Wyrok NSA z dnia 25 lutego 2014 r., sygn. I OSK 2667/13

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Joanna Runge - Lissowska sędzia NSA Jan Paweł Tarno sędzia del. WSA Dariusz Chaciński (spr.) Protokolant starszy asystent sędziego Piotr Baryga po rozpoznaniu w dniu 25 lutego 2014 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej J.P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 kwietnia 2013 r. sygn. akt II SA/Wa 21/13 w sprawie ze skargi J.P. na decyzję Prezesa Rady Ministrów z dnia [...] października 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia specjalnego oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Zaskarżonym skargą kasacyjną wyrokiem z dnia 17 kwietnia 2013 r., sygn. akt II SA/Wa 21/13, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę J.P. na decyzję Prezesa Rady Ministrów z dnia [...] października 2012 r., nr [...], w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia specjalnego.

W uzasadnieniu wyroku Sąd przedstawił następujący stan sprawy.

Prezes Rady Ministrów Rzeczypospolitej Polskiej, działając na podstawie art. 82 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2009 r. nr 153, poz. 1227 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku J.P. o przyznanie renty specjalnej, decyzją z dnia [...] sierpnia 2012 r. nr [...] odmówił przyznania przedmiotowego świadczenia.

Na skutek wniosku A.P. o ponowne rozpatrzenie sprawy Prezes Rady Ministrów decyzją z dnia [...] października 2012 r., nr [...], wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 K.p.a., utrzymał w mocy własną decyzję z dnia [...] sierpnia 2012 r.

Organ wyjaśnił, że J.P., urodzony w 1945 r., wystąpił do Prezesa Rady Ministrów z prośbą o przyznanie świadczenia specjalnego, argumentując powyższe prowadzoną przez siebie społeczną działalnością sportową. Wnioskodawca podał, że był trenerem i działaczem międzyrzeckiego ruchu sportowego, który zorganizował wiele imprez sportowych, wychował wiele sportowych pokoleń, a jako przewodniczący Rady Powiatowej LZS (Ludowe Zespoły Sportowe) zainicjował budowę wielu obiektów sortowych. Wnioskodawca wyraził dumę z osiągnięć M.S., którą trenował i doprowadził do ścisłej czołówki w tenisie ziemnym. Podał, że od 1967 r. - po ukończeniu kursu spikerów - do chwili obecnej prowadzi mecze piłkarskie i inne imprezy przy mikrofonie, za które nie pobiera żadnego wynagrodzenia. Wyjaśnił, że jest bezdomny i nie jest w stanie udokumentować podnoszonych osiągnięć. Udokumentował natomiast otrzymanie w 1990 r. Złotej Odznaki "Zasłużony Działacz Kultury Fizycznej", w 2000 r. Srebrnego Medalu za zasługi dla polskiego ruchu olimpijskiego, w 2003 r. Złotej Odznaki PZT za zasługi dla rozwoju tenisa w Polsce oraz w 2008 r. wyróżnienia "Zasłużony dla piłkarstwa gorzowskiego". W swoim wniosku wyraził pogląd, że jest "jedynym obecnie z żyjących najlepiej odznaczonych za społeczną działalność sportową i nie tylko". Podał, że w sumie otrzymał 36 odznaczeń.