Wyrok NSA z dnia 14 grudnia 2023 r., sygn. II GSK 70/23

Na podstawie art. 92a ust. 1 oraz art. 92c ust. 1 pkt 1 ustawy o transporcie drogowym, odpowiedzialność administracyjna przedsiębiorców wykonujących transport drogowy ma charakter obiektywny i nie jest uzależniona od winy przedsiębiorcy. Dla jej ustalenia wystarczające jest stwierdzenie samego faktu naruszenia obowiązków i warunków przewozu drogowego.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Andrzej Skoczylas Sędzia NSA Marcin Kamiński Sędzia del. WSA Marek Leszczyński (spr.) po rozpoznaniu w dniu 14 grudnia 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej M. Z. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 27 października 2022 r. sygn. akt II SA/Sz 569/22 w sprawie ze skargi M. Z. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Szczecinie z dnia 23 maja 2022 r. nr 3201-IOA.48.9.2022.4 w przedmiocie kary pieniężnej za naruszenie przepisów o transporcie drogowym 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od M. Z. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Szczecinie 2700 (dwa tysiące siedemset) złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie wyrokiem z 27 października 2022 r., sygn. akt II SA/Sz 569/22, oddalił skargę M. Z. (dalej: skarżący, skarżący kasacyjnie) na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Szczecinie (dalej: DIAS, organ) z dnia 23 maja 2022 r., nr 3201-IOA.48.9.2022.4, w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej.

Skargę kasacyjną – stosownie do treści art. 173 § 1, art. 175 § 1 i art. 177 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2022 r., poz. 329 ze zm.; dalej: p.p.s.a.) – wywiódł skarżący, zaskarżając wyrok w całości.

Na podstawie art. 174 pkt 1 p.p.s.a. zaskarżonemu orzeczeniu zarzucił obrazę przepisów prawa materialnego, tj.:

- art. 92c ust. 1 pkt 1 ustawy o transporcie drogowym poprzez jego niewłaściwe zastosowanie i w konsekwencji wymierzenie M. Z. kary za dokonanie przewozu odpadów, podczas gdy analiza okoliczności sprawy wskazuje, że M. Z. dochował należytej staranności wykonując obowiązki przewoźnika, a na podstawie przedłożonych mu dokumentów przewozowych nie miał możliwości ustalenia, że przewożone towary stanowią odpady, a nadto, okoliczności sprawy i dowody wskazują, że skarżący nie miał wpływu na powstanie naruszenia, a naruszenie nastąpiło wskutek zdarzeń i okoliczności, których nie mógł przewidzieć, co mogło mieć wpływ na wydanie zaskarżonego orzeczenia,