Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok NSA z dnia 18 listopada 2020 r., sygn. II OSK 2169/18

Badanie legalności planu miejscowego nie polega tylko na ocenie zgodności z wybranymi częściami studium, które odnoszą się do głównych funkcji danego terenu, ale powinno zostać dokonane także przez porównanie pozostałych części studium. Dopiero łączne przeprowadzenie badania zgodności postanowień planu ze studium w wyżej wskazanym zakresie decyduje o zachowaniu wymogu, o którym mowa w art. 15 ust. 1 i art. 20 ust. 1 u.p.z.p.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Małgorzata Masternak-Kubiak (spr.) Sędziowie: sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz sędzia NSA Andrzej Wawrzyniak po rozpoznaniu w dniu 18 listopada 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Gminy [...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 24 kwietnia 2018 r., sygn. akt II SA/Bk 859/17 w sprawie ze skargi Wojewody [...] na uchwałę Rady Miejskiej w [...] z dnia [...] lipca 2017 r., nr [...] w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego złoża kruszywa naturalnego [...], gm. [...] 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od Gminy [...] na rzecz Wojewody [...] kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku wyrokiem z dnia 24 kwietnia 2018 r., sygn. akt II SA/Bk 859/17, po rozpoznaniu skargi Wojewody [...] na uchwałę Rady Miejskiej w [...] z dnia [...] lipca 2017 r., nr [...], w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego złoża kruszywa naturalnego [...], gm. [...], stwierdził nieważność zaskarżanej uchwały w całości.

Jak wskazał Sąd pierwszej instancji skargę na powyższą uchwałę wniósł Wojewoda [...], zarzucając jej rażące naruszenie przepisów prawa, tj. art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (tekst jedn. Dz. U. z 2017 r., poz. 1073) - dalej: "u.p.z.p." poprzez przyjęcie w § 1 ww. uchwały, "że miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego złoża kruszywa naturalnego [...], gmina [...], nie narusza ustaleń "Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta i gminy [...]" uchwalonego uchwałą Nr [...] Rady Miejskiej w [...] z dnia [...] grudnia 1999 r. i zmienionego uchwałami Rady Miejskiej w [...]: Nr [...] z dnia [...] marca 2005 r. oraz Nr [...] z dnia [...] września 2011 r.", podczas gdy w rzeczywistości Gmina [...] nie posiada kompletnego studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego, tj. części tekstowej i graficznej "Uwarunkowania" oraz części tekstowej i graficznej "Kierunki".

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00