Wyrok NSA z dnia 12 marca 2015 r., sygn. I OSK 3112/14

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jolanta Rajewska Sędziowie: Sędzia NSA Bożena Popowska Sędzia del. NSA Jerzy Solarski (spr.) Protokolant: starszy asystent sędziego Joanna Ukalska po rozpoznaniu w dniu 12 marca 2015 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej B. P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 10 czerwca 2014 r. sygn. akt II SA/Wa 200/14 w sprawie ze skargi B. P. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] grudnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia w drodze wyjątku oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 10 czerwca 2014 r. sygn. akt II SA/Wa 200/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie /dalej: WSA/, po rozpoznaniu sprawy ze skargi B. P. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych /dalej: Prezes ZUS/ z dnia [...] grudnia 2013 r. Nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia w drodze wyjątku - skargę oddalił.

W uzasadnieniu przedstawiono następującą argumentację faktyczną i prawną:

decyzją z dnia [...] października 2013 r. Nr [...], Prezes ZUS, działając na podstawie art. 83 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2009 r., Nr 153, poz. 1227 ze zm., dalej: u.e.r.), odmówił przyznania B. P. renty z tytułu niezdolności do pracy w drodze wyjątku. W uzasadnieniu podał, że wnioskodawczyni na przestrzeni 38 lat życia, tj. do dnia powstania całkowitej niezdolności do pracy, udokumentowała 15 lat, 5 miesięcy i 29 dni łącznego okresu ubezpieczenia. W 10-leciu przypadającym przed dniem powstania częściowej niezdolności do pracy, zamiast 5 lat okresów składkowych i nieskładkowych wymaganych do przyznania świadczenia w trybie zwykłym, udokumentowała 3 lata, 4 miesiące i 18 dni tych okresów. Nie bez znaczenia pozostaje, że po ustaniu w dniu 23 listopada 1999 r. ostatniego okresu uwzględnionego do stażu pracy, do czasu ustalenia całkowitej niezdolności do pracy w maju 2004 r., nie został udowodniony żaden okres zatrudnienia lub innej działalności objętej ubezpieczeniami emerytalnym i rentowym. Nie zostały też wykazane żadne szczególne okoliczności uniemożliwiające przezwyciężenie przeszkód w podjęciu zatrudnienia i objęciu ubezpieczeniem w celu zapewnienia uprawnień do świadczeń z ubezpieczeń społecznych w przyszłości, bowiem w wymienionej przerwie wobec wnioskodawczyni nie orzeczono całkowitej niezdolności do pracy. Ocenie podlegała również jej sytuacja materialna, z tym że nie stanowi ona jedynego kryterium przesądzającego o przyznaniu świadczenia w drodze wyjątku.