Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
wróć do listy [17 z 1869]

Wyrok NSA z dnia 12 stycznia 2017 r., sygn. I OSK 164/15

Przepis art. 174 pkt 1 ustawy P.p.s.a. przewiduje dwie postacie naruszenia prawa materialnego, a mianowicie błędną jego wykładnię lub niewłaściwe zastosowanie. Błędna wykładnia oznacza nieprawidłowe zrekonstruowanie treści normy prawnej wynikającej z konkretnego przepisu, czyli mylne rozumienie określonej normy prawnej, natomiast niewłaściwe zastosowanie to dokonanie wadliwej subsumcji przepisu do ustalonego stanu faktycznego, czyli niezasadne uznanie, że stan faktyczny sprawy odpowiada hipotezie określonej normy prawnej.

Teza od Redakcji

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jolanta Rudnicka Sędziowie: Sędzia NSA Wiesław Morys (spr.) Sędzia del. WSA Mirosław Wincenciak Protokolant sekretarz sądowy Małgorzata Zientala po rozpoznaniu w dniu 12 stycznia 2017 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 18 września 2014 r. sygn. akt I SA/Wa 1051/14 w sprawie ze skarg Agencji Nieruchomości Rolnych Oddział Terenowy w P. i T. J. na decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] stycznia 2014 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji 1. uchyla zaskarżony wyrok i oddala skargi; 2. odstępuje od zasądzenia kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił opisaną w sentencji zaskarżoną decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] stycznia 2014 r. oraz poprzedzającą ją decyzję z dnia [...] lipca 2013 r., orzekł o wykonalności zaskarżonej decyzji oraz o kosztach postępowania.

Jak wynika z jego uzasadnienia kontrolowane w sprawie decyzje zapadły na skutek wniosku T. J. z dnia [...] lipca 2012 r. o stwierdzenie nieważności orzeczenia b. Wojewódzkiej Komisji Ziemskiej (dalej WKZ) z dnia [...] maja 1950 r., nr [...], mocą którego "z urzędu w trybie nadzoru" uchylono dokument nadania ziemi z [...] maja 1946 r. przyznający poprzednikowi wnioskodawcy - F. J. na zasadzie przepisów dekretu Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego z dnia 6 września 1944 r. o przeprowadzeniu reformy rolnej (Dz. U. z 1945 r. Nr 3, poz. 13), dalej dekret, 9,70 ha ziemi stanowiącej własność Skarbu Państwa w miejscowości N., jak również orzeczono o uznaniu F. J. za uprawnionego do otrzymania działki, której wytyczenie miało nastąpić w ramach prac regulacyjnych. Potwierdzono ten akt decyzją o klasyfikacji i szacunku działki z [...] stycznia 1947 r. Uchylając ów dokument wspomnianym orzeczeniem WKZ powołała się m.in. na art. 101 rozporządzenia Prezydenta RP z 22 marca 1928 r. o postępowaniu administracyjnym (Dz. U. R.P. Nr 36, poz. 341), a w uzasadnieniu podała, że w gromadzie N. prowadzona jest regulacja, w związku z czym zachodzi konieczność zmiany granic i obszaru w/w działki, na co strona nie wyraziła zgody. W ocenie wnioskodawcy orzeczenie z [...] maja 1950 r. rażąco narusza art. 101 wspomnianego rozporządzenia, gdyż nie było podstaw do uchylenia dokumentu nadania ziemi z [...] maja 1946 r., nadto zostało wydane przez organ niewłaściwy. Pierwszą decyzją - z dnia [...] lipca 2013 r. - Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi odmówił stwierdzenia nieważności orzeczenia z [...] maja 1950 r., bo uznał je za zgodne z prawem. Pogląd ten oparł na konkluzji, iż dokument nadania ziemi rażąco naruszał art. 13 dekretu, który przewidywał nadanie do 5 ha ziemi średniej jakości, tymczasem nadano nim ponad 9 ha. Nie podzielił natomiast zarzutu niewłaściwości WKZ w tej sprawie. Zaskarżoną decyzją, zapadłą w wyniku złożenia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy, organ uchylił powyższą decyzję i stwierdził, iż orzeczenie WKZ z [...] maja 1950 r. zostało wydane z naruszeniem prawa, a z uwagi na upływ 10 lat od jej doręczenia nie można stwierdzić jej nieważności. Powołał się na art. 156 § 1 pkt 1 i § 2 oraz art. 158 § 2 K.p.a. W jej uzasadnieniu podał, iż orzeczenie to zostało wydane przez organ niewłaściwy, bo wojewódzkie komisje ziemskie nie były organami nadzoru, a uprawnienia te służyły wówczas organom rad narodowych. Ta wada wyczerpuje przesłankę nieważności z art. 156 § 1 pkt 1 K.p.a., lecz upływ czasu uzasadnia stwierdzenie wydania jej z naruszeniem prawa. Natomiast nie podzielił zarzutu rażącego naruszenia prawa orzeczeniem z [...] maja 1950 r. poprzez wadliwe przyjęcie, iż dokument nadania ziemi z dnia [...] maja 1946 r. jest dotknięty wadą rażącego naruszenia prawa. W tym zakresie podtrzymał poprzednio prezentowane stanowisko.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00
do góry
do góry
Potrzebujesz pomocy?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00