Wyrok NSA z dnia 12 grudnia 2023 r., sygn. I FSK 1671/23

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Janusz Zubrzycki, Sędzia NSA Bartosz Wojciechowski, Sędzia NSA Hieronim Sęk (sprawozdawca), Protokolant Justyna Papiernik, po rozpoznaniu w dniu 12 grudnia 2023 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej P. R. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 14 czerwca 2023 r., sygn. akt III SA/Wa 541/23 w sprawie ze skargi P. R. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w W. z dnia 17 stycznia 2022 r., nr [...] w przedmiocie określenia przybliżonej kwoty zobowiązania w podatku od towarów i usług za okresy od lutego do lipca 2014 r. oraz zabezpieczenie ich na majątku podatnika oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

1. Skarga kasacyjna i dotychczasowy przebieg postępowania.

1.1. P. R. (dalej: Strona lub Skarżący) pismem z dnia 19 lipca 2023 r. wniósł skargę kasacyjną od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 14 czerwca 2023 r., sygn. akt III SA/Wa 541/23.

Powołanym wyrokiem Sąd, na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. c ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej: P.p.s.a.), uchylił wydaną wobec Strony decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Szczecinie (dalej: Dyrektor IAS) z dnia 17 stycznia 2022 r. w przedmiocie określenia przybliżonej kwoty zobowiązań podatkowych w podatku od towarów i usług (dalej: podatek VAT) za miesiące od lutego do lipca 2014 r. wraz z odsetkami oraz zabezpieczenia tych kwot na majątku podatnika.

1.2. Decyzją zaskarżoną do Sądu pierwszej instancji Dyrektor IAS utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego Warszawa-Targówek (dalej: Naczelnik US) z dnia 16 października 2018 r.

1.2.1. Wspomnianą decyzją Naczelnik US określił Stronie przybliżone kwoty wspomnianych zobowiązań w podatku VAT (łącznie w kwocie 8.461.020,54 zł oraz przybliżone kwoty należnych od nich odsetek za zwłokę na dzień wydania decyzji (łącznie w kwocie 3.064.001 zł) i orzekł o ich zabezpieczeniu na majątku Strony.

W uzasadnieniu decyzji organ pierwszej instancji podniósł w szczególności, że: - w toku kontroli podatkowej u Strony, która prowadziła działalność gospodarczą pod nazwą "A.", stwierdzono zaewidencjonowanie w rozliczeniach dotyczących ww. okresów faktury VAT wystawione przez M. L., L. S. oraz P. sp. z o.o., z których łączna kwota podatku naliczonego wynosiła 8.461.020,54 zł; - z faktur wystawionych przez wymienione podmioty Stronie nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, ponieważ faktury te nie odzwierciedlały faktycznych zdarzeń gospodarczych; - w zeznaniach podatkowych PIT-36L za 2016 r. Strona wykazała: przychód: 417.375,53 zł, koszty 665.560,77 zł, stratę 248.185,24 zł, a za 2017 r. przychód 87.098,21 zł, koszty 108.173,49 zł, stratę 21.075,28 zł; - ostatnia złożona przez Skarżącego deklaracja VAT-7 dotyczyła sierpnia 2017 r. i wykazano w niej podatek do przeniesienia na kolejny okres rozliczeniowy w kwocie 9.424 zł; - Strona figuruje w CEPiK jako właściciel samochodu osobowego marki A. oraz w CBDKW jako współwłaściciel nieruchomości (...); - decyzją z dnia 23 stycznia 2018 r. Naczelnik Mazowieckiego Urzędu Celno-Skarbowego w Warszawie określił Stronie zobowiązania w podatku VAT za miesiące od lutego do grudnia 2013 r. i styczeń 2014 r. (w łącznej kwocie 20.652.327 zł) oraz nadwyżki w podatku VAT do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy za miesiące od lutego do czerwca 2013 r. (w łącznej kwocie 508 zł).