowe lub zasoby gospodarcze zostaną wykorzystane wyłącznie w celu zaspokojenia roszczeń, na poczet których zostały zabezpieczone, lub roszczeń uznanych za zasadne w takim orzeczeniu, w granicach określonych przez mające zastosowanie przepisy ustawowe i wykonawcze regulujące prawa osób zgłaszających takie roszczenia;

c) decyzja o zajęciu lub orzeczenie nie zostały wydane na korzyść osoby, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku VIII lub IX;

d) uznanie zajęcia lub orzeczenia nie jest sprzeczne z porządkiem publicznym danego państwa członkowskiego; oraz

e) w przypadkach gdy zastosowanie ma art. 23 ust. 1, dane państwo członkowskie powiadomiło Komitet Sankcji o zajęciu lub orzeczeniu.

Artykuł 25

Na zasadzie odstępstwa od art. 23 i pod warunkiem, że płatność dokonywana przez osobę, podmiot lub organ wymienione w załączniku VIII lub IX jest należna na mocy umowy lub porozumienia zawartych przez daną osobę, podmiot lub organ lub zobowiązania powstałego na ich rzecz, zanim ta osoba, podmiot czy organ zostały wskazane przez Komitet Sankcji, Radę Bezpieczeństwa lub przez Radę, właściwe organy mogą zezwolić, na warunkach jakie uznają za stosowne, na uwolnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych, jeżeli spełnione są następujące warunki:

a) dany właściwy organ ustalił, że:

(i) środki finansowe lub zasoby gospodarcze zostaną wykorzystane do dokonania płatności przez osobę, podmiot lub organ wymienione w załączniku VIII lub IX;

(ii) płatność nie będzie finansować działalności zakazanej na mocy niniejszego rozporządzenia. Jeżeli płatność stanowi wynagrodzenie za dokonaną już działalność handlową oraz odpowiednie organy innego państwa członkowskiego potwierdziły wcześniej, że działalność ta nie była zakazana w momencie jej dokonywania, uznaje się, prima facie, że płatność ta nie będzie się przyczyniała do zakazanej działalności; oraz

(iii) dokonanie płatności nie narusza art. 23 ust. 3; oraz

b) w przypadkach gdy zastosowanie ma art. 23 ust. 1, dane państwo członkowskie powiadomiło Komitet Sankcji o tym ustaleniu i o swoim zamiarze udzielenia zezwolenia, a Komitet Sankcji w ciągu dziesięciu dni roboczych od dnia powiadomienia nie wyraził sprzeciwu.

Artykuł 26

1. Na zasadzie odstępstwa od art. 23 właściwe organy mogą zezwolić, na warunkach jakie uznają za stosowne, na uwolnienie lub udostępnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych, jeżeli spełnione są następujące warunki:

a) dany właściwy organ ustalił, że środki finansowe lub zasoby gospodarcze są:

(i) niezbędne do zaspokojenia podstawowych potrzeb osób wymienionych w załączniku VIII lub IX oraz pozostających na ich utrzymaniu członków rodziny, w tym do opłacenia artykułów spożywczych, czynszu lub kredytu hipotecznego, lekarstw i kosztów leczenia, podatków, składek na ubezpieczenie i opłat za usługi użyteczności publicznej;

(ii) przeznaczone wyłącznie na pokrycie uzasadnionych honorariów i zwrot wydatków związanych ze świadczeniem usług prawniczych;

(iii) przeznaczone wyłącznie na pokrycie kosztów opłat lub usług związanych ze zwykłym przechowywaniem lub utrzymywaniem zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych; lub

(iv) przeznaczone wyłącznie na pokrycie kosztów należnych w związku z wyrejestrowaniem statku oraz

b) w przypadku gdy zezwolenie dotyczy osoby, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku VIII, dane państwo członkowskie powiadomiło Komitet Sankcji o ustaleniu, o którym mowa w lit. a) i o swoim zamiarze udzielenia zezwolenia, a Komitet Sankcji w ciągu pięciu dni roboczych od dnia powiadomienia nie wyraził sprzeciwu.

2. Na zasadzie odstępstwa od art. 23, właściwe organy mogą zezwolić na uwolnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych lub na udostępnienie niektórych środków finansowych lub zasobów gospodarczych po ustaleniu, że są one niezbędne do pokrycia nadzwyczajnych wydatków lub zapłaty za towary lub ich przekazanie, nabywane na potrzeby reaktora lekkowodnego w Iranie, którego budowa rozpoczęła się przed grudniem 2006 r., lub za jakiekolwiek towary do celów, o których mowa w art. 6 lit. b) i c), pod warunkiem że, w przypadku gdy zezwolenie dotyczy osoby, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku VIII, dane państwo członkowskie powiadomiło o takim ustaleniu Komitet Sankcji, a Komitet Sankcji je zatwierdził.

Artykuł 27

Na zasadzie odstępstwa od art. 23 ust. 2 i 3, właściwe organy mogą zezwolić, na warunkach jakie uznają za stosowne, na uwolnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych lub na udostępnienie niektórych środków finansowych lub zasobów gospodarczych po ustaleniu, że są one niezbędne dla oficjalnych celów misji dyplomatycznych lub konsularnych lub organizacji międzynarodowych korzystających z immunitetów zgodnie z międzynarodowym prawem.

Artykuł 28

Na zasadzie odstępstwa od art. 23 ust. 2 właściwe organy mogą również zezwolić, na warunkach jakie uznają za stosowne, na:

a) uwolnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych Centralnego Banku Iranu po ustaleniu, że środki finansowe lub zasoby gospodarcze są niezbędne w celu zapewnienia instytucjom kredytowym lub finansowym płynności środków na finansowanie działalności handlowej, lub na obsługę pożyczki handlowej; lub

b) uwolnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych Centralnego Banku Iranu po ustaleniu, że środki finansowe lub zasoby gospodarcze są niezbędne w celu zwrotu należnych roszczeń na mocy umowy lub porozumienia zawartego przez osobę, podmiot lub organ z Iranu przed dniem 16 października 2012 r., jeśli taka umowa lub porozumienie stanowi o zwrocie zaległych kwot osobom, podmiotom lub organom podlegającym jurysdykcji państw członkowskich.

pod warunkiem, że dane państwo członkowskie powiadomiło inne państwa członkowskie i Komisję o zamiarze udzielenia zezwolenia na co najmniej dziesięć dnia roboczych przed wydaniem zezwolenia.

Artykuł 28a

Zakazów zawartych w art. 23 ust. 2 i 3 nie stosuje się do działań i transakcji dokonywanych w odniesieniu do podmiotów wymienionych w załączniku IX:

a) korzystających z praw wynikających z zawartej pierwotnie z suwerennym rządem innym niż rząd Iranu umowy o wspólnej produkcji, o której mowa w art. 39, przed dniem 27 października 2010 r., w zakresie, w jakim takie działania i transakcje odnoszą się do udziału tych podmiotów w takiej umowie;

b) w zakresie, w jakim jest to niezbędne do wykonania, do dnia 31 grudnia 2014 r., zobowiązań wynikających z umów, o których mowa w art. 12 ust. 1 lit. b), pod warunkiem że właściwy organ uprzednio, na podstawie indywidualnej oceny, zezwolił na te działania i transakcje i że zainteresowane państwo członkowskie powiadomiło inne państwa członkowskie oraz Komisję o zamiarze udzielenia zezwolenia.

Artykuł 28b

[5] 1. W drodze odstępstwa od art. 23 ust. 2 i 3, właściwe organy mogą zezwolić, na warunkach jakie uznają za stosowne, na uwolnienie zasobów gospodarczych lub udostępnienie środków finansowych lub zasobów gospodarczych, bezpośrednio lub pośrednio, na rzecz Ministerstwa ds. Ropy wymienionego w załączniku IX, po ustaleniu, że środki finansowe lub zasoby gospodarcze są niezbędne do realizacji umów dotyczących importu lub zakupu produktów petrochemicznych wymienionych w załączniku V, które pochodzą z Iranu lub zostały przywiezione z Iranu.

2. Dane państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie i Komisję, w terminie czterech tygodni, o zezwoleniach udzielonych na podstawie niniejszego artykułu.

Artykuł 29

1. Art. 23 ust. 3 nie uniemożliwia instytucjom finansowym ani kredytowym zasilania zamrożonych rachunków środkami przekazanymi na rachunek osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów wymienionych w wykazie, pod warunkiem że wszelkie kwoty dodatkowe na takich rachunkach są również zamrażane. Instytucja finansowa lub kredytowa niezwłocznie informuje właściwe organy o takich transakcjach.

2. Art. 23 ust. 3 nie ma zastosowania do kwot dodatkowych na zamrożonych rachunkach w postaci:

a) odsetek lub innych zysków na tych rachunkach; lub

b) płatności należnych na mocy umów lub porozumień zawartych lub zobowiązań powstałych przed datą, w której osoba, podmiot lub organ, o których mowa w art. 23, zostały wskazane przez Komitet Sankcji, Radę Bezpieczeństwa lub przez Radę;

pod warunkiem że wszelkie takie odsetki lub inne zyski i płatności zostaną zamrożone zgodnie z art. 23 ust. 1 lub 2.

3. Niniejszego artykułu nie można interpretować jako zezwolenia na przekazywanie środków finansowych, o których mowa w art. 30.

ROZDZIAŁ V

OGRANICZENIA W ZAKRESIE PRZEKAZYWANIA ŚRODKÓW FINANSOWYCH ORAZ USŁUG FINANSOWYCH

Artykuł 30

1. Zakazane jest przekazywanie środków finansowych między, z jednej strony, instytucjami finansowymi i kredytowymi objętymi zakresem niniejszego rozporządzenia, w rozumieniu art. 49, a z drugiej strony

a) instytucjami kredytowymi i finansowymi oraz kantorami wymiany walut (bureaux de change), z siedzibą w Iranie;

b) oddziałami i podmiotami zależnymi – w przypadku gdy objęte są zakresem niniejszego rozporządzenia – instytucji kredytowych i finansowych oraz kantorami wymiany walut (bureaux de change) z siedzibą w Iranie;

c) oddziałami i podmiotami zależnymi – w przypadku gdy nie są objęte zakresem niniejszego rozporządzenia – instytucji kredytowych i finansowych oraz kantorami wymiany walut (bureaux de change) z siedzibą w Iranie; oraz

d) instytucjami kredytowymi i finansowymi oraz kantorami wymiany walut (bureaux de change), niemającymi siedziby w Iranie, ale kontrolowanymi przez osoby, podmioty i organy mające siedzibę w Iranie,

chyba, że takie przekazywanie jest objęte zakresem ust. 2 i odbywa się zgodnie z ust. 3

2. Zezwala się na następujące przekazy, zgodnie z ust. 3:

a) przekazy dotyczące żywności, opieki zdrowotnej, sprzętu medycznego, lub służące celom rolnym lub humanitarnym;

b) przekazy dotyczące osobistych przekazów pieniężnych;

c) przekazy związane z konkretną umową handlową, pod warunkiem że taki przekaz nie jest zakazany na mocy niniejszego rozporządzenia;

d) przekazy dotyczące misji dyplomatycznych lub urzędów konsularnych lub organizacji międzynarodowych posiadających immunitet na mocy prawa międzynarodowego, w zakresie, w jakim przekazy te są przeznaczone na oficjalne cele misji dyplomatycznych lub urzędów konsularnych lub organizacji międzynarodowych posiadających immunitet na mocy prawa międzynarodowego;

e) przekazy dotyczące płatności mających na celu zaspokojenie roszczeń osób, podmiotów lub organów z Iranu lub przeciwko nim, lub przekazy o podobnych charakterze, pod warunkiem że nie przyczyniają się one do działań zakazanych na mocy niniejszego rozporządzenia, w indywidualnych przypadkach, jeżeli dane państwo członkowskie powiadomiło inne państwo członkowskie i Komisję, co najmniej z dziesięciodniowym wyprzedzeniem, o swoim zamiarze udzielenia zezwolenia.;

f) przekazy niezbędne do wykonania zobowiązań powstałych na mocy umów, o których mowa w art. 12 ust. 1 lit. b).

3. Przekazywanie środków finansowych, na które może zostać wydane zezwolenie zgodnie z ust. 2, odbywa się w następujący sposób:

a) [6] przekazy związane z transakcjami dotyczącymi żywności, opieki zdrowotnej, sprzętu medycznego lub służące celom rolnym lub humanitarnym na kwoty poniżej 1 000 000 EUR lub stanowiących równowartość tej kwoty, a także osobiste przekazy pieniężne na kwoty poniżej 400 000 EUR lub stanowiących równowartość tej kwoty nie wymagają uprzedniego zezwolenia.

O przekazach o wartości równej lub wyższej niż 1 000 000 EUR lub stanowiących równowartość tej kwoty należy uprzednio powiadomić właściwe organy danego państwa członkowskiego na piśmie;

b) [7] przekazy związane z transakcjami dotyczącymi żywności, opieki zdrowotnej, sprzętu medycznego lub służące celom rolnym lub humanitarnym na kwoty równe lub wyższe niż 1 000 000 EUR lub stanowiące równoważność tej kwoty, a także przekazy dotyczące transakcji związanych z osobistymi przekazami pieniężnymi na kwoty równe lub wyższe niż 400 000 EUR lub stanowiące równoważność tej kwoty, wymagają uprzedniego zezwolenia właściwych organów danego państwa członkowskiego zgodnie z ust. 2.

Państwa członkowskie informują się wzajemnie o wszelkich udzielonych zezwoleniach co trzy miesiące;

c) wszelkie inne przekazy o wartości równej lub wyższej niż 100 000 EUR [8] lub stanowiące równoważność tej kwoty wymagają uprzedniego zezwolenia właściwych organów danego państwa członkowskiego zgodnie z ust. 2.

Państwa członkowskie informują się wzajemnie o wszelkich udzielonych zezwoleniach co trzy miesiące.

4. Przekazy środków pieniężnych w wysokości 10 000 EUR lub stanowiących równowartość tej kwoty nie wymagają wcześniejszego zezwolenia ani powiadomienia.

5. Powiadomienia i wnioski o zezwolenie dotyczące przekazywania środków podmiotowi, objętemu zakresem ust. 1 lit. a) do d) są kierowane przez dostawcę usług płatniczych zleceniodawcy lub w jego imieniu do właściwych organów państwa członkowskiego, w którym dostawca usług płatniczych ma siedzibę.

Powiadomienia i wnioski o zezwolenie dotyczące przekazywania środków finansowych od podmiotu, objętego zakresem ust. 1 lit a) do d) są kierowane przez dostawcę usług płatniczych odbiorcy lub w jego imieniu do właściwych organów państwa członkowskiego, w którym dostawca usług płatniczych ma siedzibę.

Jeżeli dostawca usług płatniczych zleceniodawcy lub odbiorcy nie jest objęty zakresem niniejszego rozporządzenia, powiadomienia i wnioski o zezwolenie są kierowane, w przypadku przekazu do podmiotu, objętego zakresem ust. 1 lit. a) do d) przez zleceniodawcę, a w przypadku przekazu pochodzącego od podmiotu, objętego zakresem ust. 1 lit. a) do d), przez odbiorcę właściwym organom państw członkowskich, w których odpowiednio, zleceniodawca lub odbiorca mają miejsce zamieszkania.

6. Instytucje kredytowe i finansowe, objęte zakresem niniejszego rozporządzenia w ramach działalności prowadzonej z podmiotami, o których mowa w ust. 1 ust. a) do d), oraz aby zapobiegać naruszeniom postanowień niniejszego rozporządzenia, prowadzą zwiększony nadzór w taki sposób, że:

a) stale nadzorują operacje prowadzone na rachunkach, w szczególności poprzez programy umożliwiające należyte nadzorowanie klientów;

b) wymagają, aby na blankietach zleceń płatniczych wypełniane były wszystkie rubryki dotyczące zleceniodawcy i beneficjenta danej transakcji, a jeżeli informacje te nie są wpisane – odmawiają przeprowadzenia operacji;

c) przechowują całą dokumentację transakcji przez pięć lat i na żądanie udostępniają ją organom krajowym;

d) jeśli mają uzasadnione podstawy, by podejrzewać, że działalność prowadzona z instytucjami kredytowymi i finansowymi może naruszać przepisy niniejszego rozporządzenia, niezwłocznie zawiadamiają o swoich podejrzeniach jednostkę analityki finansowej (FIU) lub inny właściwy organ wskazany przez dane państwo członkowskie, bez uszczerbku dla art. 5 i 23. FIU lub taki inny właściwy organ będą działały jako krajowe centrum otrzymujące i analizujące zawiadomienia o transakcjach, co do których istnieje podejrzenie, że mogą naruszać przepisy niniejszego rozporządzenia. FIU lub taki inny właściwy organ mają bezpośredni lub pośredni terminowy dostęp do informacji finansowych i administracyjnych oraz do informacji związanych z egzekwowaniem prawa, które uznają za niezbędne do odpowiedniego wypełniania tej funkcji, w tym do analizy zawiadomienia o podejrzanych transakcjach.

Artykuł 30a

1. Przekazywanie środków finansowych na rzecz i od osób, podmiotów i organów z Iranu, które nie są objęte zakresem art. 30 ust. 1, musi odbywać się w następujący sposób:

a) przekazy związane z transakcjami obejmującymi środki spożywcze, opiekę medyczną, sprzęt medyczny lub służące celom rolnym lub humanitarnym nie wymagają uprzedniego zezwolenia;

O przekazach o wartości równej lub wyższej niż 10 000 EUR lub stanowiących równowartość tej kwoty należy uprzednio powiadomić właściwe organy danego państwa członkowskiego na piśmie;

b) wszelkie inne przekazy na kwoty mniejsze niż 400 000 EUR [9] lub stanowiących równowartość tej kwoty nie wymagają uprzedniego zezwolenia;

O przekazach o wartości równej lub wyższej niż 10 000 EUR lub stanowiących równowartość tej kwoty należy uprzednio powiadomić właściwe organy danego państwa członkowskiego na piśmie;

c) wszelkie inne przekazy o wartości równej lub wyższej niż 400 000 EUR [10] lub stanowiące równowartość tej kwoty wymagają uprzedniego zezwolenia właściwych organów danego państwa członkowskiego.

Państwa członkowskie informują się wzajemnie o wszelkich odmowach udzielenia zezwolenia co trzy miesiące.

2. Przekazy środków pieniężnych w wysokości poniżej 10 000 EUR lub równoważnej nie wymagają wcześniejszego zezwolenia ani powiadomienia.

3. Powiadomienia i wnioski o zezwolenie dotyczące przekazywania środków finansowych przetwarzane są w następujący sposób:

a) w przypadku elektronicznych przekazów środków finansowych przeprowadzanych przez instytucje kredytowe lub finansowe,

(i) powiadomienia i wnioski o zezwolenie dotyczące przekazywania środków finansowych do osób, podmiotów lub organów z Iranu, które znajdują się poza Unią, są kierowane przez dostawcę usług płatniczych zleceniodawcy lub w jego imieniu do właściwych organów państwa członkowskiego, w którym dostawca usług płatniczych ma siedzibę;

(ii) powiadomienia i wnioski o zezwolenie dotyczące przekazywania środków finansowych od osób, podmiotów lub organów z Iranu, które znajdują się poza Unią, są kierowane przez dostawcę usług płatniczych odbiorcy lub w jego imieniu do właściwych organów państwa członkowskiego, w którym dostawca usług płatniczych ma siedzibę;

(iii) jeśli, w przypadku (i) i (ii) dostawca usług płatniczych zleceniodawcy lub odbiorcy nie jest objęty zakresem niniejszego rozporządzenia, powiadomienia i wnioski o zezwolenia kierowane są przez zleceniodawcę w przypadku przekazywania na rzecz osoby, podmiotu lub organu z Iranu lub odbiorcę, w przypadku przekazu od osoby, podmiotu lub organu z Iranu do właściwych organów państwa członkowskiego, w którym, odpowiednio, zleceniodawca lub odbiorca zamieszkują;

(iv) powiadomienia i wnioski o zezwolenie dotyczące przekazywania środków finansowych do osób, podmiotów lub organów z Iranu, które znajdują się w Unii, są kierowane przez dostawcę usług płatniczych odbiorcy lub w jego imieniu do właściwych organów państwa członkowskiego, w którym dostawca usług płatniczych ma siedzibę;

(v) powiadomienia i wnioski o zezwolenie dotyczące przekazywania środków finansowych od osób, podmiotów lub organów z Iranu, które znajdują się w Unii, są kierowane przez dostawcę usług płatniczych zleceniodawcy lub w jego imieniu do właściwych organów państwa członkowskiego, w którym dostawca usług płatniczych ma siedzibę;

(vi) jeśli, w przypadku (iv) i (v) dostawca usług płatniczych zleceniodawcy lub odbiorcy nie jest objęty zakresem niniejszego rozporządzenia, powiadomienia i wnioski o zezwolenia kierowane są przez zleceniodawcę w przypadku przekazywania na rzecz osoby, podmiotu lub organu z Iranu lub odbiorcę, w przypadku przekazu od osoby, podmiotu lub organu z Iranu do właściwych organów państwa członkowskiego, w którym, odpowiednio, zleceniodawca lub odbiorca zamieszkują;

(vii) w odniesieniu do przekazywania środków finansowych do lub od osoby, podmiotu lub organu z Iranu w przypadku, gdy ani zleceniodawca ani odbiorca ani ich odpowiedni dostawcy usług płatniczych nie są objęci zakresem niniejszego rozporządzenia, lecz dostawca usług płatniczych, który jest objęty zakresem niniejszego rozporządzenia, działa jako pośrednik, ten dostawca usług płatniczych musi spełnić obowiązek powiadomienia lub wystąpienia o zezwolenie, w zależności od przypadku, jeśli wie lub ma uzasadniony powód, by podejrzewać, że przekazywanie odbywa się do lub od osoby, podmiotu lub organu z Iranu. W przypadku gdy kilku dostawców usług płatniczych działa w charakterze pośredników, jedynie ten dostawca usług płatniczych, który jako pierwszy dokonał przekazania, musi spełnić, odpowiednio, obowiązek powiadomienia lub uzyskania zezwolenia. Wszelkie powiadomienia lub wioski o zezwolenie muszą być kierowane do właściwych organów państwa członkowskiego, w którym dostawca usług płatniczych ma siedzibę;

(viii) w przypadku gdy w szereg powiązanych przekazów środków finansowych zaangażowanych jest kilku dostawców usług płatniczych, przekazy w Unii zawierają odniesienie do zezwolenia udzielonego na mocy niniejszego artykułu;

b) w przypadku przekazów dokonywanych poprzez środki inne niż elektroniczne, powiadomienia i wnioski o zezwolenie dotyczące przekazywania środków finansowych przetwarzane są w następujący sposób:

(i) powiadomienia i wnioski o zezwolenie dotyczące przekazów do osób, podmiotów lub organów z Iranu są kierowane przez zleceniodawcę do właściwych organów państwa członkowskiego, w którym zleceniodawca zamieszkuje;

(ii) powiadomienia i wnioski o zezwolenie dotyczące przekazów od osób, podmiotów lub organów z Iranu są kierowane przez odbiorcę do właściwych organów państwa członkowskiego, w którym odbiorca zamieszkuje.

Artykuł 30b

1. Jeśli zezwolenie zostało przyznane zgodnie z art. 24, 25, 26, 27, 28 lub 28a, art. 30 i30a nie mają zastosowania.

Wymóg uzyskania wcześniejszego zezwolenia na przekaz środków finansowych, jak określono w art. 30 ust. 3 lit. b) i c), pozostaje bez uszczerbku dla dokonywania przekazów środków finansowych notyfikowanych z wyprzedzeniem odpowiedniemu organowi lub dokonywanych po uzyskaniu zezwolenia odpowiedniego organu przed dniem 22 grudnia 2012 r. Taki przekaz środków finansowych powinien być dokonany przed dniem 15 kwietnia 2013 r.

Art. 30 i 30a nie mają zastosowania w odniesieniu do przekazu środków finansowych, o których mowa w art. 29.

2. Art. 30 ust. 3 i art. 30a ust. 1 mają zastosowanie niezależnie od tego, czy przekazania środków finansowych dokonano poprzez jedną operację czy szereg operacji, które wydają się być ze sobą powiązane. Do celów niniejszego rozporządzenia, „operacje, które wydają się być ze sobą powiązane” obejmują:

a) szereg kolejnych przekazów od lub do tej samej instytucji finansowej lub kredytowej, objętej zakresem art. 30 ust. 1 lit. a) do d) lub od lub do tej samej osoby, podmiotu lub organu z Iranu, dokonywanych w związku z jednorazowym obowiązkiem przekazania środków finansowych, gdzie każdy indywidualny przekaz nie przekracza odpowiedniego progu określonego w art. 30 i art. 30a, lecz przekazy łącznie spełniają kryteria powiadomienia lub zezwolenia; lub

b) łańcuch przekazów obejmujących różnych dostawców usług płatniczych lub osób fizycznych lub prawnych, który stanowi wypełnienie jednorazowego obowiązku przekazania środków finansowych.

3. Do celów art. 30 ust. 3lit. b), art. 30 ust. 3 lit. c) oraz art. 30a ust. 1 lit. c) właściwe organy państw członkowskich udzielają, na warunkach jakie uznają za stosowne, zezwolenia, chyba że mają uzasadnione powody, by stwierdzić, że dany przekaz środków finansowych, który wymaga zezwolenia, wiązałby się z naruszeniem jakiegokolwiek zakazu lub obowiązków w niniejszym rozporządzeniu.

Właściwe organy mogą wymagać opłaty za rozpatrzenie wniosków o udzielenie zezwolenia.

4. Do celów art. 30a ust. 1 lit. c) zezwolenie uznaje się za udzielone, jeżeli właściwy organ otrzymał wniosek na piśmie o udzielenie zezwolenia i, w terminie czterech tygodni, nie sprzeciwił się na piśmie przekazaniu środków finansowych. Jeżeli sprzeciw wniesiono ze względu na toczące się dochodzenie, właściwy organ stwierdza ten fakt i niezwłocznie powiadamia o swojej decyzji. Właściwe organy mają bezpośredni lub pośredni terminowy dostęp do informacji finansowych, administracyjnych i związanych z egzekwowaniem prawa, które są niezbędne do przeprowadzenia dochodzenia.

5. Następujące osoby, podmioty lub organy nie są objęte zakresem art. 30 oraz 30a:

a) osoby, podmioty lub organy, które dokonują jedynie konwersji dokumentów papierowych na dane w formie elektronicznej i działają na podstawie umowy z instytucją kredytową lub instytucją finansową;

b) osoby, podmioty lub organy, które jedynie dostarczają instytucjom kredytowym lub finansowym systemy informacyjne lub inne systemy wspierające przekazywanie środków finansowych; lub

c) osoby, podmioty lub organy, które jedynie dostarczają instytucjom kredytowym lub finansowym systemy rozliczeniowe i rozrachunkowe.

Artykuł 31

1. Oddziały i podmioty zależne instytucji kredytowych i finansowych mających siedzibę w Iranie, objęte zakresem niniejszego rozporządzenia, w rozumieniu art. 49 powiadamiają właściwy organ państwa członkowskiego, w którym mają siedzibę, o wszystkich dokonanych lub otrzymanych przez nie przekazach środków finansowych, o nazwach/imionach i nazwiskach stron, kwocie i dacie transakcji, w terminie pięciu dni roboczych od dokonania lub otrzymania danego przekazu środków. Jeżeli dostępna jest taka informacja, powiadomienie musi określać rodzaj transakcji oraz, w stosownych przypadkach, rodzaj towarów, których ona dotyczy, a zwłaszcza musi wskazać, czy dotyczy ona towarów objętych zakresem załącznika I, II, III, IVA, V, VI, VIA, VIB, VII, VIIA lub VIIB niniejszego rozporządzenia, a także – jeżeli wywóz tych towarów wymaga zezwolenia – wskazywać numer udzielonego zezwolenia.

2. Z zastrzeżeniem ustaleń odnoszących się do wymiany informacji i zgodnie z tymi ustaleniami, powiadomione właściwe organy niezwłocznie przekazują informacje o powiadomieniach, o których mowa w ust. 1, stosownie do potrzeb, aby uniemożliwić jakąkolwiek transakcję, która mogłaby przyczyniać się do działań stwarzających zagrożenie rozprzestrzeniania broni jądrowej lub tworzenia systemów przenoszenia broni jądrowej, właściwym organom pozostałych państw członkowskich, w których mają siedzibę strony takich transakcji.

Artykuł 32

(skreślony).

Artykuł 33

1. Instytucjom kredytowym i finansowym objętym zakresem art. 49 zakazuje się również wszelkich następujących działań:

a) otwierania nowych rachunków bankowych w instytucjach kredytowych lub finansowych mających siedzibę w Iranie lub w jakichkolwiek instytucjach kredytowych lub finansowych, o których mowa w art. 30 ust. 1;

b) nawiązywania nowej współpracy w ramach bankowości korespondenckiej z instytucjami kredytowymi lub finansowymi mającymi siedzibę w Iranie lub z jakimikolwiek instytucjami kredytowymi lub finansowymi, o których mowa w art. 30 ust. 1;

c) otwierania nowego przedstawicielstwa w Iranie lub ustanawiania nowego oddziału lub podmiotu zależnego w Iranie;

d) ustanawiania nowych spółek joint venture z instytucjami kredytowymi lub finansowymi z siedzibą w Iranie lub z jakimikolwiek instytucjami kredytowymi lub finansowymi, o których mowa w art. 30 ust. 1.

2. Zakazuje się:

a) zezwalania na otwarcie przedstawicielstwa lub ustanowienie oddziału lub podmiotu zależnego w Unii przez instytucje kredytowe lub finansowe z siedzibą w Iranie lub jakiekolwiek instytucje kredytowe lub finansowe, o których mowa w art. 30 ust. 1;

b) zawierania na rzecz lub w imieniu instytucji kredytowych lub finansowych z siedzibą w Iranie lub na rzecz lub w imieniu jakichkolwiek instytucji kredytowych lub finansowych, o których mowa w art. 30 ust. 1, umów dotyczących utworzenia przedstawicielstwa, oddziału lub podmiotu zależnego w Unii;

c) udzielania zezwoleń na podejmowanie i prowadzenie działalności instytucji kredytowej lub jakiejkolwiek innej działalności wymagającej uprzedniego zezwolenia, przez przedstawicielstwo, oddział lub podmiot zależny instytucji kredytowych lub finansowych z siedzibą w Iranie lub jakichkolwiek instytucji kredytowych lub finansowych, o których mowa w art. 30 ust. 1, jeżeli przedstawicielstwo, oddział lub podmiot zależny nie prowadziły działalności przed dniem 26 lipca 2010 r.;

d) nabywania lub zwiększania udziałów w instytucjach kredytowych lub finansowych objętych zakresem art. 49 lub nabywania jakichkolwiek innych tytułów własności w takich instytucjach przez jakiekolwiek instytucje kredytowe lub finansowe, o których mowa w art. 30 ust. 1.

Artykuł 34

Zakazuje się:

a) sprzedaży lub nabywania publicznych lub gwarantowanych przez państwo obligacji wyemitowanych po dniu 26 lipca 2010 r., bezpośrednio lub pośrednio, na rzecz lub od następujących podmiotów:

(i) Iranu lub jego rządu oraz jego organów publicznych, przedsiębiorstw i agencji;

(ii) instytucji kredytowych lub finansowych mających siedzibę w Iranie lub jakichkolwiek instytucji kredytowych lub finansowych, o których mowa w art. 30 ust. 1;

(iii) osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów działających w imieniu lub na polecenie osób prawnych, podmiotów lub organów, o których mowa w ppkt (i) lub (ii);

(iv) osób prawnych, podmiotów lub organów będących własnością lub pod kontrolą osób prawnych, podmiotów lub organów, o których mowa w ppkt (i), (ii) lub (iii);

b) świadczenia na rzecz osób, podmiotów lub organów, o których mowa w lit. a), usług pośrednictwa w odniesieniu do publicznych lub gwarantowanych przez władze publiczne obligacji wyemitowanych po dniu 26 lipca 2010 r.;

c) pomagania osobom, podmiotom lub organom, o których mowa w lit. a), w emitowaniu publicznych lub gwarantowanych przez władze publiczne obligacji, poprzez świadczenie usług pośrednictwa, reklamę lub jakiekolwiek inne usługi w odniesieniu do takich obligacji.

Artykuł 35

1. Zakazuje się ubezpieczania lub reasekuracji lub pośredniczenia w ubezpieczaniu lub reasekuracji na rzecz:

a) Iranu lub jego rządu oraz jego organów publicznych, przedsiębiorstw i agencji;

b) osób, podmiotów lub organów z Iranu innych niż osób fizycznych; lub

c) osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów działających w imieniu lub na polecenie osób prawnych, podmiotów lub organów, o których mowa w lit. a) lub b).

2. Ust. 1 lit. a) i b) nie ma zastosowania do świadczenia usług ubezpieczenia obowiązkowego lub ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej lub reasekuracji, lub pośredniczenia w nich, na rzecz osób, podmiotów lub organów z Iranu, ani do świadczenia usług ubezpieczenia irańskim misjom dyplomatycznym lub konsularnym w Unii.

3. Ust. 1 lit. c) nie ma zastosowania do świadczenia osobom fizycznym usług ubezpieczenia, w tym ubezpieczenia zdrowotnego lub podróżnego, lub reasekuracji, w związku z ich życiem prywatnym, lub pośredniczenia w nich, z wyjątkiem osób wymienionych w załącznikach VIII i IX.

Ust. 1 lit. c) nie uniemożliwia świadczenia usług ubezpieczenia lub reasekuracji lub pośredniczenia w ubezpieczaniu na rzecz właściciela statku, statku powietrznego lub pojazdu wyczarterowanego przez osobę, podmiot lub organ, o których mowa w ust. 1 lit. a) lub b).

Na użytek ust. 1 lit. c) osoby, podmiotu lub organu nie uznaje się za działające na polecenie osoby, podmiotu lub organu, o których mowa w ust. 1 lit. a) i b), jeżeli polecenie to dotyczy dokowania, załadunku, wyładunku lub bezpiecznego tymczasowego tranzytu przez irańskie wody terytorialne lub przestrzeń powietrzną statku lub statku powietrznego.

4. Niniejszy artykuł zakazuje przedłużania lub odnawiania umów ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych zawartych przed dniem 27 października 2010 r., ale – bez uszczerbku dla art. 23 ust. 3 – nie zakazuje wypełniania umów zawartych przed tą datą.

ROZDZIAŁ VI

OGRANICZENIA DOTYCZĄCE TRANSPORTU

Artykuł 36

1. W celu zapobieżenia przekazywaniu towarów lub technologii objętych wspólnym wykazem uzbrojenia lub takich, których dostawa, sprzedaż, przekazywanie, wywóz lub przywóz są zakazane na mocy niniejszego rozporządzenia, a ponadto oprócz obowiązku przekazania właściwym organom celnym informacji przed przybyciem i wyjazdem zgodnie ze stosownymi przepisami dotyczącymi przywozowych i wywozowych deklaracji skróconych oraz zgłoszeń celnych w rozporządzeniu (EWG) nr 2913/92 (²¹) i rozporządzeniu (EWG) nr 2454/93 (²²), osoba, która przekazuje informacje, o których mowa w ust. 2 niniejszego artykułu, składa oświadczenie dotyczące tego, czy towary są objęte wspólnym wykazem uzbrojenia lub niniejszego rozporządzenia oraz, w przypadku gdy ich wywóz wymaga uzyskania zezwolenia, przedstawia szczegółowe dane dotyczące przyznanego im zezwolenia na wywóz.

2. Wymagane dodatkowe informacje, o których mowa w niniejszym artykule, przedstawiane są w zależności od przypadku w formie pisemnej albo przy wykorzystaniu zgłoszenia celnego.

Artykuł 37

1. Zakazuje się świadczenia usług bunkrowania lub zaopatrywania statków będących własnością lub pod kontrolą – bezpośrednio lub pośrednio – osób, podmiotów lub organów z Iranu, oraz jakichkolwiek innych usług na rzecz takich statków, w przypadku gdy usługodawcy mają informacje, w tym od właściwych organów celnych na podstawie informacji przekazanych przed przybyciem i wyjazdem, o których mowa w art. 36, dające uzasadnione podstawy, by przypuszczać, że statki te przewożą towary objęte wspólnym wykazem uzbrojenia lub towary, których dostawa, sprzedaż, przekazywanie lub wywóz są zakazane na mocy niniejszego rozporządzenia, chyba że świadczenie takich usług jest konieczne ze względów humanitarnych i bezpieczeństwa.

2. Zakazuje się świadczenia usług inżynieryjnych i konserwacyjnych na rzecz samolotów transportowych będących własnością lub pod kontrolą – bezpośrednio lub pośrednio – osób, podmiotów lub organów z Iranu, w przypadku gdy usługodawcy mają informacje, w tym od właściwych organów celnych na podstawie informacji przekazanych przed przybyciem i wyjazdem, o których mowa w art. 36, dające uzasadnione podstawy, by przypuszczać, że samolot transportowy przewozi towary objęte wspólnym wykazem uzbrojenia lub towary, których dostawa, sprzedaż, przekazywanie lub wywóz są zakazane na mocy niniejszego rozporządzenia, chyba że świadczenie takich usług jest konieczne ze względów humanitarnych lub bezpieczeństwa.

3. Zakazy ustanowione w ust. 1 i 2 niniejszego artykułu stosuje się do momentu, w którym ładunek zostanie poddany kontroli, a następnie, w razie konieczności, zajęty lub usunięty, stosownie do okoliczności.

Wszelkie czynności zajęcia i usunięcia mogą – zgodnie z prawem krajowym lub decyzją właściwego organu – być przeprowadzane na koszt importera lub koszty te mogą być odzyskiwane od jakiejkolwiek innej osoby lub podmiotu odpowiedzialnych za próbę nielegalnego dostarczania, sprzedawania, przekazywania lub eksportu.

Artykuł 37a

1. Zakazane jest świadczenie następujących usług w odniesieniu do zbiornikowców i statków towarowych pod banderą Islamskiej Republiki Iranu lub posiadanych, czarterowanych lub obsługiwanych, bezpośrednio lub pośrednio, przez osoby, podmioty lub organy z Iranu:

a) świadczenie wszelkiego rodzaju usług klasyfikacji, w tym, ale nie tylko:

(i) opracowanie i stosowanie zasad klasyfikacji lub specyfikacji technicznych dotyczących projektowania, budowy, wyposażenia i konserwacji statków, jak również pokładowych systemów zarządzania;

(ii) przeprowadzanie badań i kontroli zgodnie z zasadami i procedurami klasyfikacji,

(iii) nadawanie znaku klasy oraz wydawanie, zatwierdzanie lub odnawianie certyfikatów zgodności z zasadami klasyfikacji lub specyfikacjami;

b) nadzór nad projektowaniem, budową lub naprawą statków lub ich części, w tym bloków, elementów, maszyn, instalacji elektrycznych i instalacji kontrolnych oraz uczestniczenie w nim, a także odnośna pomoc techniczna, w finansowaniu lub pomoc finansowa

c) kontrola, testowanie i certyfikacja sprzętu morskiego, materiałów i części składowych, jak również nadzór nad ich instalacją na pokładzie oraz nadzór nad integracją systemów;

d) przeprowadzanie badań, kontroli, audytów i wizyt oraz wydawanie, odnawianie lub zatwierdzanie odpowiednich certyfikatów i dokumentów zgodności, w imieniu administracji państwa bandery, zgodnie z Międzynarodową konwencją o bezpieczeństwie życia na morzu z 1974 r., w brzmieniu poprawionym (SOLAS 1974), wraz z Protokołem z 1988 r.; Międzynarodową konwencją o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki, 1973 r., zmienioną Protokołem z 1978 r. dotyczącym tej konwencji, w brzmieniu poprawionym (MARPOL 73/78); Konwencją o międzynarodowych przepisach w sprawie zapobiegania zderzeniom na morzu z 1972 r., w brzmieniu zmienionym (COLREG 1972); Międzynarodową konwencją o liniach ładunkowych, 1966 r. (1966) oraz jej Protokołem z 1988 r.; Międzynarodową konwencją o wymaganiach w zakresie wyszkolenia marynarzy, wydawania im świadectw oraz pełnienia wacht, 1978 r., w brzmieniu poprawionym (STCW); oraz Międzynarodowa konwencja o pomierzaniu pojemności statków, 1969 (TONNAGE 1969);

2. zakaz ustanowiony w ust. 1 stosuje się od dnia 15 stycznia 2013 r.

Artykuł 37b

1. Zabrania się udostępniania statków przeznaczonych do transportu lub przechowywania ropy naftowej i wyrobów petrochemicznych:

(i) osobom, podmiotom i organom z Iranu; lub

(ii) osobom, podmiotom lub organom, chyba że podmiot udostępniający statek przedsięwziął środki zapobiegające używanie statku do transportu lub przechowywania ropy naftowej lub produktów petrochemicznych pochodzących z Iranu lub wywiezionych z Iranu.

2. Zakaz ustanowiony w ust. 1 pozostaje bez uszczerbku dla wykonywania zobowiązań wynikających z umów lub umów dodatkowych, o których mowa w art. 12 ust. 1 lit. b), oraz w art. 14 ust. 1 lit. b) i c), o ile o przywozie i transporcie irańskiej ropy naftowej lub produktów naftowych zostały powiadomione odpowiednie organy, zgodnie z art. 12 ust. 1 lub art. 14 ust. 1.

3. [11] Zawiesza się zakaz przewidziany w ust. 1.

ROZDZIAŁ VII

PRZEPISY OGÓLNE I KOŃCOWE

Artykuł 38

1. Nie są zaspokajane żadne roszczenia w związku z jakąkolwiek umową lub transakcją, których wykonanie zostało zakłócone, bezpośrednio lub pośrednio, w całości lub części, przez środki nałożone na mocy niniejszego rozporządzenia, w tym roszczenia odszkodowawcze lub jakiekolwiek inne roszczenia tego rodzaju, takie jak roszczenia o odszkodowanie lub roszczenia wynikające z gwarancji, w szczególności roszczenia o prolongatę lub spłatę zobowiązań, gwarancji lub odszkodowania, zwłaszcza gwarancji finansowych lub finansowych listów gwarancyjnych, w jakiejkolwiek formie, o ile zostały one wniesione przez:

a) wskazane osoby, podmioty lub organy wymienione w załącznikach VIII i IX;

b) wszelkie inne osoby, podmioty lub organy z Iranu, w tym rząd irański;

c) wszelkie osoby, podmioty lub organy działające za pośrednictwem lub w imieniu jednej z osób, podmiotów lub organów, o których mowa w lit. a) i b).

2. Wykonanie umowy lub transakcji traktuje się jako zakłócone przez środki nałożone na mocy niniejszego rozporządzenia w przypadku gdy istnienie lub przedmiot roszczenia wynika bezpośrednio lub pośrednio z tych środków.

3. We wszelkich postępowaniach zmierzających do zaspokojenia roszczenia ciężar dowodu, że zaspokojenie roszczenia nie jest zakazane przez ust. 1, spoczywa na osobie dochodzącej zaspokojenia tego roszczenia.

4. Niniejszy artykuł pozostaje bez uszczerbku dla prawa osób, podmiotów i organów, o których mowa w ust. 1, do wystąpienia o sądową kontrolę legalności niewypełnienia zobowiązań umownych zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.

Artykuł 39

Na użytek art. 8 i 9, art. 17 ust. 2 lit. b), art. 30 i 35 za każdą osobę, podmiot lub organ z Iranu nie uznaje się jakiegokolwiek organu, podmiotu lub osoby korzystających z praw wynikających z zawartej pierwotnie z suwerennym rządem innym niż rząd Iranu umowy o wspólnej produkcji przed dniem 27 października 2010 r. W takich przypadkach i w związku z art. 8 właściwy organ państwa członkowskiego może wymagać od każdego organu lub podmiotu przedstawienia stosownych gwarancji dotyczących użytkownika końcowego w odniesieniu do wszelkich transakcji sprzedaży, dostaw, przekazywania lub wywozu kluczowego sprzętu lub technologii wymienionych w załączniku VI.

Artykuł 40

1. Bez uszczerbku dla mających zastosowanie przepisów dotyczących sprawozdawczości, poufności i tajemnicy zawodowej, osoby fizyczne i prawne, podmioty i organy:

a) niezwłocznie dostarczają wszelkie informacje, które ułatwiłyby przestrzeganie przepisów niniejszego rozporządzenia, takie jak informacje dotyczące rachunków lub kwot zamrożonych zgodnie z art. 23, właściwym organom państw członkowskich, w których te osoby fizyczne i prawne, podmioty i organy zamieszkują lub znajdują się, i przekazują takie informacje Komisji, bezpośrednio lub za pośrednictwem państw członkowskich;

b) współpracują z właściwymi organami w zakresie weryfikacji tych informacji

2. Wszelkie dodatkowe informacje uzyskane bezpośrednio przez Komisję są udostępniane zainteresowanemu państwu członkowskiemu.

3. Wszelkie informacje dostarczone lub otrzymane zgodnie z niniejszym artykułem są wykorzystywane jedynie do celów, dla których je dostarczono lub otrzymano.

Artykuł 41

Zakazuje się świadomego i umyślnego uczestnictwa w działaniach, których celem lub skutkiem jest ominięcie środków, o których mowa w art. 2, 5 ust. 1, 8, 9, 10a, 10b, 10d, 10e, 11, 13, 14a, 15a, 15b, 17, 22, 23, 30, 30a, 34, 35, 37a lub 37b.

Artykuł 42

1. Osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy, lub ich dyrektorzy lub pracownicy, którzy dokonują zamrożenia środków finansowych i zasobów gospodarczych lub odmawiają ich udostępnienia, w dobrej wierze i w oparciu o przekonanie, że działanie takie jest zgodne z niniejszym rozporządzeniem, nie ponoszą z tego tytułu żadnej odpowiedzialności, chyba że dowiedziono, że środki finansowe i zasoby gospodarcze zostały zamrożone lub zatrzymane na skutek niedbalstwa.

2. Środki określone w niniejszym rozporządzeniu nie stanowią podstawy jakiejkolwiek odpowiedzialności osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów, jeżeli nie wiedziały one i nie miały uzasadnionego powodu, by podejrzewać, że ich działania naruszałyby te zakazy.

3. Osoby, podmioty lub organy objęte zakresem niniejszego rozporządzenia, lub pracownicy lub dyrektorzy takich osób, podmiotów lub organów, którzy w dobrej wierze, zgodnie z art. 30, 31 i 32, ujawnili informacje, o których mowa w art. 30, 31 i 32, nie ponoszą żadnej odpowiedzialności z tego tytułu.

Artykuł 43

1. Państwo członkowskie może podjąć wszelkie działania, które uzna za niezbędne dla zapewnienia przestrzegania stosownych międzynarodowych, unijnych lub krajowych obowiązków prawnych w zakresie zdrowia i bezpieczeństwa pracowników oraz ochrony środowiska w przypadkach, gdy wdrożenie niniejszego rozporządzenia może mieć wpływ na współpracę z osobą, podmiotem lub organem z Iranu.

2. Na użytek działań podejmowanych zgodnie z ust. 1 nie mają zastosowania zakazy określone w art. 8 i 9, art. 17 ust. 2 lit. b), art. 23 ust. 2, art. 30 i 35.

3. Dane państwo członkowskie powiadamia pozostałe państwa członkowskie i Komisję o ustaleniu, o którym mowa w ust. 1, oraz o swoim zamiarze udzielenia zezwolenia, na co najmniej dziesięć dni roboczych przed wydaniem zezwolenia. W przypadku zagrożenia dla środowiska lub zdrowia i bezpieczeństwa pracowników w Unii wymagającego pilnych działań dane państwo członkowskie może udzielić zezwolenia bez uprzedniego zgłoszenia i powiadamia pozostałe państwa członkowskie i Komisję w ciągu trzech dni roboczych od wydania zezwolenia.

Artykuł 43a

1. W drodze odstępstwa od art. 8, 9, art. 17 ust. 1 w odniesieniu do osób, podmiotów lub organów z Iranu, o których mowa w art. 17 ust. 2 lit. b), art. 23 ust. 2 i 3, o ile dotyczą one osób, podmiotów lub organów wymienionych w załączniku IX, art. 30 i 35, właściwe organy państwa członkowskiego mogą zezwolić na warunkach, jakie uznają za stosowne, na działania w zakresie poszukiwania lub wydobycia węglowodorów w Unii podejmowane na podstawie koncesji na takie poszukiwania lub wydobycie wydanej przez państwo członkowskie osobie, podmiotowi lub organowi wymienionym w załączniku IX, jeśli spełnione są następujące warunki:

a) koncesję na poszukiwanie lub wydobycie węglowodorów w Unii wydano przed dniem, w którym osoba, podmiot lub organ wymienione w załączniku IX zostały wskazane; oraz

b) zezwolenie jest niezbędne, aby uniknąć lub zapobiec szkód w środowisku w Unii lub zapobiec trwałemu zniszczeniu wartości koncesji, włączając poprzez zabezpieczenie rurociągu oraz infrastruktury wykorzystywanej tymczasowo w związku z działalnością objętą koncesją. Takie zezwolenie może obejmować środki podjęte na podstawie ustawodawstwa krajowego.

2. Odstępstwo, o którym mowa w ust. 1, przyznaje się jedynie na niezbędny okres, a jego ważność nie może przekraczać ważności koncesji wydanej osobie, podmiotowi lub organowi wymienionym w załączniku IX. Jeśli właściwy organ uzna za konieczne subrogację lub nałożenie odszkodowania, okres ważności odstępstwa nie może przekraczać pięciu lat.

3. Dane państwo członkowskie powiadamia inne państwa członkowskie i Komisję o zamiarze udzielenia zezwolenia na co najmniej dziesięć dni roboczych przed wydaniem zezwolenia. W przypadku zagrożenia dla środowiska w Unii wymagającego pilnych działań mających zapobiec szkodom w środowisku dane państwo członkowskie może udzielić zezwolenia bez uprzedniego zgłoszenia i powiadamia pozostałe państwa członkowskie i Komisję w ciągu trzech dni roboczych od wydania zezwolenia.

Artykuł 44

1. Komisja i państwa członkowskie informują się wzajemnie o środkach podjętych na mocy niniejszego rozporządzenia i co trzy miesiące dzielą się wszelkimi innymi dostępnymi im istotnymi informacjami w związku z niniejszym rozporządzeniem, w szczególności informacjami

a) dotyczącymi środków finansowych zamrożonych na mocy art. 23 oraz zezwoleń udzielonych na mocy art. 24, 25, 26 i 27;

b) dotyczącymi naruszeń przepisów i trudności z ich egzekwowaniem oraz orzeczeń wydanych przez sądy krajowe.

2. Państwa członkowskie natychmiast przekazują sobie wzajemnie, a także Komisji wszelkie inne dostępne im stosowne informacje, które mogłyby mieć wpływ na skuteczne wdrożenie niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 45

Komisja:

a) zmienia załącznik II na podstawie ustaleń Rady Bezpieczeństwa ONZ lub Komitetu Sankcji lub na podstawie informacji dostarczonych przez państwa członkowskie;

b) zmienia załączniki III, IV, V, VI, VII, X, XI oraz XII [12] na podstawie informacji dostarczonych przez państwa członkowskie.

Artykuł 46

1. W przypadku gdy Rada Bezpieczeństwa lub Komitet Sankcji wpisują osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ do wykazu, Rada umieszcza takie osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy w załączniku VIII.

2. W przypadku gdy Rada podejmie decyzję o objęciu osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu środkami, o których mowa w art. 23 ust. 2 i 3, wprowadza ona stosowne zmiany w załączniku IX.

3. O swojej decyzji, wraz z uzasadnieniem umieszczenia w wykazie, Rada powiadamia osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ, o których mowa w ust. 1 lub 2, bezpośrednio – gdy adres jest znany – albo w drodze opublikowania ogłoszenia, umożliwiając takiej osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi przedstawienie uwag.

4. W przypadku przedstawienia uwag lub istotnych nowych dowodów, Rada dokonuje przeglądu swojej decyzji i odpowiednio informuje daną osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ.

5. W przypadku gdy Organizacja Narodów Zjednoczonych podejmuje decyzję o usunięciu z wykazu osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu, lub o zmianie danych identyfikacyjnych osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu ujętych w wykazie, Rada wprowadza stosowne zmiany w załączniku VIII.

6. Wykaz w załączniku IX poddawany jest przeglądowi regularnie, co najmniej raz na 12 miesięcy.

Artykuł 47

1. Państwa członkowskie ustanawiają przepisy dotyczące sankcji mających zastosowanie do naruszeń niniejszego rozporządzenia i podejmują wszystkie środki niezbędne do zapewnienia ich wdrożenia. Przewidziane sankcje muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

2. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o tych przepisach niezwłocznie po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia oraz powiadamiają ją o wszelkich późniejszych zmianach.

Artykuł 48

1. Państwa członkowskie wyznaczają właściwe organy, o których mowa w niniejszym rozporządzeniu, i wskazują je na stronach internetowych wymienionych w załączniku X. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o wszelkich zmianach adresów ich stron internetowych wymienionych w załączniku X.

2. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o swoich właściwych organach, w tym o danych kontaktowych tych właściwych organów, niezwłocznie po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia, a następnie powiadamiają ją o wszelkich późniejszych zmianach.

3. W przypadkach, w których niniejsze rozporządzenie wymaga powiadomienia lub poinformowania Komisji lub innej formy przekazywania informacji z Komisją, wykorzystywane mają być w tym celu adresy i inne dane kontaktowe wskazane w załączniku X.

Artykuł 49

Niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie:

a) na terytorium Unii, w tym w jej przestrzeni powietrznej;

b) na pokładach wszystkich statków powietrznych lub statków podlegających jurysdykcji państw członkowskich;

c) do każdej osoby będącej obywatelem jednego z państw członkowskich, przebywającej na terytorium Unii lub poza nim;

d) do każdej osoby prawnej, podmiotu lub organu, na terytorium Unii lub poza nim, zarejestrowanych lub utworzonych na mocy prawa państwa członkowskiego;

e) do każdej osoby prawnej, podmiotu lub organu w odniesieniu do wszelkiego rodzaju działalności gospodarczej prowadzonej całkowicie lub częściowo na terytorium Unii.

Artykuł 50

Rozporządzenie (UE) nr 961/2010 niniejszym traci moc. Odesłania do uchylonego rozporządzenia traktuje się jako odesłania do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 51

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 23 marca 2012 r.

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 215,

uwzględniając decyzję Rady 2012/35/WPZiB z dnia 23 stycznia 2012 r. zmieniającą decyzję 2010/413/WPZiB w sprawie środków ograniczających wobec Iranu (¹),

uwzględniając wspólny wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa i Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W dniu 25 października 2010 r. Rada przyjęła rozporządzenie (UE) nr 961/2010 w sprawie środków ograniczających wobec Iranu i uchylające rozporządzenie (WE) nr 423/2007 (²), aby decyzja Rady 2010/431/WPZiB (³) stała się skuteczna.

(2) W dniu 23 stycznia 2012 r. Rada zatwierdziła decyzję 2012/35/WPZiB przewidującą dodatkowe środki ograniczające wobec Islamskiej Republiki Iranu („Iran”) zgodnie z wnioskiem Rady Europejskiej z dnia 9 grudnia 2011 r.

(3) Te środki ograniczające obejmują w szczególności dodatkowe ograniczenia w handlu towarami i technologiami podwójnego zastosowania, jak również kluczowym sprzętem i technologiami, które mogłyby zostać użyte w przemyśle petrochemicznym, zakazie przywozu irańskiej ropy naftowej, produktów naftowych i produktów petrochemicznych, a także zakazie inwestowania w przemysł petrochemiczny. Ponadto należy zakazać handlu złotem, metalami szlachetnymi i diamentami z rządem Iranu, a także dostarczania nowo wydrukowanych banknotów i nowo wybitego bilonu Bankowi Centralnemu Iranu lub na jego rzecz.

(4) Niezbędne stały się również pewne zmiany techniczne istniejących środków. W szczególności należy wyjaśnić definicję „usług pośrednictwa”. W przypadkach gdy właściwy organ może zezwolić na zakup, sprzedaż, dostawę, przekazywanie lub wywóz towarów i technologii lub usług finansowych i technicznych, nie będzie wymagane oddzielne zezwolenie dotyczące usług pośrednictwa.

(5) Definicję „ przekazywania środków finansowych” należy rozszerzyć na przekazy inne niż elektroniczne, tak aby przeciwdziałać próbom obejścia środków ograniczających.

(6) Zmienione środki ograniczające dotyczące towarów podwójnego zastosowania powinny obejmować wszystkie towary i technologie wyszczególnione w załączniku I do rozporządzenia Rady (WE) nr 428/2009 z dnia 5 maja 2009 r. ustanawiającego wspólnotowy system kontroli wywozu, transferu, pośrednictwa i tranzytu w odniesieniu do produktów podwójnego zastosowania (⁴), z wyjątkiem niektórych pozycji z jego kategorii 5 część 2 w związku z ich wykorzystaniem do celów usług komunikacji publicznej w Iranie. Jednakże zakazy zawarte w art. 2 niniejszego rozporządzenia nie mają zastosowania do sprzedaży, dostawy, przekazywania lub wywozu towarów i technologii nowo wymienionych w załączniku I lub II do niniejszego rozporządzenia, dla których zezwolenie już zostało udzielone przez właściwe organy państw członkowskich zgodnie z art. 3 rozporządzenia (UE) nr 961/2010 przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia.

(7) Aby zapewnić skuteczne wprowadzanie w życie zakazu sprzedaży, dostaw, przekazywania lub wywozu do Iranu kluczowego sprzętu lub technologii, które mogłyby być wykorzystywane w kluczowych sektorach w przemyśle naftowym, przemyśle gazu ziemnego oraz przemyśle petrochemicznym, należy sporządzić wykazy takiego kluczowego sprzętu i technologii.

(8) Z tego samego powodu należy także przedstawić wykazy produktów podlegających ograniczeniom w handlu ropą naftową, produktami naftowymi i produktami petrochemicznymi, złotem, metalami szlachetnymi i diamentami.

(9) Co więcej, ograniczenia w zakresie inwestycji w irańskim sektorze naftowo-gazowym powinny, dla zapewnienia ich skuteczności, obejmować niektóre kluczowe rodzaje działalności, takie jak usługi hurtowego przesyłu gazu w celu jego tranzytu lub dostawy do bezpośrednio połączonych sieci oraz, z tych samych powodów, powinny mieć zastosowanie do spółek joint venture, jak również innych form stowarzyszeń i współpracy z Iranem w sektorze przesyłu gazu ziemnego.

(10) Aby skutecznie ograniczać inwestycje irańskie w Unii należy podjąć środki zakazujące osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom i organom podlegającym jurysdykcji państw członkowskich umożliwiania takich inwestycji lub zezwalania na nie.

(11) Decyzja 2012/35/WPZiB rozszerza zamrożenie aktywów na dodatkowe osoby, podmioty lub organy udzielające wsparcia rządowi Iranu, w tym wsparcia finansowego, logistycznego i materialnego, lub z nimi związane. Decyzja rozszerza ponadto zamrożenie środków na innych członków Korpusu Strażników Rewolucji Irańskiej (IRGC).

(12) Decyzja 2012/35/WPZiB przewiduje także zamrożenie aktywów Centralnego Banku Iranu. Biorąc jednak pod uwagę możliwe zaangażowanie Centralnego Banku Iranu w finansowaniu handlu zagranicznego, konieczne wydają się odstępstwa, gdyż ten ukierunkowany środek finansowy nie powinien stanowić przeszkody w prowadzeniu operacji handlowych, w tym umów dotyczących środków spożywczych, opieki medycznej, sprzętu medycznego lub do celów humanitarnych zgodnie z przepisami niniejszego rozporządzenia. Wyłączenia ustanowione w art. 12 i 14 niniejszego rozporządzenia dotyczące umów przywozu, zakupu lub transportu irańskiej ropy naftowej, irańskich produktów naftowych i produktów petrochemicznych, zawartych przed dniem 23 stycznia 2012 r. mają również zastosowanie do umów dodatkowych, w tym umów dotyczących transportu, ubezpieczenia lub kontroli, niezbędnych do wykonania tych umów. Ponadto irańska ropa naftowa, irańskie produkty naftowe i produkty petrochemiczne, które przywieziono zgodnie z prawem do państwa członkowskiego na mocy wyłączeń ustanowionych w art. 12 i 14 niniejszego rozporządzenia należy uważać za będące w swobodnym obrocie w Unii.

(13) Zakazuje się, w związku z obowiązkiem zamrożenia aktywów Linii Żeglugowych Islamskiej Republiki Iranu (IRISL) oraz jednostek będących własnością lub pod kontrolą IRISL, załadunku towarów na statki będące własnością IRISL lub tych jednostek, lub przez nie czarterowane, oraz wyładunku towarów z takich statków w portach państw członkowskich. Ponadto w związku z zamrożeniem aktywów IRISL zakazane jest także przenoszenie własności statków będących własnością, pod kontrolą lub czarterowanych przez spółki IRISL na inne jednostki. Obowiązek zamrożenia środków finansowych i zasobów gospodarczych IRISL i jednostek będących własnością lub pod kontrolą IRISL nie jednak oznacza konieczności zajęcia lub zatrzymania statków należących do takich jednostek, ani transportowanego przez nie ładunku, w zakresie w jakim towary te należą do osób trzecich, ani też konieczności zatrzymania zatrudnionej przez te linie lub jednostki załogi.

(14) Biorąc pod uwagę próby obejścia sankcji przez Iran, należy wyjaśnić, że wszystkie środki finansowe i zasoby gospodarcze należące do, będące własnością, w posiadaniu lub pod kontrolą osób, podmiotów lub organów wymienionych w załącznikach I lub II decyzji 2010/413/WPZiB mają być niezwłocznie zamrożone, włączając w to środki finansowe i zasoby ich następców prawnych ustanowionych w celu obejścia środków określonych w niniejszym rozporządzeniu.

(15) Należy także wyjaśnić, że składanie i przesyłanie bankowi niezbędnych dokumentów docelowo przeznaczonych dla osób, podmiotów lub organów, które nie znajdują się w wykazie, w celu uruchomienia płatności dozwolonych zgodnie z niniejszego rozporządzeniem, nie oznacza udostępniania środków finansowych w rozumieniu niniejszego rozporządzenia.

(16) Należy wyjaśnić, że środki finansowe lub zasoby gospodarcze powinny móc być uwolnione z przeznaczeniem na oficjalne cele misji dyplomatycznych lub konsularnych lub organizacji międzynarodowych korzystających z immunitetów na mocy prawa międzynarodowego, zgodnie z przepisami niniejszego rozporządzenia.

(17) Stosowanie ukierunkowanych sankcji finansowych przez dostawców specjalistycznych usług w zakresie komunikatów finansowych należy rozwinąć zgodnie z przepisami niniejszego rozporządzenia.

Należy wyjaśnić, że aktywa osób, podmiotów lub organów, które nie zostały wskazane, we wskazanych instytucjach kredytowych i finansowych nie powinny pozostawać zamrożone w ramach stosowania ukierunkowanych środków o charakterze finansowym i powinny móc zostać uwolnione na warunkach przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu.

Biorąc pod uwagę próby korzystania przez Iran ze swojego systemu finansowego w celu obejścia sankcji, konieczne jest wymaganie wzmożonego nadzoru w odniesieniu do działalności instytucji kredytowych i finansowych Iranu, tak aby zapobiec obchodzeniu niniejszego rozporządzenia, w tym zamrożenie aktywów Centralnego Banku Iranu. Powyższe wymogi wzmożonego nadzoru w odniesieniu do instytucji kredytowych i finansowych powinny stanowić uzupełnienie istniejących obowiązków wynikających z rozporządzenia (WE) nr 1781/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 listopada 2006 r. w sprawie informacji o zleceniodawcach, które towarzyszą przekazom pieniężnym (⁵) oraz związanych z wdrożeniem dyrektywy 2005/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 października 2005 r. w sprawie przeciwdziałania korzystaniu z systemu finansowego w celu prania pieniędzy oraz finansowania terroryzmu (⁶).

(18) Należy dokonać przeglądu niektórych przepisów dotyczących kontroli przekazywania środków finansowych, aby ułatwić ich stosowanie przez właściwe organy i podmioty gospodarcze oraz zapobiec obchodzeniu przepisów niniejszego rozporządzenia, w tym dotyczące zamrożenia aktywów Centralnego Banku Iranu.

(19) Co więcej, należy dostosować ograniczenia dotyczące ubezpieczeń, zwłaszcza w celu wyjaśnienia, że dopuszcza się ubezpieczenie misji dyplomatycznych i konsularnych w Unii, a także aby zezwolić na świadczenie usług ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej lub ubezpieczenia od odpowiedzialności za szkody wyrządzone w środowisku.

(20) Ponadto należy zaktualizować wymóg przekazywania informacji przed przybyciem i przed wyjazdem, gdyż obowiązek ten powszechnie stosuje się do wszystkich towarów przywożonych na obszar celny Unii lub z niego wywożonych w następstwie pełnego wdrożenia, z dniem 1 stycznia 2012 r., środków bezpieczeństwa stosowanych przez organy celne ustanowionych w stosownych przepisach dotyczących przywozowych i wywozowych deklaracji skróconych zawartych w rozporządzeniu (EWG) 2913/92 (⁷) oraz rozporządzeniu (EWG) nr 2454/93 (⁸).

(21) Należy także dostosować przepisy dotyczące usług bunkrowania i zaopatrywania statków, odpowiedzialności podmiotów gospodarczych oraz zakazu obchodzenia odnośnych środków ograniczających.

(22) Należy dokonać przeglądu mechanizmu wymiany informacji między państwami członkowskimi i Komisją w celu zapewnienia skutecznego wdrażania i jednolitej interpretacji niniejszego rozporządzenia.

(23) Biorąc pod uwagę cele zakazu handlu sprzętem, który może zostać użyty do represji wewnętrznych, powinien on zostać przewidziany w rozporządzeniu (UE) nr 359/2011 dotyczącym środków ograniczających skierowanych przeciwko niektórym osobom, podmiotom i organom w związku z sytuacją w Iranie (⁹), a nie w niniejszym rozporządzeniu.

(24) Dla zapewnienia jasności, rozporządzenie (UE) nr 961/2010 powinno zostać uchylone i zastąpione niniejszym rozporządzeniem.

(25) Środki ograniczające przewidziane w niniejszym rozporządzeniu objęte są zakresem Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, a zatem w celu ich wdrożenia niezbędne są przepisy na poziomie Unii, w szczególności aby zapewnić jednolite stosowanie tych środków ograniczających przez podmioty gospodarcze we wszystkich państwach członkowskich.

(26) Niniejsze rozporządzenie nie narusza praw podstawowych i jest zgodne z zasadami określonymi w szczególności w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej, w szczególności prawa do skutecznego środka prawnego i do rzetelnego procesu sądowego, prawa własności i prawa do ochrony danych osobowych. Niniejsze rozporządzenie powinno być stosowane zgodnie z tymi prawami i zasadami.

(27) Niniejsze rozporządzenie jest także zgodne ze zobowiązaniami państw członkowskich w ramach Karty Narodów Zjednoczonych oraz z prawnie wiążącym charakterem rezolucji Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych.

(27a) Uprawnienie do zmiany wykazów zamieszczonych w załącznikach VIII i IX do niniejszego rozporządzenia powinno być wykonywane przez Radę ze względu na szczególne zagrożenie dla pokoju i bezpieczeństwa międzynarodowego wynikające z programu jądrowego Iranu, a także w celu zapewnienia spójności z procedurą zmian i dokonywania przeglądu załączników I i II do decyzji 2010/413/WPZiB.

(28) Procedura wskazywania osób, których środki podlegają zamrożeniu na mocy niniejszego rozporządzenia, powinna obejmować informowanie wskazanych osób fizycznych i prawnych, podmiotów i organów o powodach umieszczenia w wykazie, tak aby mogły przedstawić swoje uwagi. W przypadku gdy zostaną zgłoszone uwagi lub przedstawione istotne nowe dowody, Rada powinna dokonać przeglądu swojej decyzji na podstawie tych uwag i odpowiednio poinformować daną osobę, podmiot lub organ.

(29) Na potrzeby wykonania przepisów niniejszego rozporządzenia oraz w celu zapewnienia maksymalnej pewności prawa w Unii, imiona i nazwiska lub nazwy oraz inne stosowne dane dotyczące osób fizycznych i prawnych, podmiotów i organów, których środki finansowe i zasoby gospodarcze muszą zostać zamrożone zgodnie z rozporządzeniem, powinny zostać podane do wiadomości publicznej. Wszelkie przetwarzanie danych osobowych osób fizycznych na mocy niniejszego rozporządzenia powinno odbywać się zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych (¹⁰) oraz zgodnie z dyrektywą 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych (¹¹).

(30) Aby zapewnić skuteczność środków przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu, powinno ono wejść w życie w dniu jego publikacji,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

ROZDZIAŁ I

DEFINICJE

Artykuł 1

Na użytek niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

a) „oddział” instytucji finansowej lub kredytowej oznacza miejsce prowadzenia działalności, które prawnie stanowi zależną część instytucji finansowej lub kredytowej i które realizuje bezpośrednio wszystkie bądź niektóre spośród transakcji nieodłącznie związanych z działalnością instytucji finansowych lub kredytowych;

b) „usługi pośrednictwa” oznaczają:

(i) negocjowanie lub zawieranie transakcji zakupu, sprzedaży lub dostawy towarów i technologii lub usług finansowych i technicznych, w tym z państwa trzeciego do któregokolwiek innego państwa trzeciego; lub

(ii) sprzedaż lub zakup towarów i technologii lub usług finansowych i technicznych, w tym w przypadku gdy znajdują się one w państwach trzecich, w celu ich przekazania do innego państwa trzeciego;

c) „roszczenie” oznacza każde roszczenie, dochodzone w postępowaniu sądowym lub nie, zgłoszone przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia lub po tym dniu, na mocy umowy bądź transakcji, lub w związku z nimi, w szczególności obejmujące:

(i) roszczenie o wykonanie jakiegokolwiek zobowiązania powstałego na mocy umowy bądź transakcji lub w związku z nimi;

(ii) roszczenie o prolongatę lub spłatę zobowiązania, gwarancji finansowej lub odszkodowania w jakiejkolwiek formie;

(iii) roszczenie o odszkodowanie z tytułu umowy lub transakcji;

(iv) roszczenie wzajemne;

(v) roszczenie uznania lub wykonania, łącznie z uznaniem na podstawie procedury exequatur, wyroku, orzeczenia arbitrażowego lub równoważnej decyzji, niezależnie od miejsca ich wydania;

d) „umowa lub transakcja” oznacza każdą transakcję, niezależnie od jej formy i mającego zastosowanie prawa, obejmującą jedną lub większą liczbę umów lub podobnych zobowiązań między tymi samymi lub różnymi stronami; do celów niniejszej definicji pojęcie „umowa” obejmuje zobowiązania, gwarancje lub listy gwarancyjne, w szczególności gwarancje finansowe lub finansowe listy gwarancyjne, oraz kredyty, prawnie niezależne lub nie, a także wszelkie przepisy z nimi związane, których źródłem jest taka transakcja lub które są z nią związane;

e) „właściwe organy” oznaczają właściwe organy państw członkowskich wskazane na stronach internetowych wymienionych w załączniku X;

f) „instytucja kredytowa” oznacza instytucję kredytową w rozumieniu art. 4 ust. 1 dyrektywy 2006/48/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 czerwca 2006 r. w sprawie podejmowania i prowadzenia działalności przez instytucje kredytowe (¹²), w tym jej oddziały na terytorium Unii lub poza nim;

g) „obszar celny Unii” oznacza obszar określony w art. 3 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy kodeks celny (¹³) oraz w rozporządzeniu Komisji (EWG) nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiającym przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 (¹⁴);

h) „zasoby gospodarcze” oznaczają aktywa wszelkiego rodzaju, materialne lub niematerialne, ruchome lub nieruchome, które nie są środkami finansowymi, lecz mogą służyć do uzyskiwania środków finansowych, towarów lub usług;

i) „instytucja finansowa” oznacza

(i) przedsiębiorstwo, inne niż instytucja kredytowa, prowadzące co najmniej jeden z rodzajów działalności wyszczególnionych w pkt 2–12 oraz pkt 14 i 15 załącznika I do dyrektywy 2006/48/WE, w tym działalność polegającą na wymianie walut (jako bureaux de change);

(ii) zakład ubezpieczeń, który uzyskał stosowne zezwolenie zgodnie z dyrektywą 2009/138/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 25 listopada 2009 r. w sprawie podejmowania i prowadzenia działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (Wypłacalność II) (¹⁵), w zakresie, w jakim prowadzi on działalność objętą zakresem tej dyrektywy;

(iii) przedsiębiorstwo inwestycyjne w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 1 dyrektywy 2004/39/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 kwietnia 2004 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych (¹⁶);

(iv) przedsiębiorstwo zbiorowego inwestowania sprzedające swoje jednostki lub akcje; lub

(v) pośrednika ubezpieczeniowego w rozumieniu art. 2 pkt 5 dyrektywy 2002/92/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 9 grudnia 2002 r. w sprawie pośrednictwa ubezpieczeniowego (¹⁷), z wyjątkiem pośredników, o których mowa w art. 2 ust. 7 tej dyrektywy, w czynnościach dotyczących ubezpieczenia na życie oraz innych usług związanych z inwestycjami;

włączając w to jej oddziały na terytorium Unii lub poza nim;

j) „zamrożenie zasobów gospodarczych” oznacza uniemożliwienie wykorzystania zasobów gospodarczych do uzyskiwania środków finansowych, towarów lub usług w jakikolwiek sposób, między innymi poprzez ich sprzedaż, wynajem lub obciążenie hipoteką;

k) „ zamrożenie środków finansowych” oznacza zapobieganie wszelkim ruchom tych środków, ich przekazywaniu, zmianom, wykorzystaniu, udostępnianiu lub dokonywaniu nimi transakcji w jakikolwiek sposób, który powodowałby jakąkolwiek zmianę ich wielkości, wartości, lokalizacji, własności, posiadania, charakteru, przeznaczenia lub inną zmianę, która umożliwiłaby korzystanie z nich, w tym zarządzanie portfelem;

l) „środki finansowe” oznaczają aktywa finansowe i różnego rodzaju świadczenia, między innymi:

(i) gotówkę, czeki, roszczenia pieniężne, weksle, przekazy pieniężne i inne instrumenty płatnicze;

(ii) depozyty złożone w instytucjach finansowych lub innych podmiotach, salda na rachunkach, wierzytelności i zobowiązania dłużne;

(iii) papiery wartościowe i papiery dłużne w obrocie publicznym lub niepublicznym, w tym akcje i udziały, certyfikaty papierów wartościowych, obligacje, weksle, warranty, skrypty dłużne, kontrakty na instrumenty pochodne;

(iv) odsetki, dywidendy lub inne przychody z aktywów oraz wartości narosłe z aktywów lub wygenerowane przez te aktywa;

(v) kredyty, prawa do potrącenia, gwarancje, gwarancje właściwego wykonania umów lub inne zobowiązania finansowe;

(vi) akredytywy, konosamenty, umowy sprzedaży; oraz

(vii) dokumenty poświadczające udział w środkach lub zasobach finansowych;

m) „towary” obejmują produkty, materiały oraz sprzęt;

n) „ubezpieczenie” oznacza przedsięwzięcie lub zobowiązanie, w ramach którego co najmniej jedna osoba fizyczna lub prawna jest zobowiązana do dostarczenia innej osobie lub innym osobom, w zamian za opłatę, odszkodowania lub świadczenia określonego w przedsięwzięciu lub zobowiązaniu, w przypadku urzeczywistnienia się ryzyka;

o) „osoba, podmiot lub organ z Iranu” oznaczają:

(i) państwo irańskie lub każdy organ publiczny tego państwa;

(ii) każdą osobę fizyczną przebywającą lub zamieszkałą w Iranie;

(iii) każdą osobę prawną, każdy podmiot lub każdy organ, mające swoją siedzibę w Iranie;

(iv) każdą osobę prawną, każdy podmiot lub każdy organ – w Iranie lub poza jego granicami – będące własnością lub pod kontrolą, bezpośrednio lub pośrednio, co najmniej jednej lub jednego z wyżej wymienionych osób lub organów;

p) „reasekuracja” oznacza działalność polegającą na przyjmowaniu ryzyk cedowanych przez zakład ubezpieczeń lub inny zakład reasekuracji lub, w przypadku towarzystwa ubezpieczeniowego znanego jako Lloyd's, działalność polegającą na przyjmowaniu ryzyk cedowanych przez członków Lloyd's, przez zakład ubezpieczeń lub reasekuracji inny niż towarzystwo ubezpieczeniowe znane jako Lloyd's;

q) „Komitet Sankcji” oznacza komitet Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych utworzony na mocy pkt 18 rezolucji Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych („rezolucja RB ONZ”) nr 1737 (2006);

r) „ pomoc techniczna” oznacza wszelkie wsparcie techniczne związane z naprawami, pracami rozwojowymi, produkcją, montażem, testowaniem, konserwacją oraz wszelką inną obsługę techniczną, mogące przyjmować formy takie jak instruktaż, doradztwo, szkolenia, przekazanie praktycznej wiedzy lub umiejętności lub usługi konsultingowe;

s) „terytorium Unii” oznacza terytoria państw członkowskich, do których ma zastosowanie Traktat, na warunkach określonych w Traktacie, w tym ich przestrzeń powietrzną;

t) „przekazanie środków finansowych” oznacza:

(i) każdą transakcję realizowaną przez dostawcę usług płatniczych w imieniu zleceniodawcy drogą elektroniczną, w celu udostępnienia środków odbiorcy przez dostawcę usług płatniczych, bez względu na to, czy zleceniodawca i odbiorca są tą samą osobą. Pojęcia „zleceniodawca”, „ odbiorca” i „dostawca usług płatniczych” mają to samo znaczenie, co w dyrektywie 2007/64/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 listopada 2007 r. w sprawie usług płatniczych w ramach rynku wewnętrznego (¹⁸);

(ii) każdą transakcję drogą inną niż elektroniczną, na przykład gotówką, czekiem lub zleceniem księgowym, w celu udostępnienia środków odbiorcy, bez względu na to, czy zleceniodawca i odbiorca są tą samą osobą.

ROZDZIAŁ II

OGRANICZENIA WYWOZU I PRZYWOZU

Artykuł 2

1. Zakazuje się sprzedaży, dostawy, przekazywania lub wywozu, bezpośrednio lub pośrednio, towarów i technologii wymienionych w załącznikach I lub II – niezależnie od tego, czy te towary i technologie pochodzą z Unii – na rzecz osób, podmiotów lub organów w Iranie lub do użytku w tym państwie.

2. Załącznik I obejmuje towary i technologię, w tym oprogramowanie, które należą do towarów lub technologii podwójnego zastosowania, zgodnie z definicją zawartą w rozporządzeniu (WE) nr 428/2009, z wyjątkiem niektórych towarów i technologii wyszczególnionych w części A załącznika I do niniejszego rozporządzenia.

2a. Dane państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie i Komisję, w terminie czterech tygodni, o zezwoleniach udzielonych zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 428/2009, w odniesieniu do towarów i technologii, określonych części A, załącznika I do niniejszego rozporządzenia.

3. Załącznik II obejmuje inne towary i technologie, które mogłyby przyczynić się do działań Iranu związanych ze wzbogacaniem, ponownym przetwarzaniem czy z ciężką wodą, do tworzenia systemów przenoszenia broni jądrowej, lub prowadzenia działań związanych z innymi kwestiami, co do których Międzynarodowa Agencja Energii Atomowej (MAEA) wyraziła zaniepokojenie lub które określiła jako nieuregulowane, w tym kwestiami określonymi przez Radę Bezpieczeństwa ONZ lub Komitet Sankcji.

4. Załączniki I i II nie obejmują towarów i technologii wymienionych we Wspólnym wykazie uzbrojenia Unii Europejskiej (¹⁹) („wspólny wykaz uzbrojenia” ).

Artykuł 3

1. Wymagane jest wcześniejsze zezwolenie na sprzedaż, dostawę, przekazanie lub wywóz, bezpośrednio lub pośrednio, towarów i technologii wymienionych w załączniku III – niezależnie od tego, czy te towary i technologie pochodzą z Unii – na rzecz jakichkolwiek osób, podmiotów lub organów z Iranu lub do użytku w tym państwie.

2. We wszystkich przypadkach wywozu, które na mocy niniejszego artykułu wymagają zezwolenia, jest ono wydawane przez właściwe organy państwa członkowskiego, w którym eksporter ma siedzibę, i musi być zgodne ze szczegółowymi zasadami określonymi w art. 11 rozporządzenia (WE) nr 428/2009. Zezwolenie jest ważne w całej Unii.

3. Załącznik III obejmuje wszelkie towary i technologie, inne niż te wymienione w załącznikach I i II, które mogłyby przyczynić się do działań związanych ze wzbogacaniem, ponownym przetwarzaniem, lub z ciężką wodą, do tworzenia systemów przenoszenia broni jądrowej lub do prowadzenia działań związanych z innymi kwestiami, co do których MAEA wyraziła zaniepokojenie lub określiła je jako nieuregulowane.

4. Eksporterzy dostarczają właściwym organom wszystkich stosownych informacji wymaganych do złożenia wniosku o udzielenie zezwolenia na wywóz.

5. Właściwe organy państw nie udzielają żadnych zezwoleń na sprzedaż, dostawę, przekazywanie ani wywóz towarów lub technologii objętych zakresem załącznika III, jeżeli mają uzasadnione podstawy, by stwierdzić, że taka sprzedaż, dostawa, przekazanie lub wywóz towarów i technologii jest lub może zmierzać do wykorzystania w związku z jednym z następujących działań:

a) działania Iranu związane ze wzbogacaniem i ponownym przetwarzaniem lub z ciężką wodą;

b) tworzenie przez Iran systemów przenoszenia broni jądrowej; lub

c) prowadzenie przez Iran działań związanych z innymi kwestiami, co do których MAEA wyraziła zaniepokojenie lub określiła je jako nieuregulowane.

6. Na warunkach określonych w ust. 5 właściwe organy mogą unieważnić, zawiesić, zmienić lub cofnąć zezwolenie na wywóz, którego udzieliły.

7. W przypadku odmowy udzielenia zezwolenia lub unieważnienia, zawieszenia, znacznego ograniczenia lub cofnięcia takiego zezwolenia przez właściwy organ zgodnie z ust. 5 lub 6, dane państwo członkowskie powiadamia o tym pozostałe państwa członkowskie i Komisję oraz przekazuje im stosowne informacje na ten temat w sposób zgodny z przepisami dotyczącymi poufności takich informacji zawartymi w rozporządzeniu Rady (WE) nr 515/97 z dnia 13 marca 1997 r. w sprawie wzajemnej pomocy między organami administracyjnymi państw członkowskich i współpracy między państwami członkowskimi a Komisją w celu zapewnienia prawidłowego stosowania przepisów prawa celnego i rolnego (²⁰).

8. Zanim państwo członkowskie udzieli zezwolenia zgodnie z ust. 5 na transakcję, która jest zasadniczo identyczna z transakcją, której dotyczy ważna odmowa zezwolenia wydana przez inne państwo członkowskie lub państwa członkowskie zgodnie z ust. 6 i 7, konsultuje się najpierw z państwem członkowskim lub państwami członkowskimi, które odmówiły zezwolenia. Jeżeli w wyniku takich konsultacji odnośne państwo członkowskie postanowi wydać zezwolenie, informuje o tym pozostałe państwa członkowskie i Komisję, udzielając wszystkich stosownych informacji w celu wyjaśnienia takiej decyzji.

Artykuł 4

Zakazuje się nabywania w Iranie, przywozu lub transportu z tego państwa, bezpośrednio lub pośrednio, towarów i technologii wymienionych w załączniku I lub II, niezależnie od tego, czy pochodzą one z Iranu.

Artykuł 5

1. Zakazuje się:

a) udzielania, bezpośrednio lub pośrednio, jakimkolwiek osobom, podmiotom lub organom z Iranu lub do użytku w tym państwie, pomocy technicznej związanej z towarami i technologiami wymienionymi we wspólnym wykazie uzbrojenia lub związanej z dostarczaniem, wytwarzaniem, konserwacją i użytkowaniem towarów zawartych w tym wykazie;

b) udzielania, bezpośrednio lub pośrednio, jakimkolwiek osobom, podmiotom lub organom z Iranu lub do użytku w tym państwie, pomocy technicznej lub usług pośrednictwa związanych z towarami i technologiami wymienionymi w załączniku I lub II, lub związanych z dostarczaniem, wytwarzaniem, konserwacją i użytkowaniem towarów wymienionych w załączniku I lub II;

c) udzielania, bezpośrednio lub pośrednio, finansowania lub pomocy finansowej związanej z towarami i technologiami wymienionymi we wspólnym wykazie uzbrojenia lub w załączniku I lub II, w tym w szczególności udzielania dotacji, pożyczek i ubezpieczania kredytów eksportowych na potrzeby wszelkiej sprzedaży, dostaw, przekazywania lub wywozu takich produktów, lub na potrzeby wszelkiego udzielania związanej z tym pomocy technicznej osobom, podmiotom lub organom z Iranu lub do użytku w tym państwie.

2. Zezwolenia wydanego przez dany właściwy organ wymaga się dla zapewniania:

a) pomocy technicznej lub świadczenia usług pośrednictwa związanych z towarami i technologiami wymienionymi w załączniku III oraz dostarczaniem, wytwarzaniem, konserwacją i używaniem tych towarów i technologii, bezpośrednio lub pośrednio, jakiejkolwiek osobie, podmiotowi lub organowi z Iranu lub do użytku w tym państwie;

b) finansowania lub pomocy finansowej związanej z towarami i technologiami, o których mowa w załączniku III, w tym w szczególności dotacji, pożyczek i ubezpieczenia kredytów eksportowych na potrzeby sprzedaży, dostawy, transferu lub wywozu takich towarów, lub na potrzeby wszelkiego udzielania związanej z tym pomocy technicznej, bezpośrednio lub pośrednio, jakiejkolwiek osobie, podmiotowi lub organowi z Iranu lub do użytku w Iranie.

3. Właściwe organy nie udzielają żadnych zezwoleń na transakcje, o których mowa w ust. 2, jeżeli mają uzasadnione powody, by stwierdzić, że takie postępowanie jest lub może zmierzać do przyczynienia się do jednego z następujących działań:

a) działania Iranu związane ze wzbogacaniem i ponownym przetwarzaniem lub z ciężką wodą;

b) tworzenie przez Iran systemów przenoszenia broni jądrowej; lub

c) prowadzenie przez Iran działań związanych z innymi kwestiami, co do których MAEA wyraziła zaniepokojenie lub określiła je jako nieuregulowane.

Artykuł 6

Art. 2 ust. 1 i art. 5 ust. 1 nie mają zastosowania do:

a) bezpośredniego lub pośredniego transferu przez terytorium państw członkowskich towarów objętych zakresem części B załącznika I, jeżeli są one sprzedawane, dostarczane, przekazywane lub wywożone do Iranu, lub do użytku w tym państwie, na potrzeby reaktora lekkowodnego w Iranie, którego budowa rozpoczęła się przed grudniem 2006 r.;

b) transakcji, na które zezwolono w ramach programu współpracy technicznej MAEA; lub

c) towarów dostarczanych lub przekazywanych do Iranu lub do użytku w tym państwie w ramach zobowiązań Państw-Stron na mocy Konwencji paryskiej o zakazie prowadzenia badań, produkcji, składowania i użycia broni chemicznej oraz o zniszczeniu jej zapasów z dnia 13 stycznia 1993 r.;

d) wykonywania do dnia 15 kwietnia 2013 r. umów zawartych przed dniem 22 grudnia 2012 r. dotyczących sprzedaży, dostawy, przekazywania lub wywozu towarów lub technologii określonych w części C załącznika I do niniejszego rozporządzenia lub umów dodatkowych niezbędnych do wykonania takich umów;

e) wykonywania do dnia 15 kwietnia 2013 r. umów zawartych przed dniem 22 grudnia 2012 r. dotyczących świadczenia pomocy technicznej lub udzielania finansowania lub pomocy finansowej związanej z towarami i technologiami określonymi w części C załącznika I do niniejszego rozporządzenia.

W odniesieniu do lit. d), odnośne państwa członkowskie informują inne państwa członkowskie i Komisję, w terminie czterech tygodni, o zezwoleniach udzielonych zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 428/2009.

Artykuł 7

1. Bez uszczerbku dla art. 1 lit. b) rozporządzenia (UE) nr 359/2011, właściwe organy państw członkowskich mogą udzielać, na warunkach, jakie uznają za stosowne, zezwolenia na transakcję związaną z towarami i technologiami, o których mowa w art. 2 ust. 1 niniejszego rozporządzenia, lub z pomocą lub świadczeniem usług pośrednictwa, o których mowa w art. 5 ust. 1, pod warunkiem że:

a) towary i technologia, pomoc lub świadczenie usług pośrednictwa służą do celów związanych z żywnością lub rolnictwem, medycznych lub innych celów humanitarnych; oraz

b) w przypadkach gdy transakcje dotyczą towarów lub technologii zawartych w wykazach Grupy Dostawców Jądrowych oraz Reżimu Kontrolnego Technologii Rakietowych, a Komitet Sankcji stwierdził uprzednio, na podstawie analizy każdego indywidualnego przypadku, że dana transakcja z pewnością nie przyczyniłaby się do opracowania technologii wspierających podejmowanie przez Iran działań stwarzających zagrożenie rozprzestrzeniania broni jądrowej lub tworzenia systemów przenoszenia broni jądrowej.

2. Dane państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie i Komisję, w terminie czterech tygodni, o zezwoleniach udzielonych na mocy niniejszego artykułu.

Artykuł 8

1. Zakazuje się sprzedaży, dostarczania, przekazywania lub wywozu sprzętu lub technologii wyszczególnionych w załącznikach VI i VIA, bezpośrednio lub pośrednio, na rzecz osób, podmiotów lub organów, z Iranu albo do użytku w tym państwie.

2. W załącznikach VI i VIA wyszczególniono kluczowy sprzęt i technologię wykorzystywane w następujących kluczowych sektorach przemysłu naftowo-gazowego w Iranie:

a) poszukiwanie ropy naftowej i gazu ziemnego;

b) produkcja ropy naftowej i gazu ziemnego;

c) rafinacja;

d) skraplanie gazu ziemnego.

3. W załącznikach VI i VIA wyszczególniono kluczowy sprzęt i technologię wykorzystywane w przemyśle petrochemicznym w Iranie.

4. W załącznikach VI i VIA nie zamieszcza się pozycji zawartych we wspólnym wykazie uzbrojenia lub w załączniku I, II lub III.

Artykuł 9

Zakazuje się:

a) świadczenia, bezpośrednio lub pośrednio, na rzecz jakichkolwiek osób, podmiotów lub organów, z Iranu lub do użytku w tym państwie, pomocy technicznej lub usług pośrednictwa związanych z kluczowym sprzętem i technologiami wymienionymi w załączniku VI i VIA lub związanych z dostarczaniem, wytwarzaniem, konserwacją i użytkowaniem towarów wymienionych w załączniku VI i VIA;

b) zapewniania, bezpośrednio lub pośrednio, finansowania lub pomocy finansowej związanych z kluczowym sprzętem i technologiami wymienionymi w załączniku VI i VIA, na rzecz jakichkolwiek osób, podmiotów lub organów, z Iranu lub do użytku w tym państwie.

Artykuł 10

1. Zakazy ustanowione w art. 8 i 9 nie mają zastosowania do:

a) wykonywania do dnia 15 kwietnia 2013 r. transakcji wymaganych przez umowę handlową dotyczącą kluczowego sprzętu lub technologii wykorzystywanych do poszukiwania ropy naftowej i gazu ziemnego, produkcji ropy naftowej i gazu ziemnego, rafinacji lub skraplania gazu ziemnego wymienionych w załączniku VI zawartą przed dniem 27 października 2010 r., lub umów powiązanych niezbędnych do wykonania takich umów, lub przez umowę bądź porozumienie zawarte przed dniem 26 lipca 2010 r. i dotyczące inwestycji w Iranie dokonanych przed dniem 26 lipca 2010 r., ani nie uniemożliwiają one wypełnienia zobowiązań, które z nich wynikają;

b) wykonywania do dnia 15 kwietnia 2013 r. transakcji wymaganych przez umowę handlową dotyczącą kluczowego sprzętu lub technologii dla przemysłu petrochemicznego wymienionych w załączniku VI zawartą przed dniem 24 marca 2012 r., lub przez umowy powiązane niezbędne do wykonania takich umów, lub przez umowę bądź porozumienie zawarte przed dniem 23 stycznia 2012 r. i dotyczące inwestycji w Iranie dokonanych przed dniem 23 stycznia 2012 r., ani nie uniemożliwiają one wypełnienia zobowiązań, które z nich wynikają;

c) wykonywania do dnia 15 kwietnia 2013 r. transakcji wymaganych przez umowę handlową dotyczącą kluczowego sprzętu lub technologii wykorzystywanych do poszukiwania ropy naftowej i gazu ziemnego, produkcji ropy naftowej i gazu ziemnego, rafinacji, skraplania gazu ziemnego oraz dla przemysłu petrochemicznego wymienionych w załączniku VIA zawartej przed dniem 16 października 2012 r. i dotyczące inwestycji w Iranie dotyczących poszukiwania ropy naftowej i gazu ziemnego, produkcji ropy naftowej i gazu ziemnego, rafinacji, skraplania gazu ziemnego dokonanych przed 26 lipca 2010 r. lub dotyczące inwestycji w Iranie w przemyśle petrochemicznym dokonanych przed dniem 23 stycznia 2012 r., ani nie uniemożliwiają one wypełnienia zobowiązań, które z nich wynikają; lub

d) przepisów dotyczących pomocy technicznej przeznaczonych jedynie do instalacji sprzętu lub technologii dostarczonego zgodnie z lit. a), b) i c),

pod warunkiem że osoba fizyczna lub prawna, podmiot lub organ zamierzające zawrzeć takie transakcje lub udzielić pomocy w związku z takimi transakcjami, z wyprzedzeniem co najmniej 20 dni roboczych powiadomiły o tej transakcji lub pomocy właściwe organy państwa członkowskiego, w którym mają siedzibę.

2. Zakazy w art. 8 i 9 pozostają bez uszczerbku dla wykonywania zobowiązań wynikających z umów, o których mowa w art. 12 ust. 1 lit. b) oraz art. 14 ust. 1 lit. b), o ile zobowiązania te wynikają z umów o świadczenie usług lub umów powiązanych niezbędnych do ich wykonania i o ile odpowiednie organy zezwoliły wcześniej na wykonanie tych zobowiązań oraz poinformowały inne odnośne państwa członkowskie i Komisję o swoim zamiarze udzielenia zezwolenia.

Artykuł 10a

1. Zakazuje się sprzedaży, dostarczania, przekazywania lub wywozu kluczowego sprzętu morskiego lub technologii wyszczególnionych w załączniku VIB, bezpośrednio lub pośrednio, na rzecz osób, podmiotów lub organów, z Iranu albo do użytku w tym państwie.

2. Załącznik VIB obejmuje kluczowy sprzęt morski i technologię dla budownictwa okrętowego, konserwacji lub naprawy statków, w tym sprzęt i technologię wykorzystywane do budowy zbiornikowców.

Artykuł 10b

1. Zakazuje się:

a) świadczenia, bezpośrednio lub pośrednio, na rzecz osób, podmiotów lub organów, z Iranu, albo do użytku w tym państwie, pomocy technicznej lub usług pośrednictwa związanych z kluczowym sprzętem i technologiami wymienionymi w załączniku VIB lub związanych z dostarczaniem, wytwarzaniem, konserwacją i użytkowaniem towarów wymienionych w załączniku VIB;

b) udzielania, bezpośrednio lub pośrednio, finansowania lub pomocy finansowej związanych z kluczowym sprzętem i technologiami wymienionymi w załączniku VIB, na rzecz osób, podmiotów lub organów, z Iranu albo do użytku w tym państwie.

Artykuł 10c

1. Zakazy ustanowione w art. 10a i 10b pozostają bez uszczerbku dla dostawy kluczowego sprzętu morskiego i technologii na rzecz statku, który nie jest własnością osób, podmiotów lub organów z Iranu ani nie jest przez nie kontrolowany i który musiał zawinąć do portu w Iranie lub wpłynąć na wody terytorialne Iranu z powodu siły wyższej.

2. Zakazy ustanowione w art. 10a i 10b pozostają bez uszczerbku dla wykonywania do dnia 15 lutego 2013 r. umów zawartych przed dniem 22 grudnia 2012 r. lub umów dodatkowych niezbędnych do realizacji takich umów.

Artykuł 10d

1. Zakazuje się sprzedaży, dostarczania, przekazywania lub wywozu oprogramowania wymienionego w załączniku VIIA, bezpośrednio lub pośrednio, na rzecz osób, podmiotów lub organów, z Iranu albo do użytku w tym państwie;

2. Załącznik VIIA obejmuje oprogramowanie do integracji procesów przemysłowych mające znaczenie dla branż kontrolowanych pośrednio lub bezpośrednio przez Korpus Strażników Rewolucji Islamskiej lub mającego znaczenie dla irańskiego programu jądrowego, wojskowego i dotyczącego pocisków balistycznych.

Artykuł 10e

1. Zakazuje się:

a) świadczenia, bezpośrednio lub pośrednio, na rzecz jakichkolwiek osób, podmiotów lub organów, z Iranu lub do użytku w tym państwie, pomocy technicznej lub usług pośrednictwa związanych z oprogramowaniem wymienionym w załączniku VIIA lub związanych z dostarczaniem, wytwarzaniem, konserwacją i użytkowaniem towarów wymienionych w załączniku VIIA;

b) udzielania, bezpośrednio lub pośrednio, finansowania lub pomocy finansowej związanych z oprogramowaniem wymienionym w załączniku VIIA, na rzecz osób, podmiotów lub organów z Iranu albo do użytku w tym państwie.

Artykuł 10f

1. Zakazy ustanowione w art. 10d i 10e pozostają bez uszczerbku dla wykonywania do dnia 15 stycznia 2013 r. umów zawartych przed dniem 22 grudnia 2012 r. lub umów powiązanych niezbędnych do realizacji takich umów.

Artykuł 11

1. Zakazuje się:

a) przywozu ropy naftowej lub produktów naftowych do Unii, jeśli:

(i) pochodzą one z Iranu; lub

(ii) zostały wywiezione z Iranu;

b) zakupu ropy naftowej lub produktów naftowych znajdujących się w Iranie lub z niego pochodzących;

c) transportu ropy naftowej lub produktów naftowych, jeśli pochodzą one z Iranu lub są wywożone z Iranu do jakiegokolwiek innego państwa; oraz

d) udzielania, bezpośrednio lub pośrednio, finansowania lub pomocy finansowej, w tym pochodnych instrumentów finansowych, a także ubezpieczenia i reasekuracji związanych z przywozem, zakupem lub transportem ropy naftowej i produktów naftowych pochodzących z Iranu lub które zostały przywiezione z Iranu.

2. Ropa naftowa i produkty naftowe oznaczają produkty wymienione w załączniku IV.

Artykuł 12

1. Zakazy ustanowione w art. 11 nie mają zastosowania do:

a) wykonania, do dnia 1 lipca 2012 r., umów handlowych zawartych przed dniem 23 stycznia 2012 r., lub umów dodatkowych niezbędnych do wykonania tych umów;

b) wykonania umów zawartych przed dniem 23 stycznia 2012 r., lub umów dodatkowych niezbędnych do wykonania tych umów, w przypadku gdy umowa taka w sposób szczególny przewiduje, że dostawa irańskiej ropy naftowej i produktów naftowych lub dochody z ich dostawy są przeznaczone na zwrot należnych kwot osobom, podmiotom lub organom podlegającym jurysdykcji państw członkowskich;

c) ropy naftowej lub produktów naftowych wywiezionych z Iranu przed dniem 23 stycznia 2012 r. lub, w przypadku gdy wywozu dokonano na mocy lit. a), w dniu lub przed dniem 1 lipca 2012 r., lub w przypadku gdy wywozu dokonano na mocy lit. b);

d) zakupu paliwa bunkrowego produkowanego i dostarczanego przez kraje trzecie inne niż Iran, przeznaczonego do napędzania silników statków;

e) zakupu paliwa bunkrowego do napędzania silników statków, które przymusowo wpłynęły do portu w Iranie lub na irańskie wody terytorialne, pod wpływem siły wyższej;

pod warunkiem że osoba, podmiot lub organ zamierzające wykonać umowę, o której mowa w lit. a), b) i c) powiadomiły, z wyprzedzeniem co najmniej 20 dni roboczych, o tej działalności lub transakcji właściwy organ państwa członkowskiego, w którym mają siedzibę.

2. Zakaz ustanowiony w art. 11 ust. 1 lit. b) nie ma zastosowania, do dnia 1 lipca 2012 r., bezpośrednio lub pośrednio, do ubezpieczania od odpowiedzialności cywilnej i ubezpieczania od odpowiedzialności za szkody wyrządzone w środowisku oraz reasekuracji.

Artykuł 13

1. Zakazuje się:

a) przywozu produktów petrochemicznych do Unii jeśli:

(i) pochodzą one z Iranu; lub

(ii) zostały wywiezione z Iranu;

b) zakupu produktów petrochemicznych, które znajdują się w Iranie lub które pochodzą z Iranu;

c) transportu produktów petrochemicznych jeśli pochodzą one z Iranu lub są wywożone z Iranu do jakiegokolwiek innego kraju; oraz

d) udzielania, bezpośrednio lub pośrednio, finansowania lub pomocy finansowej, w tym pochodnych instrumentów finansowych, a także ubezpieczenia i reasekuracji związanych z przywozem, zakupem lub transportem produktów petrochemicznych pochodzących z Iranu lub które zostały przywiezione z Iranu.

2. „Produkty petrochemiczne” oznaczają produkty wymienione w załączniku V.

Artykuł 14

1. Zakazy ustanowione w art. 13 nie mają zastosowania do:

a) wykonania, do dnia 1 maja 2012 r., umów handlowych zawartych przed dniem 23 stycznia 2012 r., lub umów dodatkowych niezbędnych do wykonania tych umów;

b) wykonania umów zawartych przed dniem 23 stycznia 2012 r., lub umów dodatkowych, w tym umów dotyczących transportu lub ubezpieczenia, niezbędnych do wykonania tych umów, w przypadku gdy umowa w sposób szczególny przewiduje, że dostawa irańskich produktów petrochemicznych lub dochody z ich dostawy są przeznaczone na zwrot należnych kwot osobom, podmiotom lub organom podlegającym jurysdykcji państw członkowskich;

c) przywozu, zakupu i transportu produktów petrochemicznych wywiezionych z Iranu przed dniem 23 stycznia 2012 r., lub w przypadku gdy wywozu dokonano na mocy lit. a), w dniu lub przed dniem 1 maja 2012 r., lub w przypadku gdy wywozu dokonano na mocy lit. b),

pod warunkiem że osoba, podmiot lub organ zamierzające wykonać umowę powiadomiły, z wyprzedzeniem co najmniej 20 dni roboczych, o tej działalności lub transakcji właściwy organ państwa członkowskiego, w którym mają siedzibę.

2. Zakaz ustanowiony w art. 13 ust. 1 lit. d) nie ma zastosowania, do dnia 1 maja 2012 r., bezpośrednio lub pośrednio, do ubezpieczania od odpowiedzialności cywilnej i ubezpieczania od odpowiedzialności za szkody wyrządzone w środowisku oraz reasekuracji.

Artykuł 14a

1. Zakazuje się:

a) zakupu, transportu lub przywozu do Unii gazu ziemnego, który pochodzi z Iranu lub który został wywieziony z Iranu;

b) wymiany gazu ziemnego, jeśli pochodzi z Iranu lub został wywieziony z Iranu;

c) świadczenia, bezpośrednio lub pośrednio, usług pośrednictwa, i udzielania, bezpośrednio lub pośrednio, finansowania lub pomocy finansowej, w tym pochodnych instrumentów finansowych, a także ubezpieczenia i reasekuracji oraz usług pośrednictwa związanych z ubezpieczeniem i reasekuracją, związanych z działalnością określoną w lit. a) lub b).

2. Zakazy ustanowione w ust. 1 nie mają zastosowania do:

a) sytuacji, gdy gaz ziemny został wywieziony z państwa innego niż Iran, jeśli wywieziony gaz został połączony z gazem pochodzącym z Iranu w ramach infrastruktury państwa innego niż Iran;

b) zakupu gazu ziemnego w Iranie przez obywateli państw członkowskich do celów cywilnych, włączając do ogrzewania mieszkań lub używania siły lub do utrzymywania misji dyplomatycznych; lub

c) wykonywania umów o dostawy gazu ziemnego pochodzącego z państwa innego niż Iran do Unii.

3. Do celów niniejszego rozporządzenia „gaz ziemny” oznacza produkty wymienione w załączniku IVA.

4. Do celów ust. 1, „wymiana” oznacza wymianę strumieni gazu ziemnego różnego pochodzenia.

Artykuł 15

1. Zakazuje się:

a) sprzedaży, dostawy, przekazywania lub wywozu, bezpośrednio lub pośrednio, złota, metali szlachetnych i diamentów wymienionych w załączniku VII, niezależnie od tego czy pochodzą one z Unii, na rzecz rządu Iranu, jego organów publicznych, przedsiębiorstw i agencji, jakichkolwiek osób, podmiotów lub organów działających w ich imieniu lub na ich polecenie, lub jakichkolwiek podmiotów bądź organów będących ich własnością lub przez nich kontrolowanych;

b) zakupu, przywozu lub transportu, bezpośrednio lub pośrednio, złota, metali szlachetnych i diamentów wymienionych w załączniku VII, niezależnie od tego czy dany produkt pochodzi z Iranu, od rządu Iranu, jego organów publicznych, przedsiębiorstw i agencji oraz jakichkolwiek osób, podmiotów lub organów działających w ich imieniu lub na ich polecenie, lub jakichkolwiek podmiotów bądź organów będących ich własnością lub przez nich kontrolowanych; oraz

c) udzielania, bezpośrednio lub pośrednio, pomocy technicznej lub usług pośrednictwa, finansowania lub pomocy finansowej, związanych z towarami, o których mowa w lit. a) i b) na rzecz rządu Iranu, jego organów publicznych, przedsiębiorstw i agencji oraz jakichkolwiek osób, podmiotów lub organów działających w ich imieniu lub na ich polecenie, lub jakichkolwiek podmiotów bądź organów będących ich własnością lub przez nich kontrolowanych.

2. Załącznik VII obejmuje złoto, metale szlachetne i diamenty podlegające zakazom, o których mowa w ust. 1.

Artykuł 15a

1. Zabrania się sprzedaży, dostarczania, przekazywania lub wywozu grafitu i surowych lub częściowo wykończonych metali wyszczególnionych w załączniku VIIB, bezpośrednio lub pośrednio, na rzecz osób, podmiotów lub organów, z Iranu albo do użytku w tym państwie.

2. Załącznik VIIB obejmuje grafit oraz surowe lub częściowo wykończone metale, takie jak aluminium i stal, które mają znaczenie dla branż kontrolowanych pośrednio lub bezpośrednio przez Korpus Strażników Rewolucji Islamskiej lub mają znaczenie dla irańskiego programu jądrowego, wojskowego oraz dotyczącego pocisków balistycznych.

3. Zakaz ustanowiony w ust. 1 nie ma zastosowania do towarów wymienionych w załącznikach I, II i III.

Artykuł 15b

1. Zakazuje się:

a) świadczenia, bezpośrednio lub pośrednio, na rzecz jakichkolwiek osób, podmiotów lub organów, z Iranu lub do użytku w tym państwie, pomocy technicznej lub usług pośrednictwa związanych z towarami wymienionymi w załączniku VIIB lub związanych z dostarczaniem, wytwarzaniem, konserwacją i użytkowaniem towarów wymienionych w załączniku VIIB;

b) udzielania, bezpośrednio lub pośrednio, finansowania lub pomocy finansowej związanych z towarami wyszczególnionymi w załączniku VIIB, na rzecz osób, podmiotów lub organów, z Iranu albo do użytku w tym państwie.

2. Zakazy ustanowione w ust. 1 nie mają zastosowania w odniesieniu do towarów wymienionych w załącznikach I, II i III.

Artykuł 15c

Zakazy ustanowione w art. 15a pozostają bez uszczerbku dla wykonywania do dnia 15 kwietnia 2013 r. umów zawartych przed dniem 22 grudnia 2012 r. lub umów dodatkowych niezbędnych do realizacji takich umów.

Artykuł 16

Zakazuje się sprzedaży, dostawy, przekazywania lub wywozu, bezpośrednio lub pośrednio, nowo wydrukowanych lub niewprowadzonych do obiegu irańskich banknotów i wybitego bilonu Bankowi Centralnemu Iranu lub na jego rzecz.

ROZDZIAŁ III

OGRANICZENIA W FINANSOWANIU NIEKTÓRYCH PRZEDSIĘBIORSTW

Artykuł 17

1. Zakazuje się:

a) udzielania jakichkolwiek pożyczek lub kredytów osobom, podmiotom lub organom z Iranu, o których mowa w ust. 2;

b) nabywania udziałów lub zwiększenia posiadanych udziałów w jakiejkolwiek osobie, podmiocie lub organie z Iranu, o których mowa w ust. 2;

c) tworzenia jakichkolwiek spółek joint venture z jakąkolwiek osobą, podmiotem lub organem z Iranu, o których mowa w ust. 2;

2. Zakaz ustanowiony w ust. 1 ma zastosowanie do wszelkich osób, podmiotów lub organów z Iranu uczestniczących:

a) w wytwarzaniu towarów lub technologii wymienionych we wspólnym wykazie uzbrojenia lub w załącznikach I lub II;

b) w poszukiwaniu lub produkcji ropy naftowej i gazu ziemnego, rafinacji paliw lub skraplaniu gazu ziemnego; lub

c) w przemyśle petrochemicznym.

3. Wyłącznie na użytek ust. 2 lit. b) i c) stosuje się następujące definicje:

a) „poszukiwanie ropy naftowej i gazu ziemnego” obejmuje badanie i poszukiwanie zasobów ropy naftowej i gazu ziemnego oraz gospodarowanie tymi zasobami, jak również świadczenie usług geologicznych w odniesieniu do takich zasobów;

b) „produkcja ropy naftowej i gazu ziemnego” obejmuje usługi hurtowego przesyłu gazu w celu jego tranzytu lub dostawy do bezpośrednio połączonych sieci;

c) „rafinacja” oznacza przetwarzanie, obróbkę lub przygotowanie paliwa do ostatecznej sprzedaży;

d) „przemysł petrochemiczny” oznacza instalacji produkcyjnych do wytwarzania produktów w załączniku V.

4. Zakazuje się nawiązywania współpracy z osobami, podmiotami lub organami z Iranu uczestniczącymi w przesyle gazu ziemnego, o czym mowa w ust. 3 lit. b).

5. Na użytek ust. 4 „współpraca” oznacza:

a) wspólne ponoszenie kosztów inwestycji w ramach zintegrowanego lub zorganizowanego łańcucha dostaw w celu otrzymywania lub dostawy gazu ziemnego bezpośrednio z terytorium Iranu lub z przeznaczeniem na terytorium tego państwa; oraz

b) bezpośrednią współpracę do celów dokonywania inwestycji w urządzenia lub obiekty związane ze skroplonym gazem ziemnym znajdujące się na terytorium Iranu lub inwestycji w urządzenia lub obiekty związane ze skroplonym gazem ziemnym bezpośrednio połączone ze tymi urządzeniami lub obiektami.

Artykuł 18

1. Inwestycje poprzez transakcje, o których mowa w art. 17 ust. 1, w osoby, podmioty lub organy z Iranu uczestniczące w wytwarzaniu towarów lub technologii wymienionych w załączniku III wymagają zezwolenia danego właściwego organu.

2. Właściwe organy nie udzielają żadnych zezwoleń na transakcje, o których mowa w ust. 1, jeżeli mają uzasadnione powody, by stwierdzić, że takie postępowanie przyczyniłoby się do któregokolwiek z następujących działań:

a) działania Iranu związane ze wzbogacaniem i ponownym przetwarzaniem lub z ciężką wodą;

b) tworzenie przez Iran systemów przenoszenia broni jądrowej; lub

c) prowadzenie przez Iran działań związanych z innymi kwestiami, co do których MAEA wyraziła zaniepokojenie lub określiła je jako nieuregulowane.

Artykuł 19

1. Na zasadzie odstępstwa od art. 17 ust. 2 lit. a) właściwe organy mogą udzielić, na warunkach jakie uznają za właściwe, zezwolenia na inwestycje poprzez transakcje, o których mowa w art. 17 ust. 1, jeżeli spełniono następujące warunki:

a) inwestycje dotyczą środków spożywczych, opieki medycznej, sprzętu medycznego lub innych celów humanitarnych; oraz

b) w przypadkach gdy inwestuje się w osoby, podmioty lub organy z Iranu uczestniczące w wytwarzaniu towarów lub technologii zawartych w wykazach Grupy Dostawców Jądrowych oraz Reżimu Kontrolnego Technologii Rakietowych, a Komitet Sankcji ustalił uprzednio, na podstawie analizy każdego indywidualnego przypadku, że dana transakcja z pewnością nie przyczyniłaby się do opracowania technologii sprzyjających działaniom stwarzających zagrożenie rozprzestrzeniania broni jądrowej przez Iran, ani do tworzenia systemów przenoszenia broni jądrowej.

2. Dane państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie i Komisję, w terminie czterech tygodni, o zezwoleniach udzielonych na mocy niniejszego artykułu.

Artykuł 20

Art. 17 ust. 2 lit. b) nie stosuje się do udzielania pożyczki lub kredytu ani do nabywania lub zwiększania udziałów, jeżeli spełniono następujące warunki:

a) transakcji wymaga umowa lub porozumienie zawarte przed dniem 26 lipca 2010 r.; oraz

b) właściwy organ został poinformowany z wyprzedzeniem co najmniej 20 dni roboczych o tej umowie lub o tym porozumieniu.

Artykuł 21

Art. 17 ust. 2 lit. c) nie stosuje się do udzielania pożyczki lub kredytu ani do nabywania lub zwiększania udziałów, jeżeli spełniono następujące warunki:

a) transakcji wymaga umowa lub porozumienie zawarte przed dniem 23 stycznia 2012 r.; oraz

b) właściwy organ został poinformowany z wyprzedzeniem co najmniej 20 dni roboczych o tej umowie lub o tym porozumieniu.

Artykuł 22

Zakazuje się akceptowania lub zatwierdzania – poprzez zawarcie umowy lub w jakikolwiek inny sposób – udzielania jakichkolwiek pożyczek lub kredytów, lub nabywania lub zwiększania udziałów, lub tworzenia spółek joint venture przez jedną lub większą liczbę osób, podmiotów lub organów z Iranu, w przedsiębiorstwie uczestniczącym w którymkolwiek z następujących rodzajów działalności:

a) wydobywanie uranu;

b) wzbogacanie i przetwarzanie uranu;

c) wytwarzanie towarów lub technologii zawartych w wykazach Grupy Dostawców Jądrowych lub Reżimu Kontrolnego Technologii Rakietowych.

ROZDZIAŁ IV

ZAMROŻENIE ŚRODKÓW FINANSOWYCH I ZASOBÓW GOSPODARCZYCH

Artykuł 23

1. Zamraża się wszystkie środki finansowe i zasoby gospodarcze należące do, będące własnością, pozostające w posiadaniu lub pod kontrolą osób, podmiotów i organów wymienionych w załączniku VIII. Załącznik VIII obejmuje osoby, podmioty i organy wskazane przez Radę Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych lub przez Komitet Sankcji zgodnie z pkt 12 rezolucji RB ONZ nr 1737 (2006), pkt 7 rezolucji RB ONZ nr 1803 (2008) lub pkt 11, 12 lub 19 rezolucji RB ONZ nr 1929 (2010).

2. Zamraża się wszystkie środki finansowe i zasoby gospodarcze należące do, będące własnością, pozostające w posiadaniu lub pod kontrolą osób, podmiotów i organów wymienionych w załączniku IX. Załącznik IX obejmuje osoby fizyczne i prawne, podmioty i organy, które zgodnie z art. 20 ust. 1 lit. b) i c) decyzji Rady 2010/413/WPZiB zostały określone jako:

a) zaangażowane w działania, bezpośrednio związane z działaniami lub wspierające działania Iranu stwarzające zagrożenie rozprzestrzeniania broni jądrowej lub tworzenie systemów przenoszenia broni jądrowej przez Iran, w tym przez zaangażowanie w dostarczanie zakazanych towarów i technologii, lub jako podmioty będące własnością lub pod kontrolą takich osób, podmiotów lub organów, w tym w sposób nielegalny, lub działające w ich imieniu lub na ich polecenie;

b) [1] osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy, które obeszły lub naruszyły, lub pomagały wymienionym w wykazie osobom, podmiotom lub organom w obejściu lub naruszeniu przepisów niniejszego rozporządzenia, decyzji Rady 2010/413/WPZiB lub rezolucji RB ONZ nr 1737 (2006), rezolucji RB ONZ nr 1747 (2007), rezolucji RB ONZ nr 1803 (2008) i rezolucji RB ONZ nr 1929 (2010);

c) [2] członkowie Korpusu Strażników Rewolucji Islamskiej (IRGC) lub osoby prawne, podmioty lub organy należące do IRGC lub kontrolowane przez IRGC lub należące do jednego lub większej liczby jego członków lub kontrolowane przez jednego lub większej liczby jego członków, lub osoby fizyczne bądź prawne, podmioty lub organy zapewniające ubezpieczenie lub inne istotne usługi IRGC, lub podmiotom do nich należącym lub przez nich kontrolowanym lub działającym w ich imieniu;

d) inne osoby, podmioty lub organy udzielające wsparcia, takiego jak wsparcie materialne, logistyczne lub finansowe, rządowi Iranu oraz podmiotom będącym ich własnością lub przez nie kontrolowanym, lub osobom i podmiotom z nimi związanym;

e) [3] osoby prawne, podmioty lub organy należące do Linii Żeglugowych Islamskiej Republiki Iranu (IRISL) lub kontrolowane przez IRISL, lub osoby fizyczne bądź prawne, podmioty lub organy działające w ich imieniu, lub osoby fizyczne bądź prawne, podmioty lub organy zapewniające ubezpieczenie lub inne istotne usługi IRISL, lub podmiotom do nich należącym lub przez nie kontrolowanym lub działającym w ich imieniu.

Zgodnie z obowiązkiem zamrożenia środków finansowych i zasobów gospodarczych IRISL oraz wskazanych podmiotów będących własnością lub pod kontrolą IRISL, zakazuje się załadunku towarów na statki będące własnością IRISL lub takich wskazanych podmiotów lub czarterowane przez IRISL lub takie wskazane podmioty, oraz wyładunek towarów z takich statków w portach państw członkowskich.

Z obowiązku zamrożenia środków finansowych i zasobów gospodarczych IRISL oraz wskazanych podmiotów będących własnością lub pod kontrolą IRISL nie wynika wymóg zajęcia lub zatrzymania statków będących własnością takich podmiotów, ani transportowanego przez nie ładunku, w zakresie w jakim towary te należą do osób trzecich, ani też wymóg zatrzymania zatrudnionej przez te podmioty załogi.

3. Nie udostępnia się, bezpośrednio ani pośrednio, żadnych środków finansowych ani zasobów gospodarczych osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom ani organom wymienionym w załącznikach VIII i IX, ani nie udostępnia się takich środków finansowych ani zasobów gospodarczych na rzecz takich osób, podmiotów czy organów.

4. Bez uszczerbku dla odstępstw przewidzianych w art. 24, 25, 26, 27, 28, 28a lub 29 zabrania się świadczenia specjalistycznych usług w zakresie komunikatów finansowych, wykorzystywanych do wymiany danych finansowych, na rzecz osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów wymienionych w załącznikach VIII i IX.

5. Załączniki VIII i IX zawierają powody umieszczenia wymienionych osób, podmiotów i organów w wykazie, przedstawione przez Radę Bezpieczeństwa lub Komitet Sankcji.

6. Załączniki VIII i IX zawierają również, w miarę dostępności, informacje niezbędne do zidentyfikowania odnośnych osób fizycznych lub prawnych, podmiotów i organów, przedstawione przez Radę Bezpieczeństwa lub Komitet Sankcji. W odniesieniu do osób fizycznych, takie informacje mogą zawierać imiona i nazwiska, w tym pseudonimy, datę i miejsce urodzenia, obywatelstwo, numery paszportów i dokumentów tożsamości, płeć, adres, jeśli jest znany, a także funkcję lub zawód. W odniesieniu do osób prawnych, podmiotów i organów, takie informacje mogą zawierać nazwy, miejsce i datę rejestracji, numer rejestracji i miejsce prowadzenia działalności. W odniesieniu do linii lotniczych i przedsiębiorstw żeglugowych, załączniki VIII i IX zawierają również, w miarę dostępności, informacje niezbędne do zidentyfikowania każdego statku lub statku powietrznego należącego do wymienionego przedsiębiorstwa, takie jak oryginalny numer rejestracji lub nazwa. Załączniki VIII i IX zawierają także datę wskazania.

Artykuł 24

Na zasadzie odstępstwa od art. 23, właściwe organy mogą zezwolić na uwolnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych, jeżeli spełnione są następujące warunki:

a) środki finansowe lub zasoby gospodarcze są przedmiotem zajęcia sądowego, administracyjnego lub arbitrażowego ustanowionego przed dniem, w którym osoba, podmiot lub organ, o których mowa w art. 23, zostały wskazane przez Komitet Sankcji, Radę Bezpieczeństwa lub przez Radę, lub przedmiotem orzeczenia sądowego, administracyjnego lub arbitrażowego wydanego przed tym dniem;

b) środki finansowe lub zasoby gospodarcze zostaną wykorzystane wyłącznie w celu zaspokojenia roszczeń, na poczet których zostały zabezpieczone, lub roszczeń uznanych za zasadne w takim orzeczeniu, w granicach określonych przez mające zastosowanie przepisy ustawowe i wykonawcze regulujące prawa osób zgłaszających takie roszczenia;

c) decyzja o zajęciu lub orzeczenie nie zostały wydane na korzyść osoby, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku VIII lub IX;

d) uznanie zajęcia lub orzeczenia nie jest sprzeczne z porządkiem publicznym danego państwa członkowskiego; oraz

e) w przypadkach gdy zastosowanie ma art. 23 ust. 1, dane państwo członkowskie powiadomiło Komitet Sankcji o zajęciu lub orzeczeniu.

Artykuł 25

Na zasadzie odstępstwa od art. 23 i pod warunkiem, że płatność dokonywana przez osobę, podmiot lub organ wymienione w załączniku VIII lub IX jest należna na mocy umowy lub porozumienia zawartych przez daną osobę, podmiot lub organ lub zobowiązania powstałego na ich rzecz, zanim ta osoba, podmiot czy organ zostały wskazane przez Komitet Sankcji, Radę Bezpieczeństwa lub przez Radę, właściwe organy mogą zezwolić, na warunkach jakie uznają za stosowne, na uwolnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych, jeżeli spełnione są następujące warunki:

a) dany właściwy organ ustalił, że:

(i) środki finansowe lub zasoby gospodarcze zostaną wykorzystane do dokonania płatności przez osobę, podmiot lub organ wymienione w załączniku VIII lub IX;

(ii) płatność nie będzie finansować działalności zakazanej na mocy niniejszego rozporządzenia. Jeżeli płatność stanowi wynagrodzenie za dokonaną już działalność handlową oraz odpowiednie organy innego państwa członkowskiego potwierdziły wcześniej, że działalność ta nie była zakazana w momencie jej dokonywania, uznaje się, prima facie, że płatność ta nie będzie się przyczyniała do zakazanej działalności; oraz

(iii) dokonanie płatności nie narusza art. 23 ust. 3; oraz

b) w przypadkach gdy zastosowanie ma art. 23 ust. 1, dane państwo członkowskie powiadomiło Komitet Sankcji o tym ustaleniu i o swoim zamiarze udzielenia zezwolenia, a Komitet Sankcji w ciągu dziesięciu dni roboczych od dnia powiadomienia nie wyraził sprzeciwu.

Artykuł 26

1. Na zasadzie odstępstwa od art. 23 właściwe organy mogą zezwolić, na warunkach jakie uznają za stosowne, na uwolnienie lub udostępnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych, jeżeli spełnione są następujące warunki:

a) dany właściwy organ ustalił, że środki finansowe lub zasoby gospodarcze są:

(i) niezbędne do zaspokojenia podstawowych potrzeb osób wymienionych w załączniku VIII lub IX oraz pozostających na ich utrzymaniu członków rodziny, w tym do opłacenia artykułów spożywczych, czynszu lub kredytu hipotecznego, lekarstw i kosztów leczenia, podatków, składek na ubezpieczenie i opłat za usługi użyteczności publicznej;

(ii) przeznaczone wyłącznie na pokrycie uzasadnionych honorariów i zwrot wydatków związanych ze świadczeniem usług prawniczych;

(iii) przeznaczone wyłącznie na pokrycie kosztów opłat lub usług związanych ze zwykłym przechowywaniem lub utrzymywaniem zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych; lub

(iv) przeznaczone wyłącznie na pokrycie kosztów należnych w związku z wyrejestrowaniem statku oraz

b) w przypadku gdy zezwolenie dotyczy osoby, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku VIII, dane państwo członkowskie powiadomiło Komitet Sankcji o ustaleniu, o którym mowa w lit. a) i o swoim zamiarze udzielenia zezwolenia, a Komitet Sankcji w ciągu pięciu dni roboczych od dnia powiadomienia nie wyraził sprzeciwu.

2. Na zasadzie odstępstwa od art. 23, właściwe organy mogą zezwolić na uwolnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych lub na udostępnienie niektórych środków finansowych lub zasobów gospodarczych po ustaleniu, że są one niezbędne do pokrycia nadzwyczajnych wydatków lub zapłaty za towary lub ich przekazanie, nabywane na potrzeby reaktora lekkowodnego w Iranie, którego budowa rozpoczęła się przed grudniem 2006 r., lub za jakiekolwiek towary do celów, o których mowa w art. 6 lit. b) i c), pod warunkiem że, w przypadku gdy zezwolenie dotyczy osoby, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku VIII, dane państwo członkowskie powiadomiło o takim ustaleniu Komitet Sankcji, a Komitet Sankcji je zatwierdził.

Artykuł 27

Na zasadzie odstępstwa od art. 23 ust. 2 i 3, właściwe organy mogą zezwolić, na warunkach jakie uznają za stosowne, na uwolnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych lub na udostępnienie niektórych środków finansowych lub zasobów gospodarczych po ustaleniu, że są one niezbędne dla oficjalnych celów misji dyplomatycznych lub konsularnych lub organizacji międzynarodowych korzystających z immunitetów zgodnie z międzynarodowym prawem.

Artykuł 28

Na zasadzie odstępstwa od art. 23 ust. 2 właściwe organy mogą również zezwolić, na warunkach jakie uznają za stosowne, na:

a) uwolnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych Centralnego Banku Iranu po ustaleniu, że środki finansowe lub zasoby gospodarcze są niezbędne w celu zapewnienia instytucjom kredytowym lub finansowym płynności środków na finansowanie działalności handlowej, lub na obsługę pożyczki handlowej; lub

b) uwolnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych Centralnego Banku Iranu po ustaleniu, że środki finansowe lub zasoby gospodarcze są niezbędne w celu zwrotu należnych roszczeń na mocy umowy lub porozumienia zawartego przez osobę, podmiot lub organ z Iranu przed dniem 16 października 2012 r., jeśli taka umowa lub porozumienie stanowi o zwrocie zaległych kwot osobom, podmiotom lub organom podlegającym jurysdykcji państw członkowskich.

pod warunkiem, że dane państwo członkowskie powiadomiło inne państwa członkowskie i Komisję o zamiarze udzielenia zezwolenia na co najmniej dziesięć dnia roboczych przed wydaniem zezwolenia.

Artykuł 28a

Zakazów zawartych w art. 23 ust. 2 i 3 nie stosuje się do działań i transakcji dokonywanych w odniesieniu do podmiotów wymienionych w załączniku IX:

a) korzystających z praw wynikających z zawartej pierwotnie z suwerennym rządem innym niż rząd Iranu umowy o wspólnej produkcji, o której mowa w art. 39, przed dniem 27 października 2010 r., w zakresie, w jakim takie działania i transakcje odnoszą się do udziału tych podmiotów w takiej umowie;

b) w zakresie, w jakim jest to niezbędne do wykonania, do dnia 31 grudnia 2014 r., zobowiązań wynikających z umów, o których mowa w art. 12 ust. 1 lit. b), pod warunkiem że właściwy organ uprzednio, na podstawie indywidualnej oceny, zezwolił na te działania i transakcje i że zainteresowane państwo członkowskie powiadomiło inne państwa członkowskie oraz Komisję o zamiarze udzielenia zezwolenia.

Artykuł 29

1. Art. 23 ust. 3 nie uniemożliwia instytucjom finansowym ani kredytowym zasilania zamrożonych rachunków środkami przekazanymi na rachunek osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów wymienionych w wykazie, pod warunkiem że wszelkie kwoty dodatkowe na takich rachunkach są również zamrażane. Instytucja finansowa lub kredytowa niezwłocznie informuje właściwe organy o takich transakcjach.

2. Art. 23 ust. 3 nie ma zastosowania do kwot dodatkowych na zamrożonych rachunkach w postaci:

a) odsetek lub innych zysków na tych rachunkach; lub

b) płatności należnych na mocy umów lub porozumień zawartych lub zobowiązań powstałych przed datą, w której osoba, podmiot lub organ, o których mowa w art. 23, zostały wskazane przez Komitet Sankcji, Radę Bezpieczeństwa lub przez Radę;

pod warunkiem że wszelkie takie odsetki lub inne zyski i płatności zostaną zamrożone zgodnie z art. 23 ust. 1 lub 2.

3. Niniejszego artykułu nie można interpretować jako zezwolenia na przekazywanie środków finansowych, o których mowa w art. 30.

ROZDZIAŁ V

OGRANICZENIA W ZAKRESIE PRZEKAZYWANIA ŚRODKÓW FINANSOWYCH ORAZ USŁUG FINANSOWYCH

Artykuł 30

1. Zakazane jest przekazywanie środków finansowych między, z jednej strony, instytucjami finansowymi i kredytowymi objętymi zakresem niniejszego rozporządzenia, w rozumieniu art. 49, a z drugiej strony

a) instytucjami kredytowymi i finansowymi oraz kantorami wymiany walut (bureaux de change), z siedzibą w Iranie;

b) oddziałami i podmiotami zależnymi – w przypadku gdy objęte są zakresem niniejszego rozporządzenia – instytucji kredytowych i finansowych oraz kantorami wymiany walut (bureaux de change) z siedzibą w Iranie;

c) oddziałami i podmiotami zależnymi – w przypadku gdy nie są objęte zakresem niniejszego rozporządzenia – instytucji kredytowych i finansowych oraz kantorami wymiany walut (bureaux de change) z siedzibą w Iranie; oraz

d) instytucjami kredytowymi i finansowymi oraz kantorami wymiany walut (bureaux de change), niemającymi siedziby w Iranie, ale kontrolowanymi przez osoby, podmioty i organy mające siedzibę w Iranie,

chyba, że takie przekazywanie jest objęte zakresem ust. 2 i odbywa się zgodnie z ust. 3

2. Zezwala się na następujące przekazy, zgodnie z ust. 3:

a) przekazy dotyczące żywności, opieki zdrowotnej, sprzętu medycznego, lub służące celom rolnym lub humanitarnym;

b) przekazy dotyczące osobistych przekazów pieniężnych;

c) przekazy związane z konkretną umową handlową, pod warunkiem że taki przekaz nie jest zakazany na mocy niniejszego rozporządzenia;

d) przekazy dotyczące misji dyplomatycznych lub urzędów konsularnych lub organizacji międzynarodowych posiadających immunitet na mocy prawa międzynarodowego, w zakresie, w jakim przekazy te są przeznaczone na oficjalne cele misji dyplomatycznych lub urzędów konsularnych lub organizacji międzynarodowych posiadających immunitet na mocy prawa międzynarodowego;

e) przekazy dotyczące płatności mających na celu zaspokojenie roszczeń osób, podmiotów lub organów z Iranu lub przeciwko nim, lub przekazy o podobnych charakterze, pod warunkiem że nie przyczyniają się one do działań zakazanych na mocy niniejszego rozporządzenia, w indywidualnych przypadkach, jeżeli dane państwo członkowskie powiadomiło inne państwo członkowskie i Komisję, co najmniej z dziesięciodniowym wyprzedzeniem, o swoim zamiarze udzielenia zezwolenia.;

f) przekazy niezbędne do wykonania zobowiązań powstałych na mocy umów, o których mowa w art. 12 ust. 1 lit. b).

3. Przekazywanie środków finansowych, na które może zostać wydane zezwolenie zgodnie z ust. 2, odbywa się w następujący sposób:

a) przekazy związane z transakcjami dotyczącymi żywności, opieki zdrowotnej, sprzętu medycznego lub służące celom rolnym lub humanitarnym na kwoty poniżej 100 000 EUR lub stanowiących równowartość tej kwoty, a także osobiste przekazy pieniężne na kwoty poniżej 40 000 EUR lub stanowiących równowartość tej kwoty nie wymagają uprzedniego zezwolenia.

O przekazach o wartości równej lub wyższej niż 10 000 EUR lub stanowiących równowartość tej kwoty należy uprzednio powiadomić właściwe organy danego państwa członkowskiego na piśmie;

b) przekazy związane z transakcjami dotyczącymi żywności, opieki zdrowotnej, sprzętu medycznego lub służące celom rolnym lub humanitarnym na kwoty równe lub wyższe niż 100 000 EUR lub stanowiące równoważność tej kwoty, a także przekazy dotyczące transakcji związanych z osobistymi przekazami pieniężnymi na kwoty równe lub wyższe niż 40 000 EUR lub stanowiące równoważność tej kwoty, wymagają uprzedniego zezwolenia właściwych organów danego państwa członkowskiego zgodnie z ust. 2.

Państwa członkowskie informują się wzajemnie o wszelkich udzielonych zezwoleniach co trzy miesiące;

c) wszelkie inne przekazy o wartości równej lub wyższej niż 10 000 EUR lub stanowiące równoważność tej kwoty wymagają uprzedniego zezwolenia właściwych organów danego państwa członkowskiego zgodnie z ust. 2.

Państwa członkowskie informują się wzajemnie o wszelkich udzielonych zezwoleniach co trzy miesiące.

4. Przekazy środków pieniężnych w wysokości 10 000 EUR lub stanowiących równowartość tej kwoty nie wymagają wcześniejszego zezwolenia ani powiadomienia.

5. Powiadomienia i wnioski o zezwolenie dotyczące przekazywania środków podmiotowi, objętemu zakresem ust. 1 lit. a) do d) są kierowane przez dostawcę usług płatniczych zleceniodawcy lub w jego imieniu do właściwych organów państwa członkowskiego, w którym dostawca usług płatniczych ma siedzibę.

Powiadomienia i wnioski o zezwolenie dotyczące przekazywania środków finansowych od podmiotu, objętego zakresem ust. 1 lit a) do d) są kierowane przez dostawcę usług płatniczych odbiorcy lub w jego imieniu do właściwych organów państwa członkowskiego, w którym dostawca usług płatniczych ma siedzibę.

Jeżeli dostawca usług płatniczych zleceniodawcy lub odbiorcy nie jest objęty zakresem niniejszego rozporządzenia, powiadomienia i wnioski o zezwolenie są kierowane, w przypadku przekazu do podmiotu, objętego zakresem ust. 1 lit. a) do d) przez zleceniodawcę, a w przypadku przekazu pochodzącego od podmiotu, objętego zakresem ust. 1 lit. a) do d), przez odbiorcę właściwym organom państw członkowskich, w których odpowiednio, zleceniodawca lub odbiorca mają miejsce zamieszkania.

6. Instytucje kredytowe i finansowe, objęte zakresem niniejszego rozporządzenia w ramach działalności prowadzonej z podmiotami, o których mowa w ust. 1 ust. a) do d), oraz aby zapobiegać naruszeniom postanowień niniejszego rozporządzenia, prowadzą zwiększony nadzór w taki sposób, że:

a) stale nadzorują operacje prowadzone na rachunkach, w szczególności poprzez programy umożliwiające należyte nadzorowanie klientów;

b) wymagają, aby na blankietach zleceń płatniczych wypełniane były wszystkie rubryki dotyczące zleceniodawcy i beneficjenta danej transakcji, a jeżeli informacje te nie są wpisane – odmawiają przeprowadzenia operacji;

c) przechowują całą dokumentację transakcji przez pięć lat i na żądanie udostępniają ją organom krajowym;

d) jeśli mają uzasadnione podstawy, by podejrzewać, że działalność prowadzona z instytucjami kredytowymi i finansowymi może naruszać przepisy niniejszego rozporządzenia, niezwłocznie zawiadamiają o swoich podejrzeniach jednostkę analityki finansowej (FIU) lub inny właściwy organ wskazany przez dane państwo członkowskie, bez uszczerbku dla art. 5 i 23. FIU lub taki inny właściwy organ będą działały jako krajowe centrum otrzymujące i analizujące zawiadomienia o transakcjach, co do których istnieje podejrzenie, że mogą naruszać przepisy niniejszego rozporządzenia. FIU lub taki inny właściwy organ mają bezpośredni lub pośredni terminowy dostęp do informacji finansowych i administracyjnych oraz do informacji związanych z egzekwowaniem prawa, które uznają za niezbędne do odpowiedniego wypełniania tej funkcji, w tym do analizy zawiadomienia o podejrzanych transakcjach.

Artykuł 30a

1. Przekazywanie środków finansowych na rzecz i od osób, podmiotów i organów z Iranu, które nie są objęte zakresem art. 30 ust. 1, musi odbywać się w następujący sposób:

a) przekazy związane z transakcjami obejmującymi środki spożywcze, opiekę medyczną, sprzęt medyczny lub służące celom rolnym lub humanitarnym nie wymagają uprzedniego zezwolenia;

O przekazach o wartości równej lub wyższej niż 10 000 EUR lub stanowiących równowartość tej kwoty należy uprzednio powiadomić właściwe organy danego państwa członkowskiego na piśmie;

b) wszelkie inne przekazy na kwoty mniejsze niż 40 000 EUR lub stanowiących równowartość tej kwoty nie wymagają uprzedniego zezwolenia;

O przekazach o wartości równej lub wyższej niż 10 000 EUR lub stanowiących równowartość tej kwoty należy uprzednio powiadomić właściwe organy danego państwa członkowskiego na piśmie;

c) wszelkie inne przekazy o wartości równej lub wyższej niż 40 000 EUR lub stanowiące równowartość tej kwoty wymagają uprzedniego zezwolenia właściwych organów danego państwa członkowskiego.

Państwa członkowskie informują się wzajemnie o wszelkich odmowach udzielenia zezwolenia co trzy miesiące.

2. Przekazy środków pieniężnych w wysokości poniżej 10 000 EUR lub równoważnej nie wymagają wcześniejszego zezwolenia ani powiadomienia.

3. Powiadomienia i wnioski o zezwolenie dotyczące przekazywania środków finansowych przetwarzane są w następujący sposób:

a) w przypadku elektronicznych przekazów środków finansowych przeprowadzanych przez instytucje kredytowe lub finansowe,

(i) powiadomienia i wnioski o zezwolenie dotyczące przekazywania środków finansowych do osób, podmiotów lub organów z Iranu, które znajdują się poza Unią, są kierowane przez dostawcę usług płatniczych zleceniodawcy lub w jego imieniu do właściwych organów państwa członkowskiego, w którym dostawca usług płatniczych ma siedzibę;

(ii) powiadomienia i wnioski o zezwolenie dotyczące przekazywania środków finansowych od osób, podmiotów lub organów z Iranu, które znajdują się poza Unią, są kierowane przez dostawcę usług płatniczych odbiorcy lub w jego imieniu do właściwych organów państwa członkowskiego, w którym dostawca usług płatniczych ma siedzibę;

(iii) jeśli, w przypadku (i) i (ii) dostawca usług płatniczych zleceniodawcy lub odbiorcy nie jest objęty zakresem niniejszego rozporządzenia, powiadomienia i wnioski o zezwolenia kierowane są przez zleceniodawcę w przypadku przekazywania na rzecz osoby, podmiotu lub organu z Iranu lub odbiorcę, w przypadku przekazu od osoby, podmiotu lub organu z Iranu do właściwych organów państwa członkowskiego, w którym, odpowiednio, zleceniodawca lub odbiorca zamieszkują;

(iv) powiadomienia i wnioski o zezwolenie dotyczące przekazywania środków finansowych do osób, podmiotów lub organów z Iranu, które znajdują się w Unii, są kierowane przez dostawcę usług płatniczych odbiorcy lub w jego imieniu do właściwych organów państwa członkowskiego, w którym dostawca usług płatniczych ma siedzibę;

(v) powiadomienia i wnioski o zezwolenie dotyczące przekazywania środków finansowych od osób, podmiotów lub organów z Iranu, które znajdują się w Unii, są kierowane przez dostawcę usług płatniczych zleceniodawcy lub w jego imieniu do właściwych organów państwa członkowskiego, w którym dostawca usług płatniczych ma siedzibę;

(vi) jeśli, w przypadku (iv) i (v) dostawca usług płatniczych zleceniodawcy lub odbiorcy nie jest objęty zakresem niniejszego rozporządzenia, powiadomienia i wnioski o zezwolenia kierowane są przez zleceniodawcę w przypadku przekazywania na rzecz osoby, podmiotu lub organu z Iranu lub odbiorcę, w przypadku przekazu od osoby, podmiotu lub organu z Iranu do właściwych organów państwa członkowskiego, w którym, odpowiednio, zleceniodawca lub odbiorca zamieszkują;

(vii) w odniesieniu do przekazywania środków finansowych do lub od osoby, podmiotu lub organu z Iranu w przypadku, gdy ani zleceniodawca ani odbiorca ani ich odpowiedni dostawcy usług płatniczych nie są objęci zakresem niniejszego rozporządzenia, lecz dostawca usług płatniczych, który jest objęty zakresem niniejszego rozporządzenia, działa jako pośrednik, ten dostawca usług płatniczych musi spełnić obowiązek powiadomienia lub wystąpienia o zezwolenie, w zależności od przypadku, jeśli wie lub ma uzasadniony powód, by podejrzewać, że przekazywanie odbywa się do lub od osoby, podmiotu lub organu z Iranu. W przypadku gdy kilku dostawców usług płatniczych działa w charakterze pośredników, jedynie ten dostawca usług płatniczych, który jako pierwszy dokonał przekazania, musi spełnić, odpowiednio, obowiązek powiadomienia lub uzyskania zezwolenia. Wszelkie powiadomienia lub wioski o zezwolenie muszą być kierowane do właściwych organów państwa członkowskiego, w którym dostawca usług płatniczych ma siedzibę;

(viii) w przypadku gdy w szereg powiązanych przekazów środków finansowych zaangażowanych jest kilku dostawców usług płatniczych, przekazy w Unii zawierają odniesienie do zezwolenia udzielonego na mocy niniejszego artykułu;

b) w przypadku przekazów dokonywanych poprzez środki inne niż elektroniczne, powiadomienia i wnioski o zezwolenie dotyczące przekazywania środków finansowych przetwarzane są w następujący sposób:

(i) powiadomienia i wnioski o zezwolenie dotyczące przekazów do osób, podmiotów lub organów z Iranu są kierowane przez zleceniodawcę do właściwych organów państwa członkowskiego, w którym zleceniodawca zamieszkuje;

(ii) powiadomienia i wnioski o zezwolenie dotyczące przekazów od osób, podmiotów lub organów z Iranu są kierowane przez odbiorcę do właściwych organów państwa członkowskiego, w którym odbiorca zamieszkuje.

Artykuł 30b

1. Jeśli zezwolenie zostało przyznane zgodnie z art. 24, 25, 26, 27, 28 lub 28a, art. 30 i30a nie mają zastosowania.

Wymóg uzyskania wcześniejszego zezwolenia na przekaz środków finansowych, jak określono w art. 30 ust. 3 lit. b) i c), pozostaje bez uszczerbku dla dokonywania przekazów środków finansowych notyfikowanych z wyprzedzeniem odpowiedniemu organowi lub dokonywanych po uzyskaniu zezwolenia odpowiedniego organu przed dniem 22 grudnia 2012 r. Taki przekaz środków finansowych powinien być dokonany przed dniem 15 kwietnia 2013 r.

Art. 30 i 30a nie mają zastosowania w odniesieniu do przekazu środków finansowych, o których mowa w art. 29.

2. Art. 30 ust. 3 i art. 30a ust. 1 mają zastosowanie niezależnie od tego, czy przekazania środków finansowych dokonano poprzez jedną operację czy szereg operacji, które wydają się być ze sobą powiązane. Do celów niniejszego rozporządzenia, „operacje, które wydają się być ze sobą powiązane” obejmują:

a) szereg kolejnych przekazów od lub do tej samej instytucji finansowej lub kredytowej, objętej zakresem art. 30 ust. 1 lit. a) do d) lub od lub do tej samej osoby, podmiotu lub organu z Iranu, dokonywanych w związku z jednorazowym obowiązkiem przekazania środków finansowych, gdzie każdy indywidualny przekaz nie przekracza odpowiedniego progu określonego w art. 30 i art. 30a, lecz przekazy łącznie spełniają kryteria powiadomienia lub zezwolenia; lub

b) łańcuch przekazów obejmujących różnych dostawców usług płatniczych lub osób fizycznych lub prawnych, który stanowi wypełnienie jednorazowego obowiązku przekazania środków finansowych.

3. Do celów art. 30 ust. 3lit. b), art. 30 ust. 3 lit. c) oraz art. 30a ust. 1 lit. c) właściwe organy państw członkowskich udzielają, na warunkach jakie uznają za stosowne, zezwolenia, chyba że mają uzasadnione powody, by stwierdzić, że dany przekaz środków finansowych, który wymaga zezwolenia, wiązałby się z naruszeniem jakiegokolwiek zakazu lub obowiązków w niniejszym rozporządzeniu.

Właściwe organy mogą wymagać opłaty za rozpatrzenie wniosków o udzielenie zezwolenia.

4. Do celów art. 30a ust. 1 lit. c) zezwolenie uznaje się za udzielone, jeżeli właściwy organ otrzymał wniosek na piśmie o udzielenie zezwolenia i, w terminie czterech tygodni, nie sprzeciwił się na piśmie przekazaniu środków finansowych. Jeżeli sprzeciw wniesiono ze względu na toczące się dochodzenie, właściwy organ stwierdza ten fakt i niezwłocznie powiadamia o swojej decyzji. Właściwe organy mają bezpośredni lub pośredni terminowy dostęp do informacji finansowych, administracyjnych i związanych z egzekwowaniem prawa, które są niezbędne do przeprowadzenia dochodzenia.

5. Następujące osoby, podmioty lub organy nie są objęte zakresem art. 30 oraz 30a:

a) osoby, podmioty lub organy, które dokonują jedynie konwersji dokumentów papierowych na dane w formie elektronicznej i działają na podstawie umowy z instytucją kredytową lub instytucją finansową;

b) osoby, podmioty lub organy, które jedynie dostarczają instytucjom kredytowym lub finansowym systemy informacyjne lub inne systemy wspierające przekazywanie środków finansowych; lub

c) osoby, podmioty lub organy, które jedynie dostarczają instytucjom kredytowym lub finansowym systemy rozliczeniowe i rozrachunkowe.

Artykuł 31

1. Oddziały i podmioty zależne instytucji kredytowych i finansowych mających siedzibę w Iranie, objęte zakresem niniejszego rozporządzenia, w rozumieniu art. 49 powiadamiają właściwy organ państwa członkowskiego, w którym mają siedzibę, o wszystkich dokonanych lub otrzymanych przez nie przekazach środków finansowych, o nazwach/imionach i nazwiskach stron, kwocie i dacie transakcji, w terminie pięciu dni roboczych od dokonania lub otrzymania danego przekazu środków. Jeżeli dostępna jest taka informacja, powiadomienie musi określać rodzaj transakcji oraz, w stosownych przypadkach, rodzaj towarów, których ona dotyczy, a zwłaszcza musi wskazać, czy dotyczy ona towarów objętych zakresem załącznika I, II, III, IVA, V, VI, VIA, VIB, VII, VIIA lub VIIB niniejszego rozporządzenia, a także – jeżeli wywóz tych towarów wymaga zezwolenia – wskazywać numer udzielonego zezwolenia.

2. Z zastrzeżeniem ustaleń odnoszących się do wymiany informacji i zgodnie z tymi ustaleniami, powiadomione właściwe organy niezwłocznie przekazują informacje o powiadomieniach, o których mowa w ust. 1, stosownie do potrzeb, aby uniemożliwić jakąkolwiek transakcję, która mogłaby przyczyniać się do działań stwarzających zagrożenie rozprzestrzeniania broni jądrowej lub tworzenia systemów przenoszenia broni jądrowej, właściwym organom pozostałych państw członkowskich, w których mają siedzibę strony takich transakcji.

Artykuł 32

(skreślony).

Artykuł 33

1. Instytucjom kredytowym i finansowym objętym zakresem art. 49 zakazuje się również wszelkich następujących działań:

a) otwierania nowych rachunków bankowych w instytucjach kredytowych lub finansowych mających siedzibę w Iranie lub w jakichkolwiek instytucjach kredytowych lub finansowych, o których mowa w art. 30 ust. 1;

b) nawiązywania nowej współpracy w ramach bankowości korespondenckiej z instytucjami kredytowymi lub finansowymi mającymi siedzibę w Iranie lub z jakimikolwiek instytucjami kredytowymi lub finansowymi, o których mowa w art. 30 ust. 1;

c) otwierania nowego przedstawicielstwa w Iranie lub ustanawiania nowego oddziału lub podmiotu zależnego w Iranie;

d) ustanawiania nowych spółek joint venture z instytucjami kredytowymi lub finansowymi z siedzibą w Iranie lub z jakimikolwiek instytucjami kredytowymi lub finansowymi, o których mowa w art. 30 ust. 1.

2. Zakazuje się:

a) zezwalania na otwarcie przedstawicielstwa lub ustanowienie oddziału lub podmiotu zależnego w Unii przez instytucje kredytowe lub finansowe z siedzibą w Iranie lub jakiekolwiek instytucje kredytowe lub finansowe, o których mowa w art. 30 ust. 1;

b) zawierania na rzecz lub w imieniu instytucji kredytowych lub finansowych z siedzibą w Iranie lub na rzecz lub w imieniu jakichkolwiek instytucji kredytowych lub finansowych, o których mowa w art. 30 ust. 1, umów dotyczących utworzenia przedstawicielstwa, oddziału lub podmiotu zależnego w Unii;

c) udzielania zezwoleń na podejmowanie i prowadzenie działalności instytucji kredytowej lub jakiejkolwiek innej działalności wymagającej uprzedniego zezwolenia, przez przedstawicielstwo, oddział lub podmiot zależny instytucji kredytowych lub finansowych z siedzibą w Iranie lub jakichkolwiek instytucji kredytowych lub finansowych, o których mowa w art. 30 ust. 1, jeżeli przedstawicielstwo, oddział lub podmiot zależny nie prowadziły działalności przed dniem 26 lipca 2010 r.;

d) nabywania lub zwiększania udziałów w instytucjach kredytowych lub finansowych objętych zakresem art. 49 lub nabywania jakichkolwiek innych tytułów własności w takich instytucjach przez jakiekolwiek instytucje kredytowe lub finansowe, o których mowa w art. 30 ust. 1.

Artykuł 34

Zakazuje się:

a) sprzedaży lub nabywania publicznych lub gwarantowanych przez państwo obligacji wyemitowanych po dniu 26 lipca 2010 r., bezpośrednio lub pośrednio, na rzecz lub od następujących podmiotów:

(i) Iranu lub jego rządu oraz jego organów publicznych, przedsiębiorstw i agencji;

(ii) instytucji kredytowych lub finansowych mających siedzibę w Iranie lub jakichkolwiek instytucji kredytowych lub finansowych, o których mowa w art. 30 ust. 1;

(iii) osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów działających w imieniu lub na polecenie osób prawnych, podmiotów lub organów, o których mowa w ppkt (i) lub (ii);

(iv) osób prawnych, podmiotów lub organów będących własnością lub pod kontrolą osób prawnych, podmiotów lub organów, o których mowa w ppkt (i), (ii) lub (iii);

b) świadczenia na rzecz osób, podmiotów lub organów, o których mowa w lit. a), usług pośrednictwa w odniesieniu do publicznych lub gwarantowanych przez władze publiczne obligacji wyemitowanych po dniu 26 lipca 2010 r.;

c) pomagania osobom, podmiotom lub organom, o których mowa w lit. a), w emitowaniu publicznych lub gwarantowanych przez władze publiczne obligacji, poprzez świadczenie usług pośrednictwa, reklamę lub jakiekolwiek inne usługi w odniesieniu do takich obligacji.

Artykuł 35

1. Zakazuje się ubezpieczania lub reasekuracji lub pośredniczenia w ubezpieczaniu lub reasekuracji na rzecz:

a) Iranu lub jego rządu oraz jego organów publicznych, przedsiębiorstw i agencji;

b) osób, podmiotów lub organów z Iranu innych niż osób fizycznych; lub

c) osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów działających w imieniu lub na polecenie osób prawnych, podmiotów lub organów, o których mowa w lit. a) lub b).

2. Ust. 1 lit. a) i b) nie ma zastosowania do świadczenia usług ubezpieczenia obowiązkowego lub ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej lub reasekuracji, lub pośredniczenia w nich, na rzecz osób, podmiotów lub organów z Iranu, ani do świadczenia usług ubezpieczenia irańskim misjom dyplomatycznym lub konsularnym w Unii.

3. Ust. 1 lit. c) nie ma zastosowania do świadczenia osobom fizycznym usług ubezpieczenia, w tym ubezpieczenia zdrowotnego lub podróżnego, lub reasekuracji, w związku z ich życiem prywatnym, lub pośredniczenia w nich, z wyjątkiem osób wymienionych w załącznikach VIII i IX.

Ust. 1 lit. c) nie uniemożliwia świadczenia usług ubezpieczenia lub reasekuracji lub pośredniczenia w ubezpieczaniu na rzecz właściciela statku, statku powietrznego lub pojazdu wyczarterowanego przez osobę, podmiot lub organ, o których mowa w ust. 1 lit. a) lub b).

Na użytek ust. 1 lit. c) osoby, podmiotu lub organu nie uznaje się za działające na polecenie osoby, podmiotu lub organu, o których mowa w ust. 1 lit. a) i b), jeżeli polecenie to dotyczy dokowania, załadunku, wyładunku lub bezpiecznego tymczasowego tranzytu przez irańskie wody terytorialne lub przestrzeń powietrzną statku lub statku powietrznego.

4. Niniejszy artykuł zakazuje przedłużania lub odnawiania umów ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych zawartych przed dniem 27 października 2010 r., ale – bez uszczerbku dla art. 23 ust. 3 – nie zakazuje wypełniania umów zawartych przed tą datą.

ROZDZIAŁ VI

OGRANICZENIA DOTYCZĄCE TRANSPORTU

Artykuł 36

1. W celu zapobieżenia przekazywaniu towarów lub technologii objętych wspólnym wykazem uzbrojenia lub takich, których dostawa, sprzedaż, przekazywanie, wywóz lub przywóz są zakazane na mocy niniejszego rozporządzenia, a ponadto oprócz obowiązku przekazania właściwym organom celnym informacji przed przybyciem i wyjazdem zgodnie ze stosownymi przepisami dotyczącymi przywozowych i wywozowych deklaracji skróconych oraz zgłoszeń celnych w rozporządzeniu (EWG) nr 2913/92 (²¹) i rozporządzeniu (EWG) nr 2454/93 (²²), osoba, która przekazuje informacje, o których mowa w ust. 2 niniejszego artykułu, składa oświadczenie dotyczące tego, czy towary są objęte wspólnym wykazem uzbrojenia lub niniejszego rozporządzenia oraz, w przypadku gdy ich wywóz wymaga uzyskania zezwolenia, przedstawia szczegółowe dane dotyczące przyznanego im zezwolenia na wywóz.

2. Wymagane dodatkowe informacje, o których mowa w niniejszym artykule, przedstawiane są w zależności od przypadku w formie pisemnej albo przy wykorzystaniu zgłoszenia celnego.

Artykuł 37

1. Zakazuje się świadczenia usług bunkrowania lub zaopatrywania statków będących własnością lub pod kontrolą – bezpośrednio lub pośrednio – osób, podmiotów lub organów z Iranu, oraz jakichkolwiek innych usług na rzecz takich statków, w przypadku gdy usługodawcy mają informacje, w tym od właściwych organów celnych na podstawie informacji przekazanych przed przybyciem i wyjazdem, o których mowa w art. 36, dające uzasadnione podstawy, by przypuszczać, że statki te przewożą towary objęte wspólnym wykazem uzbrojenia lub towary, których dostawa, sprzedaż, przekazywanie lub wywóz są zakazane na mocy niniejszego rozporządzenia, chyba że świadczenie takich usług jest konieczne ze względów humanitarnych i bezpieczeństwa.

2. Zakazuje się świadczenia usług inżynieryjnych i konserwacyjnych na rzecz samolotów transportowych będących własnością lub pod kontrolą – bezpośrednio lub pośrednio – osób, podmiotów lub organów z Iranu, w przypadku gdy usługodawcy mają informacje, w tym od właściwych organów celnych na podstawie informacji przekazanych przed przybyciem i wyjazdem, o których mowa w art. 36, dające uzasadnione podstawy, by przypuszczać, że samolot transportowy przewozi towary objęte wspólnym wykazem uzbrojenia lub towary, których dostawa, sprzedaż, przekazywanie lub wywóz są zakazane na mocy niniejszego rozporządzenia, chyba że świadczenie takich usług jest konieczne ze względów humanitarnych lub bezpieczeństwa.

3. Zakazy ustanowione w ust. 1 i 2 niniejszego artykułu stosuje się do momentu, w którym ładunek zostanie poddany kontroli, a następnie, w razie konieczności, zajęty lub usunięty, stosownie do okoliczności.

Wszelkie czynności zajęcia i usunięcia mogą – zgodnie z prawem krajowym lub decyzją właściwego organu – być przeprowadzane na koszt importera lub koszty te mogą być odzyskiwane od jakiejkolwiek innej osoby lub podmiotu odpowiedzialnych za próbę nielegalnego dostarczania, sprzedawania, przekazywania lub eksportu.

Artykuł 37a

1. Zakazane jest świadczenie następujących usług w odniesieniu do zbiornikowców i statków towarowych pod banderą Islamskiej Republiki Iranu lub posiadanych, czarterowanych lub obsługiwanych, bezpośrednio lub pośrednio, przez osoby, podmioty lub organy z Iranu:

a) świadczenie wszelkiego rodzaju usług klasyfikacji, w tym, ale nie tylko:

(i) opracowanie i stosowanie zasad klasyfikacji lub specyfikacji technicznych dotyczących projektowania, budowy, wyposażenia i konserwacji statków, jak również pokładowych systemów zarządzania;

(ii) przeprowadzanie badań i kontroli zgodnie z zasadami i procedurami klasyfikacji,

(iii) nadawanie znaku klasy oraz wydawanie, zatwierdzanie lub odnawianie certyfikatów zgodności z zasadami klasyfikacji lub specyfikacjami;

b) nadzór nad projektowaniem, budową lub naprawą statków lub ich części, w tym bloków, elementów, maszyn, instalacji elektrycznych i instalacji kontrolnych oraz uczestniczenie w nim, a także odnośna pomoc techniczna, w finansowaniu lub pomoc finansowa

c) kontrola, testowanie i certyfikacja sprzętu morskiego, materiałów i części składowych, jak również nadzór nad ich instalacją na pokładzie oraz nadzór nad integracją systemów;

d) przeprowadzanie badań, kontroli, audytów i wizyt oraz wydawanie, odnawianie lub zatwierdzanie odpowiednich certyfikatów i dokumentów zgodności, w imieniu administracji państwa bandery, zgodnie z Międzynarodową konwencją o bezpieczeństwie życia na morzu z 1974 r., w brzmieniu poprawionym (SOLAS 1974), wraz z Protokołem z 1988 r.; Międzynarodową konwencją o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki, 1973 r., zmienioną Protokołem z 1978 r. dotyczącym tej konwencji, w brzmieniu poprawionym (MARPOL 73/78); Konwencją o międzynarodowych przepisach w sprawie zapobiegania zderzeniom na morzu z 1972 r., w brzmieniu zmienionym (COLREG 1972); Międzynarodową konwencją o liniach ładunkowych, 1966 r. (1966) oraz jej Protokołem z 1988 r.; Międzynarodową konwencją o wymaganiach w zakresie wyszkolenia marynarzy, wydawania im świadectw oraz pełnienia wacht, 1978 r., w brzmieniu poprawionym (STCW); oraz Międzynarodowa konwencja o pomierzaniu pojemności statków, 1969 (TONNAGE 1969);

2. zakaz ustanowiony w ust. 1 stosuje się od dnia 15 stycznia 2013 r.

Artykuł 37b

1. Zabrania się udostępniania statków przeznaczonych do transportu lub przechowywania ropy naftowej i wyrobów petrochemicznych:

(i) osobom, podmiotom i organom z Iranu; lub

(ii) osobom, podmiotom lub organom, chyba że podmiot udostępniający statek przedsięwziął środki zapobiegające używanie statku do transportu lub przechowywania ropy naftowej lub produktów petrochemicznych pochodzących z Iranu lub wywiezionych z Iranu.

2. Zakaz ustanowiony w ust. 1 pozostaje bez uszczerbku dla wykonywania zobowiązań wynikających z umów lub umów dodatkowych, o których mowa w art. 12 ust. 1 lit. b), oraz w art. 14 ust. 1 lit. b) i c), o ile o przywozie i transporcie irańskiej ropy naftowej lub produktów naftowych zostały powiadomione odpowiednie organy, zgodnie z art. 12 ust. 1 lub art. 14 ust. 1.

ROZDZIAŁ VII

PRZEPISY OGÓLNE I KOŃCOWE

Artykuł 38

1. Nie są zaspokajane żadne roszczenia w związku z jakąkolwiek umową lub transakcją, których wykonanie zostało zakłócone, bezpośrednio lub pośrednio, w całości lub części, przez środki nałożone na mocy niniejszego rozporządzenia, w tym roszczenia odszkodowawcze lub jakiekolwiek inne roszczenia tego rodzaju, takie jak roszczenia o odszkodowanie lub roszczenia wynikające z gwarancji, w szczególności roszczenia o prolongatę lub spłatę zobowiązań, gwarancji lub odszkodowania, zwłaszcza gwarancji finansowych lub finansowych listów gwarancyjnych, w jakiejkolwiek formie, o ile zostały one wniesione przez:

a) wskazane osoby, podmioty lub organy wymienione w załącznikach VIII i IX;

b) wszelkie inne osoby, podmioty lub organy z Iranu, w tym rząd irański;

c) wszelkie osoby, podmioty lub organy działające za pośrednictwem lub w imieniu jednej z osób, podmiotów lub organów, o których mowa w lit. a) i b).

2. Wykonanie umowy lub transakcji traktuje się jako zakłócone przez środki nałożone na mocy niniejszego rozporządzenia w przypadku gdy istnienie lub przedmiot roszczenia wynika bezpośrednio lub pośrednio z tych środków.

3. We wszelkich postępowaniach zmierzających do zaspokojenia roszczenia ciężar dowodu, że zaspokojenie roszczenia nie jest zakazane przez ust. 1, spoczywa na osobie dochodzącej zaspokojenia tego roszczenia.

4. Niniejszy artykuł pozostaje bez uszczerbku dla prawa osób, podmiotów i organów, o których mowa w ust. 1, do wystąpienia o sądową kontrolę legalności niewypełnienia zobowiązań umownych zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.

Artykuł 39

Na użytek art. 8 i 9, art. 17 ust. 2 lit. b), art. 30 i 35 za każdą osobę, podmiot lub organ z Iranu nie uznaje się jakiegokolwiek organu, podmiotu lub osoby korzystających z praw wynikających z zawartej pierwotnie z suwerennym rządem innym niż rząd Iranu umowy o wspólnej produkcji przed dniem 27 października 2010 r. W takich przypadkach i w związku z art. 8 właściwy organ państwa członkowskiego może wymagać od każdego organu lub podmiotu przedstawienia stosownych gwarancji dotyczących użytkownika końcowego w odniesieniu do wszelkich transakcji sprzedaży, dostaw, przekazywania lub wywozu kluczowego sprzętu lub technologii wymienionych w załączniku VI.

Artykuł 40

1. Bez uszczerbku dla mających zastosowanie przepisów dotyczących sprawozdawczości, poufności i tajemnicy zawodowej, osoby fizyczne i prawne, podmioty i organy:

a) niezwłocznie dostarczają wszelkie informacje, które ułatwiłyby przestrzeganie przepisów niniejszego rozporządzenia, takie jak informacje dotyczące rachunków lub kwot zamrożonych zgodnie z art. 23, właściwym organom państw członkowskich, w których te osoby fizyczne i prawne, podmioty i organy zamieszkują lub znajdują się, i przekazują takie informacje Komisji, bezpośrednio lub za pośrednictwem państw członkowskich;

b) współpracują z właściwymi organami w zakresie weryfikacji tych informacji

2. Wszelkie dodatkowe informacje uzyskane bezpośrednio przez Komisję są udostępniane zainteresowanemu państwu członkowskiemu.

3. Wszelkie informacje dostarczone lub otrzymane zgodnie z niniejszym artykułem są wykorzystywane jedynie do celów, dla których je dostarczono lub otrzymano.

Artykuł 41

Zakazuje się świadomego i umyślnego uczestnictwa w działaniach, których celem lub skutkiem jest ominięcie środków, o których mowa w art. 2, 5 ust. 1, 8, 9, 10a, 10b, 10d, 10e, 11, 13, 14a, 15a, 15b, 17, 22, 23, 30, 30a, 34, 35, 37a lub 37b.

Artykuł 42

1. Osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy, lub ich dyrektorzy lub pracownicy, którzy dokonują zamrożenia środków finansowych i zasobów gospodarczych lub odmawiają ich udostępnienia, w dobrej wierze i w oparciu o przekonanie, że działanie takie jest zgodne z niniejszym rozporządzeniem, nie ponoszą z tego tytułu żadnej odpowiedzialności, chyba że dowiedziono, że środki finansowe i zasoby gospodarcze zostały zamrożone lub zatrzymane na skutek niedbalstwa.

2. Środki określone w niniejszym rozporządzeniu nie stanowią podstawy jakiejkolwiek odpowiedzialności osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów, jeżeli nie wiedziały one i nie miały uzasadnionego powodu, by podejrzewać, że ich działania naruszałyby te zakazy.

3. Osoby, podmioty lub organy objęte zakresem niniejszego rozporządzenia, lub pracownicy lub dyrektorzy takich osób, podmiotów lub organów, którzy w dobrej wierze, zgodnie z art. 30, 31 i 32, ujawnili informacje, o których mowa w art. 30, 31 i 32, nie ponoszą żadnej odpowiedzialności z tego tytułu.

Artykuł 43

1. Państwo członkowskie może podjąć wszelkie działania, które uzna za niezbędne dla zapewnienia przestrzegania stosownych międzynarodowych, unijnych lub krajowych obowiązków prawnych w zakresie zdrowia i bezpieczeństwa pracowników oraz ochrony środowiska w przypadkach, gdy wdrożenie niniejszego rozporządzenia może mieć wpływ na współpracę z osobą, podmiotem lub organem z Iranu.

2. Na użytek działań podejmowanych zgodnie z ust. 1 nie mają zastosowania zakazy określone w art. 8 i 9, art. 17 ust. 2 lit. b), art. 23 ust. 2, art. 30 i 35.

3. Dane państwo członkowskie powiadamia pozostałe państwa członkowskie i Komisję o ustaleniu, o którym mowa w ust. 1, oraz o swoim zamiarze udzielenia zezwolenia, na co najmniej dziesięć dni roboczych przed wydaniem zezwolenia. W przypadku zagrożenia dla środowiska lub zdrowia i bezpieczeństwa pracowników w Unii wymagającego pilnych działań dane państwo członkowskie może udzielić zezwolenia bez uprzedniego zgłoszenia i powiadamia pozostałe państwa członkowskie i Komisję w ciągu trzech dni roboczych od wydania zezwolenia.

Artykuł 43a

1. W drodze odstępstwa od art. 8, 9, art. 17 ust. 1 w odniesieniu do osób, podmiotów lub organów z Iranu, o których mowa w art. 17 ust. 2 lit. b), art. 23 ust. 2 i 3, o ile dotyczą one osób, podmiotów lub organów wymienionych w załączniku IX, art. 30 i 35, właściwe organy państwa członkowskiego mogą zezwolić na warunkach, jakie uznają za stosowne, na działania w zakresie poszukiwania lub wydobycia węglowodorów w Unii podejmowane na podstawie koncesji na takie poszukiwania lub wydobycie wydanej przez państwo członkowskie osobie, podmiotowi lub organowi wymienionym w załączniku IX, jeśli spełnione są następujące warunki:

a) koncesję na poszukiwanie lub wydobycie węglowodorów w Unii wydano przed dniem, w którym osoba, podmiot lub organ wymienione w załączniku IX zostały wskazane; oraz

b) zezwolenie jest niezbędne, aby uniknąć lub zapobiec szkód w środowisku w Unii lub zapobiec trwałemu zniszczeniu wartości koncesji, włączając poprzez zabezpieczenie rurociągu oraz infrastruktury wykorzystywanej tymczasowo w związku z działalnością objętą koncesją. Takie zezwolenie może obejmować środki podjęte na podstawie ustawodawstwa krajowego.

2. Odstępstwo, o którym mowa w ust. 1, przyznaje się jedynie na niezbędny okres, a jego ważność nie może przekraczać ważności koncesji wydanej osobie, podmiotowi lub organowi wymienionym w załączniku IX. Jeśli właściwy organ uzna za konieczne subrogację lub nałożenie odszkodowania, okres ważności odstępstwa nie może przekraczać pięciu lat.

3. Dane państwo członkowskie powiadamia inne państwa członkowskie i Komisję o zamiarze udzielenia zezwolenia na co najmniej dziesięć dni roboczych przed wydaniem zezwolenia. W przypadku zagrożenia dla środowiska w Unii wymagającego pilnych działań mających zapobiec szkodom w środowisku dane państwo członkowskie może udzielić zezwolenia bez uprzedniego zgłoszenia i powiadamia pozostałe państwa członkowskie i Komisję w ciągu trzech dni roboczych od wydania zezwolenia.

Artykuł 44

1. Komisja i państwa członkowskie informują się wzajemnie o środkach podjętych na mocy niniejszego rozporządzenia i co trzy miesiące dzielą się wszelkimi innymi dostępnymi im istotnymi informacjami w związku z niniejszym rozporządzeniem, w szczególności informacjami

a) dotyczącymi środków finansowych zamrożonych na mocy art. 23 oraz zezwoleń udzielonych na mocy art. 24, 25, 26 i 27;

b) dotyczącymi naruszeń przepisów i trudności z ich egzekwowaniem oraz orzeczeń wydanych przez sądy krajowe.

2. Państwa członkowskie natychmiast przekazują sobie wzajemnie, a także Komisji wszelkie inne dostępne im stosowne informacje, które mogłyby mieć wpływ na skuteczne wdrożenie niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 45

Komisja:

a) zmienia załącznik II na podstawie ustaleń Rady Bezpieczeństwa ONZ lub Komitetu Sankcji lub na podstawie informacji dostarczonych przez państwa członkowskie;

b) zmienia załączniki III, IV, IVA, V, VI, VIA, VIB, VII, VIIA, VIIB i X na podstawie informacji dostarczonych przez państwa członkowskie.

Artykuł 46

1. W przypadku gdy Rada Bezpieczeństwa lub Komitet Sankcji wpisują osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ do wykazu, Rada umieszcza takie osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy w załączniku VIII.

2. W przypadku gdy Rada podejmie decyzję o objęciu osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu środkami, o których mowa w art. 23 ust. 2 i 3, wprowadza ona stosowne zmiany w załączniku IX.

3. O swojej decyzji, wraz z uzasadnieniem umieszczenia w wykazie, Rada powiadamia osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ, o których mowa w ust. 1 lub 2, bezpośrednio – gdy adres jest znany – albo w drodze opublikowania ogłoszenia, umożliwiając takiej osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi przedstawienie uwag.

4. W przypadku przedstawienia uwag lub istotnych nowych dowodów, Rada dokonuje przeglądu swojej decyzji i odpowiednio informuje daną osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ.

5. W przypadku gdy Organizacja Narodów Zjednoczonych podejmuje decyzję o usunięciu z wykazu osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu, lub o zmianie danych identyfikacyjnych osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu ujętych w wykazie, Rada wprowadza stosowne zmiany w załączniku VIII.

6. Wykaz w załączniku IX poddawany jest przeglądowi regularnie, co najmniej raz na 12 miesięcy.

Artykuł 47

1. Państwa członkowskie ustanawiają przepisy dotyczące sankcji mających zastosowanie do naruszeń niniejszego rozporządzenia i podejmują wszystkie środki niezbędne do zapewnienia ich wdrożenia. Przewidziane sankcje muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

2. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o tych przepisach niezwłocznie po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia oraz powiadamiają ją o wszelkich późniejszych zmianach.

Artykuł 48

1. Państwa członkowskie wyznaczają właściwe organy, o których mowa w niniejszym rozporządzeniu, i wskazują je na stronach internetowych wymienionych w załączniku X. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o wszelkich zmianach adresów ich stron internetowych wymienionych w załączniku X.

2. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o swoich właściwych organach, w tym o danych kontaktowych tych właściwych organów, niezwłocznie po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia, a następnie powiadamiają ją o wszelkich późniejszych zmianach.

3. W przypadkach, w których niniejsze rozporządzenie wymaga powiadomienia lub poinformowania Komisji lub innej formy przekazywania informacji z Komisją, wykorzystywane mają być w tym celu adresy i inne dane kontaktowe wskazane w załączniku X.

Artykuł 49

Niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie:

a) na terytorium Unii, w tym w jej przestrzeni powietrznej;

b) na pokładach wszystkich statków powietrznych lub statków podlegających jurysdykcji państw członkowskich;

c) do każdej osoby będącej obywatelem jednego z państw członkowskich, przebywającej na terytorium Unii lub poza nim;

d) do każdej osoby prawnej, podmiotu lub organu, na terytorium Unii lub poza nim, zarejestrowanych lub utworzonych na mocy prawa państwa członkowskiego;

e) do każdej osoby prawnej, podmiotu lub organu w odniesieniu do wszelkiego rodzaju działalności gospodarczej prowadzonej całkowicie lub częściowo na terytorium Unii.

Artykuł 50

Rozporządzenie (UE) nr 961/2010 niniejszym traci moc. Odesłania do uchylonego rozporządzenia traktuje się jako odesłania do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 51

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 23 marca 2012 r.

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 215,

uwzględniając decyzję Rady 2012/35/WPZiB z dnia 23 stycznia 2012 r. zmieniającą decyzję 2010/413/WPZiB w sprawie środków ograniczających wobec Iranu (¹),

uwzględniając wspólny wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa i Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W dniu 25 października 2010 r. Rada przyjęła rozporządzenie (UE) nr 961/2010 w sprawie środków ograniczających wobec Iranu i uchylające rozporządzenie (WE) nr 423/2007 (²), aby decyzja Rady 2010/431/WPZiB (³) stała się skuteczna.

(2) W dniu 23 stycznia 2012 r. Rada zatwierdziła decyzję 2012/35/WPZiB przewidującą dodatkowe środki ograniczające wobec Islamskiej Republiki Iranu („Iran”) zgodnie z wnioskiem Rady Europejskiej z dnia 9 grudnia 2011 r.

(3) Te środki ograniczające obejmują w szczególności dodatkowe ograniczenia w handlu towarami i technologiami podwójnego zastosowania, jak również kluczowym sprzętem i technologiami, które mogłyby zostać użyte w przemyśle petrochemicznym, zakazie przywozu irańskiej ropy naftowej, produktów naftowych i produktów petrochemicznych, a także zakazie inwestowania w przemysł petrochemiczny. Ponadto należy zakazać handlu złotem, metalami szlachetnymi i diamentami z rządem Iranu, a także dostarczania nowo wydrukowanych banknotów i nowo wybitego bilonu Bankowi Centralnemu Iranu lub na jego rzecz.

(4) Niezbędne stały się również pewne zmiany techniczne istniejących środków. W szczególności należy wyjaśnić definicję „usług pośrednictwa”. W przypadkach gdy właściwy organ może zezwolić na zakup, sprzedaż, dostawę, przekazywanie lub wywóz towarów i technologii lub usług finansowych i technicznych, nie będzie wymagane oddzielne zezwolenie dotyczące usług pośrednictwa.

(5) Definicję „ przekazywania środków finansowych” należy rozszerzyć na przekazy inne niż elektroniczne, tak aby przeciwdziałać próbom obejścia środków ograniczających.

(6) Zmienione środki ograniczające dotyczące towarów podwójnego zastosowania powinny obejmować wszystkie towary i technologie wyszczególnione w załączniku I do rozporządzenia Rady (WE) nr 428/2009 z dnia 5 maja 2009 r. ustanawiającego wspólnotowy system kontroli wywozu, transferu, pośrednictwa i tranzytu w odniesieniu do produktów podwójnego zastosowania (⁴), z wyjątkiem niektórych pozycji z jego kategorii 5 część 2 w związku z ich wykorzystaniem do celów usług komunikacji publicznej w Iranie. Jednakże zakazy zawarte w art. 2 niniejszego rozporządzenia nie mają zastosowania do sprzedaży, dostawy, przekazywania lub wywozu towarów i technologii nowo wymienionych w załączniku I lub II do niniejszego rozporządzenia, dla których zezwolenie już zostało udzielone przez właściwe organy państw członkowskich zgodnie z art. 3 rozporządzenia (UE) nr 961/2010 przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia.

(7) Aby zapewnić skuteczne wprowadzanie w życie zakazu sprzedaży, dostaw, przekazywania lub wywozu do Iranu kluczowego sprzętu lub technologii, które mogłyby być wykorzystywane w kluczowych sektorach w przemyśle naftowym, przemyśle gazu ziemnego oraz przemyśle petrochemicznym, należy sporządzić wykazy takiego kluczowego sprzętu i technologii.

(8) Z tego samego powodu należy także przedstawić wykazy produktów podlegających ograniczeniom w handlu ropą naftową, produktami naftowymi i produktami petrochemicznymi, złotem, metalami szlachetnymi i diamentami.

(9) Co więcej, ograniczenia w zakresie inwestycji w irańskim sektorze naftowo-gazowym powinny, dla zapewnienia ich skuteczności, obejmować niektóre kluczowe rodzaje działalności, takie jak usługi hurtowego przesyłu gazu w celu jego tranzytu lub dostawy do bezpośrednio połączonych sieci oraz, z tych samych powodów, powinny mieć zastosowanie do spółek joint venture, jak również innych form stowarzyszeń i współpracy z Iranem w sektorze przesyłu gazu ziemnego.

(10) Aby skutecznie ograniczać inwestycje irańskie w Unii należy podjąć środki zakazujące osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom i organom podlegającym jurysdykcji państw członkowskich umożliwiania takich inwestycji lub zezwalania na nie.

(11) Decyzja 2012/35/WPZiB rozszerza zamrożenie aktywów na dodatkowe osoby, podmioty lub organy udzielające wsparcia rządowi Iranu, w tym wsparcia finansowego, logistycznego i materialnego, lub z nimi związane. Decyzja rozszerza ponadto zamrożenie środków na innych członków Korpusu Strażników Rewolucji Irańskiej (IRGC).

(12) Decyzja 2012/35/WPZiB przewiduje także zamrożenie aktywów Centralnego Banku Iranu. Biorąc jednak pod uwagę możliwe zaangażowanie Centralnego Banku Iranu w finansowaniu handlu zagranicznego, konieczne wydają się odstępstwa, gdyż ten ukierunkowany środek finansowy nie powinien stanowić przeszkody w prowadzeniu operacji handlowych, w tym umów dotyczących środków spożywczych, opieki medycznej, sprzętu medycznego lub do celów humanitarnych zgodnie z przepisami niniejszego rozporządzenia. Wyłączenia ustanowione w art. 12 i 14 niniejszego rozporządzenia dotyczące umów przywozu, zakupu lub transportu irańskiej ropy naftowej, irańskich produktów naftowych i produktów petrochemicznych, zawartych przed dniem 23 stycznia 2012 r. mają również zastosowanie do umów dodatkowych, w tym umów dotyczących transportu, ubezpieczenia lub kontroli, niezbędnych do wykonania tych umów. Ponadto irańska ropa naftowa, irańskie produkty naftowe i produkty petrochemiczne, które przywieziono zgodnie z prawem do państwa członkowskiego na mocy wyłączeń ustanowionych w art. 12 i 14 niniejszego rozporządzenia należy uważać za będące w swobodnym obrocie w Unii.

(13) Zakazuje się, w związku z obowiązkiem zamrożenia aktywów Linii Żeglugowych Islamskiej Republiki Iranu (IRISL) oraz jednostek będących własnością lub pod kontrolą IRISL, załadunku towarów na statki będące własnością IRISL lub tych jednostek, lub przez nie czarterowane, oraz wyładunku towarów z takich statków w portach państw członkowskich. Ponadto w związku z zamrożeniem aktywów IRISL zakazane jest także przenoszenie własności statków będących własnością, pod kontrolą lub czarterowanych przez spółki IRISL na inne jednostki. Obowiązek zamrożenia środków finansowych i zasobów gospodarczych IRISL i jednostek będących własnością lub pod kontrolą IRISL nie jednak oznacza konieczności zajęcia lub zatrzymania statków należących do takich jednostek, ani transportowanego przez nie ładunku, w zakresie w jakim towary te należą do osób trzecich, ani też konieczności zatrzymania zatrudnionej przez te linie lub jednostki załogi.

(14) Biorąc pod uwagę próby obejścia sankcji przez Iran, należy wyjaśnić, że wszystkie środki finansowe i zasoby gospodarcze należące do, będące własnością, w posiadaniu lub pod kontrolą osób, podmiotów lub organów wymienionych w załącznikach I lub II decyzji 2010/413/WPZiB mają być niezwłocznie zamrożone, włączając w to środki finansowe i zasoby ich następców prawnych ustanowionych w celu obejścia środków określonych w niniejszym rozporządzeniu.

(15) Należy także wyjaśnić, że składanie i przesyłanie bankowi niezbędnych dokumentów docelowo przeznaczonych dla osób, podmiotów lub organów, które nie znajdują się w wykazie, w celu uruchomienia płatności dozwolonych zgodnie z niniejszego rozporządzeniem, nie oznacza udostępniania środków finansowych w rozumieniu niniejszego rozporządzenia.

(16) Należy wyjaśnić, że środki finansowe lub zasoby gospodarcze powinny móc być uwolnione z przeznaczeniem na oficjalne cele misji dyplomatycznych lub konsularnych lub organizacji międzynarodowych korzystających z immunitetów na mocy prawa międzynarodowego, zgodnie z przepisami niniejszego rozporządzenia.

(17) Stosowanie ukierunkowanych sankcji finansowych przez dostawców specjalistycznych usług w zakresie komunikatów finansowych należy rozwinąć zgodnie z przepisami niniejszego rozporządzenia.

Należy wyjaśnić, że aktywa osób, podmiotów lub organów, które nie zostały wskazane, we wskazanych instytucjach kredytowych i finansowych nie powinny pozostawać zamrożone w ramach stosowania ukierunkowanych środków o charakterze finansowym i powinny móc zostać uwolnione na warunkach przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu.

Biorąc pod uwagę próby korzystania przez Iran ze swojego systemu finansowego w celu obejścia sankcji, konieczne jest wymaganie wzmożonego nadzoru w odniesieniu do działalności instytucji kredytowych i finansowych Iranu, tak aby zapobiec obchodzeniu niniejszego rozporządzenia, w tym zamrożenie aktywów Centralnego Banku Iranu. Powyższe wymogi wzmożonego nadzoru w odniesieniu do instytucji kredytowych i finansowych powinny stanowić uzupełnienie istniejących obowiązków wynikających z rozporządzenia (WE) nr 1781/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 listopada 2006 r. w sprawie informacji o zleceniodawcach, które towarzyszą przekazom pieniężnym (⁵) oraz związanych z wdrożeniem dyrektywy 2005/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 października 2005 r. w sprawie przeciwdziałania korzystaniu z systemu finansowego w celu prania pieniędzy oraz finansowania terroryzmu (⁶).

(18) Należy dokonać przeglądu niektórych przepisów dotyczących kontroli przekazywania środków finansowych, aby ułatwić ich stosowanie przez właściwe organy i podmioty gospodarcze oraz zapobiec obchodzeniu przepisów niniejszego rozporządzenia, w tym dotyczące zamrożenia aktywów Centralnego Banku Iranu.

(19) Co więcej, należy dostosować ograniczenia dotyczące ubezpieczeń, zwłaszcza w celu wyjaśnienia, że dopuszcza się ubezpieczenie misji dyplomatycznych i konsularnych w Unii, a także aby zezwolić na świadczenie usług ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej lub ubezpieczenia od odpowiedzialności za szkody wyrządzone w środowisku.

(20) Ponadto należy zaktualizować wymóg przekazywania informacji przed przybyciem i przed wyjazdem, gdyż obowiązek ten powszechnie stosuje się do wszystkich towarów przywożonych na obszar celny Unii lub z niego wywożonych w następstwie pełnego wdrożenia, z dniem 1 stycznia 2012 r., środków bezpieczeństwa stosowanych przez organy celne ustanowionych w stosownych przepisach dotyczących przywozowych i wywozowych deklaracji skróconych zawartych w rozporządzeniu (EWG) 2913/92 (⁷) oraz rozporządzeniu (EWG) nr 2454/93 (⁸).

(21) Należy także dostosować przepisy dotyczące usług bunkrowania i zaopatrywania statków, odpowiedzialności podmiotów gospodarczych oraz zakazu obchodzenia odnośnych środków ograniczających.

(22) Należy dokonać przeglądu mechanizmu wymiany informacji między państwami członkowskimi i Komisją w celu zapewnienia skutecznego wdrażania i jednolitej interpretacji niniejszego rozporządzenia.

(23) Biorąc pod uwagę cele zakazu handlu sprzętem, który może zostać użyty do represji wewnętrznych, powinien on zostać przewidziany w rozporządzeniu (UE) nr 359/2011 dotyczącym środków ograniczających skierowanych przeciwko niektórym osobom, podmiotom i organom w związku z sytuacją w Iranie (⁹), a nie w niniejszym rozporządzeniu.

(24) Dla zapewnienia jasności, rozporządzenie (UE) nr 961/2010 powinno zostać uchylone i zastąpione niniejszym rozporządzeniem.

(25) Środki ograniczające przewidziane w niniejszym rozporządzeniu objęte są zakresem Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, a zatem w celu ich wdrożenia niezbędne są przepisy na poziomie Unii, w szczególności aby zapewnić jednolite stosowanie tych środków ograniczających przez podmioty gospodarcze we wszystkich państwach członkowskich.

(26) Niniejsze rozporządzenie nie narusza praw podstawowych i jest zgodne z zasadami określonymi w szczególności w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej, w szczególności prawa do skutecznego środka prawnego i do rzetelnego procesu sądowego, prawa własności i prawa do ochrony danych osobowych. Niniejsze rozporządzenie powinno być stosowane zgodnie z tymi prawami i zasadami.

(27) Niniejsze rozporządzenie jest także zgodne ze zobowiązaniami państw członkowskich w ramach Karty Narodów Zjednoczonych oraz z prawnie wiążącym charakterem rezolucji Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych.

(27a) Uprawnienie do zmiany wykazów zamieszczonych w załącznikach VIII i IX do niniejszego rozporządzenia powinno być wykonywane przez Radę ze względu na szczególne zagrożenie dla pokoju i bezpieczeństwa międzynarodowego wynikające z programu jądrowego Iranu, a także w celu zapewnienia spójności z procedurą zmian i dokonywania przeglądu załączników I i II do decyzji 2010/413/WPZiB.

(28) Procedura wskazywania osób, których środki podlegają zamrożeniu na mocy niniejszego rozporządzenia, powinna obejmować informowanie wskazanych osób fizycznych i prawnych, podmiotów i organów o powodach umieszczenia w wykazie, tak aby mogły przedstawić swoje uwagi. W przypadku gdy zostaną zgłoszone uwagi lub przedstawione istotne nowe dowody, Rada powinna dokonać przeglądu swojej decyzji na podstawie tych uwag i odpowiednio poinformować daną osobę, podmiot lub organ.

(29) Na potrzeby wykonania przepisów niniejszego rozporządzenia oraz w celu zapewnienia maksymalnej pewności prawa w Unii, imiona i nazwiska lub nazwy oraz inne stosowne dane dotyczące osób fizycznych i prawnych, podmiotów i organów, których środki finansowe i zasoby gospodarcze muszą zostać zamrożone zgodnie z rozporządzeniem, powinny zostać podane do wiadomości publicznej. Wszelkie przetwarzanie danych osobowych osób fizycznych na mocy niniejszego rozporządzenia powinno odbywać się zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych (¹⁰) oraz zgodnie z dyrektywą 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych (¹¹).

(30) Aby zapewnić skuteczność środków przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu, powinno ono wejść w życie w dniu jego publikacji,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

ROZDZIAŁ I

DEFINICJE

Artykuł 1

Na użytek niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

a) „oddział” instytucji finansowej lub kredytowej oznacza miejsce prowadzenia działalności, które prawnie stanowi zależną część instytucji finansowej lub kredytowej i które realizuje bezpośrednio wszystkie bądź niektóre spośród transakcji nieodłącznie związanych z działalnością instytucji finansowych lub kredytowych;

b) „usługi pośrednictwa” oznaczają:

(i) negocjowanie lub zawieranie transakcji zakupu, sprzedaży lub dostawy towarów i technologii lub usług finansowych i technicznych, w tym z państwa trzeciego do któregokolwiek innego państwa trzeciego; lub

(ii) sprzedaż lub zakup towarów i technologii lub usług finansowych i technicznych, w tym w przypadku gdy znajdują się one w państwach trzecich, w celu ich przekazania do innego państwa trzeciego;

c) „roszczenie” oznacza każde roszczenie, dochodzone w postępowaniu sądowym lub nie, zgłoszone przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia lub po tym dniu, na mocy umowy bądź transakcji, lub w związku z nimi, w szczególności obejmujące:

(i) roszczenie o wykonanie jakiegokolwiek zobowiązania powstałego na mocy umowy bądź transakcji lub w związku z nimi;

(ii) roszczenie o prolongatę lub spłatę zobowiązania, gwarancji finansowej lub odszkodowania w jakiejkolwiek formie;

(iii) roszczenie o odszkodowanie z tytułu umowy lub transakcji;

(iv) roszczenie wzajemne;

(v) roszczenie uznania lub wykonania, łącznie z uznaniem na podstawie procedury exequatur, wyroku, orzeczenia arbitrażowego lub równoważnej decyzji, niezależnie od miejsca ich wydania;

d) „umowa lub transakcja” oznacza każdą transakcję, niezależnie od jej formy i mającego zastosowanie prawa, obejmującą jedną lub większą liczbę umów lub podobnych zobowiązań między tymi samymi lub różnymi stronami; do celów niniejszej definicji pojęcie „umowa” obejmuje zobowiązania, gwarancje lub listy gwarancyjne, w szczególności gwarancje finansowe lub finansowe listy gwarancyjne, oraz kredyty, prawnie niezależne lub nie, a także wszelkie przepisy z nimi związane, których źródłem jest taka transakcja lub które są z nią związane;

e) „właściwe organy” oznaczają właściwe organy państw członkowskich wskazane na stronach internetowych wymienionych w załączniku X;

f) „instytucja kredytowa” oznacza instytucję kredytową w rozumieniu art. 4 ust. 1 dyrektywy 2006/48/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 czerwca 2006 r. w sprawie podejmowania i prowadzenia działalności przez instytucje kredytowe (¹²), w tym jej oddziały na terytorium Unii lub poza nim;

g) „obszar celny Unii” oznacza obszar określony w art. 3 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy kodeks celny (¹³) oraz w rozporządzeniu Komisji (EWG) nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiającym przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 (¹⁴);

h) „zasoby gospodarcze” oznaczają aktywa wszelkiego rodzaju, materialne lub niematerialne, ruchome lub nieruchome, które nie są środkami finansowymi, lecz mogą służyć do uzyskiwania środków finansowych, towarów lub usług;

i) „instytucja finansowa” oznacza

(i) przedsiębiorstwo, inne niż instytucja kredytowa, prowadzące co najmniej jeden z rodzajów działalności wyszczególnionych w pkt 2–12 oraz pkt 14 i 15 załącznika I do dyrektywy 2006/48/WE, w tym działalność polegającą na wymianie walut (jako bureaux de change);

(ii) zakład ubezpieczeń, który uzyskał stosowne zezwolenie zgodnie z dyrektywą 2009/138/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 25 listopada 2009 r. w sprawie podejmowania i prowadzenia działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (Wypłacalność II) (¹⁵), w zakresie, w jakim prowadzi on działalność objętą zakresem tej dyrektywy;

(iii) przedsiębiorstwo inwestycyjne w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 1 dyrektywy 2004/39/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 kwietnia 2004 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych (¹⁶);

(iv) przedsiębiorstwo zbiorowego inwestowania sprzedające swoje jednostki lub akcje; lub

(v) pośrednika ubezpieczeniowego w rozumieniu art. 2 pkt 5 dyrektywy 2002/92/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 9 grudnia 2002 r. w sprawie pośrednictwa ubezpieczeniowego (¹⁷), z wyjątkiem pośredników, o których mowa w art. 2 ust. 7 tej dyrektywy, w czynnościach dotyczących ubezpieczenia na życie oraz innych usług związanych z inwestycjami;

włączając w to jej oddziały na terytorium Unii lub poza nim;

j) „zamrożenie zasobów gospodarczych” oznacza uniemożliwienie wykorzystania zasobów gospodarczych do uzyskiwania środków finansowych, towarów lub usług w jakikolwiek sposób, między innymi poprzez ich sprzedaż, wynajem lub obciążenie hipoteką;

k) „ zamrożenie środków finansowych” oznacza zapobieganie wszelkim ruchom tych środków, ich przekazywaniu, zmianom, wykorzystaniu, udostępnianiu lub dokonywaniu nimi transakcji w jakikolwiek sposób, który powodowałby jakąkolwiek zmianę ich wielkości, wartości, lokalizacji, własności, posiadania, charakteru, przeznaczenia lub inną zmianę, która umożliwiłaby korzystanie z nich, w tym zarządzanie portfelem;

l) „środki finansowe” oznaczają aktywa finansowe i różnego rodzaju świadczenia, między innymi:

(i) gotówkę, czeki, roszczenia pieniężne, weksle, przekazy pieniężne i inne instrumenty płatnicze;

(ii) depozyty złożone w instytucjach finansowych lub innych podmiotach, salda na rachunkach, wierzytelności i zobowiązania dłużne;

(iii) papiery wartościowe i papiery dłużne w obrocie publicznym lub niepublicznym, w tym akcje i udziały, certyfikaty papierów wartościowych, obligacje, weksle, warranty, skrypty dłużne, kontrakty na instrumenty pochodne;

(iv) odsetki, dywidendy lub inne przychody z aktywów oraz wartości narosłe z aktywów lub wygenerowane przez te aktywa;

(v) kredyty, prawa do potrącenia, gwarancje, gwarancje właściwego wykonania umów lub inne zobowiązania finansowe;

(vi) akredytywy, konosamenty, umowy sprzedaży; oraz

(vii) dokumenty poświadczające udział w środkach lub zasobach finansowych;

m) „towary” obejmują produkty, materiały oraz sprzęt;

n) „ubezpieczenie” oznacza przedsięwzięcie lub zobowiązanie, w ramach którego co najmniej jedna osoba fizyczna lub prawna jest zobowiązana do dostarczenia innej osobie lub innym osobom, w zamian za opłatę, odszkodowania lub świadczenia określonego w przedsięwzięciu lub zobowiązaniu, w przypadku urzeczywistnienia się ryzyka;

o) „osoba, podmiot lub organ z Iranu” oznaczają:

(i) państwo irańskie lub każdy organ publiczny tego państwa;

(ii) każdą osobę fizyczną przebywającą lub zamieszkałą w Iranie;

(iii) każdą osobę prawną, każdy podmiot lub każdy organ, mające swoją siedzibę w Iranie;

(iv) każdą osobę prawną, każdy podmiot lub każdy organ – w Iranie lub poza jego granicami – będące własnością lub pod kontrolą, bezpośrednio lub pośrednio, co najmniej jednej lub jednego z wyżej wymienionych osób lub organów;

p) „reasekuracja” oznacza działalność polegającą na przyjmowaniu ryzyk cedowanych przez zakład ubezpieczeń lub inny zakład reasekuracji lub, w przypadku towarzystwa ubezpieczeniowego znanego jako Lloyd's, działalność polegającą na przyjmowaniu ryzyk cedowanych przez członków Lloyd's, przez zakład ubezpieczeń lub reasekuracji inny niż towarzystwo ubezpieczeniowe znane jako Lloyd's;

q) „Komitet Sankcji” oznacza komitet Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych utworzony na mocy pkt 18 rezolucji Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych („rezolucja RB ONZ”) nr 1737 (2006);

r) „ pomoc techniczna” oznacza wszelkie wsparcie techniczne związane z naprawami, pracami rozwojowymi, produkcją, montażem, testowaniem, konserwacją oraz wszelką inną obsługę techniczną, mogące przyjmować formy takie jak instruktaż, doradztwo, szkolenia, przekazanie praktycznej wiedzy lub umiejętności lub usługi konsultingowe;

s) „terytorium Unii” oznacza terytoria państw członkowskich, do których ma zastosowanie Traktat, na warunkach określonych w Traktacie, w tym ich przestrzeń powietrzną;

t) „przekazanie środków finansowych” oznacza:

(i) każdą transakcję realizowaną przez dostawcę usług płatniczych w imieniu zleceniodawcy drogą elektroniczną, w celu udostępnienia środków odbiorcy przez dostawcę usług płatniczych, bez względu na to, czy zleceniodawca i odbiorca są tą samą osobą. Pojęcia „zleceniodawca”, „ odbiorca” i „dostawca usług płatniczych” mają to samo znaczenie, co w dyrektywie 2007/64/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 listopada 2007 r. w sprawie usług płatniczych w ramach rynku wewnętrznego (¹⁸);

(ii) każdą transakcję drogą inną niż elektroniczną, na przykład gotówką, czekiem lub zleceniem księgowym, w celu udostępnienia środków odbiorcy, bez względu na to, czy zleceniodawca i odbiorca są tą samą osobą.

ROZDZIAŁ II

OGRANICZENIA WYWOZU I PRZYWOZU

Artykuł 2

1. Zakazuje się sprzedaży, dostawy, przekazywania lub wywozu, bezpośrednio lub pośrednio, towarów i technologii wymienionych w załącznikach I lub II – niezależnie od tego, czy te towary i technologie pochodzą z Unii – na rzecz osób, podmiotów lub organów w Iranie lub do użytku w tym państwie.

2. [1] Załącznik I obejmuje towary i technologię, w tym oprogramowanie, które należą do towarów lub technologii podwójnego zastosowania, zgodnie z definicją zawartą w rozporządzeniu (WE) nr 428/2009, z wyjątkiem niektórych towarów i technologii wyszczególnionych w części A załącznika I do niniejszego rozporządzenia.

2a. [2] Dane państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie i Komisję, w terminie czterech tygodni, o zezwoleniach udzielonych zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 428/2009, w odniesieniu do towarów i technologii, określonych części A, załącznika I do niniejszego rozporządzenia.

3. Załącznik II obejmuje inne towary i technologie, które mogłyby przyczynić się do działań Iranu związanych ze wzbogacaniem, ponownym przetwarzaniem czy z ciężką wodą, do tworzenia systemów przenoszenia broni jądrowej, lub prowadzenia działań związanych z innymi kwestiami, co do których Międzynarodowa Agencja Energii Atomowej (MAEA) wyraziła zaniepokojenie lub które określiła jako nieuregulowane, w tym kwestiami określonymi przez Radę Bezpieczeństwa ONZ lub Komitet Sankcji.

4. Załączniki I i II nie obejmują towarów i technologii wymienionych we Wspólnym wykazie uzbrojenia Unii Europejskiej (¹⁹) („wspólny wykaz uzbrojenia” ).

Artykuł 3

1. Wymagane jest wcześniejsze zezwolenie na sprzedaż, dostawę, przekazanie lub wywóz, bezpośrednio lub pośrednio, towarów i technologii wymienionych w załączniku III – niezależnie od tego, czy te towary i technologie pochodzą z Unii – na rzecz jakichkolwiek osób, podmiotów lub organów z Iranu lub do użytku w tym państwie.

2. We wszystkich przypadkach wywozu, które na mocy niniejszego artykułu wymagają zezwolenia, jest ono wydawane przez właściwe organy państwa członkowskiego, w którym eksporter ma siedzibę, i musi być zgodne ze szczegółowymi zasadami określonymi w art. 11 rozporządzenia (WE) nr 428/2009. Zezwolenie jest ważne w całej Unii.

3. Załącznik III obejmuje wszelkie towary i technologie, inne niż te wymienione w załącznikach I i II, które mogłyby przyczynić się do działań związanych ze wzbogacaniem, ponownym przetwarzaniem, lub z ciężką wodą, do tworzenia systemów przenoszenia broni jądrowej lub do prowadzenia działań związanych z innymi kwestiami, co do których MAEA wyraziła zaniepokojenie lub określiła je jako nieuregulowane.

4. Eksporterzy dostarczają właściwym organom wszystkich stosownych informacji wymaganych do złożenia wniosku o udzielenie zezwolenia na wywóz.

5. Właściwe organy państw nie udzielają żadnych zezwoleń na sprzedaż, dostawę, przekazywanie ani wywóz towarów lub technologii objętych zakresem załącznika III, jeżeli mają uzasadnione podstawy, by stwierdzić, że taka sprzedaż, dostawa, przekazanie lub wywóz towarów i technologii jest lub może zmierzać do wykorzystania w związku z jednym z następujących działań:

a) działania Iranu związane ze wzbogacaniem i ponownym przetwarzaniem lub z ciężką wodą;

b) tworzenie przez Iran systemów przenoszenia broni jądrowej; lub

c) prowadzenie przez Iran działań związanych z innymi kwestiami, co do których MAEA wyraziła zaniepokojenie lub określiła je jako nieuregulowane.

6. Na warunkach określonych w ust. 5 właściwe organy mogą unieważnić, zawiesić, zmienić lub cofnąć zezwolenie na wywóz, którego udzieliły.

7. W przypadku odmowy udzielenia zezwolenia lub unieważnienia, zawieszenia, znacznego ograniczenia lub cofnięcia takiego zezwolenia przez właściwy organ zgodnie z ust. 5 lub 6, dane państwo członkowskie powiadamia o tym pozostałe państwa członkowskie i Komisję oraz przekazuje im stosowne informacje na ten temat w sposób zgodny z przepisami dotyczącymi poufności takich informacji zawartymi w rozporządzeniu Rady (WE) nr 515/97 z dnia 13 marca 1997 r. w sprawie wzajemnej pomocy między organami administracyjnymi państw członkowskich i współpracy między państwami członkowskimi a Komisją w celu zapewnienia prawidłowego stosowania przepisów prawa celnego i rolnego (²⁰).

8. Zanim państwo członkowskie udzieli zezwolenia zgodnie z ust. 5 na transakcję, która jest zasadniczo identyczna z transakcją, której dotyczy ważna odmowa zezwolenia wydana przez inne państwo członkowskie lub państwa członkowskie zgodnie z ust. 6 i 7, konsultuje się najpierw z państwem członkowskim lub państwami członkowskimi, które odmówiły zezwolenia. Jeżeli w wyniku takich konsultacji odnośne państwo członkowskie postanowi wydać zezwolenie, informuje o tym pozostałe państwa członkowskie i Komisję, udzielając wszystkich stosownych informacji w celu wyjaśnienia takiej decyzji.

Artykuł 4

Zakazuje się nabywania w Iranie, przywozu lub transportu z tego państwa, bezpośrednio lub pośrednio, towarów i technologii wymienionych w załączniku I lub II, niezależnie od tego, czy pochodzą one z Iranu.

Artykuł 5

1. Zakazuje się:

a) udzielania, bezpośrednio lub pośrednio, jakimkolwiek osobom, podmiotom lub organom z Iranu lub do użytku w tym państwie, pomocy technicznej związanej z towarami i technologiami wymienionymi we wspólnym wykazie uzbrojenia lub związanej z dostarczaniem, wytwarzaniem, konserwacją i użytkowaniem towarów zawartych w tym wykazie;

b) udzielania, bezpośrednio lub pośrednio, jakimkolwiek osobom, podmiotom lub organom z Iranu lub do użytku w tym państwie, pomocy technicznej lub usług pośrednictwa związanych z towarami i technologiami wymienionymi w załączniku I lub II, lub związanych z dostarczaniem, wytwarzaniem, konserwacją i użytkowaniem towarów wymienionych w załączniku I lub II;

c) udzielania, bezpośrednio lub pośrednio, finansowania lub pomocy finansowej związanej z towarami i technologiami wymienionymi we wspólnym wykazie uzbrojenia lub w załączniku I lub II, w tym w szczególności udzielania dotacji, pożyczek i ubezpieczania kredytów eksportowych na potrzeby wszelkiej sprzedaży, dostaw, przekazywania lub wywozu takich produktów, lub na potrzeby wszelkiego udzielania związanej z tym pomocy technicznej osobom, podmiotom lub organom z Iranu lub do użytku w tym państwie.

2. Zezwolenia wydanego przez dany właściwy organ wymaga się dla zapewniania:

a) pomocy technicznej lub świadczenia usług pośrednictwa związanych z towarami i technologiami wymienionymi w załączniku III oraz dostarczaniem, wytwarzaniem, konserwacją i używaniem tych towarów i technologii, bezpośrednio lub pośrednio, jakiejkolwiek osobie, podmiotowi lub organowi z Iranu lub do użytku w tym państwie;

b) finansowania lub pomocy finansowej związanej z towarami i technologiami, o których mowa w załączniku III, w tym w szczególności dotacji, pożyczek i ubezpieczenia kredytów eksportowych na potrzeby sprzedaży, dostawy, transferu lub wywozu takich towarów, lub na potrzeby wszelkiego udzielania związanej z tym pomocy technicznej, bezpośrednio lub pośrednio, jakiejkolwiek osobie, podmiotowi lub organowi z Iranu lub do użytku w Iranie.

3. Właściwe organy nie udzielają żadnych zezwoleń na transakcje, o których mowa w ust. 2, jeżeli mają uzasadnione powody, by stwierdzić, że takie postępowanie jest lub może zmierzać do przyczynienia się do jednego z następujących działań:

a) działania Iranu związane ze wzbogacaniem i ponownym przetwarzaniem lub z ciężką wodą;

b) tworzenie przez Iran systemów przenoszenia broni jądrowej; lub

c) prowadzenie przez Iran działań związanych z innymi kwestiami, co do których MAEA wyraziła zaniepokojenie lub określiła je jako nieuregulowane.

Artykuł 6

Art. 2 ust. 1 i art. 5 ust. 1 nie mają zastosowania do:

a) bezpośredniego lub pośredniego transferu przez terytorium państw członkowskich towarów objętych zakresem części B załącznika I, jeżeli są one sprzedawane, dostarczane, przekazywane lub wywożone do Iranu, lub do użytku w tym państwie, na potrzeby reaktora lekkowodnego w Iranie, którego budowa rozpoczęła się przed grudniem 2006 r.;

b) transakcji, na które zezwolono w ramach programu współpracy technicznej MAEA; lub

c) towarów dostarczanych lub przekazywanych do Iranu lub do użytku w tym państwie w ramach zobowiązań Państw-Stron na mocy Konwencji paryskiej o zakazie prowadzenia badań, produkcji, składowania i użycia broni chemicznej oraz o zniszczeniu jej zapasów z dnia 13 stycznia 1993 r.;

d) [3] wykonywania do dnia 15 kwietnia 2013 r. umów zawartych przed dniem 22 grudnia 2012 r. dotyczących sprzedaży, dostawy, przekazywania lub wywozu towarów lub technologii określonych w części C załącznika I do niniejszego rozporządzenia lub umów dodatkowych niezbędnych do wykonania takich umów;

e) [4] wykonywania do dnia 15 kwietnia 2013 r. umów zawartych przed dniem 22 grudnia 2012 r. dotyczących świadczenia pomocy technicznej lub udzielania finansowania lub pomocy finansowej związanej z towarami i technologiami określonymi w części C załącznika I do niniejszego rozporządzenia.

W odniesieniu do lit. d), odnośne państwa członkowskie informują inne państwa członkowskie i Komisję, w terminie czterech tygodni, o zezwoleniach udzielonych zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 428/2009.

Artykuł 7

1. Bez uszczerbku dla art. 1 lit. b) rozporządzenia (UE) nr 359/2011, właściwe organy państw członkowskich mogą udzielać, na warunkach, jakie uznają za stosowne, zezwolenia na transakcję związaną z towarami i technologiami, o których mowa w art. 2 ust. 1 niniejszego rozporządzenia, lub z pomocą lub świadczeniem usług pośrednictwa, o których mowa w art. 5 ust. 1, pod warunkiem że:

a) towary i technologia, pomoc lub świadczenie usług pośrednictwa służą do celów związanych z żywnością lub rolnictwem, medycznych lub innych celów humanitarnych; oraz

b) w przypadkach gdy transakcje dotyczą towarów lub technologii zawartych w wykazach Grupy Dostawców Jądrowych oraz Reżimu Kontrolnego Technologii Rakietowych, a Komitet Sankcji stwierdził uprzednio, na podstawie analizy każdego indywidualnego przypadku, że dana transakcja z pewnością nie przyczyniłaby się do opracowania technologii wspierających podejmowanie przez Iran działań stwarzających zagrożenie rozprzestrzeniania broni jądrowej lub tworzenia systemów przenoszenia broni jądrowej.

2. Dane państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie i Komisję, w terminie czterech tygodni, o zezwoleniach udzielonych na mocy niniejszego artykułu.

Artykuł 8

[5] 1. Zakazuje się sprzedaży, dostarczania, przekazywania lub wywozu sprzętu lub technologii wyszczególnionych w załącznikach VI i VIA, bezpośrednio lub pośrednio, na rzecz osób, podmiotów lub organów, z Iranu albo do użytku w tym państwie.

2. W załącznikach VI i VIA wyszczególniono kluczowy sprzęt i technologię wykorzystywane w następujących kluczowych sektorach przemysłu naftowo-gazowego w Iranie:

a) poszukiwanie ropy naftowej i gazu ziemnego;

b) produkcja ropy naftowej i gazu ziemnego;

c) rafinacja;

d) skraplanie gazu ziemnego.

3. W załącznikach VI i VIA wyszczególniono kluczowy sprzęt i technologię wykorzystywane w przemyśle petrochemicznym w Iranie.

4. W załącznikach VI i VIA nie zamieszcza się pozycji zawartych we wspólnym wykazie uzbrojenia lub w załączniku I, II lub III.

Artykuł 9

[6] Zakazuje się:

a) świadczenia, bezpośrednio lub pośrednio, na rzecz jakichkolwiek osób, podmiotów lub organów, z Iranu lub do użytku w tym państwie, pomocy technicznej lub usług pośrednictwa związanych z kluczowym sprzętem i technologiami wymienionymi w załączniku VI i VIA lub związanych z dostarczaniem, wytwarzaniem, konserwacją i użytkowaniem towarów wymienionych w załączniku VI i VIA;

b) zapewniania, bezpośrednio lub pośrednio, finansowania lub pomocy finansowej związanych z kluczowym sprzętem i technologiami wymienionymi w załączniku VI i VIA, na rzecz jakichkolwiek osób, podmiotów lub organów, z Iranu lub do użytku w tym państwie.

Artykuł 10

[7] 1. Zakazy ustanowione w art. 8 i 9 nie mają zastosowania do:

a) wykonywania do dnia 15 kwietnia 2013 r. transakcji wymaganych przez umowę handlową dotyczącą kluczowego sprzętu lub technologii wykorzystywanych do poszukiwania ropy naftowej i gazu ziemnego, produkcji ropy naftowej i gazu ziemnego, rafinacji lub skraplania gazu ziemnego wymienionych w załączniku VI zawartą przed dniem 27 października 2010 r., lub umów powiązanych niezbędnych do wykonania takich umów, lub przez umowę bądź porozumienie zawarte przed dniem 26 lipca 2010 r. i dotyczące inwestycji w Iranie dokonanych przed dniem 26 lipca 2010 r., ani nie uniemożliwiają one wypełnienia zobowiązań, które z nich wynikają;

b) wykonywania do dnia 15 kwietnia 2013 r. transakcji wymaganych przez umowę handlową dotyczącą kluczowego sprzętu lub technologii dla przemysłu petrochemicznego wymienionych w załączniku VI zawartą przed dniem 24 marca 2012 r., lub przez umowy powiązane niezbędne do wykonania takich umów, lub przez umowę bądź porozumienie zawarte przed dniem 23 stycznia 2012 r. i dotyczące inwestycji w Iranie dokonanych przed dniem 23 stycznia 2012 r., ani nie uniemożliwiają one wypełnienia zobowiązań, które z nich wynikają;

c) wykonywania do dnia 15 kwietnia 2013 r. transakcji wymaganych przez umowę handlową dotyczącą kluczowego sprzętu lub technologii wykorzystywanych do poszukiwania ropy naftowej i gazu ziemnego, produkcji ropy naftowej i gazu ziemnego, rafinacji, skraplania gazu ziemnego oraz dla przemysłu petrochemicznego wymienionych w załączniku VIA zawartej przed dniem 16 października 2012 r. i dotyczące inwestycji w Iranie dotyczących poszukiwania ropy naftowej i gazu ziemnego, produkcji ropy naftowej i gazu ziemnego, rafinacji, skraplania gazu ziemnego dokonanych przed 26 lipca 2010 r. lub dotyczące inwestycji w Iranie w przemyśle petrochemicznym dokonanych przed dniem 23 stycznia 2012 r., ani nie uniemożliwiają one wypełnienia zobowiązań, które z nich wynikają; lub

d) przepisów dotyczących pomocy technicznej przeznaczonych jedynie do instalacji sprzętu lub technologii dostarczonego zgodnie z lit. a), b) i c),

pod warunkiem że osoba fizyczna lub prawna, podmiot lub organ zamierzające zawrzeć takie transakcje lub udzielić pomocy w związku z takimi transakcjami, z wyprzedzeniem co najmniej 20 dni roboczych powiadomiły o tej transakcji lub pomocy właściwe organy państwa członkowskiego, w którym mają siedzibę.

2. Zakazy w art. 8 i 9 pozostają bez uszczerbku dla wykonywania zobowiązań wynikających z umów, o których mowa w art. 12 ust. 1 lit. b) oraz art. 14 ust. 1 lit. b), o ile zobowiązania te wynikają z umów o świadczenie usług lub umów powiązanych niezbędnych do ich wykonania i o ile odpowiednie organy zezwoliły wcześniej na wykonanie tych zobowiązań oraz poinformowały inne odnośne państwa członkowskie i Komisję o swoim zamiarze udzielenia zezwolenia.

Artykuł 10a

[8] 1. Zakazuje się sprzedaży, dostarczania, przekazywania lub wywozu kluczowego sprzętu morskiego lub technologii wyszczególnionych w załączniku VIB, bezpośrednio lub pośrednio, na rzecz osób, podmiotów lub organów, z Iranu albo do użytku w tym państwie.

2. Załącznik VIB obejmuje kluczowy sprzęt morski i technologię dla budownictwa okrętowego, konserwacji lub naprawy statków, w tym sprzęt i technologię wykorzystywane do budowy zbiornikowców.

Artykuł 10b

[9] 1. Zakazuje się:

a) świadczenia, bezpośrednio lub pośrednio, na rzecz osób, podmiotów lub organów, z Iranu, albo do użytku w tym państwie, pomocy technicznej lub usług pośrednictwa związanych z kluczowym sprzętem i technologiami wymienionymi w załączniku VIB lub związanych z dostarczaniem, wytwarzaniem, konserwacją i użytkowaniem towarów wymienionych w załączniku VIB;

b) udzielania, bezpośrednio lub pośrednio, finansowania lub pomocy finansowej związanych z kluczowym sprzętem i technologiami wymienionymi w załączniku VIB, na rzecz osób, podmiotów lub organów, z Iranu albo do użytku w tym państwie.

Artykuł 10c

[10] 1. Zakazy ustanowione w art. 10a i 10b pozostają bez uszczerbku dla dostawy kluczowego sprzętu morskiego i technologii na rzecz statku, który nie jest własnością osób, podmiotów lub organów z Iranu ani nie jest przez nie kontrolowany i który musiał zawinąć do portu w Iranie lub wpłynąć na wody terytorialne Iranu z powodu siły wyższej.

2. Zakazy ustanowione w art. 10a i 10b pozostają bez uszczerbku dla wykonywania do dnia 15 lutego 2013 r. umów zawartych przed dniem 22 grudnia 2012 r. lub umów dodatkowych niezbędnych do realizacji takich umów.

Artykuł 10d

[11] 1. Zakazuje się sprzedaży, dostarczania, przekazywania lub wywozu oprogramowania wymienionego w załączniku VIIA, bezpośrednio lub pośrednio, na rzecz osób, podmiotów lub organów, z Iranu albo do użytku w tym państwie;

2. Załącznik VIIA obejmuje oprogramowanie do integracji procesów przemysłowych mające znaczenie dla branż kontrolowanych pośrednio lub bezpośrednio przez Korpus Strażników Rewolucji Islamskiej lub mającego znaczenie dla irańskiego programu jądrowego, wojskowego i dotyczącego pocisków balistycznych.

Artykuł 10e

[12] 1. Zakazuje się:

a) świadczenia, bezpośrednio lub pośrednio, na rzecz jakichkolwiek osób, podmiotów lub organów, z Iranu lub do użytku w tym państwie, pomocy technicznej lub usług pośrednictwa związanych z oprogramowaniem wymienionym w załączniku VIIA lub związanych z dostarczaniem, wytwarzaniem, konserwacją i użytkowaniem towarów wymienionych w załączniku VIIA;

b) udzielania, bezpośrednio lub pośrednio, finansowania lub pomocy finansowej związanych z oprogramowaniem wymienionym w załączniku VIIA, na rzecz osób, podmiotów lub organów z Iranu albo do użytku w tym państwie.

Artykuł 10f

[13] 1. Zakazy ustanowione w art. 10d i 10e pozostają bez uszczerbku dla wykonywania do dnia 15 stycznia 2013 r. umów zawartych przed dniem 22 grudnia 2012 r. lub umów powiązanych niezbędnych do realizacji takich umów.

Artykuł 11

1. Zakazuje się:

a) przywozu ropy naftowej lub produktów naftowych do Unii, jeśli:

(i) pochodzą one z Iranu; lub

(ii) zostały wywiezione z Iranu;

b) zakupu ropy naftowej lub produktów naftowych znajdujących się w Iranie lub z niego pochodzących;

c) transportu ropy naftowej lub produktów naftowych, jeśli pochodzą one z Iranu lub są wywożone z Iranu do jakiegokolwiek innego państwa; oraz

d) udzielania, bezpośrednio lub pośrednio, finansowania lub pomocy finansowej, w tym pochodnych instrumentów finansowych, a także ubezpieczenia i reasekuracji związanych z przywozem, zakupem lub transportem ropy naftowej i produktów naftowych pochodzących z Iranu lub które zostały przywiezione z Iranu.

2. Ropa naftowa i produkty naftowe oznaczają produkty wymienione w załączniku IV.

Artykuł 12

1. [14] Zakazy ustanowione w art. 11 nie mają zastosowania do:

a) wykonania, do dnia 1 lipca 2012 r., umów handlowych zawartych przed dniem 23 stycznia 2012 r., lub umów dodatkowych niezbędnych do wykonania tych umów;

b) wykonania umów zawartych przed dniem 23 stycznia 2012 r., lub umów dodatkowych niezbędnych do wykonania tych umów, w przypadku gdy umowa taka w sposób szczególny przewiduje, że dostawa irańskiej ropy naftowej i produktów naftowych lub dochody z ich dostawy są przeznaczone na zwrot należnych kwot osobom, podmiotom lub organom podlegającym jurysdykcji państw członkowskich;

c) ropy naftowej lub produktów naftowych wywiezionych z Iranu przed dniem 23 stycznia 2012 r. lub, w przypadku gdy wywozu dokonano na mocy lit. a), w dniu lub przed dniem 1 lipca 2012 r., lub w przypadku gdy wywozu dokonano na mocy lit. b);

d) zakupu paliwa bunkrowego produkowanego i dostarczanego przez kraje trzecie inne niż Iran, przeznaczonego do napędzania silników statków;

e) zakupu paliwa bunkrowego do napędzania silników statków, które przymusowo wpłynęły do portu w Iranie lub na irańskie wody terytorialne, pod wpływem siły wyższej;

pod warunkiem że osoba, podmiot lub organ zamierzające wykonać umowę, o której mowa w lit. a), b) i c) powiadomiły, z wyprzedzeniem co najmniej 20 dni roboczych, o tej działalności lub transakcji właściwy organ państwa członkowskiego, w którym mają siedzibę.

2. Zakaz ustanowiony w art. 11 ust. 1 lit. b) nie ma zastosowania, do dnia 1 lipca 2012 r., bezpośrednio lub pośrednio, do ubezpieczania od odpowiedzialności cywilnej i ubezpieczania od odpowiedzialności za szkody wyrządzone w środowisku oraz reasekuracji.

Artykuł 13

1. Zakazuje się:

a) przywozu produktów petrochemicznych do Unii jeśli:

(i) pochodzą one z Iranu; lub

(ii) zostały wywiezione z Iranu;

b) zakupu produktów petrochemicznych, które znajdują się w Iranie lub które pochodzą z Iranu;

c) transportu produktów petrochemicznych jeśli pochodzą one z Iranu lub są wywożone z Iranu do jakiegokolwiek innego kraju; oraz

d) udzielania, bezpośrednio lub pośrednio, finansowania lub pomocy finansowej, w tym pochodnych instrumentów finansowych, a także ubezpieczenia i reasekuracji związanych z przywozem, zakupem lub transportem produktów petrochemicznych pochodzących z Iranu lub które zostały przywiezione z Iranu.

2. „Produkty petrochemiczne” oznaczają produkty wymienione w załączniku V.

Artykuł 14

1. Zakazy ustanowione w art. 13 nie mają zastosowania do:

a) wykonania, do dnia 1 maja 2012 r., umów handlowych zawartych przed dniem 23 stycznia 2012 r., lub umów dodatkowych niezbędnych do wykonania tych umów;

b) wykonania umów zawartych przed dniem 23 stycznia 2012 r., lub umów dodatkowych, w tym umów dotyczących transportu lub ubezpieczenia, niezbędnych do wykonania tych umów, w przypadku gdy umowa w sposób szczególny przewiduje, że dostawa irańskich produktów petrochemicznych lub dochody z ich dostawy są przeznaczone na zwrot należnych kwot osobom, podmiotom lub organom podlegającym jurysdykcji państw członkowskich;

c) [15] przywozu, zakupu i transportu produktów petrochemicznych wywiezionych z Iranu przed dniem 23 stycznia 2012 r., lub w przypadku gdy wywozu dokonano na mocy lit. a), w dniu lub przed dniem 1 maja 2012 r., lub w przypadku gdy wywozu dokonano na mocy lit. b),

pod warunkiem że osoba, podmiot lub organ zamierzające wykonać umowę powiadomiły, z wyprzedzeniem co najmniej 20 dni roboczych, o tej działalności lub transakcji właściwy organ państwa członkowskiego, w którym mają siedzibę.

2. Zakaz ustanowiony w art. 13 ust. 1 lit. d) nie ma zastosowania, do dnia 1 maja 2012 r., bezpośrednio lub pośrednio, do ubezpieczania od odpowiedzialności cywilnej i ubezpieczania od odpowiedzialności za szkody wyrządzone w środowisku oraz reasekuracji.

Artykuł 14a

[16] 1. Zakazuje się:

a) zakupu, transportu lub przywozu do Unii gazu ziemnego, który pochodzi z Iranu lub który został wywieziony z Iranu;

b) wymiany gazu ziemnego, jeśli pochodzi z Iranu lub został wywieziony z Iranu;

c) świadczenia, bezpośrednio lub pośrednio, usług pośrednictwa, i udzielania, bezpośrednio lub pośrednio, finansowania lub pomocy finansowej, w tym pochodnych instrumentów finansowych, a także ubezpieczenia i reasekuracji oraz usług pośrednictwa związanych z ubezpieczeniem i reasekuracją, związanych z działalnością określoną w lit. a) lub b).

2. Zakazy ustanowione w ust. 1 nie mają zastosowania do:

a) sytuacji, gdy gaz ziemny został wywieziony z państwa innego niż Iran, jeśli wywieziony gaz został połączony z gazem pochodzącym z Iranu w ramach infrastruktury państwa innego niż Iran;

b) zakupu gazu ziemnego w Iranie przez obywateli państw członkowskich do celów cywilnych, włączając do ogrzewania mieszkań lub używania siły lub do utrzymywania misji dyplomatycznych; lub

c) wykonywania umów o dostawy gazu ziemnego pochodzącego z państwa innego niż Iran do Unii.

3. Do celów niniejszego rozporządzenia „gaz ziemny” oznacza produkty wymienione w załączniku IVA.

4. Do celów ust. 1, „wymiana” oznacza wymianę strumieni gazu ziemnego różnego pochodzenia.

Artykuł 15

1. Zakazuje się:

a) sprzedaży, dostawy, przekazywania lub wywozu, bezpośrednio lub pośrednio, złota, metali szlachetnych i diamentów wymienionych w załączniku VII, niezależnie od tego czy pochodzą one z Unii, na rzecz rządu Iranu, jego organów publicznych, przedsiębiorstw i agencji, jakichkolwiek osób, podmiotów lub organów działających w ich imieniu lub na ich polecenie, lub jakichkolwiek podmiotów bądź organów będących ich własnością lub przez nich kontrolowanych;

b) zakupu, przywozu lub transportu, bezpośrednio lub pośrednio, złota, metali szlachetnych i diamentów wymienionych w załączniku VII, niezależnie od tego czy dany produkt pochodzi z Iranu, od rządu Iranu, jego organów publicznych, przedsiębiorstw i agencji oraz jakichkolwiek osób, podmiotów lub organów działających w ich imieniu lub na ich polecenie, lub jakichkolwiek podmiotów bądź organów będących ich własnością lub przez nich kontrolowanych; oraz

c) udzielania, bezpośrednio lub pośrednio, pomocy technicznej lub usług pośrednictwa, finansowania lub pomocy finansowej, związanych z towarami, o których mowa w lit. a) i b) na rzecz rządu Iranu, jego organów publicznych, przedsiębiorstw i agencji oraz jakichkolwiek osób, podmiotów lub organów działających w ich imieniu lub na ich polecenie, lub jakichkolwiek podmiotów bądź organów będących ich własnością lub przez nich kontrolowanych.

2. Załącznik VII obejmuje złoto, metale szlachetne i diamenty podlegające zakazom, o których mowa w ust. 1.

Artykuł 15a

[17] 1. Zabrania się sprzedaży, dostarczania, przekazywania lub wywozu grafitu i surowych lub częściowo wykończonych metali wyszczególnionych w załączniku VIIB, bezpośrednio lub pośrednio, na rzecz osób, podmiotów lub organów, z Iranu albo do użytku w tym państwie.

2. Załącznik VIIB obejmuje grafit oraz surowe lub częściowo wykończone metale, takie jak aluminium i stal, które mają znaczenie dla branż kontrolowanych pośrednio lub bezpośrednio przez Korpus Strażników Rewolucji Islamskiej lub mają znaczenie dla irańskiego programu jądrowego, wojskowego oraz dotyczącego pocisków balistycznych.

3. Zakaz ustanowiony w ust. 1 nie ma zastosowania do towarów wymienionych w załącznikach I, II i III.

Artykuł 15b

[18] 1. Zakazuje się:

a) świadczenia, bezpośrednio lub pośrednio, na rzecz jakichkolwiek osób, podmiotów lub organów, z Iranu lub do użytku w tym państwie, pomocy technicznej lub usług pośrednictwa związanych z towarami wymienionymi w załączniku VIIB lub związanych z dostarczaniem, wytwarzaniem, konserwacją i użytkowaniem towarów wymienionych w załączniku VIIB;

b) udzielania, bezpośrednio lub pośrednio, finansowania lub pomocy finansowej związanych z towarami wyszczególnionymi w załączniku VIIB, na rzecz osób, podmiotów lub organów, z Iranu albo do użytku w tym państwie.

2. Zakazy ustanowione w ust. 1 nie mają zastosowania w odniesieniu do towarów wymienionych w załącznikach I, II i III.

Artykuł 15c

[19] Zakazy ustanowione w art. 15a pozostają bez uszczerbku dla wykonywania do dnia 15 kwietnia 2013 r. umów zawartych przed dniem 22 grudnia 2012 r. lub umów dodatkowych niezbędnych do realizacji takich umów.

Artykuł 16

Zakazuje się sprzedaży, dostawy, przekazywania lub wywozu, bezpośrednio lub pośrednio, nowo wydrukowanych lub niewprowadzonych do obiegu irańskich banknotów i wybitego bilonu Bankowi Centralnemu Iranu lub na jego rzecz.

ROZDZIAŁ III

OGRANICZENIA W FINANSOWANIU NIEKTÓRYCH PRZEDSIĘBIORSTW

Artykuł 17

1. Zakazuje się:

a) udzielania jakichkolwiek pożyczek lub kredytów osobom, podmiotom lub organom z Iranu, o których mowa w ust. 2;

b) nabywania udziałów lub zwiększenia posiadanych udziałów w jakiejkolwiek osobie, podmiocie lub organie z Iranu, o których mowa w ust. 2;

c) tworzenia jakichkolwiek spółek joint venture z jakąkolwiek osobą, podmiotem lub organem z Iranu, o których mowa w ust. 2;

2. Zakaz ustanowiony w ust. 1 ma zastosowanie do wszelkich osób, podmiotów lub organów z Iranu uczestniczących:

a) w wytwarzaniu towarów lub technologii wymienionych we wspólnym wykazie uzbrojenia lub w załącznikach I lub II;

b) w poszukiwaniu lub produkcji ropy naftowej i gazu ziemnego, rafinacji paliw lub skraplaniu gazu ziemnego; lub

c) w przemyśle petrochemicznym.

3. Wyłącznie na użytek ust. 2 lit. b) i c) stosuje się następujące definicje:

a) „poszukiwanie ropy naftowej i gazu ziemnego” obejmuje badanie i poszukiwanie zasobów ropy naftowej i gazu ziemnego oraz gospodarowanie tymi zasobami, jak również świadczenie usług geologicznych w odniesieniu do takich zasobów;

b) „produkcja ropy naftowej i gazu ziemnego” obejmuje usługi hurtowego przesyłu gazu w celu jego tranzytu lub dostawy do bezpośrednio połączonych sieci;

c) „rafinacja” oznacza przetwarzanie, obróbkę lub przygotowanie paliwa do ostatecznej sprzedaży;

d) „przemysł petrochemiczny” oznacza instalacji produkcyjnych do wytwarzania produktów w załączniku V.

4. Zakazuje się nawiązywania współpracy z osobami, podmiotami lub organami z Iranu uczestniczącymi w przesyle gazu ziemnego, o czym mowa w ust. 3 lit. b).

5. Na użytek ust. 4 „współpraca” oznacza:

a) wspólne ponoszenie kosztów inwestycji w ramach zintegrowanego lub zorganizowanego łańcucha dostaw w celu otrzymywania lub dostawy gazu ziemnego bezpośrednio z terytorium Iranu lub z przeznaczeniem na terytorium tego państwa; oraz

b) bezpośrednią współpracę do celów dokonywania inwestycji w urządzenia lub obiekty związane ze skroplonym gazem ziemnym znajdujące się na terytorium Iranu lub inwestycji w urządzenia lub obiekty związane ze skroplonym gazem ziemnym bezpośrednio połączone ze tymi urządzeniami lub obiektami.

Artykuł 18

1. Inwestycje poprzez transakcje, o których mowa w art. 17 ust. 1, w osoby, podmioty lub organy z Iranu uczestniczące w wytwarzaniu towarów lub technologii wymienionych w załączniku III wymagają zezwolenia danego właściwego organu.

2. Właściwe organy nie udzielają żadnych zezwoleń na transakcje, o których mowa w ust. 1, jeżeli mają uzasadnione powody, by stwierdzić, że takie postępowanie przyczyniłoby się do któregokolwiek z następujących działań:

a) działania Iranu związane ze wzbogacaniem i ponownym przetwarzaniem lub z ciężką wodą;

b) tworzenie przez Iran systemów przenoszenia broni jądrowej; lub

c) prowadzenie przez Iran działań związanych z innymi kwestiami, co do których MAEA wyraziła zaniepokojenie lub określiła je jako nieuregulowane.

Artykuł 19

1. Na zasadzie odstępstwa od art. 17 ust. 2 lit. a) właściwe organy mogą udzielić, na warunkach jakie uznają za właściwe, zezwolenia na inwestycje poprzez transakcje, o których mowa w art. 17 ust. 1, jeżeli spełniono następujące warunki:

a) inwestycje dotyczą środków spożywczych, opieki medycznej, sprzętu medycznego lub innych celów humanitarnych; oraz

b) w przypadkach gdy inwestuje się w osoby, podmioty lub organy z Iranu uczestniczące w wytwarzaniu towarów lub technologii zawartych w wykazach Grupy Dostawców Jądrowych oraz Reżimu Kontrolnego Technologii Rakietowych, a Komitet Sankcji ustalił uprzednio, na podstawie analizy każdego indywidualnego przypadku, że dana transakcja z pewnością nie przyczyniłaby się do opracowania technologii sprzyjających działaniom stwarzających zagrożenie rozprzestrzeniania broni jądrowej przez Iran, ani do tworzenia systemów przenoszenia broni jądrowej.

2. Dane państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie i Komisję, w terminie czterech tygodni, o zezwoleniach udzielonych na mocy niniejszego artykułu.

Artykuł 20

Art. 17 ust. 2 lit. b) nie stosuje się do udzielania pożyczki lub kredytu ani do nabywania lub zwiększania udziałów, jeżeli spełniono następujące warunki:

a) transakcji wymaga umowa lub porozumienie zawarte przed dniem 26 lipca 2010 r.; oraz

b) właściwy organ został poinformowany z wyprzedzeniem co najmniej 20 dni roboczych o tej umowie lub o tym porozumieniu.

Artykuł 21

Art. 17 ust. 2 lit. c) nie stosuje się do udzielania pożyczki lub kredytu ani do nabywania lub zwiększania udziałów, jeżeli spełniono następujące warunki:

a) transakcji wymaga umowa lub porozumienie zawarte przed dniem 23 stycznia 2012 r.; oraz

b) właściwy organ został poinformowany z wyprzedzeniem co najmniej 20 dni roboczych o tej umowie lub o tym porozumieniu.

Artykuł 22

Zakazuje się akceptowania lub zatwierdzania – poprzez zawarcie umowy lub w jakikolwiek inny sposób – udzielania jakichkolwiek pożyczek lub kredytów, lub nabywania lub zwiększania udziałów, lub tworzenia spółek joint venture przez jedną lub większą liczbę osób, podmiotów lub organów z Iranu, w przedsiębiorstwie uczestniczącym w którymkolwiek z następujących rodzajów działalności:

a) wydobywanie uranu;

b) wzbogacanie i przetwarzanie uranu;

c) wytwarzanie towarów lub technologii zawartych w wykazach Grupy Dostawców Jądrowych lub Reżimu Kontrolnego Technologii Rakietowych.

ROZDZIAŁ IV

ZAMROŻENIE ŚRODKÓW FINANSOWYCH I ZASOBÓW GOSPODARCZYCH

Artykuł 23

1. Zamraża się wszystkie środki finansowe i zasoby gospodarcze należące do, będące własnością, pozostające w posiadaniu lub pod kontrolą osób, podmiotów i organów wymienionych w załączniku VIII. Załącznik VIII obejmuje osoby, podmioty i organy wskazane przez Radę Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych lub przez Komitet Sankcji zgodnie z pkt 12 rezolucji RB ONZ nr 1737 (2006), pkt 7 rezolucji RB ONZ nr 1803 (2008) lub pkt 11, 12 lub 19 rezolucji RB ONZ nr 1929 (2010).

2. Zamraża się wszystkie środki finansowe i zasoby gospodarcze należące do, będące własnością, pozostające w posiadaniu lub pod kontrolą osób, podmiotów i organów wymienionych w załączniku IX. Załącznik IX obejmuje osoby fizyczne i prawne, podmioty i organy, które zgodnie z art. 20 ust. 1 lit. b) i c) decyzji Rady 2010/413/WPZiB zostały określone jako:

a) zaangażowane w działania, bezpośrednio związane z działaniami lub wspierające działania Iranu stwarzające zagrożenie rozprzestrzeniania broni jądrowej lub tworzenie systemów przenoszenia broni jądrowej przez Iran, w tym przez zaangażowanie w dostarczanie zakazanych towarów i technologii, lub jako podmioty będące własnością lub pod kontrolą takich osób, podmiotów lub organów, w tym w sposób nielegalny, lub działające w ich imieniu lub na ich polecenie;

b) osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy, które wspierały wymienione osoby, podmioty lub organy w obejściu lub naruszeniu przepisów niniejszego rozporządzenia, decyzji Rady 2010/413/WPZiB lub rezolucji RB ONZ nr 1737 (2006), rezolucji RB ONZ nr 1747 (2007), rezolucji RB ONZ nr 1803 (2008) i rezolucji RB ONZ nr 1929 (2010);

c) [20] członkowie Korpusu Strażników Rewolucji Islamskiej lub osoby prawne, podmioty lub organy będące w posiadaniu lub pod kontrolą Korpusu Strażników Rewolucji Islamskiej albo jednego lub większej liczby jego członków lub osoby fizyczne lub prawne działające w ich imieniu lub zapewniające im ubezpieczenie lub inne podstawowe usługi;

d) [21] inne osoby, podmioty lub organy udzielające wsparcia, takiego jak wsparcie materialne, logistyczne lub finansowe, rządowi Iranu oraz podmiotom będącym ich własnością lub przez nie kontrolowanym, lub osobom i podmiotom z nimi związanym;

e) osoby prawne, podmioty lub organy będące własnością lub pod kontrolą Linii Żeglugowych Islamskiej Republiki Iranu (IRISL) lub osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy działające w ich imieniu.

Zgodnie z obowiązkiem zamrożenia środków finansowych i zasobów gospodarczych IRISL oraz wskazanych podmiotów będących własnością lub pod kontrolą IRISL, zakazuje się załadunku towarów na statki będące własnością IRISL lub takich wskazanych podmiotów lub czarterowane przez IRISL lub takie wskazane podmioty, oraz wyładunek towarów z takich statków w portach państw członkowskich.

Z obowiązku zamrożenia środków finansowych i zasobów gospodarczych IRISL oraz wskazanych podmiotów będących własnością lub pod kontrolą IRISL nie wynika wymóg zajęcia lub zatrzymania statków będących własnością takich podmiotów, ani transportowanego przez nie ładunku, w zakresie w jakim towary te należą do osób trzecich, ani też wymóg zatrzymania zatrudnionej przez te podmioty załogi.

3. Nie udostępnia się, bezpośrednio ani pośrednio, żadnych środków finansowych ani zasobów gospodarczych osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom ani organom wymienionym w załącznikach VIII i IX, ani nie udostępnia się takich środków finansowych ani zasobów gospodarczych na rzecz takich osób, podmiotów czy organów.

4. [22] Bez uszczerbku dla odstępstw przewidzianych w art. 24, 25, 26, 27, 28, 28a lub 29 zabrania się świadczenia specjalistycznych usług w zakresie komunikatów finansowych, wykorzystywanych do wymiany danych finansowych, na rzecz osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów wymienionych w załącznikach VIII i IX.

5. Załączniki VIII i IX zawierają powody umieszczenia wymienionych osób, podmiotów i organów w wykazie, przedstawione przez Radę Bezpieczeństwa lub Komitet Sankcji.

6. Załączniki VIII i IX zawierają również, w miarę dostępności, informacje niezbędne do zidentyfikowania odnośnych osób fizycznych lub prawnych, podmiotów i organów, przedstawione przez Radę Bezpieczeństwa lub Komitet Sankcji. W odniesieniu do osób fizycznych, takie informacje mogą zawierać imiona i nazwiska, w tym pseudonimy, datę i miejsce urodzenia, obywatelstwo, numery paszportów i dokumentów tożsamości, płeć, adres, jeśli jest znany, a także funkcję lub zawód. W odniesieniu do osób prawnych, podmiotów i organów, takie informacje mogą zawierać nazwy, miejsce i datę rejestracji, numer rejestracji i miejsce prowadzenia działalności. W odniesieniu do linii lotniczych i przedsiębiorstw żeglugowych, załączniki VIII i IX zawierają również, w miarę dostępności, informacje niezbędne do zidentyfikowania każdego statku lub statku powietrznego należącego do wymienionego przedsiębiorstwa, takie jak oryginalny numer rejestracji lub nazwa. Załączniki VIII i IX zawierają także datę wskazania.

Artykuł 24

Na zasadzie odstępstwa od art. 23, właściwe organy mogą zezwolić na uwolnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych, jeżeli spełnione są następujące warunki:

a) środki finansowe lub zasoby gospodarcze są przedmiotem zajęcia sądowego, administracyjnego lub arbitrażowego ustanowionego przed dniem, w którym osoba, podmiot lub organ, o których mowa w art. 23, zostały wskazane przez Komitet Sankcji, Radę Bezpieczeństwa lub przez Radę, lub przedmiotem orzeczenia sądowego, administracyjnego lub arbitrażowego wydanego przed tym dniem;

b) środki finansowe lub zasoby gospodarcze zostaną wykorzystane wyłącznie w celu zaspokojenia roszczeń, na poczet których zostały zabezpieczone, lub roszczeń uznanych za zasadne w takim orzeczeniu, w granicach określonych przez mające zastosowanie przepisy ustawowe i wykonawcze regulujące prawa osób zgłaszających takie roszczenia;

c) decyzja o zajęciu lub orzeczenie nie zostały wydane na korzyść osoby, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku VIII lub IX;

d) uznanie zajęcia lub orzeczenia nie jest sprzeczne z porządkiem publicznym danego państwa członkowskiego; oraz

e) w przypadkach gdy zastosowanie ma art. 23 ust. 1, dane państwo członkowskie powiadomiło Komitet Sankcji o zajęciu lub orzeczeniu.

Artykuł 25

Na zasadzie odstępstwa od art. 23 i pod warunkiem, że płatność dokonywana przez osobę, podmiot lub organ wymienione w załączniku VIII lub IX jest należna na mocy umowy lub porozumienia zawartych przez daną osobę, podmiot lub organ lub zobowiązania powstałego na ich rzecz, zanim ta osoba, podmiot czy organ zostały wskazane przez Komitet Sankcji, Radę Bezpieczeństwa lub przez Radę, właściwe organy mogą zezwolić, na warunkach jakie uznają za stosowne, na uwolnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych, jeżeli spełnione są następujące warunki:

a) dany właściwy organ ustalił, że:

(i) środki finansowe lub zasoby gospodarcze zostaną wykorzystane do dokonania płatności przez osobę, podmiot lub organ wymienione w załączniku VIII lub IX;

(ii) [23] płatność nie będzie finansować działalności zakazanej na mocy niniejszego rozporządzenia. Jeżeli płatność stanowi wynagrodzenie za dokonaną już działalność handlową oraz odpowiednie organy innego państwa członkowskiego potwierdziły wcześniej, że działalność ta nie była zakazana w momencie jej dokonywania, uznaje się, prima facie, że płatność ta nie będzie się przyczyniała do zakazanej działalności; oraz

(iii) dokonanie płatności nie narusza art. 23 ust. 3; oraz

b) w przypadkach gdy zastosowanie ma art. 23 ust. 1, dane państwo członkowskie powiadomiło Komitet Sankcji o tym ustaleniu i o swoim zamiarze udzielenia zezwolenia, a Komitet Sankcji w ciągu dziesięciu dni roboczych od dnia powiadomienia nie wyraził sprzeciwu.

Artykuł 26

1. Na zasadzie odstępstwa od art. 23 właściwe organy mogą zezwolić, na warunkach jakie uznają za stosowne, na uwolnienie lub udostępnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych, jeżeli spełnione są następujące warunki:

a) [24] dany właściwy organ ustalił, że środki finansowe lub zasoby gospodarcze są:

(i) niezbędne do zaspokojenia podstawowych potrzeb osób wymienionych w załączniku VIII lub IX oraz pozostających na ich utrzymaniu członków rodziny, w tym do opłacenia artykułów spożywczych, czynszu lub kredytu hipotecznego, lekarstw i kosztów leczenia, podatków, składek na ubezpieczenie i opłat za usługi użyteczności publicznej;

(ii) przeznaczone wyłącznie na pokrycie uzasadnionych honorariów i zwrot wydatków związanych ze świadczeniem usług prawniczych;

(iii) przeznaczone wyłącznie na pokrycie kosztów opłat lub usług związanych ze zwykłym przechowywaniem lub utrzymywaniem zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych; lub

(iv) przeznaczone wyłącznie na pokrycie kosztów należnych w związku z wyrejestrowaniem statku oraz

b) w przypadku gdy zezwolenie dotyczy osoby, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku VIII, dane państwo członkowskie powiadomiło Komitet Sankcji o ustaleniu, o którym mowa w lit. a) i o swoim zamiarze udzielenia zezwolenia, a Komitet Sankcji w ciągu pięciu dni roboczych od dnia powiadomienia nie wyraził sprzeciwu.

2. Na zasadzie odstępstwa od art. 23, właściwe organy mogą zezwolić na uwolnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych lub na udostępnienie niektórych środków finansowych lub zasobów gospodarczych po ustaleniu, że są one niezbędne do pokrycia nadzwyczajnych wydatków lub zapłaty za towary lub ich przekazanie, nabywane na potrzeby reaktora lekkowodnego w Iranie, którego budowa rozpoczęła się przed grudniem 2006 r., lub za jakiekolwiek towary do celów, o których mowa w art. 6 lit. b) i c), pod warunkiem że, w przypadku gdy zezwolenie dotyczy osoby, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku VIII, dane państwo członkowskie powiadomiło o takim ustaleniu Komitet Sankcji, a Komitet Sankcji je zatwierdził.

Artykuł 27

Na zasadzie odstępstwa od art. 23 ust. 2 i 3, właściwe organy mogą zezwolić, na warunkach jakie uznają za stosowne, na uwolnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych lub na udostępnienie niektórych środków finansowych lub zasobów gospodarczych po ustaleniu, że są one niezbędne dla oficjalnych celów misji dyplomatycznych lub konsularnych lub organizacji międzynarodowych korzystających z immunitetów zgodnie z międzynarodowym prawem.

Artykuł 28

[25] Na zasadzie odstępstwa od art. 23 ust. 2 właściwe organy mogą również zezwolić, na warunkach jakie uznają za stosowne, na:

a) uwolnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych Centralnego Banku Iranu po ustaleniu, że środki finansowe lub zasoby gospodarcze są niezbędne w celu zapewnienia instytucjom kredytowym lub finansowym płynności środków na finansowanie działalności handlowej, lub na obsługę pożyczki handlowej; lub

b) uwolnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych Centralnego Banku Iranu po ustaleniu, że środki finansowe lub zasoby gospodarcze są niezbędne w celu zwrotu należnych roszczeń na mocy umowy lub porozumienia zawartego przez osobę, podmiot lub organ z Iranu przed dniem 16 października 2012 r., jeśli taka umowa lub porozumienie stanowi o zwrocie zaległych kwot osobom, podmiotom lub organom podlegającym jurysdykcji państw członkowskich.

pod warunkiem, że dane państwo członkowskie powiadomiło inne państwa członkowskie i Komisję o zamiarze udzielenia zezwolenia na co najmniej dziesięć dnia roboczych przed wydaniem zezwolenia.

Artykuł 28a

Zakazów zawartych w art. 23 ust. 2 i 3 nie stosuje się do działań i transakcji dokonywanych w odniesieniu do podmiotów wymienionych w załączniku IX:

a) korzystających z praw wynikających z zawartej pierwotnie z suwerennym rządem innym niż rząd Iranu umowy o wspólnej produkcji, o której mowa w art. 39, przed dniem 27 października 2010 r., w zakresie, w jakim takie działania i transakcje odnoszą się do udziału tych podmiotów w takiej umowie;

b) w zakresie, w jakim jest to niezbędne do wykonania, do dnia 31 grudnia 2014 r., zobowiązań wynikających z umów, o których mowa w art. 12 ust. 1 lit. b), pod warunkiem że właściwy organ uprzednio, na podstawie indywidualnej oceny, zezwolił na te działania i transakcje i że zainteresowane państwo członkowskie powiadomiło inne państwa członkowskie oraz Komisję o zamiarze udzielenia zezwolenia.

Artykuł 29

1. Art. 23 ust. 3 nie uniemożliwia instytucjom finansowym ani kredytowym zasilania zamrożonych rachunków środkami przekazanymi na rachunek osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów wymienionych w wykazie, pod warunkiem że wszelkie kwoty dodatkowe na takich rachunkach są również zamrażane. Instytucja finansowa lub kredytowa niezwłocznie informuje właściwe organy o takich transakcjach.

2. Art. 23 ust. 3 nie ma zastosowania do kwot dodatkowych na zamrożonych rachunkach w postaci:

a) odsetek lub innych zysków na tych rachunkach; lub

b) płatności należnych na mocy umów lub porozumień zawartych lub zobowiązań powstałych przed datą, w której osoba, podmiot lub organ, o których mowa w art. 23, zostały wskazane przez Komitet Sankcji, Radę Bezpieczeństwa lub przez Radę;

pod warunkiem że wszelkie takie odsetki lub inne zyski i płatności zostaną zamrożone zgodnie z art. 23 ust. 1 lub 2.

3. Niniejszego artykułu nie można interpretować jako zezwolenia na przekazywanie środków finansowych, o których mowa w art. 30.

ROZDZIAŁ V

OGRANICZENIA W ZAKRESIE PRZEKAZYWANIA ŚRODKÓW FINANSOWYCH ORAZ USŁUG FINANSOWYCH

Artykuł 30

[26] 1. Zakazane jest przekazywanie środków finansowych między, z jednej strony, instytucjami finansowymi i kredytowymi objętymi zakresem niniejszego rozporządzenia, w rozumieniu art. 49, a z drugiej strony

a) instytucjami kredytowymi i finansowymi oraz kantorami wymiany walut (bureaux de change), z siedzibą w Iranie;

b) oddziałami i podmiotami zależnymi – w przypadku gdy objęte są zakresem niniejszego rozporządzenia – instytucji kredytowych i finansowych oraz kantorami wymiany walut (bureaux de change) z siedzibą w Iranie;

c) oddziałami i podmiotami zależnymi – w przypadku gdy nie są objęte zakresem niniejszego rozporządzenia – instytucji kredytowych i finansowych oraz kantorami wymiany walut (bureaux de change) z siedzibą w Iranie; oraz

d) instytucjami kredytowymi i finansowymi oraz kantorami wymiany walut (bureaux de change), niemającymi siedziby w Iranie, ale kontrolowanymi przez osoby, podmioty i organy mające siedzibę w Iranie,

chyba, że takie przekazywanie jest objęte zakresem ust. 2 i odbywa się zgodnie z ust. 3

2. Zezwala się na następujące przekazy, zgodnie z ust. 3:

a) przekazy dotyczące żywności, opieki zdrowotnej, sprzętu medycznego, lub służące celom rolnym lub humanitarnym;

b) przekazy dotyczące osobistych przekazów pieniężnych;

c) przekazy związane z konkretną umową handlową, pod warunkiem że taki przekaz nie jest zakazany na mocy niniejszego rozporządzenia;

d) przekazy dotyczące misji dyplomatycznych lub urzędów konsularnych lub organizacji międzynarodowych posiadających immunitet na mocy prawa międzynarodowego, w zakresie, w jakim przekazy te są przeznaczone na oficjalne cele misji dyplomatycznych lub urzędów konsularnych lub organizacji międzynarodowych posiadających immunitet na mocy prawa międzynarodowego;

e) przekazy dotyczące płatności mających na celu zaspokojenie roszczeń osób, podmiotów lub organów z Iranu lub przeciwko nim, lub przekazy o podobnych charakterze, pod warunkiem że nie przyczyniają się one do działań zakazanych na mocy niniejszego rozporządzenia, w indywidualnych przypadkach, jeżeli dane państwo członkowskie powiadomiło inne państwo członkowskie i Komisję, co najmniej z dziesięciodniowym wyprzedzeniem, o swoim zamiarze udzielenia zezwolenia.;

f) przekazy niezbędne do wykonania zobowiązań powstałych na mocy umów, o których mowa w art. 12 ust. 1 lit. b).

3. Przekazywanie środków finansowych, na które może zostać wydane zezwolenie zgodnie z ust. 2, odbywa się w następujący sposób:

a) przekazy związane z transakcjami dotyczącymi żywności, opieki zdrowotnej, sprzętu medycznego lub służące celom rolnym lub humanitarnym na kwoty poniżej 100 000 EUR lub stanowiących równowartość tej kwoty, a także osobiste przekazy pieniężne na kwoty poniżej 40 000 EUR lub stanowiących równowartość tej kwoty nie wymagają uprzedniego zezwolenia.

O przekazach o wartości równej lub wyższej niż 10 000 EUR lub stanowiących równowartość tej kwoty należy uprzednio powiadomić właściwe organy danego państwa członkowskiego na piśmie;

b) przekazy związane z transakcjami dotyczącymi żywności, opieki zdrowotnej, sprzętu medycznego lub służące celom rolnym lub humanitarnym na kwoty równe lub wyższe niż 100 000 EUR lub stanowiące równoważność tej kwoty, a także przekazy dotyczące transakcji związanych z osobistymi przekazami pieniężnymi na kwoty równe lub wyższe niż 40 000 EUR lub stanowiące równoważność tej kwoty, wymagają uprzedniego zezwolenia właściwych organów danego państwa członkowskiego zgodnie z ust. 2.

Państwa członkowskie informują się wzajemnie o wszelkich udzielonych zezwoleniach co trzy miesiące;

c) wszelkie inne przekazy o wartości równej lub wyższej niż 10 000 EUR lub stanowiące równoważność tej kwoty wymagają uprzedniego zezwolenia właściwych organów danego państwa członkowskiego zgodnie z ust. 2.

Państwa członkowskie informują się wzajemnie o wszelkich udzielonych zezwoleniach co trzy miesiące.

4. Przekazy środków pieniężnych w wysokości 10 000 EUR lub stanowiących równowartość tej kwoty nie wymagają wcześniejszego zezwolenia ani powiadomienia.

5. Powiadomienia i wnioski o zezwolenie dotyczące przekazywania środków podmiotowi, objętemu zakresem ust. 1 lit. a) do d) są kierowane przez dostawcę usług płatniczych zleceniodawcy lub w jego imieniu do właściwych organów państwa członkowskiego, w którym dostawca usług płatniczych ma siedzibę.

Powiadomienia i wnioski o zezwolenie dotyczące przekazywania środków finansowych od podmiotu, objętego zakresem ust. 1 lit a) do d) są kierowane przez dostawcę usług płatniczych odbiorcy lub w jego imieniu do właściwych organów państwa członkowskiego, w którym dostawca usług płatniczych ma siedzibę.

Jeżeli dostawca usług płatniczych zleceniodawcy lub odbiorcy nie jest objęty zakresem niniejszego rozporządzenia, powiadomienia i wnioski o zezwolenie są kierowane, w przypadku przekazu do podmiotu, objętego zakresem ust. 1 lit. a) do d) przez zleceniodawcę, a w przypadku przekazu pochodzącego od podmiotu, objętego zakresem ust. 1 lit. a) do d), przez odbiorcę właściwym organom państw członkowskich, w których odpowiednio, zleceniodawca lub odbiorca mają miejsce zamieszkania.

6. Instytucje kredytowe i finansowe, objęte zakresem niniejszego rozporządzenia w ramach działalności prowadzonej z podmiotami, o których mowa w ust. 1 ust. a) do d), oraz aby zapobiegać naruszeniom postanowień niniejszego rozporządzenia, prowadzą zwiększony nadzór w taki sposób, że:

a) stale nadzorują operacje prowadzone na rachunkach, w szczególności poprzez programy umożliwiające należyte nadzorowanie klientów;

b) wymagają, aby na blankietach zleceń płatniczych wypełniane były wszystkie rubryki dotyczące zleceniodawcy i beneficjenta danej transakcji, a jeżeli informacje te nie są wpisane – odmawiają przeprowadzenia operacji;

c) przechowują całą dokumentację transakcji przez pięć lat i na żądanie udostępniają ją organom krajowym;

d) jeśli mają uzasadnione podstawy, by podejrzewać, że działalność prowadzona z instytucjami kredytowymi i finansowymi może naruszać przepisy niniejszego rozporządzenia, niezwłocznie zawiadamiają o swoich podejrzeniach jednostkę analityki finansowej (FIU) lub inny właściwy organ wskazany przez dane państwo członkowskie, bez uszczerbku dla art. 5 i 23. FIU lub taki inny właściwy organ będą działały jako krajowe centrum otrzymujące i analizujące zawiadomienia o transakcjach, co do których istnieje podejrzenie, że mogą naruszać przepisy niniejszego rozporządzenia. FIU lub taki inny właściwy organ mają bezpośredni lub pośredni terminowy dostęp do informacji finansowych i administracyjnych oraz do informacji związanych z egzekwowaniem prawa, które uznają za niezbędne do odpowiedniego wypełniania tej funkcji, w tym do analizy zawiadomienia o podejrzanych transakcjach.

Artykuł 30a

[27] 1. Przekazywanie środków finansowych na rzecz i od osób, podmiotów i organów z Iranu, które nie są objęte zakresem art. 30 ust. 1, musi odbywać się w następujący sposób:

a) przekazy związane z transakcjami obejmującymi środki spożywcze, opiekę medyczną, sprzęt medyczny lub służące celom rolnym lub humanitarnym nie wymagają uprzedniego zezwolenia;

O przekazach o wartości równej lub wyższej niż 10 000 EUR lub stanowiących równowartość tej kwoty należy uprzednio powiadomić właściwe organy danego państwa członkowskiego na piśmie;

b) wszelkie inne przekazy na kwoty mniejsze niż 40 000 EUR lub stanowiących równowartość tej kwoty nie wymagają uprzedniego zezwolenia;

O przekazach o wartości równej lub wyższej niż 10 000 EUR lub stanowiących równowartość tej kwoty należy uprzednio powiadomić właściwe organy danego państwa członkowskiego na piśmie;

c) wszelkie inne przekazy o wartości równej lub wyższej niż 40 000 EUR lub stanowiące równowartość tej kwoty wymagają uprzedniego zezwolenia właściwych organów danego państwa członkowskiego.

Państwa członkowskie informują się wzajemnie o wszelkich odmowach udzielenia zezwolenia co trzy miesiące.

2. Przekazy środków pieniężnych w wysokości poniżej 10 000 EUR lub równoważnej nie wymagają wcześniejszego zezwolenia ani powiadomienia.

3. Powiadomienia i wnioski o zezwolenie dotyczące przekazywania środków finansowych przetwarzane są w następujący sposób:

a) w przypadku elektronicznych przekazów środków finansowych przeprowadzanych przez instytucje kredytowe lub finansowe,

(i) powiadomienia i wnioski o zezwolenie dotyczące przekazywania środków finansowych do osób, podmiotów lub organów z Iranu, które znajdują się poza Unią, są kierowane przez dostawcę usług płatniczych zleceniodawcy lub w jego imieniu do właściwych organów państwa członkowskiego, w którym dostawca usług płatniczych ma siedzibę;

(ii) powiadomienia i wnioski o zezwolenie dotyczące przekazywania środków finansowych od osób, podmiotów lub organów z Iranu, które znajdują się poza Unią, są kierowane przez dostawcę usług płatniczych odbiorcy lub w jego imieniu do właściwych organów państwa członkowskiego, w którym dostawca usług płatniczych ma siedzibę;

(iii) jeśli, w przypadku (i) i (ii) dostawca usług płatniczych zleceniodawcy lub odbiorcy nie jest objęty zakresem niniejszego rozporządzenia, powiadomienia i wnioski o zezwolenia kierowane są przez zleceniodawcę w przypadku przekazywania na rzecz osoby, podmiotu lub organu z Iranu lub odbiorcę, w przypadku przekazu od osoby, podmiotu lub organu z Iranu do właściwych organów państwa członkowskiego, w którym, odpowiednio, zleceniodawca lub odbiorca zamieszkują;

(iv) powiadomienia i wnioski o zezwolenie dotyczące przekazywania środków finansowych do osób, podmiotów lub organów z Iranu, które znajdują się w Unii, są kierowane przez dostawcę usług płatniczych odbiorcy lub w jego imieniu do właściwych organów państwa członkowskiego, w którym dostawca usług płatniczych ma siedzibę;

(v) powiadomienia i wnioski o zezwolenie dotyczące przekazywania środków finansowych od osób, podmiotów lub organów z Iranu, które znajdują się w Unii, są kierowane przez dostawcę usług płatniczych zleceniodawcy lub w jego imieniu do właściwych organów państwa członkowskiego, w którym dostawca usług płatniczych ma siedzibę;

(vi) jeśli, w przypadku (iv) i (v) dostawca usług płatniczych zleceniodawcy lub odbiorcy nie jest objęty zakresem niniejszego rozporządzenia, powiadomienia i wnioski o zezwolenia kierowane są przez zleceniodawcę w przypadku przekazywania na rzecz osoby, podmiotu lub organu z Iranu lub odbiorcę, w przypadku przekazu od osoby, podmiotu lub organu z Iranu do właściwych organów państwa członkowskiego, w którym, odpowiednio, zleceniodawca lub odbiorca zamieszkują;

(vii) w odniesieniu do przekazywania środków finansowych do lub od osoby, podmiotu lub organu z Iranu w przypadku, gdy ani zleceniodawca ani odbiorca ani ich odpowiedni dostawcy usług płatniczych nie są objęci zakresem niniejszego rozporządzenia, lecz dostawca usług płatniczych, który jest objęty zakresem niniejszego rozporządzenia, działa jako pośrednik, ten dostawca usług płatniczych musi spełnić obowiązek powiadomienia lub wystąpienia o zezwolenie, w zależności od przypadku, jeśli wie lub ma uzasadniony powód, by podejrzewać, że przekazywanie odbywa się do lub od osoby, podmiotu lub organu z Iranu. W przypadku gdy kilku dostawców usług płatniczych działa w charakterze pośredników, jedynie ten dostawca usług płatniczych, który jako pierwszy dokonał przekazania, musi spełnić, odpowiednio, obowiązek powiadomienia lub uzyskania zezwolenia. Wszelkie powiadomienia lub wioski o zezwolenie muszą być kierowane do właściwych organów państwa członkowskiego, w którym dostawca usług płatniczych ma siedzibę;

(viii) w przypadku gdy w szereg powiązanych przekazów środków finansowych zaangażowanych jest kilku dostawców usług płatniczych, przekazy w Unii zawierają odniesienie do zezwolenia udzielonego na mocy niniejszego artykułu;

b) w przypadku przekazów dokonywanych poprzez środki inne niż elektroniczne, powiadomienia i wnioski o zezwolenie dotyczące przekazywania środków finansowych przetwarzane są w następujący sposób:

(i) powiadomienia i wnioski o zezwolenie dotyczące przekazów do osób, podmiotów lub organów z Iranu są kierowane przez zleceniodawcę do właściwych organów państwa członkowskiego, w którym zleceniodawca zamieszkuje;

(ii) powiadomienia i wnioski o zezwolenie dotyczące przekazów od osób, podmiotów lub organów z Iranu są kierowane przez odbiorcę do właściwych organów państwa członkowskiego, w którym odbiorca zamieszkuje.

Artykuł 30b

[28] 1. Jeśli zezwolenie zostało przyznane zgodnie z art. 24, 25, 26, 27, 28 lub 28a, art. 30 i30a nie mają zastosowania.

Wymóg uzyskania wcześniejszego zezwolenia na przekaz środków finansowych, jak określono w art. 30 ust. 3 lit. b) i c), pozostaje bez uszczerbku dla dokonywania przekazów środków finansowych notyfikowanych z wyprzedzeniem odpowiedniemu organowi lub dokonywanych po uzyskaniu zezwolenia odpowiedniego organu przed dniem 22 grudnia 2012 r. Taki przekaz środków finansowych powinien być dokonany przed dniem 15 kwietnia 2013 r.

Art. 30 i 30a nie mają zastosowania w odniesieniu do przekazu środków finansowych, o których mowa w art. 29.

2. Art. 30 ust. 3 i art. 30a ust. 1 mają zastosowanie niezależnie od tego, czy przekazania środków finansowych dokonano poprzez jedną operację czy szereg operacji, które wydają się być ze sobą powiązane. Do celów niniejszego rozporządzenia, „operacje, które wydają się być ze sobą powiązane” obejmują:

a) szereg kolejnych przekazów od lub do tej samej instytucji finansowej lub kredytowej, objętej zakresem art. 30 ust. 1 lit. a) do d) lub od lub do tej samej osoby, podmiotu lub organu z Iranu, dokonywanych w związku z jednorazowym obowiązkiem przekazania środków finansowych, gdzie każdy indywidualny przekaz nie przekracza odpowiedniego progu określonego w art. 30 i art. 30a, lecz przekazy łącznie spełniają kryteria powiadomienia lub zezwolenia; lub

b) łańcuch przekazów obejmujących różnych dostawców usług płatniczych lub osób fizycznych lub prawnych, który stanowi wypełnienie jednorazowego obowiązku przekazania środków finansowych.

3. Do celów art. 30 ust. 3lit. b), art. 30 ust. 3 lit. c) oraz art. 30a ust. 1 lit. c) właściwe organy państw członkowskich udzielają, na warunkach jakie uznają za stosowne, zezwolenia, chyba że mają uzasadnione powody, by stwierdzić, że dany przekaz środków finansowych, który wymaga zezwolenia, wiązałby się z naruszeniem jakiegokolwiek zakazu lub obowiązków w niniejszym rozporządzeniu.

Właściwe organy mogą wymagać opłaty za rozpatrzenie wniosków o udzielenie zezwolenia.

4. Do celów art. 30a ust. 1 lit. c) zezwolenie uznaje się za udzielone, jeżeli właściwy organ otrzymał wniosek na piśmie o udzielenie zezwolenia i, w terminie czterech tygodni, nie sprzeciwił się na piśmie przekazaniu środków finansowych. Jeżeli sprzeciw wniesiono ze względu na toczące się dochodzenie, właściwy organ stwierdza ten fakt i niezwłocznie powiadamia o swojej decyzji. Właściwe organy mają bezpośredni lub pośredni terminowy dostęp do informacji finansowych, administracyjnych i związanych z egzekwowaniem prawa, które są niezbędne do przeprowadzenia dochodzenia.

5. Następujące osoby, podmioty lub organy nie są objęte zakresem art. 30 oraz 30a:

a) osoby, podmioty lub organy, które dokonują jedynie konwersji dokumentów papierowych na dane w formie elektronicznej i działają na podstawie umowy z instytucją kredytową lub instytucją finansową;

b) osoby, podmioty lub organy, które jedynie dostarczają instytucjom kredytowym lub finansowym systemy informacyjne lub inne systemy wspierające przekazywanie środków finansowych; lub

c) osoby, podmioty lub organy, które jedynie dostarczają instytucjom kredytowym lub finansowym systemy rozliczeniowe i rozrachunkowe.

Artykuł 31

[29] 1. Oddziały i podmioty zależne instytucji kredytowych i finansowych mających siedzibę w Iranie, objęte zakresem niniejszego rozporządzenia, w rozumieniu art. 49 powiadamiają właściwy organ państwa członkowskiego, w którym mają siedzibę, o wszystkich dokonanych lub otrzymanych przez nie przekazach środków finansowych, o nazwach/imionach i nazwiskach stron, kwocie i dacie transakcji, w terminie pięciu dni roboczych od dokonania lub otrzymania danego przekazu środków. Jeżeli dostępna jest taka informacja, powiadomienie musi określać rodzaj transakcji oraz, w stosownych przypadkach, rodzaj towarów, których ona dotyczy, a zwłaszcza musi wskazać, czy dotyczy ona towarów objętych zakresem załącznika I, II, III, IVA, V, VI, VIA, VIB, VII, VIIA lub VIIB niniejszego rozporządzenia, a także – jeżeli wywóz tych towarów wymaga zezwolenia – wskazywać numer udzielonego zezwolenia.

2. Z zastrzeżeniem ustaleń odnoszących się do wymiany informacji i zgodnie z tymi ustaleniami, powiadomione właściwe organy niezwłocznie przekazują informacje o powiadomieniach, o których mowa w ust. 1, stosownie do potrzeb, aby uniemożliwić jakąkolwiek transakcję, która mogłaby przyczyniać się do działań stwarzających zagrożenie rozprzestrzeniania broni jądrowej lub tworzenia systemów przenoszenia broni jądrowej, właściwym organom pozostałych państw członkowskich, w których mają siedzibę strony takich transakcji.

Artykuł 32

[30] (skreślony).

Artykuł 33

1. Instytucjom kredytowym i finansowym objętym zakresem art. 49 zakazuje się również wszelkich następujących działań:

a) otwierania nowych rachunków bankowych w instytucjach kredytowych lub finansowych mających siedzibę w Iranie lub w jakichkolwiek instytucjach kredytowych lub finansowych, o których mowa w art. 30 ust. 1 [31];

b) nawiązywania nowej współpracy w ramach bankowości korespondenckiej z instytucjami kredytowymi lub finansowymi mającymi siedzibę w Iranie lub z jakimikolwiek instytucjami kredytowymi lub finansowymi, o których mowa w art. 30 ust. 1 [32];

c) otwierania nowego przedstawicielstwa w Iranie lub ustanawiania nowego oddziału lub podmiotu zależnego w Iranie;

d) ustanawiania nowych spółek joint venture z instytucjami kredytowymi lub finansowymi z siedzibą w Iranie lub z jakimikolwiek instytucjami kredytowymi lub finansowymi, o których mowa w art. 30 ust. 1 [33].

2. Zakazuje się:

a) zezwalania na otwarcie przedstawicielstwa lub ustanowienie oddziału lub podmiotu zależnego w Unii przez instytucje kredytowe lub finansowe z siedzibą w Iranie lub jakiekolwiek instytucje kredytowe lub finansowe, o których mowa w art. 30 ust. 1 [34];

b) zawierania na rzecz lub w imieniu instytucji kredytowych lub finansowych z siedzibą w Iranie lub na rzecz lub w imieniu jakichkolwiek instytucji kredytowych lub finansowych, o których mowa w art. 30 ust. 1 [35], umów dotyczących utworzenia przedstawicielstwa, oddziału lub podmiotu zależnego w Unii;

c) udzielania zezwoleń na podejmowanie i prowadzenie działalności instytucji kredytowej lub jakiejkolwiek innej działalności wymagającej uprzedniego zezwolenia, przez przedstawicielstwo, oddział lub podmiot zależny instytucji kredytowych lub finansowych z siedzibą w Iranie lub jakichkolwiek instytucji kredytowych lub finansowych, o których mowa w art. 30 ust. 1 [36], jeżeli przedstawicielstwo, oddział lub podmiot zależny nie prowadziły działalności przed dniem 26 lipca 2010 r.;

d) nabywania lub zwiększania udziałów w instytucjach kredytowych lub finansowych objętych zakresem art. 49 lub nabywania jakichkolwiek innych tytułów własności w takich instytucjach przez jakiekolwiek instytucje kredytowe lub finansowe, o których mowa w art. 30 ust. 1 [37].

Artykuł 34

Zakazuje się:

a) sprzedaży lub nabywania publicznych lub gwarantowanych przez państwo obligacji wyemitowanych po dniu 26 lipca 2010 r., bezpośrednio lub pośrednio, na rzecz lub od następujących podmiotów:

(i) Iranu lub jego rządu oraz jego organów publicznych, przedsiębiorstw i agencji;

(ii) instytucji kredytowych lub finansowych mających siedzibę w Iranie lub jakichkolwiek instytucji kredytowych lub finansowych, o których mowa w art. 30 ust. 1 [38];

(iii) osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów działających w imieniu lub na polecenie osób prawnych, podmiotów lub organów, o których mowa w ppkt (i) lub (ii);

(iv) osób prawnych, podmiotów lub organów będących własnością lub pod kontrolą osób prawnych, podmiotów lub organów, o których mowa w ppkt (i), (ii) lub (iii);

b) świadczenia na rzecz osób, podmiotów lub organów, o których mowa w lit. a), usług pośrednictwa w odniesieniu do publicznych lub gwarantowanych przez władze publiczne obligacji wyemitowanych po dniu 26 lipca 2010 r.;

c) pomagania osobom, podmiotom lub organom, o których mowa w lit. a), w emitowaniu publicznych lub gwarantowanych przez władze publiczne obligacji, poprzez świadczenie usług pośrednictwa, reklamę lub jakiekolwiek inne usługi w odniesieniu do takich obligacji.

Artykuł 35

1. Zakazuje się ubezpieczania lub reasekuracji lub pośredniczenia w ubezpieczaniu lub reasekuracji na rzecz:

a) Iranu lub jego rządu oraz jego organów publicznych, przedsiębiorstw i agencji;

b) osób, podmiotów lub organów z Iranu innych niż osób fizycznych; lub

c) osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów działających w imieniu lub na polecenie osób prawnych, podmiotów lub organów, o których mowa w lit. a) lub b).

2. Ust. 1 lit. a) i b) nie ma zastosowania do świadczenia usług ubezpieczenia obowiązkowego lub ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej lub reasekuracji, lub pośredniczenia w nich, na rzecz osób, podmiotów lub organów z Iranu, ani do świadczenia usług ubezpieczenia irańskim misjom dyplomatycznym lub konsularnym w Unii.

3. Ust. 1 lit. c) nie ma zastosowania do świadczenia osobom fizycznym usług ubezpieczenia, w tym ubezpieczenia zdrowotnego lub podróżnego, lub reasekuracji, w związku z ich życiem prywatnym, lub pośredniczenia w nich, z wyjątkiem osób wymienionych w załącznikach VIII i IX.

Ust. 1 lit. c) nie uniemożliwia świadczenia usług ubezpieczenia lub reasekuracji lub pośredniczenia w ubezpieczaniu na rzecz właściciela statku, statku powietrznego lub pojazdu wyczarterowanego przez osobę, podmiot lub organ, o których mowa w ust. 1 lit. a) lub b).

Na użytek ust. 1 lit. c) osoby, podmiotu lub organu nie uznaje się za działające na polecenie osoby, podmiotu lub organu, o których mowa w ust. 1 lit. a) i b), jeżeli polecenie to dotyczy dokowania, załadunku, wyładunku lub bezpiecznego tymczasowego tranzytu przez irańskie wody terytorialne lub przestrzeń powietrzną statku lub statku powietrznego.

4. Niniejszy artykuł zakazuje przedłużania lub odnawiania umów ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych zawartych przed dniem 27 października 2010 r., ale – bez uszczerbku dla art. 23 ust. 3 – nie zakazuje wypełniania umów zawartych przed tą datą.

ROZDZIAŁ VI

OGRANICZENIA DOTYCZĄCE TRANSPORTU

Artykuł 36

1. W celu zapobieżenia przekazywaniu towarów lub technologii objętych wspólnym wykazem uzbrojenia lub takich, których dostawa, sprzedaż, przekazywanie, wywóz lub przywóz są zakazane na mocy niniejszego rozporządzenia, a ponadto oprócz obowiązku przekazania właściwym organom celnym informacji przed przybyciem i wyjazdem zgodnie ze stosownymi przepisami dotyczącymi przywozowych i wywozowych deklaracji skróconych oraz zgłoszeń celnych w rozporządzeniu (EWG) nr 2913/92 (²¹) i rozporządzeniu (EWG) nr 2454/93 (²²), osoba, która przekazuje informacje, o których mowa w ust. 2 niniejszego artykułu, składa oświadczenie dotyczące tego, czy towary są objęte wspólnym wykazem uzbrojenia lub niniejszego rozporządzenia oraz, w przypadku gdy ich wywóz wymaga uzyskania zezwolenia, przedstawia szczegółowe dane dotyczące przyznanego im zezwolenia na wywóz.

2. Wymagane dodatkowe informacje, o których mowa w niniejszym artykule, przedstawiane są w zależności od przypadku w formie pisemnej albo przy wykorzystaniu zgłoszenia celnego.

Artykuł 37

1. Zakazuje się świadczenia usług bunkrowania lub zaopatrywania statków będących własnością lub pod kontrolą – bezpośrednio lub pośrednio – osób, podmiotów lub organów z Iranu, oraz jakichkolwiek innych usług na rzecz takich statków, w przypadku gdy usługodawcy mają informacje, w tym od właściwych organów celnych na podstawie informacji przekazanych przed przybyciem i wyjazdem, o których mowa w art. 36, dające uzasadnione podstawy, by przypuszczać, że statki te przewożą towary objęte wspólnym wykazem uzbrojenia lub towary, których dostawa, sprzedaż, przekazywanie lub wywóz są zakazane na mocy niniejszego rozporządzenia, chyba że świadczenie takich usług jest konieczne ze względów humanitarnych i bezpieczeństwa.

2. Zakazuje się świadczenia usług inżynieryjnych i konserwacyjnych na rzecz samolotów transportowych będących własnością lub pod kontrolą – bezpośrednio lub pośrednio – osób, podmiotów lub organów z Iranu, w przypadku gdy usługodawcy mają informacje, w tym od właściwych organów celnych na podstawie informacji przekazanych przed przybyciem i wyjazdem, o których mowa w art. 36, dające uzasadnione podstawy, by przypuszczać, że samolot transportowy przewozi towary objęte wspólnym wykazem uzbrojenia lub towary, których dostawa, sprzedaż, przekazywanie lub wywóz są zakazane na mocy niniejszego rozporządzenia, chyba że świadczenie takich usług jest konieczne ze względów humanitarnych lub bezpieczeństwa.

3. Zakazy ustanowione w ust. 1 i 2 niniejszego artykułu stosuje się do momentu, w którym ładunek zostanie poddany kontroli, a następnie, w razie konieczności, zajęty lub usunięty, stosownie do okoliczności.

Wszelkie czynności zajęcia i usunięcia mogą – zgodnie z prawem krajowym lub decyzją właściwego organu – być przeprowadzane na koszt importera lub koszty te mogą być odzyskiwane od jakiejkolwiek innej osoby lub podmiotu odpowiedzialnych za próbę nielegalnego dostarczania, sprzedawania, przekazywania lub eksportu.

Artykuł 37a

[39] 1. Zakazane jest świadczenie następujących usług w odniesieniu do zbiornikowców i statków towarowych pod banderą Islamskiej Republiki Iranu lub posiadanych, czarterowanych lub obsługiwanych, bezpośrednio lub pośrednio, przez osoby, podmioty lub organy z Iranu:

a) świadczenie wszelkiego rodzaju usług klasyfikacji, w tym, ale nie tylko:

(i) opracowanie i stosowanie zasad klasyfikacji lub specyfikacji technicznych dotyczących projektowania, budowy, wyposażenia i konserwacji statków, jak również pokładowych systemów zarządzania;

(ii) przeprowadzanie badań i kontroli zgodnie z zasadami i procedurami klasyfikacji,

(iii) nadawanie znaku klasy oraz wydawanie, zatwierdzanie lub odnawianie certyfikatów zgodności z zasadami klasyfikacji lub specyfikacjami;

b) nadzór nad projektowaniem, budową lub naprawą statków lub ich części, w tym bloków, elementów, maszyn, instalacji elektrycznych i instalacji kontrolnych oraz uczestniczenie w nim, a także odnośna pomoc techniczna, w finansowaniu lub pomoc finansowa

c) kontrola, testowanie i certyfikacja sprzętu morskiego, materiałów i części składowych, jak również nadzór nad ich instalacją na pokładzie oraz nadzór nad integracją systemów;

d) przeprowadzanie badań, kontroli, audytów i wizyt oraz wydawanie, odnawianie lub zatwierdzanie odpowiednich certyfikatów i dokumentów zgodności, w imieniu administracji państwa bandery, zgodnie z Międzynarodową konwencją o bezpieczeństwie życia na morzu z 1974 r., w brzmieniu poprawionym (SOLAS 1974), wraz z Protokołem z 1988 r.; Międzynarodową konwencją o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki, 1973 r., zmienioną Protokołem z 1978 r. dotyczącym tej konwencji, w brzmieniu poprawionym (MARPOL 73/78); Konwencją o międzynarodowych przepisach w sprawie zapobiegania zderzeniom na morzu z 1972 r., w brzmieniu zmienionym (COLREG 1972); Międzynarodową konwencją o liniach ładunkowych, 1966 r. (1966) oraz jej Protokołem z 1988 r.; Międzynarodową konwencją o wymaganiach w zakresie wyszkolenia marynarzy, wydawania im świadectw oraz pełnienia wacht, 1978 r., w brzmieniu poprawionym (STCW); oraz Międzynarodowa konwencja o pomierzaniu pojemności statków, 1969 (TONNAGE 1969);

2. zakaz ustanowiony w ust. 1 stosuje się od dnia 15 stycznia 2013 r.

Artykuł 37b

[40] 1. Zabrania się udostępniania statków przeznaczonych do transportu lub przechowywania ropy naftowej i wyrobów petrochemicznych:

(i) osobom, podmiotom i organom z Iranu; lub

(ii) osobom, podmiotom lub organom, chyba że podmiot udostępniający statek przedsięwziął środki zapobiegające używanie statku do transportu lub przechowywania ropy naftowej lub produktów petrochemicznych pochodzących z Iranu lub wywiezionych z Iranu.

2. Zakaz ustanowiony w ust. 1 pozostaje bez uszczerbku dla wykonywania zobowiązań wynikających z umów lub umów dodatkowych, o których mowa w art. 12 ust. 1 lit. b), oraz w art. 14 ust. 1 lit. b) i c), o ile o przywozie i transporcie irańskiej ropy naftowej lub produktów naftowych zostały powiadomione odpowiednie organy, zgodnie z art. 12 ust. 1 lub art. 14 ust. 1.

ROZDZIAŁ VII

PRZEPISY OGÓLNE I KOŃCOWE

Artykuł 38

1. Nie są zaspokajane żadne roszczenia w związku z jakąkolwiek umową lub transakcją, których wykonanie zostało zakłócone, bezpośrednio lub pośrednio, w całości lub części, przez środki nałożone na mocy niniejszego rozporządzenia, w tym roszczenia odszkodowawcze lub jakiekolwiek inne roszczenia tego rodzaju, takie jak roszczenia o odszkodowanie lub roszczenia wynikające z gwarancji, w szczególności roszczenia o prolongatę lub spłatę zobowiązań, gwarancji lub odszkodowania, zwłaszcza gwarancji finansowych lub finansowych listów gwarancyjnych, w jakiejkolwiek formie, o ile zostały one wniesione przez:

a) wskazane osoby, podmioty lub organy wymienione w załącznikach VIII i IX;

b) wszelkie inne osoby, podmioty lub organy z Iranu, w tym rząd irański;

c) wszelkie osoby, podmioty lub organy działające za pośrednictwem lub w imieniu jednej z osób, podmiotów lub organów, o których mowa w lit. a) i b).

2. Wykonanie umowy lub transakcji traktuje się jako zakłócone przez środki nałożone na mocy niniejszego rozporządzenia w przypadku gdy istnienie lub przedmiot roszczenia wynika bezpośrednio lub pośrednio z tych środków.

3. We wszelkich postępowaniach zmierzających do zaspokojenia roszczenia ciężar dowodu, że zaspokojenie roszczenia nie jest zakazane przez ust. 1, spoczywa na osobie dochodzącej zaspokojenia tego roszczenia.

4. Niniejszy artykuł pozostaje bez uszczerbku dla prawa osób, podmiotów i organów, o których mowa w ust. 1, do wystąpienia o sądową kontrolę legalności niewypełnienia zobowiązań umownych zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.

Artykuł 39

Na użytek art. 8 i 9, art. 17 ust. 2 lit. b), art. 30 i 35 za każdą osobę, podmiot lub organ z Iranu nie uznaje się jakiegokolwiek organu, podmiotu lub osoby korzystających z praw wynikających z zawartej pierwotnie z suwerennym rządem innym niż rząd Iranu umowy o wspólnej produkcji przed dniem 27 października 2010 r. W takich przypadkach i w związku z art. 8 właściwy organ państwa członkowskiego może wymagać od każdego organu lub podmiotu przedstawienia stosownych gwarancji dotyczących użytkownika końcowego w odniesieniu do wszelkich transakcji sprzedaży, dostaw, przekazywania lub wywozu kluczowego sprzętu lub technologii wymienionych w załączniku VI.

Artykuł 40

1. Bez uszczerbku dla mających zastosowanie przepisów dotyczących sprawozdawczości, poufności i tajemnicy zawodowej, osoby fizyczne i prawne, podmioty i organy:

a) niezwłocznie dostarczają wszelkie informacje, które ułatwiłyby przestrzeganie przepisów niniejszego rozporządzenia, takie jak informacje dotyczące rachunków lub kwot zamrożonych zgodnie z art. 23, właściwym organom państw członkowskich, w których te osoby fizyczne i prawne, podmioty i organy zamieszkują lub znajdują się, i przekazują takie informacje Komisji, bezpośrednio lub za pośrednictwem państw członkowskich;

b) współpracują z właściwymi organami w zakresie weryfikacji tych informacji

2. Wszelkie dodatkowe informacje uzyskane bezpośrednio przez Komisję są udostępniane zainteresowanemu państwu członkowskiemu.

3. Wszelkie informacje dostarczone lub otrzymane zgodnie z niniejszym artykułem są wykorzystywane jedynie do celów, dla których je dostarczono lub otrzymano.

Artykuł 41

[41] Zakazuje się świadomego i umyślnego uczestnictwa w działaniach, których celem lub skutkiem jest ominięcie środków, o których mowa w art. 2, 5 ust. 1, 8, 9, 10a, 10b, 10d, 10e, 11, 13, 14a, 15a, 15b, 17, 22, 23, 30, 30a, 34, 35, 37a lub 37b.

Artykuł 42

1. Osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy, lub ich dyrektorzy lub pracownicy, którzy dokonują zamrożenia środków finansowych i zasobów gospodarczych lub odmawiają ich udostępnienia, w dobrej wierze i w oparciu o przekonanie, że działanie takie jest zgodne z niniejszym rozporządzeniem, nie ponoszą z tego tytułu żadnej odpowiedzialności, chyba że dowiedziono, że środki finansowe i zasoby gospodarcze zostały zamrożone lub zatrzymane na skutek niedbalstwa.

2. Środki określone w niniejszym rozporządzeniu nie stanowią podstawy jakiejkolwiek odpowiedzialności osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów, jeżeli nie wiedziały one i nie miały uzasadnionego powodu, by podejrzewać, że ich działania naruszałyby te zakazy.

3. Osoby, podmioty lub organy objęte zakresem niniejszego rozporządzenia, lub pracownicy lub dyrektorzy takich osób, podmiotów lub organów, którzy w dobrej wierze, zgodnie z art. 30, 31 i 32, ujawnili informacje, o których mowa w art. 30, 31 i 32, nie ponoszą żadnej odpowiedzialności z tego tytułu.

Artykuł 43

1. Państwo członkowskie może podjąć wszelkie działania, które uzna za niezbędne dla zapewnienia przestrzegania stosownych międzynarodowych, unijnych lub krajowych obowiązków prawnych w zakresie zdrowia i bezpieczeństwa pracowników oraz ochrony środowiska w przypadkach, gdy wdrożenie niniejszego rozporządzenia może mieć wpływ na współpracę z osobą, podmiotem lub organem z Iranu.

2. Na użytek działań podejmowanych zgodnie z ust. 1 nie mają zastosowania zakazy określone w art. 8 i 9, art. 17 ust. 2 lit. b), art. 23 ust. 2, art. 30 i 35.

3. [42] Dane państwo członkowskie powiadamia pozostałe państwa członkowskie i Komisję o ustaleniu, o którym mowa w ust. 1, oraz o swoim zamiarze udzielenia zezwolenia, na co najmniej dziesięć dni roboczych przed wydaniem zezwolenia. W przypadku zagrożenia dla środowiska lub zdrowia i bezpieczeństwa pracowników w Unii wymagającego pilnych działań dane państwo członkowskie może udzielić zezwolenia bez uprzedniego zgłoszenia i powiadamia pozostałe państwa członkowskie i Komisję w ciągu trzech dni roboczych od wydania zezwolenia.

Artykuł 43a

[43] 1. W drodze odstępstwa od art. 8, 9, art. 17 ust. 1 w odniesieniu do osób, podmiotów lub organów z Iranu, o których mowa w art. 17 ust. 2 lit. b), art. 23 ust. 2 i 3, o ile dotyczą one osób, podmiotów lub organów wymienionych w załączniku IX, art. 30 i 35, właściwe organy państwa członkowskiego mogą zezwolić na warunkach, jakie uznają za stosowne, na działania w zakresie poszukiwania lub wydobycia węglowodorów w Unii podejmowane na podstawie koncesji na takie poszukiwania lub wydobycie wydanej przez państwo członkowskie osobie, podmiotowi lub organowi wymienionym w załączniku IX, jeśli spełnione są następujące warunki:

a) koncesję na poszukiwanie lub wydobycie węglowodorów w Unii wydano przed dniem, w którym osoba, podmiot lub organ wymienione w załączniku IX zostały wskazane; oraz

b) zezwolenie jest niezbędne, aby uniknąć lub zapobiec szkód w środowisku w Unii lub zapobiec trwałemu zniszczeniu wartości koncesji, włączając poprzez zabezpieczenie rurociągu oraz infrastruktury wykorzystywanej tymczasowo w związku z działalnością objętą koncesją. Takie zezwolenie może obejmować środki podjęte na podstawie ustawodawstwa krajowego.

2. Odstępstwo, o którym mowa w ust. 1, przyznaje się jedynie na niezbędny okres, a jego ważność nie może przekraczać ważności koncesji wydanej osobie, podmiotowi lub organowi wymienionym w załączniku IX. Jeśli właściwy organ uzna za konieczne subrogację lub nałożenie odszkodowania, okres ważności odstępstwa nie może przekraczać pięciu lat.

3. Dane państwo członkowskie powiadamia inne państwa członkowskie i Komisję o zamiarze udzielenia zezwolenia na co najmniej dziesięć dni roboczych przed wydaniem zezwolenia. W przypadku zagrożenia dla środowiska w Unii wymagającego pilnych działań mających zapobiec szkodom w środowisku dane państwo członkowskie może udzielić zezwolenia bez uprzedniego zgłoszenia i powiadamia pozostałe państwa członkowskie i Komisję w ciągu trzech dni roboczych od wydania zezwolenia.

Artykuł 44

1. Komisja i państwa członkowskie informują się wzajemnie o środkach podjętych na mocy niniejszego rozporządzenia i co trzy miesiące dzielą się wszelkimi innymi dostępnymi im istotnymi informacjami w związku z niniejszym rozporządzeniem, w szczególności informacjami

a) dotyczącymi środków finansowych zamrożonych na mocy art. 23 oraz zezwoleń udzielonych na mocy art. 24, 25, 26 i 27;

b) dotyczącymi naruszeń przepisów i trudności z ich egzekwowaniem oraz orzeczeń wydanych przez sądy krajowe.

2. Państwa członkowskie natychmiast przekazują sobie wzajemnie, a także Komisji wszelkie inne dostępne im stosowne informacje, które mogłyby mieć wpływ na skuteczne wdrożenie niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 45

Komisja:

a) zmienia załącznik II na podstawie ustaleń Rady Bezpieczeństwa ONZ lub Komitetu Sankcji lub na podstawie informacji dostarczonych przez państwa członkowskie;

b) [44] zmienia załączniki III, IV, IVA, V, VI, VIA, VIB, VII, VIIA, VIIB i X na podstawie informacji dostarczonych przez państwa członkowskie.

Artykuł 46

1. W przypadku gdy Rada Bezpieczeństwa lub Komitet Sankcji wpisują osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ do wykazu, Rada umieszcza takie osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy w załączniku VIII.

2. W przypadku gdy Rada podejmie decyzję o objęciu osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu środkami, o których mowa w art. 23 ust. 2 i 3, wprowadza ona stosowne zmiany w załączniku IX.

3. O swojej decyzji, wraz z uzasadnieniem umieszczenia w wykazie, Rada powiadamia osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ, o których mowa w ust. 1 lub 2, bezpośrednio – gdy adres jest znany – albo w drodze opublikowania ogłoszenia, umożliwiając takiej osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi przedstawienie uwag.

4. W przypadku przedstawienia uwag lub istotnych nowych dowodów, Rada dokonuje przeglądu swojej decyzji i odpowiednio informuje daną osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ.

5. W przypadku gdy Organizacja Narodów Zjednoczonych podejmuje decyzję o usunięciu z wykazu osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu, lub o zmianie danych identyfikacyjnych osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu ujętych w wykazie, Rada wprowadza stosowne zmiany w załączniku VIII.

6. Wykaz w załączniku IX poddawany jest przeglądowi regularnie, co najmniej raz na 12 miesięcy.

Artykuł 47

1. Państwa członkowskie ustanawiają przepisy dotyczące sankcji mających zastosowanie do naruszeń niniejszego rozporządzenia i podejmują wszystkie środki niezbędne do zapewnienia ich wdrożenia. Przewidziane sankcje muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

2. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o tych przepisach niezwłocznie po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia oraz powiadamiają ją o wszelkich późniejszych zmianach.

Artykuł 48

1. Państwa członkowskie wyznaczają właściwe organy, o których mowa w niniejszym rozporządzeniu, i wskazują je na stronach internetowych wymienionych w załączniku X. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o wszelkich zmianach adresów ich stron internetowych wymienionych w załączniku X.

2. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o swoich właściwych organach, w tym o danych kontaktowych tych właściwych organów, niezwłocznie po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia, a następnie powiadamiają ją o wszelkich późniejszych zmianach.

3. W przypadkach, w których niniejsze rozporządzenie wymaga powiadomienia lub poinformowania Komisji lub innej formy przekazywania informacji z Komisją, wykorzystywane mają być w tym celu adresy i inne dane kontaktowe wskazane w załączniku X.

Artykuł 49

Niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie:

a) na terytorium Unii, w tym w jej przestrzeni powietrznej;

b) na pokładach wszystkich statków powietrznych lub statków podlegających jurysdykcji państw członkowskich;

c) do każdej osoby będącej obywatelem jednego z państw członkowskich, przebywającej na terytorium Unii lub poza nim;

d) do każdej osoby prawnej, podmiotu lub organu, na terytorium Unii lub poza nim, zarejestrowanych lub utworzonych na mocy prawa państwa członkowskiego;

e) do każdej osoby prawnej, podmiotu lub organu w odniesieniu do wszelkiego rodzaju działalności gospodarczej prowadzonej całkowicie lub częściowo na terytorium Unii.

Artykuł 50

Rozporządzenie (UE) nr 961/2010 niniejszym traci moc. Odesłania do uchylonego rozporządzenia traktuje się jako odesłania do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 51

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 23 marca 2012 r.

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 215,

uwzględniając decyzję Rady 2012/35/WPZiB z dnia 23 stycznia 2012 r. zmieniającą decyzję 2010/413/WPZiB w sprawie środków ograniczających wobec Iranu (¹),

uwzględniając wspólny wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa i Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W dniu 25 października 2010 r. Rada przyjęła rozporządzenie (UE) nr 961/2010 w sprawie środków ograniczających wobec Iranu i uchylające rozporządzenie (WE) nr 423/2007 (²), aby decyzja Rady 2010/431/WPZiB (³) stała się skuteczna.

(2) W dniu 23 stycznia 2012 r. Rada zatwierdziła decyzję 2012/35/WPZiB przewidującą dodatkowe środki ograniczające wobec Islamskiej Republiki Iranu („Iran”) zgodnie z wnioskiem Rady Europejskiej z dnia 9 grudnia 2011 r.

(3) Te środki ograniczające obejmują w szczególności dodatkowe ograniczenia w handlu towarami i technologiami podwójnego zastosowania, jak również kluczowym sprzętem i technologiami, które mogłyby zostać użyte w przemyśle petrochemicznym, zakazie przywozu irańskiej ropy naftowej, produktów naftowych i produktów petrochemicznych, a także zakazie inwestowania w przemysł petrochemiczny. Ponadto należy zakazać handlu złotem, metalami szlachetnymi i diamentami z rządem Iranu, a także dostarczania nowo wydrukowanych banknotów i nowo wybitego bilonu Bankowi Centralnemu Iranu lub na jego rzecz.

(4) Niezbędne stały się również pewne zmiany techniczne istniejących środków. W szczególności należy wyjaśnić definicję „usług pośrednictwa”. W przypadkach gdy właściwy organ może zezwolić na zakup, sprzedaż, dostawę, przekazywanie lub wywóz towarów i technologii lub usług finansowych i technicznych, nie będzie wymagane oddzielne zezwolenie dotyczące usług pośrednictwa.

(5) Definicję „ przekazywania środków finansowych” należy rozszerzyć na przekazy inne niż elektroniczne, tak aby przeciwdziałać próbom obejścia środków ograniczających.

(6) Zmienione środki ograniczające dotyczące towarów podwójnego zastosowania powinny obejmować wszystkie towary i technologie wyszczególnione w załączniku I do rozporządzenia Rady (WE) nr 428/2009 z dnia 5 maja 2009 r. ustanawiającego wspólnotowy system kontroli wywozu, transferu, pośrednictwa i tranzytu w odniesieniu do produktów podwójnego zastosowania (⁴), z wyjątkiem niektórych pozycji z jego kategorii 5 część 2 w związku z ich wykorzystaniem do celów usług komunikacji publicznej w Iranie. Jednakże zakazy zawarte w art. 2 niniejszego rozporządzenia nie mają zastosowania do sprzedaży, dostawy, przekazywania lub wywozu towarów i technologii nowo wymienionych w załączniku I lub II do niniejszego rozporządzenia, dla których zezwolenie już zostało udzielone przez właściwe organy państw członkowskich zgodnie z art. 3 rozporządzenia (UE) nr 961/2010 przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia.

(7) Aby zapewnić skuteczne wprowadzanie w życie zakazu sprzedaży, dostaw, przekazywania lub wywozu do Iranu kluczowego sprzętu lub technologii, które mogłyby być wykorzystywane w kluczowych sektorach w przemyśle naftowym, przemyśle gazu ziemnego oraz przemyśle petrochemicznym, należy sporządzić wykazy takiego kluczowego sprzętu i technologii.

(8) Z tego samego powodu należy także przedstawić wykazy produktów podlegających ograniczeniom w handlu ropą naftową, produktami naftowymi i produktami petrochemicznymi, złotem, metalami szlachetnymi i diamentami.

(9) Co więcej, ograniczenia w zakresie inwestycji w irańskim sektorze naftowo-gazowym powinny, dla zapewnienia ich skuteczności, obejmować niektóre kluczowe rodzaje działalności, takie jak usługi hurtowego przesyłu gazu w celu jego tranzytu lub dostawy do bezpośrednio połączonych sieci oraz, z tych samych powodów, powinny mieć zastosowanie do spółek joint venture, jak również innych form stowarzyszeń i współpracy z Iranem w sektorze przesyłu gazu ziemnego.

(10) Aby skutecznie ograniczać inwestycje irańskie w Unii należy podjąć środki zakazujące osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom i organom podlegającym jurysdykcji państw członkowskich umożliwiania takich inwestycji lub zezwalania na nie.

(11) Decyzja 2012/35/WPZiB rozszerza zamrożenie aktywów na dodatkowe osoby, podmioty lub organy udzielające wsparcia rządowi Iranu, w tym wsparcia finansowego, logistycznego i materialnego, lub z nimi związane. Decyzja rozszerza ponadto zamrożenie środków na innych członków Korpusu Strażników Rewolucji Irańskiej (IRGC).

(12) Decyzja 2012/35/WPZiB przewiduje także zamrożenie aktywów Centralnego Banku Iranu. Biorąc jednak pod uwagę możliwe zaangażowanie Centralnego Banku Iranu w finansowaniu handlu zagranicznego, konieczne wydają się odstępstwa, gdyż ten ukierunkowany środek finansowy nie powinien stanowić przeszkody w prowadzeniu operacji handlowych, w tym umów dotyczących środków spożywczych, opieki medycznej, sprzętu medycznego lub do celów humanitarnych zgodnie z przepisami niniejszego rozporządzenia. Wyłączenia ustanowione w art. 12 i 14 niniejszego rozporządzenia dotyczące umów przywozu, zakupu lub transportu irańskiej ropy naftowej, irańskich produktów naftowych i produktów petrochemicznych, zawartych przed dniem 23 stycznia 2012 r. mają również zastosowanie do umów dodatkowych, w tym umów dotyczących transportu, ubezpieczenia lub kontroli, niezbędnych do wykonania tych umów. Ponadto irańska ropa naftowa, irańskie produkty naftowe i produkty petrochemiczne, które przywieziono zgodnie z prawem do państwa członkowskiego na mocy wyłączeń ustanowionych w art. 12 i 14 niniejszego rozporządzenia należy uważać za będące w swobodnym obrocie w Unii.

(13) Zakazuje się, w związku z obowiązkiem zamrożenia aktywów Linii Żeglugowych Islamskiej Republiki Iranu (IRISL) oraz jednostek będących własnością lub pod kontrolą IRISL, załadunku towarów na statki będące własnością IRISL lub tych jednostek, lub przez nie czarterowane, oraz wyładunku towarów z takich statków w portach państw członkowskich. Ponadto w związku z zamrożeniem aktywów IRISL zakazane jest także przenoszenie własności statków będących własnością, pod kontrolą lub czarterowanych przez spółki IRISL na inne jednostki. Obowiązek zamrożenia środków finansowych i zasobów gospodarczych IRISL i jednostek będących własnością lub pod kontrolą IRISL nie jednak oznacza konieczności zajęcia lub zatrzymania statków należących do takich jednostek, ani transportowanego przez nie ładunku, w zakresie w jakim towary te należą do osób trzecich, ani też konieczności zatrzymania zatrudnionej przez te linie lub jednostki załogi.

(14) Biorąc pod uwagę próby obejścia sankcji przez Iran, należy wyjaśnić, że wszystkie środki finansowe i zasoby gospodarcze należące do, będące własnością, w posiadaniu lub pod kontrolą osób, podmiotów lub organów wymienionych w załącznikach I lub II decyzji 2010/413/WPZiB mają być niezwłocznie zamrożone, włączając w to środki finansowe i zasoby ich następców prawnych ustanowionych w celu obejścia środków określonych w niniejszym rozporządzeniu.

(15) Należy także wyjaśnić, że składanie i przesyłanie bankowi niezbędnych dokumentów docelowo przeznaczonych dla osób, podmiotów lub organów, które nie znajdują się w wykazie, w celu uruchomienia płatności dozwolonych zgodnie z niniejszego rozporządzeniem, nie oznacza udostępniania środków finansowych w rozumieniu niniejszego rozporządzenia.

(16) Należy wyjaśnić, że środki finansowe lub zasoby gospodarcze powinny móc być uwolnione z przeznaczeniem na oficjalne cele misji dyplomatycznych lub konsularnych lub organizacji międzynarodowych korzystających z immunitetów na mocy prawa międzynarodowego, zgodnie z przepisami niniejszego rozporządzenia.

(17) Stosowanie ukierunkowanych sankcji finansowych przez dostawców specjalistycznych usług w zakresie komunikatów finansowych należy rozwinąć zgodnie z przepisami niniejszego rozporządzenia.

Należy wyjaśnić, że aktywa osób, podmiotów lub organów, które nie zostały wskazane, we wskazanych instytucjach kredytowych i finansowych nie powinny pozostawać zamrożone w ramach stosowania ukierunkowanych środków o charakterze finansowym i powinny móc zostać uwolnione na warunkach przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu.

Biorąc pod uwagę próby korzystania przez Iran ze swojego systemu finansowego w celu obejścia sankcji, konieczne jest wymaganie wzmożonego nadzoru w odniesieniu do działalności instytucji kredytowych i finansowych Iranu, tak aby zapobiec obchodzeniu niniejszego rozporządzenia, w tym zamrożenie aktywów Centralnego Banku Iranu. Powyższe wymogi wzmożonego nadzoru w odniesieniu do instytucji kredytowych i finansowych powinny stanowić uzupełnienie istniejących obowiązków wynikających z rozporządzenia (WE) nr 1781/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 listopada 2006 r. w sprawie informacji o zleceniodawcach, które towarzyszą przekazom pieniężnym (⁵) oraz związanych z wdrożeniem dyrektywy 2005/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 października 2005 r. w sprawie przeciwdziałania korzystaniu z systemu finansowego w celu prania pieniędzy oraz finansowania terroryzmu (⁶).

(18) Należy dokonać przeglądu niektórych przepisów dotyczących kontroli przekazywania środków finansowych, aby ułatwić ich stosowanie przez właściwe organy i podmioty gospodarcze oraz zapobiec obchodzeniu przepisów niniejszego rozporządzenia, w tym dotyczące zamrożenia aktywów Centralnego Banku Iranu.

(19) Co więcej, należy dostosować ograniczenia dotyczące ubezpieczeń, zwłaszcza w celu wyjaśnienia, że dopuszcza się ubezpieczenie misji dyplomatycznych i konsularnych w Unii, a także aby zezwolić na świadczenie usług ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej lub ubezpieczenia od odpowiedzialności za szkody wyrządzone w środowisku.

(20) Ponadto należy zaktualizować wymóg przekazywania informacji przed przybyciem i przed wyjazdem, gdyż obowiązek ten powszechnie stosuje się do wszystkich towarów przywożonych na obszar celny Unii lub z niego wywożonych w następstwie pełnego wdrożenia, z dniem 1 stycznia 2012 r., środków bezpieczeństwa stosowanych przez organy celne ustanowionych w stosownych przepisach dotyczących przywozowych i wywozowych deklaracji skróconych zawartych w rozporządzeniu (EWG) 2913/92 (⁷) oraz rozporządzeniu (EWG) nr 2454/93 (⁸).

(21) Należy także dostosować przepisy dotyczące usług bunkrowania i zaopatrywania statków, odpowiedzialności podmiotów gospodarczych oraz zakazu obchodzenia odnośnych środków ograniczających.

(22) Należy dokonać przeglądu mechanizmu wymiany informacji między państwami członkowskimi i Komisją w celu zapewnienia skutecznego wdrażania i jednolitej interpretacji niniejszego rozporządzenia.

(23) Biorąc pod uwagę cele zakazu handlu sprzętem, który może zostać użyty do represji wewnętrznych, powinien on zostać przewidziany w rozporządzeniu (UE) nr 359/2011 dotyczącym środków ograniczających skierowanych przeciwko niektórym osobom, podmiotom i organom w związku z sytuacją w Iranie (⁹), a nie w niniejszym rozporządzeniu.

(24) Dla zapewnienia jasności, rozporządzenie (UE) nr 961/2010 powinno zostać uchylone i zastąpione niniejszym rozporządzeniem.

(25) Środki ograniczające przewidziane w niniejszym rozporządzeniu objęte są zakresem Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, a zatem w celu ich wdrożenia niezbędne są przepisy na poziomie Unii, w szczególności aby zapewnić jednolite stosowanie tych środków ograniczających przez podmioty gospodarcze we wszystkich państwach członkowskich.

(26) Niniejsze rozporządzenie nie narusza praw podstawowych i jest zgodne z zasadami określonymi w szczególności w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej, w szczególności prawa do skutecznego środka prawnego i do rzetelnego procesu sądowego, prawa własności i prawa do ochrony danych osobowych. Niniejsze rozporządzenie powinno być stosowane zgodnie z tymi prawami i zasadami.

(27) Niniejsze rozporządzenie jest także zgodne ze zobowiązaniami państw członkowskich w ramach Karty Narodów Zjednoczonych oraz z prawnie wiążącym charakterem rezolucji Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych.

(27a) Uprawnienie do zmiany wykazów zamieszczonych w załącznikach VIII i IX do niniejszego rozporządzenia powinno być wykonywane przez Radę ze względu na szczególne zagrożenie dla pokoju i bezpieczeństwa międzynarodowego wynikające z programu jądrowego Iranu, a także w celu zapewnienia spójności z procedurą zmian i dokonywania przeglądu załączników I i II do decyzji 2010/413/WPZiB.

(28) Procedura wskazywania osób, których środki podlegają zamrożeniu na mocy niniejszego rozporządzenia, powinna obejmować informowanie wskazanych osób fizycznych i prawnych, podmiotów i organów o powodach umieszczenia w wykazie, tak aby mogły przedstawić swoje uwagi. W przypadku gdy zostaną zgłoszone uwagi lub przedstawione istotne nowe dowody, Rada powinna dokonać przeglądu swojej decyzji na podstawie tych uwag i odpowiednio poinformować daną osobę, podmiot lub organ.

(29) Na potrzeby wykonania przepisów niniejszego rozporządzenia oraz w celu zapewnienia maksymalnej pewności prawa w Unii, imiona i nazwiska lub nazwy oraz inne stosowne dane dotyczące osób fizycznych i prawnych, podmiotów i organów, których środki finansowe i zasoby gospodarcze muszą zostać zamrożone zgodnie z rozporządzeniem, powinny zostać podane do wiadomości publicznej. Wszelkie przetwarzanie danych osobowych osób fizycznych na mocy niniejszego rozporządzenia powinno odbywać się zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych (¹⁰) oraz zgodnie z dyrektywą 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych (¹¹).

(30) Aby zapewnić skuteczność środków przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu, powinno ono wejść w życie w dniu jego publikacji,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

ROZDZIAŁ I

DEFINICJE

Artykuł 1

Na użytek niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

a) „oddział” instytucji finansowej lub kredytowej oznacza miejsce prowadzenia działalności, które prawnie stanowi zależną część instytucji finansowej lub kredytowej i które realizuje bezpośrednio wszystkie bądź niektóre spośród transakcji nieodłącznie związanych z działalnością instytucji finansowych lub kredytowych;

b) „usługi pośrednictwa” oznaczają:

(i) negocjowanie lub zawieranie transakcji zakupu, sprzedaży lub dostawy towarów i technologii lub usług finansowych i technicznych, w tym z państwa trzeciego do któregokolwiek innego państwa trzeciego; lub

(ii) sprzedaż lub zakup towarów i technologii lub usług finansowych i technicznych, w tym w przypadku gdy znajdują się one w państwach trzecich, w celu ich przekazania do innego państwa trzeciego;

c) „roszczenie” oznacza każde roszczenie, dochodzone w postępowaniu sądowym lub nie, zgłoszone przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia lub po tym dniu, na mocy umowy bądź transakcji, lub w związku z nimi, w szczególności obejmujące:

(i) roszczenie o wykonanie jakiegokolwiek zobowiązania powstałego na mocy umowy bądź transakcji lub w związku z nimi;

(ii) roszczenie o prolongatę lub spłatę zobowiązania, gwarancji finansowej lub odszkodowania w jakiejkolwiek formie;

(iii) roszczenie o odszkodowanie z tytułu umowy lub transakcji;

(iv) roszczenie wzajemne;

(v) roszczenie uznania lub wykonania, łącznie z uznaniem na podstawie procedury exequatur, wyroku, orzeczenia arbitrażowego lub równoważnej decyzji, niezależnie od miejsca ich wydania;

d) „umowa lub transakcja” oznacza każdą transakcję, niezależnie od jej formy i mającego zastosowanie prawa, obejmującą jedną lub większą liczbę umów lub podobnych zobowiązań między tymi samymi lub różnymi stronami; do celów niniejszej definicji pojęcie „umowa” obejmuje zobowiązania, gwarancje lub listy gwarancyjne, w szczególności gwarancje finansowe lub finansowe listy gwarancyjne, oraz kredyty, prawnie niezależne lub nie, a także wszelkie przepisy z nimi związane, których źródłem jest taka transakcja lub które są z nią związane;

e) „właściwe organy” oznaczają właściwe organy państw członkowskich wskazane na stronach internetowych wymienionych w załączniku X;

f) „instytucja kredytowa” oznacza instytucję kredytową w rozumieniu art. 4 ust. 1 dyrektywy 2006/48/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 czerwca 2006 r. w sprawie podejmowania i prowadzenia działalności przez instytucje kredytowe (¹²), w tym jej oddziały na terytorium Unii lub poza nim;

g) „obszar celny Unii” oznacza obszar określony w art. 3 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy kodeks celny (¹³) oraz w rozporządzeniu Komisji (EWG) nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiającym przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 (¹⁴);

h) „zasoby gospodarcze” oznaczają aktywa wszelkiego rodzaju, materialne lub niematerialne, ruchome lub nieruchome, które nie są środkami finansowymi, lecz mogą służyć do uzyskiwania środków finansowych, towarów lub usług;

i) „instytucja finansowa” oznacza

(i) przedsiębiorstwo, inne niż instytucja kredytowa, prowadzące co najmniej jeden z rodzajów działalności wyszczególnionych w pkt 2–12 oraz pkt 14 i 15 załącznika I do dyrektywy 2006/48/WE, w tym działalność polegającą na wymianie walut (jako bureaux de change);

(ii) zakład ubezpieczeń, który uzyskał stosowne zezwolenie zgodnie z dyrektywą 2009/138/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 25 listopada 2009 r. w sprawie podejmowania i prowadzenia działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (Wypłacalność II) (¹⁵), w zakresie, w jakim prowadzi on działalność objętą zakresem tej dyrektywy;

(iii) przedsiębiorstwo inwestycyjne w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 1 dyrektywy 2004/39/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 kwietnia 2004 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych (¹⁶);

(iv) przedsiębiorstwo zbiorowego inwestowania sprzedające swoje jednostki lub akcje; lub

(v) pośrednika ubezpieczeniowego w rozumieniu art. 2 pkt 5 dyrektywy 2002/92/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 9 grudnia 2002 r. w sprawie pośrednictwa ubezpieczeniowego (¹⁷), z wyjątkiem pośredników, o których mowa w art. 2 ust. 7 tej dyrektywy, w czynnościach dotyczących ubezpieczenia na życie oraz innych usług związanych z inwestycjami;

włączając w to jej oddziały na terytorium Unii lub poza nim;

j) „zamrożenie zasobów gospodarczych” oznacza uniemożliwienie wykorzystania zasobów gospodarczych do uzyskiwania środków finansowych, towarów lub usług w jakikolwiek sposób, między innymi poprzez ich sprzedaż, wynajem lub obciążenie hipoteką;

k) „ zamrożenie środków finansowych” oznacza zapobieganie wszelkim ruchom tych środków, ich przekazywaniu, zmianom, wykorzystaniu, udostępnianiu lub dokonywaniu nimi transakcji w jakikolwiek sposób, który powodowałby jakąkolwiek zmianę ich wielkości, wartości, lokalizacji, własności, posiadania, charakteru, przeznaczenia lub inną zmianę, która umożliwiłaby korzystanie z nich, w tym zarządzanie portfelem;

l) „środki finansowe” oznaczają aktywa finansowe i różnego rodzaju świadczenia, między innymi:

(i) gotówkę, czeki, roszczenia pieniężne, weksle, przekazy pieniężne i inne instrumenty płatnicze;

(ii) depozyty złożone w instytucjach finansowych lub innych podmiotach, salda na rachunkach, wierzytelności i zobowiązania dłużne;

(iii) papiery wartościowe i papiery dłużne w obrocie publicznym lub niepublicznym, w tym akcje i udziały, certyfikaty papierów wartościowych, obligacje, weksle, warranty, skrypty dłużne, kontrakty na instrumenty pochodne;

(iv) odsetki, dywidendy lub inne przychody z aktywów oraz wartości narosłe z aktywów lub wygenerowane przez te aktywa;

(v) kredyty, prawa do potrącenia, gwarancje, gwarancje właściwego wykonania umów lub inne zobowiązania finansowe;

(vi) akredytywy, konosamenty, umowy sprzedaży; oraz

(vii) dokumenty poświadczające udział w środkach lub zasobach finansowych;

m) „towary” obejmują produkty, materiały oraz sprzęt;

n) „ubezpieczenie” oznacza przedsięwzięcie lub zobowiązanie, w ramach którego co najmniej jedna osoba fizyczna lub prawna jest zobowiązana do dostarczenia innej osobie lub innym osobom, w zamian za opłatę, odszkodowania lub świadczenia określonego w przedsięwzięciu lub zobowiązaniu, w przypadku urzeczywistnienia się ryzyka;

o) „osoba, podmiot lub organ z Iranu” oznaczają:

(i) państwo irańskie lub każdy organ publiczny tego państwa;

(ii) każdą osobę fizyczną przebywającą lub zamieszkałą w Iranie;

(iii) każdą osobę prawną, każdy podmiot lub każdy organ, mające swoją siedzibę w Iranie;

(iv) każdą osobę prawną, każdy podmiot lub każdy organ – w Iranie lub poza jego granicami – będące własnością lub pod kontrolą, bezpośrednio lub pośrednio, co najmniej jednej lub jednego z wyżej wymienionych osób lub organów;

p) „reasekuracja” oznacza działalność polegającą na przyjmowaniu ryzyk cedowanych przez zakład ubezpieczeń lub inny zakład reasekuracji lub, w przypadku towarzystwa ubezpieczeniowego znanego jako Lloyd's, działalność polegającą na przyjmowaniu ryzyk cedowanych przez członków Lloyd's, przez zakład ubezpieczeń lub reasekuracji inny niż towarzystwo ubezpieczeniowe znane jako Lloyd's;

q) „Komitet Sankcji” oznacza komitet Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych utworzony na mocy pkt 18 rezolucji Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych („rezolucja RB ONZ”) nr 1737 (2006);

r) „ pomoc techniczna” oznacza wszelkie wsparcie techniczne związane z naprawami, pracami rozwojowymi, produkcją, montażem, testowaniem, konserwacją oraz wszelką inną obsługę techniczną, mogące przyjmować formy takie jak instruktaż, doradztwo, szkolenia, przekazanie praktycznej wiedzy lub umiejętności lub usługi konsultingowe;

s) „terytorium Unii” oznacza terytoria państw członkowskich, do których ma zastosowanie Traktat, na warunkach określonych w Traktacie, w tym ich przestrzeń powietrzną;

t) „przekazanie środków finansowych” oznacza:

(i) każdą transakcję realizowaną przez dostawcę usług płatniczych w imieniu zleceniodawcy drogą elektroniczną, w celu udostępnienia środków odbiorcy przez dostawcę usług płatniczych, bez względu na to, czy zleceniodawca i odbiorca są tą samą osobą. Pojęcia „zleceniodawca”, „ odbiorca” i „dostawca usług płatniczych” mają to samo znaczenie, co w dyrektywie 2007/64/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 listopada 2007 r. w sprawie usług płatniczych w ramach rynku wewnętrznego (¹⁸);

(ii) każdą transakcję drogą inną niż elektroniczną, na przykład gotówką, czekiem lub zleceniem księgowym, w celu udostępnienia środków odbiorcy, bez względu na to, czy zleceniodawca i odbiorca są tą samą osobą.

ROZDZIAŁ II

OGRANICZENIA WYWOZU I PRZYWOZU

Artykuł 2

1. Zakazuje się sprzedaży, dostawy, przekazywania lub wywozu, bezpośrednio lub pośrednio, towarów i technologii wymienionych w załącznikach I lub II – niezależnie od tego, czy te towary i technologie pochodzą z Unii – na rzecz osób, podmiotów lub organów w Iranie lub do użytku w tym państwie.

2. Załącznik I obejmuje towary i technologie, w tym oprogramowanie, które należą do towarów lub technologii podwójnego zastosowania, zgodnie z definicją zawartą w rozporządzeniu (WE) nr 428/2009 z dnia 5 maja 2009 r., z wyjątkiem niektórych towarów i technologii wyszczególnionych w części A załącznika I do niniejszego rozporządzenia.

3. Załącznik II obejmuje inne towary i technologie, które mogłyby przyczynić się do działań Iranu związanych ze wzbogacaniem, ponownym przetwarzaniem czy z ciężką wodą, do tworzenia systemów przenoszenia broni jądrowej, lub prowadzenia działań związanych z innymi kwestiami, co do których Międzynarodowa Agencja Energii Atomowej (MAEA) wyraziła zaniepokojenie lub które określiła jako nieuregulowane, w tym kwestiami określonymi przez Radę Bezpieczeństwa ONZ lub Komitet Sankcji.

4. Załączniki I i II nie obejmują towarów i technologii wymienionych we Wspólnym wykazie uzbrojenia Unii Europejskiej (¹⁹) („wspólny wykaz uzbrojenia” ).

Artykuł 3

1. Wymagane jest wcześniejsze zezwolenie na sprzedaż, dostawę, przekazanie lub wywóz, bezpośrednio lub pośrednio, towarów i technologii wymienionych w załączniku III – niezależnie od tego, czy te towary i technologie pochodzą z Unii – na rzecz jakichkolwiek osób, podmiotów lub organów z Iranu lub do użytku w tym państwie.

2. We wszystkich przypadkach wywozu, które na mocy niniejszego artykułu wymagają zezwolenia, jest ono wydawane przez właściwe organy państwa członkowskiego, w którym eksporter ma siedzibę, i musi być zgodne ze szczegółowymi zasadami określonymi w art. 11 rozporządzenia (WE) nr 428/2009. Zezwolenie jest ważne w całej Unii.

3. Załącznik III obejmuje wszelkie towary i technologie, inne niż te wymienione w załącznikach I i II, które mogłyby przyczynić się do działań związanych ze wzbogacaniem, ponownym przetwarzaniem, lub z ciężką wodą, do tworzenia systemów przenoszenia broni jądrowej lub do prowadzenia działań związanych z innymi kwestiami, co do których MAEA wyraziła zaniepokojenie lub określiła je jako nieuregulowane.

4. Eksporterzy dostarczają właściwym organom wszystkich stosownych informacji wymaganych do złożenia wniosku o udzielenie zezwolenia na wywóz.

5. Właściwe organy państw nie udzielają żadnych zezwoleń na sprzedaż, dostawę, przekazywanie ani wywóz towarów lub technologii objętych zakresem załącznika III, jeżeli mają uzasadnione podstawy, by stwierdzić, że taka sprzedaż, dostawa, przekazanie lub wywóz towarów i technologii jest lub może zmierzać do wykorzystania w związku z jednym z następujących działań:

a) działania Iranu związane ze wzbogacaniem i ponownym przetwarzaniem lub z ciężką wodą;

b) tworzenie przez Iran systemów przenoszenia broni jądrowej; lub

c) prowadzenie przez Iran działań związanych z innymi kwestiami, co do których MAEA wyraziła zaniepokojenie lub określiła je jako nieuregulowane.

6. Na warunkach określonych w ust. 5 właściwe organy mogą unieważnić, zawiesić, zmienić lub cofnąć zezwolenie na wywóz, którego udzieliły.

7. W przypadku odmowy udzielenia zezwolenia lub unieważnienia, zawieszenia, znacznego ograniczenia lub cofnięcia takiego zezwolenia przez właściwy organ zgodnie z ust. 5 lub 6, dane państwo członkowskie powiadamia o tym pozostałe państwa członkowskie i Komisję oraz przekazuje im stosowne informacje na ten temat w sposób zgodny z przepisami dotyczącymi poufności takich informacji zawartymi w rozporządzeniu Rady (WE) nr 515/97 z dnia 13 marca 1997 r. w sprawie wzajemnej pomocy między organami administracyjnymi państw członkowskich i współpracy między państwami członkowskimi a Komisją w celu zapewnienia prawidłowego stosowania przepisów prawa celnego i rolnego (²⁰).

8. Zanim państwo członkowskie udzieli zezwolenia zgodnie z ust. 5 na transakcję, która jest zasadniczo identyczna z transakcją, której dotyczy ważna odmowa zezwolenia wydana przez inne państwo członkowskie lub państwa członkowskie zgodnie z ust. 6 i 7, konsultuje się najpierw z państwem członkowskim lub państwami członkowskimi, które odmówiły zezwolenia. Jeżeli w wyniku takich konsultacji odnośne państwo członkowskie postanowi wydać zezwolenie, informuje o tym pozostałe państwa członkowskie i Komisję, udzielając wszystkich stosownych informacji w celu wyjaśnienia takiej decyzji.

Artykuł 4

Zakazuje się nabywania w Iranie, przywozu lub transportu z tego państwa, bezpośrednio lub pośrednio, towarów i technologii wymienionych w załączniku I lub II, niezależnie od tego, czy pochodzą one z Iranu.

Artykuł 5

1. Zakazuje się:

a) udzielania, bezpośrednio lub pośrednio, jakimkolwiek osobom, podmiotom lub organom z Iranu lub do użytku w tym państwie, pomocy technicznej związanej z towarami i technologiami wymienionymi we wspólnym wykazie uzbrojenia lub związanej z dostarczaniem, wytwarzaniem, konserwacją i użytkowaniem towarów zawartych w tym wykazie;

b) udzielania, bezpośrednio lub pośrednio, jakimkolwiek osobom, podmiotom lub organom z Iranu lub do użytku w tym państwie, pomocy technicznej lub usług pośrednictwa związanych z towarami i technologiami wymienionymi w załączniku I lub II, lub związanych z dostarczaniem, wytwarzaniem, konserwacją i użytkowaniem towarów wymienionych w załączniku I lub II;

c) udzielania, bezpośrednio lub pośrednio, finansowania lub pomocy finansowej związanej z towarami i technologiami wymienionymi we wspólnym wykazie uzbrojenia lub w załączniku I lub II, w tym w szczególności udzielania dotacji, pożyczek i ubezpieczania kredytów eksportowych na potrzeby wszelkiej sprzedaży, dostaw, przekazywania lub wywozu takich produktów, lub na potrzeby wszelkiego udzielania związanej z tym pomocy technicznej osobom, podmiotom lub organom z Iranu lub do użytku w tym państwie.

2. Zezwolenia wydanego przez dany właściwy organ wymaga się dla zapewniania:

a) pomocy technicznej lub świadczenia usług pośrednictwa związanych z towarami i technologiami wymienionymi w załączniku III oraz dostarczaniem, wytwarzaniem, konserwacją i używaniem tych towarów i technologii, bezpośrednio lub pośrednio, jakiejkolwiek osobie, podmiotowi lub organowi z Iranu lub do użytku w tym państwie;

b) finansowania lub pomocy finansowej związanej z towarami i technologiami, o których mowa w załączniku III, w tym w szczególności dotacji, pożyczek i ubezpieczenia kredytów eksportowych na potrzeby sprzedaży, dostawy, transferu lub wywozu takich towarów, lub na potrzeby wszelkiego udzielania związanej z tym pomocy technicznej, bezpośrednio lub pośrednio, jakiejkolwiek osobie, podmiotowi lub organowi z Iranu lub do użytku w Iranie.

3. Właściwe organy nie udzielają żadnych zezwoleń na transakcje, o których mowa w ust. 2, jeżeli mają uzasadnione powody, by stwierdzić, że takie postępowanie jest lub może zmierzać do przyczynienia się do jednego z następujących działań:

a) działania Iranu związane ze wzbogacaniem i ponownym przetwarzaniem lub z ciężką wodą;

b) tworzenie przez Iran systemów przenoszenia broni jądrowej; lub

c) prowadzenie przez Iran działań związanych z innymi kwestiami, co do których MAEA wyraziła zaniepokojenie lub określiła je jako nieuregulowane.

Artykuł 6

Art. 2 ust. 1 i art. 5 ust. 1 nie mają zastosowania do:

a) bezpośredniego lub pośredniego transferu przez terytorium państw członkowskich towarów objętych zakresem części B załącznika I, jeżeli są one sprzedawane, dostarczane, przekazywane lub wywożone do Iranu, lub do użytku w tym państwie, na potrzeby reaktora lekkowodnego w Iranie, którego budowa rozpoczęła się przed grudniem 2006 r.;

b) transakcji, na które zezwolono w ramach programu współpracy technicznej MAEA; lub

c) towarów dostarczanych lub przekazywanych do Iranu lub do użytku w tym państwie w ramach zobowiązań Państw-Stron na mocy Konwencji paryskiej o zakazie prowadzenia badań, produkcji, składowania i użycia broni chemicznej oraz o zniszczeniu jej zapasów z dnia 13 stycznia 1993 r.

Artykuł 7

1. Bez uszczerbku dla art. 1 lit. b) rozporządzenia (UE) nr 359/2011, właściwe organy państw członkowskich mogą udzielać, na warunkach, jakie uznają za stosowne, zezwolenia na transakcję związaną z towarami i technologiami, o których mowa w art. 2 ust. 1 niniejszego rozporządzenia, lub z pomocą lub świadczeniem usług pośrednictwa, o których mowa w art. 5 ust. 1, pod warunkiem że:

a) towary i technologia, pomoc lub świadczenie usług pośrednictwa służą do celów związanych z żywnością lub rolnictwem, medycznych lub innych celów humanitarnych; oraz

b) w przypadkach gdy transakcje dotyczą towarów lub technologii zawartych w wykazach Grupy Dostawców Jądrowych oraz Reżimu Kontrolnego Technologii Rakietowych, a Komitet Sankcji stwierdził uprzednio, na podstawie analizy każdego indywidualnego przypadku, że dana transakcja z pewnością nie przyczyniłaby się do opracowania technologii wspierających podejmowanie przez Iran działań stwarzających zagrożenie rozprzestrzeniania broni jądrowej lub tworzenia systemów przenoszenia broni jądrowej.

2. Dane państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie i Komisję, w terminie czterech tygodni, o zezwoleniach udzielonych na mocy niniejszego artykułu.

Artykuł 8

1. Zakazuje się sprzedaży, dostarczania, przekazywania lub wywozu kluczowego sprzętu lub technologii wymienionych w załączniku VI, bezpośrednio lub pośrednio, na rzecz jakichkolwiek osób, podmiotów lub organów z Iranu lub do użytku w tym państwie.

2. W załączniku VI wyszczególniono kluczowy sprzęt i technologie wykorzystywane w następujących kluczowych sektorach przemysłu naftowo-gazowego w Iranie:

a) poszukiwanie ropy naftowej i gazu ziemnego;

b) produkcja ropy naftowej i gazu ziemnego;

c) rafinacja;

d) skraplanie gazu ziemnego.

3. W załączniku VI wyszczególniono kluczowy sprzęt i technologie wykorzystywane w przemyśle petrochemicznym w Iranie.

4. W załączniku VI nie zamieszcza się pozycji zawartych we wspólnym wykazie uzbrojenia lub w załączniku I, II lub III.

Artykuł 9

Zakazuje się:

a) świadczenia, bezpośrednio lub pośrednio, na rzecz jakichkolwiek osób, podmiotów lub organów z Iranu lub do użytku w tym państwie, pomocy technicznej lub usług pośrednictwa związanych z kluczowym sprzętem i technologiami wymienionymi w załączniku VI lub związanych z dostarczaniem, wytwarzaniem, konserwacją i użytkowaniem towarów wymienionych w załączniku VI;

b) zapewniania, bezpośrednio lub pośrednio, finansowania lub pomocy finansowej związanych z kluczowym sprzętem i technologiami wymienionymi w załączniku VI, na rzecz jakichkolwiek osób, podmiotów lub organów z Iranu lub do użytku w tym państwie.

Artykuł 10

Zakazy ustanowione w art. 8 i 9 nie mają zastosowania do:

a) transakcji wymaganych przez umowę handlową dotyczącą kluczowego sprzętu lub technologii wykorzystywanych do poszukiwania ropy naftowej i gazu ziemnego, produkcji ropy naftowej i gazu ziemnego, rafinacji, skraplania gazu ziemnego, zawartych przed dniem 27 października 2010 r., lub umowy dodatkowe niezbędne do wykonania tych umów, lub przez umowę bądź porozumienie zawarte przed dniem 26 lipca 2010 r. i dotyczące inwestycji w Iranie dokonanych przed dniem 26 lipca 2010 r., ani nie uniemożliwiają one wypełnienia zobowiązań, które z nich wynikają; lub

b) transakcji wymaganych przez umowę handlową dotyczącą kluczowego sprzętu lub technologii dla przemysłu petrochemicznego, zawartych przed dniem 24 marca 2012 r., lub przez umowy dodatkowe niezbędne do wykonania tych umów, lub przez umowę bądź porozumienie zawarte przed dniem 23 stycznia 2012 r. i dotyczące inwestycji w Iranie dokonanych przed dniem 23 stycznia 2012 r., ani nie uniemożliwiają one wypełnienia zobowiązań, które z nich wynikają;

pod warunkiem że osoba fizyczna lub prawna, podmiot lub organ zamierzające zawrzeć takie transakcje lub udzielić pomocy w związku z takimi transakcjami, z wyprzedzeniem co najmniej 20 dni roboczych powiadomiły o tej transakcji lub pomocy właściwe organy państwa członkowskiego, w którym mają siedzibę.

Artykuł 11

1. Zakazuje się:

a) przywozu ropy naftowej lub produktów naftowych do Unii, jeśli:

(i) pochodzą one z Iranu; lub

(ii) zostały wywiezione z Iranu;

b) zakupu ropy naftowej lub produktów naftowych znajdujących się w Iranie lub z niego pochodzących;

c) transportu ropy naftowej lub produktów naftowych, jeśli pochodzą one z Iranu lub są wywożone z Iranu do jakiegokolwiek innego państwa; oraz

d) udzielania, bezpośrednio lub pośrednio, finansowania lub pomocy finansowej, w tym pochodnych instrumentów finansowych, a także ubezpieczenia i reasekuracji związanych z przywozem, zakupem lub transportem ropy naftowej i produktów naftowych pochodzących z Iranu lub które zostały przywiezione z Iranu.

2. Ropa naftowa i produkty naftowe oznaczają produkty wymienione w załączniku IV.

Artykuł 12

1. Zakazy ustanowione w art. 11 nie mają zastosowania do:

a) wykonania, do dnia 1 lipca 2012 r., umów handlowych zawartych przed dniem 23 stycznia 2012 r., lub umów dodatkowych niezbędnych do wykonania tych umów;

b) wykonania umów zawartych przed dniem 23 stycznia 2012 r., lub umów dodatkowych niezbędnych do wykonania tych umów, w przypadku gdy umowa taka w sposób szczególny przewiduje, że dostawa irańskiej ropy naftowej i produktów naftowych lub dochody z ich dostawy są przeznaczone na zwrot należnych kwot osobom, podmiotom lub organom podlegającym jurysdykcji państw członkowskich;

c) przywozu, zakupu i transportu ropy naftowej lub produktów naftowych wywiezionych z Iranu przed dniem 23 stycznia 2012 r. lub, w przypadku gdy wywozu dokonano na mocy lit. a), w dniu lub przed dniem 1 lipca 2012 r., lub w przypadku gdy wywozu dokonano na mocy lit. b);

pod warunkiem że osoba, podmiot lub organ zamierzające wykonać umowę powiadomiły, z wyprzedzeniem co najmniej 20 dni roboczych, o tej działalności lub transakcji właściwy organ państwa członkowskiego, w którym mają siedzibę.

2. Zakaz ustanowiony w art. 11 ust. 1 lit. b) nie ma zastosowania, do dnia 1 lipca 2012 r., bezpośrednio lub pośrednio, do ubezpieczania od odpowiedzialności cywilnej i ubezpieczania od odpowiedzialności za szkody wyrządzone w środowisku oraz reasekuracji.

Artykuł 13

1. Zakazuje się:

a) przywozu produktów petrochemicznych do Unii jeśli:

(i) pochodzą one z Iranu; lub

(ii) zostały wywiezione z Iranu;

b) zakupu produktów petrochemicznych, które znajdują się w Iranie lub które pochodzą z Iranu;

c) transportu produktów petrochemicznych jeśli pochodzą one z Iranu lub są wywożone z Iranu do jakiegokolwiek innego kraju; oraz

d) udzielania, bezpośrednio lub pośrednio, finansowania lub pomocy finansowej, w tym pochodnych instrumentów finansowych, a także ubezpieczenia i reasekuracji związanych z przywozem, zakupem lub transportem produktów petrochemicznych pochodzących z Iranu lub które zostały przywiezione z Iranu.

2. „Produkty petrochemiczne” oznaczają produkty wymienione w załączniku V.

Artykuł 14

1. Zakazy ustanowione w art. 13 nie mają zastosowania do:

a) wykonania, do dnia 1 maja 2012 r., umów handlowych zawartych przed dniem 23 stycznia 2012 r., lub umów dodatkowych niezbędnych do wykonania tych umów;

b) wykonania umów zawartych przed dniem 23 stycznia 2012 r., lub umów dodatkowych, w tym umów dotyczących transportu lub ubezpieczenia, niezbędnych do wykonania tych umów, w przypadku gdy umowa w sposób szczególny przewiduje, że dostawa irańskich produktów petrochemicznych lub dochody z ich dostawy są przeznaczone na zwrot należnych kwot osobom, podmiotom lub organom podlegającym jurysdykcji państw członkowskich;

c) przywozu, zakupu i transportu produktów petrochemicznych wywiezionych z Iranu przed dniem 23 stycznia 2012 r. lub, w przypadku gdy wywozu dokonano na mocy lit. a), w dniu lub przed dniem 1 maja 2012 r., lub w przypadku gdy wywozu dokonano na mocy lit. b)

pod warunkiem że osoba, podmiot lub organ zamierzające wykonać umowę powiadomiły, z wyprzedzeniem co najmniej 20 dni roboczych, o tej działalności lub transakcji właściwy organ państwa członkowskiego, w którym mają siedzibę.

2. Zakaz ustanowiony w art. 13 ust. 1 lit. d) nie ma zastosowania, do dnia 1 maja 2012 r., bezpośrednio lub pośrednio, do ubezpieczania od odpowiedzialności cywilnej i ubezpieczania od odpowiedzialności za szkody wyrządzone w środowisku oraz reasekuracji.

Artykuł 15

1. Zakazuje się:

a) sprzedaży, dostawy, przekazywania lub wywozu, bezpośrednio lub pośrednio, złota, metali szlachetnych i diamentów wymienionych w załączniku VII, niezależnie od tego czy pochodzą one z Unii, na rzecz rządu Iranu, jego organów publicznych, przedsiębiorstw i agencji, jakichkolwiek osób, podmiotów lub organów działających w ich imieniu lub na ich polecenie, lub jakichkolwiek podmiotów bądź organów będących ich własnością lub przez nich kontrolowanych;

b) zakupu, przywozu lub transportu, bezpośrednio lub pośrednio, złota, metali szlachetnych i diamentów wymienionych w załączniku VII, niezależnie od tego czy dany produkt pochodzi z Iranu, od rządu Iranu, jego organów publicznych, przedsiębiorstw i agencji oraz jakichkolwiek osób, podmiotów lub organów działających w ich imieniu lub na ich polecenie, lub jakichkolwiek podmiotów bądź organów będących ich własnością lub przez nich kontrolowanych; oraz

c) udzielania, bezpośrednio lub pośrednio, pomocy technicznej lub usług pośrednictwa, finansowania lub pomocy finansowej, związanych z towarami, o których mowa w lit. a) i b) na rzecz rządu Iranu, jego organów publicznych, przedsiębiorstw i agencji oraz jakichkolwiek osób, podmiotów lub organów działających w ich imieniu lub na ich polecenie, lub jakichkolwiek podmiotów bądź organów będących ich własnością lub przez nich kontrolowanych.

2. Załącznik VII obejmuje złoto, metale szlachetne i diamenty podlegające zakazom, o których mowa w ust. 1.

Artykuł 16

Zakazuje się sprzedaży, dostawy, przekazywania lub wywozu, bezpośrednio lub pośrednio, nowo wydrukowanych lub niewprowadzonych do obiegu irańskich banknotów i wybitego bilonu Bankowi Centralnemu Iranu lub na jego rzecz.

ROZDZIAŁ III

OGRANICZENIA W FINANSOWANIU NIEKTÓRYCH PRZEDSIĘBIORSTW

Artykuł 17

1. Zakazuje się:

a) udzielania jakichkolwiek pożyczek lub kredytów osobom, podmiotom lub organom z Iranu, o których mowa w ust. 2;

b) nabywania udziałów lub zwiększenia posiadanych udziałów w jakiejkolwiek osobie, podmiocie lub organie z Iranu, o których mowa w ust. 2;

c) tworzenia jakichkolwiek spółek joint venture z jakąkolwiek osobą, podmiotem lub organem z Iranu, o których mowa w ust. 2;

2. Zakaz ustanowiony w ust. 1 ma zastosowanie do wszelkich osób, podmiotów lub organów z Iranu uczestniczących:

a) w wytwarzaniu towarów lub technologii wymienionych we wspólnym wykazie uzbrojenia lub w załącznikach I lub II;

b) w poszukiwaniu lub produkcji ropy naftowej i gazu ziemnego, rafinacji paliw lub skraplaniu gazu ziemnego; lub

c) w przemyśle petrochemicznym.

3. Wyłącznie na użytek ust. 2 lit. b) i c) stosuje się następujące definicje:

a) „poszukiwanie ropy naftowej i gazu ziemnego” obejmuje badanie i poszukiwanie zasobów ropy naftowej i gazu ziemnego oraz gospodarowanie tymi zasobami, jak również świadczenie usług geologicznych w odniesieniu do takich zasobów;

b) „produkcja ropy naftowej i gazu ziemnego” obejmuje usługi hurtowego przesyłu gazu w celu jego tranzytu lub dostawy do bezpośrednio połączonych sieci;

c) „rafinacja” oznacza przetwarzanie, obróbkę lub przygotowanie paliwa do ostatecznej sprzedaży;

d) „przemysł petrochemiczny” oznacza instalacji produkcyjnych do wytwarzania produktów w załączniku V.

4. Zakazuje się nawiązywania współpracy z osobami, podmiotami lub organami z Iranu uczestniczącymi w przesyle gazu ziemnego, o czym mowa w ust. 3 lit. b).

5. Na użytek ust. 4 „współpraca” oznacza:

a) wspólne ponoszenie kosztów inwestycji w ramach zintegrowanego lub zorganizowanego łańcucha dostaw w celu otrzymywania lub dostawy gazu ziemnego bezpośrednio z terytorium Iranu lub z przeznaczeniem na terytorium tego państwa; oraz

b) bezpośrednią współpracę do celów dokonywania inwestycji w urządzenia lub obiekty związane ze skroplonym gazem ziemnym znajdujące się na terytorium Iranu lub inwestycji w urządzenia lub obiekty związane ze skroplonym gazem ziemnym bezpośrednio połączone ze tymi urządzeniami lub obiektami.

Artykuł 18

1. Inwestycje poprzez transakcje, o których mowa w art. 17 ust. 1, w osoby, podmioty lub organy z Iranu uczestniczące w wytwarzaniu towarów lub technologii wymienionych w załączniku III wymagają zezwolenia danego właściwego organu.

2. Właściwe organy nie udzielają żadnych zezwoleń na transakcje, o których mowa w ust. 1, jeżeli mają uzasadnione powody, by stwierdzić, że takie postępowanie przyczyniłoby się do któregokolwiek z następujących działań:

a) działania Iranu związane ze wzbogacaniem i ponownym przetwarzaniem lub z ciężką wodą;

b) tworzenie przez Iran systemów przenoszenia broni jądrowej; lub

c) prowadzenie przez Iran działań związanych z innymi kwestiami, co do których MAEA wyraziła zaniepokojenie lub określiła je jako nieuregulowane.

Artykuł 19

1. Na zasadzie odstępstwa od art. 17 ust. 2 lit. a) właściwe organy mogą udzielić, na warunkach jakie uznają za właściwe, zezwolenia na inwestycje poprzez transakcje, o których mowa w art. 17 ust. 1, jeżeli spełniono następujące warunki:

a) inwestycje dotyczą środków spożywczych, opieki medycznej, sprzętu medycznego lub innych celów humanitarnych; oraz

b) w przypadkach gdy inwestuje się w osoby, podmioty lub organy z Iranu uczestniczące w wytwarzaniu towarów lub technologii zawartych w wykazach Grupy Dostawców Jądrowych oraz Reżimu Kontrolnego Technologii Rakietowych, a Komitet Sankcji ustalił uprzednio, na podstawie analizy każdego indywidualnego przypadku, że dana transakcja z pewnością nie przyczyniłaby się do opracowania technologii sprzyjających działaniom stwarzających zagrożenie rozprzestrzeniania broni jądrowej przez Iran, ani do tworzenia systemów przenoszenia broni jądrowej.

2. Dane państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie i Komisję, w terminie czterech tygodni, o zezwoleniach udzielonych na mocy niniejszego artykułu.

Artykuł 20

Art. 17 ust. 2 lit. b) nie stosuje się do udzielania pożyczki lub kredytu ani do nabywania lub zwiększania udziałów, jeżeli spełniono następujące warunki:

a) transakcji wymaga umowa lub porozumienie zawarte przed dniem 26 lipca 2010 r.; oraz

b) właściwy organ został poinformowany z wyprzedzeniem co najmniej 20 dni roboczych o tej umowie lub o tym porozumieniu.

Artykuł 21

Art. 17 ust. 2 lit. c) nie stosuje się do udzielania pożyczki lub kredytu ani do nabywania lub zwiększania udziałów, jeżeli spełniono następujące warunki:

a) transakcji wymaga umowa lub porozumienie zawarte przed dniem 23 stycznia 2012 r.; oraz

b) właściwy organ został poinformowany z wyprzedzeniem co najmniej 20 dni roboczych o tej umowie lub o tym porozumieniu.

Artykuł 22

Zakazuje się akceptowania lub zatwierdzania – poprzez zawarcie umowy lub w jakikolwiek inny sposób – udzielania jakichkolwiek pożyczek lub kredytów, lub nabywania lub zwiększania udziałów, lub tworzenia spółek joint venture przez jedną lub większą liczbę osób, podmiotów lub organów z Iranu, w przedsiębiorstwie uczestniczącym w którymkolwiek z następujących rodzajów działalności:

a) wydobywanie uranu;

b) wzbogacanie i przetwarzanie uranu;

c) wytwarzanie towarów lub technologii zawartych w wykazach Grupy Dostawców Jądrowych lub Reżimu Kontrolnego Technologii Rakietowych.

ROZDZIAŁ IV

ZAMROŻENIE ŚRODKÓW FINANSOWYCH I ZASOBÓW GOSPODARCZYCH

Artykuł 23

1. Zamraża się wszystkie środki finansowe i zasoby gospodarcze należące do, będące własnością, pozostające w posiadaniu lub pod kontrolą osób, podmiotów i organów wymienionych w załączniku VIII. Załącznik VIII obejmuje osoby, podmioty i organy wskazane przez Radę Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych lub przez Komitet Sankcji zgodnie z pkt 12 rezolucji RB ONZ nr 1737 (2006), pkt 7 rezolucji RB ONZ nr 1803 (2008) lub pkt 11, 12 lub 19 rezolucji RB ONZ nr 1929 (2010).

2. Zamraża się wszystkie środki finansowe i zasoby gospodarcze należące do, będące własnością, pozostające w posiadaniu lub pod kontrolą osób, podmiotów i organów wymienionych w załączniku IX. Załącznik IX obejmuje osoby fizyczne i prawne, podmioty i organy, które zgodnie z art. 20 ust. 1 lit. b) i c) decyzji Rady 2010/413/WPZiB zostały określone jako:

a) zaangażowane w działania, bezpośrednio związane z działaniami lub wspierające działania Iranu stwarzające zagrożenie rozprzestrzeniania broni jądrowej lub tworzenie systemów przenoszenia broni jądrowej przez Iran, w tym przez zaangażowanie w dostarczanie zakazanych towarów i technologii, lub jako podmioty będące własnością lub pod kontrolą takich osób, podmiotów lub organów, w tym w sposób nielegalny, lub działające w ich imieniu lub na ich polecenie;

b) osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy, które wspierały wymienione osoby, podmioty lub organy w obejściu lub naruszeniu przepisów niniejszego rozporządzenia, decyzji Rady 2010/413/WPZiB lub rezolucji RB ONZ nr 1737 (2006), rezolucji RB ONZ nr 1747 (2007), rezolucji RB ONZ nr 1803 (2008) i rezolucji RB ONZ nr 1929 (2010);

c) członkowie Korpusu Strażników Rewolucji Irańskiej lub osoby prawne, podmioty lub organy będące własnością lub pod kontrolą Korpusu Strażników Rewolucji Irańskiej lub jednego bądź większej liczby jego członków, lub osoby fizyczne lub prawne działające w ich imieniu;

d) inne osoby, podmioty lub organy udzielające wsparcia, takiego jak wsparcie materialne, logistyczne lub finansowe, rządowi Iranu oraz osobom i podmiotom z nim związanym;

e) osoby prawne, podmioty lub organy będące własnością lub pod kontrolą Linii Żeglugowych Islamskiej Republiki Iranu (IRISL) lub osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy działające w ich imieniu.

Zgodnie z obowiązkiem zamrożenia środków finansowych i zasobów gospodarczych IRISL oraz wskazanych podmiotów będących własnością lub pod kontrolą IRISL, zakazuje się załadunku towarów na statki będące własnością IRISL lub takich wskazanych podmiotów lub czarterowane przez IRISL lub takie wskazane podmioty, oraz wyładunek towarów z takich statków w portach państw członkowskich.

Z obowiązku zamrożenia środków finansowych i zasobów gospodarczych IRISL oraz wskazanych podmiotów będących własnością lub pod kontrolą IRISL nie wynika wymóg zajęcia lub zatrzymania statków będących własnością takich podmiotów, ani transportowanego przez nie ładunku, w zakresie w jakim towary te należą do osób trzecich, ani też wymóg zatrzymania zatrudnionej przez te podmioty załogi.

3. Nie udostępnia się, bezpośrednio ani pośrednio, żadnych środków finansowych ani zasobów gospodarczych osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom ani organom wymienionym w załącznikach VIII i IX, ani nie udostępnia się takich środków finansowych ani zasobów gospodarczych na rzecz takich osób, podmiotów czy organów.

4. Bez uszczerbku dla odstępstw przewidzianych w art. 24, 25, 26, 27, 28 lub 29, zakazuje się świadczenia specjalistycznych usług w zakresie komunikatów finansowych, wykorzystywanych do wymiany danych finansowych, na rzecz osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów wymienionych w załącznikach VIII i IX.

5. Załączniki VIII i IX zawierają powody umieszczenia wymienionych osób, podmiotów i organów w wykazie, przedstawione przez Radę Bezpieczeństwa lub Komitet Sankcji.

6. Załączniki VIII i IX zawierają również, w miarę dostępności, informacje niezbędne do zidentyfikowania odnośnych osób fizycznych lub prawnych, podmiotów i organów, przedstawione przez Radę Bezpieczeństwa lub Komitet Sankcji. W odniesieniu do osób fizycznych, takie informacje mogą zawierać imiona i nazwiska, w tym pseudonimy, datę i miejsce urodzenia, obywatelstwo, numery paszportów i dokumentów tożsamości, płeć, adres, jeśli jest znany, a także funkcję lub zawód. W odniesieniu do osób prawnych, podmiotów i organów, takie informacje mogą zawierać nazwy, miejsce i datę rejestracji, numer rejestracji i miejsce prowadzenia działalności. W odniesieniu do linii lotniczych i przedsiębiorstw żeglugowych, załączniki VIII i IX zawierają również, w miarę dostępności, informacje niezbędne do zidentyfikowania każdego statku lub statku powietrznego należącego do wymienionego przedsiębiorstwa, takie jak oryginalny numer rejestracji lub nazwa. Załączniki VIII i IX zawierają także datę wskazania.

Artykuł 24

Na zasadzie odstępstwa od art. 23, właściwe organy mogą zezwolić na uwolnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych, jeżeli spełnione są następujące warunki:

a) środki finansowe lub zasoby gospodarcze są przedmiotem zajęcia sądowego, administracyjnego lub arbitrażowego ustanowionego przed dniem, w którym osoba, podmiot lub organ, o których mowa w art. 23, zostały wskazane przez Komitet Sankcji, Radę Bezpieczeństwa lub przez Radę, lub przedmiotem orzeczenia sądowego, administracyjnego lub arbitrażowego wydanego przed tym dniem;

b) środki finansowe lub zasoby gospodarcze zostaną wykorzystane wyłącznie w celu zaspokojenia roszczeń, na poczet których zostały zabezpieczone, lub roszczeń uznanych za zasadne w takim orzeczeniu, w granicach określonych przez mające zastosowanie przepisy ustawowe i wykonawcze regulujące prawa osób zgłaszających takie roszczenia;

c) decyzja o zajęciu lub orzeczenie nie zostały wydane na korzyść osoby, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku VIII lub IX;

d) uznanie zajęcia lub orzeczenia nie jest sprzeczne z porządkiem publicznym danego państwa członkowskiego; oraz

e) w przypadkach gdy zastosowanie ma art. 23 ust. 1, dane państwo członkowskie powiadomiło Komitet Sankcji o zajęciu lub orzeczeniu.

Artykuł 25

Na zasadzie odstępstwa od art. 23 i pod warunkiem, że płatność dokonywana przez osobę, podmiot lub organ wymienione w załączniku VIII lub IX jest należna na mocy umowy lub porozumienia zawartych przez daną osobę, podmiot lub organ lub zobowiązania powstałego na ich rzecz, zanim ta osoba, podmiot czy organ zostały wskazane przez Komitet Sankcji, Radę Bezpieczeństwa lub przez Radę, właściwe organy mogą zezwolić, na warunkach jakie uznają za stosowne, na uwolnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych, jeżeli spełnione są następujące warunki:

a) dany właściwy organ ustalił, że:

(i) środki finansowe lub zasoby gospodarcze zostaną wykorzystane do dokonania płatności przez osobę, podmiot lub organ wymienione w załączniku VIII lub IX;

(ii) płatność nie będzie finansować działalności zakazanej na mocy niniejszego rozporządzenia; oraz

(iii) dokonanie płatności nie narusza art. 23 ust. 3; oraz

b) w przypadkach gdy zastosowanie ma art. 23 ust. 1, dane państwo członkowskie powiadomiło Komitet Sankcji o tym ustaleniu i o swoim zamiarze udzielenia zezwolenia, a Komitet Sankcji w ciągu dziesięciu dni roboczych od dnia powiadomienia nie wyraził sprzeciwu.

Artykuł 26

1. Na zasadzie odstępstwa od art. 23 właściwe organy mogą zezwolić, na warunkach jakie uznają za stosowne, na uwolnienie lub udostępnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych, jeżeli spełnione są następujące warunki:

a) dany właściwy organ ustalił, że środki finansowe lub zasoby gospodarcze są:

(i) niezbędne do zaspokojenia podstawowych potrzeb osób wymienionych w załączniku VIII lub IX oraz pozostających na ich utrzymaniu członków rodziny, w tym do opłacenia artykułów spożywczych, czynszu lub kredytu hipotecznego, lekarstw i kosztów leczenia, podatków, składek na ubezpieczenie i opłat za usługi użyteczności publicznej;

(ii) przeznaczone wyłącznie na pokrycie uzasadnionych honorariów i zwrot wydatków związanych ze świadczeniem usług prawniczych; lub

(iii) przeznaczone wyłącznie na pokrycie kosztów opłat lub usług związanych ze zwykłym przechowywaniem lub utrzymywaniem zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych; oraz

b) w przypadku gdy zezwolenie dotyczy osoby, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku VIII, dane państwo członkowskie powiadomiło Komitet Sankcji o ustaleniu, o którym mowa w lit. a) i o swoim zamiarze udzielenia zezwolenia, a Komitet Sankcji w ciągu pięciu dni roboczych od dnia powiadomienia nie wyraził sprzeciwu.

2. Na zasadzie odstępstwa od art. 23, właściwe organy mogą zezwolić na uwolnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych lub na udostępnienie niektórych środków finansowych lub zasobów gospodarczych po ustaleniu, że są one niezbędne do pokrycia nadzwyczajnych wydatków lub zapłaty za towary lub ich przekazanie, nabywane na potrzeby reaktora lekkowodnego w Iranie, którego budowa rozpoczęła się przed grudniem 2006 r., lub za jakiekolwiek towary do celów, o których mowa w art. 6 lit. b) i c), pod warunkiem że, w przypadku gdy zezwolenie dotyczy osoby, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku VIII, dane państwo członkowskie powiadomiło o takim ustaleniu Komitet Sankcji, a Komitet Sankcji je zatwierdził.

Artykuł 27

Na zasadzie odstępstwa od art. 23 ust. 2 i 3, właściwe organy mogą zezwolić, na warunkach jakie uznają za stosowne, na uwolnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych lub na udostępnienie niektórych środków finansowych lub zasobów gospodarczych po ustaleniu, że są one niezbędne dla oficjalnych celów misji dyplomatycznych lub konsularnych lub organizacji międzynarodowych korzystających z immunitetów zgodnie z międzynarodowym prawem.

Artykuł 28

Na zasadzie odstępstwa od art. 23 ust. 2 i 3 właściwe organy mogą również zezwolić, na warunkach jakie uznają za stosowne, na:

a) udostępnienie niektórych środków finansowych Centralnemu Bankowi Iranu po ustaleniu, że te środki finansowe są niezbędne do wykonania, do dnia 1 lipca 2012 r., umów, o których mowa w art. 12;

b) uwolnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych Centralnego Banku Iranu lub udostępnienie niektórych środków finansowych lub zasobów gospodarczych Centralnemu Bankowi Iranu po ustaleniu, że środki finansowe lub zasoby gospodarcze są niezbędne w celu zapewnienia instytucjom kredytowym lub finansowym płynności środków na finansowanie działalności handlowej, lub na obsługę pożyczki handlowej; lub

c) uwolnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych będących w posiadaniu Centralnego Banku Iranu lub udostępnienie niektórych środków finansowych lub zasobów gospodarczych Centralnemu Bankowi Iranu po ustaleniu, na podstawie analizy każdego indywidualnego przypadku, że środki finansowe lub zasoby gospodarcze są niezbędne w związku z konkretną umową handlową inną niż umowy, o których mowa w lit. a), której wykonanie może angażować Centralny Bank Iranu, pod warunkiem że płatność nie przyczyni się do działania zakazanego na mocy niniejszego rozporządzenia;

pod warunkiem że dane państwo członkowskie powiadomiło pozostałe państwa członkowskie i Komisję o zamiarze udzielenia zezwolenia na co najmniej dziesięć dnia roboczych przed wydaniem zezwolenia.

Artykuł 28a

[1] Zakazów zawartych w art. 23 ust. 2 i 3 nie stosuje się do działań i transakcji dokonywanych w odniesieniu do podmiotów wymienionych w załączniku IX:

a) korzystających z praw wynikających z zawartej pierwotnie z suwerennym rządem innym niż rząd Iranu umowy o wspólnej produkcji, o której mowa w art. 39, przed dniem 27 października 2010 r., w zakresie, w jakim takie działania i transakcje odnoszą się do udziału tych podmiotów w takiej umowie;

b) w zakresie, w jakim jest to niezbędne do wykonania, do dnia 31 grudnia 2014 r., zobowiązań wynikających z umów, o których mowa w art. 12 ust. 1 lit. b), pod warunkiem że właściwy organ uprzednio, na podstawie indywidualnej oceny, zezwolił na te działania i transakcje i że zainteresowane państwo członkowskie powiadomiło inne państwa członkowskie oraz Komisję o zamiarze udzielenia zezwolenia.

Artykuł 29

1. Art. 23 ust. 3 nie uniemożliwia instytucjom finansowym ani kredytowym zasilania zamrożonych rachunków środkami przekazanymi na rachunek osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów wymienionych w wykazie, pod warunkiem że wszelkie kwoty dodatkowe na takich rachunkach są również zamrażane. Instytucja finansowa lub kredytowa niezwłocznie informuje właściwe organy o takich transakcjach.

2. Art. 23 ust. 3 nie ma zastosowania do kwot dodatkowych na zamrożonych rachunkach w postaci:

a) odsetek lub innych zysków na tych rachunkach; lub

b) płatności należnych na mocy umów lub porozumień zawartych lub zobowiązań powstałych przed datą, w której osoba, podmiot lub organ, o których mowa w art. 23, zostały wskazane przez Komitet Sankcji, Radę Bezpieczeństwa lub przez Radę;

pod warunkiem że wszelkie takie odsetki lub inne zyski i płatności zostaną zamrożone zgodnie z art. 23 ust. 1 lub 2.

3. Niniejszego artykułu nie można interpretować jako zezwolenia na przekazywanie środków finansowych, o których mowa w art. 30.

ROZDZIAŁ V

OGRANICZENIA W ZAKRESIE PRZEKAZYWANIA ŚRODKÓW FINANSOWYCH ORAZ USŁUG FINANSOWYCH

Artykuł 30

1. Przekazywanie środków finansowych na rzecz i od osób, podmiotów i organów z Iranu musi odbywać się w następujący sposób:

a) przekazy związane z transakcjami obejmującymi środki spożywcze, opiekę medyczną, sprzęt medyczny lub do celów humanitarnych nie wymagają uprzedniego zezwolenia. O przekazach o wartości powyżej 10 000 EUR lub stanowiących równowartość tej kwoty uprzednio powiadamia się na piśmie właściwe organy;

b) wszelkie inne przekazy na kwoty mniejsze niż 40 000 EUR nie wymagają uprzedniego zezwolenia. O przekazach o wartości powyżej 10 000 EUR lub stanowiących równowartość tej kwoty uprzednio powiadamia się na piśmie właściwe organy;

c) wszelkie inne przekazy o wartości 40 000 EUR lub większej lub stanowiących równowartość tej kwoty wymagają uprzedniego zezwolenia właściwych organów.

2. Ust. 1 ma zastosowanie niezależnie od tego, czy przekazania środków finansowych dokonano poprzez jedną operację czy szereg operacji, które wydają się być ze sobą powiązane. Na użytek niniejszego artykułu, „operacje, które wydają się być ze sobą powiązane” obejmują:

(i) szereg kolejnych przekazów od lub do tej samej osoby, podmiotu lub organu z Iranu, dokonywanych w związku z jednorazowym obowiązkiem przekazania środków finansowych, gdzie każdy indywidualny przekaz nie przekracza progu określonego w ust. 1, lecz przekazy łącznie spełniają kryteria powiadomienia lub zezwolenia; lub

(ii) łańcuch przekazów obejmujących różnych dostawców usług płatniczych lub osób fizycznych lub prawnych, który stanowi wypełnienie jednorazowego obowiązku przekazania środków finansowych.

3. Powiadomienia i wnioski o zezwolenie dotyczące przekazywania środków finansowych przetwarzane są w następujący sposób:

a) w przypadku elektronicznych przekazów środków finansowych przeprowadzanych przez instytucje kredytowe lub finansowe, powiadomienia i wnioski o zezwolenie dotyczące przekazywania środków finansowych przetwarzane są w następujący sposób:

(i) powiadomienia i wnioski o zezwolenie dotyczące przekazywania środków finansowych do osób, podmiotów lub organów z Iranu, które znajdują się poza Unią, są kierowane przez dostawcę usług płatniczych zleceniodawcy lub w jego imieniu do właściwych organów państwa członkowskiego, w którym złożono początkowe zlecenie przekazu;

(ii) powiadomienia i wnioski o zezwolenie dotyczące przekazywania środków finansowych od osób, podmiotów lub organów z Iranu, które znajdują się poza Unią, są kierowane przez dostawcę usług płatniczych odbiorcy lub w jego imieniu do właściwych organów państwa członkowskiego, w którym odbiorca zamieszkuje lub w którym dostawca usług płatniczych ma siedzibę;

(iii) jeśli dostawca usług płatniczych zleceniodawcy lub odbiorcy nie jest objęty zakresem art. 49, zleceniodawca, w przypadku przekazywania na rzecz osoby, podmiotu lub organu z Iranu lub odbiorca, w przypadku przekazu od osoby, podmiotu lub organu z Iranu, kierują powiadomienia i wnioski o zezwolenia do właściwych organów państwa członkowskiego, w którym, odpowiednio, zleceniodawca lub odbiorca zamieszkują;

(iv) powiadomienia i wnioski o zezwolenie dotyczące przekazywania środków finansowych do osób, podmiotów lub organów z Iranu, które znajdują się w Unii, są kierowane przez dostawcę usług płatniczych odbiorcy lub w jego imieniu do właściwych organów państwa członkowskiego, w którym odbiorca zamieszkuje lub w którym dostawca usług płatniczych ma siedzibę;

(v) powiadomienia i wnioski o zezwolenie dotyczące przekazywania środków finansowych od osób, podmiotów lub organów z Iranu, które znajdują się w Unii, są kierowane przez dostawcę usług płatniczych zleceniodawcy lub w jego imieniu do właściwych organów państwa członkowskiego, w którym złożono początkowe zlecenie przekazu;

(vi) w odniesieniu do przekazywania środków finansowych do lub od osoby, podmiotu lub organu z Iranu w przypadku, gdy ani zleceniodawca ani odbiorca ani ich odpowiedni dostawcy usług płatniczych nie są objęci zakresem art. 49, lecz dostawca usług płatniczych, który jest objęty zakresem tego artykułu, działa jako pośrednik, ten dostawca usług płatniczych musi spełnić obowiązek powiadomienia lub wystąpienia o zezwolenie, w zależności od przypadku, jeśli wie lub ma uzasadniony powód, by podejrzewać, że przekazywanie odbywa się do lub od osoby, podmiotu lub organu z Iranu. W przypadku gdy kilku dostawców usług płatniczych działa w charakterze pośredników, jedynie ten dostawca usług płatniczych, który jako pierwszy dokonał przekazania, musi spełnić, odpowiednio, obowiązek powiadomienia lub uzyskania zezwolenia. Wszelkie powiadomienia lub wioski o zezwolenie muszą być kierowane do właściwych organów państwa członkowskiego, w którym dostawca usług płatniczych ma siedzibę;

(vii) w przypadku gdy w szereg powiązanych przekazów środków finansowych zaangażowanych jest kilku dostawców usług płatniczych, przekazy w Unii zawierają odniesienie do zezwolenia udzielonego na mocy niniejszego artykułu;

b) w przypadku przekazów dokonywanych poprzez środki inne niż elektroniczne, powiadomienia i wnioski o zezwolenie dotyczące przekazywania środków finansowych przetwarzane są w następujący sposób:

(i) powiadomienia i wnioski o zezwolenie dotyczące przekazów do osób, podmiotów lub organów z Iranu są kierowane przez zleceniodawcę do właściwych organów państwa członkowskiego, w którym zleceniodawca zamieszkuje;

(ii) powiadomienia i wnioski o zezwolenie dotyczące przekazów od osób, podmiotów lub organów z Iranu są kierowane przez odbiorcę do właściwych organów państwa członkowskiego, w którym odbiorca zamieszkuje.

4. Do celów ust. 1 lit. c) właściwe organy państw członkowskich udzielają, na warunkach jakie uznają za stosowne, zezwolenia na przekazanie środków finansowych o wartości 40 000 EUR lub większej, chyba że mają uzasadnione powody, by stwierdzić, że dany przekaz środków finansowych, który wymaga zezwolenia, wiązałby się z naruszeniem jakiegokolwiek zakazu lub obowiązków w niniejszym rozporządzeniu.

Właściwe organy mogą wymagać opłaty za rozpatrzenie wniosków o udzielenie zezwolenia.

Zezwolenie uznaje się za udzielone, jeżeli właściwy organ otrzymał wniosek na piśmie o udzielenie zezwolenia i, w terminie czterech tygodni, nie sprzeciwił się na piśmie przekazaniu środków finansowych. Jeżeli sprzeciw wniesiono ze względu na toczące się dochodzenie, właściwy organ stwierdza ten fakt i niezwłocznie powiadamia o swojej decyzji. Właściwe organy mają bezpośredni lub pośredni terminowy dostęp do informacji finansowych, administracyjnych i związanych z egzekwowaniem prawa, które są niezbędne do przeprowadzenia dochodzenia.

Dane państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie i Komisję o odmowie udzielenia zezwolenia.

5. Niniejszy artykuł nie ma zastosowania w przypadku gdy zezwolenie zostało udzielone zgodnie z art. 24, 25, 26, 27 lub 28.

6. Osoby, podmioty lub organy, które dokonują jedynie konwersji dokumentów papierowych na dane w formie elektronicznej i działają na podstawie umowy z instytucją kredytową lub instytucją finansową, nie są objęte zakresem niniejszego artykułu, podobnie jak każda osoba fizyczna lub prawna, podmiot lub organ, które jedynie dostarczają instytucjom kredytowym lub finansowym systemy informacyjne lub inne systemy wspierające przekazywanie środków finansowych lub systemy rozliczeniowe i rozrachunkowe.

Artykuł 31

1. Oddziały i podmioty zależne instytucji kredytowych i finansowych mających siedzibę w Iranie, objęte zakresem art. 49, powiadamiają właściwy organ państwa członkowskiego, w którym mają siedzibę, o wszystkich dokonanych lub otrzymanych przez nie przekazach środków finansowych, o nazwach/imionach i nazwiskach stron, kwocie i dacie transakcji, w terminie pięciu dni roboczych od dokonania lub otrzymania danego przekazu środków. Jeżeli dostępna jest taka informacja, powiadomieniu musi określać rodzaj transakcji oraz, w stosownych przypadkach, rodzaj towarów, których ona dotyczy, a zwłaszcza musi wskazać, czy dotyczy ona towarów objętych zakresem załącznika I, II, III, IV, V, VI lub VII niniejszego rozporządzenia, a także – jeżeli wywóz tych towarów wymaga zezwolenia – wskazywać numer udzielonego zezwolenia.

2. Z zastrzeżeniem ustaleń odnoszących się do wymiany informacji i zgodnie z tymi ustaleniami, pozostałe powiadomione właściwe organy niezwłocznie przekazują te dane, stosownie do potrzeb, aby uniemożliwić jakąkolwiek transakcję, która mogłaby przyczyniać się do działań stwarzających zagrożenie rozprzestrzeniania broni jądrowej lub tworzenia systemów przenoszenia broni jądrowej, właściwym organom pozostałych państw członkowskich, w których mają siedzibę strony takich transakcji.

Artykuł 32

1. Instytucje kredytowe i finansowe, w ramach działalności prowadzonej z podmiotami, o których mowa w ust. 2, oraz aby zapobiegać naruszeniom niniejszego rozporządzenia, prowadzą zwiększony nadzór w taki sposób, że:

a) stale nadzorują operacje prowadzone na rachunkach, w szczególności poprzez programy umożliwiające należyte nadzorowanie klientów;

b) wymagają, aby na blankietach zleceń płatniczych wypełniane były wszystkie rubryki dotyczące zleceniodawcy i beneficjenta danej transakcji, a jeżeli informacje te nie są wpisane – odmawiają przeprowadzenia operacji;

c) przechowują całą dokumentację transakcji przez pięć lat i na żądanie udostępniają ją organom krajowym;

d) jeśli mają uzasadnione podstawy, by podejrzewać, że działalność prowadzona z instytucjami kredytowymi i finansowymi może naruszać przepisy niniejszego rozporządzenia, niezwłocznie zawiadamiają o swoich podejrzeniach jednostkę analityki finansowej (FIU) lub inny właściwy organ wskazany przez dane państwo członkowskie, bez uszczerbku dla art. 5 i 23. FIU lub taki inny właściwy organ będą działały jako krajowe centrum otrzymujące i analizujące zawiadomienia o transakcjach, co do których istnieje podejrzenie, że mogą naruszać przepisy niniejszego rozporządzenia. FIU lub taki inny właściwy organ mają bezpośredni lub pośredni terminowy dostęp do informacji finansowych i administracyjnych oraz do informacji związanych z egzekwowaniem prawa, które uznają za niezbędne do odpowiedniego wypełniania tej funkcji, w tym do analizy zawiadomienia o podejrzanych transakcjach.

2. Środki określone w ust. 1 mają zastosowanie do działalności prowadzonej przez instytucje kredytowe i finansowe z:

a) bureaux de change, instytucjami kredytowymi i finansowymi z siedzibą w Iranie;

b) oddziałami i podmiotami zależnymi – w przypadku gdy objęte są zakresem art. 49 – instytucji kredytowych i finansowych oraz bureaux de change z siedzibą w Iranie;

c) oddziałami i podmiotami zależnymi – w przypadku gdy nie są objęte zakresem art. 49 – instytucji kredytowych i finansowych oraz bureaux de change z siedzibą w Iranie; oraz

d) bureaux de change, instytucjami kredytowymi i finansowymi niemającymi siedziby w Iranie, ale kontrolowanymi przez osoby i podmioty mające siedzibę w Iranie.

Artykuł 33

1. Instytucjom kredytowym i finansowym objętym zakresem art. 49 zakazuje się również wszelkich następujących działań:

a) otwierania nowych rachunków bankowych w instytucjach kredytowych lub finansowych mających siedzibę w Iranie lub w jakichkolwiek instytucjach kredytowych lub finansowych, o których mowa w art. 32 ust. 2;

b) nawiązywania nowej współpracy w ramach bankowości korespondenckiej z instytucjami kredytowymi lub finansowymi mającymi siedzibę w Iranie lub z jakimikolwiek instytucjami kredytowymi lub finansowymi, o których mowa w art. 32 ust. 2;

c) otwierania nowego przedstawicielstwa w Iranie lub ustanawiania nowego oddziału lub podmiotu zależnego w Iranie;

d) ustanawiania nowych spółek joint venture z instytucjami kredytowymi lub finansowymi z siedzibą w Iranie lub z jakimikolwiek instytucjami kredytowymi lub finansowymi, o których mowa w art. 32 ust. 2.

2. Zakazuje się:

a) zezwalania na otwarcie przedstawicielstwa lub ustanowienie oddziału lub podmiotu zależnego w Unii przez instytucje kredytowe lub finansowe z siedzibą w Iranie lub jakiekolwiek instytucje kredytowe lub finansowe, o których mowa w art. 32 ust. 2;

b) zawierania na rzecz lub w imieniu instytucji kredytowych lub finansowych z siedzibą w Iranie lub na rzecz lub w imieniu jakichkolwiek instytucji kredytowych lub finansowych, o których mowa w art. 32 ust. 2, umów dotyczących utworzenia przedstawicielstwa, oddziału lub podmiotu zależnego w Unii;

c) udzielania zezwoleń na podejmowanie i prowadzenie działalności instytucji kredytowej lub jakiejkolwiek innej działalności wymagającej uprzedniego zezwolenia, przez przedstawicielstwo, oddział lub podmiot zależny instytucji kredytowych lub finansowych z siedzibą w Iranie lub jakichkolwiek instytucji kredytowych lub finansowych, o których mowa w art. 32 ust. 2, jeżeli przedstawicielstwo, oddział lub podmiot zależny nie prowadziły działalności przed dniem 26 lipca 2010 r.;

d) nabywania lub zwiększania udziałów w instytucjach kredytowych lub finansowych objętych zakresem art. 49 lub nabywania jakichkolwiek innych tytułów własności w takich instytucjach przez jakiekolwiek instytucje kredytowe lub finansowe, o których mowa w art. 32 ust. 2.

Artykuł 34

Zakazuje się:

a) sprzedaży lub nabywania publicznych lub gwarantowanych przez państwo obligacji wyemitowanych po dniu 26 lipca 2010 r., bezpośrednio lub pośrednio, na rzecz lub od następujących podmiotów:

(i) Iranu lub jego rządu oraz jego organów publicznych, przedsiębiorstw i agencji;

(ii) instytucji kredytowych lub finansowych mających siedzibę w Iranie lub jakichkolwiek instytucji kredytowych lub finansowych, o których mowa w art. 32 ust. 2;

(iii) osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów działających w imieniu lub na polecenie osób prawnych, podmiotów lub organów, o których mowa w ppkt (i) lub (ii);

(iv) osób prawnych, podmiotów lub organów będących własnością lub pod kontrolą osób prawnych, podmiotów lub organów, o których mowa w ppkt (i), (ii) lub (iii);

b) świadczenia na rzecz osób, podmiotów lub organów, o których mowa w lit. a), usług pośrednictwa w odniesieniu do publicznych lub gwarantowanych przez władze publiczne obligacji wyemitowanych po dniu 26 lipca 2010 r.;

c) pomagania osobom, podmiotom lub organom, o których mowa w lit. a), w emitowaniu publicznych lub gwarantowanych przez władze publiczne obligacji, poprzez świadczenie usług pośrednictwa, reklamę lub jakiekolwiek inne usługi w odniesieniu do takich obligacji.

Artykuł 35

1. Zakazuje się ubezpieczania lub reasekuracji lub pośredniczenia w ubezpieczaniu lub reasekuracji na rzecz:

a) Iranu lub jego rządu oraz jego organów publicznych, przedsiębiorstw i agencji;

b) osób, podmiotów lub organów z Iranu innych niż osób fizycznych; lub

c) osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów działających w imieniu lub na polecenie osób prawnych, podmiotów lub organów, o których mowa w lit. a) lub b).

2. Ust. 1 lit. a) i b) nie ma zastosowania do świadczenia usług ubezpieczenia obowiązkowego lub ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej lub reasekuracji, lub pośredniczenia w nich, na rzecz osób, podmiotów lub organów z Iranu, ani do świadczenia usług ubezpieczenia irańskim misjom dyplomatycznym lub konsularnym w Unii.

3. Ust. 1 lit. c) nie ma zastosowania do świadczenia osobom fizycznym usług ubezpieczenia, w tym ubezpieczenia zdrowotnego lub podróżnego, lub reasekuracji, w związku z ich życiem prywatnym, lub pośredniczenia w nich, z wyjątkiem osób wymienionych w załącznikach VIII i IX.

Ust. 1 lit. c) nie uniemożliwia świadczenia usług ubezpieczenia lub reasekuracji lub pośredniczenia w ubezpieczaniu na rzecz właściciela statku, statku powietrznego lub pojazdu wyczarterowanego przez osobę, podmiot lub organ, o których mowa w ust. 1 lit. a) lub b).

Na użytek ust. 1 lit. c) osoby, podmiotu lub organu nie uznaje się za działające na polecenie osoby, podmiotu lub organu, o których mowa w ust. 1 lit. a) i b), jeżeli polecenie to dotyczy dokowania, załadunku, wyładunku lub bezpiecznego tymczasowego tranzytu przez irańskie wody terytorialne lub przestrzeń powietrzną statku lub statku powietrznego.

4. Niniejszy artykuł zakazuje przedłużania lub odnawiania umów ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych zawartych przed dniem 27 października 2010 r., ale – bez uszczerbku dla art. 23 ust. 3 – nie zakazuje wypełniania umów zawartych przed tą datą.

ROZDZIAŁ VI

OGRANICZENIA DOTYCZĄCE TRANSPORTU

Artykuł 36

1. W celu zapobieżenia przekazywaniu towarów lub technologii objętych wspólnym wykazem uzbrojenia lub takich, których dostawa, sprzedaż, przekazywanie, wywóz lub przywóz są zakazane na mocy niniejszego rozporządzenia, a ponadto oprócz obowiązku przekazania właściwym organom celnym informacji przed przybyciem i wyjazdem zgodnie ze stosownymi przepisami dotyczącymi przywozowych i wywozowych deklaracji skróconych oraz zgłoszeń celnych w rozporządzeniu (EWG) nr 2913/92 (²¹) i rozporządzeniu (EWG) nr 2454/93 (²²), osoba, która przekazuje informacje, o których mowa w ust. 2 niniejszego artykułu, składa oświadczenie dotyczące tego, czy towary są objęte wspólnym wykazem uzbrojenia lub niniejszego rozporządzenia oraz, w przypadku gdy ich wywóz wymaga uzyskania zezwolenia, przedstawia szczegółowe dane dotyczące przyznanego im zezwolenia na wywóz.

2. Wymagane dodatkowe informacje, o których mowa w niniejszym artykule, przedstawiane są w zależności od przypadku w formie pisemnej albo przy wykorzystaniu zgłoszenia celnego.

Artykuł 37

1. Zakazuje się świadczenia usług bunkrowania lub zaopatrywania statków będących własnością lub pod kontrolą – bezpośrednio lub pośrednio – osób, podmiotów lub organów z Iranu, oraz jakichkolwiek innych usług na rzecz takich statków, w przypadku gdy usługodawcy mają informacje, w tym od właściwych organów celnych na podstawie informacji przekazanych przed przybyciem i wyjazdem, o których mowa w art. 36, dające uzasadnione podstawy, by przypuszczać, że statki te przewożą towary objęte wspólnym wykazem uzbrojenia lub towary, których dostawa, sprzedaż, przekazywanie lub wywóz są zakazane na mocy niniejszego rozporządzenia, chyba że świadczenie takich usług jest konieczne ze względów humanitarnych i bezpieczeństwa.

2. Zakazuje się świadczenia usług inżynieryjnych i konserwacyjnych na rzecz samolotów transportowych będących własnością lub pod kontrolą – bezpośrednio lub pośrednio – osób, podmiotów lub organów z Iranu, w przypadku gdy usługodawcy mają informacje, w tym od właściwych organów celnych na podstawie informacji przekazanych przed przybyciem i wyjazdem, o których mowa w art. 36, dające uzasadnione podstawy, by przypuszczać, że samolot transportowy przewozi towary objęte wspólnym wykazem uzbrojenia lub towary, których dostawa, sprzedaż, przekazywanie lub wywóz są zakazane na mocy niniejszego rozporządzenia, chyba że świadczenie takich usług jest konieczne ze względów humanitarnych lub bezpieczeństwa.

3. Zakazy ustanowione w ust. 1 i 2 niniejszego artykułu stosuje się do momentu, w którym ładunek zostanie poddany kontroli, a następnie, w razie konieczności, zajęty lub usunięty, stosownie do okoliczności.

Wszelkie czynności zajęcia i usunięcia mogą – zgodnie z prawem krajowym lub decyzją właściwego organu – być przeprowadzane na koszt importera lub koszty te mogą być odzyskiwane od jakiejkolwiek innej osoby lub podmiotu odpowiedzialnych za próbę nielegalnego dostarczania, sprzedawania, przekazywania lub eksportu.

ROZDZIAŁ VII

PRZEPISY OGÓLNE I KOŃCOWE

Artykuł 38

1. Nie są zaspokajane żadne roszczenia w związku z jakąkolwiek umową lub transakcją, których wykonanie zostało zakłócone, bezpośrednio lub pośrednio, w całości lub części, przez środki nałożone na mocy niniejszego rozporządzenia, w tym roszczenia odszkodowawcze lub jakiekolwiek inne roszczenia tego rodzaju, takie jak roszczenia o odszkodowanie lub roszczenia wynikające z gwarancji, w szczególności roszczenia o prolongatę lub spłatę zobowiązań, gwarancji lub odszkodowania, zwłaszcza gwarancji finansowych lub finansowych listów gwarancyjnych, w jakiejkolwiek formie, o ile zostały one wniesione przez:

a) wskazane osoby, podmioty lub organy wymienione w załącznikach VIII i IX;

b) wszelkie inne osoby, podmioty lub organy z Iranu, w tym rząd irański;

c) wszelkie osoby, podmioty lub organy działające za pośrednictwem lub w imieniu jednej z osób, podmiotów lub organów, o których mowa w lit. a) i b).

2. Wykonanie umowy lub transakcji traktuje się jako zakłócone przez środki nałożone na mocy niniejszego rozporządzenia w przypadku gdy istnienie lub przedmiot roszczenia wynika bezpośrednio lub pośrednio z tych środków.

3. We wszelkich postępowaniach zmierzających do zaspokojenia roszczenia ciężar dowodu, że zaspokojenie roszczenia nie jest zakazane przez ust. 1, spoczywa na osobie dochodzącej zaspokojenia tego roszczenia.

4. Niniejszy artykuł pozostaje bez uszczerbku dla prawa osób, podmiotów i organów, o których mowa w ust. 1, do wystąpienia o sądową kontrolę legalności niewypełnienia zobowiązań umownych zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.

Artykuł 39

Na użytek art. 8 i 9, art. 17 ust. 2 lit. b), art. 30 i 35 za każdą osobę, podmiot lub organ z Iranu nie uznaje się jakiegokolwiek organu, podmiotu lub osoby korzystających z praw wynikających z zawartej pierwotnie z suwerennym rządem innym niż rząd Iranu umowy o wspólnej produkcji przed dniem 27 października 2010 r. W takich przypadkach i w związku z art. 8 właściwy organ państwa członkowskiego może wymagać od każdego organu lub podmiotu przedstawienia stosownych gwarancji dotyczących użytkownika końcowego w odniesieniu do wszelkich transakcji sprzedaży, dostaw, przekazywania lub wywozu kluczowego sprzętu lub technologii wymienionych w załączniku VI.

Artykuł 40

1. Bez uszczerbku dla mających zastosowanie przepisów dotyczących sprawozdawczości, poufności i tajemnicy zawodowej, osoby fizyczne i prawne, podmioty i organy:

a) niezwłocznie dostarczają wszelkie informacje, które ułatwiłyby przestrzeganie przepisów niniejszego rozporządzenia, takie jak informacje dotyczące rachunków lub kwot zamrożonych zgodnie z art. 23, właściwym organom państw członkowskich, w których te osoby fizyczne i prawne, podmioty i organy zamieszkują lub znajdują się, i przekazują takie informacje Komisji, bezpośrednio lub za pośrednictwem państw członkowskich;

b) współpracują z właściwymi organami w zakresie weryfikacji tych informacji

2. Wszelkie dodatkowe informacje uzyskane bezpośrednio przez Komisję są udostępniane zainteresowanemu państwu członkowskiemu.

3. Wszelkie informacje dostarczone lub otrzymane zgodnie z niniejszym artykułem są wykorzystywane jedynie do celów, dla których je dostarczono lub otrzymano.

Artykuł 41

Zakazuje się świadomego i umyślnego uczestnictwa w działaniach, których celem lub skutkiem jest ominięcie środków, o których mowa w art. 2, 5, 8, 9, 11, 13, 17, 22, 23, 30, 34 lub 35.

Artykuł 42

1. Osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy, lub ich dyrektorzy lub pracownicy, którzy dokonują zamrożenia środków finansowych i zasobów gospodarczych lub odmawiają ich udostępnienia, w dobrej wierze i w oparciu o przekonanie, że działanie takie jest zgodne z niniejszym rozporządzeniem, nie ponoszą z tego tytułu żadnej odpowiedzialności, chyba że dowiedziono, że środki finansowe i zasoby gospodarcze zostały zamrożone lub zatrzymane na skutek niedbalstwa.

2. Środki określone w niniejszym rozporządzeniu nie stanowią podstawy jakiejkolwiek odpowiedzialności osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów, jeżeli nie wiedziały one i nie miały uzasadnionego powodu, by podejrzewać, że ich działania naruszałyby te zakazy.

3. Osoby, podmioty lub organy objęte zakresem niniejszego rozporządzenia, lub pracownicy lub dyrektorzy takich osób, podmiotów lub organów, którzy w dobrej wierze, zgodnie z art. 30, 31 i 32, ujawnili informacje, o których mowa w art. 30, 31 i 32, nie ponoszą żadnej odpowiedzialności z tego tytułu.

Artykuł 43

1. Państwo członkowskie może podjąć wszelkie działania, które uzna za niezbędne dla zapewnienia przestrzegania stosownych międzynarodowych, unijnych lub krajowych obowiązków prawnych w zakresie zdrowia i bezpieczeństwa pracowników oraz ochrony środowiska w przypadkach, gdy wdrożenie niniejszego rozporządzenia może mieć wpływ na współpracę z osobą, podmiotem lub organem z Iranu.

2. Na użytek działań podejmowanych zgodnie z ust. 1 nie mają zastosowania zakazy określone w art. 8 i 9, art. 17 ust. 2 lit. b), art. 23 ust. 2, art. 30 i 35.

3. Dane państwo członkowskie powiadamia pozostałe państwa członkowskie i Komisję o ustaleniu, o którym mowa w ust. 1, oraz o swoim zamiarze udzielenia zezwolenia, na co najmniej dziesięć dnia roboczych przed wydaniem zezwolenia.

Artykuł 44

1. Komisja i państwa członkowskie informują się wzajemnie o środkach podjętych na mocy niniejszego rozporządzenia i co trzy miesiące dzielą się wszelkimi innymi dostępnymi im istotnymi informacjami w związku z niniejszym rozporządzeniem, w szczególności informacjami

a) dotyczącymi środków finansowych zamrożonych na mocy art. 23 oraz zezwoleń udzielonych na mocy art. 24, 25, 26 i 27;

b) dotyczącymi naruszeń przepisów i trudności z ich egzekwowaniem oraz orzeczeń wydanych przez sądy krajowe.

2. Państwa członkowskie natychmiast przekazują sobie wzajemnie, a także Komisji wszelkie inne dostępne im stosowne informacje, które mogłyby mieć wpływ na skuteczne wdrożenie niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 45

Komisja:

a) zmienia załącznik II na podstawie ustaleń Rady Bezpieczeństwa ONZ lub Komitetu Sankcji lub na podstawie informacji dostarczonych przez państwa członkowskie;

b) zmienia załączniki III, IV, V, VI, VII i X na podstawie informacji dostarczonych przez państwa członkowskie.

Artykuł 46

1. W przypadku gdy Rada Bezpieczeństwa lub Komitet Sankcji wpisują osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ do wykazu, Rada umieszcza takie osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy w załączniku VIII.

2. W przypadku gdy Rada podejmie decyzję o objęciu osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu środkami, o których mowa w art. 23 ust. 2 i 3, wprowadza ona stosowne zmiany w załączniku IX.

3. O swojej decyzji, wraz z uzasadnieniem umieszczenia w wykazie, Rada powiadamia osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ, o których mowa w ust. 1 lub 2, bezpośrednio – gdy adres jest znany – albo w drodze opublikowania ogłoszenia, umożliwiając takiej osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi przedstawienie uwag.

4. W przypadku przedstawienia uwag lub istotnych nowych dowodów, Rada dokonuje przeglądu swojej decyzji i odpowiednio informuje daną osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ.

5. W przypadku gdy Organizacja Narodów Zjednoczonych podejmuje decyzję o usunięciu z wykazu osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu, lub o zmianie danych identyfikacyjnych osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu ujętych w wykazie, Rada wprowadza stosowne zmiany w załączniku VIII.

6. Wykaz w załączniku IX poddawany jest przeglądowi regularnie, co najmniej raz na 12 miesięcy.

Artykuł 47

1. Państwa członkowskie ustanawiają przepisy dotyczące sankcji mających zastosowanie do naruszeń niniejszego rozporządzenia i podejmują wszystkie środki niezbędne do zapewnienia ich wdrożenia. Przewidziane sankcje muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

2. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o tych przepisach niezwłocznie po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia oraz powiadamiają ją o wszelkich późniejszych zmianach.

Artykuł 48

1. Państwa członkowskie wyznaczają właściwe organy, o których mowa w niniejszym rozporządzeniu, i wskazują je na stronach internetowych wymienionych w załączniku X. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o wszelkich zmianach adresów ich stron internetowych wymienionych w załączniku X.

2. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o swoich właściwych organach, w tym o danych kontaktowych tych właściwych organów, niezwłocznie po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia, a następnie powiadamiają ją o wszelkich późniejszych zmianach.

3. W przypadkach, w których niniejsze rozporządzenie wymaga powiadomienia lub poinformowania Komisji lub innej formy przekazywania informacji z Komisją, wykorzystywane mają być w tym celu adresy i inne dane kontaktowe wskazane w załączniku X.

Artykuł 49

Niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie:

a) na terytorium Unii, w tym w jej przestrzeni powietrznej;

b) na pokładach wszystkich statków powietrznych lub statków podlegających jurysdykcji państw członkowskich;

c) do każdej osoby będącej obywatelem jednego z państw członkowskich, przebywającej na terytorium Unii lub poza nim;

d) do każdej osoby prawnej, podmiotu lub organu, na terytorium Unii lub poza nim, zarejestrowanych lub utworzonych na mocy prawa państwa członkowskiego;

e) do każdej osoby prawnej, podmiotu lub organu w odniesieniu do wszelkiego rodzaju działalności gospodarczej prowadzonej całkowicie lub częściowo na terytorium Unii.

Artykuł 50

Rozporządzenie (UE) nr 961/2010 niniejszym traci moc. Odesłania do uchylonego rozporządzenia traktuje się jako odesłania do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 51

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 23 marca 2012 r.