Wyrok NSA z dnia 12 czerwca 2012 r., sygn. I FSK 1188/11

W przypadku jednej, złożonej transakcji, dane świadczenie musi być uznane za pomocnicze względem świadczenia głównego, jeżeli nie stanowi dla klientów celu samego w sobie, lecz środek służący jak najlepszemu skorzystaniu ze świadczenia głównego.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Janusz Zubrzycki (sprawozdawca), Sędzia NSA Krzysztof Stanik, Sędzia WSA (del.) Danuta Oleś, Protokolant Krzysztof Zaleski, po rozpoznaniu w dniu 12 czerwca 2012 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej W. Spółka cywilna w S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 7 kwietnia 2011 r., sygn. akt I SA/Kr 165/11 w sprawie ze skargi W. Spółka cywilna w S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 29 listopada 2010 r., nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za sierpień 2008 r. oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

1. Wyrok Sądu pierwszej instancji i przedstawiony przez ten Sąd tok postępowania przed organami podatkowymi.

1.1. Wyrokiem z 7 kwietnia 2011 r., sygn. akt I SA/Kr 165/11, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie oddalił skargę B. s.c. w S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z 29 listopada 2010 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za sierpień 2008 r.

1.2. Przedstawiając stan faktyczny sprawy Sąd pierwszej instancji podał, że zaskarżoną decyzją Dyrektor Izby Skarbowej utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w M. z 30 sierpnia 2010 r., określającą spółce w podatku od towarów i usług za sierpień 2008 r. nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym w wysokości niższej, niż wykazana w deklaracji. Organy zakwestionowały działania podatnika polegające na opodatkowaniu stawką 7% czynności udokumentowanych fakturami, polegających na dostarczaniu przez spółkę wyprodukowanego przez nią betonu, wylaniu betonu do elementów konstrukcyjnych budynku przy użyciu pompy stanowiącej własność spółki i obsługiwanej przez jej pracownika oraz ubiciu wylanego betonu przy użyciu wibratora należącego do spółki i obsługiwanego przez jej pracownika. Organy uznały, że ww. czynności - wbrew stanowisku podatnika - nie stanowią usług budowlano-montażowych, a jedynie czynności pomocnicze w stosunku do podstawowej czynności spółki, tj. dostawy wyprodukowanego betonu. Organy przyjęły, że w przypadku czynności kompleksowych, obejmujących czynność podstawową, której wykonanie było celem umowy między podatnikiem a klientem, a także czynności pomocnicze niezbędne do wykonania czynności podstawowej, właściwą stawkę podatku VAT należy ustalić biorąc pod uwagę charakter czynności podstawowej, którą w niniejszej sprawie była dostawa towaru. W związku z powyższym organy dla czynności wykonywanych przez podatnika przyjęły stawkę podatku VAT w wysokości 22%.