Wyrok NSA z dnia 1 lipca 2010 r., sygn. I FSK 650/09

Nieuzasadnione jest stanowisko organów podatkowych, że po upływie okresu przedawnienia, organ - wbrew interesowi prawnemu podatnika - może kształtować wielkość przedawnionego zobowiązania podatkowego "na jego korzyść", określając go w niższej wysokości niż kwota przez niego zapłacona. Sytuacja taka, w świetle ujemnej przesłanki procesowej określonej w art. 208 § 1 O.p. jest niedopuszczalna, chyba że postępowanie podatkowe mimo upływu terminu przedawnienia nie staje się bezprzedmiotowe, co wynika z jednoznacznego przepisu ustawowego, wymagającego kontynuacji postępowania wszczętego z inicjatywy podatnika przed upływem tego terminu.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Grażyna Jarmasz (sprawozdawca), Sędzia NSA Maria Dożynkiewicz, Sędzia WSA (del.) Małgorzata Fita, Protokolant Krzysztof Zaleski, po rozpoznaniu w dniu 1 lipca 2010 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej B. Spółka z o. o. w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 9 grudnia 2008 r., sygn. akt III SA/Wa 2191/08 w sprawie ze skarg B. Spółka z o. o. w W. na decyzje Dyrektora Izby Celnej w W. z dnia 25 czerwca 2008 r., nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie, 2. zasądza od Dyrektora Izby Celnej w W. na rzecz B. Spółka z o. o. w W. kwotę 245 zł (słownie: dwieście czterdzieści pięć złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 9 grudnia 2008 r., sygn. akt III SA/Wa 2191/08 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w sprawie ze skarg B.-M. S. sp. z o.o. z siedzibą w W. (dalej Spółka lub Skarżąca) na decyzje Dyrektora Izby Celnej w W. z dnia 25 czerwca 2008 r. oddalił skargi w przedmiocie określenia prawidłowej wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług oddalił skargi.

Ze stanu faktycznego przedstawionego przez Sad pierwszej instancji wynikało, że organy celne zakwestionowały wykazaną przez Skarżącą w zgłoszeniach celnych z 2001 r. wartość celną dopuszczonych do obrotu towarów oraz wysokość kwoty wynikającej z długu celnego, a następnie ostatecznymi decyzjami określiły prawidłową, uwzględniającą udzielone Skarżącej upusty, wartość zaimportowanych towarów, co miało wpływ na wysokość należnego podatku od towarów i usług. Dlatego też, po wszczęciu postępowań w sprawach, Naczelnik Urzędu Celnego wydał dwie decyzje w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania w tym podatku.