Wyrok NSA z dnia 21 czerwca 2023 r., sygn. III FSK 66/23

1. W procesie rozpatrywania wniosku o zastosowanie ulgi podatkowej, organ podatkowy ma obowiązek ustalenia na podstawie obiektywnych kryteriów, czy w sprawie wystąpiły przesłanki do zastosowania takiej ulgi. 

2. Decyzja o zastosowaniu ulgi podatkowej następuje w ramach uznania administracyjnego, jednak nie oznacza to, że organ podatkowy ma w tym zakresie zupełną dowolność.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Krzysztof Winiarski, Sędzia NSA Jolanta Sokołowska, Sędzia WSA (del) Paweł Dąbek (sprawozdawca), , po rozpoznaniu w dniu 21 czerwca 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 sierpnia 2022 r. sygn. akt III SA/Wa 528/22 w sprawie ze skargi M. J. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie z dnia 23 grudnia 2021 r. nr 1401-IEW4.4263.16.2021.4.MM.RR w przedmiocie ulgi płatniczej 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie, 2) zasądza od M. J. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie kwotę 360 (słownie: trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 29 sierpnia 2022 r., sygn. akt III SA/Wa 528/22 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, po rozpoznaniu skargi M.J. (dalej: Skarżący) na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie (dalej: Dyrektor) z 23 grudnia 2021 r. w przedmiocie odmowy umorzenia zaległości podatkowych, uchylił zaskarżoną decyzję.

Z przedstawionego przez WSA w Warszawie stanu sprawy wynika, że Skarżący zwrócił się do Naczelnika Urzędu Skarbowego w S. o umorzenie zaległości podatkowej w podatku od towarów i usług za luty 2020 r. Swoje żądanie uzasadniał wskazując na trudną sytuację finansową oraz na źródło powstania zaległości, które wynikało głównie ze sprzedaży mienia w postaci fermy, a nie ze sprzedaży produktów gospodarstwa. Jego problemy miały być wynikiem pandemii COVID-19, która spowodowała drastyczny spadek przychów z gospodarstwa. Podatek VAT należny z tytułu wspomnianej sprzedaży, uwolniony na jego prośbę, został spożytkowany nie na cele konsumpcyjne, a w całości na realizację zobowiązań względem kontrahentów, spłatę zaległości względem banku oraz KRUS i ZUS, co potwierdził załączonymi dokumentami. Wskazał też, że nie posiada żadnych zaległości finansowych z wyjątkiem Urzędu Skarbowego, a umorzenie zaległości podatkowej uchroni go przed bankructwem, pozwoli zachować miejsca pracy oraz umożliwi dalsze funkcjonowanie.

Decyzją z 29 marca 2021 r. odmówiono Skarżącemu zastosowania wnioskowanej ulgi i została ona utrzymana w mocy decyzją Dyrektora z 23 grudnia 2021 r. Dyrektor uznał, że sytuacja w jakiej znalazł się Skarżący, choć trudna i mogąca uchodzić za spełniającą przesłankę ważnego interesu podatnika, nie uzasadnia przyznania mu najdalej idącej ulgi w spłacie zobowiązań podatkowych. Stwierdził również, że jej udzielenie nie leżałoby w interesie społecznym, który zakłada otoczenie ochroną pewnych wartości istotnych z punktu widzenia całego społeczeństwa.