Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
comment

Artykuł

Data publikacji: 2008-04-10

Kiedy w podstawie wymiaru świadczeń z tytułu niezdolności do pracy uwzględnia się roczne składniki wynagrodzenia

Pierwsze miesiące roku kalendarzowego to w wielu firmach okres ustalania prawa i wypłaty nagród za poprzedni rok. W zależności od zapisów w regulaminach wynagradzania i innych przepisach oraz sytuacji finansowej firmy, nagrody wypłaca się w różnych terminach.

Termin wypłaty nagrody rocznej ma wpływ na wysokość podstawy wymiaru świadczeń z tytułu niezdolności pracowników do pracy. Nie w każdym przypadku wypłacenie nagrody rocznej po miesiącu, w którym pracownik był chory, powoduje, że podstawę wymiaru wypłaconego wcześniej świadczenia należy przeliczyć.

Wynagrodzenie za pracę wliczane do podstawy wymiaru

Podstawę wymiaru wynagrodzenia chorobowego, zasiłków oraz świadczenia rehabilitacyjnego stanowi wynagrodzenie wypłacone pracownikowi u pracodawcy, u którego przysługuje mu świadczenie. Za wynagrodzenie uwzględniane w podstawie wymiaru wynagrodzenia chorobowego oraz świadczeń z ubezpieczenia chorobowego uważa się przychód pracownika stanowiący podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe, po odliczeniu składek na ubezpieczenia emerytalne, rentowe oraz chorobowe, finansowanych ze środków pracownika. Oznacza to, że ustawa o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa przychód rozumie szerzej niż tylko wynagrodzenie za pracę. Po uwzględnieniu dodatkowych warunków do podstawy wymiaru świadczeń z tytułu niezdolności do pracy są także wliczane różnego rodzaju premie, dodatki i inne składniki wynagrodzenia przysługujące pracownikom.

Okres, z którego ustala się podstawę wymiaru świadczeń

Podstawa wymiaru wynagrodzenia chorobowego, zasiłków oraz świadczenia rehabilitacyjnego to przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone pracownikowi za okres 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy, np. choroba. Nie w każdym przypadku jest możliwe ustalenie podstawy wymiaru na podstawie przychodu za 12 miesięcy kalendarzowych. Jeżeli pracownik jest zatrudniony u pracodawcy krócej, to do podstawy wymiaru przyjmuje się przychód z pełnych miesięcy kalendarzowych zatrudnienia. A gdy zachorował w pierwszym miesiącu pracy, to z pierwszego miesiąca.

Składniki wyłączone z podstawy wymiaru świadczeń

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00