Wyrok NSA z dnia 12 kwietnia 2006 r., sygn. I FSK 613/05

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Krzysztof Stanik (spr.), Sędziowie NSA Artur Mudrecki, Joanna Kuczyńska, Protokolant Krzysztof Cisłak, po rozpoznaniu w dniu 12 kwietnia 2006 r. na rozprawie w Wydziale I Izby Finansowej skargi kasacyjnej H. M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 21 grudnia 2004 r. sygn. akt I SA/Wr 3798/02 w sprawie ze skargi H. M. na decyzję Izby Skarbowej we Wrocławiu OZ w Legnicy z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku od towarów i usług za marzec 2000 r. oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 21.12.2004 r., sygn. I SA/Wr 3798/02, Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu oddalił skargę H. M. na decyzję Izby Skarbowej we Wrocławiu Ośrodek Zamiejscowy w Legnicy z dnia [...] utrzymującą w mocy decyzję Inspektora Kontroli Skarbowej, którą określono podatnikowi wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za marzec 2000 r.

W uzasadnieniu do tego wyroku w pierwszej kolejności przybliżono przebieg postępowania przed organami podatkowymi. W tych ramach wskazano, że podstawą wydania decyzji weryfikującej dokonane przez skarżącego rozliczenia za badany okres były wynikiem zakwestionowania przez organy podatkowe w oparciu o art. 19 ustawy z dnia 08.01.1993 r. o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym (Dz. U. nr 11, poz. 50 ze zm., zwana "ustawą o VAT") i § 50 ust 4 pkt 5 lit. a i c. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22.12.19999 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym (Dz. U. nr 109, poz. 1245 ze zm., zwane dalej "rozporządzenie o VAT") prawa skarżącego do odliczenia od podatku należnego podatku naliczonego wynikającego z faktur wystawionych przez jego kontrahenta J. S. prowadzącego Przedsiębiorstwo S. Wyjaśniono bowiem, że sporne faktury dokumentowały transakcje sprzedaży złomu, które w rzeczywistości nigdy nie miały miejsca, gdyż szczegółowa kontrola przeprowadzona w firmie "S." ujawniła, że działała ona w końcowej części struktury łańcucha podmiotów dokonujących obrotu tzw. pustymi fakturami, tzn. dokonała fakturowej pozornej sprzedaży, na zasadzie przepisania nabytych fikcyjnych faktur zakupu, na rzecz firmy skarżącego i trzech innych podmiotów.