Wyrok NSA z dnia 10 maja 2019 r., sygn. II OSK 1109/19

Wynikająca z art. 61 ust. 1 pkt 1 u.p.z.p., ocena inwestycji z punktu widzenia kontynuacji istniejącej zabudowy w zakresie jej funkcji oraz cech architektonicznych i urbanistycznych, nie oznacza zakazu lokalizacji zróżnicowanej zabudowy na określonym terenie oraz bezwzględnego obowiązku kontynuacji dominującej funkcji zabudowy. Nowa zabudowa jest dopuszczalna, gdy można ją pogodzić (nie jest sprzeczna) z funkcją istniejącą na analizowanym obszarze.

Teza od Redakcji

Dnia 10 maja 2019 r. Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Paweł Miładowski (spr.) po rozpoznaniu w dniu 10 maja 2019 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej E. B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 21 listopada 2018 r., sygn. akt II SA/Kr 1355/18 w sprawie ze sprzeciwu E. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego [...] z dnia [...] lipca 2018 r., znak: [...] w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 21 listopada 2018 r., sygn. akt II SA/Kr 1355/18, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie oddalił sprzeciw skarżącej na zaskarżoną decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego, zwanego dalej "SKO", w N. w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy. W uzasadnieniu wyroku Sąd przytoczył następujące okoliczności faktyczne i prawne sprawy.

Decyzją z dnia [...] kwietnia 2018 r., nr [...], Prezydent Miasta N. ustalił warunki zabudowy działek nr [...], na cele realizacji budynku handlowo-usługowego-biurowego przy ul. [...].