Kiedy pracownikowi należy się tylko odszkodowanie za niezgodne z prawem rozwiązanie stosunku pracy

Jolanta B. była zatrudniona w Drukarni Narodowej w K. Z pracy tej została zwolniona na podstawie art. 52 Kodeksu pracy bez zachowania okresu wypowiedzenia. Jako powód dyscyplinarnego rozwiązania umowy o pracę pracodawca podał incydent, jaki miał mieć miejsce pod koniec września 2006 r. Wtedy to Jolanta B. miała - jak to określono w aktach sprawy - „spowodować umyślnie ciężkie uszkodzenie ciała przez przecięcie żyletką palców” jednego z pracowników drukarni.

W toku procesu, jaki Jolanta B. wytoczyła swojemu pracodawcy żądając przywrócenia do pracy, stan faktyczny okazał się znacznie bardziej skomplikowany. Przede wszystkim powódka była długoletnim członkiem komisji zakładowej NSZZ „S” działającego w drukarni. Latem 2006 r. w związku z planowaną reorganizacją zakładu pracodawca zdecydował o rozwiązaniu umów o pracę z niektórymi zatrudnionymi. Jedną z osób przeznaczonych do zwolnienia była Jolanta B. Pracodawca nie uzyskał zgody związku zawodowego na rozwiązanie z powódką umowy o pracę. Mimo to w czerwcu 2006 r. Jolanta B. otrzymała wypowiedzenie. W odpowiedzi na to wytoczyła przeciwko drukarni powództwo o uznanie wypowiedzenia za niezgodne z prawem. Pod koniec biegnącego okresu wypowiedzenia miało dojść do opisanego wyżej incydentu, który pracodawca przedstawił jako powód zwolnienia dyscyplinarnego.