Wyrok NSA z dnia 16 maja 2017 r., sygn. I FSK 1513/15

Podatkowe postępowanie; Interpretacje podatkowe

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Janusz Zubrzycki (sprawozdawca), Sędzia NSA Roman Wiatrowski, Sędzia WSA del. Dagmara Dominik-Ogińska, Protokolant Katarzyna Łysiak, po rozpoznaniu w dniu 16 maja 2017 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Ministra Finansów (obecnie Szef Krajowej Administracji Skarbowej) od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 19 grudnia 2014 r., sygn. akt I SA/Kr 1396/14 w sprawie ze skargi P. S.A. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 10 kwietnia 2014 r., nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Krakowie, 2) zasądza od P. S.A. na rzecz Szefa Krajowej Administracji Skarbowej kwotę 220 (słownie: dwieście dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrok Sądu pierwszej instancji i przedstawiony przez ten Sąd tok postępowania przed organami.

1.1. Wyrokiem z dnia 19 grudnia 2014 r., w sprawie I SA/Kr 1396/14 ze skargi P. S.A., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie uchylił interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 10 kwietnia 2014 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług.

1.2. Przedstawiając stan faktyczny sprawy Sąd pierwszej instancji podał, że Skarżąca zwróciła się o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług.

Skarżąca we wniosku wyjaśniła, że jest spółką radiofonii publicznej, działającą na podstawie ustawy z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji (Dz. U. Nr 253. poz. 2531, ze zm.), zawiązaną w celu tworzenia i rozpowszechniania regionalnego programu radiowego. Jest podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054 ze zm., dalej zwana: "u.p.t.u.") i jest zarejestrowana na potrzeby podatku VAT od 15 listopada 1993 r., a od 13 lutego 2006 r. jest zarejestrowana jako podatnik VAT czynny. Czynności opodatkowane VAT, jakie wykonuje Skarżąca, polegają w szczególności na świadczeniu usług reklamowych, które co do zasady nie składają się na audycję (program) radiowy. Zazwyczaj reklamy są nadawane pomiędzy audycjami lub programami radiowymi albo w ich przerwie. Mogą jednakże zdarzać się takie sytuacje, w których reklama będzie częścią programu lub audycji nadawanej przez Skarżącą. We wniosku wskazano, że definicja reklamy jest szeroka i obejmuje również takie sytuacje, w których cała audycja lub program są przygotowane w celu reklamowym lub w trakcie audycji bądź programu pojawiają się elementy reklamy (lokowanie produktów). Czynności zwolnione z VAT wykonywane przez Skarżącą to przede wszystkim świadczenie usług związanych z realizacją zadań radiofonii i telewizji świadczonych przez jednostki publicznej radiofonii (art. 43 ust. 1 pkt 34 u.p.t.u.), przy czym samo nadawanie audycji nie stanowi świadczenia usług zwolnionych z VAT. Skarżąca podała, że jeżeli jest w stanie przyporządkować nabywane towary lub usługi do czynności wyłącznie opodatkowanych VAT, wówczas dokonuje pełnego odliczenia podatku naliczonego od danego zakupu. Jeżeli jest w stanie przyporządkować nabywane towary lub usługi do czynności wyłącznie zwolnionych z VAT, wówczas nie odlicza w ogóle podatku naliczonego do danego zakupu. Jeżeli natomiast nie jest w stanie przyporządkować w żaden sposób nabywanych towarów lub usług do czynności opodatkowanych albo zwolnionych z VAT, korzysta z proporcji odliczenia podatku naliczonego, zgodnie z art. 90 ust. 2 i nast. u.p.t.u. Zakupy, których Skarżąca nie jest w stanie przyporządkować to przykładowo zakup mediów (woda, energia elektryczna, energia cieplna, usługi telekomunikacyjne), czy zakupy związane z utrzymaniem jej siedziby (zakupy usług i materiałów do utrzymania czystości w siedzibie, usługi ochrony, usługi remontowe). Usługi związane z tworzeniem audycji i programów radiowych są co do zasady związane ze świadczeniem zarówno usług opodatkowanych, jak i zwolnionych z VAT, przy czym Skarżąca najczęściej nie jest w stanie przyporządkować ich do czynności wyłącznie opodatkowanych albo czynności wyłącznie zwolnionych z VAT. W związku z powyższym, Skarżąca zapytała, czy ma prawo odliczyć podatek naliczony od zakupionych towarów lub usług związanych bezpośrednio z tworzeniem i nadawaniem audycji (programów) radiowych przy zastosowaniu proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 2 i nast. u.p.t.u., jeżeli nie jest w stanie przyporządkować tych zakupów wyłącznie do czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.