Wyrok NSA z dnia 28 listopada 2023 r., sygn. II OSK 1570/22

W myśl art. 35 ustawy o ewidencji ludności, wymeldowanie ma charakter wyłącznie ewidencyjny i służy doprowadzeniu do zgodności ewidencji ludności ze stanem faktycznym, nie rozstrzygając o prawach do lokalu. W konsekwencji, trwałe i dobrowolne opuszczenie lokalu przez mieszkańca, potwierdzone odpowiednim postępowaniem dowodowym, jest wystarczającą przesłanką do wymeldowania, co należy oceniać zgodnie z rzeczywistym środowiskiem życiowym osoby, a nie tylko formalnym adresem zameldowania

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Tomasz Zbrojewski Sędziowie: sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz sędzia NSA Małgorzata Miron (spr.) po rozpoznaniu w dniu 28 listopada 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej A. C. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 23 marca 2022 r., sygn. akt II SA/Po 491/21 w sprawie ze skargi A. C. na decyzję Wojewody Wielkopolskiego z dnia 26 kwietnia 2021 r., nr SO-VII.621.1.29.2021.2 w przedmiocie wymeldowania z pobytu stałego oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu wyrokiem z dnia 23 marca 2022 r. sygn. akt II SA/Po 491/21 oddalił skargę A. C. na decyzję Wojewody Wielkopolskiego z 26 kwietnia 2021 r. nr SO-VII.621.1.29.2021.2 w przedmiocie wymeldowania.

Wyrok ten został wydany w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.

Decyzją z 3 marca 2021 r., nr SOUK-IX.5343.2.1048.2020.9, Prezydent Miasta Poznania na podstawie art. 35 ustawy z dnia 24 września 2010 r. o ewidencji ludności, orzekł o wymeldowaniu A. C. z pobytu stałego w lokalu nr [...] przy ul. [...] w P. Oceniając całokształt zgromadzonego materiału dowodowego organ stwierdził, że wyczerpane zostały przesłanki zawarte w art. 35 przywołanej ustawy, ponieważ nastąpiło opuszczenie dotychczasowego miejsca pobytu stałego i niedopełnienie obowiązku wymeldowania się, uzasadniające podjęcie decyzji o wymeldowaniu. Opuszczenie dotychczasowego miejsca pobytu stałego w ocenie organu miało charakter trwały i było dobrowolne.

Po rozpatrzeniu odwołania wniesionego przez A. C. Wojewoda Wielkopolski decyzją z 26 kwietnia 2021 r., nr SO-VII.621.1.29.2021.2, wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2021 r. poz. 735; dalej: "k.p.a."), w związku z art. 35 ustawy z dnia 24 września 2010 r. o ewidencji ludności (Dz.U. z 2021 r. poz. 510; dalej: "u.o.e.l.") utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję Prezydenta Miasta Poznania. W ocenie organu odwoławczego przeprowadzone przez organ pierwszej instancji postępowanie dowodowe wykazało, że zachodzą przesłanki do uznania, że aktualnie związki A. C. z przedmiotowym lokalem ustały i lokal ten nie stanowi miejsca jego stałego pobytu.