Wyrok NSA z dnia 29 lutego 2024 r., sygn. III OSK 3637/21

Parki krajobrazowe utworzone na podstawie przepisów poprzednio obowiązującej ustawy o ochronie przyrody stają się formami ochrony przyrody w rozumieniu nowej ustawy o ochronie przyrody, dzięki przejściowym przepisom zawartym w art. 153 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody, co gwarantuje ciągłość ochrony tych obszarów mimo zmian legislacyjnych.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Przemysław Szustakiewicz Sędziowie: Sędzia NSA Teresa Zyglewska (spr.) Sędzia del. WSA Paweł Mierzejewski Protokolant starszy asystent sędziego Joanna Ukalska po rozpoznaniu w dniu 29 lutego 2024 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Gminy [...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 23 lipca 2020 r., sygn. akt II SA/Wr 133/20 w sprawie ze skargi Gminy [...] na uchwałę Sejmiku Województwa [...] z dnia [...] 2016 r., nr [...] w przedmiocie ustanowienia ochrony [...] Parku Krajobrazowego 1) oddala skargę kasacyjną; 2) zasądza od Gminy [...] na rzecz Sejmiku Województwa [...] kwotę 360 (trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 23 lipca 2020 r., sygn. akt II SA/Wr 133/20 Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu (dalej: Sąd I instancji, WSA) oddalił skargę Gminy [...] na uchwałę Sejmiku Województwa [...] (dalej: organ) z [...] 2016 r., nr [...] w przedmiocie ustanowienia planu ochrony [...] Parku Krajobrazowego.

Z powyższym rozstrzygnięciem nie zgodziła się Gmina [...] reprezentowana przez Burmistrza [...] (dalej: skarżąca kasacyjnie, Gmina) i w skardze kasacyjnej zarzuciła zaskarżonemu wyrokowi:

1) naruszenie prawa procesowego powodujące nieważność postępowania, a polegające na pominięciu pełnomocnika strony skarżącej, reprezentującego ją radcy prawnego i brak wezwania go na rozprawę w dniu 23 lipca 2020 r., tj. art. 92 § 2 w związku z art. 34 p.p.s.a., co stanowi przesłankę nieważności postępowania opisaną w art. 183 § 2 pkt 5 p.p.s.a.;

2) naruszenie prawa materialnego, tj. rozporządzenia Nr 137 Wojewody [...] z dnia [...] 1997 r. w sprawie utworzenia [...] Parku Krajobrazowego (Dz.U.Woj.[...]. [...]) poprzez błędną jego wykładnię polegającą na przyjęciu, iż rozporządzenie to obowiązuje, gdy tymczasem prawidłowy wniosek przeciwny (iż rozporządzenie z 1997 r. nie obowiązuje) winien prowadzić do wniosku, że skarżony plan ochrony [...] Parku Krajobrazowego jest bezprzedmiotowy, a skarga Gminy zasługuje na uwzględnienie.